Klein/Groot; Aanpak

[Wiempie]

Zoals velen weten hadden wij vroeger altijd grote honden en is onze huidige hond een Jack Russel. Hoewel Cindy, nu drie jaar oud, in vele opzichten een modelhond is geworden, loop ik af en toe toch tegen een probleem op. Namelijk de fysieke aanpak. Soms moet je een hond corrigeren. Bij een grote hond had ik daar nooit problemen mee, ff in de nekvel pakken en de rangorde was hersteld. Overigens, dit kwam sporadisch voor. Door de "laagte" van onze JR, voorzag ik problemen als ik dezelfde aanpak zou toepassen. JR's zijn zeer slimme honden, en ik voorzag dat de "dalende hand" door de hond als snel als een "aanval" zou kunnen worden beschouwd. Omdat ik geen handschuwe hond wilde creèren heb ik deze methode niet durven toepassen. Cindy is in het algemeen een goed opgevoede hond, wéét dus wat VOLGEN betekent, maar schikt zich niet naar de baas als ze wordt afgeleid door bijvoorbeeld tegemoet komende kennissen. Dan besta ik niet meer op dat moment. Ze is een zeer enthousiaste hond, de lieveling in het park, ook nog eens een dotje om te zien. Het is voor mij geen levenskwestie, maar als je jaren en jaren gewend bent aan een meer volgzame hond dan wekt dit op den duur enige ergernis op, zonder dat ik echt boos wordt. Iemand advies?

[Belle]

Zoals je het beschrijft, namelijk dat Cindy erg geliefd is bij iedereen in het park, lijkt het erop dat de aandacht die ze op dat moment voor die mensen heeft ook altijd erg belonend is. Misschien kan je gaan trainen dat aandacht voor jou meer oplevert. Eerst met andere mensen op grote afstand en de momenten als ze aandacht heeft voor jou belonen, en geleidelijk aan de afstand verkleinen. Wel zul je dan met een paar mensen moeten oefenen die Cindy dan ook willen negeren als ze aandacht aan hun besteedt.

[Sietske*]

Je schrijft dat Cindy WEET wat volgen is. Dat weet ze waarschijnlijk ook, maar alleen als er geen afleiding is. Een hond die op een plek waar nauwelijks afleidende prikkels zijn een oefening goed beheerst hoeft diezelfde oefening nog niet te beheersen bij afleiding.

Een fout die veel mensen maken is de hond oefeningen leren in een prikkelarme omgeving om vervolgens te verwachten dat de hond deze oefeningen ook uitvoert in een prikkelrijke omgeving.

Ga zoals Marjolein al aangeeft de volg-oefening trainen terwijl er afleidende prikkels zijn. In eerste instantie beperk je de prikkels, door bijvoorbeeld de afstand groot te houden. Vervolgens ga je de afleiding steeds groter maken. Beloon gewenst gedrag en probeer ongewenst gedrag te voorkomen (door haar aangelijnd te houden zodat ze niet naar die andere menen kan en de mensen te instrueren geen aandacht aan haar te schenken bijvoorbeeld).

[Wiempie]

>Een fout die veel mensen maken is de hond oefeningen leren in een prikkelarme omgeving om vervolgens te verwachten dat de hond deze oefeningen ook uitvoert in een prikkelrijke omgeving. <

Sietske,
Het volgen is wél getraind in een prikkelrijke omgeving, nl gewoon op straat en verschillende routes. Gaat ook meestal goed, tót het moment dat we dus bekenden tegenkomen die zij wil begroeten. Waarop ik antwoord wilde hebben is hoe je een clowneske kleine hond het beste corrigeert. In het park bestaat dit probleem niet, dan loopt ze natuurlijk los. Ze staat verder goed onder appél. Voorbeeld: We komen het park in, ze moet eerst zitten, even wachten, commando VRIJ. Gaat prima! Ook komen op bevel gaat zonder problemen. Vanop afstand het commando ZIT werkt ook goed. Ze is in feite goed opgevoed, maar zoals elke hond gaat ze natuurlijk wel eens "in de fout". Zoals ik stelde, een grote hond kun je indien nodig in de nek pakken. Bij een kleine hond voorzie ik door deze handeling problemen, omdat deze dan te omslachtig wordt en ik geen handschuwheid wil creèren. Zoals ik eerder schreef; "het is voor mij geen levenskwestie" maar ben gewoon nieuwsgierig hoe andere eigenaren van KLEINE honden zoiets aanpakken. Misschien ben ik wel een zeurpiet, zeg dat dan maar hoor.
Groet!

