Het nut van een (strenge) opvoeding

[Hanneke2]

Ik vraag het me gewoon af.

Ik ken verschillende mensen die ongelofelijk serieus bezig zijn met hun hond. Cursus dit, cursus dat, hondenfluitje om de nek en clicker in de zak, zelfs een hond met een teletact om. Die mensen gaan twee keer per week naar de club om te trainen, ze hebben een hond uit een bepaalde werklijn, ze wegen de brokjes voor de maaltijden af, en de beloningen worden nog net niet uitgedeeld aan de hand van een lijstje.

Nou loop ik wel eens tussen zo'n groepje, en in het begin voelde ik me dan wel een beetje lullig met mijn hond die nog nooit een hondenschool heeft gezien en waarbij ik de clickerpogingen maar op heb gegeven omdat hij helemaal dol werd als hij het ding alleen maar zag (OH! HET IS DE CLICKER! IK GA NU ZITTEN - LIGGEN - POOTJE GEVEN - MOOI ZITTEN - TEGEN DE BAAS OPSPRINGEN WANT NU KOMEN ER FROLICJES!!!! )

Maar opeens viel het me op dat als die honden met elkaar aan het spelen waren, die andere bazen minstens net zoveel moeite hadden om hun hond bij zich te roepen als ik. En af en toe zat die van mij zelfs eerder netjes voor me dan die professioneel opgevoede honden van hun.

Let op: ik heb het nu niet over mensen die *leuke* dingen met hun hond doen zoals behendigheid of speuren, maar mensen die puur als doel Een Gehoorzame Hond hebben.

En dus vraag ik me af: wat is het nut van op die manier trainen? Kijk, ik hoef geen hele gehoorzame hond, dan had ik een ander ras in huis moeten halen. Ik wil wel een hond die op me let en die luistert als ik iets zeg. Maar is dat niet domweg en alleen een kwestie van 'leuk en interessant' zijn? Ik loop met een zak vol frolicjes, en een balletje, en als ik met mijn handschoen wapper (waar Jack heel af en toe mee mag spelen), dan laat hij zelfs een loopse teef in de steek om naar me toe te rennen.

Dus: wat is nou het nut van al die 'gehoorzaamheidstraining' als je met huis-tuin en keuken-aandachtstraining een vrolijker (en misschien zelfs 'gehoorzamer') hond krijgt?

[Zoie]

wat mij betreft, ik hoef eigenlijk geen gehoorzame hond. Het interesseert me niet hoeveel commando's mijn hond kent. En al die trucjes op het oefenveld zeggen me eigenlijk ook niks. Ik zie mezelf dan ook niet snel naar een hondenschool gaan.

Wat ik wel enorm belangrijk vind is dat mijn hond los kan lopen zonder dat ie in de problemen raakt door maatschappelijk onaanvaardbaar gedrag, of door zelf in gevaar te komen.

Bij Zoë is me dat niet gelukt, en bij Luna doe ik enorm m'n best het voor elkaar te krijgen. Nogmaals, niet omdat ik erop kick dat ze bij me komt op mijn bevel, maar om haar zo veel als mogelijk vrijheid te kunnen geven zonder dat we in de problemen geraken.

[FoN]

Ik ben het helemaal eens met bovenstaande
Mijn honden zijn bijvoorbeeld heel erg getraind op de stoeprand. Ze zullen er in mijn bijzijn ook nooit zomaar vanaf gaan of oversteken, wat er ook aan de andere kant van de weg gebeurt, of hoe geconcentreerd ze ook met hun spelletje bezig zijn. Niet om mij een plezier te doen, maar om te voorkomen dat ze OF onder een auto lopen, OF alsmaar aangelijnd zijn. Resultaat is ook dat ze nu ze 'volwassen' zijn overal los kunnen lopen en spelen zonder gevaar te lopen plat gereden te worden, is voor alle partijen wel zo prettig denk ik.

[gerritte]

Ik loop ook met een fluitje om mijn nek,en waarom....als ik in het bos of park loop met sting en simba en ze zijn achter konijnen aan of weet niet wat en ik sla ergens af,of gewoon ze moeten bij me komen.Fluit ik 2x keer en ze komen terug,het voordeel is dat ik niet hun namen hoef te roepen en dit werkt gewoon perfekt .

Met Simba loop ik ook curcus,tenminste wij gaan in febr weer beginnen,ik heb een seizoen overgeslagen,lekker even niks.Maar met simba ga ik ook de jachtcurcus doen,dus vindt dat ze zeker een paar dingen moet beheersen.Niet dat ik een kick krijg zovan kijk eens wat mijn hond kan,nee daar hou ik ook niet van.Maar vind het zelf gewoon heel leuk om met mijn honden bezig te zijn.En zodra ik merk dat ze het niet meer leuk vind,nou dan is het jammer maar dan stoppen we er lekker mee.

En voor de rest als zij in het park of bos zijn,mogen ze van mij heerlijk dr gang gaan,niks geen àppel,maar heerlijk genieten.Want als ik hun zie genieten en lekker zwart uit een moddersloot komen,nou dan kan mijn dag niet meer stuk.En dan uiteindelijk heel voldaan in dr mandjes liggen...........dan geniet ik helemaal

[Branka]

Als ik naar onze honden kijk hebben we 1 hond die dus een zogenaamde goede opvoeding heeft gehad (Tagor, getraind tot G&G 3 niveau) en 1 die slechts de basis er goed in heeft zitten (Jari).
Trainen met de hond was/is een hobby van mijn moeder en Tagor vond het ook geweldig om voor mijn moeder te werken. Jari is meer een hond die leuke dingen met de baas doet en daarom zijn we ook met hem gestopt toen we merkten dat hij die cursussen helemaal niet leuk vond.
Wedstrijden heeft mijn moeder met Tagor nooit gelopen. Hoewel zij met Tagor dat waarschijnlijk wel had gekund, vond ze dat niet leuk om te doen.
Verder was het leuk om naar de KC te gaan en samen met andere mensen te trainen die dezelfde interesse hebben. Een stuk sociale contacten voor de baas dus.

