nieuwe hond nu nog op "vuurwerktraining" ?

[jelle]

Hoi

onze nieuwe schat doet het echt perfect in huis. 't Is bijna of ze er al tijden is...

Ik vermoed echter wel dat we een vuurwerk-angsthaasje in huis hebben gehaald. Bij het wandelen een paar keer langs bouwplaatsen gelopen waar af en toe een klap vandaan kwam, soms horen we al een dreun vuurwerk in de verte en ze reageert er vrij schrikkerig op (voor haar doen dan, op zich is het een erg stabiele hond).

Heeft het zin om nu nog te gaan proberen te trainen hierop of is dat toch niet meer haalbaar voor het echt los barst? Als we nog wat kunnen doen, welke methode zouden jullie dan aanraden?

Ze is verder geen enkele vorm van echte training/conditionering gewend ofzo, geen clicker bijvoorbeeld (daar wil ik nog wel mee aan de slag, maar nu is ze nog niet zover). Ze kan zitten als ik het lief vraag, trekt niet aan de lijn en kan soort van komen als ik roep, verder niks.

[Eline*]

Lekker op de resque van Bach en geen getrain zou mijn keuze zijn.
Wat je wel kan doen is een geluidencd met knallen aanzetten tijdens bv het eten van de honden en daarvan het geluidsniveau steeds iets opvoeren, maar ik zou geen cursus met knallen op gaan zoeken. Dat vind ik sowieso vaak trauma's kweken, maar in dit geval helemaal.

[laeken]

Ik heb een vuurwerk monster die niet bang is maar zwaar agressief wordt van een knal. Mensen die rotjes afsteken grijpt ze direct en bij knallen buiten flipt ze binnen helemaal uit, rent naar het raam en gromt en blaft dat het een lieve lust is.

Ik heb geleerd dat ze na iedere knal een frolic mag komen halen en de knal is nu een click voor lekker. Met oud en nieuw staat ze kwijlend naast me en negeert elk rotje tot 12 uur. Dat 12-uur-moment is helaas bij vlagen nog teveel gevraagd.

Bij iedere knal een frolic en als ze de frolic zonder angstsignalen komt halen prijs je haar daarnaast ook nog even de hemel in. Ik verwacht een succes daarmee. In combinatie met rescue helemaal

[linlin]

ursula is eigenlijk ook erg bang voor knallen. ze doet alsof ze boos wordt, maar ik zie d'r ook vaak wegschieten met de staart tussen de benen.

angst negeren en voor proberen te zijn met frolicjes. verder gewoon aanwezig zijn voor haar. en oudjaar om twaalf uur 's nachts verdwijnen we met z'n vieren in bed. ursula kruipt dan nog dichter dan ze normaal al doet tegen haar verloofde aan, die expres dus niet troost maar haar zeker niet wegstuurt. dat kalmeert.

maar. is er wel plek in bed voor een sint bernard?

[Alan]

Ook hier een paar keer gebeurd, zowel dat de harde knal thuis als tijdens het wandelen te horen (redelijk vlakbij) was. We hebben de knal gewoon genegeerd en gewoon gedaan waar we mee bezig waren thuis, en buiten gewoon ben ik gewoon door gaan wandelen alsof het de normaalste zaak is van de wereld. Nu vindt May het volgens mij ook heel normaal.

Ik zou ook Frolic geven als ze heel schrikkerig zou zijn en een positief gevoel aan de knallen proberen te koppelen.

Groetjes

[gyanty]

Een schrikreactie moet natuurlijk altijd kunnen.... ik schrik ook als een rotje wordt afgestoken, maar daarna schenkt ik er geen aandacht aan.... dat moet een hond dus leren... schrikken mag best... alleen geen overdreven reacties daarna... ik heb wel bij een cursus gehad, waarbij met een gaspistool werd geschoten en wij gewoon verder moesten trainen, zo heb ik mijn honden getraind.... maar er zijn talloze mogelijkheden..

[vinkje]

Buiten moet Beau niet veel van knallen hebben, als hij een knal hoort zie ik dat hij het niet leuk vind, hij kijkt mij dan aan, maar ik doe net of er niks aan de hand is, terwijl ik me af en toe ook het apezuur schrik.
Als we gewoon thuis zijn en er wordt buiten geknald, vliegt hij naar het raam en begint keihard te blaffen.

[puk]

birka is ook panisch voor knallen, spuugt zelf elke lekkernij uit
ik negeer het nu en zet met oud en nieuw de muziek flink hard , gelukkig wordt hier in de straat niks afgestoken!

[jelle]

Hoi

ik ga het inderdaad maar probveren met vele negeren, de herrie camoufleren en wellicht als het lukt haar afleiden met lekkers enzo (zonder te bekrachtigen).

Ze is wel echt bang, wat ik met andere dingen bij haar nog niet gezien heb. Eergister in het park kllonk er een vuurwerkklapje ver weg, echt van het niveau "klein rotje aan de andere kant van het park", en ze verschoot echt. Ze was lekker aan het snuffelen, maar keek bij de klap op, oortjes naar achter, staart naar beneden en kwam tegen m'n benen aan staan. Och errum...

Wij hopen maar dat de buurvrouw niet "effe een rits op straat leg' "
(je weet het niet met die bejaarden van tegenwoordig he... )