Je hond "straffen" / slaan/lel over neus, schop on

[tineke]

Ik heb van mijn vader 1 keer in mijn leven een tik gehad en dat kan ik me nu nog herinneren ,zoveel indruk heeft het gemaakt.
Niet in negatieve zin hoor want de tikken waar ik om vroeg in mijn jeugd heb ik nooit gekregen want er werd bij ons thuis niet vaak gepetst.
Hooguit een opvoedkundige tik voor je broek en altijd door mijn moeder uitgedeeld.
Maar die ene tik van mijn vader,die zelden zijn geduld verloor,en die ik meer dan verdiend had staat me bij.
Waar ik die tik voor kreeg heb ik toen nooit meer gedaan in ieder geval dus effect heeft het wel gehad

't lijkt wel of jij mij bent.
Ik heb wel 's een pak voor mn broek gehad van ma, maar idd die ene keer dat mn pa uithaalde, is altijd blijven hangen.
(En ik weet nog steeds wanneer en waarom Niet dat ik op dat moment vond, dat ik 'm verdiend had)

Ha ha vond ik op dat moment ook niet maar nu wel natuurlijk
Misschien maakte het ook wel zo'n indruk omdat mijn vader zelden tot nooit zijn kalmte verloor en toen dus wel.
Overigens ,mijn vader is al overleden,heb ik alleen maar warme herinneringen aan hem en deze welverdiende tik kan ik nu alleen maar om lachen

Dit begint eng te worden
idem hier.

Die ene tik staat tegenover 32 jaar een leuke vader zijn geweest dus totaal niet in verhouding tot en bovendien had ik hem echt gewoon verdiend
Mijn vader was trouwens zeker voor die tijd een hele vooruitstrevende vader en niet alleen iemand die het vlees aansneed op zondag.
Ik kan me nog zat uitjes met hem herinneren zonder mijn moeder waarbij we alleen maar andere moeders met kids tegen kwamen die dan een beetje verbaasd keken dat hij als vader dit soort dingen met zijn kids alleen deed

[Mir@n]

Die ene tik staat tegenover 32 jaar een leuke vader zijn geweest dus totaal niet in verhouding tot en bovendien had ik hem echt gewoon verdiend
Mijn vader was trouwens zeker voor die tijd een hele vooruitstrevende vader en niet alleen iemand die het vlees aansneed op zondag.
Ik kan me nog zat uitjes met hem herinneren zonder mijn moeder waarbij we alleen maar andere moeders met kids tegen kwamen die dan een beetje verbaasd keken dat hij als vader dit soort dingen met zijn kids alleen deed

Bij mij ook, alleen ging ik met mn vader mee in de vakanties naar zn werk.... Overal waar heftrucks stonden met batterijen erin, kwam mijn pa. Moest je die lui vreemd zien kijken als hij me vroeg 's ff erop te gaan zitten en 'm te starten enzo... Stiekum had mijn vader wel een knul gewild en nou moest hij het met mij doen. Maar ik was eigenlijk ook een halve knul....
Ja, 't staat tegenover 34 jaar hele leuke vader, dus het is 'm vergeven

[chrico]

Je poging is leuk maar je weet echt niet waar je het over heb. Soms kan je beter je mond houden, meelezen en vragen stellen ipv een oordeel te geven

Ik vind het wel duidelijk wat Maxiem bedoelt. Ik heb ongeveer hetzelfde geschreven:

"Schoppen en slaan daar begrijpt een hond niks van, dat doe je naar mijn idee alleen als een hond je aanvalt."

Dat is dan om af te weren, uit zelfverdediging, net zoals je je kat verdedigt als die wordt aangevallen door je hond. Dat is geen straf. Als jij iemand die je wil verkrachten een volle schop onder zijn kruis geeft is dat zelfverdediging. Doe je dat nadat hij je verkracht heeft en je gemakkelijk weg zou kunnen wandelen is het straf of wraak.

