Jachthondpup aangelijnd of los?

[Benji&Brenda]

Ted loopt ook altijd los, maar bij Ted moet ik opletten op haar manier van lopen. Als die op een bepaalde manier begint te lopen/rennen, dan weet ik dat ik maar beter een sprintje kan trekken om haar even aan te lijnen, anders sta ik een uur te wachten.

Je ziet het inderdaad wel aankomen, die blik, de manier van wegspurten/hoofdhouding...
Maar op dat moment kan ik haar niet meer aanlijnen. Zij rent echt veel harder dan ik kan en haar startpositie is natuurlijk ook al verderop (want ze rent eigenlijk constant dus als ze niet op de weglooptour is loopt ze ook niet naast me maar dat hoeft ook niet want dan zou ze geen lol hebben, Britt heeft pas echt lol als ze kan rennen rennen rennen)
Dus ik ben wel benieuwd hoe jij dat dan doet? Of heb jij niet zo'n scheurmonster?

[Jaap*]

Nog even voor alle duidelijkheid, en daarna kom ik écht van de preekstoel af

Er ontstaan vaak dezelfde problemen, buiten niks meer aantrekken van de baas en/of langdurig wegblijven en veel in de riem hangen.
De, mijns inziens, meest zekere manier om dit op voorhand te voorkomen is de hond niet té veel vrijheid te geven op te jonge leeftijd.

Een echte sneuper die wel te bereiken blijft en goed hierkomt is natuurlijk niet veel mis mee, maar als de hond door te veel vrijheid de kans krijgt om zelfbelonend najagen te gaan conditioneren krijg je zo'n endorfine-junkie en is het weer een "rothond" terwijl dat voorkomen had kunnen worden....

Als het goed gaat, gaat het goed. Maar het gaat lang niet altijd goed
Vandaar,...better safe than sorry.

[marian*]

De, mijns inziens, meest zekere manier om dit op voorhand te voorkomen is de hond niet té veel vrijheid te geven op te jonge leeftijd.

Maar dat hoeft ook niet,als je het "onzichtbare" lijntje gebruikt óf al een hond hebt die goed luistert zoals ik had want daar keek Bente heel veel van af.

[Jaap*]

De, mijns inziens, meest zekere manier om dit op voorhand te voorkomen is de hond niet té veel vrijheid te geven op te jonge leeftijd.

Maar dat hoeft ook niet,als je het "onzichtbare" lijntje gebruikt óf al een hond hebt die goed luistert zoals ik had want daar keek Bente heel veel van af.

Ik twijfel wel eens of het onzichtbare lijntje wel bij iedereen aanwezig is

[marian*]

De, mijns inziens, meest zekere manier om dit op voorhand te voorkomen is de hond niet té veel vrijheid te geven op te jonge leeftijd.

Maar dat hoeft ook niet,als je het "onzichtbare" lijntje gebruikt óf al een hond hebt die goed luistert zoals ik had want daar keek Bente heel veel van af.

Ik twijfel wel eens of het onzichtbare lijntje wel bij iedereen aanwezig is

Is er ook niet altijd en bij mij brak het ook weleens maar als het er is moet je er gebruik van maken

[Josee]

Nog even voor alle duidelijkheid, en daarna kom ik écht van de preekstoel af

Er ontstaan vaak dezelfde problemen, buiten niks meer aantrekken van de baas en/of langdurig wegblijven en veel in de riem hangen.
De, mijns inziens, meest zekere manier om dit op voorhand te voorkomen is de hond niet té veel vrijheid te geven op te jonge leeftijd.

Een echte sneuper die wel te bereiken blijft en goed hierkomt is natuurlijk niet veel mis mee, maar als de hond door te veel vrijheid de kans krijgt om zelfbelonend najagen te gaan conditioneren krijg je zo'n endorfine-junkie en is het weer een "rothond" terwijl dat voorkomen had kunnen worden....

Als het goed gaat, gaat het goed. Maar het gaat lang niet altijd goed
Vandaar,...better safe than sorry.

