Samen een hond, altijd op 1 lijn?

[Marion.]

Wij hebben dus echt samen de honden. Samen aangeschafd, heel bewust. Samen grootgebracht. Samen verantwoordelijk. Samen.
Ze zijn niet van Pieter, ze zijn niet van mij, ze zijn van ons.

Uiteraard hebben wij wel een taakverdeling. Ik ben meer voor de dierenartsdingen, de inkoop van het eten, het regelen van de trimbeurten, het kopen van de riemen.
Pieter is meer de verwenner. Hij doet meestal de leuke wandelingen. Hij zoekt 's avonds in de diepvries uit welke maaltijd de dames krijgen. Hij reageert nooit eens kriegelig als hij "mijn" wandeling moet waarnemen. Volgens mij is er ook geen verschil in wie ze liever zien, Pieter of ik.

Maar toch hikt dat soms. Ik wil nu, ivm Saar's manken (hoe moeilijk ik het ook vind), even heel rustig aan doen met lopen. Ook tegen Pieter gezegd. Jaaaa, lijkt hem ook wel verstandig. Om vervolgens als het gaat sneeuwen een méga-wandeling naar het bos te maken
Hij heeft een heel klein hartje, en hij ziet dat Saar graag wil, en hij wil zelf eigenlijk ook graag, en dus..... gáán met die banaan
Ik kan in bejaarden-pas gaan lopen, maar als hij 's middags de riemen losgooit heeft dat geen enkele zin natuurlijk.

Maar ik kan het lief vragen, ik kan het dwingend bevelen.... het is net zo hard zijn hond, en hij vind dat hij er een lange wandeling mee moet maken

Twee kapiteins op 1 schip is niet altijd handig dus. Hoe doen jullie dat? En dat vraag ik dus aan de mensen die echt samen honden hebben.

[Tamara26]

Wij hebben 3 honden.
1 (zogenaamd van hem)
en 2 van mij.

Mijn vriend heeft niet zoveel tijd en zo, dus alles komt op mij neer, behalve het eten geven. Dat doet hij.
Voor de rest doe ik alles en zorg dat de roedel draait en er een goede rangorde behouden blijft tussen al het volk en dier hier.
En dat lukt prima!
Dus we hebben allebei gekozen voor de honden, maar ik hou t draaiende... Dat wisten we ook van te voren al hoor en toen had ik ook al twee honden...

Ik ga met ze naar de DA.
Ik verzorg ze qua vacht en ongedierte.
Ik koop het voedsel.
Ik ga met ze wandelen.
Ik ga met ze trainen.
enz. enz.

[Marion.]

Dus we hebben allebei gekozen voor de honden, maar ik hou t draaiende... Dat wisten we ook van te voren al hoor en toen had ik ook al twee honden...

Dat vind ik dus het lastige. Bij ons zijn het ècht onze honden. En ook als je alles tegen elkaar afweegt, zijn ze net zoveel van hem als van mij.

En ik kan vinden dat ze af moeten vallen, en ze dus geen eten meer geven, maar Pieter kan dat 's middags weer dierenmishandeling vinden en ze het dubbele voeren.
Ik kan vinden dat Saar absolute lijnrust moet, en dat kan ik 's ochtends leuk doen.... maar als Pieter 's middags denkt dat ze door het bos moeten gaan lopen in de verse sneeuw.. Waar ben ik dan?

[Tamara26]

Ja, dat is ook moeilijk...
Ik moet zeggen, mijn vriend dacht in het begin ook anders over dingen, maar toen hij zag dat wat ik zei beter was voor de honden (niet dat ik altijd gelijk heb, maar heb nu eenmaal meer ervaring), heeft ie zich erbij neergelegd...

[marian*]

Waar ben ik dan?

Nergens.
Misschien helpt het als je hem zegt dat lange wandelingen nu érg goed zijn voor Saar en dat ie de dames ook vooral goed vet moet voeren?Flink pushen dus?

[Pepie]

Ze zijn hier ook van ons. maar als je ziet dat je hond gaat manken na een lange wandelijng, en hij blijft dat doen krijgt hij toch een goede ruzie met mij.

[jip007]

ik zou dus echt kwaad worden als kick met een kreupele hond ging wandelen (zou hij gelukkig nooit doen ). Het gevolg van zo'n wandeling kan zijn dat de hond alleen maar nog langer op rust moet , dus ja voor wie doe je het dan eigenlijk.

