Jachthonden, lopende, staande en retrievers!

[Moon]

bijvoorbeeld doordat ik me slinks achter een boom verstop, weet ze niet hoe ze het heeft. Dan gaat ze in paniek al piepend compleet holderdebolder als een kip zonder kop rondjes rennen.

ze kunnen ook zo in paniek raken en de hele andere kant oprennen.
Zielig , om haar zo te laten schrikken .

Vind ik niks zieligs aan hoor. Is net een heel effectieve manier om de hond te leren dat hij altijd op jou moet blijven letten, eender wat er gebeurt.

Een prachtige methode waarmee ik al veel hondjes geleerd heb om op het baasje te letten ipv andersom
Helaas KAN je op deze manier dus ook iets anders aan je hond leren .....
Namelijk: "ik vind die baas van mij toch wel weer terug, gewoon een kwestie van neus gebruiken"....
Inderdaad ze vinden je weer terug ......ergens vijf km verderop ofzo :N:

Ik bedoel maar...... soms leer je ze er onbedoeld zoeken/speuren mee.

Ik heb Dante wel zitten bestuderen vanuit mijn struik en het viel me op dat hij paniekerig in het rond ging draven, ondanks zijn goede neus Ik dacht dan bij mezelf;'jongen, het enige wat je hoeft te doen is of die neus naar de grond brengen, of je kop omhoog om geur te halen. Maar door de paniek schijnt hij dat toch te vergeten

[Moon]

Zoiets had ik met af gaan. Dan brulde ik op afstand dat ze af moesten en kon ik daarna op mijn gemak beslissen of iets veilig was of niet (waren natuurlijk geen jachthonden) Maar het lijkt me veel praktischer om dit op een fluitje tekunnen doen.

Wat jammer dat het met Collin niet kan, dat zou pas echt praktisch zijn

Waarom kan dat met Collin niet?

Hij is doof

Oei, dat is lastig idd!

[Moon]

Waarom kan dat met Collin niet?

Hij is doof

Altijd doof geweest?

Waarschijnlijk wel, en anders in ieder geval al vanaf de puppen leeftijd.
Het is een herplaatser, en gold als onplaatsbaar.
Toen hij bij ons kwam leek hij wel autistisch: totaal geen contact met zijn mensen.
En dan bedoel ik dus: helemaal niet.
Vreemd genoeg hadden ze in het asiel nooit gemerkt dat hij niets hoorde.

Ik heb in een jaar tijd veel met hem bereikt. Hij reageert goed op gebaren. Leert ook steeds meer om op me te letten. En bij het loslopen gebruik ik een signaalband. Dat werkt op zich goed, maar je kan er nooit eens even een extra stevige brul mee geven. Het is “tril” of “geen tril”. En vooral in het bos wil hij “tril” nog wel eens negeren. Hij is zich ook aan het ontwikkelen tot één van die honden die vinden dat je niet zo moeilijk moet doen. Desgewenst zoekt hij mij wel weer op. Daar is z’n neus goed genoeg voor. Hij heeft natuurlijk zeven jaar de kans gehad om zijn eigen plan te trekken, dus hij vindt het regelmatig toch wel lastig dat er nu ook een baas bij hoort.

En om nou het commando "af" naar zijn staart te gebaren als hij 30 meter van me af is vind ik ook zo wat.
Denk trouwens dat hij dat ook zou negeren :N:
-als hij het al ziet-

Wel heel jammer dat er niet meer mogelijkheden zijn met zo'n band
Want als ik het goed begrijp kun je er alleen maar één commando mee geven. Het zou wel mogelijk zijn, denk ik om via de methode van Anke Bogaerds (zoals beschreven in 'De drie karakters') de stopfluit aan te leren, maar dan zou hij altijd gaan zitten op afstand terwijl je hem ook wel echt bij je wilt hebben

[Moon]

O, is Sita een kruising drent; zou ik niet verzonnen hebben
En heeft ze qua karakter meer van de Labrador of van de Drent?


Niet twijfelen over jacht- of apporteertraining; gewoon dóen! Wel goed zoeken naar een positieve training want er zijn nog heel wat 'stoere' ( ) trainingen, heb ik begrepen... Zou jammer zijn als je er dan op afknapt!
Dikgedrukte; ik denk dat iedereen in dit topic hierover mee kan praten; iig de meesten

Ze heeft het eigenwijze van de Drent. En volgens mij is dit ook een typische drent eigenschappen. Een oefening doet ze twee of drie keer en daarna heeft ze er geen zin meer in. Ze doet het dan nog wel, maar slordig en als er dan ergens anders meer actie is, is ze weg. Uiterlijk heeft ze van een lab, alleen dan een slankere versie.

Ben op zoek naar een goede jachttraining. Denk dat ik binnenkort een afspraak ga maken om eens te gaan kijken hoe het is.

