Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Ziet er helemaal goed uit! Ik hou nog wel even een hele dikke slag om de arm. Ik vind het wel heel erg lekker om met de trein te gaan, alleen kan ik dan op zondagochtend nooit om 9 uur in eindhoven zijn. En met de auto moet ik ook om half 8 vertrekken, en oeiiiii... half 7 opstaan op de zondagochtend
Ik weet het dus nog niet, maar als ik wel kom laat ik het je op tijd weten!
Marion. schreef:Jee Regina, dat heb je even snel en goed geregeld
Ziet er helemaal goed uit! Ik hou nog wel even een hele dikke slag om de arm. Ik vind het wel heel erg lekker om met de trein te gaan, alleen kan ik dan op zondagochtend nooit om 9 uur in eindhoven zijn. En met de auto moet ik ook om half 8 vertrekken, en oeiiiii... half 7 opstaan op de zondagochtend
Ik weet het dus nog niet, maar als ik wel kom laat ik het je op tijd weten!
Hoi Marion,
Ik zit dus ook nog steeds te twijfelen, maar zit met dezelfde dilemma's...
Als geboren en getogen Eindhovense was ik tot voor kort niet op de hoogte van dit supergave gebied. Het komt eigenlijk doordat Kimbo in onze vakantie naar een vriendin van ons gaat. Die woont in het centrum van Eindhoven, heeft geen auto, maar houd wel van lang en veel wandelen. Ik had medelijden met haar! Nou, dat is niet nodig. Vanuit haar thuis kan ze bijna meteen de natuur in en uren door de natuur wandelen, zo heeft ze me laten zien.
Het startpunt is naast de gele bowlingkegels tegenover het station. Daar ligt het terrein van de Universiteit van Eindhoven (TU). Tussen de grote doorgaande weg en dat terrein, ligt stiekem verscholen een prachtig gebied. De Dommel loopt dwars door Eindhoven. Naast de Dommel is er veel groen bewaard gebleven.
Van het mooi aangelegde groen naast de TU kwamen we terecht in het gebied tussen de Karpedonkse Plas en de Dommel. We kregen een kikkerconcert! En het stikte van de vlindertjes. Ook stond er in de verschillende weien een paar paarden.
Vervolgens moest ik een voor mij geheel nieuw gedeelte gaan lopen. Richting het Eckartdal.
Ff de hond vast, misschien zijn er wel mensen bang van een hond. Ik zie verder niet veel mensen en de mensen die ik zie reageren aardig. Na enkele tientallen meters loop ik weer langs de Dommel. Ik blijf me verbazen hoe mooi het is. Dat prachtige water, een eenkoorntje die de boom in snelde. Links en rechts een konijn of koe, een reiger langs de kant… prachtig.
Uiteindelijk kwamen we precies daar uit waar ik ook uit wilde komen. We komen in voor mij zeer vertrouwd gebied. Het is de noord/oost kant van Eindhoven en ik ben er bij toeval achter gekomen toen ik Kimbo net had. Het is namelijk op weg naar de vereniging. Het eerste gedeelte is natuur waar je zelden iemand ziet, het tweede gedeelte wordt door velen gebruikt om hun hond uit te laten. Ook grazen er af en toe op verschillende plekken schapen. Zo ook nu. Heerlijk. Met jong spul erbij. En het is niet het eerste jonge spul dat ik zie en het zal ook niet het laatste zijn!
Verderop komen we aan het einde van dit gebied wat weer doorgaat met een begin van een met poort afgesloten route. Nog steeds langs de Dommel. In de verte hoor ik kerkklokken. Op deze prachtige zondag worden er mensen opgeroepen om naar een dienst te komen. Een voordeel hebben ze; het zal er lekker koel zijn! Het begint buiten al aardig warm te worden en de geur van het warme hooi ruikt zo zalig..!
Verderop zie ik twee zwanen. Wat mooi! Ik loop verder en ooooohhh… ze hebben kleintjes!!! Ouders zwaan zijn niet gecharmeerd van mijn oohs en aahs en vinden het maar niks. Zij kunnen ook niet weten dat ik niet over het water naar de overkant toe kan zwemmen zoals zij! Ik loop maar door. Dit vinden ze niet leuk.
Als ik begin te oohen en aahen dan spitst Kimbo altijd haar oortjes. Waarschijnlijk weet zij inmiddels dat een ooh van mij voor haar ‘prooi’ betekent. En ik vermoed dat ze van mening is dat mijn jachtinstinct gelijk staat aan die van een dooie mus! LOL. Heeft zij pech. Ze mag nergens achteraan. Alleen een konijn sta ik toe (kunst; ik kan het niet tegenhouden).
