Moderator: moderatorteam
Dat vind ik niet erg want dat heb ik zelf in de hand gewerkt 
Bij mensen die hij niet zo goed kent kan ik hem met 'ophouden' wel wegsturen, bij bekende is dat wat lastiger.
Na meerdere waarschuwingen ben ik een keer goed boos geworden en nu laat ze het wel, maar ik moet wel opletten. Probeer ik dat zootje ongeregeld nog een beetje opvoeding bij te brengen gaat zij ze leren dat ze zo alles van je bord mogen stelen. 
Ze weten dat ze van mij nooit iets krijgen, maar vooral Kiki gaat het liefste op het bord van het bezoek zitten zodat ze het snel en effectief kan leegeten. Van mij mogen ze niet bedelen, vooral omdat Kiki geen maat kan houden. Die is steeds bezig met het zoeken van haar grenzen en dan wordt het geen leuker hondje. 
) Maar dat leer je niet meer af, zo heeft hij zijn eten waarschijnlijk bij elkaar gescharreld. Dus we moeten altijd visite waarschuwen enzo, dat ze niet met hun schoteltje met gebak de andere kant op moeten kijken, want dan is het weg. 
en kijkt alleen maar terwijl wij eten, en die krijgen ook af en toe wel wat. Hij is niet consequent. 
Het is niet zo dat ze zo dicht naast je komt zitten, ze blijft op haar plaats, maar die kop spreekt boekdelen. Ze krijgt van mij ook altijd het laatste hapje, of een stukje kaas. Ik vind het ook niet erg. Ik heb altijd gezegt ....als we een grote hond krijgen wordt er niet gebedeld. 
Maar in de praktikijk komt er hier niets van terecht. 
Haha jaaaa precies dat doet Fangio dus ookjip007 schreef:hier meestal 2 koppen op tafel , met ogen die alles volgen , zolang die koppen op tafel blijven liggen en verder niets doen , maakt het me niets uit.
even een doekje nodig daarna om de tafel weer kwijlvrij te maken :N:
. Nu weet hij niet dat er een mogelijkheid bestaat dat hij iets krijgt, dus doet ook geen pogingen. 
De toastjes worden bijna uit de mond gekeken en de tafel waar het op staat wordt hevige verdedigd tegenover de katten; die mogen niet in de buurt komen, want het zijn háár toastjes. . Tijdens het eten hoeven ze niet per se in de mand, maar ze moeten niet in de buurt van de eettafel komen, wat ze ook niet doen. Het hondje van een goede vriendin bedelt ook als de neten, behalve bij mij. Hij weet het dondersgoed dat er bij mij niks te halen valt. . Ze krijgen nog steeds niks aan tafel, maar ik bewaar wel wat stukjes voor ze en voor de honden die ze krijgen als we de tafel gaan afruimen.
Die jaag ik weg; ga het baasje maar vervelen, maar niet mij. Nu is het niet zo dat ik met een deegroller achter die hond aan ga, maar ik zeg dat ie moet weg gaan, wijs hem de weg en negeer hem verder volkomen.Nanna schreef:
Dat doet Puck dus erg graag.ik heb er ook een hekel aan als 'vreemde' honden bij mij komen schooien - als hun baasje dat fijn vindt, voor mij prima hoor, maar laat hij dan maar bij de baas gaan staan staren en kwijlen.
. Eén keer is dus echt wel voldoende om voor de rest van je leven niet meer rustig te kunnen eten 
. We hebben het opgelost, door Dinah te leren dat ze op haar 'plaats' moet blijven (haar matje) terwijl we eten. Ze mag er maar af komen, als we gedaan hebben. Nu heeft onze dochter de laatste tijd wel de hobby om, eens ze geen zin meer heeft in boterhammen, haar boterham in stukjes te scheuren, en die stukjes één voor één op de grond te gooien. Dan blijft Dinah niet liggen natuurlijk! En voor Maude is het feest, zo'n zotte hond(en) rond haar zien snuffelen. Daarom gaat Dinah vaak in een andere kamer, als Maude aan het eten is (niet bij ons). Lies en co schreef:Hier ook eentje dat kan bedelen als de beste. Bedelen, wat zeg ik? Voor je het weet, is ze met m'n dochter haar eten weg. Deed ze NOOIT tot ik terug kwam van 't ziekenhuis, na de bevalling van m'n dochter. Wee o wee, wie dat was, dat Dinah aan tafel toen iets gegeven heeft
Een andere oplossing weet ik niet. Stom, als andere mensen hun dom gedrag bij je eigen hond zo'n lastig gevolg heeft.
Degene die Dinah iets van de tafel gegeven heeft, was m'n schoonmoeder. (of andere schoon-familie) Terwijl ze verdomd goed wisten dat ik dit niet wou, en waarom (omdat je anders een schooier krijgt voor de rest van je leven). Enfin, gasten dus, die de regels van het huis kenden.Daan schreef:Ik wil het liever niet, maar ik ben ook weer geen dictator hier in huis die alleen bepaalt wat er wel en niet mag.
