Egoistisch?

[Gast]

In de Veteranenhoek had ik iets geschreven over een pup van een broodfokker met problemen die bij een baas zit die niks van hondengedrag en opvoeding afweet. Iemand zei: ga er heen en neem die pup mee. Is het egoistisch als je zo'n pup niet wilt? Ik zou er echt niet aan moeten denken. Pup met een enorm slechte start die vrijwel zeker allerlei gedragsproblemen gaat ontwikkelen en misschien ook wel gezondheidsproblemen krijgt.
Chatterbox heeft laatst 3 hondjes ergens weggehaald. Ik zou dat geloof ik niet gedaan hebben. Ik zou ze in ieder geval niet hebben gehouden.

[sample]

Ik vind dat niet egoïstisch. Mag je alsjeblieft zelf weten waar je voor wilt zorgen en waar niet voor?

Een vriendin van mij denkt erover haar hond (vuilnisbakkerasje) te herplaatsen. Eigenlijk heeft ze der geen tijd voor en daardat het haar ontbrak aan tijd, is die hond zo onopgevoed als de pest.

Ik vind het zielig dat dat hondje ergens in een asiel gaat belanden misschien, maar ik wil hem gewoon niet. Terwijl, als het over een hond was gegaan waartoe ik me aangetrokken had gevoeld, het een héél anders verhaal was geweest.

Want dan had ik de tijd en moeite er in willen steken.

[linlin]

In de Veteranenhoek had ik iets geschreven over een pup van een broodfokker met problemen die bij een baas zit die niks van hondengedrag en opvoeding afweet. Iemand zei: ga er heen en neem die pup mee. Is het egoistisch als je zo'n pup niet wilt? Ik zou er echt niet aan moeten denken. Pup met een enorm slechte start die vrijwel zeker allerlei gedragsproblemen gaat ontwikkelen en misschien ook wel gezondheidsproblemen krijgt.
Chatterbox heeft laatst 3 hondjes ergens weggehaald. Ik zou dat geloof ik niet gedaan hebben. Ik zou ze in ieder geval niet hebben gehouden.

dat zei ik. en nee, het is niet egoistisch om dat niet te doen. als je weet dat jij het om wat voor reden dan ook niet kan of wil, dan moet je er niet aan beginnen.

dat is niet egoistisch, dat is realistisch. bovendien ben jij welzeker bereid om die mevrouw met raad en daad bij te staan.

[Caro.]

Nee, je kan niet al het leed van de wereld op je nemen en zo lang jij niet degene bent die het leed veroorzaakt is het niet egoistisch om het niet op je te nemen.

Ik vind het lovenswaardig als je het wel doet, maar het is absoluut je goed recht om het niet te doen en niet egoistisch.

(ps: ik zou het ook niet doen trouwens. Heb hier al veel te veel ervaring met een niet of slecht gesocialiseerde hond, Moritz, en zou dit ook niet nogmaals doen.)

[Gast]

(ps: ik zou het ook niet doen trouwens. Heb hier al veel te veel ervaring met een niet of slecht gesocialiseerde hond, Moritz, en zou dit ook niet nogmaals doen.)

Ik heb hetzelfde met Mees. Met Mees is het grotendeels goedgekomen maar het is wel ontzettend veel werk geweest. Als er een hond bij komt moet het een normale stabiele hond zijn, anders is het voor hem niet goed.

[Rataplan]

Nee dat geloof ik niet. Ik neem op dit moment ook niet de moeilijkste honden in huis op dit moment in mijn leven zijn de omstandigheden voor zo'n hond verre van ideaal. Ook in het asiel liet ik dieren die niet bij mij pastten gewoon in het asiel zitten.

[yamie]

ik ben "blij"voor sommige hondjes, dat er mensen zijn die het wel doen en kunnen...ik zelf zou het ook niet doen...en nee dat vind ik niet egoistsch....

[Baily]

Ik vind het niet egoistisch. Als je aan een hond begint dan ga je toch voor de rest van zo'n dier zijn leven meestal.