We komen langs mooie boerderijen. En verderop is een fietspad. De vorige keer dat ik hier liep regende het. Er was dus geen kip. Nu is dat anders. Ik lijn Kimbo aan en laat haar lopen met de riem achter haar aan slepend. Indien nodig pak ik de riem wel op. Na 20 minuten kan ik rechtsaf de weilanden van het mooie Hooidonk in. Hier zal binnenkort de maïs hoog staan. Nu is ze net gezaaid en komt enkele centimeters boven de grond uit. Van Hooijdonk komen we in de weilanden van Heerendonk uit en nu zijn we dichtbij het terras van Nederwetten.
Dit laatste stuk zijn we twee keer gestopt. De eerste keer ging Kimbo in het gras liggen. Lijkt me een duidelijke hint. Tijd voor een appeltje en een bammetje. Kimbo kreeg sowieso om het half uur en later om het kwartier een klein slokje. En er werd niet gespeeld. Vier uur wandelen met deze hitte is meer dan genoeg voor haar.
Het terras voelt goed aan als ik er kom! Het is echt met veel voldoening hier zitten.
Wat een schitterende dag en wat een prachtige wandeling!! Ik bestel een ‘breekbrood kruidenboter’. Klein hapje. NOT!! Ik krijg een heel brood!!! Tjemig.. Ik heb nu al zin in de wandeling van volgende week zondag!
Er zijn twee zieken en van de derde heb ik niets meer vernomen. Aanvullingen, toevoegingen en aanmeldingen zijn welkom op r.oors@zonnet.nl.
Telefonisch ben ik te bereiken op 06-51299686.
Groetjes,
Regina
.
Naam hond reu/teef mee eten veg/vlees
Hanny Schose collie James reu ja vlees
Yvonne W-Sib.Laika Saban reu ja vlees
Maarten&Regina DH Kimbo teef ja 1xveg/1xvlees
Het tweede deel wilde ik ook gaan voorlopen. Dus, nu ik door omstandigheden vroeger thuis was en het zulk mooi weer was, besloot ik om deel twee te gaan doen. Het deel nà de pauze.
Maarten zette ons af aan het begin en we liepen het bos in. Leuk, want dit deel heb ik ook nog nooit gelopen. Erg mooi… Alles ruikt lekker en het gras wordt mooi wit, geel en rose/paars gekleurd. In de verte klinkt een koekoek.
Weer wat verder komen we op landweggetjes met boerderijen. Wat een prachtige boerderijen staan hier!! Ik wil best ruilen…
Bij een van de boerderijen ligt een groen rond tankachtig ding van ca. 0,5mtr doorsnee ingegraven. Ik zie dat Kimbo het eng vind. Dus ik besluit naar het ding toe te lopen en leg er nonchalant m’n kaart op. Rommel wat in m’n zak. Leg iets anders op de tank. Besteed verder geen aandacht aan Kimbo. Ze komt dichterbij en went er langzaam aan. Als ze bij mij en de tank is, geef ik haar een koekje. Dat is niet zo vreemd, want ze krijgt geregeld van me zonder reden een koekje. Wel grappig dat dit soort dingen ook na de puppytijd nog voorkomt!!
Nu we op landweggetjes zijn uitgekomen, vind ik het verstandig om Kimbo aan te lijnen. Dat betekent voor mij – in dit geval – niet meer dan de lijn aan haar bevestigen die achter haar aan sleept. Indien nodig, heb ik die lijn snel genoeg vastgepakt. Dat is niet heel vaak nodig, en dat terwijl het nu spitsuur is. Spitsuur ?? Nou, spitsuur is het elders, hier niet. En dat is ook niet zo vreemd met een handvol boerderijen.
Na de landerijen en heel wat stilstaan om te kijken of ik wel echt goed loop, kom ik uit aan de rand van een voor mij bekend bos. Ondertussen is het half 7 en krijgt Kimbo haar brokjes. En wat water, want ik heb een supergave rugzak; een met een drie literwaterzak. Voor mensen die van lang wandelen e/o fietsen houden; helemaal super!!!
We steken over en gaan het bos in dat ik ken als m’n broekzak. Een heel enkele keer kom ik nog wel eens een pad tegen dat ik niet ken, maar niet zo heel vaak. Ik denk dat we maar eens moeten gaan verhuizen volgend jaar, want zo wordt het saai natuurlijk LOL!!
