Uitdagen bij apprteren

[dimphie]

Zoals bijna elke hond is Bajo ook helemaal gek op balletjes. Hij weet wat apporteren is en hij weet dat ie de bal tussen mijn voeten moet terug leggen. Hij doet ook wel maar telkens na lang aandringen.
Het gaat als volgt: ik gooi de bal, Bajo rent er achteraan, komt terug huppelen en op zo'n vijf meter voor me gaat ie met de bal spelen, beetje bal bijten, "per ongeluk" de bal laten schieten, weer pakken, loslaten.
Ik zeg telkens rustig nee en dan pakt ie de bal weer en loopt een metertje vooruit waarna het spel weer opnieuw begint. Uiteindelijk legt ie de bal wel bij m'n voeten maar dit gaat nooit spontaan.
Bajo is niet bezitterig; ik kan alles van hem pakken, als ik zeg "los" dan lost ie. Ook met andere honden en balletjes maakt ie geen ruzie.
Hij weet ook dat hij de bal eerst bij mij moet brengen voordat ik opnieuw gooi maar toch doet ie elke keer weer hetzelfde.
Wie heeft een tip????

[Joy C]

Doet Snuf van mij ook wel eens, maar bij hem werkt het als volgt. Op het moment dat hij begint met klooien en dus niet een beetje vlot de stok komt brengen, draai ik me resoluut om en loop lekker weg. Daarna ga ik stilstaan en zeg opnieuw dat hij moet lossen op de door mij aangewezen plaats. Dit moet soms 2x of 3 x, maar uiteindelijk heb ik de aandacht en weet hij: er wordt pas gespeeld als ik loslaat op de aangewezen plek.
Iets om in gedachten te houden: wel consequent zijn.

[Mama Sanneke]

Doet Snuf van mij ook wel eens, maar bij hem werkt het als volgt. Op het moment dat hij begint met klooien en dus niet een beetje vlot de stok komt brengen, draai ik me resoluut om en loop lekker weg. Daarna ga ik stilstaan en zeg opnieuw dat hij moet lossen op de door mij aangewezen plaats. Dit moet soms 2x of 3 x, maar uiteindelijk heb ik de aandacht en weet hij: er wordt pas gespeeld als ik loslaat op de aangewezen plek.
Iets om in gedachten te houden: wel consequent zijn.

De LUka die gooit de bal voor mijn voeten en als ik hem wil pakken
grist hij hem vliegensvlug weg.
STauterik !!
Sanneke

[Joy C]

Doet Snuf van mij ook wel eens, maar bij hem werkt het als volgt. Op het moment dat hij begint met klooien en dus niet een beetje vlot de stok komt brengen, draai ik me resoluut om en loop lekker weg. Daarna ga ik stilstaan en zeg opnieuw dat hij moet lossen op de door mij aangewezen plaats. Dit moet soms 2x of 3 x, maar uiteindelijk heb ik de aandacht en weet hij: er wordt pas gespeeld als ik loslaat op de aangewezen plek.
Iets om in gedachten te houden: wel consequent zijn.

De LUka die gooit de bal voor mijn voeten en als ik hem wil pakken
grist hij hem vliegensvlug weg.
STauterik !!
Sanneke

ook maar eens proberen? Wat ook helpt, maar is zeer waarschijnlijk geen structurele oplossing is je hand plat tegen zijn kop aanhouden, dan kan hij er niet bij!

[Mama Sanneke]

Doet Snuf van mij ook wel eens, maar bij hem werkt het als volgt. Op het moment dat hij begint met klooien en dus niet een beetje vlot de stok komt brengen, draai ik me resoluut om en loop lekker weg. Daarna ga ik stilstaan en zeg opnieuw dat hij moet lossen op de door mij aangewezen plaats. Dit moet soms 2x of 3 x, maar uiteindelijk heb ik de aandacht en weet hij: er wordt pas gespeeld als ik loslaat op de aangewezen plek.
Iets om in gedachten te houden: wel consequent zijn.

De LUka die gooit de bal voor mijn voeten en als ik hem wil pakken
grist hij hem vliegensvlug weg.
STauterik !!
Sanneke

ook maar eens proberen? Wat ook helpt, maar is zeer waarschijnlijk geen structurele oplossing is je hand plat tegen zijn kop aanhouden, dan kan hij er niet bij!

Ik zie het zo voor me
Sanneke

[Caro.]

