twee scholen ?

[Zoie]

soms denk ik wel eens dat er twee scholen zijn: de doorlopers en de ingrijpers.

Spok speelt met een teef. Een derde reu komt zich er mee bemoeien en daagt Spok grommend en met hoge houding uit. Baas en ik lopen elkaar tegemoet en passeren elkaar tijdens het incidentje.

Zij corrigeert haar hond een paar maal, maar die trekt zich er niks van aan. Ik gebied Spok een paar maal mee te lopen, maar die hond achtervolgt hem, dus na een keer of drie roep ik Spok bij me - die overigens de uitdaging wel wil aangaan, maar toch ook onzeker is - , en manoeuvreer hem achter me. Hij steekt zijn kop tussen mijn benen, en ik houd hem met mijn arm tegen zodat hij niet naar de grommende en blaffende hond kan gaan die nu voor me staat. Baas loopt gewoon door.

Op dit moment heb ik er genoeg van en stuur de hond, vrij rustig maar toch, weg: en nu aftaaien jij. Want ik vind allebei doorlopen en je hond meenemen prima, maar doorlopen en je ( uitdagende, agressieve, opgefokte of wat dan ook ) hond achterlaten niet.

Ik ben hier vrij consequent in, als Spok luistert los ik het probleem ook verder voor hem op. Ik zie niet in wat ik anders kan doen. Tegelijkertijd weet ik dat veel bazen het vervelend of overdreven vinden wat ik doe.

Wat als ik hetzelfde had gedaan, gewoon doorlopen. Waarschijnlijk was er dan een fikse vechtpartij ontstaan, w.s. zonder wonden, met w.s. Spok als verliezer, die dan weer een tijdje van slag is en wantrouwend naar andere honden, en w.s. ongehoorzamer, want luisteren levert immers niks op.

Hoewel ik mijn eigen gedachtegang goed kan volgen - gelukkig maar ! - heb ik tegelijkertijd het idee dat de overgrote meerderheid van bazen anders denkt, en in conflict situaties gewoon doorloopt, en niet ingrijpt.

Wat vind jij in dit geval, of in het algemeen: doorlopen of ingrijpen ?Overigens, Spok kan als uitdager precies ditzelfde gedrag vertonen, en dan grijp ik ook in als hij niet luistert.

[Baily]

Nu gaat het beter met Buck, maar een tijdje geleden, als het er toe kwam dat hij zou gaan vechten met een andere hond(ik probeerde dat natuurlijk altijd te voorkomen, maar soms sta je ineens voor een onverwachtte situatie) dan liep ik ook een stukje door, want dan koos Buck na wat gegrauw toch eieren vor zijn geld en ging met mij mee.

Als je als baas naar een hond toeloopt die al op zijn strepen staat tegenover een andere hond, dan geef je hem misschien net die extra steun waarbij hij durft te gaan vechten of net nog even een hap durft te geven.

Als hij al boven op die hond zat liep ik er wel naar toe en haalde hem er af. Maar dat is gelukkig niet vaak voorgekomen.

[Reini]

Ik ben zelf nogal 'ingrijpend' ingesteld. Ik vind het niet nodig dat mijn hond het zelf even uit gaat zoeken met een andere hond, of hij nu de belager of de belaagde is, ik los het liever voor hem op door hem mee te nemen.

Ik zal ook nooit weglopen en Vegas achter laten. Gelukkig houden ze hier op de wandelplaatsen erg veel rekening met elkaar en heb ik het nog nooit meegemaakt dat er een hond achterblijft die bij een ander aan het klieren is.

Vegas heeft er ook wel een handje van om erg opdringerig te zijn (niet op het gebied van vechten) en ik zorg er altijd voor dat ik hem bij me roep als hij te ver gaat.

In de drukkere bossen maak ik het wel mee. Dat een hond los loopt en de baas vele meters uit de buurt. Gelukkig heb ik het nog nooit meegemaakt dat een andere hond Vegas echt belaagde, ik zou het dan ook moeilijk vinden als ik het in mijn eentje op zou moeten lossen maar ik zal in ieder geval nooit achteloos weglopen en ze het zelf uit laten zoeken.

