Grommen

[Baily]

Ze grommen hier nooit naar mij. Wel naar elkaar onderling af en toe. Zou een van de honden naar mij grommen, zou ik het niet direct corrigeren, maar overduidelijk laten merken dat ik er niet van onder de indruk ben en onverstoorbaar blijven, maar niet de hond verder provoceren, en dan de oorzaak van eht grommen proberen te achterhalen. In het geval dat de hond gromt uit angst, zal ik mijn gedrag aanpassen, en zorgen dat de hond neit meer in die situatie gebracht wordt. Als het uit een soort corrigeren naar mij gebeurt, dan zou ik me dan afvragen of ik me wel duidelijk genoeg opstel naar die hond, en of ik wel genoeg leiding geef. Ik denk dat de hond die naar zijn baas gromt op deze manier, teveel het idee heeft dat hij boven de baas staat.

Bij zoals jij het schrijft zie ik een beeld voor me van een echt dreigend grommende hond. Zeker als je zegt "maar de hond verder niet provoceren".
De keren dat Moos naar mij gegromd heeft was een grom om ongenoegen te laten blijken, maar hij staat dan niet dreigend voor me te grommen. Het is een brom/grom van "he, dit wil ik niet ", maar zeker geen grom waarbij het ter zake doet om hem wel of niet verder te provoceren. Er valt weinig te provoceren verder is mijn idee, hij heeft verongelijkt gegromd, en dat was het dan.
Dat pik ik niet, ook niet omdat Moos wel degelijk een typje is wat zich dan meer gaat permiteren als ik toelaat dat hij gromt uit ongenoegen/verongelijkheid, dus ik pak hem dan even aan zodat hij weer weet dat er over bepaalde dingen niet te discussieren valt met de baas; en al zeker niet op deze manier.

Maar ik heb bij Moos verder geen moment het idee dat hij denkt dat hij boven mij staat, en wel eens even de boel kan gaan regelen.

Tussen uit angst grommen en echt grommen om de baas te corrigeren zit ook nog wel een 'ander gebied' denk ik.

Inderdaad zullen er ook situaties zijn waarin de hond alleen waarschuwt, omdat hij de situatie niet prettig vind. Maar als je dan corrigeert, zal de hond w.s. na een tijdje niet meer grommen als je goed corrigeert. Maar zijn ongenoegen over iets blijft hetzelfde, en een andere keer zal de hond het grommen lijkt mij inderdaad overslaan, en uit het "niets" kunnen bijten. In de situatie zoals jij beschrijft met Moos, zou ik ook gewoon zelfverzekerd, maar vriendelijk me duidelijk maken naar de hond, zodat hij weet dat wat ik wil, dat dat toch gebeurt, maar ik zou zelf niet corrigeren.

[Moos]

In de situatie zoals jij beschrijft met Moos, zou ik ook gewoon zelfverzekerd, maar vriendelijk me duidelijk maken naar de hond, zodat hij weet dat wat ik wil, dat dat toch gebeurt, maar ik zou zelf niet corrigeren.

Daarover verschillen we dan van mening Gevoelsmatig zegt iets me op zo'n moment dat Moos even 'aangepakt' moet worden. Het is geen ongenoegen omdat ik hem te hard borstel, of omdat ik zijn riem per ongeluk om zijn poten draai. Het is ongenoegen omdat hij gedwongen wordt iets te doen wat op dat moment niet zijjn eerste keuze zou zijn, en hij probeert dan toch heel sneeky even of hij daar fiks tegenin kan gaan.
Dat kan dus niet
Moos is verder een hond die je aangekleed in de poppenwagen zou kunnen leggen, en dus heel makkelijk in alles wat hij allemaal toe laat. Ook bij al die da bezoekjes van de laatste tijd laat hij alles over zich heenkomen, en mogen onbekende da's, en ik, alles met hem doen.
Maar die paar keren dat hij gromde was naar mijn idee wel even mij uittesten. Niet om hogerop te willen komen, maar om even te kijken of hij kon bepalen dat hij daar even geen zin in had. En als dat gaat om afdrogen, of om wegduwen bij iets te vreten, dan heeft hij daar dus totaal geen zeggenschap in, en vind ik het te ver gaan als hij het dan in zijn bol haalt om te grommen.
Uiteraard haal ik hem dan toch weg, of droog ik hem dan toch af, maar als ik het alleen daarbij laat dan vind ik dat hij toch maar mooi weg is gekomen met dat grommen. En Moos kennende gaat hij dat dan steeds iestiepietsie verder uitbouwen.