Ik snap je insteek, maar .... ik blijf erbij dat als je van pup af aan, positief beloont op terugkomen, dat ze makkelijker komen. Er hangt zoveel af van de eigenaar. Legt deze het goede accent op terugkomen, dan heb je (met staande honden) denk ik een heel groot probleem voorkomen....
Ik heb wel gehoord, dat dat met brakken wat lastiger is , omdat deze gefokt zijn om zelfstandig te jagen ipv in opdracht van de baas (lijkt mij tenminste)>
En natuurlijk zitten er per ras en per hond verschillen, maar ik ben van mening (door mijn eigen ervaring) dat als er een goede basis is tussen baas en hond de verwachtte moeilijkheden mbt jagen niet zo heel groot moeten zijn.
Als een hond eén echte neuroot is, merk je vaak ook dat de baas/hond combinatie niet echt geweldig is (uitzonderingen daar gelaten)..... Dat is iets wat ik vaak tegen kom...
En dan is het idd verstandiger om hem niet die vrijheid te geven omdat de baas dan in die gevallen vaak totaal genegeerd worden
Tuurlijk moet je altijd kijken of het wijs is om je hond los te laten.... voldoende loopruimte voor je een weg of fietspad tegenkomt ed...
Kijk, mijn reu loopt altijd los, geen probleem.
Maar met mijn teef moet ik echt eerst ff nadenken in vreemd gebied of het slim is, omdat ik weet dat ze haar neus gebruikt.
Maar zelfs als ze bezig is kan ik haar (hoewel ik ook soms met moeite) terugfluiten....

[Jaap*]

Omdat wij best veel moeite hebben gehad om Felix op het "goeie spoor" te krijgen ondanks dat we er bewust mee omgingen heb ik mij voorgenomen om nooit weer in de valkuil te stappen en dus in ieder geval uiterste voorzichtigheid te betrachten bij het loslopen, ik heb het dan over jonge honden.

Een jonge hond kan heel goed hierkomen maar toch ook zelfstandig aan het werk gaan, het laatste is wat ik beoog te voorkomen.
Het was ook het aanvankelijke probleem(-pje) met Felix.

[Josee]

Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je je hond kent en probeert met de ervaringen die je eerder hebt opgedaan , het juiste voor de hond te kiezen.
Mensen die hun hond 'aflezen' weten wanneer ze iets kunnen verwachten en weten dan vaak ook welke keuze ze moeten maken (wel of niet loslaten , wel of niet aanlijnen op dat moment).

Maar elke hond is en reageert weer anders en dus 1 standaard oplossing kan gewoon niet.
Kijk naar je eigen hond, luister naar je eigen gevoel en zorg dat jij de BAAS bent.... dan komt het op den duur goed (enne... jonge honden doen nu eenmaal onverwachte dingen )

[Jaap*]

Maar elke hond is en reageert weer anders en dus 1 standaard oplossing kan gewoon niet.

Daarom opteer ik dus, nogmaals, op dit forum voor de generaliserende aanpak, in iedere andere optie moet je elk geval seperaat behandelen.
Ik heb de vraagstelling dan ook als "algemeen" geinterpreteerd.

Kijk, wij hebben zo met z'n allen misschien niet zoveel problemen met de aard van onze honden, maar er zijn heel erg veel anderen die dat wel hebben of misschien niet eens weten wat ze in huis hebben gehaald.
Ik vind dat je, met alle bagage die je hebt, die mensen niet op het verkeerde been moet zetten, daar kan de hond later nog wel eens veel last van krijgen immers.

[Jaap*]

'T is linke soep om uit te gaan van je eigen situatie bedoel ik, ...er zijn zoveel andere

[ranetje]

Maar elke hond is en reageert weer anders en dus 1 standaard oplossing kan gewoon niet.

Daarom opteer ik dus, nogmaals, op dit forum voor de generaliserende aanpak, in iedere andere optie moet je elk geval seperaat behandelen.
Ik heb de vraagstelling dan ook als "algemeen" geinterpreteerd.

Kijk, wij hebben zo met z'n allen misschien niet zoveel problemen met de aard van onze honden, maar er zijn heel erg veel anderen die dat wel hebben of misschien niet eens weten wat ze in huis hebben gehaald.
Ik vind dat je, met alle bagage die je hebt, die mensen niet op het verkeerde been moet zetten, daar kan de hond later nog wel eens veel last van krijgen immers.

'T is linke soep om uit te gaan van je eigen situatie bedoel ik, ...er zijn zoveel andere

Dat is zeker het geval
Daarom is deze discussie ook zo leuk

Zoals ik vertel over het enorme verschil tussen mijn eerste en tweede Teckel, waarbij ik dacht na de eerste ervaring dat ik prima in staat was om "een Teckel" gehoorzaam te maken NOT

Jij wijst er heel terecht op dat je van ervaringen van anderen wel kunt leren, maar dat je er niet zonder meer van uit kunt gaat dat het DUS op die manier ook met je eigen hond zal lukken.

[marian*]

maar dat je er niet zonder meer van uit kunt gaat dat het DUS op die manier ook met je eigen hond zal lukken.

Klopt
Mijn eerste Drent was in bepaalde opzichten ook heel anders dan Bente nu,maar was ook een reu terwijl Bente een teef is.En da's ook al een heel verschil.
Verder verschillen natuurlijk je eigen omstandigheden soms en ook het gebied waar je ze uit laat verandert weleens

[nance]

Maar elke hond is en reageert weer anders en dus 1 standaard oplossing kan gewoon niet.

Daarom opteer ik dus, nogmaals, op dit forum voor de generaliserende aanpak, in iedere andere optie moet je elk geval seperaat behandelen.
Ik heb de vraagstelling dan ook als "algemeen" geinterpreteerd.

Kijk, wij hebben zo met z'n allen misschien niet zoveel problemen met de aard van onze honden, maar er zijn heel erg veel anderen die dat wel hebben of misschien niet eens weten wat ze in huis hebben gehaald.
Ik vind dat je, met alle bagage die je hebt, die mensen niet op het verkeerde been moet zetten, daar kan de hond later nog wel eens veel last van krijgen immers.

Elke baas is ook anders, maar als het goed is heb je de hond met het karakter wat net jou aanspreekt. Ik ben een op en top Brakkenmens, geniet van ze op alle manieren en ja ze gaan wel eens t bos in op een spoor, maar komen daarna vrijwel gelijk terug itt Rambo. Iedereen die bewust kiest voor een jachthond zal er dus ook op de goede manier op inspelen.

Als je zomaar een jachthond neemt en je niet verdiept in wat je in huis hebt, dan komen er de problemen.

[amiwoods]

Ik heb Loddie vanaf dat ze 8 weken is gewoon losgelaten en het hierkomen er heel goed ingetraind. Ze kan nu ook prima los in het bos en het gebeurt echt zelden dat ik nog op haar moet wachten. Alleen in de schemer en het donker, als de konijnen om je oren vliegen ga ik niet naar t bos...

Hoya de opvanger(Sabueso) laat ik ook al los en voor worst wil ze graag weer bij me komen. Dus daar train ik het ook in en die is al 7 jaar.

Knap hoor; en dat bij brakken! Een Sabueso is toch ook een brak of is dat een staande hond?

Ja das een Spaanse brak en heeft het op en top mooie brak karakter! Heerlijke honden

mag ik je even uit de droom helpen dat de hond die je op de foto als onderschrift hebt geen sabueso is , hooguit een kruising.
een sabueso heeft namelijk geen zwart. komt alleen in oranje wit voor de ene of de andere kleur overwegend.

ik heb ze nu al 12 jaar waarvan ik ze 10 jaar fok en ken het ras dus door en door. een sabueso is een brak behorende tot de groep van lopende honden sectie drijvers.