Is niet eigenwijs; is zelfstandig
Ik denk dat veel staande (en zeker ook lopende) jachthonden daar 'last' van hebben (iig de baas ). Dante ook in sterke mate, mag ik je zeggen. Hierdoor heb ik geleerd om veel fantasie te gebruiken bij het trainen. Afwisseling, afwisseling is de boodschap. Om die reden ben ik een paar jaar geleden niet verder gegaan met G&G. Dante vond er duidelijk niets meer aan.

[puk]

Het topic blijft interessant

Is het eigenlijk nog een speciaal soort fluitje dat wordt gebruikt? En worden er dan weer verschillende fluitjes gebruikt voor het stoppen en voor het hierkomen of doe je bij de een een kort-kort en bij de andere een lange fluittoon? En hoe heb je dat stopfluitje aangeleerd? Dat lijkt me nog best lastig.

Over het aanleren van de stopfluit; dit staat geweldig beschreven in een boek van Anke Bogaerds 'De drie karakters'. Als je serieus geïnteresseerd bent in een staande jachthond vind ik dat een aanrader

Ik heb in mijn onwetendheid en onschuld (haha) ongeveer dezelfde methode gebruikt (toen had ik dat boek nog niet) en het werkt bij Dante (tot nu toe dan) wonderwel! Voorbeeldje; ik liep op een heel rustig fietspad toen voor mij 'out of the blue' een peloton wielrenners de hoek om kwam :N: :N: . Het was te laat om Dante bij me te roepen; ik had de tegenwoordigheid van geest om op de stopfluit te fluiten en Dante plofte op de grond met zijn achterwerk. Fietsers reden voorbij en ik kreeg heel wat complimentjes (zij hoorden mijn hart niet bonken )...

wow, heel knap , dan heeft ie toch zeker de jackpot
verdiend!

lijkt met een leuk boek . (staat genoteerd).

leuk topic !

[Moon]

Mop, allereerst, mijn Basset graaft niet. Hooguit twee krabbeltjes om een klefgekauwd kauwgumpje te pakken, maar verder niet. Is ze niet voor gemaakt en doet ze niet. Sophie is gemaakt om een spoor uit te werken en als dat spoor voor Sophie uit is, weet ze niet hoe snel ze terug moet komen. Kan ik wel wortel blijven schieten op het punt waar ze verdwenen is, ik kan ook gewoon rustig doorkuieren en af en toe roepen of fluiten.

Het verstoppen is niet alleen effectief om haar te leren dat ze op mij moet letten, maar ook om te leren dat ze in paniek de andere kant oprent als het wel 'echt' is. Het risico bestaat bij Sophie inderdaad dat, als ze mij echt niet een paadje heeft zien inslaan, de verkeerde kant oprent Daarom oefen ik dat op een kleine afstand, vanachter een boom waar ik haar kan zien. Als ik zie dat ze op het punt staat te panikeren dan fluit ik, of roep ik kort. Net zolang tot ze me gaat zoeken. En dat is wat ik wil; dat ze haar neus en verstand gebruikt om mij te gaan zoeken. En niet in paniek door het bos gaat rennen.

Dus.

Heb jij ook weleens gehad dat mensen je zéér vreemd aan zitten te kijken als je daar achter die boom staat? Als ik me verstop kan het zo zijn dat Dante wat verder weg loopt; sta ik daar in mijn eentje . Ik word dan wat achterdochtig bekeken

[Moon]

Is jouw hond nooit uit zicht, Angelique?

Heel weinig, als ik er over na denk. Bij de dagelijkse wandelingen zijn ze zelden uit zicht.

Dat had ik dus niet moeten schrijven.....
Vanmorgen met broer konijn getraind, dit was de laatste sessie voor hem want hij was sinds zondag aardig versleten en hij begon al te stinken. Aan het einde van de training hebben we hem dus met gepast ceremonieel in het maisveld gekieperd, zodat hij daar op zijn gemak weer één met de natuur kon worden.
Marre apporteerde hem direkt weer.
Tja, had ik kunnen verwachten Marre in zit gezet, Nijn nogmaals op zijn laatste reis gestuurd en met Marre volgend liepen we terug tussen de maisvelden vandaan het grindpad op, is een aardige tippel. Paar honderd meter verder was ik Marre ineens kwijt, ik dacht nog dat ze vast in de sloot stond te drinken want dat doet ze heel vaak, dus ik liep gewoon door, ze loopt immers nooit weg. Bijna bij de weg gekomen kijk ik weer om, géén Marre ..... of toch..... daar in de verte..... uit de richting van de maisvelden.... een zwartwit stipje.... met in haar bek....
Braaaaaaaaaaf!

Hahaha, heb je het stinkende konijn dan uiteindelijk maar meegenomen :N: ?

