Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Ik zit nu al een poosje te lezen hier op het forum en vooral naar de duitse doggen gebeurtenissen Maar ik heb nog niet veel kunnen vinden over DD's die vrij dominant zijn. Ikzelf heb een reu van net 2 jaar het is echt een schat van een hond voor alles wat hij kent en vooral naar mijn 2 kindertjes (2jaar en 1 tje van 8 maandjes) ook naar de honden die hij kent is het geen probleem en dit zijn ook geen doetjes(rottweilers bouviers etc) maar op straat is het even anders vreemde mensen die hem benaderen(degene die dat doen ) wil hij niet veel van hebben en laat dit merken,erg wantrouwend dus en ook vreemde honden wil hij niks van weten,maar los daarentegen gaat het na even snuffelen meestal wel goed. Ik moet er wel even bij vermelden dat toen hij 4 maandjes was bijna is gegrepen door een bullmastiff die hier loopt en als hij deze ziet (want hij kent hem nog)gaat ie helemaal door het lint. Mijn vraag is hebben meer doggeneigenaars hier last van of mensen of ben ik de enigste
Komt hij uit een lijn blauwe doggen? Zover ik weet zijn die moeilijker en achterdochtiger. Hij lijkt zwart effen in je avator en dus zou dat kunnen natuurlijk
Euhm ja,ook binnen de roedel wil hij toch effe laten zien wie de baas is en dit heeft tot eenmalige confrontaties geleid met een rottweiler een bouvier en een amerikaanse foxhound.
Euhm ja,ook binnen de roedel wil hij toch effe laten zien wie de baas is en dit heeft tot eenmalige confrontaties geleid met een rottweiler een bouvier en een amerikaanse foxhound.
Nessa wordt ook niet graag door vreemden benaderd
Heeft volgens mij niet veel met de kleurslag te maken, of met dominantie
Ze is helemaal niet dominant (eerder onderdanig), maar vindt vreemde mensen meestal helemaal niet leuk
Ze gaat het liefst achter me staan als ik met iemand op straat sta te kletsen. Pas als ik die persoon meerdere keren tegen ben gekomen zal ze de moeite nemen bij hem/haar een aai te gaan halen
Volgens mij hoort dit gedrag gewoon bij het ras.. Heb al in meerdere boeken gelezen dat ze terughoudend en wantrouwend zijn t.o.v. vreemden
Ik ben er in ieder geval heel blij mee.. Niet iedereen zit te wachten op zo'n grote hond die naar ze toe komt lopen voor een aai
Alhoewel het soms lijkt ben jij echt niet de enige die wat problemen heeft met zijn/haar dog.
Ik heb er twee, een is af en toe om te schieten terwijl de ander alles en iedereen leuk vind
Onderschrift verwijderd door moderator ivm foutmelding afbeelding Dyna, Lulu, Kito, Nikan
Mijn zus heeft ook een dog, deze is ook heel wantrouwend. (in sommige gevallen zelfs heel angstig) Dit is een grijstijger (zo noem je dat toch?)
Maar in dit geval heeft het denk ik meer met de dubieuze 'fokker' te maken dan de kleuring.
miekmiek schreef:
Maar in dit geval heeft het denk ik meer met de dubieuze 'fokker' te maken dan de kleuring.
Leg eens uit
Naar wat ik van hun gehoord heb van de fokker sta ik niet te juichen. Een fokker die moeilijk doet als je de moeder wilt zien, een pup die in een soort van stal geboren is en niet gesocialiseerd is. Dat zijn dingen die ik zo uit haar verhalen begrepen heb. Lijkt mij niet dat dit een positief effect heeft op de hond. Wat ze nu zien is dat hun dog angstig is voor veel dingen, en in bijzonder voor mannen die wat groter zijn en een zware stem hebben. Maar ook voor mij is hij in de eerste instantie bang, terwijl ik toch echt niet zo'n indrukwekkend persoontje ben....
Ik kan nergens terug vinden waar hij vandaan komt en op welke manier hij gehouden is als pup zijnde.