[Geer]

Ik heb Loddie vanaf dat ze 8 weken is gewoon losgelaten en het hierkomen er heel goed ingetraind. Ze kan nu ook prima los in het bos en het gebeurt echt zelden dat ik nog op haar moet wachten. Alleen in de schemer en het donker, als de konijnen om je oren vliegen ga ik niet naar t bos...

Hoya de opvanger(Sabueso) laat ik ook al los en voor worst wil ze graag weer bij me komen. Dus daar train ik het ook in en die is al 7 jaar.

Knap hoor; en dat bij brakken! Een Sabueso is toch ook een brak of is dat een staande hond?

Ja das een Spaanse brak en heeft het op en top mooie brak karakter! Heerlijke honden

mag ik je even uit de droom helpen dat de hond die je op de foto als onderschrift hebt geen sabueso is , hooguit een kruising.
een sabueso heeft namelijk geen zwart. komt alleen in oranje wit voor de ene of de andere kleur overwegend.

ik heb ze nu al 12 jaar waarvan ik ze 10 jaar fok en ken het ras dus door en door. een sabueso is een brak behorende tot de groep van lopende honden sectie drijvers.

Oooooooohhhh...en DAAR had ik nou net niet moeten gaan kijken. Wat een gave site zeg. Zucht. Het is dat ik in de stad woon, maar anders...ik vind het zulke geweldige honden...

[amiwoods]

Knap hoor; en dat bij brakken! Een Sabueso is toch ook een brak of is dat een staande hond?

Ja das een Spaanse brak en heeft het op en top mooie brak karakter! Heerlijke honden

mag ik je even uit de droom helpen dat de hond die je op de foto als onderschrift hebt geen sabueso is , hooguit een kruising.
een sabueso heeft namelijk geen zwart. komt alleen in oranje wit voor de ene of de andere kleur overwegend.

ik heb ze nu al 12 jaar waarvan ik ze 10 jaar fok en ken het ras dus door en door. een sabueso is een brak behorende tot de groep van lopende honden sectie drijvers.

Oooooooohhhh...en DAAR had ik nou net niet moeten gaan kijken. Wat een gave site zeg. Zucht. Het is dat ik in de stad woon, maar anders...ik vind het zulke geweldige honden...

ojee weer een verslaafde
PS. oppassen is altijd mogelijk

[nance]

Ik heb Loddie vanaf dat ze 8 weken is gewoon losgelaten en het hierkomen er heel goed ingetraind. Ze kan nu ook prima los in het bos en het gebeurt echt zelden dat ik nog op haar moet wachten. Alleen in de schemer en het donker, als de konijnen om je oren vliegen ga ik niet naar t bos...

Hoya de opvanger(Sabueso) laat ik ook al los en voor worst wil ze graag weer bij me komen. Dus daar train ik het ook in en die is al 7 jaar.

Knap hoor; en dat bij brakken! Een Sabueso is toch ook een brak of is dat een staande hond?

Ja das een Spaanse brak en heeft het op en top mooie brak karakter! Heerlijke honden

mag ik je even uit de droom helpen dat de hond die je op de foto als onderschrift hebt geen sabueso is , hooguit een kruising.
een sabueso heeft namelijk geen zwart. komt alleen in oranje wit voor de ene of de andere kleur overwegend.

ik heb ze nu al 12 jaar waarvan ik ze 10 jaar fok en ken het ras dus door en door. een sabueso is een brak behorende tot de groep van lopende honden sectie drijvers.

Hoya is een Sabueso Espanol die 7 jaar lang gebruikt is voor de fok en nu ze te oud is op straat gegooid was. In spanje hebben ze ook met haar gejaagd. Volgens de mensen in Spanje is het daar een veel gebruikte jachthond.

[amiwoods]

Knap hoor; en dat bij brakken! Een Sabueso is toch ook een brak of is dat een staande hond?

