Blaffen bij harde geluiden buiten

[de drentjes]

Hoi,

Sally gaat steeds vaker blaffen bij harde geluiden buiten. Zeker nu ze weer met vuurwerk beginnen maar ook als er een vliegtuig overvliegt of wanneer er iemand de vuilcontainer dichtgooit. En ik heb geen idee hoe ik dit gedrag moet doorbreken.

Ieder jaar rond december doet ze dat hoor maar het valt me op dat het ieder jaar erger lijkt te worden.

Ze is nu bijna 6 en het eerste jaar was ze alleen maar bang rond de jaarwisseling en heeft ze boven liggen bibberen. We hebben haar toen maar gewoon laten liggen en zijn verder ook niet gaan kijken en toen alles afgelopen was kwam ze weer naar benenden.
Maar ieder jaar werd het erger. En vorig jaar was het echt heel erg; Er waren toen ook al een paar weken van blafferig gedrag aan vooraf gegaan maar ineens op oudejaarsavond was ze helemaal doodsbang. Liep te bibberen en te hijgen en uiteindelijk hebben we haar bij ons genomen en toen heeft ze met haar koppie weggestopt tussenin gelegen.

Ik begrijp dit gedrag niet. Tegen de jaarwisseling steekt dat blaffen de kop op (Ze bginnen hier dan al met rotjes afsteken) maar dan lijkt ze niet bang. Haar staart is dan ook niet laag of zo.

Nu moet ik er wel bijzeggen dat ze wel snel aanslaat als er mensen langs de schutting lopen maar dat heeft ze altijd al gedaan en dat is daarna meteen over.

Het is een beetje chaotisch verhaal geworden maar ik hoop dat iemand er wat mee kan.

Wil

[Eline*]

Zet haar deze weken eens op de resqueremedie van Bach, te kopen bij de drogist, 4 keer daags 4 druppels en bij hevige stress 4 druppels extra zo nodig herhalen na een kwartiertje.
Het lijkt erop dat je hond zo in de stress schiet dat ze bij het minste of geringste al in de paniek schiet en gaat blaffen.
STraf het blaffen niet. Wat ikzelf altijd doe is of straal negeren of ik ga even kijken en zeg dat het goed is om daarna verder te gaan waarmee ik bezig was. Jouw hond heeft duidelijk een angstmotivatie/stressmotivatie om te gaan blaffen. Straf verergert de stress, dus is gewoon geen goed plan omdat je dus niks oplost. Als jij als roedelleider kalm blijft en aangeeft dat het goed is moet het goed zijn en negeer je haar verder.
Ik wens je succes in de tijd die gaat komen met al die knallen.

[Bas Rouge]

Hoe reageer jijzelf op onverwachtse, harde geluiden en op het geluid van rotjes?
Je eigen houding is namelijk erg belangrijk.
Ik vind harde, onverwachtse geluiden heel naar en raak er danig van uit mijn humeur. En ook de honden en katten wilde ik graag dat klote-geknal besparen. Bij het voortijdig afsteken van rotjes ging ik dan ook naar buiten om de jongens te verzoeken daar mee te kappen. Ik had de illussie dat dat hielp .
Dat deed het natuurlijk niet maar mijn temperatuur steeg en mijn kwaadheid en irritatie werd door de honden wel opgepikt. Zij zijn geen helden wat geluiden aangaat maar door mijn eigen gestier zijn ze rotjes en vuurwerk gaan associeren met een kwaaie baas.

Sinds twee jaar bijt ik op mijn tanden en ga door met waar ik mee bezig ben (en probeer mijn eigen irritatie in bedwang te houden) en dat lukt heel aardig. Beloning voor mij is dat ik merk dat de angst voor vuurwerk tot op dit moment behoorlijk meevalt bij de honden. Het schrikken neemt af en neemt zeker niet toe.

Wel staat bekend dat geluidsgevoelige honden steeds sterker op geluiden gaan reageren naarmate ze ouder worden.

Maar bekijk maar eens wat je zelf doet/denkt en voelt bij die geluiden en wat je hond daarvan meekrijgt, bij mij hielp dat.

Groet, Sieneke

[de drentjes]

hoi,

Tegenwoordig negeer ik de geluiden tenminste voor zover ik weet Die geluiden van vliegtuigen en de container doen mij niks, die rotrotjes is idd een ander verhaal maar dat valt nu nog wel mee. Maar ik weet wel dat honden zo ongeveer iedere reactie kunnen lezen dus daar moet ik zelf misschien ook aan werken.

En ik moet erbij zeggen dat ik niet eens meer weet hoe te reageren. Ik heb geprobeerd om haar af te leiden en als ze stil was belonen. Ook heb ik het met de clicker geprobeerd (het stil zijn clickeren). Ik heb heus ook wel eens gezegd dat ze op moest houden maar dat heb ik al opgegeven. Denk je net dat het minder wordt ; gaat ze weer uit haar dak.