Maar ik moet zeggen dat ik ondertussen wel heel nieuwschierig ben geworden daarnaar (mag ook via pb als je het niet openbaar wil maken)
Onderschrift verwijderd door moderator ivm foutmelding afbeelding Dyna, Lulu, Kito, Nikan
chrico schreef:Ik kan nergens terug vinden waar hij vandaan komt en op welke manier hij gehouden is als pup zijnde.
Maar ik moet zeggen dat ik ondertussen wel heel nieuwschierig ben geworden daarnaar (mag ook via pb als je het niet openbaar wil maken)
ik weet niet wat nou beter is iets wantrouwend of van die lijpen die iedereen gelijk leuk vinden en gaan bespringen en aflebberen Ik heb hier PBtje die wat wantrouwend is tegen vreemden , die heeft toch dezelfde opvoeding gehad als haar zus Oops en de rest. Ik vind het wel fijn eigenlijk , en ook wel rustiger , jammer dat ik er daar maar 1 van heb
Knuffies van Flirtje, Sophietje, Pommelien en Splinter.
miekmiek schreef:
Maar in dit geval heeft het denk ik meer met de dubieuze 'fokker' te maken dan de kleuring.
Leg eens uit
Naar wat ik van hun gehoord heb van de fokker sta ik niet te juichen. Een fokker die moeilijk doet als je de moeder wilt zien, een pup die in een soort van stal geboren is en niet gesocialiseerd is. Dat zijn dingen die ik zo uit haar verhalen begrepen heb. Lijkt mij niet dat dit een positief effect heeft op de hond. Wat ze nu zien is dat hun dog angstig is voor veel dingen, en in bijzonder voor mannen die wat groter zijn en een zware stem hebben. Maar ook voor mij is hij in de eerste instantie bang, terwijl ik toch echt niet zo'n indrukwekkend persoontje ben....
Ik heb van deze fokker ook een dog gehad,een blauwe reu.Ik was toen nog erg jong en een echte leek.Mocht de moeder niet zien.Had wel 5,6 nesten tegelijk in stallen.De vader wist ie niet goed wie dat was,hij had 2 blauwe reuen en een van de twee was de vader Ik wist niet beter toendertijd en vond het wel goed zo.
Heb ontzettend veel problemen met deze hond gehad en na het bijten van een kind heb ik besloten om hem in te laten slapen.Heb er ontzettend veel verdriet van gehad en heb mijn lesje geleerd!
greatdane schreef:Nee,ze zijn niet van mij,maar we logeren nog weleens bij familie ivm verte en dan denkt zo'n hond denk ik al snel dat ie er woont
DAt is dus geen roedel.....
Ik heb dit al op meerdere forums neergezet en iedereen heeft er een andere mening over.Je mag het nooit dominant noemen,maar ook niet aggressief dus dan zal ie wel bang zijn en dat is hij dus zeker niet,hij gaat echt niet achter me staan als er iemand komt maar probeert hem juist weg te jagen.Agressief is hij ook niet echt te noemen en dominant dus ook weer niet wat is het dan? De ouders zijn van goede komaf en heb ze beiden mogen bewonderen,vader blauw(95kg)moeder zwart met stamboom.Moeder was makkelijk te benaderen vader ook wat wantrouwig,maar in mindere maten als zijn zoontje en vindt er nou niet echt een blauwe gloed overheen zitten.
greatdane schreef:Nee,ze zijn niet van mij,maar we logeren nog weleens bij familie ivm verte en dan denkt zo'n hond denk ik al snel dat ie er woont
DAt is dus geen roedel.....
Ik heb dit al op meerdere forums neergezet en iedereen heeft er een andere mening over.Je mag het nooit dominant noemen,maar ook niet aggressief dus dan zal ie wel bang zijn en dat is hij dus zeker niet,hij gaat echt niet achter me staan als er iemand komt maar probeert hem juist weg te jagen.Agressief is hij ook niet echt te noemen en dominant dus ook weer niet wat is het dan? De ouders zijn van goede komaf en heb ze beiden mogen bewonderen,vader blauw(95kg)moeder zwart met stamboom.Moeder was makkelijk te benaderen vader ook wat wantrouwig,maar in mindere maten als zijn zoontje en vindt er nou niet echt een blauwe gloed overheen zitten.