Grappig, ook gisteren tijdens de wandeling liep ik aan dit topic te denken . En dat ik altijd aangeef dat Dante niet helemaal betrouwbaar is bij het hierkomen. Maar eigenlijk gaat het best goed. Tijdens de wandeling gisteren bijvoorbeeld, kwam hij steeds direct. (ben de hierkom-fluit weer eens aan het oefenen, met veeeel rodi-worst ). We zijn pas een week in Drenthe geweest, lange wandelingen gemaakt in de bossen; Dante bleef steeds dichtbij. Tentje stond in een bosstrook op een camping; Dante hoefde niet vast, bleef uit zichzelf bij de tent Maar ik heb in het verleden zoveel met hem meegemaakt, dat dat weglopen (of uit zicht) iets is waar ik altijd rekening mee houd. En dat laatste is denk ik ook heel verstandig om te doen

[Moon]

Het topic blijft interessant

Is het eigenlijk nog een speciaal soort fluitje dat wordt gebruikt? En worden er dan weer verschillende fluitjes gebruikt voor het stoppen en voor het hierkomen of doe je bij de een een kort-kort en bij de andere een lange fluittoon? En hoe heb je dat stopfluitje aangeleerd? Dat lijkt me nog best lastig.

Over het aanleren van de stopfluit; dit staat geweldig beschreven in een boek van Anke Bogaerds 'De drie karakters'. Als je serieus geïnteresseerd bent in een staande jachthond vind ik dat een aanrader

Ik heb in mijn onwetendheid en onschuld (haha) ongeveer dezelfde methode gebruikt (toen had ik dat boek nog niet) en het werkt bij Dante (tot nu toe dan) wonderwel! Voorbeeldje; ik liep op een heel rustig fietspad toen voor mij 'out of the blue' een peloton wielrenners de hoek om kwam :N: :N: . Het was te laat om Dante bij me te roepen; ik had de tegenwoordigheid van geest om op de stopfluit te fluiten en Dante plofte op de grond met zijn achterwerk. Fietsers reden voorbij en ik kreeg heel wat complimentjes (zij hoorden mijn hart niet bonken )...

wow, heel knap , dan heeft ie toch zeker de jackpot
verdiend!

lijkt met een leuk boek . (staat genoteerd).

leuk topic !

Vetgedrukte; nou wat dácht je; in zo'n geval krijgt hij echt een handvol snoepjes en een juichende baas, natuurlijk

Vertel ook eens iets over je hondje (Münsterlander?) en je manier van trainen e.d?

[drent.lover]

We zijn pas een week in Drenthe geweest, lange wandelingen gemaakt in de bossen; Dante bleef steeds dichtbij. Tentje stond in een bosstrook op een camping; Dante hoefde niet vast, bleef uit zichzelf bij de tent Maar ik heb in het verleden zoveel met hem meegemaakt, dat dat weglopen (of uit zicht) iets is waar ik altijd rekening mee houd. En dat laatste is denk ik ook heel verstandig om te doen

Zo zijn wij het afgelopen weekend in de ardennen geweest, het huisje stond helaas aan een drukke weg en er was geen een mogelijkheid waar ik haar los durfde te laten lopen, niet omdat ik bang was dat ze weg zou lopen, maar er zou maar net een konijn voor haar voeten springen en ze gaat erachteraan en vliegt de weg op waar de auto's echt hard reden, gelukig stond er een mountainbike in de garage zodat ik meerdere keren per dag met haar kon fietsen en was er een weiland met beek in de buurt, waar ze wel ff los kon rauzen.

Waar in drenthe ben je geweest Moon ?

[Sucha]

Wat een leuk topic dit. Ik heb een weimaraner van 5.5 maand en heb de puppentraining, basistraining gedaan en ben nu bezig met de vervolgtraining. Moet zeggen dat Storm vaak zijn middelvinger omhoog heeft staan tijdens de training en drukker is met de lekkere geurtjes en de prikkels om hem heen.
HIj vind dat aandacht op mij vasthouden terwijl we niet actief bezig zijn dan ook erg moeilijk. Dit heeft gemaakt dat ik besloten heb geen GG te gaan doen.
Ik ga als deze training af is beginnen met jachttraining. Ik zie Storm opbloeien en allert zijn als we echt actief samen aan het werk zijn en dat is wat wij samen leuk vinden. Zo zie ik mijn hond het liefst. Dan hebben we zoveel plezier samen

[ranetje]

Ik heb Dante wel zitten bestuderen vanuit mijn struik en het viel me op dat hij paniekerig in het rond ging draven, ondanks zijn goede neus Ik dacht dan bij mezelf;'jongen, het enige wat je hoeft te doen is of die neus naar de grond brengen, of je kop omhoog om geur te halen. Maar door de paniek schijnt hij dat toch te vergeten

Als een hond echt in paniek is en blijft heeft hij een hulpje nodig bijv. door even te fluiten of te roepen.
Ik herken jouw verhaal van Dante wel
Het liefst liet ik het Rana dan wel zelf uitzoeken, in de hoop dat ze zich zou herstellen van de paniek en zou gaan "nadenken".
Maar als de paniek bleef (en bij haar gebeurde dat nog wel eens ) dan floot ik even.
De opluchting was dan heel goed zichtbaar bij haar.