Ik ben Moritz aan het leren om te apporteren

Nu denk ik dat er misschien wel een verschil tussen Moritz is en de meeste andere honden, maar ik doe het zo:

Ik gooi de bal weg en roep heel enthousiast 'bal pakken'
dan rent hij erheen en pakt de bal, dan zeg ik weer 'yeahhhh'
en hij rent terug.....

toen was het dus zo dat hij de bal uit zijn bek liet vallen halverwege

dus nu volgt steeds een beloning als hij hem komt brengen: als hij de bal helemaal naar me toebrengt (onder luid gejuich) dan krijgt hij een koekje en gooi ik de bal opnieuw.


Nu denk ik dat het wel afhangt waar de hond gevoelig voor is, want bij Kaya is niks mooiers dan de bal, dus kon ik haar niet belonen met iets lekkers. Hierbij was dus de beloning de bal opnieuw weggooien.

Maar hoe dan ook; volgens mij is de clou, dat het leuker is voor de hond als hij de bal bij je brengt dan dat hij gaat lopen 'klieren'. Maak dus ook het 'klieren' niet leuk, maar negeer dat.

[Zoie]

is het echt nodig dat hij de bal precies voor je voeten neerlegt ? Voor mij is apporteren een spelletje , dat we vaak lopend spelen . Op mijn pad is dan vaak goed genoeg . Eventueel zeg ik breng de bal , als ze hem op een verkeerde plaats neerlegt .

Dat gezegd hebbende , Luna heeft die neiging van klieren ook gehad . Als ze hem op een goede plaats lost , na "los "of als ze hem uit zichzelf op een goede plaats neerlegt , dan zeg ik "oke " , en dat betekent : jij laat hem liggen , en ik geef de bal een schop ( of zal hem werpen . ) Pakt ze hem dan op , dan is het einde spel . Had ze heel snel door , en ze kliert bijna nooit meer .

[Caro.]

Ik heb Kaya trouwens 'beter' aangeleerd: legt ze de bal of de stok te ver weg, dan zeg ik 'beter' en komt ze 'm voor m'n voeten brengen

Er gebeurd dus niks, totdat ze dat doet: wijzen naar beneden en 'beter' zeggen.... zo begreep Kaya het tenminste.

[Sylvia]

Waarschijnlijk heb je aan het klieren teveel aandacht geschonken.
Hierdoor is het spelletje erg leuk geworden, want met klieren reageert de baas altijd wel op me.
In het geval van deze zal het idee van Joyce inderdaad de beste methode zijn. Negeren, totaal negeren. Het kan inderdaad met omdraaien weglopen, of je gaat gewoon gehurkt zitten met je hand ophouden om de bal erin te leggen. Hierbij kijk je dus niet naar het geklier van de hond.

[Marion.]

Waarschijnlijk heb je aan het klieren teveel aandacht geschonken.

Ben het helemaal met je eens Sylvia.
Onze eerste was het braafste van het braafste. Totdat hij per ongeluk een bal van een speelmaatje te pakken kreeg. Dan ging hij de zee in (en uiteraard troffen wij altijd speelmaatjes die niet nat wilden worden), en stond daar maar uit te dagen. En ik maar leuk doen daar aan die vloedlijn, want baasje van het speelmaatje wilde de bal wel terug. Sam kwam dus never terug, want dit was wel een heel leuk spelletje. Ik ben dus wel eens richting strandtent ingelopen om precies zo'n zelfde bal weer terug te kopen (mijn hond stond nog steeds leuk in de zee te wachten wie hem kwam halen). En uiteraard kwam Sam toen achter me aan, en gaf me de bal. Zodat ik baasje zijn eigen bal weer terug kon geven.

Maar ik moest er eigenlijk stiekum dus ook vreselijk om lachen. En daarom vond Sam het ook leuk

[Zoie]

Luna heeft die neiging van klieren ook gehad .

Of eigenlijk vind ik klieren geen goed woord . Ze mag me best uitdagen en aangezien wandelen voor mij ook bewegingstherapie is , ga ik er soms ook op in en spelen we "pak me dan als je kan . " Dat kan ik natuurlijk niet , maar toch eindigt het spel terwijl ik haar vastpak .

Alleen na "oke "moet ze dat niet doen , want dan vind ik het niet leuk .

Maar dat terzijde .