Een hond een flinke schop geven omdat hij je andere hond dreigt dood te schudden is geen straf in mijn ogen en in die van Maxiem ook niet. Doe je dat omdat hij niet aan de lijn wil lopen of je worst van het aanrecht pakt dan is het straf. Ook als je dat zou doen nadat de hond de kat al heeft losgelaten. Ik hoop dat je toch een heel klein beetje het verschil ziet En ook het verschil tussen een worst pikken en een kat dreigen op te eten. Dat zijn extreme gevallen en je doet dan alles wat je kunt om gelijk in te grjpen. Dan gaat niemand denken, "Hee ik ben tegen met de handen aan de hond zitten, ik ga maar een emmer water op mijn gemakkie laten vollopen" Noodweer is een aparte kwestie, een uitzondering, ook in het rechtssysteem, dan doe je alles wat nodig is om te stoppen.

Stel Kito (ik weet dat hij dat nooit zou doen) valt voluit Chinook aan, die is duidelijk in levensgevaar. Jij staat met een fles bleek in je handen in een reflex gooi je de bleek in Kito zijn ogen. Dan zal toch niemand beweren dat jij je honden straft door ze bleekwater in de ogen te gooien.


Anne

Waarom zou een hond een lijfelijke correctie minder herkennen dan een stemcorrectie, het gaat om het moment. Je doet het voorkomen dat het de normaalste zaak zal zijn om je hond te slaan en te schoppen maar zoals je leest is het een opvoedkundige tik of een schop met het voetje (en als je mij ken dan weet je wat voor een schop dat zal zijn).
de vergelijking van het voorbeeld met een verkrachting vind ik nergens op slaan. Als de kat in dit geval de rollen omdraaid, je hond zo zwaar verwond dat hij er vandoor gaat dan kan je het vergelijken.
Hoe je het draaid of keerd, op het moment dat je je hond een schop geeft is het straf want je doet dat niet om vriendelijk te zijn. Dat is waar het hier nu om draaid of in elk geval mijn discussie met Maxiem. Eerst is het stellig nooit en te nimmer en dan veroordelend naar mensen die wel eens een lijfelijke correctie hebben gegeven en dan ineens is het zou ik ook doen en daarna weer nooit.
Het verschil zie ik dus niet, straf is straf en hier zal denk ik niemand zijn die zijn hond een schop verkoopt omdat hij een stukje worst pikt, hier in huis in elk geval niet, dan mag ik wel blijven schoppen met alles wat ze gestolen hebben in de loop der jaren. Als mijn hond de kat zou pakken voor de kill dan krijgt hij dus echt wel die schop voor zijn duvel en niet een tikje op de bil van foei want dat werkt niet. Die schop word uitgedeeld als straf en niet omdat hij braaf is.
Soms win je meer door die paar sec. een bak water te vullen (alhoewel ik altijd water heb klaar staan want er moet gedronken worden) dan te schoppen of te slaan. Het ligt puur aan de situatie hoe ik op zo een moment zou reageren. In het geval van de vechtende honden sloot ik eerst de tuinslang aan (kliksysteem) en ging met de tuinslang de honden te lijf.

Als Kito een kind aan zou vallen dan krijgt hij echt het bleekwater niet in zijn ogen, dat is een reactie die niet bij mij zou opkomen. Die fles bleek word vrij snel omgeruild door iets waarmee ik mijn kind wel kan redden. Hoeveel ik ook van mijn hond hou, dat gaat hem zijn leven kosten als hij voluit aanvalt.

[chrico]

En daar zijn de lurven en de kladden voor.

Die kunnen ook in de oren zitten Het moet toch wel raar lopen als een pup niet onder de indruk is van een echt flinke brul als hij die niet de hele dag door te horen krijgt. Juist bij een hond die positief wordt opgevoed, komt een echt flinke stemcorrectie heel hard binnen.

Hoe het precies werkt met "puberende" en halfwas honden van het kaliber van jouw honden, daar waag ik me niet aan Ik weet wel dat een deel "selffullfiling prophecy" is. Redelijk wat mensen gaan er al vanuit dat flinke honden wel flinker aangepakt zullen moeten worden en grijpen als de honden pup zijn al een paar tandjes te hard in. Dan heb je niet veel meer over als ze volwassen gaan worden, dan moet je wel.

Anne

Als ik kijk naar Milk, die is al helemaal van slag als je je stem iets te hard heb. Ik denk dat het echt afhankelijk is van de hond hoe je ingrijpt, niet of hij groot of klein is.