@Mickie
Ik heb vroeger geleerd dat je Nijn nooit weg mag leggen op een laatste rustplaats als de hond weet dat hij daar ligt.
Hij zal hem steeds weer gaan halen, dus die rustplaats is dan niet zo rustig
Een geapporteerd beest, ook al is het een kadaver, neem je mee.
De trainer zei dat je hem dan beter in een krantje in de groenbak kon doen.
Dan gaat Nijn ook terug naar de natuur
Marre was idd brááf

@Ennath
Heb je een band die alleen kan trillen?
En is daar geen verschil in sterkte van te maken?
Een zachte trilling voor "hier" en een wat steviger trilling voor "zit"?

[ranetje]

Wat een leuk topic dit. Ik heb een weimaraner van 5.5 maand en heb de puppentraining, basistraining gedaan en ben nu bezig met de vervolgtraining. Moet zeggen dat Storm vaak zijn middelvinger omhoog heeft staan tijdens de training en drukker is met de lekkere geurtjes en de prikkels om hem heen.
HIj vind dat aandacht op mij vasthouden terwijl we niet actief bezig zijn dan ook erg moeilijk. Dit heeft gemaakt dat ik besloten heb geen GG te gaan doen.
Ik ga als deze training af is beginnen met jachttraining. Ik zie Storm opbloeien en allert zijn als we echt actief samen aan het werk zijn en dat is wat wij samen leuk vinden. Zo zie ik mijn hond het liefst. Dan hebben we zoveel plezier samen

De leeftijd speelt ook een rol wat betreft de geurtjes e.d
Als hij aandacht vasthouden moeilijk vindt kan je ook even zelf een spelletje met hem doen toch?
In het boekje "Hersengymnastiek voor de hond" van Nicky Gootjes staan wel dingetjes die je op het trainingsveld kan doen zonder de anderen te hinderen

Wat doe je nu met Storm als jullie actief samen aan het werk zijn?
Oh en jachttraining is zeer aan te bevelen hoor!!
Ik doe met Rana zowel G&G als jachttraining.

[Moon]

We zijn pas een week in Drenthe geweest, lange wandelingen gemaakt in de bossen; Dante bleef steeds dichtbij. Tentje stond in een bosstrook op een camping; Dante hoefde niet vast, bleef uit zichzelf bij de tent Maar ik heb in het verleden zoveel met hem meegemaakt, dat dat weglopen (of uit zicht) iets is waar ik altijd rekening mee houd. En dat laatste is denk ik ook heel verstandig om te doen

Zo zijn wij het afgelopen weekend in de ardennen geweest, het huisje stond helaas aan een drukke weg en er was geen een mogelijkheid waar ik haar los durfde te laten lopen, niet omdat ik bang was dat ze weg zou lopen, maar er zou maar net een konijn voor haar voeten springen en ze gaat erachteraan en vliegt de weg op waar de auto's echt hard reden, gelukig stond er een mountainbike in de garage zodat ik meerdere keren per dag met haar kon fietsen en was er een weiland met beek in de buurt, waar ze wel ff los kon rauzen.

Waar in drenthe ben je geweest Moon ?

Gasselte; ik heb trouwens geen 'Drenten' gezien (de honden dan )

[Moon]

Wat een leuk topic dit. Ik heb een weimaraner van 5.5 maand en heb de puppentraining, basistraining gedaan en ben nu bezig met de vervolgtraining. Moet zeggen dat Storm vaak zijn middelvinger omhoog heeft staan tijdens de training en drukker is met de lekkere geurtjes en de prikkels om hem heen.
HIj vind dat aandacht op mij vasthouden terwijl we niet actief bezig zijn dan ook erg moeilijk. Dit heeft gemaakt dat ik besloten heb geen GG te gaan doen.
Ik ga als deze training af is beginnen met jachttraining. Ik zie Storm opbloeien en allert zijn als we echt actief samen aan het werk zijn en dat is wat wij samen leuk vinden. Zo zie ik mijn hond het liefst. Dan hebben we zoveel plezier samen

Hoe vaak ik niet -alles uit de kast halend- op zo'n veld heb gestaan met een hond die alleen maar met zijn snufferd op de grond liep . En alle Labradortjes, herdertjes en noem maar op, maar prachtig naar hun baas kijken en zo.... Moest dan wel eens tot tien tellen (of twintig ) om mijn geduld te bewaren en vrolijk en positief te doen.
Op jachttraining wordt ook veel aan appèl en gehoorzaamheid gedaan, heb ik begrepen (heb helaas nooit zo'n cursus kunnen volgen). Dus dan heb je twee vliegen in een klap! Bovendien (hopelijk) een trainer die iets van staande honden begrijpt

[ranetje]