Ik vind het een heel mooie hond, maar hoe weet je dat hij van goede komaf is? Je zegt zijn moeder heeft een stamboom, vader niet als ik het goed begrijp? Hij zelf dus ook niet neem ik aan. Je kan dan weinig over de komaf van je hond weten
Veel angstige honden tonen soms een beetje agressief, ze hebben geleerd dat door een grote mond het gevaar meestal wel weggaat. Maargoed, ik ken je hond niet en kan er dus weinig over zeggen.
greatdane schreef:Nee,ze zijn niet van mij,maar we logeren nog weleens bij familie ivm verte en dan denkt zo'n hond denk ik al snel dat ie er woont
DAt is dus geen roedel.....
Ik heb dit al op meerdere forums neergezet en iedereen heeft er een andere mening over.Je mag het nooit dominant noemen,maar ook niet aggressief dus dan zal ie wel bang zijn en dat is hij dus zeker niet,hij gaat echt niet achter me staan als er iemand komt maar probeert hem juist weg te jagen.Agressief is hij ook niet echt te noemen en dominant dus ook weer niet wat is het dan?
Als gedrag gemotiveerd is door angst hoeft hij daarvoor niet achter je te gaan staan. Ik kan bijvoorbeeld een hele grote mond hebben omdat ik bang ben gekwets te worden. Nu werkt het niet helemaal zo bij honden. Maar hij kan dus een grote mond hebben omdat hij heeft gemerkt dat honden daarvan onder de indruk zijn en weggaan waardoor hij niet meer bang hoeft te zijn. Dit valt wel samen met het wantrouwige
Groetjes Michelle en een kus van Conan en Akira en Hera
Ouders hebben beide stambomen.En of het angstgedrag is lijkt me sterk en het probleem vind ik ook niet dat hij wantrouwig is,dat komt soms wel mooi uit.Het enige wat ik vraag of er meer doggen zijn die zo uitvallen aan de lijn,ik ben nu echt genoodzaakt hem wat harder hiervoor aan te pakken.Ik heb castratie overwogen,maar dit wordt door de meeste sterk afgeraden ivm andere problemen(hormoonhuishouding en dergelijke)terwijl de DA het juist wel aanraad.
greatdane schreef:Ouders hebben beide stambomen.En of het angstgedrag is lijkt me sterk en het probleem vind ik ook niet dat hij wantrouwig is,dat komt soms wel mooi uit.Het enige wat ik vraag of er meer doggen zijn die zo uitvallen aan de lijn,ik ben nu echt genoodzaakt hem wat harder hiervoor aan te pakken.Ik heb castratie overwogen,maar dit wordt door de meeste sterk afgeraden ivm andere problemen(hormoonhuishouding en dergelijke)terwijl de DA het juist wel aanraad.
Ten eerste zou ik hem niet harder aanpakken wanneer hij dit gedrag vertoont uit angst dan maak je het namelijk alleen maar erger waardoor je zelfs een angsbijter kan krijgen.
ten tweede niemand zegt dat de wnatrouwigheid je probleem is maar dat het een symptoon kan zijn voor de oorzaak van je probleem.
Ten derde alleen het idee dat je overweegt de hond hiervoor te casteren Luister in dit geval maar naar de meerderheid en niet naar de dierenarts. De dierenarts is voor medische problemen en niet voor gedragsproblemen. Typ het eens in in de zoekfunctie en je vind over dit onderwerp genoeg topics
Groetjes Michelle en een kus van Conan en Akira en Hera
Ten eerste zou ik hem niet harder aanpakken wanneer hij dit gedrag vertoont uit angst dan maak je het namelijk alleen maar erger waardoor je zelfs een angsbijter kan krijgen.
Nou dat gebeurd niet hoor ik ken angstbijters en dat wordt hij beslist niet.
Hard aanpakken gaat je niet helpen.
Je hond wantrouwd vreemden en straffen op dat moment zal hem alleen maar wantrouwender maken. Vreemde mensen betekend dan straf en dat verbeterd z'n gedrag vast niet.
Mijn teefje is ook niet de makkelijkste, naar mensen kan ze soms wantrouwend zijn en dat gedrag negeren ( zowel door mij als door de andere partij ) zorgt ervoor dat ze na een paar minuten de kat uit de boom gekeken heeft en is het meestal in orde.
