Is de band met je hond echt, of is het eigenbelang?

[Mark-fryslan]

als blisje mijn hond zou zijn, zou ik het zeer waarschijnlijk op mijn 'normale' manier kunnen oplossen, maar ik zou er niet op dag één mee starten. eerst een band, dán aandacht beginnen vragen, dan aandacht beginnen 'eisen', en belonen, veel belonen.

maar blisje ís mijn hond niet, en zal het ook nooit worden . het is dus allemaal zeer hypothetisch .

Tja, deze hele website is hypothetisch natuurlijk. Iedereen geeft tips en adviezen over mensen en honden die ze meestal nog nooit gezien hebben.

Maar zo zou ik het ook proberen hoor. Eerst de aandacht zien te vangen en deze vasthouden. En vandaar uit het trekken langzaam ombuigen. De hond moet leren dat het niet trekken hem meer oplevert dan het wel trekken. Maar hij zal altijd blijven trekken in bepaalde omstandigheden. Als mijn hond een konijn ziet of een vers spoor ruikt dan is het door de poten zakken, laag naar de grond toe en trekken geblazen. Dat zijn momenten waarop ik achteruit ga lopen en de hond mee trek.

Soms hou ik haar een brokje voor de neus (als ik er bij kan komen tenminste) om de fixatie te doorbreken en even weer mijn hond te helpen herinneren dat er een brokjes automaat aan de andere kant van de lijn hangt. (Critici: Ik bepaal wanneer er een brokje uit rolt en niet de hond)

Groetjes Mark

[Mark-fryslan]

Ik bedoel honden zoals die van mij of die Blisje.
Daar maakt een rukje of een enorme ruk geen enkel indruk op!

Het maakt de hond geen ruk uit!!

Groetjes Mark

[Mark-fryslan]

toch zijn ook die honden ooit even ontvankelijk geweest voor de kleinere signalen hoor . ik ga nu iets zeggen wat wel heel bot overkomt, maar dat ik toch echt meen, hoewel niet lelijk bedoeld : veel baasjes zijn het schoolvoorbeeld van de denkbeeldige cursus 'hoe stomp ik mijn hond af in 10 lessen'.
en dan bedoel ik hier niet het mentale afstompen zodat de hond geen plezier meer heeft in zijn leven. o, jawel hoor, dat heeft hij vast en zeker, heel erg zelfs. maar dat daarbij ook op kleine signalen van het baasje moet gelet worden, én dat het er dan zelfs nóg leuker kan door worden (want je mag dan weer meer), dat gaat aan die honden helemaal voorbij.

Ja daar zit zeker wat in. Je kunt een hond of mens maken en breken he.

Groetjes Mark

[@idoo]

[@idoo]

[Mark-fryslan]

ja, dat snap ik wel. ik bedoel te zeggen dat heel veel van mijn tips niet werken vóór er een bepaalde verstandhouding is tussen baas en hond.

misschien dat daar juist wel zowel die ultrastrenge trainingsmethode van vroeger én de ultrapositieve, voergerichte methode van nu op gebaseerd zijn : de 'martin gausen' van deze wereld draaien er op, want ze kunnen alles 'clean' aantonen en voordoen met een hond, met álle honden, ook al hebben ze er geen band mee.
geef een hond een loei van een ruk, of houd hem een koekje voor de neus, en je kríjgt reactie, ook bij een hond die niet de jouwe is.

als mensen dus zeggen dat dit of dat niét werkt bij hun hond, en bij (al) de mijne werkt het wel, dan ben ik geneigd aan te nemen dat dat ligt aan zaken die daaraan vooraf zijn gegaan, veel kleine details waarschijnlijk, en die vat je niet zomaar in een standaard antwoord, zelfs als je zou willen .

Ik ben het steeds wel met je eens hoor. Alleen jij gaat steeds uit van de ideale situatie van een hond die nog goed te vormen is en niet is verprutst door anderen. Elke situatie is wel anders maar in de basis kun je wel wat algemene dingen roepen vind ik. Eigenlijk zijn we nog maar heel kort serieus honden aan het trainen. Ik zie in de training van honden gewoon twee mogelijkheden.

Een:
Een hond iets leren door hem te belonen voor bepaalde dingen die de hond uit zichzelf al doet, soms een beetje helpen door iets uit te lokken. Dit net zolang belonen totdat het een gewoonte is geworden.