Ik heb nu zelf een hond waar ik (en ik schaam me om het te zeggen) heel veel moeite mee heb. Het is zo'n moeilijke situatie geworden door haar, maar ik kan het echt niet over mijn hart verkrijgen om haar te herplaatsen. Eigenlijk breekt het me enorm op en ik zal dan ook nooit meer een hond nemen die niet bij mij of mijn situatie past. Inleveren kan je maar tot een bepaalde hoogte en nu ben ik over de grens wat mij betreft.

Ze is nu 11 en ik heb haar nu een jaar, mijn hele vrijheid is weg en ik kan dat eigenlijk niet goed meer aan. Ik vind het heel moeilijk en ik wil nooit meer in zo'n situatie komen. Sorry voor de bekentenis maar ik moet het soms even kwijt...... Dus ik denk zeker niet dat het een egoistische beslissing is zoiets als je besluit om iets niet aan te kunnen. Je bent zelf ook maar een mens.

[Gast]

Aanzien dat de hond waar je van houdt voor alles wat beweegt bang is en constateren dat er in die kop van alles scheef zit en weten dat wat jij ook doet dat dier nooit echt gelukkig zal zijn is vreselijk zwaar.

Ik denk dat je het nu over Mees hebt? Mees is niet voor alles wat beweegt bang en wel gelukkig.

[Baily]

15 jaar elke dag geconfronteert worden met de gevolgen van andermans wangedrag is niet iets wat je er even uit naastenliefde bij doet. Aanzien dat de hond waar je van houdt voor alles wat beweegt bang is en constateren dat er in die kop van alles scheef zit en weten dat wat jij ook doet dat dier nooit echt gelukkig zal zijn is vreselijk zwaar.
Dat kun je niet opbrengen als je dat alleen maar doet omdathet anders zo zielig is.

Daar heb je wat mij betreft helemaal gelijk in. Maar het vervelende is dus dat ik daar bijvoorbeeld door ervaring achter ben gekomen.

De hond zelf kan er niks aan doen. Ze is eigenlijk gewoon verschrikkelijk lief. Maar ik kan mezelf niet meer zijn door deze situatie.

Nu is ze dus 11 en is het nog te overzien. Maar het voelt al helemaal verkeerd als ik dat gewoon denk. Dat ik blij ben dat ze al zo oud is zodat dit ook geen tien jaar meer duurt. Ik voel me vreselijk daardoor, als ik dan weer die lieve ogen zie, maar ik kan er ook niet altijd wat aan doen dat ik dat zo voel.
Ik denk dus ook dat als je een hond neemt omdat het allemaal zo zielig is en omdat je dat goed wilt maken dat dat geen goede basis is om zo'n beslissing te nemen.

[Eline*]

Iedereen die een pup aanschaft via een fokker is egoistisch als je het dan persé een label wilt geven. Fokkers ook en god mag weten wie nog meer..die zijn ook allemaal egoistisch.
Er zijn altijd honden in nood op zoek naar een baas. Als je dus zo denkt kan je nooit meer iets nemen voor jezelf gewoon puur omdat jij dat leuk vind. Hou op zeg!

[sample]

Ik denk dus ook dat als je een hond neemt omdat het allemaal zo zielig is en omdat je dat goed wilt maken dat dat geen goede basis is om zo'n beslissing te nemen.

Daar kon jij weleens gelijk in hebben

Maar wel vervelend dat je dat moet ondervinden. En ik zou inderdaad wèl honden weghalen bij een eigenaar die er niet goed voor zorgt als ik de kans kreeg. In ieder geval de eigenaar stimuleren om zelf actie te ondernemen of de hond(en) te herplaatsen.

Maar ik zou niet alles zelf opvangen en verzorgen. Daar heb ik ook helemaal de kennis niet voor in huis trouwens.