Ja das een Spaanse brak en heeft het op en top mooie brak karakter! Heerlijke honden

mag ik je even uit de droom helpen dat de hond die je op de foto als onderschrift hebt geen sabueso is , hooguit een kruising.
een sabueso heeft namelijk geen zwart. komt alleen in oranje wit voor de ene of de andere kleur overwegend.

ik heb ze nu al 12 jaar waarvan ik ze 10 jaar fok en ken het ras dus door en door. een sabueso is een brak behorende tot de groep van lopende honden sectie drijvers.

Hoya is een Sabueso Espanol die 7 jaar lang gebruikt is voor de fok en nu ze te oud is op straat gegooid was. In spanje hebben ze ook met haar gejaagd. Volgens de mensen in Spanje is het daar een veel gebruikte jachthond.

jagers gebruiken doorgaans veel kruisingen met franse brakken en noemen het dan sabueso's(speurhond op zijn spaans), maar dit is echt geen zuivere hoor ze heeft het type maar haar zwart verraad haar kruising afkomst. iedere zuivere sabueso heeft in spanje een stamboom omdat het ras nog steeds op een terugfok programma staat, iedere afwijkende kleur wordt meteen gediskwalificeerd voor de fok en zal nooit in aanmerking komen voor het stamboek. die niet zuivere honden belanden dan bij boeren die gewoon een goed werkende jacht hond willen die fokken op eigenschappen niet op een rastypische hond. en kruisen andere brakken in. vandaar de zwarte aftekening dat is echt afkomstig van een franse brak.
ik herken een sabueso uit duizenden, dus die mensen van de opvang in spanje kunnen zoveel zeggen.

kijk maar hier dit zijn echte sabueso's www.perreraiberica.nl

[Moon]

Nog even voor alle duidelijkheid, en daarna kom ik écht van de preekstoel af

Er ontstaan vaak dezelfde problemen, buiten niks meer aantrekken van de baas en/of langdurig wegblijven en veel in de riem hangen.
De, mijns inziens, meest zekere manier om dit op voorhand te voorkomen is de hond niet té veel vrijheid te geven op te jonge leeftijd.

Een echte sneuper die wel te bereiken blijft en goed hierkomt is natuurlijk niet veel mis mee, maar als de hond door te veel vrijheid de kans krijgt om zelfbelonend najagen te gaan conditioneren krijg je zo'n endorfine-junkie en is het weer een "rothond" terwijl dat voorkomen had kunnen worden....

Als het goed gaat, gaat het goed. Maar het gaat lang niet altijd goed
Vandaar,...better safe than sorry.

Toch zou ik van jou graag horen hoe je dat dan doet in de praktijk. Als ik het goed begrijp hou je ze aan de lijn (vanaf 8 weken?) en mogen ze pas los als ze goed luisteren. Maar om enigszins het loslopen na te bootsen moet je dan met een heel lange en lichte lijn werken. Ik heb Dante een paar periode's gedurende een paar weken aan zo'n lijn gehad en wat een ellende was dat Lijn bleef overal aan haken, ik kreeg de zenuwen als er een andere hond aan kwam, bang dat iedereen in de lijn verstrikt zou raken (ook de baasjes :N: ). En volgens mij had Dante het haarfijn in de gaten; kwam altijd braaf en onmiddellijk als hij geroepen werd.
Dus ik ben heel benieuwd hoe jij dat gedaan hebt?

[Moon]

Ik snap je insteek, maar .... ik blijf erbij dat als je van pup af aan, positief beloont op terugkomen, dat ze makkelijker komen. Er hangt zoveel af van de eigenaar. Legt deze het goede accent op terugkomen, dan heb je (met staande honden) denk ik een heel groot probleem voorkomen....

Er is ook binnen de staande honden groep een groot verschil! Een Weimaraner of Vizsla is een andere hond dan de Bracco of Spinone. Toen ik aan de Bracco begon was ik daar niet van op de hoogte, hoewel ik alles wat ik maar vinden kon heb gelezen over staande honden.. Bij de Bracco bijvoorbeeld, is Bloedhond ingefokt (is ook nog aan het uiterlijk te zien) en dat is goed te merken aan het jachtgedrag (af en toe brak-achtig)
Dus bij ons was dit soort opvoeding niet genoeg. Ik werd er heel onzeker van als ik om me heen keek (een paar Weimaraners en een Vizsla in de buurt). Zij trainden op nagenoeg dezelfde manier als ik en bij hen lukte het wel en bij mij ging het zo vaak mis?!
Ik vroeg me dus af (en dat doe ik nog steeds ) hoe ik een eventueel volgende keer sneller het doel zou kunnen bereiken.. (Of ik ben gewoon een waardeloze trainer, dat kan natuurlijk ook nog )

[Josee]

Moon, daar ben ik het wel met je eens, elk ras heeft natuurlijk zijn eigen manier van jagen en mate van zelfstandigheid daarin.
Het zal vast niet aan juw goede intenties liggen, maar meer aan het karakter van je hond!
Je hebt misschien zelfs kans dat als je een pup neemt van het zelfde ras, deze op dezelfde manier van trainen totaal anders reageert (en bv wel terug komt ipv lekker eigengereid gaan jagen...).
En in hoeverre speelt de (stamboom) lijn hierin mee??!!
Bij de weimaraners weet ik dat mensen met de uitgeselecteerde duitse en engelse 'jachtlijnen' soms meer moeite hebben om het jachtinstinct en karakter te beteugelen dan de amerikaanse (show) lijnen....
Ik weet niet of daar ook een verschil in zit bij de bracco??

[Jaap*]

Het verstrikt raken in de lijn duurt maar even, ze hebben heel snel door dat dat vervelend is als je ze er niet mee gaat helpen, lekker laten modderen met die lijn dus , maar eens kijken hoe handig ze ermee worden
De lange lijn werkt niet "binnen de bebouwde kom". Maar daarbuiten toch geen probleem?

Het is een beetje lastig uit te leggen, wat ik bedoel over te brengen is dat ik bij een volgende pup heel gedoseerd zou omgaan met het loslopen.
Dus bij gewoon uitlaten aan de normale riem, net als een gewone hond.

In die gevallen waar anders de hond al snel wordt losgelaten "omdat het daar wel kan" zou ik extra voorzichtig zijn met loslaten, dit echt opbouwen met veel gebruik van een lange lijn (metertje of 5) dus, en met veel aandachtsoefeningen.

Ik zou daar bij een volgende pup voor kiezen om zodoende de mogelijkheid te hebben tijdig in te kunnen grijpen zonder er een groot punt van te hoeven maken in het kader van "pick your battle", als we er zelf een groot punt van maken door correctie's of juist te veel belonen wordt het voor de hond ook een "hot-item" en dat moet het eigenlijk niet zijn

Ook is mijn ervaring dat het beperken van de vrijheid een kalmerend effect geeft op de hond, dat stukje extra sturing wordt ervaren als hulp lijkt het wel en voorkomt stress situaties.
De hond wil heel graag leren wat er van hem wordt verlangt, wij moeten hem helpen het goed te doen, "help mij het zelf te doen".
Het komt voor dat de hond als het ware geen raad weet met al die ruimte om hem heen en als een dolle rond gaat rennen, lijkt leuk maar is het niet als je hem eens goed bekijkt op zo'n moment, paniekerig.

Ik wil benadrukken dat dit is toegespitst op mijn eigen ervaringen, het stukje van o.a. Nettie over haar teckels sterkt mij hier in, net zoals veel ervaringen van mensen in mijn directe jachthonden-omgeving.
Het betreft dan veelal staande honden en retrievers.

Je lijkt mij geenzins een waardeloze trainer overigens
Iedereen denkt altijd dat de ander het beter doet of makkelijker heeft, meestal valt dat nogal mee hoor

Ohja, om hem even lekker de benen te laten strekken gewoon een prikkelarm plekje zoeken
Nog mooier is, als je met z'n 2-en bent, hem lekker heen en weer roepen.

[Jaap*]

Daarnaast heeft een hond die echt betrouwbaar komt als hij geroepen wordt uiteindelijk de meeste vrijheid.

Pcies, dan zijn al die mitsen en maaren om het "struinen" goed te praten of uit te leggen helemaal niet nodig

[marian*]

De lange lijn werkt niet "binnen de bebouwde kom". Maar daarbuiten toch geen probleem?

Bente heb ik als pup zijnde ook heel even(2 uitlaatrondes in het bos) aan de lange lijn gehad en wat een ellende
Lijn bleef overal achter haken,iedereen struikelde erover(inclusief ikzelf) dus nee,ik heb die lijn heel snel afgeschaft;dat kon omdat ze heel veel van Max afkeek,maar ik doe het bij de volgende hond weer net zo.Los dus.

[Moon]

Moon, daar ben ik het wel met je eens, elk ras heeft natuurlijk zijn eigen manier van jagen en mate van zelfstandigheid daarin.
Het zal vast niet aan juw goede intenties liggen, maar meer aan het karakter van je hond!
Je hebt misschien zelfs kans dat als je een pup neemt van het zelfde ras, deze op dezelfde manier van trainen totaal anders reageert (en bv wel terug komt ipv lekker eigengereid gaan jagen...).
En in hoeverre speelt de (stamboom) lijn hierin mee??!!
Bij de weimaraners weet ik dat mensen met de uitgeselecteerde duitse en engelse 'jachtlijnen' soms meer moeite hebben om het jachtinstinct en karakter te beteugelen dan de amerikaanse (show) lijnen....
Ik weet niet of daar ook een verschil in zit bij de bracco??

De Bracco is nog een vrij puur werkras. In Italië vooral als jachthond gebruikt (door jagers dus). Gelukkig geen tweedeling tussen show- en werkhond.
Ik ben er altijd als de kippen bij als er iets wordt georganiseerd door de rasvereniging (behalve de laatste tijd ivm blessure van mijn hond). Dit om maar veel andere Bracco's te zien en baasjes te spreken; omdat je dit ras niet ziet op elke hoek van de straat
Wat ik jammer vind is dat er vaak niet helemaal open wordt gesproken over 'het niet altijd in de hand zijn' van de honden door de meer ervaren eigenaren. Tenminste dat is wat ík heb ervaren. Pas later heb ik ervaren dat ook de zeer goed getrainde honden weleens de neus achterna gaan. Dat je het dus eigenlijk moet zien als een gegeven.. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je daarom niet naar perfectie (wb het hierkomen) moet streven! Maar het blijft bij deze honden wel een aandachtspunt, ik denk hun leven lang. Ondanks dat hoef ik er geen nano-seconde over na te denken wat voor ras onze volgende hond zou worden

[Moon]

Ik zou daar bij een volgende pup voor kiezen om zodoende de mogelijkheid te hebben tijdig in te kunnen grijpen zonder er een groot punt van te hoeven maken in het kader van "pick your battle", als we er zelf een groot punt van maken door correctie's of juist te veel belonen wordt het voor de hond ook een "hot-item" en dat moet het eigenlijk niet zijn

Mee eens!

Daarnaast heeft een hond die echt betrouwbaar komt als hij geroepen wordt uiteindelijk de meeste vrijheid. Want die mag altijd los als het maar enigzins kan.

Vreselijk zonde om dat te verpesten door te snel te willen gaan.
Het is zoveel beter om het zo te draaien dat de hond het concept van een "hier" negeren helemaal niet doorkrijgt.

Oké, dan gaat hij bijv. niet meer los zodra het jachtinstinct 'ontwaakt'. Je traint dan lekker door (alle truukjes; tussendoor roepen, verstoppen, tussen twee mensen heen en weer, enz, enz. ). Wel los op plekken zonder al teveel verleidingen. Maar op een gegeven moment wil je toch verder (echt wildloos gebied is er niet veel vlgs mij). Je traint dan door (aan de lijn) in gebied waar je weet dat wild zit, en laat hem pas los op het moment dat de hond -aan de lijn- ook goed luistert ondanks de verleidingen?

Moet zeggen dat het me wel moeilijk lijkt om je jonge hond zo lang aan de lijn te moeten houden. (doe dit nu noodgedwongen en het valt me erg zwaar).
Maar het is wel iets om in het achterhoofd te houden

[amiwoods]

wij laten onze sabueso's ook niet los buiten ons eigen terrein.
ze moeten eerst leren zich te kunnen beheersen, de eerste 2 a 3 jaar zal de training voornamelijk aan een lange 10 mtr lijn zijn, als ze goed geconditioneerd zijn op zweet en de commando's accepteren kan er getraint gaan worden voor het luid op spoor. los van de lijn .
de sabueso is een zelfstandig werkende jachthond die individueel en in een kleine meute heel goed zonder jager kan werken. het vergt dan ook veel geduld en tijd voor je een goede zweethond hebt.
in spanje zijn ze daar veel makkelijker in daar gaan ze veel eerder los van de lijn, maar het gebeurt daar dan ook veel vaker dat ze gewond uit de jacht komen, het jagen op zwijnen vereist toch wat meer levenservaring en vaardigheid. in spanje is hij dan ook veel meer een voorwerp een hulpmiddel voor de jacht. en hier in nederland zijn ze buiten het werken ook nog huishond.
doordat onze populatie sabueso veel socialer is grootgebracht zijn er ook honden bij die wel zonder moeite los kunnen maar die vormen een uitzondering. in principe stamt ook onze populatie rechtstreeks af van de werkende honden in spanje.

[Jaap*]

...daar benut ik heel graag zijn naïeve puppyperiode voor om dat in die hersentjes te krijgen...

Dát bedoel ik

...aan de lange lijn gehouden op het eigen erf, maanden lang...

Waarom? En niet zonder supervisie toch?

Ik snap het gedoe over de lijn niet zo goed, aan de lijn is de hond nooit zonder supervisie in mijn ogen, je bent er zelf bij.
Misschien ligt het aan de omgeving hier, maar het trainen met de lange lijn doe ik in open gebied, dus zonder bomen of struiken en dan het liefst in de buurt van water (opvliegend gevederd wild).
Het bos is voor mij écht een stapje verder want prikkelend op de neus en dan gebruik ik een wat kortere lijn. hoewel ik er niet van houd kun je in geval van nood een rollijn gebruiken, maar ik heb gewoon een langeerlijn van een meter of 5 waar ik wat mee varieer afhankelijk van de situatie (meer-/minder lijn in de hand)

Er zijn toch zat honden die vaak aangelijnd mee uit worden genomen
Om misverstanden te voorkomen, het is niet zo dat de hond nooit los zou gaan,...het is alleen mijn ervaring dat het op een kalme vanzelfsprekende manier de regie bepalen een rustige hond oplevert die niet bij elke ontdekking op onderzoek uitgaat of wild opstoot,....gewoon omdat ie dat normaal vind.
Ik ben geen aanhanger van de theorie dat jachthonden het nodig hebben om veel vrij rond te kunnen rennen op eigen houtje, tenminste, niet meer dan andere honden. Hij heeft er meer aan als je hem mentaal uitdaagt.

Maar eigenlijk belanden we nu op het punt wat ik aanvankelijk probeerde te voorkomen,....rasverschillen

In het algemeen, als je écht wilt kun je voor alles een probleem bedenken, het zoeken van een creatieve oplossing werkt vaak beter

[Jaap*]

Ik wil maar zeggen, het is niet zo zwart/wit, net zoals met alles in het leven bestaat nergens een pasklare oplossing voor, ook al wil menig hondenschool je dat wel graag wijsmaken (hond gehoorzaam in 3 weken enzo )
Daarom kwamen al die crea-bea oplossingen ook zo bekend voor
Elke hond, en elke hond/baas combinatie is weer anders, maar de vraagstelling was in algemene zin

[Jaap*]

...ja (onder toezicht dus)...

sorry, was beetje flauw van mij