Twee:
De hond net zo lang straffen totdat hij een bepaald gedrag vertoont (of niet meer vertoont) dat we (niet) willen zien en dan stoppen met straffen. De hond mag dan uitzoeken met welk gedrag wij het straffen stoppen.

Dan kun je nog combinaties gaan maken natuurlijk. Maar in principe vind ik correcties geven in een aanleerfase bij een hond niet eerlijk. Pas als de hond weet wat er van hem verwacht wordt kun je het hebben over het geven van correcties. Maar dat is mijn mening natuurlijk.

Groetjes Mark

[Rob*]

tja, dan zal ik het wel anders aanpakken dan jij zeker, want hier leren ze het allemaal zo, en met succes, én met plezier. meer hoeft voor mij niet.

hoe vet en in in hoeveel verschillende kleurtjes moet ik trouwens de -je in rukje zetten om het door te laten dringen? een rukje is een waarschuwing, een ruk een fysieke opdoffer. een héél verschil hoor, maar je moet met die nuance kunnen werken natuurlijk.

Ik bedoel honden zoals die van mij of die Blisje.
Daar maakt een rukje of een enorme ruk geen enkel indruk op!

Nee idd, het boeit hem echt geen zak, hij gaat alleen wat nerveus reageren waardoor ik al geen zin meer heb om te wandelen, want meneer doet net alsof ie wordt vermoord(vooral als er mensen in de buurt zijn).

De vraag is wat ie zou doen als je hem tijdens dat trekken ineens loslaat (even afgezien van de redenen om dat niet te doen), zie je hem dan pas weer als je thuis bent gekomen, of kijkt ie op een gegeven moment om waar jij bent?

Mijn hond dus wel.
Hij wil wel voor me uit lopen maar hij wil ook dat ik volg.
Blijf ik stilstaan dan komt hij naar me terug.
Zo maak ik dus gebruik van zijn eigen wil.
Hij wil dat ik doorloop en heeft door dat dat soms alleen lukt als ie naast me gaat lopen.
Ik oefen dit ook los.
Als ie in het begin niet snel genoeg kwam ging ik gewoon op de grond zitten wachten. Je moet voor het uitlaten dan wel uren de tijd nemen

Nou dat heb ik al dus al vaker gedaan, gingen we naar het bos heel vroeg zodat hij een hond tegenkomt en dacht wat ie dan deed als ik hem losliet.
En wat denk je?Hij loopt gewoon door, kijkt een keertje na 100 meter om en dat is het.

[Mark-fryslan]

Eigenlijk zijn we nog maar heel kort serieus honden aan het trainen.

mwahh, dat zie ik toch anders. we zijn er nog maar sinds heel kort zo over aan het lullen geslagen, maar als ik 'mijn basisboekje' van Jan Van Rheenen erbij neem, kan ik alleen maar zeggen dat ik de inhoud daarvan in grote lijnen nog zéér zinnig vind. en dat boek is pakweg zo'n 35 - 40 jaar geleden geschreven schat ik (ok, in het zicht van het ontstaan van de aarde is dat een milliseconde geleden, maar zo bedoel ik het dus niet).

wat niet wil zeggen dat je inzichten die daarna zijn ontstaan niet mee kan nemen in hoe je met honden omgaat, zeker wel. maar goeie dingen overboord gooien doe ik ook liever niet .

35 of 40 jaar is natuurlijk heel kort als we ervan uitgaan dat er nu ongeveer 100.000 jaar honden zijn. En de positieve training is misschien een 15 jaar oud. Ik denk dat John Fischer toch wel een van de eerste was die daar mee bezig was maar dat weet ik niet zo goed.

Goede dingen moet je nooit zomaar overboord gooien. Maar hardnekkige gewoontes blijven gebruiken omdat ze er nu al eenmaal 35 jaar in gebruik zijn terwijl we nu betere alternatieve hebben is weer een risico de andere kant op.

De Martin Gaus methode is een algemene basismethode met de grootste kans van slagen voor de meeste mensen. Tenminste ik denk dat dat meer de insteek is. En omdat je mensen nu eenmaal niet kan verbieden een hond te nemen, dus ook niet die beter geen hond kunnen nemen, denk ik dat we blij mogen zijn met dat soort hondenscholen.

Groetjes Mark

[@idoo]

[Mark-fryslan]

Eigenlijk zijn we nog maar heel kort serieus honden aan het trainen.

mwahh, dat zie ik toch anders. we zijn er nog maar sinds heel kort zo over aan het lullen geslagen, maar als ik 'mijn basisboekje' van Jan Van Rheenen erbij neem, kan ik alleen maar zeggen dat ik de inhoud daarvan in grote lijnen nog zéér zinnig vind. en dat boek is pakweg zo'n 35 - 40 jaar geleden geschreven schat ik (ok, in het zicht van het ontstaan van de aarde is dat een milliseconde geleden, maar zo bedoel ik het dus niet).

wat niet wil zeggen dat je inzichten die daarna zijn ontstaan niet mee kan nemen in hoe je met honden omgaat, zeker wel. maar goeie dingen overboord gooien doe ik ook liever niet .

Als ik Jan van Rheenens boekje vergelijk met hoe er nu over de hond geschreven wordt, dan vind ik dat Jan vooral benadrukte dat je hond je vriend is terwijl nu benadrukt wordt dat je hond je volgeling is.

Dan ben ik erg nieuwsgierig naar wat je nu leest.

Groetjes Mark

[@idoo]

[Mark-fryslan]

Dan ben ik erg nieuwsgierig naar wat je nu leest.

Groetjes Mark

Titels kan ik nu even niet opkomen (ik zit op mijn werk) en er wordt zoveel gepubliceerd dat het tegendeel ook wel het geval zal zijn, maar voor mijn gevoel is het toch vaak gericht op het eronder houden van de hond. ik denk dan bijv. aan een regel als "laat nooit de hond als eerste de deur uitgaan", alsof dat wat uitmaakt als je een goede band hebt met je hond.

Je hebt wel gelijk hoor. Dit is zeker jaren zo geweest. Maar juist de laatste jaren zijn er zoveel andere geluiden gelukkig. Positieve training, flyball, dogydance noem maar op.

Groetjes Mark

[MJ]

Voor Blisje is BRIE dé uitvinding misschien??

Troost je...Maxi loopt ook ,zacht gezegd vér voor me

[@idoo]

[Rob*]

Voor Blisje is BRIE dé uitvinding misschien??

Troost je...Maxi loopt ook ,zacht gezegd vér voor me

[@idoo]

[Mark-fryslan]

35 of 40 jaar is natuurlijk heel kort als we ervan uitgaan dat er nu ongeveer 100.000 jaar honden zijn. En de positieve training is misschien een 15 jaar oud. Ik denk dat John Fischer toch wel een van de eerste was die daar mee bezig was maar dat weet ik niet zo goed.

Goede dingen moet je nooit zomaar overboord gooien. Maar hardnekkige gewoontes blijven gebruiken omdat ze er nu al eenmaal 35 jaar in gebruik zijn terwijl we nu betere alternatieve hebben is weer een risico de andere kant op.

De Martin Gaus methode is een algemene basismethode met de grootste kans van slagen voor de meeste mensen. Tenminste ik denk dat dat meer de insteek is. En omdat je mensen nu eenmaal niet kan verbieden een hond te nemen, dus ook niet die beter geen hond kunnen nemen, denk ik dat we blij mogen zijn met dat soort hondenscholen.

Groetjes Mark

Als je bedoelt dat mensen al honderdduizend jaar met honden opgescheept zitten ben ik het roerend met je eens. Waarschijnlijk trokken de honden zelfs al met de mens op toen ie nog aap was

In elk geval leven mensen in steden al meer dan vijfduizend jaar samen met honden, getuigt een spreekwoord dat aangetroffen werd op een pre-Sumerisch kleitablet: "in een stad zonder honden speelt de vos politieagent".
De wijze waarop mens en hond samenleefden in die steden is ook vijfduizend lang ongewijzigd gebleven, tot zo'n 50 jaar geleden aan toe. Sindsdien worden we door de toename van het gemotoriseerd verkeer gedwongen onze honden aan een touwtje te houden.

Zowel voor ons als voor de honden een totaal nieuwe situatie
Vandaar misschien de behoefte aan nieuwe methodes

Nou ja er zijn in ieder geval een scale aan bezopen eisen bijgekomen waaraan een moderne huishond moet voldoen. De hond moet van alles leren maar de mensen zelf zijn vaak te beroerd om een goed boek te lezen. Jammer is dat.

Groetjes Mark