Gods, geen idee eigenlijk of je de Rottweiler hier ook onder moet scharen?
Maar goed, ik wil best wel uitleggen waarom wij een Rottweiler hebben: bij mijn eerste eigen hond wilde ik een 'Boomer'. Het asiel gebeld (inmiddels 18 jaar geleden) en gevraagd of ze zoiets hadden. Ja hoor, hadden ze..... wij ernaartoe en toen kwam onze Nouschka eraan: een kruising Rottweiler :N:

Absoluut totaal geen enkele gelijkenis met een Boomer, hahaha.
Maar een mager beestje, zo aandoenlijk, dus hoppa Nouschka ging mee naar huis. 11 jaar later is ze in mijn armen gestorven.
Ik ging scheiden, leerde een tijd later Pieter kennen en allebei waren we hondengek. Hij had al een Labrador gehad, maar zijn wens was altijd een Rottweiler te hebben. Ik vond het gewoon prima, omdat ik eigenlijk al die tijd al een halve Rottweiler gewend was.
En zo kwam een 'echte' volbloed Rottweiler in ons leven en ben ik toen pas echt verliefd op het ras geworden.
Waarom? hmmm, moeilijk uit te leggen, maar het is een enorm trouwe hond. Loopt niet zomaar met een ander mee omdat die toevallig lekkerdere koekjes heeft. Is gewoon enorm gericht op de baas en dat vind ik een fijne eigenschap aan een hond.
Natuurlijk vind ik een bijkomend feit heel erg fijn dat ik niet zo snel bang hoef te zijn, noch op straat noch in huis.
Maar het bijkomende dat mensen scheef krijgen, dat ik soms opmerkingen naar mijn kop geslingerd krijg, dat is totaal niet fijn. Ik heb mijn hond heel sociaal opgevoed en ze is erg goed gehoorzaam.
Dan ben ik ook nog eens een vrij klein mens, 1.62, blond haar en absoluut niet stoer te noemen
