Gisteren, toen ik de rugleuning van de stoelen achter in de auto aan het drogen was, ze waren nat geworden doordat ik met Dot en Mo in de regen had gewandeld, kreeg ik een zweepslag in mijn kuit toen ik een rare beweging maakte.
Vandaag bood Fred aan om met ze naar het parkje te gaan. Meestal laat hij ze tweemaal daags uit aan de riem, ik denk dat hij nog niet alleen met ze naar het parkje is geweest is sinds we Mo kregen.
Fred kwam helemaal ontdaan thuis. Mo had namelijk een bal gejat en vertikte om verder mee te lopen en het was onmogelijk om haar aan te lijnen. Er zat dus niet anders op om weer terug naar huis te gaan met de hoop haar mee te kunnen lokken. Onderweg naar huis schoot ze regelmatig een tuin in om dan weer niet verder te kunnen omdat er een hek in de weg stond. Het heeft hem ontzetten veel moeite gekost om haar weer mee te krijgen, terwijl ze hem continue aan het uitdagen was
. Gelukkig is er op zondag niet veel verkeer hier in de buurt en uiteindelijk is het Fred gelukt om haar weer veilig thuis te krijgen.Omdat het zo goed ging de laatste tijd dacht ik er helemaal niet aan om Fred te waarschuwen voor haar bezittingsdrang met ballen. Wanneer er geen andere honden in de buurt zijn, legt ze regelmatig haar bal voor mij neer zodat ik het voor haar weg kan gooien en heb ik nooit problemen meer om haar aan te lijnen wanneer ze een bal in haar bek heeft, zelfs wanneer er andere honden in de buurt zijn.
We waren het allemaal een beetje vergeten hoe ze was.
Roosje