Niemand maakt bewust van zijn hond een angstbijter (hoop ik...) Met een aanpak die niet bij de hond past kan elke hond veranderen in een angstbijter.
Ik denk dat als het niet zeker is waar het gedrag vandaan komt je er dan maar niet meteen van uit moet gaan dat het geen angst is. Anders kan je het misschien alleen maar erger maken dan het is.
Je zou kunnen proberen de hond te leren dat vreemden leuke dingen betekenen. Hij hoeft niet meteen iedereen enthousiast te gaan begroeten en mensen moeten ook niet zomaar ineens je hond gaan benaderen. Sommige honden zitten daar gewoon niet op te wachten en als ze zich bedreigd voelen hebben ze alle recht om zich te verdedigen. Waarschijnlijk bereikt hij met het uitvallen een heleboel, want ik kan me niet voorstellen dat iemand nog zin heeft om hem te aaien als hij uitvalt. Een garantie voor succes dus.
Om dit gedrag om te buigen heb je een heleboel geduld nodig en misschien is het handig om eens een gedragsdeskundige in te schakelen. Die kan het gedrag beoordelen en dan met een juiste plan van aanpak komen. Ook ik zou in ieder geval niet harder gaan straffen, want zo te horen werkt straffen gewoon helemaal niet. Het is dan niet zo dat je harder moet gaan straffen, maar je moet gewoon wat anders proberen.
Dat'ie niet achter je gaat staan zegt niks hoor.
Ghaya mijn duitseherder teefje is bijv. als de doods voor grote honden met langhaar (tervurenseherder, berner senners etc), komen we zo'n hond tegen gaat ze ook niet achter me staan te piepen of te janken maar rent ze er keihard op af met een enorm lawaai, is ze dichtbij genoeg bij de betreffende hond dan doet ze een paar schijnaanvallen en gaat ze er met d'r staart tussen d'r benen weer vandoor......
Overigens een roedel is een clubje honden van ik geloof 3 of meer dat met elkaar 'leeft' of in ieder geval dagelijks met elkaar in contact is, geloof dat het zoiets was maar dus in ieder geval niet jouw hond die zo nu en dan een dagje met een andere hond optrekt.
Nou het is niet af en toe een dagje hoor,maar goed Het echte probleem zit hem ook niet in wantrouwend zijn,wat ik al zei dat komt hier soms wel makkelijk uit.Hij is gewoon erg onvriendelijk aan de lijn naar andere honden en dat is erg ongemakkelijk soms en ik geloof niet dat het met angst te maken heeft,hij is meer een mannetjesputter denk ik en dat wil ik eruit krijgen.En over dat castreren ik begrijp dat veel mensen dit niets vinden,maar is dit gebaseerd op ervaringen?Ik ken namelijk gecastreerde honden en niet gecastreerde,maar ik zie duidelijk dat de gecastreerde veelal beter samen kunnen met hun medegenoten dan niet gecastreerde.
Maar ik heb nog niet veel kunnen vinden over DD's die vrij dominant zijn. Ikzelf heb een reu van net 2 jaar het is echt een schat van een hond voor alles wat hij kent en vooral naar mijn 2 kindertjes (2jaar en 1 tje van 8 maandjes) ook naar de honden die hij kent is het geen probleem en dit zijn ook geen doetjes(rottweilers bouviers etc) maar op straat is het even anders vreemde mensen die hem benaderen(degene die dat doen 
) wil hij niet veel van hebben en laat dit merken,erg wantrouwend dus en ook vreemde honden wil hij niks van weten,maar los daarentegen gaat het na even snuffelen meestal wel goed. Ik moet er wel even bij vermelden dat toen hij 4 maandjes was bijna is gegrepen door een bullmastiff die hier loopt en als hij deze ziet (want hij kent hem nog)gaat ie helemaal door het lint. Mijn vraag is hebben meer doggeneigenaars hier last van of mensen of ben ik de enigste 
en vindt er nou niet echt een blauwe gloed overheen zitten.
Luister in dit geval maar naar de meerderheid en niet naar de dierenarts. De dierenarts is voor medische problemen en niet voor gedragsproblemen. Typ het eens in in de zoekfunctie en je vind over dit onderwerp genoeg topics