[Hutsje]

Ik heb grote honden, maar die pak ik echt niet in het nekvel als ze niet willen gaan zitten. Ik corrigeer uberhaupt bijna nooit lijfelijk. Heeft bij mijn honden ook weinig zin, als ze het willen voelen moet je wel heel hard optreden. Ikdenk ook datje jezel finteressanter moet maken dan de rest, alhoewel dat erg moeilijk is. Bij mij werken stukjes pensstaaf erg goed.

[Sietske*]

>Een fout die veel mensen maken is de hond oefeningen leren in een prikkelarme omgeving om vervolgens te verwachten dat de hond deze oefeningen ook uitvoert in een prikkelrijke omgeving. <

Sietske,
Het volgen is wél getraind in een prikkelrijke omgeving, nl gewoon op straat en verschillende routes. Gaat ook meestal goed, tót het moment dat we dus bekenden tegenkomen die zij wil begroeten. Waarop ik antwoord wilde hebben is hoe je een clowneske kleine hond het beste corrigeert. In het park bestaat dit probleem niet, dan loopt ze natuurlijk los. Ze staat verder goed onder appél. Voorbeeld: We komen het park in, ze moet eerst zitten, even wachten, commando VRIJ. Gaat prima! Ook komen op bevel gaat zonder problemen. Vanop afstand het commando ZIT werkt ook goed. Ze is in feite goed opgevoed, maar zoals elke hond gaat ze natuurlijk wel eens "in de fout". Zoals ik stelde, een grote hond kun je indien nodig in de nek pakken. Bij een kleine hond voorzie ik door deze handeling problemen, omdat deze dan te omslachtig wordt en ik geen handschuwheid wil creèren. Zoals ik eerder schreef; "het is voor mij geen levenskwestie" maar ben gewoon nieuwsgierig hoe andere eigenaren van KLEINE honden zoiets aanpakken. Misschien ben ik wel een zeurpiet, zeg dat dan maar hoor.
Groet!

Hoi Wiempie,

Misschien vind je me eigenwijs , maar mijn advies blijft...... trainen op prikkels. Je hebt dus wel getraind in een prikkelrijke omgeving, maar niet met die prikkels die voor Cindy erg belangrijk zijn (de bekenden dus).
Je kunt er voor kiezen haar te corrigeren als ze op die bekenden af wil gaan. Even afgezien van de manier waarop je corrigeert loop je het risico dat ze de bekenden waar ze nu open en spontaan op reageert, gaat associëren met straf, waardoor ze in de toekomst minder open zal staan ten opzichte van andere mensen.
Ik neem aan dat dat niet de bedoeling is.

Ik zou dus toch opteren voor de keuze van verder trainen. Vraag de bekenden waar ze op reageert om je te helpen. Laat Cindy volgoefeningen doen met de bekenden op grote afstand. Als dat goed gaat ga je de afstand verkleinen. Zorg er wel voor dat de afstand steeds zo groot is dat ze niet reageert. Reageert ze wel dan heb je de afstand te snel verkleind. Zorg er voor dat je met je helpers afspreekt dat mocht ze er in slagen hen toch te benaderen, ze absoluut niet op haar reageren. Op die manier ontneem je haar de beloning waar ze op uit is, namelijk aandacht van die bekende persoon.
Als ze netjes blijft volgen prijs je haar de hemel in.

Het kost misschien wat meer moeite dan corrigeren, maar ik denk dat het ook een beter resultaat oplevert. Maar als je mij nu een zeurpiet vindt moet je het ook maar eerlijk zeggen hoor .

[Wiempie]

Ik wil iedereen bedanken voor het meedenken. Zoals ik al zei ik maak er geen levensprobleem van. Cindy volgt inderdaad aan de voet, nadat ze eerst gelegenheid heeft gehad om zich te ontlasten natuurlijk, tót........enz. Dit hebben mijn vorige honden ook altijd gedaan. Alleen vergeet ze op bepaalde momenten alles bij het zien van bekenden. Ik was dus nieuwsgierig naar hoe anderen zo'n clown van een hond op zulke momenten aanpakken. Ik weet hoe ik een hond moet trainen, maar zó'n clown heb ik nog nooit gehad. Het is een zeer vrolijk hondje, dat moet zo blijven, en dus wil ik haar niet te zwaar aanpakken op dit punt. Temeer ze het verder heel goed doet. Eigenlijk zou ik het liefst alleen maar antwoorden willen hebben van mensen die zelf kleine honden hebben en zich daardoor meer kunnen inleven in de situatie. Het maakt volgens mij wel degelijk uit of je met een groot of klein ras bezig bent. Ik blijf openstaan voor suggesties!
Groet!

[Sietske*]

Ik wil iedereen bedanken voor het meedenken. Zoals ik al zei ik maak er geen levensprobleem van. Cindy volgt inderdaad aan de voet, nadat ze eerst gelegenheid heeft gehad om zich te ontlasten natuurlijk, tót........enz. Dit hebben mijn vorige honden ook altijd gedaan. Alleen vergeet ze op bepaalde momenten alles bij het zien van bekenden. Ik was dus nieuwsgierig naar hoe anderen zo'n clown van een hond op zulke momenten aanpakken. Ik weet hoe ik een hond moet trainen, maar zó'n clown heb ik nog nooit gehad. Het is een zeer vrolijk hondje, dat moet zo blijven, en dus wil ik haar niet te zwaar aanpakken op dit punt. Temeer ze het verder heel goed doet. Eigenlijk zou ik het liefst alleen maar antwoorden willen hebben van mensen die zelf kleine honden hebben en zich daardoor meer kunnen inleven in de situatie. Het maakt volgens mij wel degelijk uit of je met een groot of klein ras bezig bent. Ik blijf openstaan voor suggesties!
Groet!

Ik heb twee Markiesjes. Even ter uwer informatie een volwassen Markiesje meet ongeveer 35 cm. Is dat klein genoeg?

Sorry Wiempie, maar ik krijg de indruk dat je gewoon graag wilt horen dat je je hondje fijn moet corrigeren. Zolang je dat niet te horen krijgt verwerp je alle andere adviezen met flauwe smoezen.

Ik heb je tot twee keer toe uitgelegd hoe je dit "probleem" volgens mij aan zou kunnen pakken. Ik heb zelf kleine honden en zo zou ik het doen. Maar blijkbaar is dit niet het antwoord dat jij wilt horen, dus ik pas vanaf nu.

[Belle]

Ik heb een grote en een kleine hond en die pak ik precies hetzelfde aan. Niet met correcties in de vorm van een nekgreep in ieder geval. Ik probeer zoveel mogelijk met belonen en negeren voor elkaar te krijgen en de enige vorm van correctie die ik weleens toepas is een boze stem (en dan eigenlijk alleen bij dingen die ze echt niet mogen, zoals van de straat vreten of in de stront rollen). Beide honden heb ik geleerd om naast me te blijven lopen met aandacht voor mij bij afleiding door middel van de clicker. Ik heb dit echt met heel kleine stapjes uitgebouwd, net zoals Sietske al aangaf. Met Belle zijn we er ook nog niet helemaal, als de afleiding te dichtbij is, is het nog erg moeilijk voor haar, maar er zit duidelijk vooruitgang in.
In het park waar ik altijd wandel is een hondentrainingsveld, waar ook behendigheidstraining is. Vroeger kon ik daar niet voorbij zonder twee trekkende honden. Nu kunnen ze hier keurig, ieder aan een kant van mij en de koppies naar mij gericht langslopen, terwijl dit toch een heel grote verleiding is, vooral voor Belle.