Wat een leuk topic dit. Ik heb een weimaraner van 5.5 maand en heb de puppentraining, basistraining gedaan en ben nu bezig met de vervolgtraining. Moet zeggen dat Storm vaak zijn middelvinger omhoog heeft staan tijdens de training en drukker is met de lekkere geurtjes en de prikkels om hem heen.
HIj vind dat aandacht op mij vasthouden terwijl we niet actief bezig zijn dan ook erg moeilijk. Dit heeft gemaakt dat ik besloten heb geen GG te gaan doen.
Ik ga als deze training af is beginnen met jachttraining. Ik zie Storm opbloeien en allert zijn als we echt actief samen aan het werk zijn en dat is wat wij samen leuk vinden. Zo zie ik mijn hond het liefst. Dan hebben we zoveel plezier samen

Hoe vaak ik niet -alles uit de kast halend- op zo'n veld heb gestaan met een hond die alleen maar met zijn snufferd op de grond liep . En alle Labradortjes, herdertjes en noem maar op, maar prachtig naar hun baas kijken en zo.... Moest dan wel eens tot tien tellen (of twintig ) om mijn geduld te bewaren en vrolijk en positief te doen.
Op jachttraining wordt ook veel aan appèl en gehoorzaamheid gedaan, heb ik begrepen (heb helaas nooit zo'n cursus kunnen volgen). Dus dan heb je twee vliegen in een klap! Bovendien (hopelijk) een trainer die iets van staande honden begrijpt

Dat hoop ik ook
Dat is helaas lang niet altijd het geval

[Sucha]

De leeftijd speelt ook een rol wat betreft de geurtjes e.d
Als hij aandacht vasthouden moeilijk vindt kan je ook even zelf een spelletje met hem doen toch?
In het boekje "Hersengymnastiek voor de hond" van Nicky Gootjes staan wel dingetjes die je op het trainingsveld kan doen zonder de anderen te hinderen

Wat doe je nu met Storm als jullie actief samen aan het werk zijn?
Oh en jachttraining is zeer aan te bevelen hoor!!
Ik doe met Rana zowel G&G als jachttraining.

We verstoppen spullen die hij mag zoeken, dat vindt hij echt helemaal het einde. HIj apporteert stokken en ballen uit het water en wil er inmiddels zelfs voor zwemmen.
Je ziet hem gewoon genieten van het mogen werken voor je. En misschien maakt het op die manier aan het werk zijn in zijn geheel mij enthousiaster waardoor de match beter samenvalt.

...Op jachttraining wordt ook veel aan appèl en gehoorzaamheid gedaan, heb ik begrepen (heb helaas nooit zo'n cursus kunnen volgen). Dus dan heb je twee vliegen in een klap! Bovendien (hopelijk) een trainer die iets van staande honden begrijpt ok

Dit had ik mezelf ook al bedacht. En dat is ook de reden. Het is leuk dat we er dan samen plezier aan hebben. En wij zijn samen meer "doeners" , lekker in weer en wind struinen door de natuur en genieten van buiten zijn
Dat de trainer verstand heeft van staande honden hoop ik wel, Storm is mijn eerste staande hond dus ik hoop dat ik er al " kijkende, lerende en doen zelf zoveel verstand van zal krijgen dat ik in staat ben dit aspect te kunnen herkennen. Ik ben gelukkig wel in staat mijn eigen koers te varen en mijn hond te lezen.

[ranetje]

We verstoppen spullen die hij mag zoeken, dat vindt hij echt helemaal het einde. HIj apporteert stokken en ballen uit het water en wil er inmiddels zelfs voor zwemmen.
Je ziet hem gewoon genieten van het mogen werken voor je. En misschien maakt het op die manier aan het werk zijn in zijn geheel mij enthousiaster waardoor de match beter samenvalt.

Verstop je ook iets in het bos?

Op stokken apporteren ben ik niet zo dol.
Ik blijf het toch een risico vinden, zelfs als het apport uit water is
Misschien kan je dan beter een dummy nemen?

[Sucha]

...
Verstop je ook iets in het bos?

Op stokken apporteren ben ik niet zo dol.
Ik blijf het toch een risico vinden, zelfs als het apport uit water is
Misschien kan je dan beter een dummy nemen?

Ik ben ook niet dol op stokken omdat ik rationeel weet wat er allemaal fout kan gaan. Maar Storm heeft een ware liefde voor stokken.
We verstoppen lege waterflesjes, ballen, stukjes eten onder een bakje (als bij balletje balletje) etc. etc. We doen dit binnen en buiten.
En hij maar zoeken... geweldig blij wordt hij daardoor. Zo mooi om te zien.
We zijn nu wel toe aan een dummy, ik weet nu dat hij het zeker uit het water haalt en ik niet zelf mijn kleding hoef uit te gaan doen om hem te gaan halen

[Laurie en Denis]

...
Verstop je ook iets in het bos?

Op stokken apporteren ben ik niet zo dol.
Ik blijf het toch een risico vinden, zelfs als het apport uit water is
Misschien kan je dan beter een dummy nemen?

Ik ben ook niet dol op stokken omdat ik rationeel weet wat er allemaal fout kan gaan. Maar Storm heeft een ware liefde voor stokken.
We verstoppen lege waterflesjes, ballen, stukjes eten onder een bakje (als bij balletje balletje) etc. etc. We doen dit binnen en buiten.
En hij maar zoeken... geweldig blij wordt hij daardoor. Zo mooi om te zien.
We zijn nu wel toe aan een dummy, ik weet nu dat hij het zeker uit het water haalt en ik niet zelf mijn kleding hoef uit te gaan doen om hem te gaan halen

Heel herkenbaar de voorliefde voor stokken. Damian heeft dit ook . En wij moeten nu heel veel moeite doen om het hem af te leren en een dummy interessant te maken voor hem. Damian is door het kauwen op stokken al een paar keer bij de dierenarts geweest voor verstopping, niet echt leuk dus.

Mag ik trouwens zeggen dat het een hele mooie hond aan het worden is. Als pup was ie al leuk, maar hij is nu echt hond aan het worden.

[Laurie en Denis]

Op jachttraining wordt ook veel aan appèl en gehoorzaamheid gedaan, heb ik begrepen (heb helaas nooit zo'n cursus kunnen volgen). Dus dan heb je twee vliegen in een klap! Bovendien (hopelijk) een trainer die iets van staande honden begrijpt

Begrijp ik hieruit dat trainers die jachttraining geven, niet perse alles over allerlei soorten jachthonden iets af hoeven te weten? Ik neem aan dat er maar weinig mensen met een niet-jachthond op jachttraining gaan. En als trainer is het toch prettiger om de verschillen tussen jachthonden te weten, te herkennen en te kunnen uitleggen aan eigenaren?

Wie kan mij hierover iets meer vertellen?

[marian*]

Begrijp ik hieruit dat trainers die jachttraining geven, niet perse alles over allerlei soorten jachthonden iets af hoeven te weten?

Heel vaak weten ze dat inderdaad niet nee,omdat ze zelf erg gefocust zijn op 1 ras of 1 rasgroep en wat daarbuiten valt is anders dus minder interessant
Dat is één van de redenen waarom Drenten op KNJV-trainingen niet goed uit de verf komen;die trainers zijn namelijk vaak erg gericht op de wat "hardere" Duitse rassen en kunnen met de gevoeligheid/eigenwijsheid van bijvoorbeeld een Drent slecht uit de voeten.

[drent.lover]

Waar in drenthe ben je geweest Moon ?

Gasselte; ik heb trouwens geen 'Drenten' gezien (de honden dan )[/quote]

Dan zat je dus nog geen 10 km bij mij vandaan, waar heb je gewandeld, in Gieten bij het zandgat of in Gasselte bij het hemelriek, wat jammer dat ik dit niet wist we hadden zo een middag samen kunnen wandelen, tenminste als je daar zin in had gehad

[Laurie en Denis]

Begrijp ik hieruit dat trainers die jachttraining geven, niet perse alles over allerlei soorten jachthonden iets af hoeven te weten?

Heel vaak weten ze dat inderdaad niet nee,omdat ze zelf erg gefocust zijn op 1 ras of 1 rasgroep en wat daarbuiten valt is anders dus minder interessant
Dat is één van de redenen waarom Drenten op KNJV-trainingen niet goed uit de verf komen;die trainers zijn namelijk vaak erg gericht op de wat "hardere" Duitse rassen en kunnen met de gevoeligheid/eigenwijsheid van bijvoorbeeld een Drent slecht uit de voeten.

Dank je wel voor je uitleg. Zoals je het vertelt klinkt het logisch dat je maar moet hopen op een trainer met verstand van zaken. Maar het is wel zonde.

[ranetje]

Begrijp ik hieruit dat trainers die jachttraining geven, niet perse alles over allerlei soorten jachthonden iets af hoeven te weten?

Heel vaak weten ze dat inderdaad niet nee,omdat ze zelf erg gefocust zijn op 1 ras of 1 rasgroep en wat daarbuiten valt is anders dus minder interessant
Dat is één van de redenen waarom Drenten op KNJV-trainingen niet goed uit de verf komen;die trainers zijn namelijk vaak erg gericht op de wat "hardere" Duitse rassen en kunnen met de gevoeligheid/eigenwijsheid van bijvoorbeeld een Drent slecht uit de voeten.