[Hutsje]

Wij hebben honden maar ik doe het meeste. Ik loop met ze, ik voer ze, ik ga met ze naar de da, ik bepaal ook alles. Ik overleg wel eens dingen maar hij laat het allemaal aan mij over. Soms loopt Wim ook met ze en als ik er niet ben voert hij ze ook wel eens maar dan nog bepaal ik hoe lang en hoeveel. En als een hond lijnrust moet dan doet hij dat ook, omdat ik tegen hem zeg dat dat moet omdat het dan sneller over is of omdat dat beter voor de hond is. We hebben wel eens andere ideeen over de opvoeding (Wim die trots komt vertellen dat Kiefer een HELE grote plant met pot met gemak de kamer ingesleept heeft, en dan zegt: Goed he?) en we hebben wel eens andere ideen over hoe snel een pup naar buiten moet als hij wakker is enzo, maar hij laat het meeste aan mijj over. Gelukkig.
Waar jij dan blijft als Pieter toch een eind gaat lopen of ze veel eten geeft? Tja, ik zou dat echt niet willen. Omdat het gewoon niet goed voor ze is op dat moment. Gelukkig kan ik Wim daar wel van overtuigen en als het moet dan gaat hij met de een lwel lang wandelen en met de ander kort en aangelijnd indien noodzakelijk. .

[Living XL]

ik zou dus echt kwaad worden als kick met een kreupele hond ging wandelen (zou hij gelukkig nooit doen ). Het gevolg van zo'n wandeling kan zijn dat de hond alleen maar nog langer op rust moet , dus ja voor wie doe je het dan eigenlijk.

Ik sluit me hierbij aan. Als mijn partner dat zou doen (wat die gelukkig niet doet), heeft hij ook bonje...
Het belang van de hond staat hier voorop.
Ook al houd dat in dat er tijdelijk niet gespeeld of gematigd bewogen wordt.
Daarna kan je hond dat plezier weer wel hebben en hopelijk langer,
omdat de eventuele schade zo beperkt/voorkomen kan worden.
In de tussentijd kan je je hond op andere manieren "verwennen/vermaken"

[Geer]

Ik ben het hondenmens, Guus heeft honden. Ik wilde honden, hij liever niet. Liever niet werd niet perse, en niet perse zijn er nu twee Ik ben degene die zich er in verdiept, in opvoeding, in medische zaken, in gedragsmatige kwesties. Ik heb er mijn werk van gemaakt. Guus weet het inmiddels ook allemaal wel ongeveer, de boekjes, maar vindt dat gelees en gediscussieer maar onzin. Hij doet het op gevoel, en soms botst dat wel eens. Althans, botsen...met name op gedragsgebied doet hij dingen vaak anders dan ik. En ik moet zeggen...op sommige punten leg ik het af. Ik ben van de positieve opvoeding, van het negeren van slecht gedrag en belonen van goed gedrag. 'Volgens de boekjes'. Ik sta nog immer met Sophie te klooien aan de riem, die wil niet meelopen. Guus corrigeert als hij vindt dat hij moet corrigeren...en met hem lopen ze mee. Ik psychologiseer als de dames mot hebben, verzin rangorde-verhalen, roedeltheorieen en hormonale uitleg. Guus vindt ruzie ruzie en klaar is klaar. En ik moet zeggen...bij hem alleen zijn ze elkaar nog nooit in de haren gevlogen. En hij snapt vervolgens mijn panische 'hou ze uit elkaar als ze mot hebben gehad' drift niet. Zo schipperen we soms wat heen en weer, we hebben onze eigen aanpak, en die werkt voor ons elk apart.

[malinois]

Wij hebben er 5, 2 train ik mee en die zijn in onze ogen dus van mij, 2 traind(e) manlief mee dus die zijn in onze ogen van hem en m'n huishondje is van ons beiden. Ik laat alle honden overdag uit omdat manlief werkt overdag, 's avonds laat hij z'n eigen honden uit. Verder voer, dierenarts, verzorging etc. dat doe ik allemaal. Maar als er een hond gebleseerd is, welke dan ook, dan doen we beide hetzelfde dus niet los is niet los, en kort aangelijnd is ook echt kort en geen lange lijn.