En alhoewel ik bijna heel dit (mooie) bos ken, ken ik niet alle bezoekers. Zo komen we vandaag een man met een beauceron tegen. Leuk om die een keer in het echt te zien!! Ik wist niet dat die zò groot zijn! Kimbo is niet zo gecharmeerd van deze opdringerige, blaffende en steeds rond haar hollende reus. Ze vind het zelfs wat eng! Gezien zijn gedrag, vind ik dit niet heel vreemd.
De man is aardig en erg praatgraag. Ik hoor zo’n beetje heel het levensverhaal van al zijn honden (voorheen Doberman’s), hoe deze aangeschaft is, zijn gedrag, enz. enz. Na ongeveer 20 minuten kunnen Kimbo en ik onze weg vervolgen. Niet dat ik het erg vind, ik vind het wel gezellig zo’n gesprekje!
Helaas heb ik nu niet meer zoveel tijd. Met Maarten heb ik afgesproken dat hij me om half 8 zou ophalen. We moeten nog eten tenslotte!
Maar ik ken de rest en kan wel inschatten hoelang ik daar nog over doe. Inmiddels heb ik diverse bushaltes uitgezocht voor de onverhoopte uitvaller. Of voor als we er langer over doen dan gepland (samen lopen is toch altijd anders). Kortom; ik ben er klaar voor!!!
Wat een heerlijke verhalen, Regina! Dit klinkt heel erg goed.
Ik zeg wel definitief af, want zaterdag hebben we ook al een dagvullende familieverjaardag in Zoetermeer. Genoeg km te rijden dus voor mij al in dat weekend. Denk dat ik blij ben dat ik zondag gewoon niks 'hoef'.
Ik wens jullie wel heel veel plezier, maar dat gaat vast wel lukken. We krijgen wel foto's en ook zo'n leuk verslag please?
De vorige keren waren Kimbo en ik met ons tweeën en heb ik met name de omgeving beschreven. Dit keer was er veel hondentaal te zien, waar ik enorm van heb genoten!
Tijdig stonden Maarten, Ria, Kimbo en ik op de afgesproken plek. Al snel kwam Hannah met mooie schotse collie James. Kimbo kwam uitdagend aanlopen met een twijgje in haar bek en liet merken dat dat háár takje was! James, die helemaal niet geïnteresseerd was in haar takje, draaide zich enigszins beledigd om alsof hij wilde zeggen ‘barst!’. Kort daarna kwam Yvonne aan met knapperd Saban, een West Siberische Laika. Wat een timing, slechts enkele minuten over 10.00u konden we vertrekken!! Saban en Kimbo begonnen al meteen over het grasveld te rennen. En zo vertrokken we, het begin van een lange, mooie wandeling.
Verderop bij de Dommel zagen we vrij laag een reiger overvliegen. Enkele uren later nòg dichter bij ons een roofvogel. Gaaf…
Naast al het geel, wit en rose van vorige week zag ik dit keer ook wat blauws ertussen; enkele korenbloemen! Prachtig die kleuren.
Al een tijd hadden we de Dommel gevolgd. Op een gegeven moment kwamen we langs een groep schapen. Ter bescherming van de schapen stond er een hekwerk omheen. Ineens hoorde we een hels kabaal. Help! Wat is hier aan de hand ? Saban kwam met z’n staart tussen z’n poten naar ons toegerend. Het bleek schrikdraad te zijn!! Dat was echt schrikken voor hem. Een laika met staart tussen de poten ziet er bijzonder vreemd uit kan ik je wel zeggen..
Na ongeveer twee uur hielden we een korte stop bij een bankje. Onze eerste rustpauze. Inmiddels was me door Maarten en Ria al uitgebreid te kennen gegeven dat ik de volgende keer maar moest zorgen voor koffie, een tentje, ligstoel, en.. ben ik nog wat vergeten ? Nee, van je man en schoonmoeder moet je het hebben!!
Verderop verlieten we het pad langs de Dommel richting het Bokt. Hier moesten de honden vast, maar na enige tijd konden ze weer los bij het kanaal voor Son. Volgens mij wilde iedereen nu wel naar dat beloofde terrasje! De honden hadden nog geen last van vermoeidheid, want Saban en Kimbo begonnen weer lekker door het gras te rennen. We waren bijna bij het terras, maar voor we daar waren, werden we eerst nog even verrast door een korte, maar flinke bui. Gelukkig werden de buien afgewisseld door lekkere zonnige periodes, dus die natte broek was al vrij snel droog. En zo kwamen we dan op het terras in Nederwetten aan.