[Eline*]

Ik heb een jack russel opgevoed en die volgde los feilloos en overal. Gewoon aanleren met belonen en zorgen dat jezelf voldoende leuk bent. Behalve een stemcorrectie heb ik die hond verder nog nooit hoeven aanraken.

[Wiempie]

Eline,
Cindy volgt normaliter prima, ze wordt echter door enthousiasme/vrolijkheid overheerst op het moment dat ze bekenden tegenkomt. Vanavond was ik nog met haar in het park. Op de route daarheen (zonder bekenden tegen te komen, terwijl het niet echt stil op straat was) volgde ze zo keurig dat ik er een show mee had kunnen winnen. Ik ben er namelijk extra op gaan letten, n.a.v. de antwoorden hier. De riem losjes, als ik stopte dan stond Cindy meteen stil enz. Het is ook niet zo dat ik het als een onoverkomelijk probleem ervaar. Alleen zou ik willen dat ze bij ontmoetingen wat minder gericht is op de andere partij. Ik denk inmiddels dat het probleem niet in Cindy zit, maar dat ik het gewoon niet kan opbrengen om harder tegen haar te zijn. Ik besef natuurlijk heel goed dat ik in feite een prima hond heb. Want dit is het enige "probleem". Misschien vinden jullie mij wel een "zeveraar"! Zeg het maar, ik kan best wat hebben.

[Belle]

Op het gevaar af in herhalingen te vallen, is mijn mening dat je hond niet feilloos volgt, als zij het alleen doet zonder afleiding. Belle kan ook heel goed volgen als er geen andere honden binnen een straal van anderhalve meter zijn op straat, maar als de afleiding te groot is, gaat zij ook nog wel de fout in. Zolang dat het geval is, spreek ik niet over feilloos volgen. Ik train dus op volgen bij geleidelijk grotere afleiding. Wat die afleiding is waarbij een hond de fout in kan gaan, zal voor elke hond verschillend zijn. Maar ook voor dit probleem(pje) denk ik niet dat je de oplossing moet zoeken in corrigeren, maar gewoon in trainen met belonen in situaties die je kunt manipuleren.

[miekmiek]

Tommie is een kleine hond en naar ik vermoed lang niet zo afgetraint als die van jou. Om tommie zonder riem naast me te houden als er een andere hond komt moet ik hem zwaar onder comando zetten en er het beste van hopen. Mijn eigen schuld hoor, ik heb zelf de fout gemaakt om tommie als pup zijnde overal vrij te laten spelen met honden en hem nooit geleerd dat ik leuker ben dan rondrennende honden.

Goed, om op je vraag terug te komen; je hebt helemaal gelijk dat in het nekval pakken niet werkt bij kleine snelle en bovendien slimme hondjes. Bij tommie heb ik het geprobeerd en nu weet hij dondersgoed dat hij weg moet wezen wanneer mijn hand naar beneden komt. Hij is niet achterlijk en ik geef hem groot gelijk. Ik ga ook niet stilstaan om een klap in ontvangst te nemen.
Wanneer tommie los loopt en mij echt de 'dikke vinger' geeft gebruik ik een werpkettinkje. Daar schrikt hij van en op zo'n moment kan ik hem weer bij me roepen.
Overigens werkt het nog veel beter wanneer ik een hand met frolicjes bij me heb, dan luisterd hij als een zonnetje.
Volgens mij is dat dan ook de beste methode; gewoon zorgen dat je wat lekkers bij je hebt en zo alle aandacht op jou richten. Dan zijn al die andere mensen opeens lang niet meer zo interessant.

[Eline*]

Eline,
Cindy volgt normaliter prima, ze wordt echter door enthousiasme/vrolijkheid overheerst op het moment dat ze bekenden tegenkomt. Vanavond was ik nog met haar in het park. Op de route daarheen (zonder bekenden tegen te komen, terwijl het niet echt stil op straat was) volgde ze zo keurig dat ik er een show mee had kunnen winnen. Ik ben er namelijk extra op gaan letten, n.a.v. de antwoorden hier. De riem losjes, als ik stopte dan stond Cindy meteen stil enz. Het is ook niet zo dat ik het als een onoverkomelijk probleem ervaar. Alleen zou ik willen dat ze bij ontmoetingen wat minder gericht is op de andere partij. Ik denk inmiddels dat het probleem niet in Cindy zit, maar dat ik het gewoon niet kan opbrengen om harder tegen haar te zijn. Ik besef natuurlijk heel goed dat ik in feite een prima hond heb. Want dit is het enige "probleem". Misschien vinden jullie mij wel een "zeveraar"! Zeg het maar, ik kan best wat hebben.