[Baily]

In de situatie zoals jij beschrijft met Moos, zou ik ook gewoon zelfverzekerd, maar vriendelijk me duidelijk maken naar de hond, zodat hij weet dat wat ik wil, dat dat toch gebeurt, maar ik zou zelf niet corrigeren.

Daarover verschillen we dan van mening Gevoelsmatig zegt iets me op zo'n moment dat Moos even 'aangepakt' moet worden. Het is geen ongenoegen omdat ik hem te hard borstel, of omdat ik zijn riem per ongeluk om zijn poten draai. Het is ongenoegen omdat hij gedwongen wordt iets te doen wat op dat moment niet zijjn eerste keuze zou zijn, en hij probeert dan toch heel sneeky even of hij daar fiks tegenin kan gaan.
Dat kan dus niet
Moos is verder een hond die je aangekleed in de poppenwagen zou kunnen leggen, en dus heel makkelijk in alles wat hij allemaal toe laat. Ook bij al die da bezoekjes van de laatste tijd laat hij alles over zich heenkomen, en mogen onbekende da's, en ik, alles met hem doen.
Maar die paar keren dat hij gromde was naar mijn idee wel even mij uittesten. Niet om hogerop te willen komen, maar om even te kijken of hij kon bepalen dat hij daar even geen zin in had. En als dat gaat om afdrogen, of om wegduwen bij iets te vreten, dan heeft hij daar dus totaal geen zeggenschap in, en vind ik het te ver gaan als hij het dan in zijn bol haalt om te grommen.
Uiteraard haal ik hem dan toch weg, of droog ik hem dan toch af, maar als ik het alleen daarbij laat dan vind ik dat hij toch maar mooi weg is gekomen met dat grommen. En Moos kennende gaat hij dat dan steeds iestiepietsie verder uitbouwen.

Ja, maar dat uitproberen heeft in mijn ogen toch te maken met iets van schijt hebben/krijgen aan de baas, in beginnende proberende mate. Dan denk ik dat je dat ook op een andere manier wat duidelijker zou kunnen krijgen. Met zulke honden als Moos, die een wat hoger incasseringsvermogen lijkt te hebben,zul je inderdaad niet zo snel een probleem krijgen met wel corrigeren. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een type met een wat kortere lont wel problemen zou kunnen geven.

[Moos]

Ja, maar dat uitproberen heeft in mijn ogen toch te maken met iets van schijt hebben/krijgen aan de baas, in beginnende proberende mate. Dan denk ik dat je dat ook op een andere manier wat duidelijker zou kunnen krijgen. Met zulke honden als Moos, die een wat hoger incasseringsvermogen lijkt te hebben,zul je inderdaad niet zo snel een probleem krijgen met wel corrigeren. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een type met een wat kortere lont wel problemen zou kunnen geven.

Oh ja, het is zeker wel in beginnende proberende mate schijt aan me te hebben; alleen met kanttekening (in Moos' geval tenminste) dat hij echt niet helemaal de baas wil worden. Daar is het een te erg sulletje voor
En in die zin is bij Moos dan dus op dat moment corrigeren wel genoeg om de boel weer helemaal rechtgetrokken te hebben.
Heb je een hond die zoals jij zegt een korte lont heeft, en daarnaast ook nog eens toch echt wel graag enorme schijt aan de baas heeft, dan denk ik inderdaad ook dat corrigeren op dat moment (en verder niks) niet de manier is om daarmee om te gaan.
Maar dan zou je hele manier van omgaan met zo'n hond dus eigenlijk van begin af aan al heel anders moeten zijn geweest (ook een beetje wat jij zegt ).

