Vooroordeel of waarheid?

[Elanor]

een boxer met ADHD:
Sacha kan soms wel helemaal wild worden van blijdschap als er iemand iets tegen haar zegt of iemand op bezoek komt.Maar verder kan ze ook soms heel erg rustig zijn.
een boxer kwijlt:
Sacha kwijlt eigenlijk zo goed als nooit.
Goed met kinderen,helemaal waar!!

[Zoek stok!]

maar jij wilde geen allemansvriend. Nu kom je erachter dat dat toch eigenlijk ook best lastig is.

denk niet dat ze daar al achter is, want bram is juist niét afstandelijk naar vreemden .

Nee precies, Bram voldoet niet echt Overigens zal hij nooit op schoot springen bij bezoek ofzo, maar dat doet hij bij mij ook niet.

[Caro.]

maar jij wilde geen allemansvriend. Nu kom je erachter dat dat toch eigenlijk ook best lastig is.

denk niet dat ze daar al achter is, want bram is juist niét afstandelijk naar vreemden .

Nee precies, Bram voldoet niet echt Overigens zal hij nooit op schoot springen bij bezoek ofzo, maar dat doet hij bij mij ook niet.

Kaya is een ramp met bezoek :N:
En dat verwacht je dus weer niet bij een Rottweiler, maar ze is stapelgek op visite. Ze springt dus echt letterlijk bovenop je schoot en lebbert je compleet af, ook als ze je niet kent.
Bij bekende is ze erger, maar ook onbekend bezoek vindt ze fantastisch.

[Caro.]

denk niet dat ze daar al achter is, want bram is juist niét afstandelijk naar vreemden .

Nee precies, Bram voldoet niet echt Overigens zal hij nooit op schoot springen bij bezoek ofzo, maar dat doet hij bij mij ook niet.

Kaya is een ramp met bezoek :N:
En dat verwacht je dus weer niet bij een Rottweiler, maar ze is stapelgek op visite. Ze springt dus echt letterlijk bovenop je schoot en lebbert je compleet af, ook als ze je niet kent.
Bij bekende is ze erger, maar ook onbekend bezoek vindt ze fantastisch.

dan weet ik alvast bij wie ik ga inbreken ....

Hahahahaha, moet je alleen nog langs Moritz :N:
En die houdt helemaaaaaaaaal niet van bezoek

[Debora]

De Labrador Retriever....

Zijn ideaal voor mensen met kinderen, ze hoeven niet zo nodig veel te doen.
Deel eens, deel oneens. Labrador zou best bij gezinnen kunnen met kinderen. Wel dient er met een labrador flink wat worden gedaan. Het zijn geen vloerkleedjes.

Ze worden gehoorzaam (makkelijk etc) geboren en hebben totaal geen eigen karakter.
Oneens, ze kunnen stronteigenwijs zijn en behoorlijk de wind in hun oren hebben. Elke labrador heeft zo zijn eigen karakter sommige zijn best pittig en de andere heeft het zogenaamde watjes-syndroom.

Labrador houdt van zwemmen en zitten in elke sloot die ze tegenkomen.
Eens, de meeste labradors houden van zwemmen, maar dat wil niet zeggen dat ze niet opgevoed zijn. Het is namelijk een kwestie van opvoeden en consequent zijn, dan gaan ze pas na toestemming het water in en dus niet in elke sloot.

Labradors zijn slopers...
Ik denk dat er genoeg labradors zijn die slopen uit verveling (weinig doen zowel geestelijk als lichamelijk). Maar dat is voornamelijk te wijten aan het feit dat "iedereen ze maar moet nemen", omdat ze zooooooooo makkelijk zijn.


