Correcties

[Ca Cajuina]

Het valt mij op dat mensen er gelijk vanuit gaan dat een correctie gelijk staat aan een fysieke straf. Terwijl een correctie alleen maar een correctie van gedrag inhoud. Dus als ik Nee zeg tegen mijn hond op het moment dat hij iets aan het doen is. Dan geef ik een correctie.

Ik krijg het idee dat dit (zoals ik het noem) misverstand te wijten is aan de positieve training. Of liever gezegd de verkeerde uitleg hiervan. Tegenwoordig worden mensen er zo op gehamerd dat zij hun honden geen correcties mogen geven omdat dat "not done" is. Hoe denken jullie hierover?

Ik ben benieuwd naar jullie meningen!

[Joyce]

Ik vind een correctie als je op een duidelijke manier je hond vertelt dat zijn gedrag niet acceptabel is en dat hij niet proberen om het te herhalen.

Alleen denk ik niet dat een keer 'nee' zeggen daaronder valt. Dat is meer waarschuwen, als de hond dan nog niet luistert kan je corrigeren. Dat kan fysiek, maar dat kan ook door je hond aan te lijnen en hem mee te nemen als hij bijvoorbeeld niet komen wil. Er wel van uitgaande natuurlijk dat de hond dat commando beheerst.

Als je naar hondencommunicatie kijkt gaat er ook een heel scala aan waarschuwingen vooraf, voordat er echt gecorrigeerd wordt. Bij honden zijn correcties dan wel fysiek, maar omdat wij mensen wat slimmer zijn (meestal) hoeven wij dus niet fysiek te corrigeren.

Ik denk niet dat dat veel met positieve training te maken heeft en ik zie nog altijd heel veel mensen die proberen hun hond fysiek te corrigeren. Zodra mensen gefrustreerd raken hebben ze toch weer de neiging om een flinke ruk aan de lijn te geven, of om de hond even in de nekvel te pakken, of een flinke tik op de neus te geven.

[M@scha]

ik ben het met ca cajuina eens.

in het stuk over correcties/belonen had ik ook steeds het gevoel dat ik moest uitleggen dat de correctie die ik bedoelde geen zweepslag was

ik vind een correctie al hem afleiden. want je corrigeert zijn gedrag dan. hoe maakt niet uit, als ie maar stopt.

als ik hem met een bal kan afleiden van een reu die hij op wil eten dan is dat het corrigeren van het agressieve gedrag naar die reu.

[Joyce]

ik vind een correctie al hem afleiden. want je corrigeert zijn gedrag dan. hoe maakt niet uit, als ie maar stopt.

als ik hem met een bal kan afleiden van een reu die hij op wil eten dan is dat het corrigeren van het agressieve gedrag naar die reu.

Volgens mij hoef je je niet te verdedigen als je het woord correcties gebruikt. Alleen het lijkt alsof bij iedereen een correctie weer wat anders betekent. Ik vind afleiden niet corrigeren omdat je op dat moment niet duidelijk tegen je hond zegt dat je dat gedrag niet wil zien. Afleiden kan in heel veel gevallen beter zijn dan corrigeren, maar ik zie het niet als corrigeren. Ik zie corrigeren echt (zoals ik in m'n eerste post ook al zei) dat je de hond duidelijk maakt dat je dat gedrag niet meer wil zien. En als je dat duidelijk doet heb je maar 1 of 2 correcties nodig om dat gedrag voorgoed te stoppen.

[Ca Cajuina]

Massam: Dat idee krijg ik ook vaak. Als ik bv tegen iemand zeg zijn hond te corrigeren voor dit gedrag (als diegen van een andere school afkomt) reageren ze vaak met: Maar ik wil mijn hond niet slaan!!! Vaak komen deze mensen van een school af die positief traint maar dit zo communiceert dat je de hond niet mag corrigeren. Komen we ook weer bij een verschil tussen trainen en opvoeden natuurlijk maar dat is een ander topic. Wel ben ik het met chatterbox eens dat het afleiden net iets anders is als corrigeren. Hoewel je wel het gedrag corrigeert in jou ogen. Pas je geen duidelijke correctie toe zodat de hond weet dat je dit gedrag niet wil. Soms is afleiden inderdaad veel beter dan corrigeren maar er zit wel een subtiel verschil in.

Chatterbox: Ik begrijp wat je bedoelt met een waarschuwing. En misschien ligt het dan aan het idee wat je achter "nee" hebt. Ik train en voed mijn honden zo consequent mogelijk op. En dat betekent eigenlijk dat mijn "nee" opgevolgd dient te worden met het staken van dat gedrag. Dus in mijn situatie zie ik geen verschil tussen een "nee" en een andere correctie.