De trainers die gericht zijn op de wat "hardere" Staande Honden zou ik best eens tegen willen komen
Tot nu toe heb ik steeds trainers aangetroffen die goed bekend waren met Retrievers
Die hebben ze zelf n.l. meestal ook.
Eentje had behoorlijk goede rassenkennis en kon mij wat het KNJV werk betreft goed begeleiden Maar wat veldwerk betreft wist hij het ook niet precies. Dat neem ik hem ook niet kwalijk. Het ging per slot om KNJV training.
Maar de anderen wilden er echt niet aan dat een Staande Hond (hard of niet) misschien toch wat anders werkt dan een Retriever.
Ook al zijn er tussen de Retrievers onderling ook wel weer verschillen.
Net als bij de Staande Honden rassen.

[ranetje]

Om nog even terug te komen op wat ik hierboven schreef...............
Tineke Antonisse heeft in haar boek "Apporteertraining" een foutje gemaakt door de Griffon Korthals onder de Duitse rassen te scharen. (Is officiëel een Frans ras )
Vervolgens merkt ze verderop op dat de Duitse rassen een harder karakter hebben dat de rassen uit de andere Europese landen

Dus als een trainer zijn kennis haalt uit dat boek, gaat hij uit van een harde hond als hij een Griffon in de groep heeft.
Dat is me al een keer overkomen.
"Niet doen wat je zegt? Draai maar een oor om. Zo'n harde hond kan dat wel hebben........................"
Een Griffon was voor hem hetzelfde als een Duitse Staande hond ën die zijn hard"

En dan heb ik het er nog niet over dat ook zeker niet elke Duitse Staande een harde hond is.

[Laurie en Denis]

Ik krijg ook regelmatig te horen, dat Damian zeker wel een strenge/harde opvoeding nodig heeft. Het is ook zo'n grote hond. En zo zelfstandig...
Terwijl Damian al in elkaar duikt bij het zien van een opgerolde krant. Dus niets hardhandig, maar positief belonen en clickeren maar! Ik ben nog niet lang genoeg thuis in de Weimarse Staande Hond, maar wat ik zoal tegenkom, zijn het geen honden die hardhandig moeten worden aangepakt. Duidelijkheid wel, maar ja er zijn meer methodes om dat te leren en aan te geven.

Maar Ranetje jij hebt een Duitse Staande of een Griffon? Ik weet het niet meer.
Edit: ik weet het al...

[ranetje]

Maar Ranetje jij hebt een Duitse Staande of een Griffon? Ik weet het niet meer.
Edit: ik weet het al...

Je aarzeling is trouwens zeer terecht
Rana heeft voor een Griffon geen "rastypisch" hoofd. Ze lijkt wat dat betreft meer op een Draadhaar
Haar vacht, maat en verhoudingen lengte x hoogte zijn wel Griffon.
Laatst kwam ik een (te grote dacht ik) Griffon tegen. Dat bleek een Draadhaar te zijn met een rastypisch Griffonhoofd

Ze komen van dezelfde oorsprong.
Dus zo vreemd is dat niet

[miemot]

Hoi Miemot; wat een ontzettend leuk hondje heb je Hoe oud is hij/zij (twijfel ook een beetje over het ras?) wat doe je met hem/haar, kortom; vertel eens wat meer? Heb je ervaring met jachthonden?

Guus is een Heidewachtel van zes maand. Ik heb een tijdje een puppycursus gevolgd hier in de buurt, maar ben daarmee gestopt. Er werd, naar mijn bescheiden mening veel te hardhandig gecorrigeerd, zelfs bij het aanleren van bepaalde commando's en de groep was veeeeel te groot (zero tijd voor wat individuele tips). Dat en het feit dat ik heel erg wisselende uren werk en 's avonds bijna nooit vrij ben, heeft me doen opgeven (ons eigenlijk want Guus zelf werd er ook maar stressy van). Binnenkort ga ik met een groepje jachttraining beginnen, benieuwd wat dat gaat geven, want het apport, daar bakt ie nog niet veel van .

De gewone doordeweekse huis-en-tuin-commando's (zit, blijf, voet, volg, kom voor, los, af, ...) heb ik zelf met hem getraind. Gaat allemaal heel goed, zelfs in het bos komt hij bijna onmiddellijk als ik roep (in de tuin duurt het meestal wat langer ) Maar ik vraag me af of dat gaat blijven duren. Op welke leeftijd ontwikkelt zich eigenlijk de 'neus'? Kan het zijn dat hij gewoon nog te jong is om alleen op pad te gaan? Of zou hij gewoon zo braaf zijn?

Zelf ervaring zat wat het 'hebben' van jachthonden betreft. Ben ermee opgegroeid, mijn pa is jachtwachter. Duitse Staande, Springer Spaniels, Heidewachtels, you name it De meeste waren herplaatsers en met de opvoeding had ik weinig te zien, waren de honden van pa hè. Guus is mijn eerste echte 'eigen' hond en ik moet zeggen dat dit forum heeeel erg leerrijk is geweest (en ook nog zal zijn). Ook dit topic volg ik al even (nog bedankt voor de tip, ranetje, maar ik was al mee ) en heb 2 fluitjes besteld om daarmee aan de slag te gaan

Ow ja, en mijn naam is Veerle Aangenaam allemaal.