Persoonlijk vermoed ik dat de reden waarom een goed getrainde hond op straat ineens veel minder goed luistert o.a. is een hond tijdens de training onder appèl staat en op straat niet. Bij ons dat duidelijk wel het geval. Tijdens de wandelingen mogen ze dus lekker hun gang gaan zolang ze niet in gevaar komen.

[Sietske*]

Voor mij is de gehoorzaamheidstraining net als het lopen van behendigheid gewoon leuk bezig zijn met de hond. En dat wil absoluut niet zeggen dat ik gedrilde honden heb, net zoals Branka al zegt. Die van mij luisteren ook wel eens een ker niet (meestal gelukkig wel trouwens).

Tara vindt het geweldig om gehoorzaamheidsoefeningen met me te doen. Ze is daarvoor net zo enthousiast als bij de behendigheid. Ze vindt het gewoon heerlijk om samen met mij aan het werk te zijn (en ik vind het heerlijk om met haar aan het werk te zijn) en dan maakt het voor haar niet zoveel uit wat we dan doen.

[Zoie]

ik vind alles wat je met je hond doet en waar hij plezier aan beleeft geloof ik wel oke. Maar om even op de oorspronkelijke vraag terug te komen, helpen al die gehoorzaamheidscursussen nu ook als je gewoon met je hond in het bos loopt?

Om het concreet te maken, er zijn twee situaties waarbij ik met Luna problemen kan verwachten. 1, als het om haar balletje gaat, en 2. als ze een andere, ik zeg voor het gemak maar even dominante hond tegen komt, in het bijzonder als deze hond een of twee kopen groter is en haar uitdaagt of probeert haar te domineren, maar ze wil uitzichzelf eventueel de strijd ook wel aangaan. Sexe maakt niet uit, nog niet tenminste, misschien komt dat nog.

In het eerste geval blijft het in principe bij aanvaardbaar gedrag, ze speelt dan de bal en niet de hond en is tot nu toe vrij makkelijk te corrigeren , al denk ik er wel over er een gewoonte van te maken haar balletje in laten leveren bij het passeren van een andere hond. Maar daar moet nog aan gewerkt worden. Ze is gewend dat er na het lossen meteen gegooid wordt, als een soort beloning, en ik weet niet precies hoe het uit gaat pakken als ik dat direkt gooien achterwege ga laten.

In het tweede geval heb ik denk ik een groter probleem, omdat ze dan echt het gevecht om het gevecht aan wil. Heb het laatst mee gemaakt dat ik haar met de grootst mogelijke moeite uit een beginnend gevecht met een dog kon terugroepen, en ik ben me er scherp van bewust dat ik deze situaties niet moet hebben, en dat ze geen overwinnaarservaringen mag opdoen.

Ik pieker nog hoe ik dit aanpak, deze confrontatie kwam voort uit een speelsituatie met een andere hond. Dus, 1. sowieso niet spelen als er meerdere honden bij betrokken zijn. Doorlopen, liefst helemaal negeren van grotere honden. enz. Hopelijk gaat dat me lukken.

Een ander heeft weer andere problemen. Een collega van mij heeft een labrador die nooit mot maakt, goed luistert, alleen rook hij ergens een teef, dan was hij foetsie, en ook echt goed ook. Wel gehoorzaamheidstraining op een school gedaan ( de hond is om die reden gecastreerd. )

Misschien zie ik het wel helemaal verkeerd, maar ik heb eigenlijk altijd het idee gehad dat je aan een hondenschool helemaal niets hebt met dit soort problemen. Een hond leren komen, ja, dat kan ik zo ook wel. Maar het gaat om de situatie waarin het echt belangrijk is.

[malinois]

Ik ken verschillende mensen die ongelofelijk serieus bezig zijn met hun hond. Cursus dit, cursus dat, hondenfluitje om de nek en clicker in de zak, zelfs een hond met een teletact om. Die mensen gaan twee keer per week naar de club om te trainen, ze hebben een hond uit een bepaalde werklijn, ze wegen de brokjes voor de maaltijden af, en de beloningen worden nog net niet uitgedeeld aan de hand van een lijstje

ik heb geen fluitje, train min. 3 x per week, heb inderdaad honden uit bep. werklijnen... weeg geen brokjes af ik voer op het oog..., en beloon wanneer ik wil met wat ik op dat moment op zak heb.
Buiten het veld hoeven mijn honden niet strak aan de voet te lopen, kop omhoog en volgen. Ze mogen gewoon voor me lopen aan de lijn zolang ik er maar niet achteraan gesleept wordt.
Het enige wat ze MOETEN buiten het veld is hierkomen als ik het zeg, en zit en af als ik het zeg. Simpelweg om hun eigen veiligheid en dat van anderen.
Mij zul je nooit tegenkomen in een groep omdat ik dat erg onverantwoord vind met wildvreemde honden 'gezellig' wandelen. Mijn honden hebben genoeg aan elkaar...

[Lysette]

Een basis cursus gehoorzaamheid zie ik als handvaten waar je thuis mee aan de slag kunt.
Als je echt verder gaat ermee zie ik dat meer als sport om gewoon lekker met je hondje bezig te zijn. Met Benno heb ik GG1 gelopen maar die luisterde buiten slechter dan Floor

[Ca Cajuina]

Ik denk dat het ervan afhang wat je wil gaan doen met je hond. Onze honden gaan ook allemaal mee naar de hondenschool. 2 trainen er en een 1 gaat voor spek en bonen mee. We zijn daar dan de hele zaterdag tot een uur of 3 en gaan daarna met z'n alle naar huis.

Ik ben best serieus bezig geweest met de opvoeding niet zozeer met het trainen van kunstjes. Omdat ik 2 rassen heb die qua reputatie niet goed bekend staan en ik wel met beide honden in het bos wil kunnen lopen en in de stad (mocht ik dat willen) Hiermee bedoel ik niet dat ik brokjes afweeg etc maar wel dat ik bij elke beloning en of correctie mezelf afvraag welk gedrag ik uiteindelijk wil.