Labradors hebben ADHD en stuiven op iedereen af.
Eens en oneens, er zijn veel drukke labradors die ook op mensen afstuiven. Zelf heb ik gemerkt dat het afstuiven aan de eigenaar ligt (discussie geweest op het labjesfora), de gemiddelde labradoreigenaar vindt een labrador asociaal en gestoord als ie niet door iemand zomaar geaaid wil worden. Dat er ook labradors tussen zitten die zodanig zijn opgevoed dat ze niet als een doldwaze stier op iedereen afstuiven zien ze niet. Vaak een kwestie van opvoeding en wat de eigenaar wil. Labradors zijn over het algemeen vriendelijk naar mens en dier toe, maar dat wil niet zeggen dat iedereen (mens of dier) moet bespringen als een bezetene.



Dat waren ze geloof ik een beetje...

[Jacky]

hihi ik zeg niks

[Debora]

hihi ik zeg niks

hahaha hoezo niet?

[Zoek stok!]

Ik heb eigenlijk ook vooroordelen naar andere rassen. Meestal zitten die er al van kinds af aan in.
> Bull terrier: toen ik klein was, waren er allerlei bijtincidenten met pittbulls. Ik heb altijd gedacht dat een bull terrier een pittbull was, blijkbaar heeft iemand me toen zo'n hond aangewezen. Ik asocieer een bull terrier dus met 'eng' ook al weet ik dat het totale onzin is. Het jammere is ook dat ik er nooit eentje tegenkom!
> Dobermann: als klein meisje ben ik achtervolgd door twee dobermanns, het was nogal bedreigend. Tot op heden vind ik ze daarom eng,
> Corgi's: naar gevoel over omdat er twee vreselijke corgi's in de buurt wonen die Bram als pup twee keer besprongen hebben en hebben gebeten. Elke keer als ik een corgi tegen kom, wordt mijn vooroordeel weer bevestigd. Ik geloof graag dat ze heel leuk kunnen zijn, maar ik ben zo'n exemplaar nog niet tegen gekomen
> Jack Russells: vind ik de laatste tijd ook wat minder, maar niet vanwege de honden maar vanwege de baasjes. De helft van de Jackies is totaal niet opgevoed.

Ik merk dat heel veel hondeneigenaren het niet op herders hebben, hoe vaak ik daar al niet voor gewaarschuwd ben door wildvreemde mensen! Als kind was ik al weg van Duitse Herders en dat is eigenlijk altijd gebleven. Ik heb ook nog geen nare ervaringen met Bram en herders, dus ik blijf ze leuk vinden

Voor boxers geldt hetzelfde, de broer van mijn opa had er een en die was zo leuk om mee te spelen!

Dat Rottweilers eng zouden zijn, begrijp ik helemaal niet. Ik vind juist dat ze zo'n ontzettend lief hoofd hebben en kom alleen maar supersociale rottweilers tegen. De naam vind ik trouwens wel vreselijk.

Maltezers: mijn kijk op Maltezers is totaal 'verpest' door Moos en Saar van Marloes. Ik kende ze niet van dichtbij en zij zijn de eerste Maltezers die ik echt heb leren kennen: hele actieve leuke hondjes. Voor mij zijn de keffende witte donsgevallen van bejaarden een heel ander soort honden dan de Maltezers die ik ken.

Voor Staffords geldt hetzelfde: ik ken ze pas sinds ik Vegas ken en heb dus een heel positief beeld van ze. Wel zal ik altijd oppassen met vreemde Staffords en Bram, maar volgens mij is dat gewoon gezond verstand.

Retrievers: Labradors vind ik helemaal niet opdringerig, dat enthousiaste vind ik juist erg leuk. Goldens zijn wat rustiger en volgens mij heel slim.

En verder? De meeste rassen ken ik helemaal niet bij naam. Ik probeer er zo veel mogelijk te onthouden (Reini kent echt alle rassen!), maar om eerlijk te zijn lukt het nog niet zo. Van de meeste rassen ken ik maar 1 of 2 exemplaren en heb ik alleen maar positieve ervaringen met ze.

Zo, wat een verhaal

[Moos]

Maltezers: mijn kijk op Maltezers is totaal 'verpest' door Moos en Saar van Marloes. Ik kende ze niet van dichtbij en zij zijn de eerste Maltezers die ik echt heb leren kennen: hele actieve leuke hondjes. Voor mij zijn de keffende witte donsgevallen van bejaarden een heel ander soort honden dan de Maltezers die ik ken.

Moos en Saar voelen zich vereerd

Ik vind Kooiker heel leuk vanwege Bram, maar Bram is natuurlijk wel een allemansvriend die mij heerlijke lebberend begroet; en daar hou ik wel van

Herders had ik nooit vooroordelen over tot Saar. Zoals jij ook ervaren hebt heeft ze iets over zich waardoor ze hele nare reacties van Herder(achtigen) uitlokt. Met Saar mijd ik ze dus, maar dat komt ook door Saar, niet per se door Herders an sich.

[Daan]

maar jij wilde geen allemansvriend. Nu kom je erachter dat dat toch eigenlijk ook best lastig is.

denk niet dat ze daar al achter is, want bram is juist niét afstandelijk naar vreemden .

Nee precies, Bram voldoet niet echt Overigens zal hij nooit op schoot springen bij bezoek ofzo, maar dat doet hij bij mij ook niet.

oeps verkeerd gelezen

[Rami]

Iedereen (of bijna iedereen) heeft zo zijn vooroordelen (of zijn het toch 'rastypische' waarheden ) over bepaalde rassen. Ook ik heb die neiging.

Maar wat mij altijd weer frappeert (en met de neus op de feiten drukt) zijn de uitzonderingen op de regel. Zo ken ik een Husky die overal en altijd losloopt, een Rottweiler die zich voor jan en alleman op z'n rug werpt om over zijn buik geaaid te worden. Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Ik ken keffertjes die niet keffen, schoothondjes die nooit op schoot liggen, waakhonden die niet waken en herdershonden waar een herder echt helemaal niets aan zou hebben.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).



Groet,
Rami

[Elanor]

Maltezers: mijn kijk op Maltezers is totaal 'verpest' door Moos en Saar van Marloes. Ik kende ze niet van dichtbij en zij zijn de eerste Maltezers die ik echt heb leren kennen: hele actieve leuke hondjes. Voor mij zijn de keffende witte donsgevallen van bejaarden een heel ander soort honden dan de Maltezers die ik ken.

Ik had ook eerst vooroordelen tegen van die kleine "keffertjes".Ik vond het allemaal belachelijke schoothondjes.Maar toen we besloten om nog een vriendinnetje voor sacha te kopen en wegens een beetje plaatsgebrek een klein hondje moesten nemen, heb ik er veel over gelezen en uiteindelijk besloten een maltezer te nemen.Nu ik Twinkel heb, is ook mijn kijk helemaal veranderd.Ze was vanaf ik haar kocht een heel voorbeeldig pupje en is nu nog steeds zooooooo'n schatje.Ze lijkt qua karakter eigenlijk heel erg op mijn boxertje.

[Zoek stok!]

Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).

Hihi, er loopt hier een zeer onvriendelijke Golden. Elke keer weer verbaas ik me erover. Volgens mij heb ik al drie keer gevraagd of het wel echt een Golden is. Z'n baasje moet er nog steeds wel om lachen gelukkig

[Rami]

Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).

Hihi, er loopt hier een zeer onvriendelijke Golden. Elke keer weer verbaas ik me erover. Volgens mij heb ik al drie keer gevraagd of het wel echt een Golden is. Z'n baasje moet er nog steeds wel om lachen gelukkig

Haha, ja! Kan me er wel iets bij voorstellen. Laatst was er een mijnheer in het park die Billy bij zich probeerde te roepen, maar Billy, die niet van vreemde mijnheren houdt, begon te blaffen (zo'n schelle rot-blaf :N: ) en die mijnheer was helemaal verontwaardigd. Zo van: "Hoe kan dat nou? Dat zijn toch ALTIJD hele lieve honden!"
Nou is Billy ook bijna altijd heel lief maar vreemde mannen die hem ook nog eens roepen daar houdt 'ie gewoon echt niet van


Groet,
Rami

[Daan]

Iedereen (of bijna iedereen) heeft zo zijn vooroordelen (of zijn het toch 'rastypische' waarheden ) over bepaalde rassen. Ook ik heb die neiging.

