Daar is hij dan maar weer.....corrigeren en belonen.

[Marja]

Eline zou je dat van die dreigsgnalen een keer kunnen uitleggen?
Ik vind het dus helemaal niets om te dreigen en bang te maken
maar misschien begrijp ik je verkeerd

Als een hond een andere hond corrigeert zal er eerst gedreigt worden. Er wordt oogcontact gezocht, de mimiek in de kop laat zien wat er scheelt en eventueel wordt er geluid gemaakt. Er zijn een hele hoop signalen die honden uitwisselen voordat er een echte grauw of nog erger, knauw wordt uitgedeeld.
Als ik zit te eten en er verschijnt ineens een hondekop boven mijn bord zet ik eerst mijn "WAT KRIJGEN WE NOU"blik op en die probeer ik serieus te houden om de hond de kans te geven zich te herpakken en die snotkoker een meter achteruit te halen. Gebeurt dat niet zeg ik dus dat hij weg moet gaan. Als er dan dus nog niet geluistert wordt maak ik me wat groter en leg wat meer druk met min stem en als ik dan nog niet besta geef ik de hond een zwieper. Zover komt het eigenlijk zelden tot nooit, omdat ze bij blik 1 al weten dat ze beter iets anders kunnen gaan doen.
Als je een scala van dreiggedrag afwerkt voordat je daadwerkelijk ingrijpt geef je de hond allerlei kansen zijn gedrag te herzien. Dat is leuk en coulant als het gaat om lullige dingen, zoals mijn bord eten.
Daar maak ik dus geen punt van.
Sommige dingen vind ik alleen wel gevaarlijk en daarbij wil ik niet dat ze vaker dan eéns proberen gaan hoever ze kunnen gaan. Want dat bord eten is voor vanavond opgelost door mijn boze blik, maar morgen staat naar alle waarschijnlijkheid dat stuk kwijl er weer.
Als ik hem morgen een vreselijke boze brul geef en ik grijp hem in de nek en zwiep hem van de bank af doet hij het nooit meer. Dan schrikt hij erg en probeert het gewoonweg niet nogmaals. Wat betreft mijn etensbord..ik wil niet dat mijn hond mij mijdt omdat ik een bord heb. Maar voor enkele dingen vind ik het fijn als mijn hond bang is en dan schuw ik het niet om ze hevig te laten schrikken als ze iets doen wat niet mag. Jaaggedrag bijvoorbeeld. Als Nelson aan de lijn een kat ziet en hij wil er achteraan word ik in die mate boos dat hij aan de lijn niet meer neigt tot najagen van een kat. Daar corrigeer ik liever 1 keer flink duidelijk voor dan 20 keer halfslachtig.
hetzelfde geldt voor uit de auto springen. Liever eén duidelijke correctie dan een keer plat omdat ik na 10 keer halfslachtig werk de hond nog niet duidelijk heb gemaakt wat ik wel of niet wil.
Maar nogmaals..een forse correctie is bij Nelson een zware brul dus stel je niet voor dat ik Nels bv sla of grijpen moet. Kiki heb ik in het begin een paar keer even in de nek moeten pakken, maar ook bij haar is nu een brul genoeg.
Als ze weten dat je meent wat je zegt wordt er niet iedere keer opnieuw een grens gezocht. Dan is Nee Nee, omdat ze weten dat ze anders op hun kop krijgen.

Dank je!
Lekker duidelijk en uitgebreid antwoord, vaak nodig bij mij wil ik het snappen

[Caro.]

Volgens mij haal je het een beetje door elkaar Het negatief bekrachtigen is niet het toedienen van een nee. Dat is positief straffen. Het negatief bekrachtigen is bijvoorbeeld het onaangename weghalen op het moment dat de hond het goed doet.

Ik ben geen voorstander van negatieve bekrachtiging of beloning. Ik maak graag gebruik van positief bekrachtigen en positief straffen. Hierbij dien ik de straf zowel als de beloning toe. In mijn ogen creert dat duidelijkheid. Wat wil ik wel en wat wil ik niet.

`Nee' kan zowel een negatieve als een positieve straf zijn. Als je `NEE' brult, is dat zeker een positieve straf. Je `dient' de hond iets toe, waardoor het ongewenste gedrag afneemt.

Als je `nee' als negatieve straf wil gebruiken, zul je dat eerst moeten conditioneren. Dus brokken in je hand laten vallen die de hond mag pakken, totdat je een brok laat vallen waar je `nee' tegen zegt (op spreektoon). Wil de hond de brok toch pakken sluit je je hand. Na verloop van tijd laat de hond de brok liggen op een open hand als je er `nee' tegen gezegd hebt. Het woord `nee' is gaan betekenen dat hij iets wat hij wil pakken, niet mag pakken. Een negatieve straf dus; je onthoudt hem wat. In mijn ogen een waardevolle aangeleerde straf en veel beter dan een positieve straf. En met een `nee' van mij weten ze hier ook heel goed dat ik niet wil dat ze iets (gaan) doen. Dat is erg duidelijk.

In mijn ogen is het geen negatieve straf. (ik weet wel wat het betekent hoor ). Je hebt de hond nu geconditioneerd op het feit dat hij niets krijgt als je nee zegt. MAAR de "nee"spreek jij uit. Je dient hem als het ware nog steeds toe. . Dus blijft het een "positieve straf"

In het rode:
De nee dien je toe --> een positieve straf. Waarom vind jij een negatieve straf beter om te gebruiken dan een positieve straf. Aangezien je uiteindelijk toch gebruik maakt van de positieve straf.

het voorbeeld hierboven leer je de hond aan dat het woordje "nee"een non-reward-signal is door middel van een negatieve straf. En vervolgens gebruik je hem als een positieve straf.

Met de opvoeding van honden gebruik je in principe alle vier de methodes.

Dus als ik brokken in mijn hand laat vallen en zonder wat te zeggen mijn hand sluit zodat de hond 1 brok niet kan pakken, dien ik ook een positieve straf toe? Ik sluit immers mijn hand en zorg dat hij de brok niet kan pakken.
Bij een negatieve straf gaat het erom dat je de hond iets onthoudt, wat hij graag wil. Als de hond gromt omdat hij een bot beschermt en ik neem het bot weg, is dat een negatieve straf. Als ik hem een pantoffel tegen zijn kop gooi, is dat een positieve straf.
Het enige wat ik mijn honden geleerd heb dat ze op `nee' iets niet mogen en dat iets aangeleerd door een negatieve straf (de hand met de brokken). Als ik de brokken nu vervang door iets anders (paardenpoep), is dat nog steeds een negatieve straf in mijn ogen.

Een positieve straf gaat in mijn ogen altijd gepaard met het inboezemen van (op z'n minst) ontzag. Een hond doet iets niet omdat hij er op een voor hem vervelende wijze voor gestraft wordt. Vaak komt er dan ook nog bij dat er te vaak en fout gestraft wordt en dat het voor de meeste bazen verslavend werkt. (lees: de meeste bazen.) Voor mij allemaal redenen om geen positieve straffen te gebruiken en gewoon een `nee' aan te leren.

Mag ik vragen op welke momenten, waarvoor en hoe jij postief straft en waarom je daar voor een positieve straf kiest?

Grote goden wat een ingewikkeld gedoe :N:

Als ik overal zo bij na zou moeten denken, zouden mijn honden nooit gestraft worden

[Zoie]

`Nee' kan zowel een negatieve als een positieve straf zijn. Als je `NEE' brult, is dat zeker een positieve straf. Je `dient' de hond iets toe, waardoor het ongewenste gedrag afneemt.

Als je `nee' als negatieve straf wil gebruiken, zul je dat eerst moeten conditioneren. Dus brokken in je hand laten vallen die de hond mag pakken, totdat je een brok laat vallen waar je `nee' tegen zegt (op spreektoon). Wil de hond de brok toch pakken sluit je je hand. Na verloop van tijd laat de hond de brok liggen op een open hand als je er `nee' tegen gezegd hebt. Het woord `nee' is gaan betekenen dat hij iets wat hij wil pakken, niet mag pakken. Een negatieve straf dus; je onthoudt hem wat. In mijn ogen een waardevolle aangeleerde straf en veel beter dan een positieve straf. En met een `nee' van mij weten ze hier ook heel goed dat ik niet wil dat ze iets (gaan) doen. Dat is erg duidelijk.

In mijn ogen is het geen negatieve straf. (ik weet wel wat het betekent hoor ). Je hebt de hond nu geconditioneerd op het feit dat hij niets krijgt als je nee zegt. MAAR de "nee"spreek jij uit. Je dient hem als het ware nog steeds toe. . Dus blijft het een "positieve straf"

In het rode:
De nee dien je toe --> een positieve straf. Waarom vind jij een negatieve straf beter om te gebruiken dan een positieve straf. Aangezien je uiteindelijk toch gebruik maakt van de positieve straf.

het voorbeeld hierboven leer je de hond aan dat het woordje "nee"een non-reward-signal is door middel van een negatieve straf. En vervolgens gebruik je hem als een positieve straf.

Met de opvoeding van honden gebruik je in principe alle vier de methodes.

Dus als ik brokken in mijn hand laat vallen en zonder wat te zeggen mijn hand sluit zodat de hond 1 brok niet kan pakken, dien ik ook een positieve straf toe? Ik sluit immers mijn hand en zorg dat hij de brok niet kan pakken.
Bij een negatieve straf gaat het erom dat je de hond iets onthoudt, wat hij graag wil. Als de hond gromt omdat hij een bot beschermt en ik neem het bot weg, is dat een negatieve straf. Als ik hem een pantoffel tegen zijn kop gooi, is dat een positieve straf.
Het enige wat ik mijn honden geleerd heb dat ze op `nee' iets niet mogen en dat iets aangeleerd door een negatieve straf (de hand met de brokken). Als ik de brokken nu vervang door iets anders (paardenpoep), is dat nog steeds een negatieve straf in mijn ogen.

Een positieve straf gaat in mijn ogen altijd gepaard met het inboezemen van (op z'n minst) ontzag. Een hond doet iets niet omdat hij er op een voor hem vervelende wijze voor gestraft wordt. Vaak komt er dan ook nog bij dat er te vaak en fout gestraft wordt en dat het voor de meeste bazen verslavend werkt. (lees: de meeste bazen.) Voor mij allemaal redenen om geen positieve straffen te gebruiken en gewoon een `nee' aan te leren.

Mag ik vragen op welke momenten, waarvoor en hoe jij postief straft en waarom je daar voor een positieve straf kiest?

Grote goden wat een ingewikkeld gedoe :N:

Als ik overal zo bij na zou moeten denken, zouden mijn honden nooit gestraft worden

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

[jidde]

Nanni is meestal wel snel ergens van onder de indruk. Als zij uitvalt, pak ik der in der vel en neem haar mee op die manier.
Loop ik voor bij een hond zonder dat ze wat doet, roep ik: kijk eens en als ze kijkt: huppa koekje. Kijkt ze weer terug naar de hond, kort rukje aan de riem en als ze doorloopt is het braaaaaaaaaf

Tuana is echt een takketeef Tis een felle donder. Tegenwoordig vind ze het bijten ergggg leuk. Als ze echt hard bijt, "bijt" ik terug. Dat wil zeggen, dan maak ik een hoop kabaal en "bijt" haar in der nek, of over de snoet. Dan kan ze je echt verbouwereerd aan staan kijken

Tuana kan je supergoed belonen met je stem of een aai. Speeltje en snoepjes zijjn ook leuk. Ze wil zoooo graag werken, dus dan is ze met alles wel tevreden

[Ca Cajuina]

Volgens mij haal je het een beetje door elkaar Het negatief bekrachtigen is niet het toedienen van een nee. Dat is positief straffen. Het negatief bekrachtigen is bijvoorbeeld het onaangename weghalen op het moment dat de hond het goed doet.

Ik ben geen voorstander van negatieve bekrachtiging of beloning. Ik maak graag gebruik van positief bekrachtigen en positief straffen. Hierbij dien ik de straf zowel als de beloning toe. In mijn ogen creert dat duidelijkheid. Wat wil ik wel en wat wil ik niet.

`Nee' kan zowel een negatieve als een positieve straf zijn. Als je `NEE' brult, is dat zeker een positieve straf. Je `dient' de hond iets toe, waardoor het ongewenste gedrag afneemt.

Als je `nee' als negatieve straf wil gebruiken, zul je dat eerst moeten conditioneren. Dus brokken in je hand laten vallen die de hond mag pakken, totdat je een brok laat vallen waar je `nee' tegen zegt (op spreektoon). Wil de hond de brok toch pakken sluit je je hand. Na verloop van tijd laat de hond de brok liggen op een open hand als je er `nee' tegen gezegd hebt. Het woord `nee' is gaan betekenen dat hij iets wat hij wil pakken, niet mag pakken. Een negatieve straf dus; je onthoudt hem wat. In mijn ogen een waardevolle aangeleerde straf en veel beter dan een positieve straf. En met een `nee' van mij weten ze hier ook heel goed dat ik niet wil dat ze iets (gaan) doen. Dat is erg duidelijk.

In mijn ogen is het geen negatieve straf. (ik weet wel wat het betekent hoor ). Je hebt de hond nu geconditioneerd op het feit dat hij niets krijgt als je nee zegt. MAAR de "nee"spreek jij uit. Je dient hem als het ware nog steeds toe. . Dus blijft het een "positieve straf"

In het rode:
De nee dien je toe --> een positieve straf. Waarom vind jij een negatieve straf beter om te gebruiken dan een positieve straf. Aangezien je uiteindelijk toch gebruik maakt van de positieve straf.

het voorbeeld hierboven leer je de hond aan dat het woordje "nee"een non-reward-signal is door middel van een negatieve straf. En vervolgens gebruik je hem als een positieve straf.

Met de opvoeding van honden gebruik je in principe alle vier de methodes.

Dus als ik brokken in mijn hand laat vallen en zonder wat te zeggen mijn hand sluit zodat de hond 1 brok niet kan pakken, dien ik ook een positieve straf toe?
Nee dat is een negatieve straf

Ik sluit immers mijn hand en zorg dat hij de brok niet kan pakken.
Bij een negatieve straf gaat het erom dat je de hond iets onthoudt, wat hij graag wil. Als de hond gromt omdat hij een bot beschermt en ik neem het bot weg, is dat een negatieve straf. Als ik hem een pantoffel tegen zijn kop gooi, is dat een positieve straf.
Het enige wat ik mijn honden geleerd heb dat ze op `nee' iets niet mogen en dat iets aangeleerd door een negatieve straf (de hand met de brokken). Als ik de brokken nu vervang door iets anders (paardenpoep), is dat nog steeds een negatieve straf in mijn ogen.
Nee, want op het moment dat je de nee gaat toepassen is het een positieve straf
Een positieve straf gaat in mijn ogen altijd gepaard met het inboezemen van (op z'n minst) ontzag. Een hond doet iets niet omdat hij er op een voor hem vervelende wijze voor gestraft wordt. Vaak komt er dan ook nog bij dat er te vaak en fout gestraft wordt en dat het voor de meeste bazen verslavend werkt. (lees: de meeste bazen.) Voor mij allemaal redenen om geen positieve straffen te gebruiken en gewoon een `nee' aan te leren.

Mag ik vragen op welke momenten, waarvoor en hoe jij postief straft en waarom je daar voor een positieve straf kiest?

Ik krijg het idee dat jij de term positieve straf gelijkstelt aan fysiek geweld. Een positieve straf is niets meer en niets minder dan een onaangename prikkel toedienen. Deze onaangename prikkel kan net zo goed een geconditioneerde nee zijn.

Ik gebruik tijdens de training van mijn honden zowel positieve straf als positieve bekrachtiging. Ik kies hiervoor omdat ik deze vorm van communicatie duidlijk,eerlijk en dicht bij de natuur vind staan. Als ik wil dat mijn hond door een poortje loop dat bekrachtig ik dat positief dmv een brokje. Als hij een poging doet om eromheen te lopen straf ik positief door een nee of een rukje aan de riem.

Ik kies niet voor negatieve bekrachtiging of straf omdat mijn ervaring is dat het voor de hond niet duidelijk is wat de bedoeling is. Met het opvoeden kies ik vaker voor een negatieve straf bijv als een pup te wild speelt door te stoppen.

[Ca Cajuina]

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

Dat bedoel ik dus

[Charlotte*]

Het ligt helemaal aan de hond hoe ik correcties/beloning toepas.
Yildah hoef ik niet zo vaak te corrigeren, als ik het doe is vaak mijn stem genoeg. Sandro heeft soms een iets duidelijkere correctie nodig, als het de spuigaten uitloopt knijp ik hem wel eens in zijn lies.

Belonen doe ik wel veel (met voer)

[Marja]

Het ligt helemaal aan de hond hoe ik correcties/beloning toepas.
Yildah hoef ik niet zo vaak te corrigeren, als ik het doe is vaak mijn stem genoeg. Sandro heeft soms een iets duidelijkere correctie nodig, als het de spuigaten uitloopt knijp ik hem wel eens in zijn lies.

Belonen doe ik wel veel (met voer)

Hoezo in zijn lies??

[starfleet]

Op sommige plaatsen gaat Luka ineens
naast me lopen, hij houd mij in het oog, blijft naast lopen en kijken
en dan geef ik hem een beloning.
Maar als het van mij uit gaat dan heb ik de indruk dat de beloning een beetje verloren gaat, hij lijkt er dan niet in geïntresseerd.
Wat kan je daaruit afleiden ?

Ik denk dat het kwartje niet helemaal is geval. Als je er een vast commando aan koppelt: "kijk naar mij" (terwijl je iets lekkers voor je ogen houdt) snapt hij het wel misschien en is het commando na een tijd genoeg om hem op jou te laten letten.



Anne

[zepenko]

Grote goden wat een ingewikkeld gedoe :N:

Als ik overal zo bij na zou moeten denken, zouden mijn honden nooit gestraft worden

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

Nee, ik sta dus geen `nee' te brullen, maar dat zeg ik op spreektoon. En daar komt dus ook geen lichaamshouding aan te pas.

En het klopt dat het ingewikkeld en theoretisch is en ik verwacht ook niet dat de doorsnee hondeneigenaar (en dat zijn over het algemeen niet de mensen die hier komen) dit begrijpt. Het gaat erom hoe het aangeleerd wordt. Dat is middels een negatieve straf. Dus vind ik dat als je daar een woord aankoppelt, dit een geconditioneerde negatieve straf is en geen positieve straf. Maar zoals ik al zei, het gaat om de manier, niet om hoe je het noemt.

[zepenko]

Ik gebruik tijdens de training van mijn honden zowel positieve straf als positieve bekrachtiging. Ik kies hiervoor omdat ik deze vorm van communicatie duidlijk,eerlijk en dicht bij de natuur vind staan. Als ik wil dat mijn hond door een poortje loop dat bekrachtig ik dat positief dmv een brokje. Als hij een poging doet om eromheen te lopen straf ik positief door een nee of een rukje aan de riem.

Ik kies niet voor negatieve bekrachtiging of straf omdat mijn ervaring is dat het voor de hond niet duidelijk is wat de bedoeling is. Met het opvoeden kies ik vaker voor een negatieve straf bijv als een pup te wild speelt door te stoppen.

En waarom kies je er dan niet voor om te zorgen dat hij niet langs het poortje af kan lopen, dan hoef je helemaal niet te straffen. Dat bedoel ik dus ook met ongewenst gedrag voorkomen. En als het dan voorkomt in het aanleren van een kunstje, vind ik dat de fout bij jouw ligt, in het aanbieden van de oefening. En daarom vind ik het juist niet eerlijk om dan te straffen.

[starfleet]

Dus vind ik dat als je daar een woord aankoppelt, dit een geconditioneerde negatieve straf is en geen positieve straf. Maar zoals ik al zei, het gaat om de manier, niet om hoe je het noemt.

Voor mijn hond zijn "nee" op spreektoon (wat ik regelmatig gebruik) en "NEEEE" als brul (wat eens in de maand wordt gebruikt) idd heel verschillende dingen, ook al vinden wij mensen dat het hetzelfde woord is, dus dat vat ik wel;-)

Anne

[Wil de hond]

Ik hou niet van het konditioneren van honden met behulp van voer of speeltjes.

Omdat ik vind dat honden die door middel van voer of speeltjes gekonditioneerd zijn bezig zijn met het opvoeren van een door mij geregiseerde circus-act in plaats van dat ik met hun samen leef op honds niveau. Honden onder elkaar lopen toch ook niet met voertjes te strooien of met balletjes te toveren?

Het eerste wat onze hond van ons mag verwachten is toch zeker dat we ons op honds niveau met hem kommuniceren.

[starfleet]

Het eerste wat onze hond van ons mag verwachten is toch zeker dat we ons op honds niveau met hem kommuniceren.

Hoe graag je het ook zou willen, jij bent geen hond. en je hond weet dat.

Anne

[Wil de hond]

Het eerste wat onze hond van ons mag verwachten is toch zeker dat we ons op honds niveau met hem kommuniceren.

Hoe graag je het ook zou willen, jij bent geen hond. en je hond weet dat.

Anne

Ik weet zeker dat mijn honden mij als een soort soortgenoot zien.

Zij kommuniceren op zijn honds met mij, en zij begrijpen mij, doordat ik honds met hen kommuniceer.

[Mama Sanneke]

Het eerste wat onze hond van ons mag verwachten is toch zeker dat we ons op honds niveau met hem kommuniceren.

Hoe graag je het ook zou willen, jij bent geen hond. en je hond weet dat.

Anne

Ik weet zeker dat mijn honden mij als een soort soortgenoot zien.

Zij kommuniceren op zijn honds met mij, en zij begrijpen mij, doordat ik honds met hen kommuniceer.

Khoop alleen dat je niet zo hard blaft als de hondekes
Kan je ook een pootje geven ?

[Ca Cajuina]

Grote goden wat een ingewikkeld gedoe :N:

Als ik overal zo bij na zou moeten denken, zouden mijn honden nooit gestraft worden

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

Nee, ik sta dus geen `nee' te brullen, maar dat zeg ik op spreektoon. En daar komt dus ook geen lichaamshouding aan te pas.

En het klopt dat het ingewikkeld en theoretisch is en ik verwacht ook niet dat de doorsnee hondeneigenaar (en dat zijn over het algemeen niet de mensen die hier komen) dit begrijpt. Het gaat erom hoe het aangeleerd wordt. Dat is middels een negatieve straf. Dus vind ik dat als je daar een woord aankoppelt, dit een geconditioneerde negatieve straf is en geen positieve straf. Maar zoals ik al zei, het gaat om de manier, niet om hoe je het noemt.

Of je het nu brult of niet. Dat maakt voor de noemer niet uit. Of ik nu hard sla of zacht ik blijf slaan Het is inderdaad theorethisch en ingewikkeld en inderdaad niet iedereen begrijpt het. Zoie begrijpt het wel Haha je kan zoveel vinden. Het is inderdaad een "nee" aangeleerd door een negatieve straf maar bij toepassing is het een positieve straf. Je kan er lang en breed over lullen maar het is gewoon zo. Het positief bekrachtigen/straffen en het negatief straffen/bekrachtigen is geen bepaalde stroming of een gehele methode hondentrainen. Het zijn noemers die aan een bepaald gedrag worden gekoppeld.

Als ik de riem omhoog trek bij een bij een hond tot hij gaat zitten en vervolgens de lijn laat vieren. Ben ik negatief aan het bekrachtigen.

Als ik met een balletje in mijn hand sta en ik wil dat de hond gaat zitten en hij doet het niet, vervolgens leg ik het balletje weg dan ben ik negatief aan het straffen

Als ik wil dat de hond gaat zitten en ik houd een brokje voor zijn neus. Hij gaat zitten en ik geef dat brokje dan ben ik positief aan het bekrachtigen

Als ik wil dat de hond gaat zitten en hij det het niet en ik geef ....... (een rukje aan de lijn, een "pas op", een "nee", en schop onder zijn hol etc. Dus ik dien iets toe dan ben ik positief aan het straffen.

Dus jij kan wel vinden dat je neatief aan het straffen bent als je "nee" gebruikt omdat jij hebt gkozen voor die manier van aanleren. Maar het is niet zo

[Ca Cajuina]

Ik gebruik tijdens de training van mijn honden zowel positieve straf als positieve bekrachtiging. Ik kies hiervoor omdat ik deze vorm van communicatie duidlijk,eerlijk en dicht bij de natuur vind staan. Als ik wil dat mijn hond door een poortje loop dat bekrachtig ik dat positief dmv een brokje. Als hij een poging doet om eromheen te lopen straf ik positief door een nee of een rukje aan de riem.

Ik kies niet voor negatieve bekrachtiging of straf omdat mijn ervaring is dat het voor de hond niet duidelijk is wat de bedoeling is. Met het opvoeden kies ik vaker voor een negatieve straf bijv als een pup te wild speelt door te stoppen.

En waarom kies je er dan niet voor om te zorgen dat hij niet langs het poortje af kan lopen, dan hoef je helemaal niet te straffen. Dat bedoel ik dus ook met ongewenst gedrag voorkomen. En als het dan voorkomt in het aanleren van een kunstje, vind ik dat de fout bij jouw ligt, in het aanbieden van de oefening. En daarom vind ik het juist niet eerlijk om dan te straffen.

Ach kom op zeg, Doe ook een beetje realistisch! Ik ben niet bezig met GG of behandigheid op het hoogste niveau. Dus ik ga ook niet op een veld staan met allemaal hekken staan te klooien om de hond dat te leren.

Weer maak je straffen veel te groot als dat hij in de leertheorie bedoeld word. Bij het trainen kan je kiezen voor een hoofdlijn. Ik kies daarbij voor het positieve trainen (ff zo hoor anders ben ik mij rot aan het typen). Ik kies hiervoor omdat ik het positief straffen en dichts bij de natuur vind staan en ik dus ook het idee hebt dat de hond dit beter begrijpt. Dit neemt niet weg dat op die moment dat mijn MH hoog helemaal opgewonden is en in mijn arm "bijt" om het balletjes te pakken ik een negatieve straf toepas door het balletje weg te doen. Het heeft immers helemaal geen nut om haar positief te straffen omdat dit toch niet aankomt.

Bij de opvoeding van je hond ontkomt je gewoon bijna niet aan de verschillende vormen. De vorm die ik het minst toepas bij mijn eigen honden en op de hondeschool is die van het negatief belonen.

Mijn mening is dus als jij een goede trainer, begeleider, eigenaar bent. Je het inzicht hebt welke methodes wanneer te gebruiken en je niet blind te staren op stromingen of bepaalde klanken die methodes kunnen hebben.

Het draait in mijn ogen dus niet om het feit of je de theoretische juiste methode toepas. Het gaat er bij mij om dat je inzicht heb in het gedrag van de hond, je weet wat je wil bereiken met elke beloning en correctie die je geef. En dat je het inzicht hebt in welke bekrachtiging of straf het beste werkt voor die hond, op dat moment, met die baas.

[starfleet]

Zij kommuniceren op zijn honds met mij, en zij begrijpen mij, doordat ik honds met hen kommuniceer.

Dat is hier ook wel zo denk ik in de dagelijkse omgang maar hoe leer je ze dan dingen als "af en blijf" aan als je geen beloningen gebruikt?

Anne

[Baily]

Het draait in mijn ogen dus niet om het feit of je de theoretische juiste methode toepas. Het gaat er bij mij om dat je inzicht heb in het gedrag van de hond, je weet wat je wil bereiken met elke beloning en correctie die je geef. En dat je het inzicht hebt in welke bekrachtiging of straf het beste werkt voor die hond, op dat moment, met die baas.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

[zepenko]

Ik gebruik tijdens de training van mijn honden zowel positieve straf als positieve bekrachtiging. Ik kies hiervoor omdat ik deze vorm van communicatie duidlijk,eerlijk en dicht bij de natuur vind staan. Als ik wil dat mijn hond door een poortje loop dat bekrachtig ik dat positief dmv een brokje. Als hij een poging doet om eromheen te lopen straf ik positief door een nee of een rukje aan de riem.

Ik kies niet voor negatieve bekrachtiging of straf omdat mijn ervaring is dat het voor de hond niet duidelijk is wat de bedoeling is. Met het opvoeden kies ik vaker voor een negatieve straf bijv als een pup te wild speelt door te stoppen.

En waarom kies je er dan niet voor om te zorgen dat hij niet langs het poortje af kan lopen, dan hoef je helemaal niet te straffen. Dat bedoel ik dus ook met ongewenst gedrag voorkomen. En als het dan voorkomt in het aanleren van een kunstje, vind ik dat de fout bij jouw ligt, in het aanbieden van de oefening. En daarom vind ik het juist niet eerlijk om dan te straffen.

Ach kom op zeg, Doe ook een beetje realistisch! Ik ben niet bezig met GG of behandigheid op het hoogste niveau. Dus ik ga ook niet op een veld staan met allemaal hekken staan te klooien om de hond dat te leren.

Weer maak je straffen veel te groot als dat hij in de leertheorie bedoeld word. Bij het trainen kan je kiezen voor een hoofdlijn. Ik kies daarbij voor het positieve trainen (ff zo hoor anders ben ik mij rot aan het typen). Ik kies hiervoor omdat ik het positief straffen en dichts bij de natuur vind staan en ik dus ook het idee hebt dat de hond dit beter begrijpt. Dit neemt niet weg dat op die moment dat mijn MH hoog helemaal opgewonden is en in mijn arm "bijt" om het balletjes te pakken ik een negatieve straf toepas door het balletje weg te doen. Het heeft immers helemaal geen nut om haar positief te straffen omdat dit toch niet aankomt.

Bij de opvoeding van je hond ontkomt je gewoon bijna niet aan de verschillende vormen. De vorm die ik het minst toepas bij mijn eigen honden en op de hondeschool is die van het negatief belonen.

Mijn mening is dus als jij een goede trainer, begeleider, eigenaar bent. Je het inzicht hebt welke methodes wanneer te gebruiken en je niet blind te staren op stromingen of bepaalde klanken die methodes kunnen hebben.

Het draait in mijn ogen dus niet om het feit of je de theoretische juiste methode toepas. Het gaat er bij mij om dat je inzicht heb in het gedrag van de hond, je weet wat je wil bereiken met elke beloning en correctie die je geef. En dat je het inzicht hebt in welke bekrachtiging of straf het beste werkt voor die hond, op dat moment, met die baas.

Het is inderdaad het belangrijkst dat je inzicht hebt in de te gebruiken methode voor dat moment, met die hond en die baas. Maar jij wil dat je hond door een poortje loopt (om even jouw voorbeeld te gebruiken). Ik vind het niet eerlijk om de hond te corrigeren als hij van jou een kunstje moet doen. Misschien is de correctie hartstikke duidelijk, maar het slaat nergens op in mijn ogen. Als je een kind uit groep 3 rekenoefeningen laat doen, ga je toch ook niet corrigeren als het niet lukt. Dan ga je duidelijk maken wat je wel wil zien en hoe het wel moet. Je gaat toch ook niet wachten tot het mis gaat om dan te zeggen dat het kind dom is?

Als een oefening niet gaat zoals jij wil, is het aan jou om uit te zoeken waarom het niet lukt. En daar een oplossing voor vinden. Van een coorectie leert de hond alleen maar de correctie te ontwijken, maar hij leert niet wat jij dan wel wil dat hij doet. Elke oefening is zonder correctie aan te leren en in stand te houden. Dus de noodzaak tot een positieve (niet rangorde gebonden) correctie bestaat ook niet.

[Wil de hond]

Zij kommuniceren op zijn honds met mij, en zij begrijpen mij, doordat ik honds met hen kommuniceer.

Dat is hier ook wel zo denk ik in de dagelijkse omgang maar hoe leer je ze dan dingen als "af en blijf" aan als je geen beloningen gebruikt?

Anne

Dat ik geen voer of speelgoed gebruik als beloning wil nog niet zeggen dat ik niet beloon. Mijn houding, mimiek, stem, aai, dit alles op de juiste manier gebruikt werkt heel verduidelijkend voor mijn honden.

Een leuk voorbeeld vind ik overigens dit: Eén van mijn honden, Boni, vonden we op straat. De eerste dag dat ze bij ons thuis was heb ik haar in 5 minuten uitgelegd wat Af en Blijf is. Ze ging toevallig in een hondemand liggen. Ik zei op het moment dat ze ging liggen "AF". En op het moment dat ze lag zei ik haar dat ze braaf was. Op een aan haar aangepaste toon. Ze vond dit prachtig. Daarna zei ik "Blijf", na 5 seconden wilde ze opstaan. Ik zei snel "Nee", liep op haar af en legde rustig mijn hand bij haar nek op haar schouders en duwde haar rustig naar beneden. Toen ze weer lag ze ik weer "Blijf". Ze heeft nog één keer geprobeerd op te staan, ik korrigeerde haar nogmaals op dezelfde manier, maar iets duidelijker. Vanaf dat moment staat ze niet meer op zolang ik haar niet vrolijk aangeef dat ze braaf is geweest en haar gang kan gaan. Het was haar duidelijk, en ze had er totaal geen moeite mee.

Ik kies er dus voor om gehoorzaamheid niet alleen maar te "vragen", liever "dwing" ik het af.

Ik ben ook van mening dat eenvoudige oefeningen als Volg, Zit, Af en Blijf, Hier, Nee heel veel sneller door de gemiddelde hond begrepen worden dan de gemiddelde baas denkt, als je het tenminste goed uitlegt. Vanaf het moment dat een hond weet wat ik van hem wil vind ik dat hij moet begrijpen dat het verplicht is om te doen wat ik zeg en begin ik een kombinatie van beloning en korrektie toe te passen.

[zepenko]

En waarom kies je er dan niet voor om te zorgen dat hij niet langs het poortje af kan lopen, dan hoef je helemaal niet te straffen. Dat bedoel ik dus ook met ongewenst gedrag voorkomen. En als het dan voorkomt in het aanleren van een kunstje, vind ik dat de fout bij jouw ligt, in het aanbieden van de oefening. En daarom vind ik het juist niet eerlijk om dan te straffen.

pffffffffff
omdat zulke dingen nu eenmaal gewoon 'gebeuren'?
omdat je in het leven (en nee, dus ook niet in een hondenleven) nooit zó alles op rolletjes kan laten lopen dat er een keer niét iets zou gaan zoals gepland?

ik zie het al voor me, op agility, een heel veld volgebouwd met versperringen, om vooral de hond niet in de fout te laten gaan....... .

en dan is agility nog maar een leuke bezigheid, niet eens het dagelijkse leven.

mens, moeten we daar mee lachen of om huilen ?

Het gaat erom dat ik het onnodig vind om je hond te corrigeren voor het aanleren of niet (goed) uitvoeren van een oefening.

Trouwens, voorkomen kun je ook doen door goed te sturen.

[Caro.]

Grote goden wat een ingewikkeld gedoe :N:

Als ik overal zo bij na zou moeten denken, zouden mijn honden nooit gestraft worden

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

Nee, ik sta dus geen `nee' te brullen, maar dat zeg ik op spreektoon. En daar komt dus ook geen lichaamshouding aan te pas.

En het klopt dat het ingewikkeld en theoretisch is en ik verwacht ook niet dat de doorsnee hondeneigenaar (en dat zijn over het algemeen niet de mensen die hier komen) dit begrijpt. Het gaat erom hoe het aangeleerd wordt. Dat is middels een negatieve straf. Dus vind ik dat als je daar een woord aankoppelt, dit een geconditioneerde negatieve straf is en geen positieve straf. Maar zoals ik al zei, het gaat om de manier, niet om hoe je het noemt.

Dan maar een 'doorsnee hondeneigenaar' zoals jij het noemt of wellicht een 'simpele ziel'.

Ik heb 'nee' gewoon aangeleerd door 'nee' te zeggen en daarbij boze ogen op te zetten. Indien nodig duwde ik ze een stukje naar achteren of duwde de snuit weg bij wat ze wilden doen en niet mochten en zei nogmaals 'nee!'.

Positief, negatief? ik heb geen flauw idee, maar ze begrepen het heel snel en begrijpen het nog steeds
Ik kan 'nee' heel rustig en kalm gebruiken en als de situatie daarom vraagt ook heel erg streng. Volgens mij zijn de ogen, lichaamshouding en stemintonatie juist een heel waardevol iets bij het opvoeden van honden.

[zepenko]

Grote goden wat een ingewikkeld gedoe :N:

Als ik overal zo bij na zou moeten denken, zouden mijn honden nooit gestraft worden

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

Nee, ik sta dus geen `nee' te brullen, maar dat zeg ik op spreektoon. En daar komt dus ook geen lichaamshouding aan te pas.

En het klopt dat het ingewikkeld en theoretisch is en ik verwacht ook niet dat de doorsnee hondeneigenaar (en dat zijn over het algemeen niet de mensen die hier komen) dit begrijpt. Het gaat erom hoe het aangeleerd wordt. Dat is middels een negatieve straf. Dus vind ik dat als je daar een woord aankoppelt, dit een geconditioneerde negatieve straf is en geen positieve straf. Maar zoals ik al zei, het gaat om de manier, niet om hoe je het noemt.

Dan maar een 'doorsnee hondeneigenaar' zoals jij het noemt of wellicht een 'simpele ziel'.

Ik heb 'nee' gewoon aangeleerd door 'nee' te zeggen en daarbij boze ogen op te zetten. Indien nodig duwde ik ze een stukje naar achteren of duwde de snuit weg bij wat ze wilden doen en niet mochten en zei nogmaals 'nee!'.

Positief, negatief? ik heb geen flauw idee, maar ze begrepen het heel snel en begrijpen het nog steeds
Ik kan 'nee' heel rustig en kalm gebruiken en als de situatie daarom vraagt ook heel erg streng. Volgens mij zijn de ogen, lichaamshouding en stemintonatie juist een heel waardevol iets bij het opvoeden van honden.

Ik vind dat als ik wil dat een hond iets niet pakt/doet, wat voor hem gewoon normaal is, dat ik hem dat heb aan te leren. Daar bedoel ik mee dingen als paardenpoep eten, met sokken spelen, op pantoffels knauwen, dat soort dingen. En dat aanleren doe je dus op een voor de hond leuke manier, ipv te zorgen dat hij bang van je wordt, of op z'n minst onder de indruk raakt. De hond heeft namelijk geen idee dat hij iets doet wat jij niet wil. Het is dus jouw verantwoordelijkheid om dat te leren aan de hond.

[Caro.]

Nou, zeg dat wel. Ik vraag me af in hoeverre dit niet een puur theoretisch verhaal is. Als je je hond "nee "aanleert door hem een koekje te ontzeggen, dan sta je toch evengoed " NEEEEE " te brullen op het moment dat hij je picasso van de muur af rukt, of bezig is de buurkat te molesteren lijkt me. Ik zeg maar wat.

Oftewel, je kunt het woordje nee wel als negatieve straf aanleren, maar in de praktijk leg je er door je intonatie, lichaamshouding e.d. toch altijd en min of meerdere mate een positief element in.

Nee, ik sta dus geen `nee' te brullen, maar dat zeg ik op spreektoon. En daar komt dus ook geen lichaamshouding aan te pas.

En het klopt dat het ingewikkeld en theoretisch is en ik verwacht ook niet dat de doorsnee hondeneigenaar (en dat zijn over het algemeen niet de mensen die hier komen) dit begrijpt. Het gaat erom hoe het aangeleerd wordt. Dat is middels een negatieve straf. Dus vind ik dat als je daar een woord aankoppelt, dit een geconditioneerde negatieve straf is en geen positieve straf. Maar zoals ik al zei, het gaat om de manier, niet om hoe je het noemt.

Dan maar een 'doorsnee hondeneigenaar' zoals jij het noemt of wellicht een 'simpele ziel'.

Ik heb 'nee' gewoon aangeleerd door 'nee' te zeggen en daarbij boze ogen op te zetten. Indien nodig duwde ik ze een stukje naar achteren of duwde de snuit weg bij wat ze wilden doen en niet mochten en zei nogmaals 'nee!'.

Positief, negatief? ik heb geen flauw idee, maar ze begrepen het heel snel en begrijpen het nog steeds
Ik kan 'nee' heel rustig en kalm gebruiken en als de situatie daarom vraagt ook heel erg streng. Volgens mij zijn de ogen, lichaamshouding en stemintonatie juist een heel waardevol iets bij het opvoeden van honden.

Ik vind dat als ik wil dat een hond iets niet pakt/doet, wat voor hem gewoon normaal is, dat ik hem dat heb aan te leren. Daar bedoel ik mee dingen als paardenpoep eten, met sokken spelen, op pantoffels knauwen, dat soort dingen. En dat aanleren doe je dus op een voor de hond leuke manier, ipv te zorgen dat hij bang van je wordt, of op z'n minst onder de indruk raakt. De hond heeft namelijk geen idee dat hij iets doet wat jij niet wil. Het is dus jouw verantwoordelijkheid om dat te leren aan de hond.

Ja en? Dat heb ik toch ook geleerd?

Als Kaya aan de tafelpoot als pup zijnde begon te knagen, dan zei ik 'nee' keek wat boos, haalde haar daar indien nodig weg en gaf een lekkere kluif of een speeltje.

Natuurlijk weet ze in eerste instantie niet dat ze niet aan de tafelpoot mag knagen, maar nadat ik dit heb toegepast weet ze het wel.

Puur alleen afleiden, daar ben ik niet voor in zulke situaties: een hond heeft duidelijkheid nodig, dus moet je ook vertellen dat iets niet mag.

[Ca Cajuina]

Het is inderdaad het belangrijkst dat je inzicht hebt in de te gebruiken methode voor dat moment, met die hond en die baas. Maar jij wil dat je hond door een poortje loopt (om even jouw voorbeeld te gebruiken). Ik vind het niet eerlijk om de hond te corrigeren als hij van jou een kunstje moet doen. Misschien is de correctie hartstikke duidelijk, maar het slaat nergens op in mijn ogen. Als je een kind uit groep 3 rekenoefeningen laat doen, ga je toch ook niet corrigeren als het niet lukt. Dan ga je duidelijk maken wat je wel wil zien en hoe het wel moet. Je gaat toch ook niet wachten tot het mis gaat om dan te zeggen dat het kind dom is?

Als een oefening niet gaat zoals jij wil, is het aan jou om uit te zoeken waarom het niet lukt. En daar een oplossing voor vinden. Van een coorectie leert de hond alleen maar de correctie te ontwijken, maar hij leert niet wat jij dan wel wil dat hij doet. Elke oefening is zonder correctie aan te leren en in stand te houden. Dus de noodzaak tot een positieve (niet rangorde gebonden) correctie bestaat ook niet.

Je ziet alles veel te zwart wit.
Als een kind uit groep 3 zijn rekensom fout doet, vertel je toch ook eerst dat het zo niet moet en laat je vervolgens zien hoe het wel moet.

Ik reageerde op een stukje wat niet klopt. Vervolgens heb ik met jou een discussie over wat nu wel of niet een positieve straf is. Dat iets aan te leren dmv negatieve straf ben ik met je eens. Vanaf het begin al overigens. Het in stand houden is een ander verhaal, maar goed dat heb ik nu al 3 keer uitgelegd. Als je met je eigen hond aan het trainen bent heb altijd een rangorde.

Ik begrijp ook niet welke discussie ik aan het voeren ben. Jij geeft commentaar op een uiting van mij. In dat commentaar wijs ik erop dat je het niet bij het rechte eind hebt. Als ik nu met jou een discussie aan het voeren ben over het wel of niet corrigeren. Ben ik niet van plan om deze door te zetten. iedereen op dit forum weet dat ik mijn honden corrigeer. Als jij zegt dat corrigeen vermijdingsgedrag oproept heb je helemaal gelijk. Als jij denkt dat ik het inzicht zowel als de kennis mis om mijn honden te trainen en op te voeden dmv correcties en beloningen zonder dat zij last krijgen van vermijdigns gedrag heb je het toch echt bij het verkeerde eind.

Of ik correcties toepas en welke dat dan niet zijn is totaal afhankelijk van welke hond ik voor mij heb en in welke situatie wij ons bevinden. Of ik kies voor positief/negatief bekrachtigen of straffen is wederom totaal afhankelijk van de hond en de situatie.

Je moet pas gaan bekrachtigen en of straffen als jijzelf weet wat je met die bekrachtiging en/of straf wil bereiken. Als jij het resultaat niet kan inschaten moet je geen van beide toepassen. Het is allemaal niet zo zwart wit. Het een is niet beter dan het andere zoals jij stel. DAT is juist het leuke aan honden trainen het houd je scherp en zorgt ervoor dat je niet in hokjes gaat denken

[Ca Cajuina]

Dan maar een 'doorsnee hondeneigenaar' zoals jij het noemt of wellicht een 'simpele ziel'.

Haha zo ingewikkeld is het niet hoor Het gewoon een stukje leertheorie. Bij operante conditionering kunnen vier situaties voorkomen: twee die mogelijke herhaling van het gedrag zullen bevorderen en twee die juist de kans zullen verminderen dat het gedrag wordt herhaald.

Bekrachtigen zorgt voor de herhaling en straffen zorgt voor afnamen van herhaling. Bij het positief bekrachtigen en het negatief straffen heb je beide iets wat de hond leuk vind. Bij de een geef je dit bij de ander haal je het weg. Bij negatief bekrachtigen en positief straffen heb je in beide gevallen iets wat de hond onaangenaam vind. Bij de een haal je het onaangename weg en bij de ander dien je het onaangename toe.

Zo moeilijk is het niet. Iedereen kan dit begrijpen als je er maar niet te moeilijk over nadenkt. Verder heb je er ook weinig aan. je kan alleen op een gegeven moment je eigen acties onder een noemer plaatsen. En het is maar net de vraag of je dit wilt

[Belle]

Met mijn vorige honden ben ik altijd op cursussen geweest waar vooral de slipketting werd gebruikt. Daar heb ik nooit het gewenste effect mee bereikt, ook niet omdat het ten eerste niet goed werd aangeleerd en ik ten tweede veel te veel een watje ben om een echt goede correctie te geven. Ik bleef dus met die slipketting hannesen.
Met Belle ben ik ook begonnen op een hondenschool waar de correcties wel minder waren dan vroeger, maar toch nog steeds toegepast bij de aanleerfase. Ook dat werkte niet. Toen ben ik met haar op clickercursus gegaan en dat werkte wel.
In de opvoeding heb ik eigenlijk niet hoeven corrigeren omdat Belle gewoon een makkelijke hond is wat dat betreft. Ze heeft nooit ondeugende dingen als jatten, in handen bijten of knagen aan spullen geprobeerd, ik kon en kan alle schoenen, sokken op de grond laten slingeren, ze komt er niet aan. Zelf het brood op mijn aanrecht pakt ze niet.
Bovendien zijn zowel Chiva als Belle snel onder de indruk. Chiva is vroeger veel geslagen en Belle is van het begin af aan een vrij gevoelige hond. Waar ik wel voor corrigeer (met mijn stem) is van de straat vreten (maar blijkbaar ook niet goed genoeg, want Belle probeert het nog steeds.
Waar ik de laatste tijd ook tegenaan loop is het zelfstandige berghondenkarakter dat buiten af en toe de kop wil opsteken. Ik ben dus nog zoekende naar een manier om het hierkomen betrouwbaarder te krijgen, zoals ik ook in een ander topic heb geschreven. Maar dat is eigenlijk op dit moment het enige, voor de rest heb ik gewoon gezellige en makkelijke hondjes.

Ik denk overigens dat het niet alleen afhankelijk is van de hond welke methode het beste werkt, maar ook van de baas. Wil bijvoorbeeld bereikt zo te lezen snelle resultaten met correcties (en beloningen), maar ik niet, omdat ik niet de persoon ben om goed te kunnen corrigeren zodat het in een keer duidelijk is. Mijn ervaring is dat je dan beter geen correcties kunt geven dan door blijven gaan met halfslachtige correcties die toch geen enkele indruk maken.