Als ik een ander type hond had gehad was ik wellicht net iets minder streng.

[chaos]

Ik train veel voor mijn eigen plezier en omdat mijn hond het naar mijn mening nodig heeft (kan zijn energie kwijt en moet zijn hersens gebruiken). Op lange wandelingen in de Eemshaven mag hij lekker zijn gang gaan en roep ik hem alleen als we een andere hond tegen komen, hij hoort dan terug te komen en aan de voet te gaan....
Verder vindt ik het in huis tuin en keuken gebruik ook wel handig dat hij wat commando's kent zodat hij niemand om ver loopt en netjes op zijn beurt kan wachten, niet zomaar de weg op loopt en weet wanneer hij in de tuin hoort te blijven..
Brokjes afwegen deed ik bij mijn eerste hond omdat ik bang was dat hij te weinig zou krijgen, nu gewoon op het oog.
We belonen met een balletjes, aai over de borst en snoepjes.

Ik ben consequent en ben van mening dat een hond wel opgevoed moet zijn...

En ja, je bereikt dat voornamelijk door voor de hond idd. leuk en interessant te zijn.
Maar mijn hond heeft soms gewoon een wat "strenge" aanpak nodig omdat hij anders van mening is dat hij het voor het zeggen heeft...

[Sietske*]

al denk ik er wel over er een gewoonte van te maken haar balletje in laten leveren bij het passeren van een andere hond. Maar daar moet nog aan gewerkt worden. Ze is gewend dat er na het lossen meteen gegooid wordt, als een soort beloning, en ik weet niet precies hoe het uit gaat pakken als ik dat direkt gooien achterwege ga laten.

Hier zul je mee op moeten passen omdat de kans groot is dat ze hierdoor nog een grotere hekel gaat krijgen aan andere honden. Als er een andere hond aankomt wordt haar balletje afgepakt en wordt ze in haar ogen dus gestrafd voor de aanwezighed van die andere hond. Ik zou het balletje sowieso meer bij je houden en maar af en toe gooien. De ene keer wel en de andere keer blijft de bal 10 minuten in je jaszak. Of ze de bal wel of niet krijgt is danniet afhankelijk van de aanwezigheid van een andere hond.

Misschien zie ik het wel helemaal verkeerd, maar ik heb eigenlijk altijd het idee gehad dat je aan een hondenschool helemaal niets hebt met dit soort problemen. Een hond leren komen, ja, dat kan ik zo ook wel. Maar het gaat om de situatie waarin het echt belangrijk is.

Ja maar daar zit volgens mij ook het probleem het verwachtingspatroon van veel mensen klopt niet. Een hondenschool is er niet om probleemhonden aan te pakken, daar zijn gedragstherapeuten voor. Een hondenschool is er voor om baasjes de basisbeginselen van gehoorzaamheid bij te brengen en dan heb ik het inderdaad over komen als er geroepen wordt, zitten en liggen enz. Een stukje ondersteuning bij de opvoeding vóórdat er problemen zijn. Als er al wel problemen zijn is over het algemeen de gedragstherapeut (of sommige gespecialiseerde hondenscholen) aan zet.
Dit wil niet zeggen dat een goede hondenschool ook niet wat tips kan geven over hoe je moet voorkomen dat je hond gaat vechten. Of andere tips, zoals ik je hierboven heb gegeven. Maar als je een hond hebt die het gevecht aan gaat met andere honden denk ik niet dat een hondenschool de eerste plaats is waar je naar toe moet.

[Zoie]

al denk ik er wel over er een gewoonte van te maken haar balletje in laten leveren bij het passeren van een andere hond. Maar daar moet nog aan gewerkt worden. Ze is gewend dat er na het lossen meteen gegooid wordt, als een soort beloning, en ik weet niet precies hoe het uit gaat pakken als ik dat direkt gooien achterwege ga laten.

Hier zul je mee op moeten passen omdat de kans groot is dat ze hierdoor nog een grotere hekel gaat krijgen aan andere honden. Als er een andere hond aankomt wordt haar balletje afgepakt en wordt ze in haar ogen dus gestrafd voor de aanwezighed van die andere hond. Ik zou het balletje sowieso meer bij je houden en maar af en toe gooien. De ene keer wel en de andere keer blijft de bal 10 minuten in je jaszak. Of ze de bal wel of niet krijgt is danniet afhankelijk van de aanwezigheid van een andere hond.

Ja, het is eigenlijk typisch een geval van eerst een verkeerde gewoonte aanleren, en dan pas nadenken

Het is overigens niet zo dat ze een enorme hekel aan honden heeft. Ze moeten alleen wel van haar balletje afblijven. Dus, komt ze een hond tegen, en ze laat haar balletje vallen, dan is ze er wel kien op dat die andere hond van haar bal afblijft. Kijkt die hond toch naar haar bal, dan grijpt ze die bal, en niet de hond, dat bedoelde ik.

De keren dat het voorkwam dat die andere hond toch haar bal had, kon ik haar bij me roepen en hebben we het zo opgelost.

Wat wederzijds grauw en snauwerk is ook voorgekomen, als beide honden op de bal afgingen, maar daar is het dan ook bij gebleven.

Maar het kan ook best voorkomen dat ze met die andere hond gaat spelen, en de bal laat liggen. Dan pak ik zelf de bal.

neemt niet weg dat ik eens over je advies ga nadenken, wat op zich ben ik het wel met je eens, lijkt me alleen wel een behoorlijke klus om het helemaal om te gooien, normaal loopt ze nu eigenlijk altijd met haar bal.

Misschien zie ik het wel helemaal verkeerd, maar ik heb eigenlijk altijd het idee gehad dat je aan een hondenschool helemaal niets hebt met dit soort problemen. Een hond leren komen, ja, dat kan ik zo ook wel. Maar het gaat om de situatie waarin het echt belangrijk is.

Ja maar daar zit volgens mij ook het probleem het verwachtingspatroon van veel mensen klopt niet. Een hondenschool is er niet om probleemhonden aan te pakken, daar zijn gedragstherapeuten voor. Een hondenschool is er voor om baasjes de basisbeginselen van gehoorzaamheid bij te brengen en dan heb ik het inderdaad over komen als er geroepen wordt, zitten en liggen enz. Een stukje ondersteuning bij de opvoeding vóórdat er problemen zijn. Als er al wel problemen zijn is over het algemeen de gedragstherapeut (of sommige gespecialiseerde hondenscholen) aan zet.
Dit wil niet zeggen dat een goede hondenschool ook niet wat tips kan geven over hoe je moet voorkomen dat je hond gaat vechten. Of andere tips, zoals ik je hierboven heb gegeven. Maar als je een hond hebt die het gevecht aan gaat met andere honden denk ik niet dat een hondenschool de eerste plaats is waar je naar toe moet.

Het gaat er idd om om te voorkomen dat je hond een probleemhond wordt. Daar wil ik m'n energie in steken. Overigens geloof ik niet dat het altijd een kwestie is van trainen en opvoeden. Sommige honden gaan gewoon het gevecht niet uit de weg, of je moet met extreme dingen ( in mijn ogen ) als elektrische halsbanden gaan werken.

Maar je komt er toch alleen maar in de praktijk achter wat eventueel agressie bij je hond kan opwekken om er op te kunnen anticiperen en proberen er iets op te vinden om het te voorkomen.

Ik heb het nu een keer meegemaakt dat ik echt even m'n hart vasthield, ( in een speelsituatie met een andere hond ) maar gelukkig bleef ze toch luisteren en kwam ze bij me. Als ze standaard zo op elke hond ( of elke grote hond, of elke dominante hond enz. ) zou reageren, dan zat er niks anders op dan haar aanlijnen. Maar zover ben ik nog niet, en ik hoop ook niet zover te komen.

In het algemeen passeer ik elke hond, ook dominante grote hond zonder problemen door haar gewoon te zeggen dat ze door moet lopen. Soms begint trouwens ook die andere hond, of ze beginnen samen, maar nogmaals dan blijft ze toch onder appel en laat ze zich corrigeren ( uh, uh ) , en wegroepen. Een hond die over haar heen gaat hangen b.v., dat pikt ze ook niet. Ben nu overigens wel even benauwd een dog tegen te komen, dat is waar. Dan ga ik er wel even heel strak opzitten

Maar als ik dan op zo'n veldje loop met tig honden die allemaal hun kunstje doen, dan denk , leuk, maar wat heb ik eraan ? Die kunstjes kan ik zelf ook wel leren voor zover ik dat belangrijk vind. Maar zit, lig, volg, voor, hier, weet ik het wat, dat helpt m.i. allemaal geen bal als twee honden elkaar gaan testen. Dan gaat het om andere dingen. Voor mijn gevoel dan, ik kan het misschien niet goed uitleggen.

Kan best zijn hoor dat er ook hondenscholen zijn die je wat verder op weg helpen, maar ik denk dan toch dat je idd al snel meer in de buurt van persoonlijke begeleiding komt.

[Inge]

Er zijn genoeg honden die op het veld perfect luisteren maar waar eenmaal van het veld af gewoon bananen in hun oren zitten. Dat komt omdat er buiten het veld niet genoeg getraind wordt, honden zijn dus alleen gehoorzaam op de plek waar dat van ze geëist wordt.
Nu luisteren die van mij ook niet altijd hoor, maar ik train wel bewust ook tijdens het wandelen. Even hierkomen, even netjes volgen, een keer af.....en dan weer vrij en lekker struinen. Gewoon tussendoor, korte momenten.
Ik wil geen slaafse honden, maar wel honden die komen als ik ze roep en die ik onder appèl kan zetten in bepaalde situaties. Met Nika is dat niet helemaal gelukt , maar Marouck is zowiezo meer op me gericht en kan ik dus vrijwel altijd terugroepen (behalve bij paarden )

[Sietske*]

Het gaat er idd om om te voorkomen dat je hond een probleemhond wordt. Daar wil ik m'n energie in steken. Overigens geloof ik niet dat het altijd een kwestie is van trainen en opvoeden. Sommige honden gaan gewoon het gevecht niet uit de weg, of je moet met extreme dingen ( in mijn ogen ) als elektrische halsbanden gaan werken.

Ik denk eerlijk gezegd wel dat het een kwestie is van trainen en opvoeden. Maar dan ga ik er wel vanuit dat de hond van pup af aan op de juiste manier wordt opgevoed. Ik sluit dan dus even de herplaatste honden met een verkeerde start uit. Verder is een absolute vereiste dat je de opvoeding en training aanpast aan de soort hond. En als je aan deze voorwaarden voldoet kun je volgens mij vrijwel altijd problemen voorkomen (ervanuitgaande dat de hond lichamelijk in orde is natuurlijk, agressie die voortkomt uit bv. pijn of een afwijking in de hersenen staat totaal los van opvoeding en training). Dat neemt niet weg dat het verdomde moeilijk is. Als ik mijn eigen honden bekijk dan merk ik dat Tara naar mijn zin te vaak blaft naar andere honden. Ze doet dit niet om agressie uit te lokken maar uit een stukje onzekerheid. Dat ze dit blijft doen heeft naar mijn idee vooral te maken met het feit dat ik er niet correct mee om ga.

Maar je komt er toch alleen maar in de praktijk achter wat eventueel agressie bij je hond kan opwekken om er op te kunnen anticiperen en proberen er iets op te vinden om het te voorkomen.

Dat klopt en ik vind dat een goede hondenschool je naar aanleiding van praktijkvoorbeelden die jij noemt, tips moet kunnen geven hoe hier mee om te gaan. Maar dan heb ik het nog steeds over een hond die in mijn ogen geen probleemhond is.

Maar als ik dan op zo'n veldje loop met tig honden die allemaal hun kunstje doen, dan denk , leuk, maar wat heb ik eraan ? Die kunstjes kan ik zelf ook wel leren voor zover ik dat belangrijk vind. Maar zit, lig, volg, voor, hier, weet ik het wat, dat helpt m.i. allemaal geen bal als twee honden elkaar gaan testen. Dan gaat het om andere dingen. Voor mijn gevoel dan, ik kan het misschien niet goed uitleggen.

Kan best zijn hoor dat er ook hondenscholen zijn die je wat verder op weg helpen, maar ik denk dan toch dat je idd al snel meer in de buurt van persoonlijke begeleiding komt.

Naar mijn idee kan het aanleren van kunstjes zas jij het noemt wel degelijk een positieve bijdrage leveren aan het voorkomen van prblemen tussen honden onderling. Door het aanleren van die kunstjes bouw je namelijk een sterke band met je hond op en leert de hond dat het hem veel oplevert om met de aandacht bij de baas te blijven. Door appèl op je hond te krijgen (want in feite is dat wat je met die kunstjes doet) kun je soms probleemsituates voorkomen. Belangrijke voorwaarde is dan wel, zoals Inge ook al terecht opmerkt, dat je niet alleen op het trainingsveld je kunstjes oefent. Op alle plekken moet je je hond zonodig onder appèl kunnen zetten. En dat is wat heel veel mensen die met hun hond trainen vergeten. Ze oefenen zich suf op het trainingsveld of thuis in de tuin. Maar zodra e op ander terrein zijn zijn ze lucht voor hun hond. En daar sta je dan met je gediplomeerde hond.
Het meest gehoorde excuus dat ik van cursisten te horen krijg is: "thuis doet hij het altijd zo goed". Mijn standaard reactie is dan ook dat mensen de afleiding op moeten gaan zoeken en niet alleen thuis en op het trainingsved moeten oefenen, maar uiteindelijk ook in een losloopgebied of op het marktplein in het dorp tijdens de wekelijkse markt.

[*Linda*]

Oh ik weet precies wat je bedoelt! Bloedserieus met waxcoat en al clicker mee het bos in en..............luisteren ho maar Ik vind ook het állerbelangrijkste dat mijn honden sociaal zijn, op MIJ letten ipv ik op hun en gewoon luisteren. Heel simpel gezegd maar veel honden kunnen dit niet. Het komt heel vaak voor dat ik een hele wandeling niets zeg, ik heb ze geleerd om op mij te letten en dat doen ze dan ook. Passeren van andere honden zeg ik ook niets daar zijn ze sociaal genoeg voor. Mocht de tegenpartij praatjes krijgen is "ja kom maar" genoeg. Een hele blije opvoeding zonder eindeloos geoefen. Ik vraag me ook wel eens af, zijn er nog mensen die gewoon "lekker vriendjes" zijn met hun hond? Zonder dat ze bang zijn dat er een greep naar de macht wordt gedaan of alles maar volgens de regeltjes wordt gedaan (baasjes eerst door de deur, eerst zitten voor eten enzenz) Soms krijg ik het helemaal benauwd van al die tips van doe dit en lees dit boek en die en die heeft een nieuwe cursus en dat is niet verantwoord en die hond kan niet met die hond en zoooooo moeilijk allemaal pfffffff

[Zoie]

Oh ik weet precies wat je bedoelt! Bloedserieus met waxcoat en al clicker mee het bos in en..............luisteren ho maar Ik vind ook het állerbelangrijkste dat mijn honden sociaal zijn, op MIJ letten ipv ik op hun en gewoon luisteren. Heel simpel gezegd maar veel honden kunnen dit niet. Het komt heel vaak voor dat ik een hele wandeling niets zeg, ik heb ze geleerd om op mij te letten en dat doen ze dan ook. Passeren van andere honden zeg ik ook niets daar zijn ze sociaal genoeg voor. Mocht de tegenpartij praatjes krijgen is "ja kom maar" genoeg. Een hele blije opvoeding zonder eindeloos geoefen. Ik vraag me ook wel eens af, zijn er nog mensen die gewoon "lekker vriendjes" zijn met hun hond? Zonder dat ze bang zijn dat er een greep naar de macht wordt gedaan of alles maar volgens de regeltjes wordt gedaan (baasjes eerst door de deur, eerst zitten voor eten enzenz) Soms krijg ik het helemaal benauwd van al die tips van doe dit en lees dit boek en die en die heeft een nieuwe cursus en dat is niet verantwoord en die hond kan niet met die hond en zoooooo moeilijk allemaal pfffffff

Misschien heb je toevallig makkelijke honden, mischien ben je zo'n natuurtalent die het vanzelfsprekend respect afdwingt bij z'n honden, maar ik moet er af en toe voor ploeteren, tis niet anders

Maak ik evengoed nog wel een hoop lol met mijn uitlaathond hoor.

[Bernadette]

Oh jee, ik train ook voor mijn lol. Maar heb wel bloedserieus een waxcoat aan en koekjes in mijn zak...

Ik heb een aantal "eisen" waaraan mijn hond moet voldoen. Binnen en buitenshuis.

Ik train omdat ik dat leuk vind, maar bovenal omdat HIJ het leuk vind! Je moet hem zien zitten voordat ik hem vooruit stuur, of zien liggen. En uit zijn dak als hij beloont wordt!

En ik ben ook gewoon vriendjes met mijn hondje... Het kan best samen hoor

[Marja]

Ik heb met beide honden de puppy en de a cursus gedaan, voor mij is dat genoeg.
Ik ben nogal makkelijk voor mijn honden, ze hoeven hier niet zo veel en mogen wel heel veel:))

Ze MOETEN komen als ik roep en dat doen ze allebei. Ze kunnen goed met andere honden zijn altijd vriendelijk tegen alles en iedereen.
(nou ja bij mijn reu heeft het wel wat bloed en tranen gekost maar ik heb hem nu zover)

Maar eerlijk gezegd: ik ken hier in de buurt een man met een herder, en die herder luistert zo vreselijk goed, niet normaal meer.
Daar kan ik soms stiekum een beetje jaloers op zijn hoor

[*Linda*]

Oh ik weet precies wat je bedoelt! Bloedserieus met waxcoat en al clicker mee het bos in en..............luisteren ho maar Ik vind ook het állerbelangrijkste dat mijn honden sociaal zijn, op MIJ letten ipv ik op hun en gewoon luisteren. Heel simpel gezegd maar veel honden kunnen dit niet. Het komt heel vaak voor dat ik een hele wandeling niets zeg, ik heb ze geleerd om op mij te letten en dat doen ze dan ook. Passeren van andere honden zeg ik ook niets daar zijn ze sociaal genoeg voor. Mocht de tegenpartij praatjes krijgen is "ja kom maar" genoeg. Een hele blije opvoeding zonder eindeloos geoefen. Ik vraag me ook wel eens af, zijn er nog mensen die gewoon "lekker vriendjes" zijn met hun hond? Zonder dat ze bang zijn dat er een greep naar de macht wordt gedaan of alles maar volgens de regeltjes wordt gedaan (baasjes eerst door de deur, eerst zitten voor eten enzenz) Soms krijg ik het helemaal benauwd van al die tips van doe dit en lees dit boek en die en die heeft een nieuwe cursus en dat is niet verantwoord en die hond kan niet met die hond en zoooooo moeilijk allemaal pfffffff

Misschien heb je toevallig makkelijke honden, mischien ben je zo'n natuurtalent die het vanzelfsprekend respect afdwingt bij z'n honden, maar ik moet er af en toe voor ploeteren, tis niet anders

Maak ik evengoed nog wel een hoop lol met mijn uitlaathond hoor.

oh zo bedoelde ik het niet hoor dat ik zo'n natuurtalent ben ofzo Ik dacht echt dat er werd bedoelt diegenen die er in het bos nog bijlopen alsof ze een wedstrijd lopen, stevige pas achter elkaar commando's roepen..........De types altijd werken nooit even lol!! Ik heb gewoon vals gespeelt hoor met het leren op mij te letten Gewoon lekker naar een park gaan met veel bomen/struiken, honden roepen, geen reactie dan snel jezelf verstoppen en de honden schrikken dan als ze zien dat je dan plots wegbent. Paar keer herhalen en voila....Mijn eerst hond heeft het zo geleerd en de 2 honden die ik nu heb ook Als je niet oplet, kan het baasje zomaar ineens weg zijn. Wel doseren he? Niet uren lang met grote angstogen laten rondrennen natuurlijk. Gewoon even laten schrikken en dan heel blij uit de struiken springen. Zorg wel dat niemand je ziet wat je loopt nogal voor l*l

[Zoie]

[Ik heb gewoon vals gespeelt hoor met het leren op mij te letten Gewoon lekker naar een park gaan met veel bomen/struiken, honden roepen, geen reactie dan snel jezelf verstoppen en de honden schrikken dan als ze zien dat je dan plots wegbent. Paar keer herhalen en voila....Mijn eerst hond heeft het zo geleerd en de 2 honden die ik nu heb ook Als je niet oplet, kan het baasje zomaar ineens weg zijn. Wel doseren he? Niet uren lang met grote angstogen laten rondrennen natuurlijk. Gewoon even laten schrikken en dan heel blij uit de struiken springen. Zorg wel dat niemand je ziet wat je loopt nogal voor l*l

O, maar dat trucje pas ik ook toe hoor Bij mijn uitlaathond Luna werkt dat heel aardig, soms moet ik herhalen, maar in de regel houdt ze me goed in de gaten.

Bij Zoë , m'n overleden hond, werkte het niet of nauwelijks. En zo is het altijd: elke hond is weer anders.

[*Linda*]

Kun je nagaan, heb al drie honden zo geleerd op me te letten vond het al geweldig handig van mezelf haha Als ik zie hoe mijn vriendin die weigert het zo te doen en dan zo vreselijk hulpeloos af en toe met het koekzakje staat te zwaaien omdat ze dat op cursus zo had geleerd haha Kom voor........klinkt het dan en vervolgens komt er niemand

[Zoie]

Kun je nagaan, heb al drie honden zo geleerd op me te letten vond het al geweldig handig van mezelf haha Als ik zie hoe mijn vriendin die weigert het zo te doen en dan zo vreselijk hulpeloos af en toe met het koekzakje staat te zwaaien omdat ze dat op cursus zo had geleerd haha Kom voor........klinkt het dan en vervolgens komt er niemand

Ja, ik had ook al de illusie dat ik het zelf had uitgevonden. Dat is niet zo, en waarschijnlijk heb ik het ook ergens gelezen voordat ik het zelf opnieuw uit vond

Een andere weg kiezen kan ook wel eens helpen. Gaat zij links, ga ik rechts. En omgekeerd. Loopt ze te ver weg, dan loop ik terug. enz. Maar soms doe ik het ook gewoon op commando, b.v. als ze op een hond afloopt die me nog te ver weg is. Dan loopt ze onder mijn appel uit, en dat wil ik niet hebben.

[*Linda*]

Ik zie het al Jij doet exact hetzelfde als ik. Als ik kan kiezen tussen links en rechts en mijn honden lopen bijv. al linksaf ga ik direct rechts!

[johan1969]

Wat ik wel frappant vind, is dat honden beter naar een baasje dan naar het andere luisteren.

Bv Mijn Shi Tsu luisterde niet naar mijn moeder. Ik kon hem echter gerust alleen laten lopen in een wei of een bos en ergens gaan zitten. Als ik dan floot, kwam hij terug aangelopen, al was hij 200 m verder.

[Zoie]

Wat ik wel frappant vind, is dat honden beter naar een baasje dan naar het andere luisteren.