[yamie]

ik heb geen partner met wie ik de honden deel, maar ik zou uit mijn vel knappen, als die partner, die net zoveel eigenaar was als ik, de hond niet in acht neemt, niet voor het beste voor de hond kiest, dan ontneem ik hem zijn recht maar

[ranetje]

Ik heb honden. Baas heeft een knuffeldier.
Ik doe alles met de hond en hij knuffelt.
Ik verbied een hapje van het bord. Hij geeft sinds kort het laatste stukje brood. Daar heb ik voor gewaarschuwd. Nu ergert hij zich er aan dat de hond bij het begin van de maaltijd al aan zijn voeten gaat liggen kijken
Bewijs is geleverd. De hond blijft vanaf heden weer in de mand

Als je een manke hond hebt die aan de lijn moet blijven en hij doet dat niet. Dan gaat de hond niet met hem mee toch?
Ik snap dat jullie het samen willen doen en dat hij ook graag met de honden wandelt. Maar als hij zich niet aan medische voorschriften houdt zou hij de hond van mij niet mee krijgen.

[Bullenmama]

Goeie vraag, ik moet er echt over nadenken.
Wij zitten wel op 1 lijn, met onze 5 honden. We zijn het over alles eens
We hebben wel eens een discussie als er wrijving in de roedel is, van :hoe moeten we dit interpreteren en wat gaan we eraan doen.
Maar dan vraag ik op het forum hier wat de forumleden ervan denken en ik kan altijd een bevriende gedragstherapeut bellen, en dan bepalen we samen hoe we het aan gaan pakken.
En dat werkt.
Ik zorg verder voor het eten en Tinus voor de wandelingen.

[alm@]

Bij ons zijn het ook echt 'onze' honden. Maar ik ben toch meer van de practische dingen, uitzoeken wat de beste voeding is, hoeveelheid bepalen, dierenartsbezoekjes, training en ik ben heel strikt en consequent. Mijn vriend behandeld ze (af en toe tot mijn ergernis) een beetje als zijn kinders, is in mijn ogen soms te toegevelijk (stiekum stukje kaas in de keuken geven, etensrestje bij het inpakken van de vaatwasser). We hebben toevallig met beiden de afgelopen tijd een mankprobleem gehad, de jongste herder was met haar voetzooltje in een stukje glas getrapt, moest een weekje rust en de oudste herder was verkeerd geland met een sprong en had een spier verrekt, moest ook rust aan de riem. Meestal komen we er met overleg wel uit, al is het soms een pittige discussie waarbij ik bijna altijd aan het langste eind trek (misschien geeft hij ook wel toe om van mijn gez**k af te zijn want ik kan nogal drammerig zijn ). Maar ik herken je hele verhaal.

[Belle]

Bij ons zijn het 'mijn' honden. Rob vindt de honden leuk om thuis mee te knuffelen, maar de opvoeding, training, wandelingen, enz. zijn voor mij (behalve in noodgevallen). Ik beslis dan ook alles m.b.t. de honden en Rob houdt zich ook netjes aan wat ik vraag.
De kinderen zijn een ander verhaal. Vooral Yorick vindt het zielig dat Belle niet zoveel mag eten en voert haar continu aan tafel. Gevolg: een bietsende hond. Ik ben daar niet blij mee, maar mijn gemopper helpt ook niet echt. Ik kan honderd keer uitleggen dat het voor haar eigen gezondheid is dat ze niet zoveel eten krijgt, maar na twee dagen is hij het weer vergeten, of als ze een keer heeeeel lief kijkt .
Ik denk erover Yorick een keer mee te nemen naar de dierenarts, misschien helpt het als hij het eens uit zijn mond hoort. Zou dat bij Pieter misschien ook schelen?

[Mirri]

Max is ook echt van ons allebei, ik train met hem maar als hij vrij vanwege de ploegen die hij draait gaat hij mee zodat we met de oefeningen op 1 lijn zitten.
Hij moppert ook nooit om hem uit te laten we doen het met liefde en plezier en als hij vrij is gaan we samen naar het bos. De kleine rondjes doen we om de beurt.
Hij is wel zo dat als hij iets zou mankeren aan bv zijn poot dat hij het wel rustig aan zou doen.

[loony]

hier 7 honden
4 van hem en 3 van mij
smorgens laat ik er 2 van mij en 1 van hem uit, de rest gaat mee naar zen werk, voor de rest laat ik ze allemaal uit. ik regel de medi en het voer of zet het klaar als ik werk. ik ga met mijn 3 naar de hs voor clicker, agility en flyball, hij doet enkel jagen met zijn honden en 1 van miji en ik leen er dan weer een van hem voor drijfjachten. wel laat hij bedelen toe en geefft van tafel, van mij krijgen ze dan weer speelgoed en koekjes

[Addy]

De muizen zijn van Jootje en de groterds van mij maar we doen alles samen, uitlaten, voeren etc. Wel is Jootje makkelijker met als resultaat dat ze bij haar ook minder goed luisteren Beslissingen nemen we samen en een manke hond zouden we niet uren mee lopen

[starfleet]

Twee kapiteins op 1 schip is niet altijd handig dus. Hoe doen jullie dat? En dat vraag ik dus aan de mensen die echt samen honden hebben.

Dat zou ruzie worden als het na een gesprek erover zo zou blijven. Buffy is van mij en dochter en ik heb het laatste woord omdat ik nu eenmaal de moeder ben, maar voor honden kun je ook kinderen invullen.

Ieder zijn gebied en blijbaar doe jij de medische zaken e.d. dus of hij gaat mee naar de dierenarts en neemt contact op met de fokker b.v. of hij houdt zich aan de adviezen die jij hebt gekregen vind ik.

Anne

[Mama Sanneke]

Ik heb meer het gevoel dat Luka mijn hond is.
Ik moet mooi vragen of baasje wel gaat wandelen met hem.
De zorg voor Luka komt op mijn schouders terecht en dat was niet zo afgesproken voor Luka er was.
Ik had het liever gedeeld met mijn man, maar soit, hetzij zo.
Ik had het liever op jouw manier Marion.

[Riboet]

Ik heb honden. Baas heeft een knuffeldier.
Ik doe alles met de hond en hij knuffelt.
Ik verbied een hapje van het bord. Hij geeft sinds kort het laatste stukje brood.

Whahaha, herkenbaar! Ik doe alles met en voor de honden, het eten geven, de dierenartsbezoeken, het uitlaten, het trainen, het verzorgen van nagels, vacht, wassen van de hondenkleedjes, nieuwe speeltjes aanschaffen etc.. En mijn Leo knuffelt eens met ze en doet eens een spelletje met ze en laat de honden bij zich in de buurt met eten (waar ik me gruwelijk aan erger en ik stuur ze dan ook wel weg). Ze luisteren trouwens WEL beter naar mij dan naar hem.

Maar als het niet anders kan, laat Leo ze ook uit en gaat dan een langere wandeling maken in een ander gebied. Maar meestal beperkt hij het aantal wandelingen dan wel.

Zou er een niet veel mogen lopen, dan houdt hij zich daar ook aan. Aan de andere kant zit ik al bijna in de auto als er eentje ziek is om naar de da te gaan, maar is hij degene die nuchter beoordeelt of het al zover is of dat we het nog even kunnen aanzien. Dus dat soort dingen doen we toch wel veel samen.

[Mama Sanneke]

Hoe meer mensen in huis, hoe moeilijker het word om er een strakke lijn in te houden.
Luka mag niet rond tafel hangen als we eten en dan kan één van de kids het niet laten om te gaan flodderkes doen.
Het is dan moeilijk om aan één zeel te trekken zoals we hier zeggen.

[Moon]

Bij allerlei gedrags en opvoedingsdingen kan ik me voorstellen dat je het wel eens niet eens bent met sommige dingen. Maar in dit geval
Ongelooflijk woest zou ik worden Alsof jij niet met pijn in je buik loopt omdat je je hond zo moet beperken!! Ik vind dit weinig te maken hebben met 'samen beslissen' of 'recht van spreken'. Ik neem aan dat je van de da. lijnrust hebt opgekregen; als je je daar niet aan houdt, kun je net zo goed niet naar de da. gaan, volgens mij... Ook werkt het mee aan de diagnostisering; als de rust helpt is dat mooi, helpt het niet, dan zegt dat ook wat.. Maar dan moet het wel consequent worden doorgevoerd. Pieter zou toch niet op zijn geweten willen hebben dat er een chronisch probleem ontstaat?

[laeken]

Wij hebben ook samen honden. Uiteindelijk zijn Dapper en Cleo wel Martijns honden gezien hij ze al had en ik Wuilus had toen ik hem leerde kennen. Wuilus was echt mijn hond en daarin liet ik Martijn totaal buiten mij en de hond staan. Klinkt bizar maar Wuilus was van mij en mijn vader en toen mijn vader overleed was ze mijn project dat ik tot de dood van de hond op mijn manier moest doormaken. Ik was ook in die mate arrogant dat ik er zeker van was dat alleen ik wist wat goed voor Wuilus was Wuilus zelf zag mij als baas en de rest van de wereld als buitenstaander. Martijn kon zeker in het begin totaal geen vat op haar krijgen en liefst keek ze gewoon de andere kant op als hij wat van haar wilde. Toen hij haar met koekjes paaide in het begin ging ze gewoon grommen als hij er geen meer gaf en hem blokkeren in de keuken. Snap dus goed dat hij Wuilus niet erg fijn vond in het begin

Omdat ik met Dapper en Cleo in huis woon kan ik het niet Martijns honden laten zijn. Ik maak ze elke dag mee en dus wil ik ook een vinger in de pap. Dat gaat op zich prima en we maken samen beslissingen. Ik zet mijn ideeen op een rijtje en Martijn de zijne. Daar maken we wat van waar we ons allebei aan houden. Dus als Dapper mankt dan praten we daar even over en gaan doen wat we bespreken te gaan doen.

Martijn zal ze echter wassen indien nodig, vasthouden bij de DA en ook de basisbeslissingen nemen. Uiteindelijk heeft Martijn het voor het zeggen met deze 2 honden.

Nu komt er een 3e hond als alles goed gaat en die zal echt van ons beiden zijn. In de praktijk zal dat denk ik ook zo uitpakken. Dezelfde taakverdelingen, voeren doen we allebei, wandelen doen we allebei en beslissen doen we samen.

Ik moet ook wel zeggen dat dat allemaal best makkelijk is gezien we niet erg streng en strikt zijn en ook niet dominant naar elkaar wbt de honden. Als ik op een gegeven moment goed onderbouwt beslis dat een manke hond wel een stukje kan lopen zal Martijn daar over het algemeen geen problemen mee hebben wetende dat ik echt het beste met ze voor heb. Wil hij dat niet meer dan praten we daarover en respecteer ik dat ook weer.

[astrid]

Het zijn onze honden, maar ik bepaal wat er gebeurd. Fons is een beetje als Pieter. Hij vind al snel iets zielig. Als een hond lijnrust nodig heeft, dan mag hij gewoon niet met ze lopen. Dan doe ik alle rondes wel, ook het laatste rondje wat hij normaal doet. Ik ga daar ook niet over in overleg, ik doe het gewoon, omdat ik weet dat het anders fout kan gaan.

[Daisy@]

Hier zijn ze ook écht van samen, heel bewust.
Wat de één zou willen, maar de ander eigenlijk niet goed vind, gebeurt ook niet. Bv, van mij had Birdy wel de hele nacht in bed mogen slapen, Leon wilde dat niet, dus dat gebeurt dan ook gewoon niet. Niet dat hij altijd z'n zin krijgt , maar er wordt gewoon overlegd en daar wordt aan gehouden.

Verder ben ik altijd wél van het eten geven en de medicatie. Hij geeft natuurlijk wel eten als ik er niet ben, logisch.

Dus nee, daar hebben wij eigenlijk geen moeite mee.

[starfleet]

Ik vind wat Moon aanhaalt (Als je nu geen lijnrust geeft en het gaat niet over weet je niet of het komt doordat er te gemakkelijk met de lijnrust is omgesprongen of dat het een probleem is dat niet met lijnrust is op te lossen en dat er nog verder moet worden gezocht), een heel belangrijk punt en misschien is Pieter daar ook wel gevoelig voor.

Anne

[Mir@n]

Moeilijk hoor,

Ja het zijn jullie honden, maar in mijn ogen moet je dan ook 1 lijn trekken. En als jij vindt dat Saar niet zo ver kan, moet Pieter zich daar toch aan houden. Of hij moet een tijdje de DA-bezoeken doen en aanhoren hoe of wat.

Hier zijn ze allemaal van ons, alleen de tekkel is van mij. Maar ik geef eten, ga naar de DA, kijk naar hoe de honden zijn enz. enz. Dus de grote lijn die wordt getrokken, stel ik vast en daarbuiten mag best af en toe afgeweken worden. Wel is hij harder voor de honden dan ik ben. Ik ben de zachte kom maar hier koekje mens.
Als ze dan ook iets hebben staan ze gelijk bij mij, want bij 't vrouwtje gaat het over..... heel vreemd.

[Inge]

Mijn honden zijn van mij en leven met mij.
Ik heb geen partner die meebeslist
Echter zijn mijn ouders wel degenen die hen af en toe uit moeten laten. En dat gaat met MIJN regels.
Nika en Marouck luisteren redelijk naar hen en in die zin kunnen ze zelf wel inschatten hoe daarmee om te gaan, maar bij Biène zijn er duidelijke regels. Gewoon andere honden ontwijken en niet loslaten.