Eén hond: zielig?

[Marion.]

Hoho je qoute niet goed he, rosco fauve schreef dat, ik niet

Aangepast

[Zoek stok!]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

[Marie-Josée]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Onze kerels doen dat zelf, ik verkeer in de luxe positie thuis te werken en ik woon in een dorp wat omringd is door natuurgebieden, dus ze doen elke dag een paar uur zoekspelletjes Trainen doe ik tijdens de wandelingen.Bruno is bijna 13 dus die mag nu zijn eigen gangetje gaan en daardoor heb ik dus mijn handen vrij voor Tomas, waarbij ik ook niets meer hoef te doen dan af en toe de regels herhalen......

[Caro.]

Als Dapper gaat vechten blaft Cleo er hooguit bij en Cleo kan hartstikke leuk spelen terwijl Dapper een aso'tje is. Honden worden geen clonen omdat ze samenleven Hier in ieder geval niet. Dapper is er hooguit socialer van geworden en Cleo wat meer zelfverzekerd toen ze naast Dapper het trauma Spaans asiel mocht verwerken

Herkenbaar. Ik vind het dan ook mooi om te zien hoe Silka en Billy dingen 'samen' doen (hele 'hondse' dingen zoals samen snuffelen, in elkaars oren bijten, samen plassen, dingen waar ik als baasje nooit aan kan tippen) maar elkaars gedrag niet imiteren.
Dat komt volgens mij ook omdat zowel Bill als Silka al volwassen waren toen ze 'samen gingen wonen'.

Hier was dat ook niet zo, terwijl Kaya pas 11 maanden was toen Moritz kwam en Moritz nu niet het toonbeeld van een stabiele reu (wél richting andere honden trouwens).
De angst/het blaffen richting mensen, heeft Kaya nooit overgenomen.
En Moritz heeft nooit de pittigheid van Kaya naar andere honden overgenomen; hij deed ook nooit mee als Kaya eens uit haar pan ging.

[Caro.]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

[fabienne s]

ik vond dat haast niet te doen.nou heb ik het geluk dat ruby een hele stabiele hond is en snel nieuwe dingen aanleert,en canyon gelooft het allemaal wel.dat ik nog met beide actief in de jacht was wisselde ik de seizoenen af met wie ik trainde,dus het ene seizoen die en het andere seizoen weer de ander.ik was dan thuis wel heel druk met beide.maar doordat de ene heel goed ging en de ander wat minder(canyon)ging mijn aandacht sneller naar ruby zodat zei een leuk diploma'tje zou halen en canyon liep er dan wel is voor spek en bonen bij en heb ik haar bepaalde dingen niet goed aangeleerd of goed uitgebouwd.nu is ruby met pensioen en train ik met canyon de gg-b,maar dan nog ben ik thuis nog steeds met ruby bezig omdat die hond helemaal opfleurt van een paar simpele opdrachten.dus recreatief de honden trainen zal best wel te doen zijn,maar aangezien ik iemand ben die ook goede resultaten wilt zien als dat kan vond ik het dus best wel is moeilijk om 2 honden een beetje leuk mee te krijgen.

[Moos]

Mijn ogen zijn -hoe naïef eigenlijk- pas een beetje opengegaan, nadat Noa heel intensief contact kreeg met haar maatje Jip, waar ze dagelijks mee speelt.
Na een paar weken zag ik haar gedrag naar hem toe veranderen t.o.v. haar gedrag naar andere willekeurig voorbijkomende honden waar ze wel eens mee speelt.
Jip is de enige die aan haar oren mag snuffelen, alleen hij mag uitgebreid onder haar staart duiken met z'n snufferd etc... Simpele voorbeelden, maar zo bepalend geweest voor mijn gedachtengang m.b.t. het hebben van één of meerdere honden.
Het gaat me niet eens zozeer om het spelen op zich...Hartstikke leuk, natuurlijk, maar interactie bestaat uit zoveel meer dingen tussen honden dan alleen dat en dat telt, volgens mij....

Dit zie je hier ook heel duidelijk inderdaad.

Als Saar en Moos spelen flikt Saar dingen bij Moos die een andere hond echt niet moet proberen. Ze springt over hem heen, staat soms over hem heen terwijl hij op zijn rug ligt en sopt uitgebreid zijn oren uit.
En Moos mag bij Saar ook weer dingen die geen enkele andere hond mag. Of tenminste, die mogen het wel, maar dan wordt ze bang.
Moos heeft soms Saars voorpoot in zijn bek, terwijl Saar op d'r rug ligt, en is daar dan behoorlijk mee aan het sjorren, en Saar vindt het geweldig.

Sinds Saar er is, is zij ook de enige hond die samen met Moos aan een stok mag hangen en samen met hem in 1 kuil mag graven. En ze is de enige hond die hem buiten enorm hard tegen een boom aan mag beuken zonder dat hij pissig wordt

Ik vind het ook altijd zo mooi om te zien hoe ze echt een vast patroon hebben van Moos de leider, en Saar die volgt.
Als ik 's ochtends wakker wordt, en Saar ligt naast me en Moos in zijn mand, gaat Saar op het voeteneinde van het bed staan dansen "Moooooooossss, ze is wakker, kom nou!!!!!!!", en dan komt Moos mij begroeten en dan pas doet Saar het ook.
Zelfde als we uit gaan. Bij het laatste rondje is Saar vaak wel wakker, maar Moos ligt in coma in zijn mand. Als ik dan in de gang mijn schoenen en jas aan sta te doen staat Saar naast me wat op en neer te stuiteren; rent dan terug de kamer in, lijkt naar Moos te roepen "joehoeeeee Moos we gaan!", en pas als Moos de gang in komt komt Saar ook weer mee. En dan echt met zo'n blij snuitje van "he, gelukkig, we zijn compleet, we kunnen!"

[estelle]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

maar dat gaat niet altijd op.
Hier hebben wij ook een aantal honden die niet met een hond van de roedel spelen. Bijv. mijn Hera. Die speelt zelden, afentoe speelt ze eens met Woopy.
Hera moet ik echt elke dag vermaken ondanks dat er hier toch meer dan genoeg andere honden rondlopen.

[starfleet]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

De behoefte om bezig te zijn met de baas wordt minder volgens mij, ze hebben elkaar immers. Als je een tweede hond erbij zou hebben, zou je waarschijnlijk een training laten vallen, omdat het anders gewoon te druk wordt met een volledige baan.


Anne

[Moos]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

De behoefte om bezig te zijn met de baas wordt minder volgens mij, ze hebben elkaar immers. Als je een tweede hond erbij zou hebben, zou je waarschijnlijk een training laten vallen, omdat het anders gewoon te druk wordt met een volledige baan.


Anne

Dat denk ik ook. Dat je, ik roep maar wat , met Bram door zou gaan met behendigheid en met de tweede hond weer begint met gehoorzaamheid; zoiets. (of moet je gehoorzaamheid doen om verder te kunnen komen in behendigheid?) Dat je 1 dag in de week traint met elke hond.

Als het goed klikt dan hebben ze tussendoor ook echt heel veel aan elkaar om ze bezig te houden
Moos heeft niet vreselijk veel geestelijke inspanning nodig, maar toen hij nog alleen was speelde ik wel veel met hem binnen; dat had hij ook echt nodig.
Nu met Saar erbij spelen we nog weleens, maar heel vaak als een van de twee zin heeft om iets te doen gaan ze de ander uitdagen. Nu liggen ze ook te rollenbollen op het kleed bijvoorbeeld, terwijl Moos vroeger waarschijnlijk nu met een knuffel in zijn bek naast me had gestaan.

Als ik trouwens eens met ze speel dan negeren ze mij binnen een halve minuut en gaan samen verder spelen

[Dobermannlover]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Ik moet zeggen dat ik in het begin dubbele wandelingen maakte,aangezien Jaia veel problemen had met bepaalde dingen op haar wandelingen.
Dat moest ik eruit krijgen en heb met haar alleen de weg op gemoeten en juist die situaties waar ze op reageerde proberen om te buigen naar positieve indrukken.Dat deed ik dus zonder onze Cas en kostte me wel veel aan tijd,ja.Naarmate ik zag dat ze meer op mij begon te bouwen in de voor haar moeilijke situaties,heb ik ze samen mee op pad genomen.Nu loop ik soms nog wel met hen apart,maar dat is puur omdat ik met Jaia oefeningen moet doen voor de training.
Ik heb de beginperiode met Jaia nooit erg gevonden,ik moest haar aftasten en zij mij.Ik wist dat ik extra tijd moest investeren.Stel dat ik een pup had genomen,had ik het anders gedaan.Die had ik niet zo lang apart laten lopen met mij .
Naast het trainen met Jaia ,besteed ik niet extra tijd aan twee honden dan ik aan 1 hond zou doen.
Vaak zijn ze ook met elkaar heel leuk bezig.

[Zoek stok!]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

De behoefte om bezig te zijn met de baas wordt minder volgens mij, ze hebben elkaar immers. Als je een tweede hond erbij zou hebben, zou je waarschijnlijk een training laten vallen, omdat het anders gewoon te druk wordt met een volledige baan.


Anne

Okay. Ik zag mezelf al 4 x in de week trainen op de hondenschool en om en om balletje balletje doen met de honden

Mocht behendigheid goed blijven gaan, dan zou ik wel heel serieus willen gaan trainen. Gaat toch een hoop tijd in zitten. En dan heb ik maar 1 hond

[Zoek stok!]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

[Moos]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Dat "wij samen tegen de wereld" gevoel verdwijnt wel een beetje is mijn ervaring.
Ik vond dat zelf juist ook wel heel prettig omdat ik me snel iets te druk maak over of mijn hond het wel goed heeft en of hij wel gelukkig is. Met Saar erbij heeft hij haar ook nog, en ben ik niet de enige waar hij zijn vertier en plezier uit kan halen.

Ik vind trouwens niet dat de band met Moos minder is geworden, absoluut niet. Alleen het is nu "ik en de hondjes' i.p.v 'wij tweetjes tegen de rest" zeg maar.

[Caro.]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Hmmm, moeilijke vraag
Ik geloof wel dat de hele close band met Kaya wat verminderd was. Tenminste, ik merk nu dat ze meer naar me toetrekt de laatste tijd.
Maar dat is wat wij beschrijven onder 'band' en of al die enorme aanhankelijk nu zo goed is voor de hond dat weet ik ook weer niet

[Zoek stok!]

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Nee. Misschien wordt die door wat concurrentie wel sterker.

Ik vind trouwens de logica van "Ik hou mijn hond lekker behoeftig want dan vindt hij mij leuker" nogal fout. En nee..ik zeg niet dat dat jouw logica is..voor we dat weer krijgen.

Bram is juist behoorlijk zelfstandig. Ik kan me voorstellen dat hij met een hond erbij nog zelfstandiger zou worden en dus ook wat onbereikbaarder voor mij, snap je?

[starfleet]

Bram is juist behoorlijk zelfstandig. Ik kan me voorstellen dat hij met een hond erbij nog zelfstandiger zou worden en dus ook wat onbereikbaarder voor mij, snap je?

Ik zou als ik twee honden had toch ook regelmatig wat tijd apart inplannen, net zoals ik dat bij mijn kinderen ook altijd heb gedaan. Met Bram heb je al een hele sterke basis en een tweede hond is toch het beste om pas te nemen als je eerste hond een jaar of 2, 2,5 is imo.

Buffy is nu 24 maanden en ik weet eigenlijk nu pas heel goed wat voor tweede hond erbij moest komen als dat zich voordeed.

Anne

[nance]

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Nee absoluut niet, ik heb met alle 3 een byzondere band, ook met alle 3 iets anders! Wel neem ik s avonds na het eten 1 van de 3 apart mee, ff alleen aandacht, ff iets van ons samen. De anderen weten dat en blijven dan rustig thuis.

[yamie]

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Nee. Misschien wordt die door wat concurrentie wel sterker.

Ik vind trouwens de logica van "Ik hou mijn hond lekker behoeftig want dan vindt hij mij leuker" nogal fout. En nee..ik zeg niet dat dat jouw logica is..voor we dat weer krijgen.

Bram is juist behoorlijk zelfstandig. Ik kan me voorstellen dat hij met een hond erbij nog zelfstandiger zou worden en dus ook wat onbereikbaarder voor mij, snap je?

Dat ligt aan je eigen sturing.
De meeste honden die zich zelfstandig gedragen doen dat omdat ze weten dat het baasje toch wel op hun let.
Dat is met twee honden niet anders. Aan de andere kant is het met twee honden makkelijker om ze wat meer naar hjou en elkaar te laten kijken en wat minder naar de rest van de wereld. Puur omdat er binnen het roedel meer te beleven valt.

als ik met mijn honden loop en dan met meer dan 2, dan ben ik idd met "de honden"op stap, en tuurlijk roep ik ze ook nog wel bij naam, maar vaak is het toch "kom op jongens"deze kant ! of hierrrrrr honden!

ze zijn dan meer bezig met elkaar en een plekje "moet"door allemaal besnuffeld worden, blaft de 1 , dan zijn ze allemaal gespits enz enz.

loop ik afzonderlijk met de honden? dan ben ik god ( nah ja bij wijze van dan) en ik neem dan ook met regelmaat een hond apart mee ( even een boodschapje, even koffie drinken ergens) dat zijn dan imo hele waardevolle momenten. daar geniet ik dan ook weer even extra van, het jij en ik gevoel, want ja dat is wel minder als je er meer hebt ( nu heb ik er dus meer dan 2, dus dat is nog anders hoor) maar ik vind het juist zo mooi om de honden samen te zien, hun interactie. ze hebben mij nodig om hun eten, om hun sturing, om hun veiligheid, maar niet om het jij en ik tegen de rest van de wereld gevoel, ik vind ook dat dat ondergeschikt is,aan de meerwaarde en het plezier van een hondenmaatje.

[Marie-Josée]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Ja die hele speciale band wordt minder voelbaar al is die er misschien nog wel.Dat vind ik een van de minpuntjes van meerdere honden.Bruno en ik waren een perfekt team, nu eist Tomas erg veel aandacht en Bruno berust daarin.

[Baily]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

De band kan verminderen als je verder ook niks meer apart doet met je honden. Dus alles samen met de rest. Ik heb nu gemerkt dat als ik ze regelmatig apart meeneem dat de band heel sterk blijft.

Ze vinden het ook heel erg spannend en leuk om apart dingen te doen, al is het maar tien minuutjess apart clickeren in de tuin. degene die aan de beurt is barst haast van trots "zie je mij, ik ben nu belangrijk". tegenover de andere honden

terwijl de rest met de neus tegen het raam staat of braafjes voor het raam ligt te wachten.
Toen ze jonger waren heb ik echt heel veel apart gedaan met ze en was daar bijna de hele dag mee bezig. Nu is het makkelijker omdat ze ouder zijn, gewend aan de gang van zaken, accepteren dat een ander aan de beurt is enzo.

[Jacky]

Nee, ik vind niet dat een hond zielig is.
Mijn vorige hond had ik er geen plezier mee gedaan naar mijn idee. Het hangt dus sowieso van de hond zelf af.
Daarnaast vind ik dat je niet een tweede hond zou moeten nemen omdat een hond maar zielig is. Je moet er bewust voor kiezen en ook tijd erin willen stoppen.

Ik vind het super hoor, 2 honden, heb ervoor gekozen en echt geen spijt van gehad, maar ik vind het niet per definitie beter, het hangt van de baas, de hond en de omstandigheden af.

juist.

als ik kijk naar mijn eigen honden, Odin kan prima zonder Ivan, andersom weer niet. Het hangt echt van de hond af. Maar ze hebben het wel weer leuk samen

[Sita]

Ik lees heel geïnteresseerd mee. De knoop is hier bijna doorgehakt om er een tweede hond bij te nemen. Allereerst omdat ik hetzelf gewoon heel leuk vind en ten tweede omdat ik meer ben gaan werken.

En van Sita weet ik gewoon zeker dat ik nooit kan tippen aan een hondenvriendje. Maar ze moet nog anderhalf jaar wachten. Dan is ze 2,5 jaar. Maar de voorpret met uitzoeken van het ras begint nu al.

[Rami]

Wat ik me nog afvroeg he. Ik heb iets met hondenrassen die vrij actief moeten zijn, ook 'psychisch'. Met Bram ben ik veel met zoekspelletjes, denkspelletjes en trainen bezig. En we gaan twee keer in de week naar de hondenschool voor gehoorzaamheid en behendigheid.

Ik vraag me weleens af waar ik de tijd vandaan zou moeten halen om dat met een tweede hond ook te doen. Hoe doen jullie dat?

Dan hoeft dat juist veel minder, want ze kunnen spelen met hun hondenmaatje.
Kaya vraagt nu veel en veel meer aandacht dan toen ze Moritz nog had.

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Ja die hele speciale band wordt minder voelbaar al is die er misschien nog wel.Dat vind ik een van de minpuntjes van meerdere honden.Bruno en ik waren een perfekt team, nu eist Tomas erg veel aandacht en Bruno berust daarin.

Ik herken dat helemaal niet en is dus misschien toch afhankelijk van de hond in kwestie...
De band die ik met Billy heb is niet veranderd sinds de komst van Silka. Als we in de polder lopen komt hij nog net zo regelmatig naast me stappen, af en toe blij omhoog kijkend, zoals 'ie vroeger - toen 'ie nog 'enige' hond was - ook deed. En in huis ligt 'ie net zo graag aan mijn voeten als vroeger. Ik merk in zijn gedrag naar mij helemaal geen verschil.
En met Silka is de band nog steeds groeiende. Dat merk ik zowel buiten (ze gaat steeds beter luisteren, ik zie dat ze het allemaal heel graag 'goed' wil doen) als binnen (in de buurt liggen).
Ik zie ook niet dat ze om aandacht strijden. Ze hebben gewoon ieder hun eigen 'ding', hun eigen manier van 'omgaan' met mij en mijn vriend.
Misschien heeft het er ook mee te maken dat Bill en Silka niet op elkaar lijken. En daarmee bedoel ik wat 'ras' beterft, behoeftes, karakter/temperament etc..

[Marion.]

En vermindert de band die je hebt met de hond dan niet als ze meer met elkaar bezig zijn? Ik kan me nu regelmatig echt een 'team' voelen met Bram. Allemaal van die dingen die ik me afvraag terwijl het helemaal niet nodig is omdat er geen tweede komt. Maar ik vraag het toch

Ja die hele speciale band wordt minder voelbaar al is die er misschien nog wel.Dat vind ik een van de minpuntjes van meerdere honden.Bruno en ik waren een perfekt team, nu eist Tomas erg veel aandacht en Bruno berust daarin.

Ik herken dat helemaal niet en is dus misschien toch afhankelijk van de hond in kwestie...

Nee, ik ook niet. Met Saar had ik een hele speciale band, en op zich was dat wel iets wat door mijn hoofd speelde "is het wel eerlijk om een tweede hond in huis te nemen, hoe kan die óóit tippen aan wat ik met Saar heb"

Maar vanaf dag 1 dat Miep in huis kwam wist ik dat het onzin was. De band met Saar is nog net zo speciaal, en Miep heeft een heel eigen band met mij. Ook heel speciaal, en heel anders.

[yamie]

Ja die hele speciale band wordt minder voelbaar al is die er misschien nog wel.

Ik herken dat helemaal niet en is dus misschien toch afhankelijk van de hond in kwestie...

Ik herken dat ook helemaal niet.
Ik begrijp dat ook niet.

als ik voor mijzelf spreek, de band is niet weg, maar wel minder voelbaar wanneer ik bv met alle honden ga lopen.

en in huis? ik heb met allemaal een andere band eigenlijk, ze hebben hun eigen trekjes , de honden die of alleen, of met z'n 2en hier opgegroeid zijn, heb ik bv een andere band mee, dan met bv Mégan of oliver, Meg kwam natuurlijk in een roedel van 5, waar ze erg veel van leert enz, en Ollie was een jaar toen hij hier kwam wonen.

ik heb een band met mijn honden, maar ben blij dat ze hun eigen honden clubje hebben.

[Gonny]

Ik vind één hond zielig, ja.
Als je twee honden hebt weet je waarom.

Ik heb echt medelijden met honden die voor alle interactie van mensen afhankelijk zijn.

onzin...ligt aan de hond...Sindy wil het liefst alleen zijn, ze wil nog niet hebben dat er een andere hond tegen haar aan ligt...(of mens of kat) 1x in de zoveel tijd speelt ze een paar minuten met Boris of Mien, maar als ik Boris en Mien weg zou doen, hijst Sindy de vlag

[Rami]

Ja die hele speciale band wordt minder voelbaar al is die er misschien nog wel.

Ik herken dat helemaal niet en is dus misschien toch afhankelijk van de hond in kwestie...

Ik herken dat ook helemaal niet.
Ik begrijp dat ook niet.

als ik voor mijzelf spreek, de band is niet weg, maar wel minder voelbaar wanneer ik bv met alle honden ga lopen.

Maar dat komt - denk ik - omdat jij meer dan twee honden hebt. Met 'maar' twee honden voelt dat niet echt anders of minder. Tenminste, ik ervaar het niet zo.

en in huis? ik heb met allemaal een andere band eigenlijk, ze hebben hun eigen trekjes , de honden die of alleen, of met z'n 2en hier opgegroeid zijn, heb ik bv een andere band mee, dan met bv Mégan of oliver, Meg kwam natuurlijk in een roedel van 5, waar ze erg veel van leert enz, en Ollie was een jaar toen hij hier kwam wonen.

ik heb een band met mijn honden, maar ben blij dat ze hun eigen honden clubje hebben.

Ja, zo voel ik het ook. Ik (en mijn vriend) heb een hechte band met zowel Silka als Billy. Op een heel andere manier maar met de één zeker niet minder (of meer) dan de ander.
En Sil en Bill hebben op hun beurt ook weer hun 'eigen' band.

[rosco fauve]

Dat vind ik dus niet kunnen, zo n roedel dier als een brak heeft soortgenoten nodig.

[/quote]

Misschien was het anders geweest als hij in een roedel was opgegroeid maar dat is niet zo. Hij weet nu niet beter dan dat ik z'n baasje en roedel ben (samen met m'n man) Rosco probeert in een vreemde omgeving ook altijd ons drieeën bij elkaar te houden. Dat is toch ook een soort roedel gedrag?

Wat mijn inziens belangrijker is bij dit soort brakken is dat ze hun jachtpassie kunnen uitleven volgens mij zou Ros daar met liefde alle honden van de wereld voor willen inruilen. Zolang hij maar kan jagen.

Volgens mij is de ene brak ook echt de andere niet. En Rosco heeft volgens mij gewoon niet veel behoefte aan soortgenoten. Het ras is per slot van rekening ook heel zelfstandig.

Marja

[kiki78]

daan is hier alleen. ik pas vaak op bij vrienden en dan is hij samen met andere honden. hij geniet dan duidelijk van het samen zijn maar ik zie hem ook echt genieten als we weer samen thuis thuis zijn. ik twijfel nog steeds over een tweede hond. financieel kan ik op dit moment geen tweede hond nemen, ook ben ik zoek naar ander werk. nu gaat daan altijd mee naar mijn werk en ik weet niet of dat in mijn volgende baan ook kan. nu heeft hij 3 oppassen waar hij heen kan maar die willen geen 2 honden opvangen. dus voorlopig blijft hij alleen en heeft hij dagelijks veel contact met zijn vriendinnetjes.