[Eline*]

Corrigeren kan terechtwijzen zijn maar ook gewoon het verbeteren van bepaald gedrag zonder dat je daarbij straf uitdeelt.
Straf is namelijk wat anders en volgens mij is dat meer waar jullie het over hebben. Iets niet goed vinden en daar blijk van geven in de vorm van een terechtwijzing is straf in mijn ogen
Iets doen om iets te verbeteren is corrigeren.
Negen van de 10 rukken, grote monden en gedoe ten opzichte van de hond is dus nutteloos afreageren en gewoon straffen dus, omdat er echt niets wordt verbetert.
Eigenlijk ben ik erg voor het noemen wat het is. Een ruk aan de slip is een ruk aan de slip. Als je dat corrigeren noemt klinkt het toch alweer verantwoord aardig, terwijl negen van de tien rukken dat gewoonweg niet zijn, omdat die gewoon vallen onder je hond pijningen ter bevrediging van de eigen frustratie.
Maar goed; woordengeneuzel...

[Joyce]

Ik denk dat een goede positieve hondenschool zegt dat je niet mag corrigeren omdat er tijdens het aanleren van een commando niks te corrigeren valt. Zolang de hond niet weet wat er van hem verwacht wordt kan en mag je hem niet corrigeren als hij een fout maakt. Misschien dat sommige hondenscholen wat duidelijker zouden moeten zijn in wanneer je dan wel mag corrigeren, maar dan kom je weer bij een discussie over hoever de verantwoordelijk van een school gaat en waar de verantwoordelijk van het baasje begint.

[Ca Cajuina]

Corrigeren kan terechtwijzen zijn maar ook gewoon het verbeteren van bepaald gedrag zonder dat je daarbij straf uitdeelt.
Straf is namelijk wat anders en volgens mij is dat meer waar jullie het over hebben. Iets niet goed vinden en daar blijk van geven in de vorm van een terechtwijzing is straf in mijn ogen
Iets doen om iets te verbeteren is corrigeren.
Negen van de 10 rukken, grote monden en gedoe ten opzichte van de hond is dus nutteloos afreageren en gewoon straffen dus, omdat er echt niets wordt verbetert.
Eigenlijk ben ik erg voor het noemen wat het is. Een ruk aan de slip is een ruk aan de slip. Als je dat corrigeren noemt klinkt het toch alweer verantwoord aardig, terwijl negen van de tien rukken dat gewoonweg niet zijn, omdat die gewoon vallen onder je hond pijningen ter bevrediging van de eigen frustratie.
Maar goed; woordengeneuzel...

Ik snap wel wat je bedoelt. Ik zie het dan weer net iets anders. Ik geef zeker geen correctie omdat ik gefrustreerd ben. En ik denk zelfs als je boos of gefrustreerd bent je beter de kamer uit kunt lopen dan met je hond bezig zijn omdat je op deze manier helemaal niets bereikt. Het is ook geen terrechtwijzing omdat het wordt gevolgd door een belning van goed gedrag.

Maar ik zie ook jou de vergelijking maken correctie=slecht. Omdat je de vergelijking maakt dat een ruk aan de riem als je dat correctie noemt je het probeerd te verantwoorden.

Ik denk juist als je mensen uitlegd wat corrigeren inhoud je frustatie gaat voorkomen.

[Eline*]

Ik snap wel wat je bedoelt. Ik zie het dan weer net iets anders. Ik geef zeker geen correctie omdat ik gefrustreerd ben. En ik denk zelfs als je boos of gefrustreerd bent je beter de kamer uit kunt lopen dan met je hond bezig zijn omdat je op deze manier helemaal niets bereikt. Het is ook geen terrechtwijzing omdat het wordt gevolgd door een belning van goed gedrag.

Maar ik zie ook jou de vergelijking maken correctie=slecht. Omdat je de vergelijking maakt dat een ruk aan de riem als je dat correctie noemt je het probeerd te verantwoorden.

Ik denk juist als je mensen uitlegd wat corrigeren inhoud je frustatie gaat voorkomen.

je snapt niet wat ik bedoel.
Even :

Het is ook geen terrechtwijzing omdat het wordt gevolgd door een belning van goed gedrag.

Wat is dat voor flauwekul? Als ik Nelson op zijn kop geef omdat hij mijn eten probeert te pikken beloon ik daarna helemaal niks. In tegendeel, ik negeer hem nog even. Direct belonen na een terechtwijzing is niet slim, omdat de hond het ongewenste gedrag kan gaan gebruiken om ervoor te zorgen dat hij daarna beloond wordt, omdat hij stopt met het ongewenste gedrag. Jouw terechtwijzing wordt dan een bekrachtiger.



