castreren

[bokke]

Ik heb ergens in een boek gelezen dat het het beste is voor je hond als je hem castreert. Ik ben dus ook van plan om dat te doen als hij oud genoeg is.
Wat verandert er dan allemaal aan hem (hopelijk niet te veel, want hij is superlief).
Zijn jullie honden gecastreerd of zijn jullie daar tegen (en waarom dan?).

[Tarz]

Wat het beste is voor je hond en dat je hond gelukkig is zijn niet twee dezelfde dingen.

[diana25]

als er geen echte redenen zijn om je hond te laten castreren waarom zou je dat dan doen ? ik heb zelf 2 reuen alle bij niet gecastereerd.

bokke je hebt het over een hij dus ik neem ook aan dat je het over een reutje hebt?!

[bokke]

ja, bokke is inderdaad een reutje.
Ik heb met hem nog niet echt last gehad, alleen dat hij vroeger soms zijn 'mannelijkheid' bewees bij knuffels enzo
In dat boek stond dat het zielig was als honden hun basisbehoeftes (voortplanten) niet konden vervullen en dat ze daar geen aandrang meer naar zouden hebben als ze gecastreerd zijn. Blijkbaar is dat dan toch niet echt zo nodig.

[malinois]

geen van mijn dieren wordt om niks gecastreerd of gesteriliseerd dus zowel reuen als teven blijven intact tenzij er een medische reden is.
Pure onzin!

[noekie]

Allebei mijn reuen zijn niet gecastreerd, zolang het medisch niet nodig is gebeurt dit ook niet.

[bram en thijs]

Wat is er mis met bengelende ballen?

[Sietske]

In dat boek stond dat het zielig was als honden hun basisbehoeftes (voortplanten) niet konden vervullen en dat ze daar geen aandrang meer naar zouden hebben als ze gecastreerd zijn. Blijkbaar is dat dan toch niet echt zo nodig.

Sorry hoor... *hahahaha*.... volgens mij heb je een heel apart boekje te pakken....

Wat een flauwekul allemaal.....

[Wil de hond]

In dat boek stond dat het zielig was als honden hun basisbehoeftes (voortplanten) niet konden vervullen en dat ze daar geen aandrang meer naar zouden hebben als ze gecastreerd zijn. Blijkbaar is dat dan toch niet echt zo nodig.

Sorry hoor... *hahahaha*.... volgens mij heb je een heel apart boekje te pakken....

Wat een flauwekul allemaal.....

Nou, dat zeg je nu wel, maar er zijn zat honden die eigenlijk alleen nog maar hun geslachtsdeel achternalopen, een levenlang, als een obsessie. Ik vind er wel wat voor te zeggen hoor, dat dit "zielig" zou zijn.

[Sietske]

In dat boek stond dat het zielig was als honden hun basisbehoeftes (voortplanten) niet konden vervullen en dat ze daar geen aandrang meer naar zouden hebben als ze gecastreerd zijn. Blijkbaar is dat dan toch niet echt zo nodig.

Sorry hoor... *hahahaha*.... volgens mij heb je een heel apart boekje te pakken....

Wat een flauwekul allemaal.....

Nou, dat zeg je nu wel, maar er zijn zat honden die eigenlijk alleen nog maar hun geslachtsdeel achternalopen, een levenlang, als een obsessie. Ik vind er wel wat voor te zeggen hoor, dat dit "zielig" zou zijn.

Je hebt gelijk hoor Wil, maar naar mijn beste weten kun je dit niet generaliseren.

Een enkeling heeft er inderdaad problemen mee en als het op geen enkele andere manier onder controle te krijgen is dan is castratie uiteraard een overweging.

Maar om nou maar gewoon glashard te stellen in een boek dat je als baas je hond de vreugde in het leven ontneemt als je hem niet laat castreren is wel heel erg makkelijk he?

Castratie is gewoon heel ingrijpend, meer dan alleen sexuele lusten en lasten, maar ook het wegnemen van bepaalde hormonen die het lichaam en de geest reguleren. Dat is nogal wat.

[Eline*]

Klinkklare onzin. Castratie is geen weldaad voor de hond. Tss!

[Branka]

In dat boek stond dat het zielig was als honden hun basisbehoeftes (voortplanten) niet konden vervullen en dat ze daar geen aandrang meer naar zouden hebben als ze gecastreerd zijn. Blijkbaar is dat dan toch niet echt zo nodig.