Ik vind je inderdaad een zeveraar..Een onbevangen blije hond is mij meer waard dan een hond die uit angst voor straf braaf volgt.

[Sietske*]

Eline,
Cindy volgt normaliter prima, ze wordt echter door enthousiasme/vrolijkheid overheerst op het moment dat ze bekenden tegenkomt. Vanavond was ik nog met haar in het park. Op de route daarheen (zonder bekenden tegen te komen, terwijl het niet echt stil op straat was) volgde ze zo keurig dat ik er een show mee had kunnen winnen. Ik ben er namelijk extra op gaan letten, n.a.v. de antwoorden hier. De riem losjes, als ik stopte dan stond Cindy meteen stil enz. Het is ook niet zo dat ik het als een onoverkomelijk probleem ervaar. Alleen zou ik willen dat ze bij ontmoetingen wat minder gericht is op de andere partij. Ik denk inmiddels dat het probleem niet in Cindy zit, maar dat ik het gewoon niet kan opbrengen om harder tegen haar te zijn. Ik besef natuurlijk heel goed dat ik in feite een prima hond heb. Want dit is het enige "probleem". Misschien vinden jullie mij wel een "zeveraar"! Zeg het maar, ik kan best wat hebben.

Ik vind je inderdaad een zeveraar..Een onbevangen blije hond is mij meer waard dan een hond die uit angst voor straf braaf volgt.

Amen

[Wiempie]

OK, geaccepteerd. Ik zal wat minder kritisch zijn en mogelijk verdwijnt "het probleem" spontaan met de jaren! Het was niet mijn bedoeling om te zeuren. Inderdaad, zoals ik zelf al aangaf wil ik de vrolijkheid er niet uit hebben. Met koekjes of iets dergelijks ga ik maar niet aan de gang. Het advies vind ik niet zo gek, als afleidingsmaneuvre, maar Cindy is mij te slim. Ze is nu drie jaar oud, en eist nog steeds elke avond haar beloning (mini-toastje) nadat ze buiten het laatste plasje heeft gedaan. Ooit geleerd in haar puppietijd. Nogmaals bedankt voor alle adviezen.
Groetjes!

[Roosje]

Dot is ook zo'n lievelingetje hier in het park die enthousiast door iedereen wordt begroet. Het parkje is eigenlijk een pad tussen twee rijen van grote beukenbomen. Wat ik doe is, ik verdwijn achter een rij bomen om dan weer een stukje verder tevoorschijn te komen en dan weer te verdwijnen. Dat werkt

Mo is helemaal niet geintresseerd in anderen, dus die blijft gewoon netjes bij mij in de buurt en die veraad dan ook vaak waar ik ben.

Roosje

[Hutsje]

OK, geaccepteerd. Ik zal wat minder kritisch zijn en mogelijk verdwijnt "het probleem" spontaan met de jaren! Het was niet mijn bedoeling om te zeuren. Inderdaad, zoals ik zelf al aangaf wil ik de vrolijkheid er niet uit hebben. Met koekjes of iets dergelijks ga ik maar niet aan de gang. Het advies vind ik niet zo gek, als afleidingsmaneuvre, maar Cindy is mij te slim. Ze is nu drie jaar oud, en eist nog steeds elke avond haar beloning (mini-toastje) nadat ze buiten het laatste plasje heeft gedaan. Ooit geleerd in haar puppietijd. Nogmaals bedankt voor alle adviezen.
Groetjes!

Ik zie het probleem met de koekjes niet hoor. Wat kan het nu voor kwaad dat ze een toastje na het laatste plasje krijgt.