Ja, maar ook dat moeten ze leren. Ik denk dat Luna een maand of zes, zeven was. Ik was in die tijd haar het hier komen aan het leren. We liepen in een uitlaatbos en kwamen runderen tegen. Luna was voor me uitgelopen, en stond er gebiologeerd naar te kijken. Ik vertrouwde het niet, en riep min of meer in paniek, niet echt verwachtend dat ze zou luisteren, "kom hier ! " , of zoiets. Ze luisterde niet, en ik keerde me om en liep hard weg de andere kant op naar de uitgang in de hoop dat ze zou volgen. En idd, dat deed ze.

De volgende keer liep ik op datzelfde stukje en een andere baas riep zijn hond. Luna die naast me liep maakte rechtsomkeer, en liep als een gek naar de uitgang. Toen ze daar niemand vond, en die baas nog een keer z'n hond riep, liep Luna naar die andere baas toe, stom verbaasd kijkend dat ik het niet was !

[Hanneke2]

Oh ik weet precies wat je bedoelt! Bloedserieus met waxcoat en al

Whahaha, ja, dat vergat ik te zeggen, er hoort ook zo'n speciale jas bij, plus kaplaarzen ook al is het kurkdroog.

En nogmaals: mensen, ik veroordeel niemand die gewoon lekker met z'n hond bezig is. Als jij het leuk vindt *en* je hond vindt het leuk, prima. Maar het gaat me hier dus om mensen die heel interessanterig doen over dat trainen, terwijl die hond af en toe iets heeft van 'plof lekker met je fluitje, laat me nou gewoon lekker spelen!'

clicker mee het bos in en..............luisteren ho maar Ik vind ook het állerbelangrijkste dat mijn honden sociaal zijn, op MIJ letten ipv ik op hun en gewoon luisteren. Heel simpel gezegd maar veel honden kunnen dit niet. Het komt heel vaak voor dat ik een hele wandeling niets zeg, ik heb ze geleerd om op mij te letten en dat doen ze dan ook. Passeren van andere honden zeg ik ook niets daar zijn ze sociaal genoeg voor. Mocht de tegenpartij praatjes krijgen is "ja kom maar" genoeg. Een hele blije opvoeding zonder eindeloos geoefen. Ik vraag me ook wel eens af, zijn er nog mensen die gewoon "lekker vriendjes" zijn met hun hond?

Ja, die kritiek krijg ik wel eens van mensen, dat ik veel meer 'boven' Jack moet staan. Maar ik vind het juist zo leuk dat hij eigen initiatieven durft te tonen en bijvoorbeeld (in tegenstelling tot toen ik hem pas had ) 'communiceert' over dingen die hij wil.

Zonder dat ze bang zijn dat er een greep naar de macht wordt gedaan of alles maar volgens de regeltjes wordt gedaan (baasjes eerst door de deur, eerst zitten voor eten enzenz) Soms krijg ik het helemaal benauwd van al die tips van doe dit en lees dit boek en die en die heeft een nieuwe cursus en dat is niet verantwoord en die hond kan niet met die hond en zoooooo moeilijk allemaal pfffffff

Ik heb ook een boel van die boeken gelezen, en in mijn ogen verschilt het gewoon van hond tot hond (en van baas tot baas) hoe je bepaalde regels kan toepassen voor het beste resultaat. En wat ik bijvoorbeeld nog nergens heb gelezen is dat het hartstikke handig is als een hond (buiten) een hele positieve associatie heeft met zijn riem. Jack weet dat hij een koekje krijgt als de riem om of af gaat, dus hij blijft rustig zitten als hij afgelijnd wordt en gaat er niet als een wezenloos vandoor, en als hij aangelijnd moet, hoef ik de riem maar te laten zien of hij zit weer keurig voor me op zijn koekje te wachten.

[Zoie]

clicker mee het bos in en..............luisteren ho maar Ik vind ook het állerbelangrijkste dat mijn honden sociaal zijn, op MIJ letten ipv ik op hun en gewoon luisteren. Heel simpel gezegd maar veel honden kunnen dit niet. Het komt heel vaak voor dat ik een hele wandeling niets zeg, ik heb ze geleerd om op mij te letten en dat doen ze dan ook. Passeren van andere honden zeg ik ook niets daar zijn ze sociaal genoeg voor. Mocht de tegenpartij praatjes krijgen is "ja kom maar" genoeg. Een hele blije opvoeding zonder eindeloos geoefen. Ik vraag me ook wel eens af, zijn er nog mensen die gewoon "lekker vriendjes" zijn met hun hond?

Ja, die kritiek krijg ik wel eens van mensen, dat ik veel meer 'boven' Jack moet staan. Maar ik vind het juist zo leuk dat hij eigen initiatieven durft te tonen en bijvoorbeeld (in tegenstelling tot toen ik hem pas had ) 'communiceert' over dingen die hij wil.

Ik denk toch dat dit gemakkelijke denken heel erg te maken heeft met het type hond dat je hebt. Als je toevallig een teef hebt wier eigen initiatief eruit bestaat andere teven aan te vallen, denk je hier toch echt anders over.

Zonder dat ze bang zijn dat er een greep naar de macht wordt gedaan of alles maar volgens de regeltjes wordt gedaan (baasjes eerst door de deur, eerst zitten voor eten enzenz) Soms krijg ik het helemaal benauwd van al die tips van doe dit en lees dit boek en die en die heeft een nieuwe cursus en dat is niet verantwoord en die hond kan niet met die hond en zoooooo moeilijk allemaal pfffffff

Ik heb ook een boel van die boeken gelezen, en in mijn ogen verschilt het gewoon van hond tot hond (en van baas tot baas) hoe je bepaalde regels kan toepassen voor het beste resultaat. En wat ik bijvoorbeeld nog nergens heb gelezen is dat het hartstikke handig is als een hond (buiten) een hele positieve associatie heeft met zijn riem. Jack weet dat hij een koekje krijgt als de riem om of af gaat, dus hij blijft rustig zitten als hij afgelijnd wordt en gaat er niet als een wezenloos vandoor, en als hij aangelijnd moet, hoef ik de riem maar te laten zien of hij zit weer keurig voor me op zijn koekje te wachten.