Sorry hoor... *hahahaha*.... volgens mij heb je een heel apart boekje te pakken....

Wat een flauwekul allemaal.....

Nou, dat zeg je nu wel, maar er zijn zat honden die eigenlijk alleen nog maar hun geslachtsdeel achternalopen, een levenlang, als een obsessie. Ik vind er wel wat voor te zeggen hoor, dat dit "zielig" zou zijn.

Ben ik met je eens Wil. Als een hond door gierende hormonen in zijn lijf alleen maar zijn l*l achterna kan lopen is castratie inderdaad een oplossing. De oudste reu van vrienden van mijn ouders is om die reden ook gecastreerd. Absoluut niet dominant, maar wel rijden op bijna elke hond die hij tegenkwam en niet willen eten. Hond werd er zelf ongelukkig van. Na zijn castratie werd ie rustiger en at ie beter.
Moet zeggen dat ik het tegenwoordig ronduit een slome hond vind en hij heeft aanleg om dik te worden. Verder ziet zijn vacht er niet uit, in dit geval van ondergeschikt belang.
Maar als een hond geen last van zijn hormonen heeft (en dat is volgens mij in de meeste gevallen zo) vind ik het niet nodig om 'm te castreren. Zeker niet omdat een castratie meer effect heeft dan alleen het wegnemen van de seksuele prikkel.

[linlin]

Ik heb ergens in een boek gelezen dat het het beste is voor je hond als je hem castreert. Ik ben dus ook van plan om dat te doen als hij oud genoeg is.
Wat verandert er dan allemaal aan hem (hopelijk niet te veel, want hij is superlief).
Zijn jullie honden gecastreerd of zijn jullie daar tegen (en waarom dan?).

http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... sc&start=0

even dit topic de eerste paar pagina's doorlezen en letten op de effecten van het wegvallen van de betreffende hormoonproduktie.

[Rataplan]

Ik heb ergens in een boek gelezen dat het het beste is voor je hond als je hem castreert. Ik ben dus ook van plan om dat te doen als hij oud genoeg is.
Wat verandert er dan allemaal aan hem (hopelijk niet te veel, want hij is superlief).
Zijn jullie honden gecastreerd of zijn jullie daar tegen (en waarom dan?).

Nee twee intacte reuen hier en weinig problemen. Ja Rataplan ligt wel eens een week te zuchten bij het raam aan de voorkant wachtend op een blik van haar maar dat houdt hij niet lang vol en veel teven die buiten komen zijn er hier niet. Ja ze plassen lekker om de zoveel meter en snuffen heerlijk soms op een plekje waar ik niets zie hoort bij reuen. Dat ze niet voortplanten is voor hun nog geen probleem dus ik zie geen reden iets te veranderen aan hun. Ik ben niet principieel tegen castratie maar dan wel met een gegronde reden en als laatste redmiddel.

[Rataplan]

Is het niet zo dat een gecastreerde reu veel minder risico loopt op prostaatkanker?
En een gecastreerde teef veel minder kans heeft op mamatumoren en andere kanker aan het voortplantingsorgaan?
En het is niet per definitie zo dat het gedrag van een reu verandert van speels jong ding met energie in slaperige dweil. Maar goed, ik ben volstrekt subjektief.. heb net een reutje verloren aan prostaatkanker en dat was verschrikkelijk. Ik kreeg hem pas toen hij al oud was, maar zou ik nu een jonge reu krijgen dan zou ik me toch goed bedenken of ik hem wèl ging castreren..

Prostaatcarcinoom: bij het advies een reu te castreren dient rekening te worden gehouden met het feit, dat een gecastreerde reu een verhoogde kans heeft op het ontwikkelen van kwaadaardige prostaatkanker. Een extra hoog risico geldt dan nog eens voor de Bouvier.
Ik lees toch vaker het tegenovergestelde

[malinois]

In dat boek stond dat het zielig was als honden hun basisbehoeftes (voortplanten) niet konden vervullen en dat ze daar geen aandrang meer naar zouden hebben als ze gecastreerd zijn. Blijkbaar is dat dan toch niet echt zo nodig.

Sorry hoor... *hahahaha*.... volgens mij heb je een heel apart boekje te pakken....

Wat een flauwekul allemaal.....

Nou, dat zeg je nu wel, maar er zijn zat honden die eigenlijk alleen nog maar hun geslachtsdeel achternalopen, een levenlang, als een obsessie. Ik vind er wel wat voor te zeggen hoor, dat dit "zielig" zou zijn.

dat zou bij mij een reden kunnen zijn om inderdaad te castreren, maar het piepen en kwijlen wat mijn honden doen een dag of 3 als mijn teef dekrijp is, dat overleven ze nog wel, dat is voor mij dus geen reden.

[Selena]

Alleen als er een medische noodzaak is wordt een dier bij mij gecastreerd, zonder redenen wordt er niet gesneden. Meerdere schijnzwangerschappen kunnen bijv. bij een teef een reden zijn, maar tot op heden heb ik meerdere intacte teven en reuen, een dag of wat piepen als een dekrijpe teef hier is, vind ik geen reden om een reu te castreren. Er 3 mnd ziek van zijn, weer wel.

[Wil de hond]

De huishond is één van de weinige dieren die vrijwel niets met zijn voortplantingsdrift kan doen.

[Charlotte*]

De huishond is één van de weinige dieren die vrijwel niets met zijn voortplantingsdrift kan doen.

De meeste wolven komen ook nooit aan bod hoor.
En zelfs de alfa reu krijgt maar één keer per jaar de kans om te dekken.

Maar dat kun je totaal niet vergelijken.
Wolven komen niet op elke hoek een vreemde lekkere teef tegen, die worden niet van hot naar her gesleept om vervolgens maar heel braaf en sociaal te gaan staan doen tegen andere wolven die niet eens tot hun eigen roedel behoren.

[Wil de hond]

De huishond is één van de weinige dieren die vrijwel niets met zijn voortplantingsdrift kan doen.

De meeste wolven komen ook nooit aan bod hoor.
En zelfs de alfa reu krijgt maar één keer per jaar de kans om te dekken.

Maar zo´n situatie is natuurlijk wel veel natuurlijker dan die van een huishond. De wolven die nooit aan bod komen weten donders goed waarom niet, evenals degene die wel aan bod komt. Er komt trouwens veel meer bij kijken dan alleen die dekking, het is een hele voortplantingscyclus, een langdurig gebeuren.

Een huishond weet alleen maar dat er andere honden zijn waar hij wat mee wil en is zijn leven lang bezig om de manier te vinden om daadwerkelijk te doen wat hij zich in zijn wilde dromen dagelijks inbeeldt. Maar waarom het niet lukt, kan of mag snapt hij totaal niet, in de meeste gevallen. Het gemiddelde huishondeleven is veel te beperkt om op een "normale" manier met voortplanting en alles wat daarbij komt kijken bezig te kunnen zijn. Frustrerend.

[laeken]

Ik heb nooit enige vorm van frustratie in een van onze reuen mogen ontdekken eerlijk gezegd. Ze hadden een flinke bezigheidstherapie aan het uitzetten van geuren en het zich bezighouden met territoriumdriften, andere honden en spelen met de roedel.
Dapper heeft echt niet elke dag een natte droom en wacht gewoon tot St. Juttemus tot Cleo loops wordt en door zijn gebrek aan tijdsbesef is dat half jaartje en zijn hele leven nou niet echt veel verschil. De daad is ook niets iets waar een hond naar toe leeft of iets waar hij perse van moet genieten om een waardig leven te hebben.

Ik zie het ruiken aan piesjes van loopse teven als bezigheidstherapie. Het enige dat er niet gebeurd, is dat de hond erop mag. Maar een hond die er wel op mag, en wel elke week, zal nog steeds de andere 6 dagen hetzelfde leven hebben als Dapper dat heeft. De daad geeft de hond niet iets mee waar zijn leven beter of zinvoller door wordt

Dan zou je dus de geslachtsdrift weg moeten nemen omdat het zielig is dat ze niet non-stop mogen wippen als ik het goed begrijp?

In mijn ogen neem je ze dan toch echt een stuk meer af, en dan doe je ze dus ergens wel tekort. Hun hele sociale leven verandert, en ook hun gezondheid en fysieke toestand wordt totaal overhoop gegooid.
Soms mag dat en soms moet dat, maar niet op basis van zielig voor de hond om hem heel te laten

[Charlotte*]

Wat Marc beschrijft vind ik ook geen rede om te castreren.
Maar er zijn reuen die echt aan niks anders kunnen denken dan WIPPEN!!!

Zo heel af en toe heb ik er wel eens eentje in de uitlaatroedel en dat vind ik gewoon echt zielig.
Ze zijn niet te bereiken, rijen zich he-le-maal suf en aan het eind van de wandeling doen ze nog even snel een plas en een poep voordat ze de bus in gaan. Als dit gedrag naar een paar wandelen niet minder wordt en de hond vertoont dit gedrag ook thuis dan wil ik nog wel eens overleggen met de eigenaar.
In een paar gevallen zijn de reuen gecastreerd en dat heeft in alle gevallen positief uitgepakt voor de hond. Natuurlijk kan ik niet voor een hond denken maar als je ziet wat voor rust er in zo'n koppie kwam, ze hadden weer tijd om lekker te snuffelen, rustig hun behoefte te doen en lekker te spelen. Ze hebben meer aandacht voor mij (en het baasje) ze luisterde beter enz enz.

Nogmaals, als het gedrag echt extreem is vind ik het niet zielig om te castreren.

[laeken]

Daarnaast blijf ik het dus erg sneu vinden dat een gecastreerde reu zo raar wordt behandeld door soortgenoten. De reu van een vriend van mij wordt helemaal geil van castraten en loopt ze klappertandend met een schuimbek non-stop achterna. Die reuen worden daar doodziek van maar kunnen niks doen als ze gestalked en gepest worden door andere honden want een echte reu is zowiezo feller en fanatieker. Wuilus kon ze ook niet hebben en zag ze als teven die ze dus aanviel.

Dapper springt er direct op en smijt ze tegen de grond al rijdend zonder een greintje respect. Als de niet gecastreerde reu in het dagelijks leven zo aangetast wordt door zijn geslachtsdriften staat daar ergens dus wel tegenover dat de gecastreerde reu dus zonder respect wordt behandeld door sommige honden wat net zo goed heel sneu is.

En natuurlijk worden ze baasgerichter en knuffeliger, maar ze worden ook iets wat ze van nature helemaal niet horen te zijn. Een reu wil graag lekker opgewonden raken en in zijn hoofd doordraaien, is hij tenminste bezig

[Wil de hond]

O maar ik wil ook zeker niet suggereren dat álle reuen gefrustreerd en zielig met hun kwakkie onder de arm de godganse dag op zoek zijn naar iets met een gewillig gat erin hoor. Er zijn zat honden die er zodanig geen probleem mee hebben dat in hun geval een kastratie onder het mom van zielig hondje van zijn probleem afhelpen niet recht te praten valt.

Maar er zijn evenzogoed zat honden die dus wel helenaal vastgeroest zijn komen te zitten in hun niet aflatende zoektocht naar het licht aan het einde van de tunnel.

Ik zie hier in het pension regelmatig honden die zodra ze de kans krijgen, zodra ze met een andere hond samen zijn dus, op die hond duiken en desnoods twee uur lang staan te rijen, als bezetenen. Zulke honden kan ik met geen mogelijkheid met een andere hond laten, behalve dan als die andere hond toevallig ook net een reu is die er net zo aan toe is. Samen zijn ze dan gewoon de hele dag aan het beesten, totdat er even uitgerust wordt waarna er vrolijk weer verder gegaan wordt. Echt, honden die in zo´n staat van opperste geilheid terecht zijn gekomen blijven steken op dat punt. Elke keer als ze weer hier komen is het ook gegarandeerd gelijk weer raak. En als ze de pech hebben dat er geen gelijkgezinde reu aanwezig is dan wil je niet weten hoe ze zwaar geobsedeerd lijden onder het aan de andere kant van het gaas weten van de volgens hun oplossing van al hun problemen.

Zulke honden zijn volgens mij gewoon veel beter af als ze van hun obsessie en de bijbehorende frustaties afgeholpen worden.

Ik vind ook niet dat er maar konstant gewipt moet kunnen worden om frustatie te voorkomen, ik denk dat er veel honden zijn die in een situatie leven die zover afstaat van het op een vrije manier leren omgaan met het hele voortplantingsgebeuren dat het logisch is dat zo´n hond de kluts kwijtraakt. Ik bedoel, af en toe een loopse tevenplasje oplebberen en verder nauwelijks kontakt hebben met teven of honden in het algemeen is niet de manier om te leren omgaan met alle bijkomende zaken.

En ja, ik heb zat jachthonden meegemaakt die min of meer zielig te noemen zijn, omdat ze in een situatie leefden waarin ze echt niets met hun driften konden doen. Wat moet een Pointer of Duitse Staander nou op een flatje 7-hoog en drie keer per dag een ommetje, die wordt daar toch malend van? Maar het lijkt me ook weer niet nodig dat zo´n hond, ter voorkoming van problemen drie keer per week een kudde schapen op mag vreten.

[Caro.]

Daarnaast blijf ik het dus erg sneu vinden dat een gecastreerde reu zo raar wordt behandeld door soortgenoten. De reu van een vriend van mij wordt helemaal geil van castraten en loopt ze klappertandend met een schuimbek non-stop achterna. Die reuen worden daar doodziek van maar kunnen niks doen als ze gestalked en gepest worden door andere honden want een echte reu is zowiezo feller en fanatieker. Wuilus kon ze ook niet hebben en zag ze als teven die ze dus aanviel.

Dapper springt er direct op en smijt ze tegen de grond al rijdend zonder een greintje respect. Als de niet gecastreerde reu in het dagelijks leven zo aangetast wordt door zijn geslachtsdriften staat daar ergens dus wel tegenover dat de gecastreerde reu dus zonder respect wordt behandeld door sommige honden wat net zo goed heel sneu is.

En natuurlijk worden ze baasgerichter en knuffeliger, maar ze worden ook iets wat ze van nature helemaal niet horen te zijn. Een reu wil graag lekker opgewonden raken en in zijn hoofd doordraaien, is hij tenminste bezig

Ik kom dat maar heel weinig tegen Marc, dat andere reuen opgewonden raken van Moritz. Heel, heel af en toe gebeurd dat, maar Moritz weet dan gelukkig prima van zich af te snauwen.
Ik geloof zelfs dat Moritz juist minder heibel heeft omdat hij gecastreerd is, al kan ik dit niet met zekerheid zeggen omdat hij nog niet zichzelf was toen hij werd gecastreerd (nog volop angstig e.d.)

Het is dus zeker niet standaard dat een reu van een gecastreerde reu hotel de botel of agressief raakt.

Ook had Moritz wel nog interesse in Kaya als ze loops was en 'presteerde' (hahahahaha, wat een truttig woord) ook nog gewoon.

Neemt trouwens niet weg, dat ik nooit meer een reu zou castreren als het niet echt nodig is. Ik vind het gewoon zielig om die mooie ballen af te nemen Waarom zou je dat doen als er geen medische noodzaak is of andere zeer dringende reden?

[Baily]

Ik heb Buck laten castreren, terwijl ik het echt nooit van plan was en ik ben er niet bepaald trots op.

Het was of castreren, of niet meer loslopen, want hij dook op iedere reu, om die mores te leren, als hij er eentje tegenkwam. En omdat hij dus bij mij woont, en door omstandigheden ik niet kan verhuizen naar een omgeving waar het veel rustiger is, zodat hij geen andere honden tegenkomt met loslopen, heb ik dit als een na laatste optie gekozen. Ik kan hier met geen mogelijkheid ergens veilig loslopen met hem en geen honden tegenkomen.

Ik had ook nog mijn hond kunnen herplaatsen in een rustige omgeving. Dat was in mijn hoofd dus alvast de allerlaatste optie.

Maar ik moet zeggen, ik wil helemaal geen reclame maken voor castratie, want ik ben er ook op tegen, maar het gaat beter met hem.

Andere reuen reageren zowiezo minder fel op hem, hij kan nu zelfs spelen met andere honden en geniet daarvan. Hoewel dat niet de opzet was, want gewoon andere honden negeren was voor mij voldoende geweest. Maar hij heeft het erg naar zijn zin nu. Alleen het is nu nog wel zo dat mensen voor hem een ruime omweg nemen om de voorgeschiedenis waarbij ze mij altijd uit zagen wijken. Dus heel veel mensen hebben nog zoiets van "jij even niet"terwijl het eigenlijk niet meer nodig is.