[Moon]

Hoi Miemot; wat een ontzettend leuk hondje heb je Hoe oud is hij/zij (twijfel ook een beetje over het ras?) wat doe je met hem/haar, kortom; vertel eens wat meer? Heb je ervaring met jachthonden?

Guus is een Heidewachtel van zes maand. Ik heb een tijdje een puppycursus gevolgd hier in de buurt, maar ben daarmee gestopt. Er werd, naar mijn bescheiden mening veel te hardhandig gecorrigeerd, zelfs bij het aanleren van bepaalde commando's en de groep was veeeeel te groot (zero tijd voor wat individuele tips). Dat en het feit dat ik heel erg wisselende uren werk en 's avonds bijna nooit vrij ben, heeft me doen opgeven (ons eigenlijk want Guus zelf werd er ook maar stressy van). Binnenkort ga ik met een groepje jachttraining beginnen, benieuwd wat dat gaat geven, want het apport, daar bakt ie nog niet veel van .

De gewone doordeweekse huis-en-tuin-commando's (zit, blijf, voet, volg, kom voor, los, af, ...) heb ik zelf met hem getraind. Gaat allemaal heel goed, zelfs in het bos komt hij bijna onmiddellijk als ik roep (in de tuin duurt het meestal wat langer ) Maar ik vraag me af of dat gaat blijven duren. Op welke leeftijd ontwikkelt zich eigenlijk de 'neus'? Kan het zijn dat hij gewoon nog te jong is om alleen op pad te gaan? Of zou hij gewoon zo braaf zijn?

Zelf ervaring zat wat het 'hebben' van jachthonden betreft. Ben ermee opgegroeid, mijn pa is jachtwachter. Duitse Staande, Springer Spaniels, Heidewachtels, you name it De meeste waren herplaatsers en met de opvoeding had ik weinig te zien, waren de honden van pa hè. Guus is mijn eerste echte 'eigen' hond en ik moet zeggen dat dit forum heeeel erg leerrijk is geweest (en ook nog zal zijn). Ook dit topic volg ik al even (nog bedankt voor de tip, ranetje, maar ik was al mee ) en heb 2 fluitjes besteld om daarmee aan de slag te gaan

Ow ja, en mijn naam is Veerle Aangenaam allemaal.

Hoi Veerle!
Nou een echt groentje zoals ik zul je dan niet meer zijn; als je opgegroeid bent met zoveel jachthonden! Je zult ook vast wel bij je vader te raden gaan met een boel dingen?
Over die 'neus', ik wil je niet ontmoedigen want bij jou kan het echt heel anders verlopen, maar bij Dante ontstond de jachtpassie van de ene op de andere dag (voor mij dan hè ) toen hij een maand of zeven was. We liepen in een park, met familie die Dante nog niet gezien had en ik had lopen vertellen dat hij zo goed luisterde en dat een pup opvoeden me erg meegevallen was (haha) toen Dante ineens de struiken inschoot en ik hem met geen mogelijkheid meer terug kon krijgen..... Nou ja, dat was het begin dus en daarna volgde best een moeilijke periode omdat Dante niet alleen een sterk ontwikkelde jachtpassie had maar ook een flinke sexuele passie Maar met veel vallen en opstaan zijn we er toch gekomen, maar zoals je al gelezen hebt misschien, blijft het 'in de hand houden' een aandachtspunt! Ik hoop heel erg voor je dat je een trainer treft die de staande hond kent en die je dus met raad en daad bij kan staan (alleen hopelijk niet met earpinches en andere harde methodes; tenminste, daar heb ik een afkeer van...). Want zoals ik al eerder schreef, dat heb ik erg gemist; iemand die me gericht kon adviseren!

[Moon]

Om nog even terug te komen op wat ik hierboven schreef...............
Tineke Antonisse heeft in haar boek "Apporteertraining" een foutje gemaakt door de Griffon Korthals onder de Duitse rassen te scharen. (Is officiëel een Frans ras )
Vervolgens merkt ze verderop op dat de Duitse rassen een harder karakter hebben dat de rassen uit de andere Europese landen

Dus als een trainer zijn kennis haalt uit dat boek, gaat hij uit van een harde hond als hij een Griffon in de groep heeft.
Dat is me al een keer overkomen.
"Niet doen wat je zegt? Draai maar een oor om. Zo'n harde hond kan dat wel hebben........................"
Een Griffon was voor hem hetzelfde als een Duitse Staande hond ën die zijn hard"

En dan heb ik het er nog niet over dat ook zeker niet elke Duitse Staande een harde hond is.

Ik vraag me altijd af wat er precies bedoeld wordt met 'een harde hond' Heb er ook heel erg mijn twijfels bij; ben bang dat dan het zelfstandige karakter bedoeld wordt... Ik kan me niet voorstellen dat een Duitse Staande geen schade oploopt bij dat soort afstraffingen :N: