nogmaals corrigeren / ingrijpen

[Zoie]

laatst liep ik met iemand op. Haar hond viel een ander ( blind ) hondje aan. Niet kapot bijten, maar klieren. Dus zij corrigeren in de vorm van foei ! enz. de hond proberen te pakken enz. Enfin, uiteindelijk de honden uit elkaar, hondje moest zitten, kreeg vervolgens een donderpreek, en werd aangelijnd.

Als ik zoiets mee maak denk ik altijd: heeft dit zin ? Ik bedoel vooral dat doorgaan nadat de hond in zit is gegaan. Ik zie dit heel vaak en zelf doe ik het nooit zo.

Hoe doen / zien jullie dat ?

[kitty]

Als je hond het commando zit braaf opvolgt heeft het op dat moment inderdaad geen enkele zin de honden een donderpreek te geven. Je straft hem af voor het enige goede gedrag dat hij vertoont
Ik zie het jammer genoeg ook heel veel gebeuren. De hond haalt van alles uit en als hij dan uiteindelijk komt krijgt hij op z'n donder. Volgende keer komt hij dan dus helemaal niet meer.

[Inge]

laatst liep ik met iemand op. Haar hond viel een ander ( blind ) hondje aan. Niet kapot bijten, maar klieren. Dus zij corrigeren in de vorm van foei ! enz. de hond proberen te pakken enz. Enfin, uiteindelijk de honden uit elkaar, hondje moest zitten, kreeg vervolgens een donderpreek, en werd aangelijnd.

Als ik zoiets mee maak denk ik altijd: heeft dit zin ? Ik bedoel vooral dat doorgaan nadat de hond in zit is gegaan. Ik zie dit heel vaak en zelf doe ik het nooit zo.

Hoe doen / zien jullie dat ?

Nee, het heeft weinig zin maar aan de andere kant kan ik ook niet leuk en aardig doen als mijn honden net rottigheid hebben uitgehaald , hoe braaf ze dan ook gaan zitten.
Ik los het dan meestal op door ze aan te lijnen en verder even te negeren. Indien mogelijk geef ik ze letterlijk even een time-out door ze even weg te leggen.
Afgelopen oudjaarswandeling bv. raakten Jelka en Brenda even in de clinch en vloog Marouck ertussen om vervolgens Brenda aan te pakken.
Toen ik haar te pakken had heb ik haar aangelijnd en even 5 meter verderop aan een boom vastgelegd. Toen ik haar na een paar minuutjes weer losliet ging het weer prima. Had ik haar direct weer losgelaten dan zou ze, door de opwinding en adrenaline van dat moment, waarschijnlijk direct weer op Brenda afgevlogen zijn. Bij Marouck werkt zo'n tijdelijke time-out het beste.

[Zoie]

laatst liep ik met iemand op. Haar hond viel een ander ( blind ) hondje aan. Niet kapot bijten, maar klieren. Dus zij corrigeren in de vorm van foei ! enz. de hond proberen te pakken enz. Enfin, uiteindelijk de honden uit elkaar, hondje moest zitten, kreeg vervolgens een donderpreek, en werd aangelijnd.

Als ik zoiets mee maak denk ik altijd: heeft dit zin ? Ik bedoel vooral dat doorgaan nadat de hond in zit is gegaan. Ik zie dit heel vaak en zelf doe ik het nooit zo.

Hoe doen / zien jullie dat ?

Nee, het heeft weinig zin maar aan de andere kant kan ik ook niet leuk en aardig doen als mijn honden net rottigheid hebben uitgehaald , hoe braaf ze dan ook gaan zitten.
Ik los het dan meestal op door ze aan te lijnen en verder even te negeren. Indien mogelijk geef ik ze letterlijk even een time-out door ze even weg te leggen.
Afgelopen oudjaarswandeling bv. raakten Jelka en Brenda even in de clinch en vloog Marouck ertussen om vervolgens Brenda aan te pakken.
Toen ik haar te pakken had heb ik haar aangelijnd en even 5 meter verderop aan een boom vastgelegd. Toen ik haar na een paar minuutjes weer losliet ging het weer prima. Had ik haar direct weer losgelaten dan zou ze, door de opwinding en adrenaline van dat moment, waarschijnlijk direct weer op Brenda afgevlogen zijn. Bij Marouck werkt zo'n tijdelijke time-out het beste.

Dan heeft zo'n time - out in je eigen ogen zin, en ik begrijp dan ook dat je het doet.

Ik snap ook dat het moeilijk is je hond te belonen voor zitten of hier komen als hij net vreselijk heeft lopen klieren en de stoom bij wijze van spreken uit je oren komt ... maar zou dat dan toch niet beter zijn ?

[Caro.]

Belonen voor zitten of hierkomen, dat doe ik op zo'n moment niet.
Als Kaya zoiets uitgehaald heeft, dan roep ik haar met een brul bij me en volgt meestal een bars commando 'volg' (of iets dergelijks). Na eventjes, denkend richting een halve minuut ofzo, krijgt ze dan weer vrij van me.
Dus ik geef geen enorme donderpreek, maar beloon haar ook niet voor het hierkomen.

[Baily]

Buck heeft dus ook de neiging om kwetsbare hondjes aan te pakken. Hij voelt precies aan als de hond oud is of wat mankeert. ik vind dat echt een hele vervelende eigenschap van hem.

Dus ik kan nu eigenlijk dit soort situaties altijd voorkomen, want als er een aangelijnd ouwetje aankomt, of je ziet aan de manier van kijken lopen en snuffelen dat het hondje kwetsbaar is dan roep ik hem van te voren bij me.

Ik heb dus 1 keer gehad dat hij op een cavaliertje dook, die aan de lijn liep. Het beestje was de week er voor aangereden en liep mank met zijn voorpoot. En hij dook er voor dat ik het in de gaten had boven op.

Ik vond het vreselijk. Want er zit ook nog verschil in per situatie. Het is nooit goed te praten natuurlijk, maar als zo'n hond ook nog zo kwetsbaar is, is het nog erger dan als de andere hond ook zijn mannetje wel staat.

Maar ik heb dus van een afstand, al vloekend, mijn riemen op hem gegooid, terwijl ik er naar toe liep. Toen ik bij hem was heb ik hem in zijn nek gegrepen en hem een eind weg geduwd eigenlijk en hij begreep daaruit dus dat het echt niet gewenst was wat hij deed, en kwam heel laag lopend, kwispelend en naar me toe, bleef om me heen lopen draaien. Ik heb hem toen aangelijnd, meer bedoelt als zekerheid dat hij er niet nog een keer naar toe kon gaan dan als straf.

Ik heb hem genegeerd en na een tijdje begon ik weer tegen hem te praten en sprong hij tegen me om met staart laag en probeerde mijn gezicht af te likken.

Als hij gewoon vervelend dreigt te gaan doen tegen een andere hond, roep ik hem bij me, bestraf verder niet en loop door.

[Zoie]

Belonen voor zitten of hierkomen, dat doe ik op zo'n moment niet.
Als Kaya zoiets uitgehaald heeft, dan roep ik haar met een brul bij me en volgt meestal een bars commando 'volg' (of iets dergelijks). Na eventjes, denkend richting een halve minuut ofzo, krijgt ze dan weer vrij van me.
Dus ik geef geen enorme donderpreek, maar beloon haar ook niet voor het hierkomen.

Ja precies, zo ongeveer gaat het altijd, met meer of minder straf. Maar kan je ook uitleggen waarom dit beter is dan haar belonen voor hierkomen bijvoorbeeld ? Leert ze hier meer van, en zo ja, wat dan, of is het iets anders waarom je het zo doet ?

[Zoie]

Ik heb hem genegeerd en na een tijdje begon ik weer tegen hem te praten en sprong hij tegen me om met staart laag en probeerde mijn gezicht af te likken..

Wat wil zeggen dat het met de rangorde wel goed zit, maar denk je dat hij ook iets heeft geleerd in de trant van: als ik zwakke hondjes aanval, wordt de baas heel boos op mij, dus laat ik dat nu maar niet meer doen ?

[Natas.]

Ik heb hier iemand in de buurt die z'n hond continue bij zich roept, het beest kan zowat geen stap verzetten. En als ie niet meteen luistert maar 'te laat' komt aanzetten wordt hij in z'n nekvel gegrepen en krijgt een preek van hier tot Tokio.
Vind ik zo vreselijk om aan te zien!

Als Raisa (en vroeger Queenie) iets gedaan heeft wat niet mag en ze volgt daarna m'n commando op, ga ik haar ook niet jubelend belonen. Een 'goed zo dat is braaf' op neutrale toon, even aan de lijn, stukje lopen zonder plichtplegingen, en dan weer vrij geven.
Kan zij even nadenken en ik afkoelen

[Caro.]

Belonen voor zitten of hierkomen, dat doe ik op zo'n moment niet.
Als Kaya zoiets uitgehaald heeft, dan roep ik haar met een brul bij me en volgt meestal een bars commando 'volg' (of iets dergelijks). Na eventjes, denkend richting een halve minuut ofzo, krijgt ze dan weer vrij van me.
Dus ik geef geen enorme donderpreek, maar beloon haar ook niet voor het hierkomen.

Ja precies, zo ongeveer gaat het altijd, met meer of minder straf. Maar kan je ook uitleggen waarom dit beter is dan haar belonen voor hierkomen bijvoorbeeld ? Leert ze hier meer van, en zo ja, wat dan, of is het iets anders waarom je het zo doet ?

Tja, uitleggen
Ze doet iets fout, iets wat tenminste niet mag en om die reden roep ik haar (ik roep trouwens bijna nooit 'hier' dan hoor, maar geef een stop-commando waarop ze naar mij toe komt). De oorzaak is dus in mijn ogen dusdanig dat ze geen beloning verdient, maar ik kan haar ook niet straffen juist omdat ze luistert. Dus kies ik een tussenweg door direct een ander commando te geven en daarna vrij te geven en dan is er dus wat mij betreft ook niets meer aan de hand.

[Baily]

Ik heb hem genegeerd en na een tijdje begon ik weer tegen hem te praten en sprong hij tegen me om met staart laag en probeerde mijn gezicht af te likken..

Wat wil zeggen dat het met de rangorde wel goed zit, maar denk je dat hij ook iets heeft geleerd in de trant van: als ik zwakke hondjes aanval, wordt de baas heel boos op mij, dus laat ik dat nu maar niet meer doen ?

Hij reageert na zoiets wel veel alerter op mij als ik hem terug roep. Hij luistert wat dat betreft gelukkig al vrij goed.

Alleen hij heeft het niet afgeleerd om zwakke honden aan te vallen, hij weet nu wel dat het niet gewaardeerd wordt. Maar toch moet ik alert blijven dat hij zoiets niet doet, want op een gegeven moment, als je aandacht zou verslappen op dit soort dingen, zou hij het gerust nog een keer doen.

Maar dat is hoe de hond is en in hoeverre je hem laat gaan. Misschien dat je aan andere honden dat wel af kunt leren, het enige wat ik kan doen is Buck onder appel houden, en zelf heel goed opletten,en op die manier herhaling voorkomen.

[Caro.]

Belonen voor zitten of hierkomen, dat doe ik op zo'n moment niet.
Als Kaya zoiets uitgehaald heeft, dan roep ik haar met een brul bij me en volgt meestal een bars commando 'volg' (of iets dergelijks). Na eventjes, denkend richting een halve minuut ofzo, krijgt ze dan weer vrij van me.
Dus ik geef geen enorme donderpreek, maar beloon haar ook niet voor het hierkomen.

Ja precies, zo ongeveer gaat het altijd, met meer of minder straf. Maar kan je ook uitleggen waarom dit beter is dan haar belonen voor hierkomen bijvoorbeeld ? Leert ze hier meer van, en zo ja, wat dan, of is het iets anders waarom je het zo doet ?

Tja, uitleggen
Ze doet iets fout, iets wat tenminste niet mag en om die reden roep ik haar (ik roep trouwens bijna nooit 'hier' dan hoor, maar geef een stop-commando waarop ze naar mij toe komt). De oorzaak is dus in mijn ogen dusdanig dat ze geen beloning verdient, maar ik kan haar ook niet straffen juist omdat ze luistert. Dus kies ik een tussenweg door direct een ander commando te geven en daarna vrij te geven en dan is er dus wat mij betreft ook niets meer aan de hand.

Moet ik trouwens wel even erbij vermelden dat dit echt voor zaken geldt waar ze zwaar ettert

Net zat ze bv met haar snuffert in de vuilniszak en dan roep ik haar, maar dan krijgt ze natuurlijk niet verder allerlei barse commando's.

[Zoie]

[Maar dat is hoe de hond is en in hoeverre je hem laat gaan. Misschien dat je aan andere honden dat wel af kunt leren, het enige wat ik kan doen is Buck onder appel houden, en zelf heel goed opletten,en op die manier herhaling voorkomen.

Ja, maar dat is nu net precies mijn punt. Je kunt corrigeren om iets af te leren, en je kunt onder appel zetten om iets te voorkomen of af te breken. Maar wat ik zie hinkt op twee gedachten. Of zie ik dat verkeerd ?

[starfleet]

Als ik zoiets mee maak denk ik altijd: heeft dit zin ? Ik bedoel vooral dat doorgaan nadat de hond in zit is gegaan. Ik zie dit heel vaak en zelf doe ik het nooit zo.

Hoe doen / zien jullie dat ?

Van zo'n preek begrijpt de hond helemaal niks. Ingrijpen en klaar lijkt me.

Anne

[Zoie]

je hond kliert ( in jouw ogen, je hond kent dat begrip niet ). Je laat je hond weten dat hij heel urgent moet komen. Hij komt. Waarom nu niet gewoon belonen ?

[Rataplan]

Volgens mij is die preek meer een uiting van frustratie dan dat het opvoedkundig verantwoord is Al pakken de honden wel de sfeer waarop je iets zegt op, lange verhalen hebben verder geen enkel nut.
Na een opgevolgd commando zijn ze bij mij toch braafffffffff

[Caro.]

je hond kliert ( in jouw ogen, je hond kent dat begrip niet ). Je laat je hond weten dat hij heel urgent moet komen. Hij komt. Waarom nu niet gewoon belonen ?

Ik snap wat je bedoelt hoor, maar stel nu: je hond dendert op een andere hond af, bijt, hond is gewond, jij roept je hond bij je en je hond komt.
Moet je dan gaan belonen omdat hij komt?

Het is weer zo situatie afhankelijk dit
Stel dat mijn hond op een andere hond afdendert en ik roep en ze komt meteen, dan beloon ik.
Stel dat het zo snel gaat dat ik geen tijd heb om te roepen, maar alleen om te onderbreken met een 'heeee genoeg!!!' en ze komt naar me toe, dan zet ik haar verder onder appel (bv 'af' om tijd te hebben om naar de andere hond te kijken, of 'volg' om haar daar weg te krijgen).

Ik vind het dus erg afhankelijk van de situatie hoe te reageren.

[Baily]

[Maar dat is hoe de hond is en in hoeverre je hem laat gaan. Misschien dat je aan andere honden dat wel af kunt leren, het enige wat ik kan doen is Buck onder appel houden, en zelf heel goed opletten,en op die manier herhaling voorkomen.

Ja, maar dat is nu net precies mijn punt. Je kunt corrigeren om iets af te leren, en je kunt onder appel zetten om iets te voorkomen of af te breken. Maar wat ik zie hinkt op twee gedachten. Of zie ik dat verkeerd ?

'

Ik denk dat je zoiets alleen kunt corrigeren op het moment zelf en niet nadat het al voorbij is. Dus als de hond naar je toekomt dan is het moment dat je kunt corrigeren al voorbij, en dan corrigeer ik niet.

Maar Buck zat nog bovenop het hondje en dan vind ik het een andere situatie. Dan moet je wel trouwens, want je moet hem er toch afhalen.

Maar daarna ga ik niet door met corrigeren, want het was hem al volkomen duidelijk hoe ik er over dacht, dan negeer ik en na heel even is het ook weer over ook. Nieuwe ronde, nieuwe kansen........

Was hij voor mij terug te roepen geweest en had hij daar naar geluisterd dan had ik beloont voor het terugkomen. je beloont dan niet voor de foute actie van hem. Het is wel heel moeilijk om op dat moment onderscheid daarin te maken voor jezelf, omdat je eigenlijk nog geschrokken en boos bent. Maar toch moet je dat kunnen scheiden van elkaar denk ik.

Ik denk niet dat zulke situaties door corrigeren af te leren zijn. Wel leert de hond door dat je duidelijk bent op het moment zelf dat hij moet luisteren. dat verbeterd wel daarmee in mijn ervaring.

Dus ik kies voor correctie op heterdaad, en niet doorstraffen en belonen na opvolgen van commando als het moment al voorbij is. Dus een combinatie afhankelijk van de situatie.

met als doel de hond beter onder appel te hebben en niet om het gedrag af te leren. dat zou leuk zijn als dat kon, maar mij lukt dat niet.

[Baily]

je hond kliert ( in jouw ogen, je hond kent dat begrip niet ). Je laat je hond weten dat hij heel urgent moet komen. Hij komt. Waarom nu niet gewoon belonen ?

Ik snap wat je bedoelt hoor, maar stel nu: je hond dendert op een andere hond af, bijt, hond is gewond, jij roept je hond bij je en je hond komt.
Moet je dan gaan belonen omdat hij komt?

Het is weer zo situatie afhankelijk dit
Stel dat mijn hond op een andere hond afdendert en ik roep en ze komt meteen, dan beloon ik.
Stel dat het zo snel gaat dat ik geen tijd heb om te roepen, maar alleen om te onderbreken met een 'heeee genoeg!!!' en ze komt naar me toe, dan zet ik haar verder onder appel (bv 'af' om tijd te hebben om naar de andere hond te kijken, of 'volg' om haar daar weg te krijgen).

Ik vind het dus erg afhankelijk van de situatie hoe te reageren.

In zo'n situatie beloon ik niet uitgebreid, zoals met stukjes kaas. Maar ik zeg wel, goed zo, of eventjes een klopje/aaitje op zijn hals, voor het aanlijnen, als hij dan na roepen bij me komt. Of als hij dan na commando goed volgt ofzo.Ik denk, hoezeer het ook eigenlijk tegen je gevoel in gaat, dat je het terugkomen na roepen belonend moet houden. Hoe minimaal een beloning dan ook is op zo'n moment.

Maar het is meestal zo in zo'n situatie dat ik de hond snel aanlijn en aan de andere partij vraag of er schade is. Niet dat het dagelijks gebeurt hoor, lijkt misschien zo, maar dat valt heel erg mee.

[Eline*]

Ik donder als Nelson begint te donderen. Dan al zet ik een boze toon in en als hij direct luistert stop ik mijn gedonder. Dat is dan dus zijn beloning..het stoppen van iets onaangenaams. Belonen doe ik dan niet, want slecht gedrag moet geen voorbode zijn van een beloning. Als hij doordondert preek ik dus wel en corrigeer ik ook fysiek door even een knijpje. Puur omdat ik hem schrik wil aanjagen voor de volgende keer.
Soms kies ik er dus wel voor na te tieren, maar alleen in het geval van "dit kan echt niet!!". Overigens, dit alles alleen in contact bij andere honden. Verder ben ik niet van het corrigeerde type, maar ik wil echt geen reu die vecht.

[Moos]

Moos etterbakt zelden, maar als hij het doet krijgt hij van mij een brul. Stopt hij dan meteen dan zeg ik volgens mij meestal niks. Soms een neutrale 'goed zo', maar ik ga dan iig niet staan jubelen zoals ik doe als hij meteen komt als ik roep ofzo.
Maar ik ga ook zeker niet achteraf nog eens staan tieren.

Moos is erg goed in wegsnauwen van een andere hond (met name reuen, maar ook bij bepaalde opdringerige zelfverzekerde teven). Een snauwtje mag (als een hond bovenop hem springt mag hij best even laten weten dat dat niet de bedoeling is), maar blijft hij daarna eterbakken dan moet hij ophouden en wel meteen.

Wat ik wel doe is belonen als hij na een brul van mij 'netjes' reageert op de andere hond in kwestie. Blijft die andere hond opdringerig en geeft Moos mij de tijd om die weg te sturen i.p.v zelf door te gaan snauwen dan beloon ik hem ook met mijn stem (dat betekent dan dus dat Moos een andere reu even heeft laten snuffelen met hoge stramme staart, zonder meteen te gaan snauwen en grauwen. Ik grijp dan in en stuur de hond in kwestie weg als het langer door blijft gaan).

[Zoie]

ja, ik doe het dus echt wel, belonen na bij me roepen en met me mee lopen, ook al is geklier daar aan vooraf gegaan. De "straf" zit dan in de manier waarop ik ze bij me roep. Spok heeft daar even aan moeten wennen, maar hij snapt het nu ook, geloof ik.

Komen ze niet, dan is het een ander verhaal.

[Eline*]

Het hangt ook erg van de hond af hoor. Nelson is gewoon niet snel onder de indruk. Nelson moet je echt goed aanpakken anders heeft hij complete poep aan je als het erom gaat. Zo onderdanig en haast slaafs als hij oogt, als je hem corrigeert zie je daar echt op het moment zelf bijna niets van binnenkomen. Ik heb hem wel eens flink in zijn nek gepakt waarop hij piepte, ik liet los en hij was alweer bezig met hetgeen waarvoor ik hem strafte. Bij hem moet ik dus echt soms mijn punt maken als het om belangrijke dingen gaat.

[corason del perro]

Als je een hond wilt straffen of corrigeren heb je ong 2sec om dit te doen anders is de hond allang weer met anderen dingen bezig. Wat dus inhoudt dat je precies op goede momenten belonen of straffen moet wat dus idd best moeilijk kan zijn.

Maar om je vraag t beantwoorden dat mopperen achteraf heeft dus geen nut. De hond weet op dat moment al niet meer waar het nu eigenlijk over ging en is al met anderen dingen bezig.

[Eline*]

Als je een hond wilt straffen of corrigeren heb je ong 2sec om dit te doen anders is de hond allang weer met anderen dingen bezig. Wat dus inhoudt dat je precies op goede momenten belonen of straffen moet wat dus idd best moeilijk kan zijn.

Maar om je vraag t beantwoorden dat mopperen achteraf heeft dus geen nut. De hond weet op dat moment al niet meer waar het nu eigenlijk over ging en is al met anderen dingen bezig.

Als je na 10 seconde gaat straffen voor iets wat 10 sec. geleden is gebeurd heeft het geen zin. Als ik mijn hond wegtrek van een andere reu die hij de oren wil wassen weet hij 5 seconde later echt wel waar die donderpreek die dan nog gaande is ook alweer voor was.
Achteraf mopperen is zinloos, maar dan heb je het puur over het moment van straffen en niet over de lengte van de preek.

[corason del perro]

Het ging volgens mij ook om het moment de hond werdt eerst "gestraft"met foei toen weggehaald en vervolgens moest hij zitten. Daarna kreeg hij nog een preek dus zijn wij het verder eens geloof ik ZINLOOS

[Eline*]

Het ging volgens mij ook om het moment de hond werdt eerst "gestraft"met foei toen weggehaald en vervolgens moest hij zitten. Daarna kreeg hij nog een preek dus zijn wij het verder eens geloof ik ZINLOOS

Ja, mee eens! Dank voor je helderheid.

[nance]

Ik zit op een scootmobiel en heb 5 honden los, als ik zie dat ze een hond gaan klieren of wat staan te vreten in de bosjes, roep ik:
kom hier straf halen
Ze komen dan allemaal en gaan netjes zitten voor de preek, maar das meer voor de lol en voor de gezichten van de mensen die staan te kijken.
Ze weten ook wel dat als ik ze roep dat ze braaf zijn en meestal krijgen ze ook wat en dan beloon ik ze voor het hierkomen...
Maar door ze te roepen, stoppen ze met t verkeerde gedrag en dat was de bedoeling

[Moos]

ja, ik doe het dus echt wel, belonen na bij me roepen en met me mee lopen, ook al is geklier daar aan vooraf gegaan. De "straf" zit dan in de manier waarop ik ze bij me roep. Spok heeft daar even aan moeten wennen, maar hij snapt het nu ook, geloof ik.

Komen ze niet, dan is het een ander verhaal.

Tja, Moos is ontzettend goed in het verband leren leggen tussen wat hij fout deed-ik roep-koekje. Zo kan hij soms meters achterblijven, ik roep hem, hij komt, koekje. En dat herhaalt hij dan een keer of 30 als ik niet oppas. Hij heeft ook een periode gehad dat hij steeds terugliep naar iets te vreten op straat om daar te gaan wachten tot ik hem weer bij me riep want dan werd hij weer beloond

Daarnaast is Moos gewoon een zelfverzekerd kereltje, die heel veel kan hebben. Als ik even een boze stem opzet voelt hij zich daar niet bepaald door gestraft. Hij luistert dan wel, maar zijn hele houding is nog super-zeker en hij kijkt dan met zo'n blik van "ach ja, mocht geloof ik niet, nou dan ga ik wel wat anders doen, pomtiedom"
Als ik Moos in zijn kladden grijp (wat misschien 2 keer per jaar voorkomt hoor) dan blijft hij me eerst nog aan staan kijken, en draait uiteindelijk wel zijn kop weg. Laat ik hem dan los, dan rent hij weer verder het bos in. Geen oortjes plat, geen staart laag, geen kruiperig gedrag naar de baas toe; niks.
Hij luistert dan wel, net zoals hij luistert naar een barse stem. Maar ik heb het idee dat dat meer komt door een bepaalde verstandhouding die wij hebben dan doordat hij daar nou zo van schrikt of van onder de indruk is.

En dus ga ik hem niet jubelend staan belonen als ik hem met barse stem heb weggebrult bij een andere hond.
Ik beloon hem wel weer als hij daarna netjes met mij meeloopt en volgt, dan weer wel, maar niet als hij stopt met etterbakken vanwege mijn gebrul.

[miekmiek]

Ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk om me te beheersen wanneer ik een dikke middelvinger van tommie krijg. Dat is puur mijn eigen frustratie, op dat moment voel ik me zo tekort schieten als hondenbaas.

Tommie heeft er een handje van eerst nog even uitgebreid te staan vlaggen wanneer ik hem bijvoorbeeld bij me roep. Daarna komt hij wel hoor, maar kalmpjes aan. Als ik op hem af loop om hem te straffen, dan zorgt hij er wel voor dat hij net buiten mijn handbereik blijft. De etter.
Ook is hij niet echt onder de indruk van een schop onder zijn kont, het is een hard hondje met een grote ego.

Tja, ik schiet op dat gebied een beetje tekort af en toe. Het is hier dus wel eens voorgekomen dat ik tommie bij me riep en daarna even mijn ongenoegen liet blijken. Het helpt geen reet, uiteindelijk ben ik de gene die zich klote voelt.