Het blaffen stoort me nu ook nog niet echt want ze doet het niet constant en straffen heb ik zowiezo nooit gedaan. Maar het is de gedachte dat het ieder jaar erger wordt waar ik me bezorgd over maak. Als het idd stress o.i.d is moet dat voor m'n meisje ook niet fijn zijn en ze moet nog wel een tijdje mee hoor! ze is nog geen zes

Bach bloesem heb ik vorig jaar al geprobeerd en ik had niet de indruk dat dat echt geholpen heeft maar ik kan het natuurlijk weer geven. onder het motto 'baat het niet dan schaadt het niet'

Maar ik zal idd mjin eigen gedrag in de gaten houden want naarmate de jaarwisseling nadert gaat ze ook meer blaffen en dan gaat het toch wel enigszins irriteren en dan kan je zonder dat je er erg in hebt ineens toch even uit je slof schieten.

nou ja tips zijn nog steeds welkom.

Wil

[Maron]

Ik herken je probleem. Onze Westie Chester van drie heeft precies hetzelfde. Bij elk geluidje (harde, plotselinge) gaat hij blaffen. Soms is hij zo bang voor een geluid dat hij echt plat op de grond zo snel mogelijk weg wil komen. Maar vaker gaat hij er juist op af onder luid geblaf en gegrom. Staart omhoog... Er zijn periodes dan herstelt hij snel en andere momenten juist niet. Dat is idd heel vervelend. Ook hebben we Bach bloesem geprobeerd, maar dat helpt niet echt veel. We laten hem vaak zitten op momenten van stress, omdat de stress wat zou verlagen zeg maar. Maar ook dan blijft hij blaffen :sst:

Wat wel heel belangrijk is en moeilijk om niet de hond de indruk te geven dat je het met hem eens bent. Sussend zeggen dat het goed is, dat helpt niet, kwaaad worden en wellicht stem verheffen ook niet. Dat ziet hij alsof je saamhorig met hem bent. Nu 'blaffen' we samen! Hij begrijpt niet dat je zegt dat het oke is, hij hoort alleen je enigzins bezorgde stem en ziet dat als aandacht. Dus er is echt iets aan de hand. Negeren is toch de beste methode en de clicker is ook heel goed!

Maar misschien nog wat tips: je kunt haar ook juist extra blootstellen aan geluiden. Je hebt er zelfs speciale cd's voor te koop. Eerst zachtjes aanzetten en de hele tijd door, dan steeds het geluid opvoeren, maar pas als je hond er echt goed (dus niet) op reageert. Ondertussen doe je dingen die de hond super vindt. Of heel lekker. Je kunt zo'n therapie zelf dus proberen, maar als het echt angst is, kun je er ook een gedragsdeskundige voor in de arm nemen, want dat is toch wel oppassen geblazen.

Als de hond al een klein beetje het idee heeft dat zijn gedrag (blaffen) meer oplevert dan een click ofzo, dan moet je echt geduld houden. Misschien voordat er al geluid is een leuk spelletje starten of iets. Want als je een spelletje begint tijdens het blaffen, beloon je hem ook weer. Het is ook zo dat honden op een gegeven moment nog even alles uit de kast halen om te kijken of het gedrag echt niks oplevert , waarna (als je niet reageert erop en blijft doen wat je met de training doet) het uitdooft.

Hmmm, ik weet niet hoe ik dat laatste beter uit kan leggen in dit geval. Maar ik hoop dat je wellicht toch iets aan de tips hebt. Ook al wordt het minder, dan is het al fijn! Succes!

[de drentjes]

Hmmm, ik weet niet hoe ik dat laatste beter uit kan leggen in dit geval

Je was duidelijk genoeg hoor, ik begrijp tenminste wat je bedoelt.

Wat betreft die cd daar waren de meningen over verdeelt; men zei dat die geluiden niet hetzelfde werken omdat de sfeer eromheen anders is tenminste dat begreep ik eruit dus ik heb hem toen niet gekocht maar ik ga het dit jaar toch proberen dan kunnen we zelf beoordelen hoe het bij ons werkt.

Wil

[Maron]

Oke, ben blij dat het duidelijk was

Ja, ik vind het ook moeilijk hoor wat nou wel een niet werkt. Het ligt ook helemaal aan je hond. Wat bij de een wel werkt, werkt bij de ander niet. Chester is ook zo'n hond waarbij vaak niet de dingen werken zoals vaak zo mooi beschreven staat in boeken over gedrag of bij een gedragstherapeut. Ook al doen we dan echt wel hoe het zou moeten helpen.

Vanochtend was ik blij verrast. Ches blaft heel erg bij het horen van de brievenbus. Ik negeer dat altijd compleet en pak daarna gewoon de post uit de zak (speciaal voor zijn scherpe tandejes, haha). Hij blafte even, keek naar mij en.... ging weer liggen en heeft er niet meer om gemaald. Nou hoop ik maar dat dit idd dat uitdoven van dat gedrag was, haha.

Maar goed, dat even om je een hart onder de riem te steken.
Ik hoop dat een cd, gedragsdeskundige, negeren/belonen, wat dan ook, vruchten af zal werpen. Laat je het weten hoe het verder gaat? Misschien heb ik weer wat aan tips van jou