[Baily]

Ja, maar dat uitproberen heeft in mijn ogen toch te maken met iets van schijt hebben/krijgen aan de baas, in beginnende proberende mate. Dan denk ik dat je dat ook op een andere manier wat duidelijker zou kunnen krijgen. Met zulke honden als Moos, die een wat hoger incasseringsvermogen lijkt te hebben,zul je inderdaad niet zo snel een probleem krijgen met wel corrigeren. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een type met een wat kortere lont wel problemen zou kunnen geven.

Oh ja, het is zeker wel in beginnende proberende mate schijt aan me te hebben; alleen met kanttekening (in Moos' geval tenminste) dat hij echt niet helemaal de baas wil worden. Daar is het een te erg sulletje voor
En in die zin is bij Moos dan dus op dat moment corrigeren wel genoeg om de boel weer helemaal rechtgetrokken te hebben.
Heb je een hond die zoals jij zegt een korte lont heeft, en daarnaast ook nog eens toch echt wel graag enorme schijt aan de baas heeft, dan denk ik inderdaad ook dat corrigeren op dat moment (en verder niks) niet de manier is om daarmee om te gaan.
Maar dan zou je hele manier van omgaan met zo'n hond dus eigenlijk van begin af aan al heel anders moeten zijn geweest (ook een beetje wat jij zegt ).

Ja, ik denk ook dat we allebei een ander type grommende hond voor ogen hebben.

[Caro.]

Ja, maar dat uitproberen heeft in mijn ogen toch te maken met iets van schijt hebben/krijgen aan de baas, in beginnende proberende mate. Dan denk ik dat je dat ook op een andere manier wat duidelijker zou kunnen krijgen. Met zulke honden als Moos, die een wat hoger incasseringsvermogen lijkt te hebben,zul je inderdaad niet zo snel een probleem krijgen met wel corrigeren. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een type met een wat kortere lont wel problemen zou kunnen geven.

Oh ja, het is zeker wel in beginnende proberende mate schijt aan me te hebben; alleen met kanttekening (in Moos' geval tenminste) dat hij echt niet helemaal de baas wil worden. Daar is het een te erg sulletje voor
En in die zin is bij Moos dan dus op dat moment corrigeren wel genoeg om de boel weer helemaal rechtgetrokken te hebben.
Heb je een hond die zoals jij zegt een korte lont heeft, en daarnaast ook nog eens toch echt wel graag enorme schijt aan de baas heeft, dan denk ik inderdaad ook dat corrigeren op dat moment (en verder niks) niet de manier is om daarmee om te gaan.
Maar dan zou je hele manier van omgaan met zo'n hond dus eigenlijk van begin af aan al heel anders moeten zijn geweest (ook een beetje wat jij zegt ).

Ja, ik denk ook dat we allebei een ander type grommende hond voor ogen hebben.

Puchu is nu best wat aan het uitproberen, 8 maanden; een geweldige leeftijd hiervoor natuurlijk

Niet alleen tegenover andere honden, maar ook bij ons probeert hij wel wat uit.
Een grom heeft hij tot nu toe alleen nog laten horen toen hij niet afgedroogd 'wenste' te worden ( ) toen we zeiknat van de regen binnenkwamen.
Verder weigert hij weleens aan de kant te gaan als hij op de bank ligt. De ene keer is hij direct weg, maar een enkele keer doet hij werkelijk geen stap opzij en dan 'keil' ik hem dus gewoon aan de kant Dat helpt dan een paar dagen en dan probeert hij het weer opnieuw.

Er zit geen kwaad in hoor, maar het is duidelijk uitproberen hoe ver hij kan gaan. Nog niet eens echt 'baas worden' (dat heeft Kaya ooit eens geprobeerd en dat is haar héél fout bekomen, hihi), maar wel kijken in hoeverre hij zijn zin krijgt en hoe ver hij kan gaan.