[kawa2]

echt slaan heb ik nog nooit gedaan
maar ze hebben wel een een tik gehad ja
als ons swiebertje weer eebs de valkparkiet te pakken had en niet op mijn stem reageerde

[Naad]

Vito en Gizmo hebben wel een keer een tik tegen hun billen gehad ja, (heeft alleen niet veel geholpen) maar dat vind ik wat anders dan op je hond in slaan.

[Maxiem]

Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Als ik zo vrij mag zijn me er even tegenaan te bemoeien. Zoals je het beschrijft ben je met je stemcorrectie te laat en is de tik de straf ook al bedoel jij het als aandacht trekken

Volgens mij moet ze, om het als straf te ervaren, doorhebben dat ik haar een tik geef. Ze voelt dat er iets tegen haar aan tikt, maar omdat ze niet op mij let, weet ze niet dat ik het doe. Max was een keer op een vlieg aan het jagen en stond daar naar te staren. Op dat moment valt er iets om (een plastic beker was het, geloof ik) en komt deels op haar terecht. Ze schrikt wel, maar ze heeft echt niet door wat er nou gebeurt is. In die situatie denkt ze echt niet dat die beker haar straft ofzo.

Zo klaar nu, want daar ging het topic niet over.

[*Daantje*]

Yup !! Xavier krijgt wel eens een lel voor zijn kop !! Had je niet gedacht he van me ? Het is niet zo dat ik hem sla of zo hoor. . . Laten we het maar op een opvoedkundige tik houden.

Ja, hier ook zo

[Caro.]

Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Bij mij ging het om mijn eigen kat.
Moritz was er net een paar maanden en de kat ging relaxed in de hondenmand liggen. Moritz zag dit en ging in de hondenmand boven hem staan met een hele typische blik in zijn ogen.
Ik praatte eerst rustig (want Moritz was heel schrikachtig), maar geen reactie. Toen werd ik veel strenger, maar nog geen reactie.
En ineens haalde Moritz uit en exact op dat moment kreeg hij een lel voor zijn kop. Dat was het enige wat ik nog kon doen, anders had hij de kat te pakken (afstand tussen bek en kat was misschien 40 cm al die tijd).
Hij vloog op de bank en ging bibberen. Ik kon niks doen verder, want kon natuurlijk geen aandacht aan hem geven op dat moment, maar wat vond ik het vreselijk dat ik bange Moritz een mep had gegeven
Dus ik naar boven naar Pieter en met lange huil-uithalen 'mewhhhh, ik heb Moritz geslagen'

Of het een een lel uit straf was? Nee, op zich niet. Ik probeerde uit reactie te voorkomen dat hij de kat greep. Het was geen straf, wel ingrijpen. Maar goed, het blijft een mep

Hij is daarna overigens altijd lief geweest tegen de katten. Ik vermoed dat hij dacht dat hij de lel van de kat had gekregen

[jenny*]

Ik heb utah ook weleens een tik gegeven.
En hoe hij me dan aankeek na die tijd, ging me door merg en been.
verschrikkelijk.

[Marion.]

mijn idee, het is tè makkelijk, om een weerloos kind of dier te gaan slaan.
Mijn ouders hebben mij ook nooit geslagen en tòch ben ik volwassen geworden

En hiemee is dus het bewijs geleverd dat een opvoedkundige tik onontbeerlijk is in sommige gevallen

Maar hier nog nooit een tik of iets dergelijks. Komt niet in me op. Maar ook niet richting mensen ofzo in het uitgaansleventje. Ik ben gewoon niet erg fysiek ingesteld, meer verbaal

[estelle]

Mijn kinderen heb ik vroeger wel sporadisch een tik op hun broek gegeven, maar daar ben ik ook niet trots op. Dat is uit totale onmacht vaak gerelateerd aan vermoeidheid en stress geweest. Zij hebben er geen herinneringen aan, behalve dan dat mijn dochter weet dat ze twee keer een tik heeft gehad voor één keer behangscheuren. Van mijn man en iets later nog van mij, dat vond ze niet eerlijk. Het heeft verder blijkbaar niet veel indruk gemaakt, maar ik ben er erg op tegen ook al heb ik me er zelf wel eens schuldig aan gemaakt. Met slaan gaat het vaak van kwaad tot erger, het wordt steeds normaler om te slaan, daarom blijf ik 100% tegen. Ook tegen zogenaamd opvoedkundige tikken.

Anne

Ik heb van mijn vader 1 keer in mijn leven een tik gehad en dat kan ik me nu nog herinneren ,zoveel indruk heeft het gemaakt.
Niet in negatieve zin hoor want de tikken waar ik om vroeg in mijn jeugd heb ik nooit gekregen :

Die ene tik van mn vader kan ik me ook nog herinneren als de dag van gisteren.
We waren in Disneyland parijs en ik liep me daar toch sjagerijnig te wezen. Was gewoon iedereen zn dag aan het verpesten.
Toen op een gegeven moment was de maat vol en kreeg ik een tik op mn kont van mn vader.
Mijn vader heeft me verder nooit aangeraakt, hij maakte zich nooit zo heel erg druk. Zag overal de humor wel van in, tot ergernis van mn moeder soms hihihihi.

[M@scha]

het lurven en kladden verhaal is eigenlijk het enige lichamelijke hoe ik corrigeer.

1x heb ik sam een enorme schop verkocht. maar dat had net zo goed lola kunnen zijn..

ik had niet in de gaten dat 1 bench in de kamer open was en ze liepen samen rond. ineens was het hommeles. waren ze samen in de bench gegaan en waarschijnlijk is de een op de ander gaan staan, kleine ruimte vlam in de pan..

toen heb ik gegrepen en de eerste die ik voelde eruit getrokken (toevallig lola) en sam wou erachteraan, die heb ik een schop verkocht zodat ie de bench weer invloog, deurtje dicht en lola op de gang gegooit allebei even afkoelen..

is ook de enige keer dat ze zoiets als gevochten hebben (geen gewonden dus was ook erg veel lawaai vooral denk ik) dus verder nooit nodig gehad als correctiemiddel. meestal is een brul of even in de nek grijpen voldoende.


als bescherming heb ik wel soms wat lichamelijks moeten doen zoals toen er een hond onze oprit opkwam en ik geen sleutels bij me had maar wel sam én lola...

toen heb ik lola's flex van de rem gedaan zodat ze die hond op afstand kon houden door daar te spelen etc en sam heb ik met mijn knie tegen de voordeur geplet tot pascal de deur opendeed en sam snel naar binnen haalde... maar dat is ter bescherming. je kunt beter sam pletten dan de controle verliezen en hem bij die hond zien.

[Reini]

Het komt nu niet meer voor maar Vegas heeft weleens een tik voor zijn hoofd gehad. De keren dat hij een tik heeft gehad voelde ik me wel heel schuldig achteraf omdat ik het niet de manier vind van corrigeren en omdat het grotendeels aan mijn eigen onmacht lag. Dat is nu veranderd gelukkig

Vegas is niet altijd met stem te corrigeren omdat hij daar in 'the heat of the moment' totaal niet van onder de indruk is dus dan grijp ik hem weleens bij zijn nek/rug vel om zijn aandacht te krijgen en dat werkt wel, gecombineerd met boze stem en houding. Echt keihard slaan of zelfs schoppen :N: heb ik nooit gedaan en zal ik ook nooit doen. Ik zie me al staan zeg

Ik heb 1 keer gezien dat iemand zijn jack hussel een enorme schop gaf en dat vond ik ook vreselijk om te zien

[Moon]

Ja, één keer, jaren terug, heb ik Dante echt geslagen... Krijg er nú nog kippenvel van als ik er aan terug denk . Dat was in een periode dat ik zo langzamerhand wanhopig werd van zijn gedrag bij het loslopen. Ik liet hem op een (naar ik dacht ) veilige plek los (stom, stom). Hij is dus honderden meters gaan lopen (kreeg een geurtje in zijn neus) en daar bleek een weg te zijn; zie ik hem zo voor een vrachtwagen schieten :N: :N: .
Ik was toen zo over de rooie en overstuur dat ik toen ik hem te pakken had, geslagen heb. Dat is een moment in mijn leven wat ik graag over zou doen.... Het rare is wel dat zijn gedrag daarna omgeslagen is . In zo'n situatie is hij nooit meer weggelopen daarna.
Maar nogmaals; ik huiver nog steeds als ik er aan terugdenk en schaam me diep daarvoor....

[Moos]

Geslagen nog nooit. Schoppen al helemaal niet; moet er niet aan denken zeg :N:

Moos wordt wel een paar keer per jaar bij zijn lurven gegrepen door me. Soms kan hij het echt te bont maken en dan pak ik hem fiks vast bij los vel en spreek hem heel pissig toe. Hij krijgt ook weleens een duwtje tegen zijn kont met mijn voet als hij niet door wil lopen, maar dat is meer gewoon een zetje.

Saar heb ik een keer bij haar nekvel gepakt toen ik enorm schrok omdat ik dacht dat ze iets heel naars te vreten te pakken had. Dat was vanuit een schrikreactie van mijn kant, en had eigenlijk niks te maken met haar straffen ofzo. Ze liet meteen los, en meer dan haar vastpakken bij los vel was het niet. Ze was verder ook niet heel erg geschrokken van mij gelukkig. Zal ook wel omdat ik zelf al schrok toen ik haar vasthad en dus verder ook niet hard vast heb gehouden of boos heb toegesproken.
Maar Saar heeft dat allemaal niet nodig, en zelfs echt boos op haar worden (met mijn stem) gebeurt maar heel zelden.

[chrico]

Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Als ik zo vrij mag zijn me er even tegenaan te bemoeien. Zoals je het beschrijft ben je met je stemcorrectie te laat en is de tik de straf ook al bedoel jij het als aandacht trekken

Volgens mij moet ze, om het als straf te ervaren, doorhebben dat ik haar een tik geef. Ze voelt dat er iets tegen haar aan tikt, maar omdat ze niet op mij let, weet ze niet dat ik het doe. Max was een keer op een vlieg aan het jagen en stond daar naar te staren. Op dat moment valt er iets om (een plastic beker was het, geloof ik) en komt deels op haar terecht. Ze schrikt wel, maar ze heeft echt niet door wat er nou gebeurt is. In die situatie denkt ze echt niet dat die beker haar straft ofzo.

Zo klaar nu, want daar ging het topic niet over.

je verdraaid lekker meiske.
Eerst een kat, nu een vlieg, eerst een tik nu een beker. het is goed met je

[starfleet]

Als ik kijk naar Milk, die is al helemaal van slag als je je stem iets te hard heb. Ik denk dat het echt afhankelijk is van de hond hoe je ingrijpt, niet of hij groot of klein is.

Dat denk ik ook, maar het is een fout die ik mensen zie maken. Jij niet, iemand die honden een beetje kan lezen zal dat niet doen.

Anne

[Caro.]

Als ik kijk naar Milk, die is al helemaal van slag als je je stem iets te hard heb. Ik denk dat het echt afhankelijk is van de hond hoe je ingrijpt, niet of hij groot of klein is.

Dat denk ik ook, maar het is een fout die ik mensen zie maken. Jij niet, iemand die honden een beetje kan lezen zal dat niet doen.

Anne

Tuurlijk is het afhankelijk van de hond.
Bij Moritz zou het (op het voorval met de kat na) niet in mijn hoofd opkomen. Die schrok al bij een 'nee'. Al zou ik nog zo kwaad zijn, nooit zou ik die fysiek aangepakt hebben.

Maar Kaya is af en toe wat 'moeilijker' en 'harder'. Die kan zo gaan klieren als ze zich verveeld: dan stuift ze op bij alles wat langsloopt buiten en je wil echt niet zien op wat voor manier :N: Dan ben ik het weleens helemaal zat, na de 10e keer 'GENOEGGG!' en krijgt ze weleens een tik voor d'r kont als ze net weer opstuift.
Dat maakt heel veel indruk en ze komt dan ook compleet onderdanig met zielige oogjes naar me toe...... dan vind ik het ook weer rot dat ik het heb gedaan
Het gebeurt echt niet vaak hoor, maar een héle enkele keer.
Ook heeft ze eens een draai om d'r oren gehad van Pieter toen ze aan de lijn uitviel naar een andere hond. Dat doet ze praktisch nooit, maar toen dus wel.

[starfleet]

Maar Saar heeft dat allemaal niet nodig, en zelfs echt boos op haar worden (met mijn stem) gebeurt maar heel zelden.

Bij Buffy enkel met paardenpoep o.i.d. of als ze wil gaan ruzieën. In huis en tuin nooit. "Hooguit "Niet met de handjes kijken hoor" dat soort "correcties".

Anne

[Moos]

Maar Saar heeft dat allemaal niet nodig, en zelfs echt boos op haar worden (met mijn stem) gebeurt maar heel zelden.

Bij Buffy enkel met paardenpoep of als ze wil gaan ruzieën.

Anne

Ja, de enige keren dat ik met mijn stem boos word op Saar is bij iets te vreten zoals paardenpoep inderdaad
Dat zijn ook meteen de enige keren dat ze dus niet meteen aandacht voor me heeft na een zacht "Saartje".

Ruzieen doet ze ook niet aan

[Pinkki]

Ik heb een keer Sam geslagen... hij woonde toen net een week bij mij, ik was aan het stofzuigen, hij wil dan ook altijd stofgezogen worden (domme belg...) en dat had ik opok gedaan op moment dat het mij uitkwam riep ik hem, stofzuiger er over, klaar gezegd en plaats, hij bleef zeuren, ik hem naar plaats gebracht (meegelopen, niet gesleurd) twintig seconden later staat hij er weer te zeuren, ik denk er niet bij naar een duw hem zachtjes weg en Hap beet die mij in de hand en ja, dan reageer ik dus reflexmatig...en kreeg hij dus een klap op z'n kop met de stofzuigerstang. Dus als ik gebeten wordt, ja, dan is het gewoon een reflex om "terug te bijten".
Nekvel pakken zou ik nooit doen dat is puur prooigedrag en aangezien ik mijn hond niet in de pan wil hebben...
Uiterste straf lichamelijk gezien is dat ik Pinkki even bij z'n snor vastpak met twee vingers, maar dan moet ze het wel ERG bont gemaakt hebben.
Meestal volstaat een rustige nee of een grommetje en anders een minder zachte NEE.
Andere situatie wanneer ik wel fysieke middelen zou gebruiken is als ze aan het vechten zouden zijn. Als het nog niet heftig is volstaat een KAPPEN! (met volume 20) maar als ze al echt bezig zijn...dan zou er een stoel oid tussen komen, niet mijn handen Gelukkig hebben we nu een hele stabiele groepje zonder echte knokkerijen....

[jacq1970]

Tot nu toe heb ik niet geslagen of geschopt.. nooit nodig geweest en ik vind het zelf ook niet nodig om fysiek zo te corrigeren/straffen.
Mocht 1 van de honden mij bijten en dan niet uit angst of pijn maar echt om het bijten dan zou dat de eerste keer zijn dat ik inderdaad een flinke klap of trap zou uitdelen.
Stem correcties doen het hier goed en in Tys zijn geval ( blaffen tot je er beroed van werd) is een krantje pakken al voldoende...waar hij overigens nog nooit mee gemept is...

Jacqueline

[malinois]

Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Als ik zo vrij mag zijn me er even tegenaan te bemoeien. Zoals je het beschrijft ben je met je stemcorrectie te laat en is de tik de straf ook al bedoel jij het als aandacht trekken

ja wat ik dus zei, een tik voor het geen aandacht hebben voor de baas toch???

[Ari@ne]

en kreeg hij dus een klap op z'n kop met de stofzuigerstang. Dus als ik gebeten wordt, ja, dan is het gewoon een reflex om "terug te bijten".

En in een reflex krijgt hij dan een klap op z'n kop met de stofzuigerstang
Tja, dat is idd beter dan hem in zijn nekvel te pakken en misschien ook efficienter

[Lemuria]

Nekvel pakken zou ik nooit doen dat is puur prooigedrag en aangezien ik mijn hond niet in de pan wil hebben...

Gewoon bij het nekvel pakken heeft niets met prooigedrag te maken, pas als je hem aan z'n nekvel optilt en door elkaar schudt, dán denkt hij dat hij in je pan terecht komt . Zou wat zijn als alle teven hun pups bij het nekvel pakken omdat ze ze op willen eten .

[*Linda*]

Hier wordt niet gestraft uit onmacht, zo zie ik het in de blind een tik uitdelen nl. Met mijn oude hond ben ik wel eens in gevecht gegaan maar dat was omdat zij op het punt stond om mij aan te vliegen (ik had haar net, echt zwaar verpeste hond was het) en toen heb ik haar echt bij kop en kont moeten pakken en onder luid gebrul van me af gesmeten. Daarna bijna 15 jaar lang gelukkig nooit meer nodig geweest. Sun en Juul hebben nog nooit een tik gehad, Sun pak ik wel eens bij de wangen maar dan is het nog niet hard :N: Ik geef ook wel eens een brul maar dat is ook zeldzaam Mijn honden weten hun plek, en dat geeft ze een veilig gevoel. Ondanks dat ze op bed slapen, op de bank hangen en bietsen (én krijgen) zit het hier prima op de rit. Je bent leider of je bent het niet

[Maxiem]

Okee, ik ga nog een poging wagen De precieze situatie van Stang kan niet, wegens gebrek aan katten in huis, dus ik betrek het even op mezelf.
Dit gebeurt er:
Ik ga Max uitlaten en heb verder geen hulpmiddelen bij me.
Max ziet een kat buiten en pakt de kat.
Ik schreeuw,roep, brul, noem maarop, maar Max reageert niet omdat ze compleet op de kat gefixeerd is. Op dat moment zijn er nog twee mogelijkheden: Of ik weet Max' aandacht te krijgen of de kat sterft.
Ik geef Max een tik op de kont en Max 'denkt' "Wie, wat, waar?". Kortom, ze is verrast.
Dan pak ik haar aandacht. Als ik die heb straf ik haar voor het pakken van de kat met mijn stem.

In deze situatie is de tik het middel om de aandacht te krijgen, zoals je de naam noemt bijv. om aandacht te krijgen voor een oefening. De straf is vervolgens mijn stemcorrectie.

Als ik zo vrij mag zijn me er even tegenaan te bemoeien. Zoals je het beschrijft ben je met je stemcorrectie te laat en is de tik de straf ook al bedoel jij het als aandacht trekken

Volgens mij moet ze, om het als straf te ervaren, doorhebben dat ik haar een tik geef. Ze voelt dat er iets tegen haar aan tikt, maar omdat ze niet op mij let, weet ze niet dat ik het doe. Max was een keer op een vlieg aan het jagen en stond daar naar te staren. Op dat moment valt er iets om (een plastic beker was het, geloof ik) en komt deels op haar terecht. Ze schrikt wel, maar ze heeft echt niet door wat er nou gebeurt is. In die situatie denkt ze echt niet dat die beker haar straft ofzo.

Zo klaar nu, want daar ging het topic niet over.

je verdraaid lekker meiske.
Eerst een kat, nu een vlieg, eerst een tik nu een beker. het is goed met je

En jij wil of kan het niet snappen, lezen is ook een vak natuurlijk. Ik vergelijk hier toch twee situaties.

[malinois]

Je bent leider of je bent het niet

dit vind ik nou ook weer een onzin opmerking, dus iedereen die z'n hond weleens een tik of schopje geeft is geen leider Vaag dan dat honden dat onderling wel doen...

[chrico]

En jij wil of kan het niet snappen, lezen is ook een vak natuurlijk. Ik vergelijk hier toch twee situaties.

In beide gevallen ziet de hond het als correctie al heeft het totaal niets met elkaar van doen.
Misschien dat je zelf eens begrijpend moet gaan leren lezen of mischien heb je wel ervaring nodig om bepaalde dingen te snappen. Het leven is niet zoals een puber het leven ervaart. Zodra je er niet meer uitkomt verdraai je de dingen, praat mensen naar de mond en wil niet snappen wat men je aan het vertellen is. Een tik is een tik, hoe je het draaid of keert, met welke bedoeling je die ook geeft. Het is ten alle tijden een correctie op een moment dat er iets gebeurd wat niet mag, dus straf.
Schijnt erg moeilijk te begrijpen te zijn schijnbaar