[Moos]

Ik ben ook erg van het ingrijpen. Deels ook omdat mijn hondjes gewoon echt lichamelijk het onderspit delven in 9 van de 10 situaties. Als een andere reu Moos staat te domineren, en Moos twijfelt nog hoe hij zal reageren (dat is Moos' standaard reactie, en 9 van de 10 keer loop hij daarna weg) roep ik hem bij me en verwacht ik hetzelfde van de baas van de andere reu.
Gebeurt hier dus ook regelmatig niet, en dan sta ik met Moos die weg wil en een andere reu (van zeg een keer of 8 zijn gewicht) die grommend over Moos heen blijft hangen en hem omver blijft duwen, terwijl de baas 50 meter verderop loopt. Soms ook nog roepend naar mij "laat ze maar, dat zoeken ze zelf wel uit"
Ik probeer dan ook zelf die andere hond weg te sturen, laatst lukte dat echt niet en toen heb ik Moos maar opgetild. Ik weet namelijk dat Moos uiteindelijk een snauw geeft als hij omver geduwd wordt en er over hem heen gehangen wordt, en ik wil niet weten hoe het afloopt als een reu van een kilo of 40 op hem klapt. Toen was het wel snel over trouwens, maar als het ook maar even kan doe ik dit echt liever niet. En ik hoop dit ook nooit meer te hoeven doen.

Reuen die te lang bij Saar blijven snuffelen terwijl Saar met d'r staart tussen d'r poten en d'r oortjes plat in d'r nek staat te wachten tot ze eens klaar zijn stuur ik ook weg als de baas in kwestie echt niks doet. Saar probeert dan ook vaak weg te lopen maar dat wordt haar dan belet door de opdringerige reu. Die zijn trouwens heel makkelijk weg te sturen, veel makkelijker dan de reuen die Moos staan te domineren.
En als er te wild met Saar gespeeld wordt en Saar op alle mogelijke manieren aan heeft gegeven dat ze het echt niet wil dan stuur ik de drukke enthousiaste hond ook weg, met een vriendelijk doch streng "Hup jij" of iets in die trant. En die zijn het allermakkelijkst weg te bonjouren.

Heel vaak grijpen andere bazen trouwens wel in hoor, dus dan hoef ik me er zelf niet mee te bemoeien. Maar als het moet stuur ik weg.

[Mark-fryslan]

soms denk ik wel eens dat er twee scholen zijn: de doorlopers en de ingrijpers.

Spok speelt met een teef. Een derde reu komt zich er mee bemoeien en daagt Spok grommend en met hoge houding uit. Baas en ik lopen elkaar tegemoet en passeren elkaar tijdens het incidentje.

Zij corrigeert haar hond een paar maal, maar die trekt zich er niks van aan. Ik gebied Spok een paar maal mee te lopen, maar die hond achtervolgt hem, dus na een keer of drie roep ik Spok bij me - die overigens de uitdaging wel wil aangaan, maar toch ook onzeker is - , en manoeuvreer hem achter me. Hij steekt zijn kop tussen mijn benen, en ik houd hem met mijn arm tegen zodat hij niet naar de grommende en blaffende hond kan gaan die nu voor me staat. Baas loopt gewoon door.

Op dit moment heb ik er genoeg van en stuur de hond, vrij rustig maar toch, weg: en nu aftaaien jij. Want ik vind allebei doorlopen en je hond meenemen prima, maar doorlopen en je ( uitdagende, agressieve, opgefokte of wat dan ook ) hond achterlaten niet.

Ik ben hier vrij consequent in, als Spok luistert los ik het probleem ook verder voor hem op. Ik zie niet in wat ik anders kan doen. Tegelijkertijd weet ik dat veel bazen het vervelend of overdreven vinden wat ik doe.

Wat als ik hetzelfde had gedaan, gewoon doorlopen. Waarschijnlijk was er dan een fikse vechtpartij ontstaan, w.s. zonder wonden, met w.s. Spok als verliezer, die dan weer een tijdje van slag is en wantrouwend naar andere honden, en w.s. ongehoorzamer, want luisteren levert immers niks op.

Hoewel ik mijn eigen gedachtegang goed kan volgen - gelukkig maar ! - heb ik tegelijkertijd het idee dat de overgrote meerderheid van bazen anders denkt, en in conflict situaties gewoon doorloopt, en niet ingrijpt.

Wat vind jij in dit geval, of in het algemeen: doorlopen of ingrijpen ?Overigens, Spok kan als uitdager precies ditzelfde gedrag vertonen, en dan grijp ik ook in als hij niet luistert.

Het is jouw hond en je weet zelf het beste wat goed werkt voor jullie. Ik vind het dus heel erg goed dat je daar duidelijk in bent. Veel mensen vergeten dat je wel verantwoordelijk bent voor je eigen hond. Als iemand een hond aan de lijn houdt heeft diegene daar misschien wel een hele goede reden voor. Dat zul je moeten respecteren als honden eigenaar. Doe je dat niet dan kan dat nare gevolgen hebben.

Iemand zakt een maand terug in zijn zorgvuldig opgebouwde training. Een nare vechtpartij. Noem maar op. Omdat je dit niet weet en kunt voorzien moet je dan je eigen hond bij je houden als je iemand anders tegen komt die zijn of haar hond wel aan de lijn houd.

Groetjes Mark

[Caro.]

Ik grijp absoluut in, maar ik tolereer sowieso weinig 'geintjes' van mijn honden (nou ja, Kaya eigenlijk want Moritz is superbraaf met andere honden).

Wel is het zo dat als een andere hond Kaya blijft achtervolgen en de baas totaal niet ingrijpt, dat ik dan op een gegeven moment Kaya laat gaan.
Ik kan dit doen omdat ik weet dat Kaya niet bijt en alleen de hond flink op z'n plaats zet zodat het achtervolgings-gesodemieter is afgelopen.
Vaak grijp ik ook zelf in door de andere weg te sturen, het ligt een beetje aan de situatie en of dit mogelijk is.

Een tijdje geleden bleef een hond tegen mij opspringen en ondanks dat ik behoorlijk duidelijk was, bleef hij doorgaan. Ik kan mijn oog niet op 3 honden tegelijk houden (de vreemde hond, Kaya en Moritz) en voordat ik wist wat er gebeurde greep Kaya toen in. Tja in zo'n geval kan ik er niet zo mee zitten, behalve dat het voor Kaya niet zo goed is om weer eens de baas te spelen.

Maar voor mij is het dus een beetje de omgedraaide wereld en zal eerder Kaya lelijk tegen een hond doen dan dat een hond tegen haar lelijk doet.
In principe tolereer ik hierbij bijna niets en roep haar direct bij me; geen gesodemieter!
Sowieso laat ik mijn honden al nooit achter zonder mijn toezicht, dus de optie doorlopen is er voor mij niet.

[estelle]

Ligt eraan met welke hond ik wandel.

Als ik met Hera loop dan kies ik voor het doorlopen want ik weet dat Hera dna achter mij aan komt. Kies ik ervoor om haar vast te gaan pakken met de betrefffende hond voor me dan gaat ze helemaal door het lint met de kans dat de andere hond bovenop haar klapt. Overigens krijgt Hera ook altijd het commando 'DOORLOPEN" wat ze nu goed opvolgt.

Loop ik met Chello dan kies ik er dus voor om hem aan te lijnen en samen door te lopen. VAn hem weet ik dat hij niet mee zal komen als er een hond voor hem staat die hem uit staat te dagen, Chello wil dan maar wat graag het gevecht aan gaan. Dus dan is aanlijnen en doorlopen de beste optie.

[Daan]

Ik roep altijd 'doorlopen' of 'deze kant' waar Diesel prima naar luistert.
Andere baasjes begrijpen dan meestal dat dat mijn 'taktiek' is.
Als het echt echt echt nodig is (als het andere baasje heel paniekerig gaat doen) trek ik hem gewoon weg. Doorlopen heeft bij mijn hond het beste effect.

[Zoie]

Nu gaat het beter met Buck, maar een tijdje geleden, als het er toe kwam dat hij zou gaan vechten met een andere hond(ik probeerde dat natuurlijk altijd te voorkomen, maar soms sta je ineens voor een onverwachtte situatie) dan liep ik ook een stukje door, want dan koos Buck na wat gegrauw toch eieren vor zijn geld en ging met mij mee.

Als je als baas naar een hond toeloopt die al op zijn strepen staat tegenover een andere hond, dan geef je hem misschien net die extra steun waarbij hij durft te gaan vechten of net nog even een hap durft te geven.

Als hij al boven op die hond zat liep ik er wel naar toe en haalde hem er af. Maar dat is gelukkig niet vaak voorgekomen.

Ja, misschien hangt het ook weer van de hond af wat verstandig is. Het punt is alleen, dat ik in zo'n situatie niet voor Spok insta, d.w.z. dat ik hem bij me wil hebben, omdat hij anders heel goed de strijd kan aangaan. Hetzij omdat er een teef in het spel is, of gewoon om een andere reden.

Dus als die hond dan blijft komen, terwijl Spok wel met mij meeloopt, dan moet die hond van mij toch aftaaien, ook al zou hij misschien ( dat kan ik natuurlijk ook niet ruiken ) niets doen.

Ik weet niet of ik het duidelijk heb uitgelegd.

[Baily]

Nu gaat het beter met Buck, maar een tijdje geleden, als het er toe kwam dat hij zou gaan vechten met een andere hond(ik probeerde dat natuurlijk altijd te voorkomen, maar soms sta je ineens voor een onverwachtte situatie) dan liep ik ook een stukje door, want dan koos Buck na wat gegrauw toch eieren vor zijn geld en ging met mij mee.

Als je als baas naar een hond toeloopt die al op zijn strepen staat tegenover een andere hond, dan geef je hem misschien net die extra steun waarbij hij durft te gaan vechten of net nog even een hap durft te geven.

Als hij al boven op die hond zat liep ik er wel naar toe en haalde hem er af. Maar dat is gelukkig niet vaak voorgekomen.

Ja, misschien hangt het ook weer van de hond af wat verstandig is. Het punt is alleen, dat ik in zo'n situatie niet voor Spok insta, d.w.z. dat ik hem bij me wil hebben, omdat hij anders heel goed de strijd kan aangaan. Hetzij omdat er een teef in het spel is, of gewoon om een andere reden.

Dus als die hond dan blijft komen, terwijl Spok wel met mij meeloopt, dan moet die hond van mij toch aftaaien, ook al zou hij misschien ( dat kan ik natuurlijk ook niet ruiken ) niets doen.

Ik weet niet of ik het duidelijk heb uitgelegd.

Ja, dan wel, maar dan valt het in mijn ogen meer onder "opdringerigheid naar de andere hond"en dat is Buck eigenlijk bijna nooit.

Ik liep dan ook niet door tot ik uit het zicht was, maar gewoon tot een wat grotere afstand, zoals een meter of 8. ( in geval van dreigen van een vechtpartij, en dan liep de andere hond meestal ook niet bij de baas in de buurt)

Als hij gewoon opsdringerig zou zijn dan ga ik hem gewoon halen. Hij hoeft een andere hond niet lastig te vallen.

[Zoie]

ik ben zeer zeker ook van de ingrijp-school. had laatst (eigenlijk tot mijn verbazing) nog een mooi voorbeeld (nou ja, mooi, viel me dik tegen ) waarbij heel duidelijk was dat mijn hond dat zelf ook erg apprecieerde:
ik heb de dikke pech gehad dat attack nu driemaal kort na elkaar is aangevallen op de hondenschool, schijnbaar uit het niets. nu ja, schijnbaar, een hovawart lokt blijkbaar door zijn aanwezigheid alleen al redelijk wat reacties uit (teveel naar mijn zin), maar in de drie gevallen ging het om een hond die echt niét met andere honden kan.
eerste keer een jonge, verschrikkelijk opgefokte mechelaarteef, type hond die ik echt niet zou willen al kreeg ik er nog een goudmijntje bij. rukt zich los, vliegt het veld over, stort zich op attack, enz. enz.

tweede maal : opgefokte bordercollie, zelfde scenario, rukt zich ook los, vliegt een nietsvermoedende attack aan, gevecht, bla, bla, bla.

derde keer : wéér diezelfde mechelteef, niet normaal hoe ze aan kwam scheuren....nu was ik het zó zat dat ik in een fractie van een seconde vóór attack ben gesprongen, en brullend naar die herder heel erg duidelijk heb gemaakt dat ze NIET NIET NIET welkom was . en het werkte . maar wat me naderhand het meeste verbaasde, is dat attack mijn verdediging blijkbaar ook duidelijk zo heeft opgevat. ze was de vorige twee keren niet te beroerd om een potje terug te knokken (geef haar eens ongelijk), maar terwijl ik nu rond haar draaide naar die aanvallende herder, heeft ze mijn woest optreden duidelijk niet opgevat als een signaal om lekker een potje mee te knokken. ze bleef eigenlijk heel rustig staan, en zegde na afloop nog net niet 'zo, dat hebben we ook even gehad, heb je mooi opgelost, baasje '.

op wandelingen laat ik ze amper contact opnemen met andere honden, laat staan dat ik ze ergens bij een hond achter zou laten .

Nadat ik die hond had weggejaagd moest ik Spok echt even streng bij me houden ( en belonen toen hij dat deed ) want anders had hij die hond weer opgezocht.

Spok ziet het liefste dat we met z'n tweén de hond verjagen, wie er ook begint of uitdaagt of wat dan ook. Mijn gedachtegang volgt hij niet echt

Toch ben ik wel behoorlijk tevreden op het ogenblik omdat hij goed luistert in dit soort situaties, al moet ik soms nog te veel druk zetten. Maar dat komt wel goed.

[Zoie]

maar ik zal in ieder geval nooit achteloos weglopen en ze het zelf uit laten zoeken.

In dit geval was de baas echt niet ver weg, maar wat me opviel was dat ze na een paar maal corrigeren - "nu is het klaar "enz. - toch doorliep en haar niet luisterende hond zijn gang liet gaan. Dat zou ik dus nooit doen.

[Zoie]

Wel is het zo dat als een andere hond Kaya blijft achtervolgen en de baas totaal niet ingrijpt, dat ik dan op een gegeven moment Kaya laat gaan.
Ik kan dit doen omdat ik weet dat Kaya niet bijt en alleen de hond flink op z'n plaats zet zodat het achtervolgings-gesodemieter is afgelopen. .

Bij Spok is dit geen optie, omdat hij domweg niet het fysiek heeft iets af te dwingen bij het gros van de honden waar hij mot mee heeft.

Bij Luna heb ik altijd alles afgekapt ( op diverse manieren ) wat niet vriendelijk was. Gelukkig heb ik tot nu toe nooit anders meegemaakt dan dat die andere hond na wat snauwerk e.d. de confrontatie niet verder opzocht.

[Moos]

Wel is het zo dat als een andere hond Kaya blijft achtervolgen en de baas totaal niet ingrijpt, dat ik dan op een gegeven moment Kaya laat gaan.
Ik kan dit doen omdat ik weet dat Kaya niet bijt en alleen de hond flink op z'n plaats zet zodat het achtervolgings-gesodemieter is afgelopen. .

Bij Spok is dit geen optie, omdat hij domweg niet het fysiek heeft iets af te dwingen bij het gros van de honden waar hij mot mee heeft.

Dat is hier ook het 'probleem'. Ik kan Moos niet zelf laten corrigeren, want hij delft gewoon gigantisch het onderspit bij een Bouvier/Herder/Labrador/etc. reu. Laatst heeft Moos 1 keer gesnauwd naar een zeer opdringerige Duitse Herder reu en die klapte vervolgens boven op Moos. Hij hield na een flinke brul meteen op, maar dit soort situaties kan ik dus niet hebben.

Saar zal niet snauwen, die laat zich pletten/opjagen/omver duwen, dus die moet ik op een gegeven moment wel in bescherming nemen, anders houdt het nooit op.

[Zoie]

Wel is het zo dat als een andere hond Kaya blijft achtervolgen en de baas totaal niet ingrijpt, dat ik dan op een gegeven moment Kaya laat gaan.
Ik kan dit doen omdat ik weet dat Kaya niet bijt en alleen de hond flink op z'n plaats zet zodat het achtervolgings-gesodemieter is afgelopen. .

Bij Spok is dit geen optie, omdat hij domweg niet het fysiek heeft iets af te dwingen bij het gros van de honden waar hij mot mee heeft.

Dat is hier ook het 'probleem'. Ik kan Moos niet zelf laten corrigeren, want hij delft gewoon gigantisch het onderspit bij een Bouvier/Herder/Labrador/etc. reu. Laatst heeft Moos 1 keer gesnauwd naar een zeer opdringerige Duitse Herder reu en die klapte vervolgens boven op Moos. Hij hield na een flinke brul meteen op, maar dit soort situaties kan ik dus niet hebben.

.

Moet je Spok hebben. Vorige week nog valt hij luid snauwend een flinke dobermann aan die hem naar zijn smaak te hardhandig onderuit haalde Dan houd ik dus ook mijn hart vast. En meer dan dat, dan moet Spokkie toch echt wel kappen en bij me komen.

Ik heb hier nog eens over na zitten denken. Ik denk dat veel bazen denken dat ik door mijn hond bij me te roepen en te beschermen en hun hond of honden weg te sturen mijn eigen hond vrij pleit en de andere(n) de schuld geef. Dat is niet zo, naar onze menselijke maatstaven heeft Spok vrijwel altijd minimaal een aandeel in het conflict. Het punt is alleen dat ik bij me komen altijd beloon, eventueel ook met beschermen.

Heb ik met Luna ook altijd gedaan, al had ze zich misdragen, bij de baas komen is altijd goed Veel mensen begrijpen dat niet. Maar ik verbeeld me dat ik haar hierdoor bij me kan brullen.

Dus misschien nog een tweedeling, tussen de corrigeerders en de hier - komers ? Ik corrigeer niet zozeer, ik onderbreek het gedrag, of probeer dat, om weer controle over mijn hond te krijgen middels "hier " komen.

[Daan]

Nu gaat het beter met Buck, maar een tijdje geleden, als het er toe kwam dat hij zou gaan vechten met een andere hond(ik probeerde dat natuurlijk altijd te voorkomen, maar soms sta je ineens voor een onverwachtte situatie) dan liep ik ook een stukje door, want dan koos Buck na wat gegrauw toch eieren vor zijn geld en ging met mij mee.

Als je als baas naar een hond toeloopt die al op zijn strepen staat tegenover een andere hond, dan geef je hem misschien net die extra steun waarbij hij durft te gaan vechten of net nog even een hap durft te geven.

Als hij al boven op die hond zat liep ik er wel naar toe en haalde hem er af. Maar dat is gelukkig niet vaak voorgekomen.

Ja, misschien hangt het ook weer van de hond af wat verstandig is. Het punt is alleen, dat ik in zo'n situatie niet voor Spok insta, d.w.z. dat ik hem bij me wil hebben, omdat hij anders heel goed de strijd kan aangaan. Hetzij omdat er een teef in het spel is, of gewoon om een andere reden.

Dus als die hond dan blijft komen, terwijl Spok wel met mij meeloopt, dan moet die hond van mij toch aftaaien, ook al zou hij misschien ( dat kan ik natuurlijk ook niet ruiken ) niets doen.

Ik weet niet of ik het duidelijk heb uitgelegd.

Dan moet je dat gewoon zeggen tegen de andere eigenaar.
Dat je niet instaat voor jouw hond.

[Zoie]

Nu gaat het beter met Buck, maar een tijdje geleden, als het er toe kwam dat hij zou gaan vechten met een andere hond(ik probeerde dat natuurlijk altijd te voorkomen, maar soms sta je ineens voor een onverwachtte situatie) dan liep ik ook een stukje door, want dan koos Buck na wat gegrauw toch eieren vor zijn geld en ging met mij mee.

Als je als baas naar een hond toeloopt die al op zijn strepen staat tegenover een andere hond, dan geef je hem misschien net die extra steun waarbij hij durft te gaan vechten of net nog even een hap durft te geven.

Als hij al boven op die hond zat liep ik er wel naar toe en haalde hem er af. Maar dat is gelukkig niet vaak voorgekomen.

Ja, misschien hangt het ook weer van de hond af wat verstandig is. Het punt is alleen, dat ik in zo'n situatie niet voor Spok insta, d.w.z. dat ik hem bij me wil hebben, omdat hij anders heel goed de strijd kan aangaan. Hetzij omdat er een teef in het spel is, of gewoon om een andere reden.

Dus als die hond dan blijft komen, terwijl Spok wel met mij meeloopt, dan moet die hond van mij toch aftaaien, ook al zou hij misschien ( dat kan ik natuurlijk ook niet ruiken ) niets doen.

Ik weet niet of ik het duidelijk heb uitgelegd.

Dan moet je dat gewoon zeggen tegen de andere eigenaar.
Dat je niet instaat voor jouw hond.

Tsja, vind ik een beetje onzin dit hoor. Als jouw hond mijn hond op hoge poten komt uitdagen en domineren b.v. moet ik jou vertellen dat mijn hond misschien wel eens niet op zijn rug gaat liggen maar het domweg niet pikt ?

Niet roedelgenoten hebben niks met elkaar te maken. Als je ziet dat het dan wel eens niet goed kan gaan, haal je ze heel simpel uit elkaar, toch ?

[Moos]

Nu gaat het beter met Buck, maar een tijdje geleden, als het er toe kwam dat hij zou gaan vechten met een andere hond(ik probeerde dat natuurlijk altijd te voorkomen, maar soms sta je ineens voor een onverwachtte situatie) dan liep ik ook een stukje door, want dan koos Buck na wat gegrauw toch eieren vor zijn geld en ging met mij mee.

Als je als baas naar een hond toeloopt die al op zijn strepen staat tegenover een andere hond, dan geef je hem misschien net die extra steun waarbij hij durft te gaan vechten of net nog even een hap durft te geven.

Als hij al boven op die hond zat liep ik er wel naar toe en haalde hem er af. Maar dat is gelukkig niet vaak voorgekomen.

Ja, misschien hangt het ook weer van de hond af wat verstandig is. Het punt is alleen, dat ik in zo'n situatie niet voor Spok insta, d.w.z. dat ik hem bij me wil hebben, omdat hij anders heel goed de strijd kan aangaan. Hetzij omdat er een teef in het spel is, of gewoon om een andere reden.

Dus als die hond dan blijft komen, terwijl Spok wel met mij meeloopt, dan moet die hond van mij toch aftaaien, ook al zou hij misschien ( dat kan ik natuurlijk ook niet ruiken ) niets doen.

Ik weet niet of ik het duidelijk heb uitgelegd.

Dan moet je dat gewoon zeggen tegen de andere eigenaar.
Dat je niet instaat voor jouw hond.

Doe ik weleens met Moos, in de hoop dan van het gezeik af te zijn. Want wat Jan ook al zegt, ik vind het niet meer dan normaal dat Moos na 10 minuten te zijn platgewalsd en gedomineert, soms tot rijden aan toe, een snauw geeft. Hij vecht niet, hij snauwt van "nou opzouten", alleen soms is dat voor de andere reu een teken om er vol op te klappen. Dat is dan trouwens wel een verschil met Spok denk ik; Moos zal niet de strijd aangaan, hij geeft alleen een snauw om aan te geven dat het echt genoeg is. Als de andere hond dan even stopt loopt Moos weg.

Alleen als ik tegen mensen zeg dat mijn hond wel wat doet (om het geheel even heeeeel simpel te maken), dan word ik alleen maar uitgelachen. Want wat kan die kleine nou doen, en ach, daar kan zijn Berner best tegen hoor

[Caro.]

Wel is het zo dat als een andere hond Kaya blijft achtervolgen en de baas totaal niet ingrijpt, dat ik dan op een gegeven moment Kaya laat gaan.
Ik kan dit doen omdat ik weet dat Kaya niet bijt en alleen de hond flink op z'n plaats zet zodat het achtervolgings-gesodemieter is afgelopen. .

Bij Spok is dit geen optie, omdat hij domweg niet het fysiek heeft iets af te dwingen bij het gros van de honden waar hij mot mee heeft.

Dat is hier ook het 'probleem'. Ik kan Moos niet zelf laten corrigeren, want hij delft gewoon gigantisch het onderspit bij een Bouvier/Herder/Labrador/etc. reu. Laatst heeft Moos 1 keer gesnauwd naar een zeer opdringerige Duitse Herder reu en die klapte vervolgens boven op Moos. Hij hield na een flinke brul meteen op, maar dit soort situaties kan ik dus niet hebben.

.

Moet je Spok hebben. Vorige week nog valt hij luid snauwend een flinke dobermann aan die hem naar zijn smaak te hardhandig onderuit haalde Dan houd ik dus ook mijn hart vast. En meer dan dat, dan moet Spokkie toch echt wel kappen en bij me komen.

Ik heb hier nog eens over na zitten denken. Ik denk dat veel bazen denken dat ik door mijn hond bij me te roepen en te beschermen en hun hond of honden weg te sturen mijn eigen hond vrij pleit en de andere(n) de schuld geef. Dat is niet zo, naar onze menselijke maatstaven heeft Spok vrijwel altijd minimaal een aandeel in het conflict. Het punt is alleen dat ik bij me komen altijd beloon, eventueel ook met beschermen.

Heb ik met Luna ook altijd gedaan, al had ze zich misdragen, bij de baas komen is altijd goed Veel mensen begrijpen dat niet. Maar ik verbeeld me dat ik haar hierdoor bij me kan brullen.

Dus misschien nog een tweedeling, tussen de corrigeerders en de hier - komers ? Ik corrigeer niet zozeer, ik onderbreek het gedrag, of probeer dat, om weer controle over mijn hond te krijgen middels "hier " komen.

Ik corrigeer eigenlijk ook niet hoor, ligt een beetje aan wat je onder corrigeren verstaat.
Als ik bv een vreemde hond zie, dan roep ik Kaya bij me (corrigeren?) en laat haar dmv belonen volgen. Dus gewoon gezellig Kaya afleiden zeg maar.
Soms is het zo dat een andere hondenbaas dit echt als 'gezellig' opvat en denkt dat het wel oke is om zijn/haar hond naar Kaya toe te laten gaan.
Dan blijf ik Kaya afleiden en probeer de hond weg te krijgen. Niet altijd lukt dit, want zodra ik me focus op de andere hond met boze stem snapt Kaya dat het foute boel is en wil ook zelf ingrijpen.
Dus meestal blijf ik kiezen voor het afleiden, alleen als de hond dan werkelijk blijft plakken op Kaya, tja dan houdt het dus ergens op en geef ik het dus ook op en laat Kaya corrigeren.
Liever doe ik dit niet, omdat ik niet vind dat Kaya de zaken moet gaan regelen, maar soms ontkom je er gewoon niet aan.

Maar inderdaad, deze optie heb ik nog omdat Kaya en groot en sterk is EN (heel belangrijk) echt corrigeert, dus niet een mega gevecht begint en ook niet verwond.
Ik kan me voorstellen dat het voor mensen met wat kleinere honden tegenover grotere honden in dezelfde situatie nog weer een ander verhaal is.

[Zoek stok!]

Ik heb de luxe dat ik een hond heb die het eigenlijk met elke hond kan vinden. Als ik zie dat het wat minder klikt (grommen/snauwen), hobbel ik door en hobbelt hij achter me aan, soms moet ik dan even z'n aandacht trekken. Hij is twee keer 'aangevallen' in de zin dat er echt gebeten werd, dan grijp ik zeker in. Hetzelfde geldt natuurlijk als hij dit bij een andere hond zou doen.

[Zoie]

[
Ik corrigeer eigenlijk ook niet hoor, ligt een beetje aan wat je onder corrigeren verstaat.
Als ik bv een vreemde hond zie, dan roep ik Kaya bij me (corrigeren?) en laat haar dmv belonen volgen. Dus gewoon gezellig Kaya afleiden zeg maar.
Soms is het zo dat een andere hondenbaas dit echt als 'gezellig' opvat en denkt dat het wel oke is om zijn/haar hond naar Kaya toe te laten gaan.
Dan blijf ik Kaya afleiden en probeer de hond weg te krijgen. Niet altijd lukt dit, want zodra ik me focus op de andere hond met boze stem snapt Kaya dat het foute boel is en wil ook zelf ingrijpen.
Dus meestal blijf ik kiezen voor het afleiden, alleen als de hond dan werkelijk blijft plakken op Kaya, tja dan houdt het dus ergens op en geef ik het dus ook op en laat Kaya corrigeren.
Liever doe ik dit niet, omdat ik niet vind dat Kaya de zaken moet gaan regelen, maar soms ontkom je er gewoon niet aan.

Maar inderdaad, deze optie heb ik nog omdat Kaya en groot en sterk is EN (heel belangrijk) echt corrigeert, dus niet een mega gevecht begint en ook niet verwond.
Ik kan me voorstellen dat het voor mensen met wat kleinere honden tegenover grotere honden in dezelfde situatie nog weer een ander verhaal is.

Ja, het is idd maar wat je onder corrigeren verstaat. Afhankelijk van de situatie zit er bij mij igg met Spok en Luna wel een element van correctie, zo van, dit wil ik niet hebben, kom hier, loop door, of wat dan ook. Maar niet corrigeren in de zin van 'en dit mag je nooit meer doen ! '

Overigens vind ik het begrip 'correctie ' tussen honden onderling ook een relatief begrip. Niet -roedelgenoten hebben geen rangorde, dus het is ook niet gezegd dat een vreemde hond een correctie pikt.