Wat ik verder probeer te zeggen in mijn stukje is dat er allerlei termen door elkaar heen gebruikt worden om onkies gedrag van ons netjes te labelen. Je moet mensen niet het advies geven om gedrag te corrigeren, je moet ze uitleggen wat ze dan moeten doen. Als jij bedoelt dat ze verbaal moeten optreden moet je dat zeggen. Of iets een correctie is, een verbetering en bijsturing is kan je namelijk pas achteraf bepalen.
Als je eén ruk aan de slip geeft tegen het trekken en het helpt voor de rest van het leven van de hond was het een correctie. Moet je en geef je die ruk 2 minuten later weer..en weer..en weer is het geen correctie meer maar gefrustreerd hondje pesten. Alleen diegene vindt nog steeds dat hij aan het corrigeren is.
En ik noem even de slip om duidelijk te maken wat ik bedoel.

[Joyce]

Maar wanneer is een ruk aan de lijn dan een goede correctie? Volgens mij nooit en communiceer je daar echt alleen frustratie mee. De beste manier om frustratie te voorkomen is mensen uit te leggen hoe hun hond leert en hoe ze duidelijk tegen hun hond kunnen zijn.

Toen ik Molli net had viel ze uit naar alle honden op straat en ik ben maar een klein meisje dus het was constant een fysieke strijd. En uit frustratie ging ik inderdaad aan haar lijn trekken, of werd ik kwaad of gaf ik Molli een tik op haar kont. Meestal ook pas als ze weer gekalmeerd was omdat ik tijdens het uitvallen al m'n kracht nodig had om haar vast te houden. Het was zelfs zo dat ik voordat ik de deur uitliep of een hoek omging dat ik eerst de straat afscande om te kijken of er geen honden liepen, was dat wel zo dan bouwde de stress en frustratie zich alweer op bij mij. Ik had nog 1,5 jaar aan de lijn kunnen rukken en tikken uitdelen en dan waren we nog geen bal opgeschoten. Pas toen ik met Molli naar een clickerschool ging, haar slipketting door een leren halsband verving en haar ging belonen voor goed gedrag werd het voor mij mogelijk om wat aan Molli's gedrag te doen. De trainer/gedragsdeskundige had al snel door dat Molli helemaal niet vals was, maar gewoon iets te duidelijk naar andere honden toe wat erg versterkt werd door mijn gedrag. Nu loop ik met snoepjes of een bal over straat en als er een andere hond aankomt vraag ik haar aandacht en krijgt ze een beloning. Ik ben niet meer gefrustreerd en dat houd ook in dat ik nu veel beter naar Molli heb leren kijken. Als ik bij haar de spanning op zie bouwen hoef ik alleen nog maar waarschuwend nee te zeggen en dan loopt ze door. Ik weet zeker dat ik haar gedrag door te corrigeren niet had kunnen veranderen, of misschien met het resultaat dat er nu een sneu, angstig hondje naast me had gelopen. Er is 1 hond (een loslopende boxer reu) waar ze nog steeds een gruwelijke hekel aan heeft, als we deze toevallig tegenkomen dan corrigeer ik haar niet, maar dan steek ik de straat over of loop ik de andere kant op. Dat is voor ons allebei een stuk minder stressvol.

[Caro.]

Maar wanneer is een ruk aan de lijn dan een goede correctie? Volgens mij nooit en communiceer je daar echt alleen frustratie mee.

Nou dat ben ik niet met je eens.
Als Kaya moet volgen en ineens haalt ze uit en trekt aan de riem, dan volgt er toch echt een ruk aan de riem en een bars 'VOLG!'. Als ze dan weer netjes loopt, dan wordt ze beloond.
Ik vind dit geen uiting van mijn frustraties, maar een correctie omdat ze het commando niet opvolgt en haar eigen zin doet. Niks mis mee volgens mij.

Er is natuurlijk een groot verschil tussen een commando aanleren en een commando opvolgen als ze het kennen. Het aanleren heb ik ook op een hele leuke manier gedaan, maar als ze het eenmaal kent en niet opvolgt dan komt er wel een correctie.

[Zoie]

Het valt mij op dat mensen er gelijk vanuit gaan dat een correctie gelijk staat aan een fysieke straf. Terwijl een correctie alleen maar een correctie van gedrag inhoud. Dus als ik Nee zeg tegen mijn hond op het moment dat hij iets aan het doen is. Dan geef ik een correctie.

!

En dat zal vaak voldoende zijn, maar soms niet. Als het ongewenste gedrag zeer belonend is voor de hond, zal de correctie navenant hard moeten zijn.

[Wil de hond]

Als je eén ruk aan de slip geeft tegen het trekken en het helpt voor de rest van het leven van de hond was het een correctie. Moet je en geef je die ruk 2 minuten later weer..en weer..en weer is het geen correctie meer maar gefrustreerd hondje pesten.

Hier wil ik toch even op reageren, want ik geloof niet in de mytische bewering dat één korrektie een levenslang resultaat moet opleveren. Evengoed geloof ik niet dat een korrektie eindeloos herhaald dient te worden.

Om bij het voorbeeld van trekken aan de riem te blijven, ik geloof niet dat je een hond korrigeert omdat hij trekt aan de lijn, je korrigeert een hond die trekt aan de lijn omdat hij ergens naar toe wil waar jij het niet mee eens bent.

Het is gewoon niet zo dat een hond maar één keer ergens naar toe wil, daarvoor gekorrigeerd wordt en dan meteen nooit meer ergens naar toe wil waar hij volgens jou niet naar toe mag.

Dit houdt onvermijdelijk in dat er meerdere fouten gemaakt dienen te worden die ook weer gekorrigeerd dienen te worden, voordat een hond kan gaan begrijpen dat het de bedoeling is dat hij nergens meer naar toe mag wat buiten zijn bereik ligt. Pas dan bereik je dat een hond leert dat trekken aan de lijn niet mag. Bovendien moet je dan, om dit te bereiken, ook nog eens zo korrigeren dat je korrigeert op het moment dat hij de fout in gaat, niet wanneer hij al in de fout zit.

Als je dit goed, dus konsekwent, toepast kun je in heel korte tijd en met een minimaal aantal korrekties bereiken dat een hond niet meer zover komt dat hij de lijn strak trekt. Dit houdt weer in dat er heel snel ander gedrag ontstaat wat dan weer beloont kan worden, waardoor de hond leert dat niet-trekken iets goeds oplevert.

[Joyce]

Als je een hond een ruk aan de lijn geeft omdat hij trekt probeer je je hond toch te corrigeren omdat hij druk op de lijn zet. Druk op de lijn is correctie... maar een hond die niet weet dat hij netjes aan de lijn moet lopen kan je ook niet corrigeren door er een ruk aan de lijn te geven, simpelweg omdat hij niet weet wat er van een hond verwacht wordt. En de meeste baasjes van honden die trekken geven toch echt een ruk aan de lijn uit frustratie en ondanks al dat geruk loopt de hond nog steeds niet netjes aan de lijn.. daaruit kan je al gewoon opmaken dat een hond echt de link niet legt tussen druk op lijn en trekken. Het is zelfs zo dat als je als baas aan de lijn trekt dat je zelf druk op de lijn zet, dus hoe moet je hond in godsnaam weten dat dat precies is waarvoor hij gecorrigeerd wordt? Netjes aan de lijn lopen leer je dus echt door positief gedrag te belonen en negatief gedrag (trekken) te negeren door bijvoorbeeld stil te blijven staan. Als je hond eenmaal weet wat er van hem verwacht wordt kan je ook het stilstaan gebruiken om hem te helpen herinneren als er iets interessanters is waardoor hij even vergeet dat hij netjes aan de lijn moet lopen.

[Joyce]

Maar wanneer is een ruk aan de lijn dan een goede correctie? Volgens mij nooit en communiceer je daar echt alleen frustratie mee.

Nou dat ben ik niet met je eens.
Als Kaya moet volgen en ineens haalt ze uit en trekt aan de riem, dan volgt er toch echt een ruk aan de riem en een bars 'VOLG!'. Als ze dan weer netjes loopt, dan wordt ze beloond.
Ik vind dit geen uiting van mijn frustraties, maar een correctie omdat ze het commando niet opvolgt en haar eigen zin doet. Niks mis mee volgens mij.

Er is natuurlijk een groot verschil tussen een commando aanleren en een commando opvolgen als ze het kennen. Het aanleren heb ik ook op een hele leuke manier gedaan, maar als ze het eenmaal kent en niet opvolgt dan komt er wel een correctie.

Wat nou als je geen ruk zou geven, maar gewoon 'volg' zou zeggen? Zou ze dan ook weer naast je gaan lopen of heb je echt die ruk nodig? Ik vind het zo raar dat je van je hond vraagt om de lijn slap te houden terwijl je zelf een flinke ruk er aan geeft...

[Wil de hond]

Goed korrigeren heeft niets te maken met maar een beetje aan de lijn te rukken zoals en wanneer jou dat goed lijkt. Daar schiet je inderdaad niks mee op.

Ik heb zoveel honden meegemaakt die niet wisten dat ze niet aan de riem hoorden te trekken en toch binnen hele korte tijd en met een minimaal aantal goed uitgevoerde korrekties prima begrepen hadden dat trekken aan de lijn niet hoort. Zonder hierdoor te veranderen in angstige wrakjes die gefrustreerd met vermijdingsgedrag bezig gingen.

Eén belangrijk punt bij korrekties is dat het niet makkelijk is om het goed te doen.

[Joyce]

Jij kan dat misschien Wil, maar de overgrote meerderheid van de hondenbaasjes toch echt niet. Dat kan je gewoon al zien aan al die mensen die buiten uitgelaten worden door hun honden in plaats van andersom. Is het daarom niet gewoon beter die mensen te leren hoe ze op een positieve manier hun hond kunnen leren rustig aan de lijn te lopen in plaats van dat de honden keer op keer gestraft worden voor iets wat soms al jarenlang zelfbelonend gedrag is?

[Wil de hond]

Jij kan dat misschien Wil, maar de overgrote meerderheid van de hondenbaasjes toch echt niet. Dat kan je gewoon al zien aan al die mensen die buiten uitgelaten worden door hun honden in plaats van andersom. Is het daarom niet gewoon beter die mensen te leren hoe ze op een positieve manier hun hond kunnen leren rustig aan de lijn te lopen in plaats van dat de honden keer op keer gestraft worden voor iets wat soms al jarenlang zelfbelonend gedrag is?

Ik ben het met je eens, de meeste mensen kunnen hun wensen niet op hun honden overbrengen. En komen hierdoor niet verder dan gefrustreerd gerommel.

Of je deze mensen dan maar beter aan kunt leren op een positieve manier hun hond te leren niet te trekken?

Op een positieve manier gedrag aanleren is ook niet makkelijk. Dat moet je ook leren.

Ik vind niet dat je iemand onvermijdelijk moet leren om puur positief aan de gang te gaan met het gedrag van hun hond, hoewel anderen dat wel vinden. Natuurlijk, alles is beter dan blijven aanrotzooien. Maar waarom kun je iemand niet evenzogoed leren om met behulp van zowel positieve als negatieve invloeden het gedrag van de hond in gewenste richting te sturen?

[laeken]

Ik ken een hond die nog nooit op zijn kop heeft gekregen en nog nooit een correctie oid heeft gehad. Die hond is 100% positief getraind en ik kan niets anders zeggen dan dat dat een van de best opgevoede Duitse herderreuen is die ik ken.

Alles wat hij doet doet hij met plezier en het gedeelte van zijn gedrag wat ongewenst is wordt omgebogen met een alternatief waarna er duidelijk een meer positieve ervaring volgt voor de hond.

Als je je hond voor bent door hem bv te leren op zijn plaats te liggen als er gegeten wordt door het hem daar erg comfortabel te maken met bv een lamsrib dan hoef je niet te zeggen NEE als hij boven je bord hangt. Hij ligt liever op zijn mat als er gegeten wordt, dat is wat hij gewend is en waar hij zich goed bij voelt.

Meestal wordt gedacht dat zo'n hond niet luisterd, nou, ook dat kan ik ontkrachten want die hond, een ongecastreerde reu van 4 jaar loopt overal los, luisterd perfect en loopt naast je als een afgerichte politiehond. Helemaal zonder straf en correcties. Hooguit een "opletten!"

Hij ontvangt bezoek, waakt indien nodig, kan met andere honden en is voor mij de meest ideale hond die ik ken.

Ik ken de baasjes ook heel erg goed en ben blij dat ze dit op deze manier hebben gedaan, daar kan ik mijn lering ook uit trekken

[Wil de hond]

Maar marc,

Je hebt het nu natuurlijk wel over een uitzondering, een waarschijnlijk bijzonder evenwichtige Duitse herder in handen van mensen die min of meer wisten waar ze aan begonnen en deze hond vanaf het begin goed begeleidt hebben.

Zo hoort het ook, maar helaas pakt het vaak toch iets anders uit.

[Joyce]

Ik vind niet dat je iemand onvermijdelijk moet leren om puur positief aan de gang te gaan met het gedrag van hun hond, hoewel anderen dat wel vinden. Natuurlijk, alles is beter dan blijven aanrotzooien. Maar waarom kun je iemand niet evenzogoed leren om met behulp van zowel positieve als negatieve invloeden het gedrag van de hond in gewenste richting te sturen?

Ja, daar heb jij weer gelijk in.

Als je echt goed wil leren communiceren met je hond dan zul je moeten weten wanneer te belonen en wanneer te corrigeren... Maar juist omdat zoveel mensen al constant bezig zijn met hun hond te straffen terwijl de hond geen idee heeft waarom hij gestraft wordt leg ik misschien de nadruk wat meer op het positieve. Als de hond weet wat er van hem verwacht wordt (op een positieve manier) dan mag je ook corrigeren als de hond dat bewust niet doet.

Dat kan door of een negatieve prikkel toe te voegen, zoals een ruk aan de lijn, een tik, of gewoon door kwaad te worden. Zolang de hond het maar als negatief beschouwd. Een andere manier is iets positiefs van de hond wegnemen. Trekt hij, dan gaan we stil staan of lopen we de andere kant op. Ikzelf kies dan liever voor de tweede manier.

[Caro.]

Maar wanneer is een ruk aan de lijn dan een goede correctie? Volgens mij nooit en communiceer je daar echt alleen frustratie mee.

Nou dat ben ik niet met je eens.
Als Kaya moet volgen en ineens haalt ze uit en trekt aan de riem, dan volgt er toch echt een ruk aan de riem en een bars 'VOLG!'. Als ze dan weer netjes loopt, dan wordt ze beloond.
Ik vind dit geen uiting van mijn frustraties, maar een correctie omdat ze het commando niet opvolgt en haar eigen zin doet. Niks mis mee volgens mij.

Er is natuurlijk een groot verschil tussen een commando aanleren en een commando opvolgen als ze het kennen. Het aanleren heb ik ook op een hele leuke manier gedaan, maar als ze het eenmaal kent en niet opvolgt dan komt er wel een correctie.

Wat nou als je geen ruk zou geven, maar gewoon 'volg' zou zeggen? Zou ze dan ook weer naast je gaan lopen of heb je echt die ruk nodig? Ik vind het zo raar dat je van je hond vraagt om de lijn slap te houden terwijl je zelf een flinke ruk er aan geeft...

Het commando 'volg' is al gegeven en dat dient ze op dat moment op te volgen. Doet ze dat niet, dan volgt er een correctie.
Volgen is naast mij lopen en kop omhoog voor aandacht voor mij. Dat weet ze, dat kent ze feilloos en als ze daar schijt aan heeft (zeeeeeer zelden) dan volgt er 1 ruk aan de riem. Het is dus niet zo dat Kaya in de riem hangt, ik erachter bungel en maar loop te trekken aan de riem. Het is 1 stevige ruk en 'VOLG!' zodat ze exact weet waar ze aan toe is.

Dat klinkt heel streng misschien, maar in de praktijk valt dit heel erg mee hoor, want streng ben ik niet maar wel consequent.

Volgen hoeft ze maar zelden te doen. Ze lopen altijd los en mogen rennen, spelen, zwemmen en alles wat ze willen. Alleen op weg naar huis is er een klein stukje langs een weg waar ze aan de lijn gaan.
Dan heb ik dus ruim 70 kg hond aan de lijn en kan ik geen fratsen gebruiken, anders lig ik op m'n smoel of een hond onder een auto.
Dat stukje, zo'n 40 meter, moeten ze volgen (Kaya volgen, en Moritz gewoon netjes meelopen).

[laeken]

Maar marc,

Je hebt het nu natuurlijk wel over een uitzondering, een waarschijnlijk bijzonder evenwichtige Duitse herder in handen van mensen die min of meer wisten waar ze aan begonnen en deze hond vanaf het begin goed begeleidt hebben.

Zo hoort het ook, maar helaas pakt het vaak toch iets anders uit.

Geloof het of niet maar die mensen hebben gewoon het boek van Martin Gaus gelezen en precies maar dan ook precies gedaan wat er in stond. Het resultaat mag er wezen, ik kan niks anders zeggen.

Ik weet dat Wuilus bijzonder irritant was in de periode dat ik haar corrigeerde in de vorm van een brul of ruk aan de slip. Toen ik daarmee stopte was ze binnen een paar weken ook een bijzonder evenwichtige hond die een groot deel van de problemen kwijt was.

Wat bijzonder was is bv dat wanneer ze uitviel ik niks meer zei of deed behalve een koekje pakken als er een hond kwam en volg zeggen. Dat hielp als de andere hond geen grote bek gaf zo goed dat ik best een hond kon passeren aan de overkant van de weg zonder dat ze over de rooie ging.
Met correcties werd ze helemaal gek en kreeg ik zelfs soms de hele lading spanning over me heen in de vorm van happen en gillen naar mij

[M@scha]

Maar marc,

Je hebt het nu natuurlijk wel over een uitzondering, een waarschijnlijk bijzonder evenwichtige Duitse herder in handen van mensen die min of meer wisten waar ze aan begonnen en deze hond vanaf het begin goed begeleidt hebben.

Zo hoort het ook, maar helaas pakt het vaak toch iets anders uit.

Geloof het of niet maar die mensen hebben gewoon het boek van Martin Gaus gelezen en precies maar dan ook precies gedaan wat er in stond. Het resultaat mag er wezen, ik kan niks anders zeggen.

Ik weet dat Wuilus bijzonder irritant was in de periode dat ik haar corrigeerde in de vorm van een brul of ruk aan de slip. Toen ik daarmee stopte was ze binnen een paar weken ook een bijzonder evenwichtige hond die een groot deel van de problemen kwijt was.

Wat bijzonder was is bv dat wanneer ze uitviel ik niks meer zei of deed behalve een koekje pakken als er een hond kwam en volg zeggen. Dat hielp als de andere hond geen grote bek gaf zo goed dat ik best een hond kon passeren aan de overkant van de weg zonder dat ze over de rooie ging.
Met correcties werd ze helemaal gek en kreeg ik zelfs soms de hele lading spanning over me heen in de vorm van happen en gillen naar mij

hier hetzelfde, sam ging niet naar mij, maar werd hyper en bleef dit. ook in huis.

sinds we elkaar meer vertrouwen en ik eigenlijk alleen tegen hem fluister en gedrag ombuig ipv slipkettingen en ophangmethodes om hem niet naar een reu te laten vliegen loopt ie als een mak lammetje naast me en luistert perfect. ook in huis kan ie blijven liggen zonder achter mijn kont aan te lopen en ook heeft ie nog steeds het staffordeigen stuiterballetje in zijn lijf.

ik wijs nu naar de berm als er een hond aankomt, en als die buiten de 2 meter van sam blijft dan is het wijzen genoeg!!!!

ik ben er laat achter gekomen, dat streng iets anders is als consequent, maar gelukkig niet té laat!

lola is gewoon een kreng, maar die luistert vanaf dag 1 al heel goed doordat ik het bij haar meteen heb toegepast.

[laeken]

Het commando 'volg' is al gegeven en dat dient ze op dat moment op te volgen. Doet ze dat niet, dan volgt er een correctie.

Ik zie dat anders. Stel dat je volg zegt en je hond weet dat dat een feestje is?
Net zoals veel honden direct met een stok komen aanrennen, supermooi gaan zitten en de stok neerleggen voor de baas. Puur omdat ze weten dat je dan weer gaat gooien en dat deel kunnen ze met 100% perfectie uitvoeren omdat het ze wat oplevert.

Als je volg of kom hier ook op die manier in de hersenen van je hond weet te fixeren is het een commando geworden dat nooit met tegenzin of slecht zal worden uitegvoerd. Net als het halen van een stok, het zitten en het loslaten ervan. Dat doen de meeste honden nl altijd en zonder dat er ooit een correctie gegeven wordt.

Die insteek zou je kunnen gebruiken om alles te trainen bij een hond. Het werkt echt heel goed en een correctie geven is dan onnodig.

[Caro.]

Maar marc,

Je hebt het nu natuurlijk wel over een uitzondering, een waarschijnlijk bijzonder evenwichtige Duitse herder in handen van mensen die min of meer wisten waar ze aan begonnen en deze hond vanaf het begin goed begeleidt hebben.

Zo hoort het ook, maar helaas pakt het vaak toch iets anders uit.

Geloof het of niet maar die mensen hebben gewoon het boek van Martin Gaus gelezen en precies maar dan ook precies gedaan wat er in stond. Het resultaat mag er wezen, ik kan niks anders zeggen.

Ik weet dat Wuilus bijzonder irritant was in de periode dat ik haar corrigeerde in de vorm van een brul of ruk aan de slip. Toen ik daarmee stopte was ze binnen een paar weken ook een bijzonder evenwichtige hond die een groot deel van de problemen kwijt was.

Wat bijzonder was is bv dat wanneer ze uitviel ik niks meer zei of deed behalve een koekje pakken als er een hond kwam en volg zeggen. Dat hielp als de andere hond geen grote bek gaf zo goed dat ik best een hond kon passeren aan de overkant van de weg zonder dat ze over de rooie ging.
Met correcties werd ze helemaal gek en kreeg ik zelfs soms de hele lading spanning over me heen in de vorm van happen en gillen naar mij

Dat heb ik ook zo gedaan met Kaya: zij kon nogal fel zijn op vreemde honden in 'haar' uitlaatrondje.
Als ik haar dan bij haar halsband pak (ze loopt altijd los), dan is ze extra allert, dus dat schiet niet op.

Ik ben haar gewoon gaan roepen 'Kaya hier', pak wat lekkers en leid haar af. Echt in hele korte tijd, zo'n 2 weken, had ze het volkomen door. Bij het zien van een vreemde hond, komt ze nu naar mij toe (yeahhhh lekkers) en loopt keurig met mij mee.

Het pad is hier erg smal, dus al op een metertje afstand werkt dit perfect

[Caro.]

Het commando 'volg' is al gegeven en dat dient ze op dat moment op te volgen. Doet ze dat niet, dan volgt er een correctie.

Ik zie dat anders. Stel dat je volg zegt en je hond weet dat dat een feestje is?
Net zoals veel honden direct met een stok komen aanrennen, supermooi gaan zitten en de stok neerleggen voor de baas. Puur omdat ze weten dat je dan weer gaat gooien en dat deel kunnen ze met 100% perfectie uitvoeren omdat het ze wat oplevert.

Als je volg of kom hier ook op die manier in de hersenen van je hond weet te fixeren is het een commando geworden dat nooit met tegenzin of slecht zal worden uitegvoerd. Net als het halen van een stok, het zitten en het loslaten ervan. Dat doen de meeste honden nl altijd en zonder dat er ooit een correctie gegeven wordt.

Die insteek zou je kunnen gebruiken om alles te trainen bij een hond. Het werkt echt heel goed en een correctie geven is dan onnodig.

Ho, ho Ik had het over het opvolgen van een commando en niet over aanleren.

Uiteraard is haar dit zo aangeleerd: wat lekkers, een supermooie bal en dan volgen.
En nog vaak oefen ik dit zo dat het gewoon heel erg leuk blijft.

Alleen net op dat stukje dat ik ze moet aanlijnen langs een weg, heb ik twee honden vast. Dan moet ze gewoon keurig volgen en dat doet ze trouwens ook eigenlijk altijd.

[laeken]

Een hond is nl helemaal gericht op wat hem/haar voordeel oplevert en is totaal niet gemaakt om met straf gedwongen te worden tot bepaalde handelingen.
Alles wat een hond doet uit zichzelf is gebaseerd op een goede ervaring die hij daarmee heeft opegdaan. Elk gedrag dat je zelf als ongwenst ziet levert de hond dus iets op schijnbaar. De enige waterdichte methode om dat om te buigen is zorgen dat een alternatief gedrag de hond meer oplevert.

Trekt hij steeds weer dan ben je toch niet in staat geweest volgen leuker te maken Dan kan je de hond gaan dwingen en pijn doen om de hond trekken te laten vermijden doordat dat iets negatiefs oplevert, maar dan blijf je met een slappe oefening en een niet gemotiveerde hond zitten.

Ga je zorgen dat hij graag volgt omdat dat leuker is dan niet volgen, dan krijg je een hond die altijd en zeer gemotiveert volgt zonder de kantjes er vanaf te lopen of fouten te maken.

Als je hond slecht volgt is dat na de 100e correctie van de baas dus wel duidelijk gedrag dat de hond iets oplevert. Aandacht? Macht? Het kan vanalles zijn maar de verliezer is degene die corrigeert, hoe dan ook.

Met die filosofie durf ik te beweren dat als je maar lang genoeg zoekt naar wat de hond graag doet of lang genoeg kijkt en inzicht probeert te krijgen, je vrijwel elk probleem kan oplossen zonder correcties. Je hond zal alles graag en goed voor je doen, hij is blij, leert snel en zal ook behoorlijk rustig en stabiel worden door je consequente gedrag en de afhankelijkheid die je daarmee creeerd. De hond kijkt naar jou en wat je van hem wil om er zelf beter van te worden

[laeken]

Ho, ho Ik had het over het opvolgen van een commando en niet over aanleren.

Ja? Dan blijft het toch precies hetzelfde? Opvolgen is schijnbaar niet zo motiverend, trekken of niet volgen levert schijnbaar meer op, anders volgde ze wel

[Joyce]

Marc, je zet me aan het denken...

Je hond positief commando's aanleren is heel erg leuk! Maar waarom verwachten we dat als de hond een commando begrijpt dat hij hem ook altijd opvolgt. De hond weet wat we bedoelen, wij zijn de baas, dus moet hij gewoon luisteren... Zodra een hond doorheeft dat het opvolgen van een commando hem niks oplevert of dat hij daar zelfs wat leukers voor moet laten is het dan zo raar dat hij denkt: bekijk jij het maar...

Aan de andere kant kom je met je hond gewoon in situaties dat hij moet luisteren (voor zijn eigen veiligheid of voor die van andere) en wat doe je dan op zo'n moment? Heb je dan nog tijd om een snoepje of een bal te pakken en jezelf zo leuk mogelijk te maken?