Ik denk wel dat als je dat niet indamt (en natuurlijk moet ik binnensmonds ook weleens vreselijk lachen) dat je dan verdere problemen zou kúnnen krijgen. Een hond steeds zijn/haar gang laten gaan en alleen bij grommen ineens fel corrigeren, dan wekt ook onduidelijkheid.

[Pak-de-bal]

Bauke gromt ook wel eens naar mij, als ik hem "stoor" in zijn lekkere ligpositie ( dan moet ik altijd effe knuffelen)
maar ik laat het zo, en praat er gewoon doorheen,
en even later gaat het grommen over in:

een soort knor-geluid.

volgens mij moet je je jùist niet van de wijs laten brengen in zo'n geval
Wij staan immers bóven hun, dus als ik hem wil knuffelen, dan moet hij geen commentaar leveren.
( wie denkt hij wel dat hij is?)

[Baily]

Ja, maar dat uitproberen heeft in mijn ogen toch te maken met iets van schijt hebben/krijgen aan de baas, in beginnende proberende mate. Dan denk ik dat je dat ook op een andere manier wat duidelijker zou kunnen krijgen. Met zulke honden als Moos, die een wat hoger incasseringsvermogen lijkt te hebben,zul je inderdaad niet zo snel een probleem krijgen met wel corrigeren. Maar ik kan me voorstellen dat dat met een type met een wat kortere lont wel problemen zou kunnen geven.

Oh ja, het is zeker wel in beginnende proberende mate schijt aan me te hebben; alleen met kanttekening (in Moos' geval tenminste) dat hij echt niet helemaal de baas wil worden. Daar is het een te erg sulletje voor
En in die zin is bij Moos dan dus op dat moment corrigeren wel genoeg om de boel weer helemaal rechtgetrokken te hebben.
Heb je een hond die zoals jij zegt een korte lont heeft, en daarnaast ook nog eens toch echt wel graag enorme schijt aan de baas heeft, dan denk ik inderdaad ook dat corrigeren op dat moment (en verder niks) niet de manier is om daarmee om te gaan.
Maar dan zou je hele manier van omgaan met zo'n hond dus eigenlijk van begin af aan al heel anders moeten zijn geweest (ook een beetje wat jij zegt ).

Ja, ik denk ook dat we allebei een ander type grommende hond voor ogen hebben.

Puchu is nu best wat aan het uitproberen, 8 maanden; een geweldige leeftijd hiervoor natuurlijk

Niet alleen tegenover andere honden, maar ook bij ons probeert hij wel wat uit.
Een grom heeft hij tot nu toe alleen nog laten horen toen hij niet afgedroogd 'wenste' te worden ( ) toen we zeiknat van de regen binnenkwamen.
Verder weigert hij weleens aan de kant te gaan als hij op de bank ligt. De ene keer is hij direct weg, maar een enkele keer doet hij werkelijk geen stap opzij en dan 'keil' ik hem dus gewoon aan de kant Dat helpt dan een paar dagen en dan probeert hij het weer opnieuw.

Er zit geen kwaad in hoor, maar het is duidelijk uitproberen hoe ver hij kan gaan. Nog niet eens echt 'baas worden' (dat heeft Kaya ooit eens geprobeerd en dat is haar héél fout bekomen, hihi), maar wel kijken in hoeverre hij zijn zin krijgt en hoe ver hij kan gaan.

Ik denk wel dat als je dat niet indamt (en natuurlijk moet ik binnensmonds ook weleens vreselijk lachen) dat je dan verdere problemen zou kúnnen krijgen. Een hond steeds zijn/haar gang laten gaan en alleen bij grommen ineens fel corrigeren, dan wekt ook onduidelijkheid.

Ja, daar ben ik het mee eens. Zorgen voor duidelijke regels voorkomt denk ik ook voor een groot deel juist situaties waarin er gegromd kan worden. Ik ben ook streng als ze niet uit zichzelf opzij gaan. Alleen Balou wil nog wel eens blijven liggen. Ik ga gewoon zitten, en op het laatste moment gaat ze echt wel opzij.

[Caro.]

Oh ja, het is zeker wel in beginnende proberende mate schijt aan me te hebben; alleen met kanttekening (in Moos' geval tenminste) dat hij echt niet helemaal de baas wil worden. Daar is het een te erg sulletje voor
En in die zin is bij Moos dan dus op dat moment corrigeren wel genoeg om de boel weer helemaal rechtgetrokken te hebben.
Heb je een hond die zoals jij zegt een korte lont heeft, en daarnaast ook nog eens toch echt wel graag enorme schijt aan de baas heeft, dan denk ik inderdaad ook dat corrigeren op dat moment (en verder niks) niet de manier is om daarmee om te gaan.
Maar dan zou je hele manier van omgaan met zo'n hond dus eigenlijk van begin af aan al heel anders moeten zijn geweest (ook een beetje wat jij zegt ).

Ja, ik denk ook dat we allebei een ander type grommende hond voor ogen hebben.

Puchu is nu best wat aan het uitproberen, 8 maanden; een geweldige leeftijd hiervoor natuurlijk

Niet alleen tegenover andere honden, maar ook bij ons probeert hij wel wat uit.
Een grom heeft hij tot nu toe alleen nog laten horen toen hij niet afgedroogd 'wenste' te worden ( ) toen we zeiknat van de regen binnenkwamen.
Verder weigert hij weleens aan de kant te gaan als hij op de bank ligt. De ene keer is hij direct weg, maar een enkele keer doet hij werkelijk geen stap opzij en dan 'keil' ik hem dus gewoon aan de kant Dat helpt dan een paar dagen en dan probeert hij het weer opnieuw.

Er zit geen kwaad in hoor, maar het is duidelijk uitproberen hoe ver hij kan gaan. Nog niet eens echt 'baas worden' (dat heeft Kaya ooit eens geprobeerd en dat is haar héél fout bekomen, hihi), maar wel kijken in hoeverre hij zijn zin krijgt en hoe ver hij kan gaan.

Ik denk wel dat als je dat niet indamt (en natuurlijk moet ik binnensmonds ook weleens vreselijk lachen) dat je dan verdere problemen zou kúnnen krijgen. Een hond steeds zijn/haar gang laten gaan en alleen bij grommen ineens fel corrigeren, dan wekt ook onduidelijkheid.

Ja, daar ben ik het mee eens. Zorgen voor duidelijke regels voorkomt denk ik ook voor een groot deel juist situaties waarin er gegromd kan worden. Ik ben ook streng als ze niet uit zichzelf opzij gaan. Alleen Balou wil nog wel eens blijven liggen. Ik ga gewoon zitten, en op het laatste moment gaat ze echt wel opzij.

Hihihi, ik ben zelfs meerder keren bovenop zijn kop gaan zitten; interesseert hem niks Hij blijft echt gewoon liggen.
Dus nu 'help' ik hem gewoon maar aan de kant als hij het niet uit zichzelf doet

[malinois]

Hier mogen ze best even laten merken dat ze het ergens niet mee eens zijn, maar als ik nee zeg dan is en blijft het nee en dan hoeven ze daar niet nog een keer op gaan reageren...
Het ligt dus aan de manier van grommen... en dan ook weer per hond is het verschillend.

[Jeannettebo]

bo heeft nog nooit naar me gegromd, mocht hij het ooit wel doen zou ik het ook niet pikken. behalve als ik hem pijn zou doen idd of iets in die trant

[ranetje]

Zo hier en daar lees ik op het forum dat je grommen van een hond niet moet bestraffen, omdat grommen een waarschuwing is en als je dit zou bestraffen, een hond het grommen over kan gaan slaan en direct kan gaan bijten zonder waarschuwing.

Wat is jullie mening hierover?

Ik 'bestraf' grommen dus wel. Niet de grom uit pijn, daar reageer ik anders op, maar puur grommen dat corrigeer ik wel. Ik wil het niet hebben dat mijn honden naar mij grommen.
Heb er ook nooit iets van gemerkt dat ze het grommen dan maar overslaan en gaan bijten.