Ik denk dat het idd van hond tot hond en van baas tot baas verschilt. Ik kan me b.v. moeilijk voorstellen dat iemand moeite heeft zijn hond aan te lijnen, dat lukt me met Luna prima zonder koekje ( en ook bij Zoë trouwens. ) Ik ben geneigd om het een flauwekul probleem te noemen en niet te snappen dat iemand daar met z'n hond een probleem mee kan hebben. Totdat ik zelf een keer een hond heb die zich niet laat aanlijnen, al beloon ik hem met een kilo biefstuk.

[Hanneke2]

clicker mee het bos in en..............luisteren ho maar Ik vind ook het állerbelangrijkste dat mijn honden sociaal zijn, op MIJ letten ipv ik op hun en gewoon luisteren. Heel simpel gezegd maar veel honden kunnen dit niet. Het komt heel vaak voor dat ik een hele wandeling niets zeg, ik heb ze geleerd om op mij te letten en dat doen ze dan ook. Passeren van andere honden zeg ik ook niets daar zijn ze sociaal genoeg voor. Mocht de tegenpartij praatjes krijgen is "ja kom maar" genoeg. Een hele blije opvoeding zonder eindeloos geoefen. Ik vraag me ook wel eens af, zijn er nog mensen die gewoon "lekker vriendjes" zijn met hun hond?

Ja, die kritiek krijg ik wel eens van mensen, dat ik veel meer 'boven' Jack moet staan. Maar ik vind het juist zo leuk dat hij eigen initiatieven durft te tonen en bijvoorbeeld (in tegenstelling tot toen ik hem pas had ) 'communiceert' over dingen die hij wil.

Ik denk toch dat dit gemakkelijke denken heel erg te maken heeft met het type hond dat je hebt. Als je toevallig een teef hebt wier eigen initiatief eruit bestaat andere teven aan te vallen, denk je hier toch echt anders over.

Ja, dat zeg ik, het verschilt uiteraard van hond tot hond. Maar als je een mishandeld Spanjaardje hebt van een ras dat getraind is op zelfstandig werken zonder commando's van de baas, is het geweldig als hij op een gegeven ogenblik met je gaat 'overleggen'. Hij kijkt me dan strak aan, kijkt in de richting van waar iets heel interessant is, kijkt weer terug naar mij. Soms is het helaas pindakaas voor hem want dan gaan we niet naar de dierenwinkel , en soms gaan we samen effe kijken wat er nou zo spannend is. Staan we met z'n tweeen 's avonds in de struiken te gluren naar een egel.

En Jack wil af en toe wel eens lastig doen naar grote vreemde reuen (vechten heeft hij nog nooit gedaan, maar wel grommen en quasi-stoer wegjagen), maar hij verliest mij daarbij niet (meer) uit het oog. En dat scheelt een hoop, want als ik die andere hond dan vrolijk begroet, is het probleem al voor een groot deel opgelost.

Zonder dat ze bang zijn dat er een greep naar de macht wordt gedaan of alles maar volgens de regeltjes wordt gedaan (baasjes eerst door de deur, eerst zitten voor eten enzenz) Soms krijg ik het helemaal benauwd van al die tips van doe dit en lees dit boek en die en die heeft een nieuwe cursus en dat is niet verantwoord en die hond kan niet met die hond en zoooooo moeilijk allemaal pfffffff

Ik heb ook een boel van die boeken gelezen, en in mijn ogen verschilt het gewoon van hond tot hond (en van baas tot baas) hoe je bepaalde regels kan toepassen voor het beste resultaat. En wat ik bijvoorbeeld nog nergens heb gelezen is dat het hartstikke handig is als een hond (buiten) een hele positieve associatie heeft met zijn riem. Jack weet dat hij een koekje krijgt als de riem om of af gaat, dus hij blijft rustig zitten als hij afgelijnd wordt en gaat er niet als een wezenloos vandoor, en als hij aangelijnd moet, hoef ik de riem maar te laten zien of hij zit weer keurig voor me op zijn koekje te wachten.

Ik denk dat het idd van hond tot hond en van baas tot baas verschilt. Ik kan me b.v. moeilijk voorstellen dat iemand moeite heeft zijn hond aan te lijnen, dat lukt me met Luna prima zonder koekje ( en ook bij Zoë trouwens. ) Ik ben geneigd om het een flauwekul probleem te noemen en niet te snappen dat iemand daar met z'n hond een probleem mee kan hebben. Totdat ik zelf een keer een hond heb die zich niet laat aanlijnen, al beloon ik hem met een kilo biefstuk.

Je wilt niet weten hoeveel mensen ik zie klooien als hun hond moet worden aangelijnd. Lokken met niet-bestaande koekjes, een duik nemen om de hond in zijn nekvel te grijpen, er achteraan gaan rennen.... ik sta er zelf ook elke keer weer versteld van.

[Zoie]

[Je wilt niet weten hoeveel mensen ik zie klooien als hun hond moet worden aangelijnd. Lokken met niet-bestaande koekjes, een duik nemen om de hond in zijn nekvel te grijpen, er achteraan gaan rennen.... ik sta er zelf ook elke keer weer versteld van.

Ja, daar heb ik bij Luna natuurlijk ook wel een beetje over nagedacht en aan gewerkt, het is niet vanzelf gekomen. Net als haar uit het water kunnen halen, een probleem in dezelfde categorie maar dan, in haar geval, vele malen groter. Maar dat zijn het soort problemen waar ik wel uit kom, zonder hondenschool, en eventueel zelfs zonder boek.

Maar agressie naar andere honden, dat is voor mij een probleem in een andere categorie. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de hond die ik heb gehad (ZoË) , met mijn uitlaathond (Luna) , en ook mezelf. Niet dat ik nu b.v. ontevreden ben met hoe het met Luna gaat,en hoe ik het zelf doe, maar ik merk wel dat ik op dit punt veel minder zeker van mezelf ben, en er veel harder aan moet werken alles in goede banen te blijven leiden.