[Eline*]

Nu is ze dus 11 en is het nog te overzien. Maar het voelt al helemaal verkeerd als ik dat gewoon denk. Dat ik blij ben dat ze al zo oud is zodat dit ook geen tien jaar meer duurt. Ik voel me vreselijk daardoor, als ik dan weer die lieve ogen zie, maar ik kan er ook niet altijd wat aan doen dat ik dat zo voel.
Ik denk dus ook dat als je een hond neemt omdat het allemaal zo zielig is en omdat je dat goed wilt maken dat dat geen goede basis is om zo'n beslissing te nemen.

Iets zielig vinden brengt je niet tot jarenlange goede zorg, wel het feit dat je ondanks alle gebreken wel gewoon van je hond houdt. Alleen is de relatie met je hond voor jouzelf niet okee en je wil graag dat dat stopt. Dat staat los van de liefde voor je hond. Ik weet exact waar je het over hebt en je weet wat mijn keuze uiteindelijk is geweest, mede omdat ik het gewoonweg niet meer kon opbrengen, hoe veel ik ook van Laika hield.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik als ik de hond in kwestie niet ken vrij hard kan zijn. Er zijn ontzettend veel leuke sociale honden op de wereld op zoek naar een baas. Ik zie niet in wat deze honden minder zielig maakt dan een verprutst wrak. Wat mij betreft kies ik dan dus voor een leuke sociale hond.

[Baily]

Nu is ze dus 11 en is het nog te overzien. Maar het voelt al helemaal verkeerd als ik dat gewoon denk. Dat ik blij ben dat ze al zo oud is zodat dit ook geen tien jaar meer duurt. Ik voel me vreselijk daardoor, als ik dan weer die lieve ogen zie, maar ik kan er ook niet altijd wat aan doen dat ik dat zo voel.
Ik denk dus ook dat als je een hond neemt omdat het allemaal zo zielig is en omdat je dat goed wilt maken dat dat geen goede basis is om zo'n beslissing te nemen.

Iets zielig vinden brengt je niet tot jarenlange goede zorg, wel het feit dat je ondanks alle gebreken wel gewoon van je hond houdt. Alleen is de relatie met je hond voor jouzelf niet okee en je wil graag dat dat stopt. Dat staat los van de liefde voor je hond. Ik weet exact waar je het over hebt en je weet wat mijn keuze uiteindelijk is geweest, mede omdat ik het gewoonweg niet meer kon opbrengen, hoe veel ik ook van Laika hield.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik als ik de hond in kwestie niet ken vrij hard kan zijn. Er zijn ontzettend veel leuke sociale honden op de wereld op zoek naar een baas. Ik zie niet in wat deze honden minder zielig maakt dan een verprutst wrak. Wat mij betreft kies ik dan dus voor een leuke sociale hond.

Dat is precies wat het zo moeilijk maakt, ik ben op een gegeven moment te veel bij haar betrokken geraakt. En geef toch heel veel om deze hond. Ze kan niet terug kijken op een goed leven, ze heeft helemaal nog niks goeds gehad. Dat maakt het nog veel moeilijker allemaal. Nu komt ze tot rust, ze gaat helemaal op mij vertrouwen. Ik kan op dit moment daar verder geen einde aan maken. Dat kan ik gewoon niet. Niet voordat ze ook wat aan haar leven heeft gehad.

Maar je kunt dus inderdaad niet alleen uit zieligheid voor een hond kiezen. De hond heeft zo'n impact verder op alles, daar moet je ook nog mee kunnen leven en jezelf blijven. En dat kan niet altijd als je voor een hond met problemen kiest. Hoe graag je ook voor die hond alles goed zou willen maken.

[M@scha]

Nu is ze dus 11 en is het nog te overzien. Maar het voelt al helemaal verkeerd als ik dat gewoon denk. Dat ik blij ben dat ze al zo oud is zodat dit ook geen tien jaar meer duurt. Ik voel me vreselijk daardoor, als ik dan weer die lieve ogen zie, maar ik kan er ook niet altijd wat aan doen dat ik dat zo voel.
Ik denk dus ook dat als je een hond neemt omdat het allemaal zo zielig is en omdat je dat goed wilt maken dat dat geen goede basis is om zo'n beslissing te nemen.

