Martijn schreef:jeffy schreef:Ik vind het alleen een beetje jammer dat nu gezegt word dat een kat naar buiten moet. Dat is niet zo

Je hebt katten die je niet binnen kan houden, zoals Caroline zegt, die worden helemaal gek binnen. Maar er zijn ook genoeg katten (zoals die van mij) die nooit buiten komen. Ik wil ooit wel mijn tuin afzetten, maar dat is voor in de toekomst. Mijn katten komen niks te kort hier binnen. Ze zijn vrolijk, leven zich goed uit enzovoorts. Ik heb een europees korthaar en een oosters korthaar.
Ik ben benieuwd hoe lang deze discussie zal duren, want volgens mij worden we het hier nooit over eens

Fijn voor je dat het zo goed met je katten gaat!
En toch is dat niet representatief voor de werkelijkheid.
Ik kom uit een echte kattenfamilie en op de een of andere manier kom ik overal waar ik kom katten tegen.
Daardoor durf ik te zeggen dat de scheidslijn tussen binnen en buiten katten bijna exact hetzelfde loopt als de lijn tussen probleem- en mentaal gezonde katten.
Ik ken wel binnenkatten waarbij het goed gaat hoor. Maar die zijn ver, heel ver in de minderheid. Alle anderen zijn of ronduit agressief, vreselijk bang, onzindelijk of op andere wijze geflipt.
Niet zo gek, vind ik. Je zou hetzelfde bij honden zien die nooit buiten komen. Er zijn misschien een paar superstabiele types bij de zich normaal blijven gedragen maar de meesten veranderen in sidderende, bijtende of schreeuwende zielepoten.
Ik geloof je best hoor, maar dat is niet mijn ervaring. Nou heb ik vast niet zoveel katten gezien als jij

Maar ik heb er toch aardig wat meegemaakt als binnenkat. Mijn bazin heeft bijvoorbeeld 5 katten, waarvan er maar 1 naar buiten gaat, de andere 4 niet, en dat zijn doodnormale katten. Maar goed, misschien ken ik er gewoon te weinig om er wat zinnigs over te kunnen zeggen

Als mijn katten duidelijk naar buiten zouden willen, als in, dat ze gek worden binnen, dan zou ik ze waarschijnlijk wel buiten laten lopen, maar dat zou met grote tegenzin zijn.
Martijn schreef:Een kat is een dier dat bijna geen huisdier meer te noemen is. Van domesticatie in gedragsmatige zin is bijna geen sprake.
Als je dat al vindt dan is dat vooral bij raskatten.
Dat betekent dat een kat hele specifieke behoeften heeft waar slecht op ingeleverd kan worden zonder het dier daarmee tekort te doen.
Dan kun je natuurlijk zeggen dat je dn maar geen kat moet nemen maar dat is natuurlijk kul. In amsterdam, de stad van buitenpoepende junks, tasjesdieven, belachelijk hogeprakeer tarieven, woningnood en zinloze geweldenaars is juist hondenpoep ergernis nummer 1.
Daar zie je goed aan in hoeverre de gemiddelde nederlander zich durft te ergeren aan andermans dier.
Natuurlijk moet je rekening met elkaar houden en verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes nemen maar het is in kleindenkend nederland niet mogelijk om je iegen leven te leven zonder af en toe maling aan de ergernis van een ander te hebben. Er is hier altijd wel iemand die zich ergert aan iets wat voor jou onontbeerlijk is.
Volgens mij zoeken mensen gewoon dingen om te klagen tegenover anderen
Martijn schreef:Mijn honden blaffen weleens en het feit dat ik ratten in huis heb is genoeg om de bovenbuurvrouw compleet te laten ontsporen (als ze het wist), laat staan de slang die hier in huis ontsnapt is geweest.
Oh ja, dat ik een meneer in plaats van een mevrouw in bed heb is voor sommige mensen slecht te verkroppen en mijn wekker is te luid voor de onderbuurvrouw.
Met de dame onder en rechts van mij heb ik een onbesproken strijd over wiens fiets aan de lantaarnpaal voor de deur mag staan. En vijf deuren verderop hebben ze parkieten die je op straat kunt horen, als ik er zuur genoeg voor was zou ik me kunnen ergeren.
Dan heb ik het nog niet over de neiging die mijn orthodox islamitische medemens heeft om zijn etensresten in de hondenuitlaatstrook te pleuren of de aan verdovende middelen verknochte medemens die op de zelfde plaats haar uitwerpselen deponeert.
Wat ik wil zeggen is dat overlast niet beperkt is tot dit of dat maar inherent is aan de maatschappij zoals die in nederland is.
Ik zal de laatste zijn die iemand naar een verre plek verwenst maar als je er niet mee om kunt gaan dat je af en toe met je omwonenden te maken hebt stel ik dringend voor om naar Stickshit, Canada of Rörebure in Zweden verhuist.
Wel kans dat er een eland in je tuin schijt maar die schiet je dan maar kapot.
Daar heb je van niemand last en niemand van jou.
Lijkt me wel wat

behalve dan die eland doodschieten :N: