6 jaar geleden hadden we een border terrier. Toen mijn man ziek werd en niet meer naar buiten kon was er tenminste nog iemand thuis als ik s'avonds de hond uitliet.
Toen hij in het ziekenhuis terechtkwam heb ik een maand met de zenuwen s'avonds de kids alleen gelaten om even een snel rondje van minder dan 10 minuten te doen.
Na die maand werd mijn oudste dochter ineens erg bang om alleen te blijven en met het vooruitzicht dat mijn man niet meer thuis zou komen heb ik de knoop doorgehakt en heb de border teruggegeven aan de fokster. Die heeft een heel goed tehuis gezocht voor het beestje.
Maar eens een hondengek altijd een hondengek

, ik ben er toch weer aan begonnen.
De kids zijn wat ouder en niet bang meer en als ik de laatste ronde doe is mijn oudste nog wakker dus vind ik het niet erg om ze even alleen te laten.
Als ik er nu over nadenk vind ik wel dat ik een risico heb genomen door de kids toen ze 4 en 9 waren alleen te laten maar ik kon toen niet anders. Ik woonde toen wel in een galerijflat en de buren waren op de hoogte maar toch.....