[Golden Stanley]

Waarschijnlijk heb je aan het klieren teveel aandacht geschonken.

Ben het helemaal met je eens Sylvia.
Onze eerste was het braafste van het braafste. Totdat hij per ongeluk een bal van een speelmaatje te pakken kreeg. Dan ging hij de zee in (en uiteraard troffen wij altijd speelmaatjes die niet nat wilden worden), en stond daar maar uit te dagen. En ik maar leuk doen daar aan die vloedlijn, want baasje van het speelmaatje wilde de bal wel terug. Sam kwam dus never terug, want dit was wel een heel leuk spelletje. Ik ben dus wel eens richting strandtent ingelopen om precies zo'n zelfde bal weer terug te kopen (mijn hond stond nog steeds leuk in de zee te wachten wie hem kwam halen). En uiteraard kwam Sam toen achter me aan, en gaf me de bal. Zodat ik baasje zijn eigen bal weer terug kon geven.

Maar ik moest er eigenlijk stiekum dus ook vreselijk om lachen. En daarom vond Sam het ook leuk

Stanley had daar ook zo'n handje van. Niet boos worden, omdraaien en weglopen, je verschuilen achter iets, het hielp niks. Dat etter kon het goed volhouden, zijn spelletje. Het gekke was dat als je doorliep en hem compleet negeerde dat hij dan zo naast je kwam lopen en hem Hier kon krijgen. Dan had die vreemde hond eindelijk zijn speeltje weer terug.
Het apporteren heb ik met hem een tijd 'los' aan de 10 mtr. lijn getraind en wat schetst mijn verbazig, van het begin tot het end alles goed afgeven met enorm veel enthousiasme.
Als hij echt los is, dan is het net een computer die opgestart wordt. Maar ineens is ie er weer, dan gaan we er lekker fanatiek tegenaan. Wij apporteren maar op 2 plekken, omdat hij daar de meeste aandacht er voor heeft. Op andere plekken zijn de prikkels te groot en kan ik het echt shaken, dan wil hij ratjes vangen en het water in en zo lekker mee oplopen. Whoop heeft nog niet echt apporteren geleerd, denk ik. De laatste 2 weken vindt hij het leuk om af en toe wat stokken terug te brengen. Die brengt hij meteen voor, wel knap van hem.

[dimphie]

Dat zal het wel zijn, teveel aandacht geschonken aan het klieren zodat dat nu een leuk spelletjes is geworden.
Dus niet reageren op zijn geklier en gedraai is het beste. En wat doe ik dan? Weglopen en ergens anders staan wachten heb ik wel geprobeerd maar Bajo blijft gewoon staan kijken en gaat er soms zelfs bij liggen.
Of moet ik langer volhouden en veel geduld hebben. Het kan soms wel 5 minuten duren voordat hij de bal weer oppakt en naar me toe brengt.
Het gekke is dat als wij 's zomers buiten zitten, komt hij de bal wel naar ons toe brengen en legt hem naast de stoel neer.

[mechelaar_fan]

loop achteruit als de hond komt aanhollen met de apport.
gebruik als balletje een touwballetje.
Begin eerst met een trekspelletje met het touwballetje (je laat de hond wat jagen achter het balletje dat je steeds weer wegtrekt, en dan hop hij heeft het vast trekken-trekken, dan jij laatlos. dan loop je een paar passen achteruit. de hond komt af en terug trekken-trekken. je stopt met trekken (buit=dood) en je geeft het commando 'zit' of 'lig' en dan het commando 'los'. dan gooi je het balletje weg, en je loopt achteruit als de hond komt aanrennen.
Apporteren is een positieve drift. Het is pas na een jaar spelen dat je stilaan ernstig moet worden met de apport.

[Sylvia]

Dat zal het wel zijn, teveel aandacht geschonken aan het klieren zodat dat nu een leuk spelletjes is geworden.
Dus niet reageren op zijn geklier en gedraai is het beste. En wat doe ik dan? Weglopen en ergens anders staan wachten heb ik wel geprobeerd maar Bajo blijft gewoon staan kijken en gaat er soms zelfs bij liggen.
Of moet ik langer volhouden en veel geduld hebben. Het kan soms wel 5 minuten duren voordat hij de bal weer oppakt en naar me toe brengt.
Het gekke is dat als wij 's zomers buiten zitten, komt hij de bal wel naar ons toe brengen en legt hem naast de stoel neer.

5 minuten maar?
5 minuten staan wachten is niet lang in het begin, dat vind ik nog erg meevallen. Als je consequent volhoud met het weglopen / negeren dan zal die tijd korter worden, en hij op den duur de bal rechtstreeks bij je brengen.
Trekspelletjes ben ik uiteraard geen voorstander van, maar ik heb ook weer een heel ander type hond. Zou een zooitje worden als mijn honden een beetje trekspelletjes gaan doen voor de buit

[mechelaar_fan]

ik ken jachthonden die wel trekspelletjes doen. Ik ken zelfs herders (niet de mijne) uit de africhting die het wild perfect apporteren!

[Sylvia]

ik ken jachthonden die wel trekspelletjes doen. Ik ken zelfs herders (niet de mijne) uit de africhting die het wild perfect apporteren!

Ja ik ken er ook 1 hier thuis hoor, maar het is geen standaard gegeven dat bij het APPORTEREN en TREKSPELLETJES samen (daar heb ik het dus over) deze niet hard in de bek zou worden.
9 van de 10 honden worden hard in de bek hiervan, en dat is nou net niet de bedoeling.

Helaas is dit 1 van de meest voorkomende problemen.....

[Golden Stanley]

dimhie, ik heb er hier ook zo eentje, de jongste hovawart. alleen kan ik het niet oplossen door me om te draaien en weg te lopen, dat maakt haar helemaal niks uit. dan verliest ze de interesse, laat gewoon het speeltje liggen en gaat zich met iets anders vermaken.
ik wou haar dus 'raken' terwijl ze het wél nog interessant vond, terwijl ze zelf nog met het balletje aan het spelen was. dus doe ik nu standaard met haar dat ze het naar me terugbrengt (moet niet perfect, het is maar spel), als ik het na een paar keer roepen nog niet heb, stap ik op haar af met een 'gedaan' (= is hier signaal voor einde spel), ook nog met een gebaar erbij dat ze kent als 'game over'. ik pak de bal, en loop er mee weg.
en dat heeft bij haar veel meer impact gehad; ik bleef het initiatief houden en ik kapte het spel af op het ogenblik dat zij nog wel wou - hhmmm, daar moest ze iets op verzinnen natuurlijk .

en, mechelaarfan, trekken aan iets dat nog 2 meter van je af is, is wel heel moeilijk hoor .

Hihihi, werkt ook niet is mijn ervaring. Wat ik wel vaak bij me heb is een 2e speeltje een apart trektouw. Vooral als Stan los apporteert, dan geeft hij zijn apport af in ruil voor het trektouw. Moet je 's kijken hoe hij dan goed voor kan brengen.

[annemie]

ik heb altijd minstens twee tennisballen bij; Als hij de ene terugbrengt, gooi ik de andere weer weg. Soms is hij me iets te snel af en gaat hij er met beide ballen vandoor

[dimphie]

Het gaat al beter!!
Ik heb hem gisteren genegeerd als hij aan het vervelen was met de bal en ook als hij de bal op 5 meter afstand van me neerlegde. Dan staan wachten tot Bajo de bal weer oppakte en dichter bij legde. Telkens wachten tot hij de bal naast me legde.
Ook knielen om de bal in ontvangst te nemen, werkte heel goed. Weliswaar niet ín mijn hand maar wel pal naast me.
Het is zo grappig om hem te zien uitproberen. Eerst de bal op vijf meter, afwachten, baasje reageert niet Hmmm, dan maar de bal weer pakken en dichter bij leggen. Ze reageert nog niet, dan maar meteen de bal naast haar leggen. En dan een diepe zucht......
Ik moet nog goed blijven volhouden maar dat negeren werkt goed.

[Sjiel]

Pas op voor de extinction-flare!! als je die gehad hebt heb je gewonnen.

[dimphie]

Pas op voor de extinction-flare!! als je die gehad hebt heb je gewonnen.

De watte??!!
Moet ik voor oppassen zo te lezen. Leg uit voordat het te laat is.

[Neeltje]

Binnen brengt Tirsa de bal braaf terug, buiten vindt ze ballen niks aan, buiten brengt ze niets terug. Alleen als andere honden 'n bal hebben dan heeft ze die razend snel te pakken en geeft die dus ook niet meer af. Is dan een kwestie van bal vast pakken en d'r 'ophangen' aan de bal en volhouden en ja, dan win ik dus echt wel.