Is de band met je hond echt, of is het eigenbelang?

[Takkie]

Wat ik me vaak afvraag is of Joy mij nou echt zo lief en leuk vindt, of is het gewoon eigenbelang?

Ze volgt me thuis namelijk overal, loopt me altijd achterna. Ze wil altijd bij mij zitten etc.
Maar loopt ze mij achterna en bijvoorbeeld mijn ouders niet, omdat ze van mij altijd eten krijgt en ik met haar ga lopen?

Denkt ze als ik opsta: "ik loop maar achter haar aan, want misschien krijg ik eten, of misschien gaan we wandelen", of denkt ze:" ik wil zo graag bij Gerdien zijn, want ik vind haar de allerliefste?"

[Jose&Libby]

puur eigen belang zoals je het noemt. Hij reageert vanuit zijn oerbehoefte van eten en dat krijgt hij van jou.

[Riboet]

Ja, uit eigenbelang.

Beau kroop nog wel eens bij mij op schoot als ik bij de tafel zat. Heb ook lang gedacht: ach, hij wil bij me zitten (Beau heeft namelijk scheidingsangst). Met de komst van Nala, die het ook ging doen, bleek dat het niet om het 'gezellig bij de baas zitten' te gaan, maar dat het een manier was om op tafel te kijken of er nog wat lekkers te halen valt .

[twinkeltje]

het is de band een speciaale band
geeft me voer en ik ben je vriend

[jenny*]

het lijkt me puur een vorm van eigenbelang.
je geeft ze eten.. geeft ze af en toe een aai over hun bol en ga zo nog maar even door.
Dat wil niet zeggen dat je geen band met hem kan hebben.
Diertje vind het echt wel fijn dat hij krijgt wat ie wil en waar hij om vraagt
Maar het is allemaal uit een gevoel van dat hij/zij zich er beter door voelt.

[Marion.]

Ik geef de dames zelden voer, en toch vinden ze me lief

[Mama Sanneke]

Ik denk een combinatie van beiden,
kan me niet voorstellen dat je hond denkt dat ie heel de dag eten krijgt,
dus vind ie je vast ook heel lief

[Marie-Josée]

Het is eigenlijk altijd eigenbelang, of het nu om eten gaat of om het fijne gevoel van zekerheid wat je bij de baas hebt.
Voer voor filosofen want eigenlijk is dat bij ons mensen toch ook zo?
Maar dat boeit niet, als iedereen daar maar gelukkig mee is

[Rob*]

Blisje is me vriendje, voel ik me rot en ik eet niet dan laat hij ook zijn eten staan, hij eet pas weer als ie mijn een bammetje ziet eten, anders niet, heb eens 5 dagen amper gegeten vanwege buikgriep....hij vertikte het te eten.
Zelfs een boterham met pindaboter liet hij staan, zelfs een gekookt kabeljauwfiletje of kip liet ie gewoon liggen.

[Daan]

In eerste instantie eigenbelang.
Ik hoop toch wel dat ze me ook beetje lief vinden....
Ze doen anders wel heel goed net alsof.....

[Eline*]

Dat jezelf een gezin om je heen vormt is ook eigenbelang. Dat je je vrienden liefhebt en daarmee contact onderhoudt is ook eigenbelang. Wij zijn immers sociale wezens en zonder sociaal contact worden we ongelukkig en voelen we ons onveilig. Dat maakt echter een gevoel van liefde of zo niet minder waar.

Overigens, Kiki houdt niet van me, die bezit me! Nelson zou denk ik zo met een ander meegaan en me vlot vergeten.

[Daan]

Dat jezelf een gezin om je heen vormt is ook eigenbelang. Dat je je vrienden liefhebt en daarmee contact onderhoudt is ook eigenbelang. Wij zijn immers sociale wezens en zonder sociaal contact worden we ongelukkig en voelen we ons onveilig. Dat maakt echter een gevoel van liefde of zo niet minder waar.

Overigens, Kiki houdt niet van me, die bezit me! Nelson zou denk ik zo met een ander meegaan en me vlot vergeten.

Ik betwijfel dat laatste.
Dat vlot vergeten of liever gezegd gewoon verder gaan geloof ik wel.
Maar dat nelson zo met een ander mee zou gaan betwijfel ik.
Dat jij die 'klik' niet met hem hebt, betekent niet dat hij die 'klik' niet met jou heeft.

[Eline*]

Dat jezelf een gezin om je heen vormt is ook eigenbelang. Dat je je vrienden liefhebt en daarmee contact onderhoudt is ook eigenbelang. Wij zijn immers sociale wezens en zonder sociaal contact worden we ongelukkig en voelen we ons onveilig. Dat maakt echter een gevoel van liefde of zo niet minder waar.

Overigens, Kiki houdt niet van me, die bezit me! Nelson zou denk ik zo met een ander meegaan en me vlot vergeten.

Ik betwijfel dat laatste.
Dat vlot vergeten of liever gezegd gewoon verder gaan geloof ik wel.
Maar dat nelson zo met een ander mee zou gaan betwijfel ik.
Dat jij die 'klik' niet met hem hebt, betekent niet dat hij die 'klik' niet met jou heeft.

Nelson is dol op mensen en daar ben ik er één van. Dat vind ik overigens helemaal niet erg. Hij hoort nu bij ons en dat vindt hijzelf ook. In die zin zal hij inderdaad niet blind meelopen met weet ik veel wie en is hij ook wel gehecht aan me. Overigens; zoals jij het nu doet voorkomen is het net alsof hij me niet zoveel kan schelen omdat ik niet met hem kan lezen en schrijven. Ik hou ontzettend veel van hem hoor! Maar dat staat nog niet voor het feit dat je elkaar ook feilloos kan aanvoelen.

[Daan]

Dat jezelf een gezin om je heen vormt is ook eigenbelang. Dat je je vrienden liefhebt en daarmee contact onderhoudt is ook eigenbelang. Wij zijn immers sociale wezens en zonder sociaal contact worden we ongelukkig en voelen we ons onveilig. Dat maakt echter een gevoel van liefde of zo niet minder waar.

Overigens, Kiki houdt niet van me, die bezit me! Nelson zou denk ik zo met een ander meegaan en me vlot vergeten.

Ik betwijfel dat laatste.
Dat vlot vergeten of liever gezegd gewoon verder gaan geloof ik wel.
Maar dat nelson zo met een ander mee zou gaan betwijfel ik.
Dat jij die 'klik' niet met hem hebt, betekent niet dat hij die 'klik' niet met jou heeft.

Nelson is dol op mensen en daar ben ik er één van. Dat vind ik overigens helemaal niet erg. Hij hoort nu bij ons en dat vindt hijzelf ook. In die zin zal hij inderdaad niet blind meelopen met weet ik veel wie en is hij ook wel gehecht aan me. Overigens; zoals jij het nu doet voorkomen is het net alsof hij me niet zoveel kan schelen omdat ik niet met hem kan lezen en schrijven. Ik hou ontzettend veel van hem hoor! Maar dat staat nog niet voor het feit dat je elkaar ook feilloos kan aanvoelen.

Feilloos elkaar aanvoelen, als hond en als hondenbaas, dat lukt je volgens mij in een heel mensenleven echt maar een paar keer.
Misschien wel maar 1 keer....
Verder moet je het gewoon doen met wat je hebt.
Ik lees uit jouw berichtjes over nelson dat hij jou iets te gemakkelijk is.
Ik vind dat heel ergens heel erg sneu.
Ben je zo'n ongecompliceerde hond, altijd blij, is het nog niet goed.....
Snap je wat ik bedoel?

[Eline*]

Feilloos elkaar aanvoelen, als hond en als hondenbaas, dat lukt je volgens mij in een heel mensenleven echt maar een paar keer.
Misschien wel maar 1 keer....
Verder moet je het gewoon doen met wat je hebt.
Ik lees uit jouw berichtjes over nelson dat hij jou iets te gemakkelijk is.
Ik vind dat heel ergens heel erg sneu.
Ben je zo'n ongecompliceerde hond, altijd blij, is het nog niet goed.....
Snap je wat ik bedoel?

Nee, ik snap niet wat je bedoeld, want daarmee doe je voorkomen alsof ik hem te kort doe en niet even gek met hem ben als met Kiki en dat is niet zo. Hoe haal je het in je hoofd te zeggen dat ik mijn hond niet goed vind? Ik vind dat gemeen en ben er eerlijk gezegd wat pissig over. En Nelson is niet te makkelijk. Hij is lief, erg lief, maar makkelijk is wat anders.

[MJ]

Kan me wel voorstellen wat Eline bedoelt.....denk ik.
Alle 3 de hondjes hier zijn me even lief, zou voor alle 3 door het vuur gaan en zijn me alles. Maar alle 3 hebben hun eigen karakter en de één voel je beter aan dan de ander. Met die ene kan ik lezen en schrijven en heb ik het échte maatjesgevoel. Bij de ander moet ik soms nadenken over hoe en wat. Lijkt er af en toe wat meer afstand (dit druk ik niet jofel uit ,maar weet geen betere omschrijving zo op de vroege ochtend)
Neemt niet weg dat ik met alle 3 gek ben en met alle 3 een heel aparte band heb en géén van 3 missen wil!

[Eline*]

Alle 3 de hondjes hier zijn me even lief, zou voor alle 3 door het vuur gaan en zijn me alles. Maar alle 3 hebben hun eigen karakter en de één voel je beter aan dan de ander. Met die ene kan ik lezen en schrijven en heb ik het échte maatjesgevoel. Bij de ander moet ik soms nadenken over hoe en wat. Lijkt er af en toe wat meer afstand (dit druk ik niet jofel uit ,maar weet geen betere omschrijving zo op de vroege ochtend)
Neemt niet weg dat ik met alle 3 gek ben en met alle 3 een heel aparte band heb en géén van 3 missen wil!

Juist! Je hebt toch met ieder levend wezen een andere band? Met je vader heb je een andere band als met je moeder en met je ene vriendin weer een andere band als met de andere. Daar hoef je niet gelijk een waardeoordeel aan te plakken. Dat is niet kies en niet eerlijk.
Nelson heeft een karakter dat soms botst met het mijne; zijn neurotische dwangmatige trekken maken me soms echt gek. Heb ik een dik uur gelopen in het bos, daarna hebben ze lekker gegeten en dan presteert hij het om een half uur laten piepend en starend naar je te gaan zitten kijken gedurende een uur of twee. Ik word daar gestresst en opgejaagd van en dat vind ik niet fijn. Nelson heeft pas rust als zijn hele dagtaak erop zit en dat is ook de boswandeling aan het eind van de middag, waar hij soms om 2 uur in de middag al nerveus voor is. Soms kan ik daarom lachen, maar als ik lekker een middag voor mezelf wil hebben word ik daar nerveus van. Evenzogoed verwens ik Kiki als ze 'smorgens om 6 uur met een gore kluif onder de dekens duikt en denkt die op mijn buik te kunnen gaan opvreten. Kiki's irritante gedrag is alleen stuurbaar en bij Nelson zijn irritante buien moet ik gewoon even weggaan, omdat het niet stuurbaar is. Dat staat ook voor hoe Nelson is. Hij is in zijn gedrag moeilijk stuurbaar. Nelson is Nelson en daar moet je van houden en hem nemen zoals ie is. Dat doe ik ook, maar dat wil niet zeggen dat het me soms nooit frustreerd. Ik snap alleen niet dat daar gelijk een oordeel aan vast wordt geplakt met dat ik hem niet goed vind.

[Rob*]

Ik snap alleen niet dat daar gelijk een oordeel aan vast wordt geplakt met dat ik hem niet goed vind.

Waar staat dat dan?Ik kan me niet voorstellen dat mensen dat van je denken dat je dat van Nelson denkt, oke Kiki heeft nu de volle aandacht, maar dat is niet gek ook, maar dat iemand je erop oordeelt zie ik niet staan, of misschien lees ik het heel anders dat kan ook

[Caro.]

Ik heb hier twee totaal verschillende honden, meer verschil is haast niet denkbaar.

Kaya open en vrij, kattig, uitermate druk en soms neurotisch te noemen.
Moritz gesloten en in zichzelf gekeerd, zeer goedig en lief, bangig.

Op beide honden ben ik stapelgek, door het vuur ga ik voor ze.
Maar Kaya is gewoon m'n 'kindje', met haar kan ik echt lezen en schrijven dus.
Feilloos voelen we elkaar aan, blikken van verstandhouding worden uitgewisseld.
Dat heb ik niet met Moritz: vaak vraag ik me af wat hij nu weer in godsnaam denkt Moritz is een heerlijk sukkeltje, m'n kleintje die bij me kruipt als hij bang is. Vertederend, heel vertederend en ik hou vreselijk veel van hem, maar de 100% herkenning van 'wij zijn een absoluut team en weten bij wijze van spreken wat de ander denkt' dat is er niet met hem.
En dat doet dus ook totaal niets af aan mijn liefde voor hem.

Het lijkt mij normaal dat je band met de ene hond net iets anders is dan met de andere hond. Gewoon omdat de ene wat beter aansluit bij je eigen karakter. En dat heeft inderdaad niks met de liefde voor je hond te maken of voortrekken of wat dan ook (want als iemand hier voorgetrokken wordt, dan is het Moritz wel )

[Moos]

Het lijkt mij normaal dat je band met de ene hond net iets anders is dan met de andere hond. Gewoon omdat de ene wat beter aansluit bij je eigen karakter. En dat heeft inderdaad niks met de liefde voor je hond te maken of voortrekken of wat dan ook (want als iemand hier voorgetrokken wordt, dan is het Moritz wel )

Helemaal mee eens. Ik heb hier ook twee compleet verschillende honden. Moos is open, altijd blij, zelfverzekerd en aanhankelijk.
Saar is meer in zichzelf gekeerd, vaak onzeker, angstig en heeft moeite met al teveel aanhankelijkheid van mijn kant. Ze is gelukkig ook wel open naar mij en anderen, maar dat komt voor 99.9% doordat ze Moos nadoet. Zonder Moos weet ik vrijwel zeker dat ze lang niet zo open naar vreemden geweest zou zijn.

Met Moos heb ik een gewedige band. Moos en ik begrijpen elkaar. Ik weet precies hoe Moos zich voelt en hoe hij ergens op zal reageren. En hij weet ook van mij precies wanneer ik het nodig heb dat hij even ontzettend goed luistert en wanneer er wel een geintje uitgehaald kan worden.
Van Saar hou ik ook ontzettend veel, maar Saar voel ik veel slechter aan. Saar luistert wel heel goed, maar dat is meer omdat ze te onzeker is om buiten erg ver weg van mij te gaan, dan omdat ze zo'n fantastische will to please heeft.
Naar Saar kan ik soms kijken en denken "meisie, wat moet ik nu met jou"
Steeds minder, in het begin had ik dat heel veel, maar toch voel ik het nog steeds weleens zo.
En dat betekent niet dat ik niet ongelooflijk gek op haar ben, en voor haar net zo door het vuur zou gaan als voor Moos. Maar onze band is anders.

[Eline*]

Ik snap alleen niet dat daar gelijk een oordeel aan vast wordt geplakt met dat ik hem niet goed vind.

Waar staat dat dan?Ik kan me niet voorstellen dat mensen dat van je denken dat je dat van Nelson denkt, oke Kiki heeft nu de volle aandacht, maar dat is niet gek ook, maar dat iemand je erop oordeelt zie ik niet staan, of misschien lees ik het heel anders dat kan ook

Ik lees uit jouw berichtjes over nelson dat hij jou iets te gemakkelijk is.
Ik vind dat heel ergens heel erg sneu.
Ben je zo'n ongecompliceerde hond, altijd blij, is het nog niet goed.....

Hier? Zo interpreteer ik het tenminste en misschien interpreteer ik het fout.
En Kiki heeft misschien in verhalen en foto's wat meer aandacht, hier in huis niet hoor. Ik heb haar pas net, dus dan stelt een hond je vaker of meer voor verrassingen dan met een hond die je al jaren hebt.

[Rob*]

Ik snap alleen niet dat daar gelijk een oordeel aan vast wordt geplakt met dat ik hem niet goed vind.

Waar staat dat dan?Ik kan me niet voorstellen dat mensen dat van je denken dat je dat van Nelson denkt, oke Kiki heeft nu de volle aandacht, maar dat is niet gek ook, maar dat iemand je erop oordeelt zie ik niet staan, of misschien lees ik het heel anders dat kan ook

Ik lees uit jouw berichtjes over nelson dat hij jou iets te gemakkelijk is.
Ik vind dat heel ergens heel erg sneu.
Ben je zo'n ongecompliceerde hond, altijd blij, is het nog niet goed.....

Hier? Zo interpreteer ik het tenminste en misschien interpreteer ik het fout.

Ja misschien omdat ik het met een lach lees komt het anders over, maar ik probeer me in een beetje in jouw gedachte te plaatsen en ja dan komt het inderdaad een beetje vreemd over....beetje raar, maar goed...lekker poep aan hebben hoor, je weet zelf wat je voor Nelson voelt

[Zoie]

Het lijkt mij normaal dat je band met de ene hond net iets anders is dan met de andere hond. Gewoon omdat de ene wat beter aansluit bij je eigen karakter. En dat heeft inderdaad niks met de liefde voor je hond te maken of voortrekken of wat dan ook (want als iemand hier voorgetrokken wordt, dan is het Moritz wel )

We gaan wel een beetje off - topic, geloof ik. Maar ik zit hier ook een beetje over na te denken.

Zoë voelde ik denk ik het beste aan. Geen watje, maar wel vol complexen en angsten. Met haar had ik denk ik de sterkste band, gevoelsmatig. En objectief leek dat ook zo te zijn, voor mensen die ons zagen. Maar ik denk dat het ook in het type hond zat die ze was: eenkennig, een mens, een baas.

Luna heeft dat weer helemaal niet. Toch is ze als ik met haar uit ga als geen andere hond op mij gericht. Spelen, zelfs gehoorzamen om een complimentje en of koekje te krijgen vindt ze leuk. Na afloop stoeien of knuffelen of gewoon lekker tegen me aan slapen, we zijn de hele tijd met elkaar bezig en Luna krijgt er nooit genoeg van. Hoe slecht ik ook in mijn vel zit, Luna krijgt me vrolijk en beurt me op.

Bij Spok geniet ik weer van zijn zelfstandige karakter. Ogenschijnlijk heeft hij me helemaal niet nodig om zich te vermaken. Een stok rent hij wel achterna, maar terugbrengen omdat het spelletje zo leuk is, ho maar. Ff lekker met hem dollen en stoeien, hoe fel manneke ook naar andere honden soms, met mij doet hij dat niet. Moeten we heel rustig opbouwen.

Toch is hij veel aanhankelijker dan op het eerste gezicht lijkt. Bescherming bij me zoeken, Luna zal dat nooit doen, Spok wel. En hoe ver hij ook loopt soms, hij komt altijd terug. Visite vindt hij harstikke leuk, maar als ik dan naar boven loop, loopt hij me achterna en komt bij me liggen. enz.

Ik merk dat onze band een kwestie van groeien is, en het zou me niet verbazen als hij nog het meeste moeite zou hebben met een overplaatsing. Niet dat ik er over denk, maar als eigenschap bedoel ik. Terwijl ik hem in het begin helemaal niet zo inschatte.

Van wie ik het meest hou ... geen idee, vraag het me niet af.

[Zoie]

nog even on - topic: als je met eigenbelang berekent eigenbelang bedoelt, dan geloof ik dat niet zo. Ik denk dat een hond als sociaal dier zich gevoelsmatig zo ongeveer op dezelfde manier aan ons hecht, als dat wij ons hechten aan een mens of hond.

Het verchil is misschien dat een hond zich gemiddeld genomen weer makkelijker onthecht als een mens omdat hij nu eenmaal meer in het hier en nu leeft. Zoiets.

[Baily]

Ik denk dat honden alles doen om zichzelf prettig te voelen, en als jij dan hetgeen bent die daar voor zorgt dan zijn ze je vriend. Maar als je eenmaal een band opgebouwd hebt zijn ze met leuke dingen toch niet altijd meer om te kopen voor een ander, is mijn ervaring. Sommige honden hebben 1 keer een baas en daar blijft het bij en anderen zijn ook voor andere mensen open. Die zijn wat makkelijker omkoopbaar denk ik.

En off topic, ik begrijp goed wat Eline bedoelt. En ik heb helemaal niet het idee dat de ene hond belangrijker is als de andere voor haar.Maar het is toch logisch dat je zo geniet van een hond die pas bij je is en waar het zo leuk mee gaat. Daar mag je toch blij mee zijn.

Ik ben ook gek op al mijn honden, maar Buck en Balou ken ik door en door, en die klik die ik met ze heb die hebben zij ook met mij, ook omdat het allebei honden zijn die 1 baasje kiezen.

Ik heb het vaak over Buck, maar dat komt omdat ik met hem in een fase zit dat ik zoveel meemaak, en met de rest is alles al gesetteld, zeg maar. Maar ik ben gek op al mijn honden en ga voor alle 5 door het vuur bij wijze van spreken........

En van allemaal op hun eigen manier kan ik van ze genieten.

[Daan]

Feilloos elkaar aanvoelen, als hond en als hondenbaas, dat lukt je volgens mij in een heel mensenleven echt maar een paar keer.
Misschien wel maar 1 keer....
Verder moet je het gewoon doen met wat je hebt.
Ik lees uit jouw berichtjes over nelson dat hij jou iets te gemakkelijk is.
Ik vind dat heel ergens heel erg sneu.
Ben je zo'n ongecompliceerde hond, altijd blij, is het nog niet goed.....
Snap je wat ik bedoel?

Nee, ik snap niet wat je bedoeld, want daarmee doe je voorkomen alsof ik hem te kort doe en niet even gek met hem ben als met Kiki en dat is niet zo. Hoe haal je het in je hoofd te zeggen dat ik mijn hond niet goed vind? Ik vind dat gemeen en ben er eerlijk gezegd wat pissig over. En Nelson is niet te makkelijk. Hij is lief, erg lief, maar makkelijk is wat anders.

oooh, maar ik bedoelde het niet naar hoor. Als ik het zo teruglees staat het er inderdaad lullig.
Sorry...

[Eline*]

oooh, maar ik bedoelde het niet naar hoor. Als ik het zo teruglees staat het er inderdaad lullig.
Sorry...

Gelukkig! Je behoort niet tot de catagorie mensen waar ik mijn schouders bij ophaal dus ik vond het rot dat je zo reageerde.

[@idoo]

[Joy C]

Wat ik me vaak afvraag is of Joy mij nou echt zo lief en leuk vindt, of is het gewoon eigenbelang?

Het is puur eigenbelang.
Voor een hond ben je nu eenmaal geen gelijkwaardige partner, maar gewoon prooi

Ja vast. Een hond zal een prooi nooit als ranghoger zien, dus ik zie dit toch anders.

[@idoo]