Maar wat mij altijd weer frappeert (en met de neus op de feiten drukt) zijn de uitzonderingen op de regel. Zo ken ik een Husky die overal en altijd losloopt, een Rottweiler die zich voor jan en alleman op z'n rug werpt om over zijn buik geaaid te worden. Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Ik ken keffertjes die niet keffen, schoothondjes die nooit op schoot liggen, waakhonden die niet waken en herdershonden waar een herder echt helemaal niets aan zou hebben.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).



Groet,
Rami

Ik vind dat dus juist heel erg leuk, maar des te meer zie je de uitzonderingen die de regel bevestigen als je meer van het zelfde rastype tegenkomt.
Diesel is ook eerder gewoon een hond dan een golden.
Puck maakt alles waarhet ras mastiff voor staat nog altijd waar.

Dat berichtje van zoekstok mbt tot de malthezers herken ik helemaal.
Maar ik heb die malthezers van marloes nog nooit ontmoet.
En derhalve heb ik nog nooit een malthezer ontmoet die kan wandelen, die los loopt, die naar een bos gaat.

[saffie]

Iedereen (of bijna iedereen) heeft zo zijn vooroordelen (of zijn het toch 'rastypische' waarheden ) over bepaalde rassen. Ook ik heb die neiging.

Maar wat mij altijd weer frappeert (en met de neus op de feiten drukt) zijn de uitzonderingen op de regel. Zo ken ik een Husky die overal en altijd losloopt, een Rottweiler die zich voor jan en alleman op z'n rug werpt om over zijn buik geaaid te worden. Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Ik ken keffertjes die niet keffen, schoothondjes die nooit op schoot liggen, waakhonden die niet waken en herdershonden waar een herder echt helemaal niets aan zou hebben.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).



Groet,
Rami

Ik vind dat dus juist heel erg leuk, maar des te meer zie je de uitzonderingen die de regel bevestigen als je meer van het zelfde rastype tegenkomt.
Diesel is ook eerder gewoon een hond dan een golden.
Puck maakt alles waarhet ras mastiff voor staat nog altijd waar.

Dat berichtje van zoekstok mbt tot de malthezers herken ik helemaal.
Maar ik heb die malthezers van marloes nog nooit ontmoet.
En derhalve heb ik nog nooit een malthezer ontmoet die kan wandelen, die los loopt, die naar een bos gaat.

Inderdaad. Het zou mij zeer verbazen als ik ooit hier op de losloopplekken een klein hondje tegen zou komen. Ze zijn er genoeg in de buurt, maar het lijkt wel alsof het alleen vanaf maat border collie de moeite is om een hond mee naar het bos te nemen.

[Daan]

Iedereen (of bijna iedereen) heeft zo zijn vooroordelen (of zijn het toch 'rastypische' waarheden ) over bepaalde rassen. Ook ik heb die neiging.

Maar wat mij altijd weer frappeert (en met de neus op de feiten drukt) zijn de uitzonderingen op de regel. Zo ken ik een Husky die overal en altijd losloopt, een Rottweiler die zich voor jan en alleman op z'n rug werpt om over zijn buik geaaid te worden. Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Ik ken keffertjes die niet keffen, schoothondjes die nooit op schoot liggen, waakhonden die niet waken en herdershonden waar een herder echt helemaal niets aan zou hebben.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).



Groet,
Rami

Ik vind dat dus juist heel erg leuk, maar des te meer zie je de uitzonderingen die de regel bevestigen als je meer van het zelfde rastype tegenkomt.
Diesel is ook eerder gewoon een hond dan een golden.
Puck maakt alles waarhet ras mastiff voor staat nog altijd waar.

Dat berichtje van zoekstok mbt tot de malthezers herken ik helemaal.
Maar ik heb die malthezers van marloes nog nooit ontmoet.
En derhalve heb ik nog nooit een malthezer ontmoet die kan wandelen, die los loopt, die naar een bos gaat.

Inderdaad. Het zou mij zeer verbazen als ik ooit hier op de losloopplekken een klein hondje tegen zou komen. Ze zijn er genoeg in de buurt, maar het lijkt wel alsof het alleen vanaf maat border collie de moeite is om een hond mee naar het bos te nemen.

Ik kom ze wel tegen hoor.
Zijn het hondjes van mensen die trainingen verzorgen bij mijn hondenschool..... Verder echt helemaal niet. Kleine hondjes zijn hier schoothondjes en aan de lijn hondjes.

[Zoie]

Iedereen (of bijna iedereen) heeft zo zijn vooroordelen (of zijn het toch 'rastypische' waarheden ) over bepaalde rassen. Ook ik heb die neiging.

Maar wat mij altijd weer frappeert (en met de neus op de feiten drukt) zijn de uitzonderingen op de regel. Zo ken ik een Husky die overal en altijd losloopt, een Rottweiler die zich voor jan en alleman op z'n rug werpt om over zijn buik geaaid te worden. Ik ken een een labrador die verlegen/ timide is en een Golden (mix, dat wel) die waaks is en soms wat wantrouwing ten opzichte van vreemden.

Ik ken keffertjes die niet keffen, schoothondjes die nooit op schoot liggen, waakhonden die niet waken en herdershonden waar een herder echt helemaal niets aan zou hebben.

Onze Billy is dus die bovengenoemde Golden(mix) en als 'men' vindt dat zijn gedrag Golden-onwaardig is, roep ik altijd dat het 'gewoon' een hónd is (met hondse hebbelijk- en onhebbelijkheden).



Groet,
Rami

Ik vind dat dus juist heel erg leuk, maar des te meer zie je de uitzonderingen die de regel bevestigen als je meer van het zelfde rastype tegenkomt.
Diesel is ook eerder gewoon een hond dan een golden.
Puck maakt alles waarhet ras mastiff voor staat nog altijd waar.

Dat berichtje van zoekstok mbt tot de malthezers herken ik helemaal.
Maar ik heb die malthezers van marloes nog nooit ontmoet.
En derhalve heb ik nog nooit een malthezer ontmoet die kan wandelen, die los loopt, die naar een bos gaat.

Inderdaad. Het zou mij zeer verbazen als ik ooit hier op de losloopplekken een klein hondje tegen zou komen. Ze zijn er genoeg in de buurt, maar het lijkt wel alsof het alleen vanaf maat border collie de moeite is om een hond mee naar het bos te nemen.

Ik kom ze wel tegen hoor.
Zijn het hondjes van mensen die trainingen verzorgen bij mijn hondenschool..... Verder echt helemaal niet. Kleine hondjes zijn hier schoothondjes en aan de lijn hondjes.

Ik kom hier genoeg kleine honden tegen, inclusief malthezers. Teckels zie ik ook veel.

[Zoie]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Ze spelen niet met andere ( vreemde ) honden.

[Zoie]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Ze spelen niet met andere ( vreemde ) honden.

heb je er zelf (met spok) die ervaring mee? ik zou het niet echt weten eigenlijk, tenminste, mijn honden spelen niet met andere honden als ze in roedel op pad zijn, maar soms wel als ze alleen lopen. maar ze zijn daarbij zeker wel kieskeurig, het moet 'hun type' speelkameraadje zijn.

maar in het algemeen genomen denk ik dat het vooroordeel niet opgaat - niet als ik moet geloven wat al mijn 'puppiemensen' vertellen over hun megagekke spelende hovawart .

Ja, dat is mijn ervaring, Spok heeft nog nooit met een hovawart gespeeld. Nu kom ik er ook niet echt veel tegen, dus het zegt niet zoveel.

Hetzelfde vooroordeel heb ik tegen hollandse herders. DD zijn iha speelser. Toch heeft spok wel eens leuk met een hh gespeeld, en lang niet alle DD herders spelen met hem natuurlijk. Dus het kan allemaal puur toeval zijn. Of persoonlijke voorkeur van spok.

[Zoek stok!]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Arme arme Inge

Ik kende die honden helemaal niet totdat jij ze noemde, dus hoe moet ik nou een vooroordeel hebben tegen een Hovavart?

Oh ja, ze komen altijd in grote getalen. Is dat wat?

[Carmen]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Niemand kent die honden joh
Een blonde hovawart is een golden retriever?

[Daan]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Wij hadden vroeger in de buurt een heel grote hond die altijd tegen het hek aanstond om geaaid te worden door de kinderen uit de buurt.
Later , toen 'ie al dood was vroeg ik eens wat voor hond dat was.
Dat was dus een hovawart.
Verder ken ik ze niet, ik heb dus eerder een vooroordeel voor hovawarts....

[Zoek stok!]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Wij hadden vroeger in de buurt een heel grote hond die altijd tegen het hek aanstond om geaaid te worden door de kinderen uit de buurt.
Later , toen 'ie al dood was vroeg ik eens wat voor hond dat was.
Dat was dus een hovawart.
Verder ken ik ze niet, ik heb dus eerder een vooroordeel voor hovawarts....

dat wil Inge niet horen. Ze wil rotzooooooi horen!

Maar ik weet ook niks.

[Rob*]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Zijn maar rare angstige honden.

[Daan]

heeft hier nou nog niemand een vooroordeel tegen een hovawart ?!

Wij hadden vroeger in de buurt een heel grote hond die altijd tegen het hek aanstond om geaaid te worden door de kinderen uit de buurt.
Later , toen 'ie al dood was vroeg ik eens wat voor hond dat was.
Dat was dus een hovawart.
Verder ken ik ze niet, ik heb dus eerder een vooroordeel voor hovawarts....

dat wil Inge niet horen. Ze wil rotzooooooi horen!

Maar ik weet ook niks.

Dan moet je ook maar niet zo'n ras uitkiezen wat je nooit tegenkomt.

Ik heb een old english mastiff, komen jullie die wel eens tegen?
Ik dus echt helemaal nooit. En toen zat ik opeens op pupcursus met een leeftijdgenootje van Puck.

[Ca Cajuina]

Hahahaha daar kan ik kort in zijn

Ja alle vooroordelen kloppen. Alleen kan de ene baas er beter mee omgaan dan de andere

[M@scha]

ik heb een vooroordeel gehad de andere kant op..

ik dacht altijd dat kooikers echt lieve hondjes waren..

maar het zijn verschrikkelijke krengen!

ik vind ze daardoor eigelijk wel leuker geworden, omdat ik wel van wat actie hou. maar mijn idee ervan klopte dus niet!

[Yndra]

collie: willen drijven, klopt goed opletten en zeer consequent opvoeden.
Manchester terrier: gereserveerd, waaks. Klopt als ze je kennen zijn ze super lief en spontaan, waaks zijn ze maar geen onnodige blaffers,
Working kelpies: niet echt vooroordelen, sommige mensen met kleine hondjes schrikken van de kleur black en tan, tillen hun hond op. Maar de kelpie zijn buitengewoon sociale honden naar mensen en dieren. Mijn kelpie is mishandeld geweest, en als ik zie hoe stabiel en goedaardig zij is, neem ik mijn petje af. Ondanks het feit dat zij niet met kinderen is opgegroeid vind zij het prachtig, ook ons nichtje van 2,5 kan op veel enthousiasme rekenen.

[Zoek stok!]

ik heb een vooroordeel gehad de andere kant op..

ik dacht altijd dat kooikers echt lieve hondjes waren..

maar het zijn verschrikkelijke krengen!

oeffffff, gelukkig, het zijn krèngen !!

(maar ik begrijp wat je bedoelt hoor )

Nou, verschrikkelijke krengen zijn het niet, laten we het houden op krengen