De honden kregen koekjes van het personeel en ik weet niet hoe het met de rest zit, maar ik heb heerlijk gegeten!
Op het terras begon het eerste uittesten tussen Saban en Kimbo.
Saban legde z’n kop op de schoft van Kimbo.
Reactie Kimbo; ‘dacht het niet!’ en legde haar kop op zijn schoft.
Saban legde z’n poot op haar schoft, Kimbo protesteerde en deed hetzelfde bij Saban.
Daar wilden ze verder mee gaan, maar dat leek me niet zo’n strak plan, beide aan de lijn op het terras!
Later merkte ik wel dat ze op elkaar ingespeeld raakten. Saban is een echte jager. En volgde met grote regelmaat een spoor of dook een bosje in. Op een gegeven moment zag ik Saban de jacht inzetten en Kimbo besloot te gaan volgen. De eerste keer wat aarzelend, de tweede keer met heel wat meer plezier!
Tenslotte kwamen we bij het Kamerven aan. Daar hebben we opnieuw even gerust, wat gedronken en een klein hapje gegeten. En gekeken naar de honden. Omdat ik niet wilde dat Kimbo bleef uitdagen met haar stokje, mocht ze geen stokje meer vastpakken. Dus die prachtige grote tak, moest ze van me laten liggen.
Dus kwam Saban naar de tak.
Saban kwam, zag en overwon.
Hij pakte de tak. ‘Kijk eens ? Ik heb lekker die tak!’ Kimbo lag af en moest van me blijven liggen, maar ze keek echt enigszins beteuterd om...
‘Kijk, ik bijt lekker in jouw tak!
…
Ik bijt ‘m gewoon kapot!
…
Zo. Zie je ? Een heel stuk ervan af.
Lekker puh. En jij moet blijven liggen!!!’
… als ‘ie had kunnen praten, dan had hij vast zoiets gezegd. In alle rust zat Saban uitdagend met Kimbo’s grote tak te spelen en te bijten.
Yvonne en ik besloten dat Saban en Kimbo wel aan elkaar gewaagd waren en ik zou het Kimbo niet meer verbieden om een tak te pakken.
Ach… wij eigenaren moeten ons ook eigenlijk niet bemoeien met die honden onder elkaar…
Op een gegeven moment lag de tak daar zonder dat er een hond bij was. Toen ging James naar de stok. Pakte ‘m vrolijk op. En het was heel mooi om te zien wat er toen gebeurde. Saban kwam naar James toe en keek alleen maar. Met een blik van ‘wat mot jij met mijn tak!??’ … James liet los en liep weg … Kwam even klagen bij zijn vrouwtje, maar ja…
De onderlinge relaties binnen deze groep honden werd door middel van deze tak bepaald!! Prachtig om te zien!
Als ik een naam zou moeten geven, dan zou ik zeggen dat in deze groep Kimbo en Saban het alfapaar zouden worden.
Omdat ik me er niet meer mee bemoeide had Kimbo op een gegeven moment weer de tak te pakken. En dat leverde een paar mooie plaatjes op. Sowieso zijn er hier een paar mooie plaatjes gemaakt. We zaten met z’n allen lekker te genieten van de omgeving, de honden. Ik vond het gezellig en lekker ontspannen.
Inmiddels was het zo laat geworden dat we de wandeling hier moesten beëindigen om op tijd in het restaurant te komen. Ons eigenlijke plan was om nog een uur door te lopen, maar volgens mijn planning zouden we dan te laat bij de volgende bus zijn, die dan pas een uur later weer ging.
Dus liepen we in plaats daarvan naar de bus bij het Kamerven. Hanny liep voor mij en kwam als eerste bij de halte aan. Ze draaide zich om en zei dat er geen bus meer ging op dit tijdstip. Je wil niet weten wat er door m’n hoofd spookte.
Wat nu ?? Hoe kon dat nou ? Op internet stond iets anders ?? … Grapje!!! Tjemig. Ik was er met vier voeten tegelijkertijd ingetrapt!!!!
De bustocht ging prima en bij het restaurant namen we buiten op het verwarmde terras van Bommel plaats. Ook daar was het eten weer goed.
Wat een leuk verslag! Je kunt het echt mooi vertellen, krijg zelf ook zin in zo'n wandeling nu Maar een 30 km lange wandeling ben ik niet op getraind, en mijn honden ook niet. Dus helaas
Maar een 30 km lange wandeling ben ik niet op getraind, en mijn honden ook niet. Dus helaas 