Iets zielig vinden brengt je niet tot jarenlange goede zorg, wel het feit dat je ondanks alle gebreken wel gewoon van je hond houdt. Alleen is de relatie met je hond voor jouzelf niet okee en je wil graag dat dat stopt. Dat staat los van de liefde voor je hond. Ik weet exact waar je het over hebt en je weet wat mijn keuze uiteindelijk is geweest, mede omdat ik het gewoonweg niet meer kon opbrengen, hoe veel ik ook van Laika hield.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik als ik de hond in kwestie niet ken vrij hard kan zijn. Er zijn ontzettend veel leuke sociale honden op de wereld op zoek naar een baas. Ik zie niet in wat deze honden minder zielig maakt dan een verprutst wrak. Wat mij betreft kies ik dan dus voor een leuke sociale hond.

helemaal mee eens!

[Eline*]

Dat is precies wat het zo moeilijk maakt, ik ben op een gegeven moment te veel bij haar betrokken geraakt. En geef toch heel veel om deze hond. Ze kan niet terug kijken op een goed leven, ze heeft helemaal nog niks goeds gehad. Dat maakt het nog veel moeilijker allemaal. Nu komt ze tot rust, ze gaat helemaal op mij vertrouwen. Ik kan op dit moment daar verder geen einde aan maken. Dat kan ik gewoon niet. Niet voordat ze ook wat aan haar leven heeft gehad.

Ik ken het en snap ook wat je bedoeld. Je voelt je meer dan normaal verantwoordelijk voor het levensgeluk van je hond. Ik merk dat Nelson gewoon blij is en ik voel me ook niet zijn dame van vermaak. Bij Laika, met haar altijd melancholische blikken voelde ik me dat wel. Ik rende de benen onder mijn gat vandaan om een blije ontspannen kop te zien.
Emotioneel raak je op eén of andere rare wijze te veel betrokken en zet je jezelf behoorlijk opzij.
Geef haar gewoon lekker wat je haar kan geven. Elke dag is er eén. Ze is gelukkig inderdaad al ouder en je weet dat het een keer stopt.
Geniet er dus nog maar van voor zover je dat trekt.
Echt, ik zou er een moord voor doen om mijn meissie nog eens even vast te mogen houden, haar even te mogen aaien en haar in haar ogen te mogen kijken...maar mijn leven zoals het was wil ik niet meer terug.

[Caro.]

Ik vind het niet egoistisch. Als je aan een hond begint dan ga je toch voor de rest van zo'n dier zijn leven meestal.

Ik heb nu zelf een hond waar ik (en ik schaam me om het te zeggen) heel veel moeite mee heb. Het is zo'n moeilijke situatie geworden door haar, maar ik kan het echt niet over mijn hart verkrijgen om haar te herplaatsen. Eigenlijk breekt het me enorm op en ik zal dan ook nooit meer een hond nemen die niet bij mij of mijn situatie past. Inleveren kan je maar tot een bepaalde hoogte en nu ben ik over de grens wat mij betreft.

Ze is nu 11 en ik heb haar nu een jaar, mijn hele vrijheid is weg en ik kan dat eigenlijk niet goed meer aan. Ik vind het heel moeilijk en ik wil nooit meer in zo'n situatie komen. Sorry voor de bekentenis maar ik moet het soms even kwijt...... Dus ik denk zeker niet dat het een egoistische beslissing is zoiets als je besluit om iets niet aan te kunnen. Je bent zelf ook maar een mens.

Ik snap je hoor........

Soms is het mij ook teveel. Ik hou echt vreselijk veel van Moritz, maar eerlijk is eerlijk: hij is soms echt een blok aan ons been.

Nooit kunnen Pieter en ik samen een dagje weg, want Moritz kan door niemand uitgelaten worden. Niet in de zomer een lekker dagje terrassen, winkelen, dierentuin of strand, nooit.
Nu ga ik naar training met Kaya en zou het best leuk vinden als Pieter eens kwam kijken, maar dat kan niet: Moritz kan niet alleen blijven zonder Kaya.

Moritz is alleen gelukkig als hij samen met mij en Kaya is. Is Pieter thuis en beneden, dan is hij angstig. Na 2,5 jaar kan hij nog steeds niet aangehaald worden door Pieter en loopt hij nog steeds voor hem weg.

Ik heb de verantwoordelijkheid voor Moritz en die hou ik ook. Ik heb er sterk over gedacht om hem te herplaatsen (ook in zijn eigen belang ivm de angst voor Pieter), maar ik kan het niet.... de gedachten dat hij misschien van hot naar her wordt gesleept is zo vreselijk, dat ik het niet doe.
Maar dat betekent zeker nog een jaar of 10 aanpassen (hij is ongeveer 4 of 5 jaar oud).

En hij is een schat, echt waar..... ik hou echt absoluut van hem, maar het is gewoon soms echt vermoeiend en moeilijk.

[Baily]

Dat is precies wat het zo moeilijk maakt, ik ben op een gegeven moment te veel bij haar betrokken geraakt. En geef toch heel veel om deze hond. Ze kan niet terug kijken op een goed leven, ze heeft helemaal nog niks goeds gehad. Dat maakt het nog veel moeilijker allemaal. Nu komt ze tot rust, ze gaat helemaal op mij vertrouwen. Ik kan op dit moment daar verder geen einde aan maken. Dat kan ik gewoon niet. Niet voordat ze ook wat aan haar leven heeft gehad.

Ik ken het en snap ook wat je bedoeld. Je voelt je meer dan normaal verantwoordelijk voor het levensgeluk van je hond. Ik merk dat Nelson gewoon blij is en ik voel me ook niet zijn dame van vermaak. Bij Laika, met haar altijd melancholische blikken voelde ik me dat wel. Ik rende de benen onder mijn gat vandaan om een blije ontspannen kop te zien.
Emotioneel raak je op eén of andere rare wijze te veel betrokken en zet je jezelf behoorlijk opzij.
Geef haar gewoon lekker wat je haar kan geven. Elke dag is er eén. Ze is gelukkig inderdaad al ouder en je weet dat het een keer stopt.
Geniet er dus nog maar van voor zover je dat trekt.
Echt, ik zou er een moord voor doen om mijn meissie nog eens even vast te mogen houden, haar even te mogen aaien en haar in haar ogen te mogen kijken...maar mijn leven zoals het was wil ik niet meer terug.

Ja, ik kan het me helemaal voorstellen Eline. Ik heb de beslissing genomen dat ik het zolang volhoud met haar zolang het gaat voor mezelf. En daarmee zal ik verder dan het uiterste gaan. En omdat ze al oud is kan ik dat waarschijnlijk wel volhouden. Maar af en toe heb ik gewoon een inzinking en dan maak ik weer de keuze en ga maar weer verder............En zelf is ze lief en geniet van veel dingen. Daar ben ik wel blij om.

[Baily]

Ik vind het niet egoistisch. Als je aan een hond begint dan ga je toch voor de rest van zo'n dier zijn leven meestal.

Ik heb nu zelf een hond waar ik (en ik schaam me om het te zeggen) heel veel moeite mee heb. Het is zo'n moeilijke situatie geworden door haar, maar ik kan het echt niet over mijn hart verkrijgen om haar te herplaatsen. Eigenlijk breekt het me enorm op en ik zal dan ook nooit meer een hond nemen die niet bij mij of mijn situatie past. Inleveren kan je maar tot een bepaalde hoogte en nu ben ik over de grens wat mij betreft.

Ze is nu 11 en ik heb haar nu een jaar, mijn hele vrijheid is weg en ik kan dat eigenlijk niet goed meer aan. Ik vind het heel moeilijk en ik wil nooit meer in zo'n situatie komen. Sorry voor de bekentenis maar ik moet het soms even kwijt...... Dus ik denk zeker niet dat het een egoistische beslissing is zoiets als je besluit om iets niet aan te kunnen. Je bent zelf ook maar een mens.

Ik snap je hoor........

Soms is het mij ook teveel. Ik hou echt vreselijk veel van Moritz, maar eerlijk is eerlijk: hij is soms echt een blok aan ons been.

Nooit kunnen Pieter en ik samen een dagje weg, want Moritz kan door niemand uitgelaten worden. Niet in de zomer een lekker dagje terrassen, winkelen, dierentuin of strand, nooit.
Nu ga ik naar training met Kaya en zou het best leuk vinden als Pieter eens kwam kijken, maar dat kan niet: Moritz kan niet alleen blijven zonder Kaya.

Moritz is alleen gelukkig als hij samen met mij en Kaya is. Is Pieter thuis en beneden, dan is hij angstig. Na 2,5 jaar kan hij nog steeds niet aangehaald worden door Pieter en loopt hij nog steeds voor hem weg.

Ik heb de verantwoordelijkheid voor Moritz en die hou ik ook. Ik heb er sterk over gedacht om hem te herplaatsen (ook in zijn eigen belang ivm de angst voor Pieter), maar ik kan het niet.... de gedachten dat hij misschien van hot naar her wordt gesleept is zo vreselijk, dat ik het niet doe.
Maar dat betekent zeker nog een jaar of 10 aanpassen (hij is ongeveer 4 of 5 jaar oud).

En hij is een schat, echt waar..... ik hou echt absoluut van hem, maar het is gewoon soms echt vermoeiend en moeilijk.

'
Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik heb eigenlijk hetzelfde met Desi. Het is ook niet alleen dat ik zelf zo beperkt wordt, maar eigenlijk dus ook mijn hele gezin. Ook durf ik niemand anders met haar te laten lopen, alleen mijn man laat haar wel eens uit. Maar in paniek zou ze makkelij weg kunnen lopen. Zelf weet ik precies hoe ik moet reageren,zodat ze niet uit haar tuig kan schieten. Als je op de verkeerde manier de riem vasthoud kan ze er makkelijk uitkomen. Dat is gewoon een handigheidje van haar. En dan krijg je haar echt niet meer te pakken buiten.

Alleen zijn kan ze niet, zelfs als ik moet slapen na mijn nachtdienst moet er iemand zijn, dus mijn man neemt dan halve dagen vrij, want ze gaat blaffen als ik ga slapen op de dag. Dus slaap ik dan tot 12 uur. Dat is veel te weinig als je om half 8 bent thuisgekomen.

Het zijn maar vier nachten in de veertien dagen dus dat is nog wel te doen. Maar het is gewoon niet te doen als dat 15 jaar zou duren. Dus ik kan heel goed begrijpen dat het voor jou heel zwaar moet zijn.

[Caro.]

Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik heb eigenlijk hetzelfde met Desi. Het is ook niet alleen dat ik zelf zo beperkt wordt, maar eigenlijk dus ook mijn hele gezin. Ook durf ik niemand anders met haar te laten lopen, alleen mijn man laat haar wel eens uit. Maar in paniek zou ze makkelij weg kunnen lopen. Zelf weet ik precies hoe ik moet reageren,zodat ze niet uit haar tuig kan schieten. Als je op de verkeerde manier de riem vasthoud kan ze er makkelijk uitkomen. Dat is gewoon een handigheidje van haar. En dan krijg je haar echt niet meer te pakken buiten.

Alleen zijn kan ze niet, zelfs als ik moet slapen na mijn nachtdienst moet er iemand zijn, dus mijn man neemt dan halve dagen vrij, want ze gaat blaffen als ik ga slapen op de dag. Dus slaap ik dan tot 12 uur. Dat is veel te weinig als je om half 8 bent thuisgekomen.

Het zijn maar vier nachten in de veertien dagen dus dat is nog wel te doen. Maar het is gewoon niet te doen als dat 15 jaar zou duren. Dus ik kan heel goed begrijpen dat het voor jou heel zwaar moet zijn.

Nou ja..... 'heel zwaar' is ook wel wat zwaar op de hand
Ik ben dol op hem hoor en doe het allemaal met veel liefde, maar ja het is wel zo dat ik er af en toe even van baal dat we niet gewoon een dagje weg kunnen gaan met z'n tweetjes ofzo.
En voor Pieter vind ik het ook rot, die leeft dag in dag uit met een hond die niets met hem te maken wil hebben.

Maar Moritz is wel echt een schat hoor, een hele lieve en fijne hond (met een ellenlange gebruiksaanwijzing). Spijt heb ik er ook niet van, maar overdoen zou ik het ook niet.

[Baily]

Ik kan het me helemaal voorstellen. Ik heb eigenlijk hetzelfde met Desi. Het is ook niet alleen dat ik zelf zo beperkt wordt, maar eigenlijk dus ook mijn hele gezin. Ook durf ik niemand anders met haar te laten lopen, alleen mijn man laat haar wel eens uit. Maar in paniek zou ze makkelij weg kunnen lopen. Zelf weet ik precies hoe ik moet reageren,zodat ze niet uit haar tuig kan schieten. Als je op de verkeerde manier de riem vasthoud kan ze er makkelijk uitkomen. Dat is gewoon een handigheidje van haar. En dan krijg je haar echt niet meer te pakken buiten.

Alleen zijn kan ze niet, zelfs als ik moet slapen na mijn nachtdienst moet er iemand zijn, dus mijn man neemt dan halve dagen vrij, want ze gaat blaffen als ik ga slapen op de dag. Dus slaap ik dan tot 12 uur. Dat is veel te weinig als je om half 8 bent thuisgekomen.

Het zijn maar vier nachten in de veertien dagen dus dat is nog wel te doen. Maar het is gewoon niet te doen als dat 15 jaar zou duren. Dus ik kan heel goed begrijpen dat het voor jou heel zwaar moet zijn.

Nou ja..... 'heel zwaar' is ook wel wat zwaar op de hand
Ik ben dol op hem hoor en doe het allemaal met veel liefde, maar ja het is wel zo dat ik er af en toe even van baal dat we niet gewoon een dagje weg kunnen gaan met z'n tweetjes ofzo.
En voor Pieter vind ik het ook rot, die leeft dag in dag uit met een hond die niets met hem te maken wil hebben.

Maar Moritz is wel echt een schat hoor, een hele lieve en fijne hond (met een ellenlange gebruiksaanwijzing). Spijt heb ik er ook niet van, maar overdoen zou ik het ook niet.

Ja het is misschien ook wat te somber uitgedrukt. Ze kunnen ook wel heel lief zijn en leuk ook.

[Terra]

Egoïstisch... tsja als je letterlijk vertaalt is dat het natuurlijk wel. Maar wat is er mis met voor jezelf kiezen? Je kunt pas werkelijk voor een ander levend wezen (partner, kind, dier...) zorgen wanneer je eerst voor jezelf zorgt. Tuurlijk houd je het wel even vol om jezelf weg te cijferen, maar dat moet niet de eerste insteek zijn. Als je al op die voet begint, en weet dat de kans klein is dat dat anders gaat worden, dan kun je verstandig beredeneren dat dat problemen gaat geven. En dan is het dus niet slim om daarvoor te kiezen. Jij hebt er niets aan, maar de hond ook niet.

Maar er zijn nog verschillende andere mogelijkheden naast het hondje bij je in huis nemen, een aantal zijn al genoemd. Er zit een groot grijs gebied tussen zwart en wit, tussen het dier aan zijn lot overlaten en ervoor gaan zorgen.

[linlin]

Ik denk dat mensen die roepen dat je zo'n pupje maar even op moet halen niet begrijpen wat het betekent om een gekke hond te hebben.

even voor de volledigheid - ik hoop dat je uit mijn reactie in het topic van sypke toch een beetje gedestilleerd had dat het licht gekscherend bedoeld was.

juist vanwege de forum-akkefietjes die er onder andere tussen sypke en ik in het verleden waren aangaande tweedehands-honden, bijvoorbeeld honden uit het buitenland.

[linlin]

Ik heb dat andere topic niet eens geleden, dames.
Ik bedoel gewoon wat ik zeg en niets anders en er zijn geen verborgen steken naar anderen in mijn eerdere bericht.
Zo.

hahaha, stelletje neurotische mutsen bij elkaar! voorzichtig met wat je zegt anders kunnen ze niet slapen!

maar bedankt voor je reactie. stond er net onder de douche nog over te piekeren of en wat ik fout had gedaan. gods.

[Rataplan]

Ik heb dat andere topic niet eens geleden, dames.
Ik bedoel gewoon wat ik zeg en niets anders en er zijn geen verborgen steken naar anderen in mijn eerdere bericht.
Zo.

hahaha, stelletje neurotische mutsen bij elkaar! voorzichtig met wat je zegt anders kunnen ze niet slapen!

maar bedankt voor je reactie. stond er net onder de douche nog over te piekeren of en wat ik fout had gedaan. gods.

Daar heb je toch de champagne stand voor

[Gast]

Ik denk dat mensen die roepen dat je zo'n pupje maar even op moet halen niet begrijpen wat het betekent om een gekke hond te hebben.

even voor de volledigheid - ik hoop dat je uit mijn reactie in het topic van sypke toch een beetje gedestilleerd had dat het licht gekscherend bedoeld was.

Ik begreep dat natuurlijk, maar ik vind het wel een interessante vraag om over na te denken. Ik vind dat je niet lichtzinnig een dier in huis moet nemen. Als ik zo'n pup in huis zou nemen zou ik er ook haar hele leven voor zorgen. En dan zul je zien dat zo'n beest 15 wordt...
Maar dat zou ook betekenen dat mijn andere plannen gedwarsboomd worden. Ik wil wel een derde hond maar wel eentje van een goede fokker van stabiele ouders.

[Gast]

juist vanwege de forum-akkefietjes die er onder andere tussen sypke en ik in het verleden waren aangaande tweedehands-honden, bijvoorbeeld honden uit het buitenland.

Inmiddels heb ik zelf zo'n hond Een tweedehands Fries uit Brabant

[linlin]

juist vanwege de forum-akkefietjes die er onder andere tussen sypke en ik in het verleden waren aangaande tweedehands-honden, bijvoorbeeld honden uit het buitenland.

Inmiddels heb ik zelf zo'n hond Een tweedehands Fries uit Brabant

ik weet het, ik weet het. en die doet het prima bij je!

[Gast]

Ik zou het trouwens wel weer doen, een herplaatser in huis. Maar dan wel weer in combinatie met een 'normale' hond. Niet nu nog een herplaatser erbij waar van alles aan moet gebeuren.

[Caro.]

Ik zou het trouwens wel weer doen, een herplaatser in huis. Maar dan wel weer in combinatie met een 'normale' hond. Niet nu nog een herplaatser erbij waar van alles aan moet gebeuren.

O, maar een herplaatser op zich zou ik zeker ook weer doen. Alleen dan wel een iets minder moeilijk figuurtje dan Moritz

Mijn eerste eigen hond, Nouschka / kruising Rottweiler, was ook een hond uit het asiel. Haar heb ik 11 jaar gehad (ze was 1,5 toen ik haar kreeg). Zij had ook wat probleempjes, maar zeker niet vergelijkbaar met Moritz.
Dit zou ik absoluut zo weer doen hoor.