Wij hanteren geen strikte leeftijdsgrens. Wel hebben we de regel dat bij kinderen jonger dan 14 jaar altijd één van de ouders op het veld aanwezig is tijdens de les. Mocht het om wat voor reden dan ook niet gaan kan de ouder het overnemen.
Verder spreken we bij aanvang van de cursus af dat de instructeur de eerste lessen de kind-hond combinatie beoordeelt. Mocht de instructeur van mening zijn dat het niet verantwoord is dat de kind-hond combinatie verder traint dan moet één van de ouders het overnemen. Maar dit is nog vrijwel nooit voorgekomen.
Ik vind het een stukje struisvogelpolitiek van hondenscholen om kinderen te weigeren. Het klopt inderdaad dat een kind jonger dan pak-um-beet 12 jaar fysiek en mentaal nog niet boven de hond staat, maar je weet dat datzelfde kind doordeweek toch diezelfde hond uitlaat. Dan heb ik liever dat ik ze op zaterdagochtend uitleg kan geven over hoe ze dat het beste kunnen doen.
Wat betreft het "anders" les moeten geven aan kinderen dan aan ouderen ben ik het gedeeltelijk mee eens. Tuurlijk kinderen vergen een andere aanpak dan volwassenen. Van de andere kant zit er ook veel verschil tussen de manier van leren van verschillende volwassenen. Iedere combinatie is uniek en ik vind dat de kracht van een hondenschool / instructeur zit in het vermogen om de lesmethode aan te passen aan de individuele wensen en mogelijkheden van de cursisten (binnen de mogelijkheden die je hebt in een groep).
Ik heb een tijdje geleden een klein meisje van 9 jaar in mijn groep gehad. Aan de andere kant van het lijntje stond een beer van een Rottweiler reu. Ik had echt mijn twijfels, maar het meisje mocht het van mij in ieder geval proberen. Het kind liep de sterren van de hemel. Met haar zachte stemmetje kreeg ze alles van de hond gedaan. De hond kuste de grond waarop het kind liep. Eén les kon het meisje niet en nam de moeder de les over. Ik herkende de hond gewoon niet terug. Hij had echt totaal lak aan de volwassene die er toen aan het touwtje mee liep. Mooi voorbeeld van de relativiteit van leeftijd