Ik vind het jammer dat het nodig was en zou er altijd alles aan doen om castratie te voorkomen. Alleen dus in uiterste noodgeval. Het cruciale punt is dan voor mij het plezier wat de hond nog kan hebben in zijn leven.

Hij wordt trouwens niet belaagd door andere reuen. Maar het is nu dus drie maanden geleden. Maar ik denk ook niet dat dat gaat gebeuren want hij is nog steeds pittig zat.

Voor weglopen, rijden (behalve dan extreme gevallen zoals Wil noemt) en andere bij een reu horende problemen, zou ik nooit castratie overwegen. Dus zowiezo al niet gewoon automatisch castreren omdat het een reu is. Altijd proberen of het zonder castratie kan.

Want als nadeel is hij wel veel gevoeliger geworden. Ik weet niet of ik het zo goed benoem, maar als hij ergens van schrikt maakt dit een veel grotere indruk als voor de castratie. Ik denk omdat er zelfvertrouwen verdwijnt.

[bokke]

Dus de meeste mensen hier zijn tegen castreren, dat is vrij duidelijk.
Is het eigenlijk een groot onheil als je je hond laat castreren, om hem gewoon een beetje rustiger te krijgen?
ik ben ondertussen wel niet meer van plan om hem te castreren, maar ik wil er gewoon nog wat informatie over, want in dat boek was het dus precies vreselijk om je hond niet te castreren, terwijl de meesten het hier dus vreselijk vinden om je hond wél te castreren.
Zijn er veel risico's verbonden aan de operatie?

[jidde]

Hier een gestereliseerde en intacte teef.
Tuana is bewust intact. Zowiezo omdat ze als alles goed gaat de fokkerij ingaat en omdat ik haar niet wil castereren. Ik zie het nut er niet van in namelijk Ik zou het alleen in noodzaak doen, als ze net als Kaya van Stang echt vreselijk last heeft van schijnzwangerschappen.

[Baily]

Dus de meeste mensen hier zijn tegen castreren, dat is vrij duidelijk.
Is het eigenlijk een groot onheil als je je hond laat castreren, om hem gewoon een beetje rustiger te krijgen?
ik ben ondertussen wel niet meer van plan om hem te castreren, maar ik wil er gewoon nog wat informatie over, want in dat boek was het dus precies vreselijk om je hond niet te castreren, terwijl de meesten het hier dus vreselijk vinden om je hond wél te castreren.
Zijn er veel risico's verbonden aan de operatie?

Om een rustige en tevreden hond te krijgen kun je gewoon heel veel met hem doen. Lekker veel wandelen, loslopen, spelletjes met hem doen, eventueel naar een hondenschool voor leuke cursus.

Er zijn mogelijkheden zat. Daar hoef je geen castratie voor te misbruiken eigenlijk.

Honden zijn als pup vrij druk en bewerkelijk, maar als ze volwassen zijn en je hebt je een beetje gericht op een goede opvoeding is bijna elke hond goed te hanteren.

Sommige rassen hebben meer beweging nodig als de andere, maar daar kun je in je keuze voor welk ras al rekening mee houden, met wat er bij je past.

Ik ben blij dat je in ieder geval van het castreren afziet. Dat is al vervelend genoeg als het echt nodig is.

[bike]

Dus de meeste mensen hier zijn tegen castreren, dat is vrij duidelijk.
Is het eigenlijk een groot onheil als je je hond laat castreren, om hem gewoon een beetje rustiger te krijgen?
ik ben ondertussen wel niet meer van plan om hem te castreren, maar ik wil er gewoon nog wat informatie over, want in dat boek was het dus precies vreselijk om je hond niet te castreren, terwijl de meesten het hier dus vreselijk vinden om je hond wél te castreren.
Zijn er veel risico's verbonden aan de operatie?

Het is niet eens een garantie dat je hondje er rustiger van wordt als hij gecastreerd is, heb dit bij twee vrienden gezien die dat om deze reden gedaan hebben. Maar ze zijn niet rustiger geworden. Ben zelf tegen castratie als het niet nodig is, ik zeg ook altijd ik laat mijn man zijn b*llen toch ook niet weghalen als het niet medisch noodzakelijk is. Het is natuurlijk wel je eigen keuze, daar kan niemand zich mee bemoeien natuurlijk. Maar als je het doet, doe het dan wel om een grondige reden. Succes met je beslissing.