De helft van het jaar mogen de honden hier niet los in het giga-duingebied, maar alleen in twee hondenbossen. Daar kom je altijd veel andere honden tegen; bekende, maar ook onbekende, of vaag bekende honden.
Sinds bijna 3 weken mogen honden weer los in de duinen, en lopen we daar i.p.v in de hondenbossen. In de duinen kan je als je wilt helemaal geen andere honden tegenkomen, neem je de bekendere routes dan kom je er een handjevol tegen.
Wat me nu zo opvalt is dat zowel Moos als Saar nu nog veel makkelijker zijn naar andere honden toe, nu we er dus elke week maar een paar tegenkomen.
Moos wil nog weleens snauwen, maar nu hij niet elke dag hele hordes andere honden tegenkomt doet hij dat niet meer. Vanmiddag heeft hij zelfs eventjes gespeeld met een volle lab-reu en een Stabij-reu, twee maanden geleden was het meer van 'snuffel, snuffel' en dan doorlopen.
We zijn vanmiddag ook twee hele zelfverzekerde reuen tegengekomen die uitgebreid aan zijn piemel gingen likken en over hem heen gingen staan; Moos vond alles best, en kwam, als die reuen klaar waren, vrolijk naar me toegerend. Twee maanden geleden hadden ze een fikse snauw kunnen krijgen.
En Saar wordt steeds vrijer; vindt eigenlijk vrijwel alle hele grote honden ook leuk, en je ziet haar bijna met de dag opleven. Ik wist niet dat ze zo gek kon doen buiten
Nu kan ik me nog herinneren dat pupje Saar echt opklaarde toen ik wat meer andere honden ging mijden, maar ik had juist in mijn hoofd zitten dat we, zelfs nu ze los mogen in de duinen, toch ook nog maar naar die hondenbossen moesten gaan zodat ze wel hun 'sociale vaardigheden' konden blijven oefenen.
Alleen nu heb ik het idee dat we misschien juist wat minder overdreven contact met andere honden moeten zoeken.
Dus; kan je, bij volwassen honden, contacten met vreemde honden overdoseren waardoor ze minder sociaal worden i.p.v socialer?