(hoe vaker ik 'grommen' schrijf, des te gekker klinkt het woord )

Ik heb die opmerking onder anderen gemaakt
Dan gaat het wel om een bepaalde gebeurtenis.

Als een kind de hond een oor afdraait of er in knipt met een schaar en de hond gromt (van pijn en als waarschuwing) zal ik die hond niet alle hoeken van de kamer laten zien, maar de hond naar de mand brengen en het kind voor eens en altijd duidelijk proberen te maken dat zoiets (oren afdraaien of er in knippen) niet mag gebeuren.
En eerlijk gezegd ben ik blij dat die hond gromt en niet meteen bijt.
Als je dat soort grommen verbied (door een flinke afstraffing van de hond) kan je voor nare verrassingen komen te staan.

Grommen tegen mij of iemand anders van het gezin omdat de hond zijn zin niet krijgt is een heel ander verhaal.
Dat soort grommen accepteer ik niet. Hoewel ik mijn honden daarvoor nooit heb hoeven afranselen Als een hond op de bank ligt en hij gromt omdat ik er naast ga zitten heeft hij pech. Dan gaat hij gewoon direct van de bank af en daar help ik hem dan wel een handje bij
En dat is dan ook meteen duidelijk.
en dat geldt voor alle leden van het gezin.

[Jaap*]

...en dat geldt voor alle leden van het gezin.

Ik zit ook het liefst alleen op de bank maar dit vindt ik wel wat ver gaan

[alm@]

...en dat geldt voor alle leden van het gezin.

Ik zit ook het liefst alleen op de bank maar dit vindt ik wel wat ver gaan

Zooo, zien we Ranetje ook eens van een andere kant

[Jaap*]

...en dat geldt voor alle leden van het gezin.

Ik zit ook het liefst alleen op de bank maar dit vindt ik wel wat ver gaan

Zooo, zien we Ranetje ook eens van een andere kant

Net wat ik dacht. Hup van die bank af

[ranetje]

...en dat geldt voor alle leden van het gezin.

Ik zit ook het liefst alleen op de bank maar dit vindt ik wel wat ver gaan

Zooo, zien we Ranetje ook eens van een andere kant

Net wat ik dacht. Hup van die bank af

"t is goed hoor met jullie

Als je het maar snapt

[alm@]

Ik zit ook het liefst alleen op de bank maar dit vindt ik wel wat ver gaan

Zooo, zien we Ranetje ook eens van een andere kant

Net wat ik dacht. Hup van die bank af

"t is goed hoor met jullie

Als je het maar snapt

Gut ze gaat ook nog met knuppels meppen :N:

[ranetje]

Zooo, zien we Ranetje ook eens van een andere kant

Net wat ik dacht. Hup van die bank af

"t is goed hoor met jullie

Als je het maar snapt

Gut ze gaat ook nog met knuppels meppen :N:

[blondie]

tsja woorden kunnen snel verdraaid worden maar grappig is t wel zo te lezen, een verkeerde beweging en je wordt bij Ranet van de bank afgemept

Grommen, ook indeze moet je weer wel weten wanneer het een grom om pijn is, een aggressie of niet accepteren van orde grom, of een grom vanuit t spel..
bewust zich tegen me keren nav een commando dat zou ik absoluut niet accepteren ik zou ook bij mezelf te raden gaan waarom de hond mijn gezag niet accepteerd..voor mijn gevoel zou er dan ergens iets fout zijn gegaan..
Zelfs met pijn heeft ie niet naar me gegromt.. dan laat hij dat zien door een plotselinge beweging met de kop dat mij al doet inzien dat ik ergens zat waar iets niet goed zit..
Grommen in spel is iets wat ik nieuw ervaar.. bij mij doet ie dat niet bij mannen die harder en vaak ook effe kracht meten hoor ik het wel, de lage grom.. in t begin schrok ik.. maar als je dan weer goed kijkt is t gewoon spel maar effe feller dan een stoei en trek spelletje met mij

Voor de kenners.. welke vormen van grommen zijn er nu en wat zijn de betekenissen?

De zachte binnensmondse grom, teken van waakzaamheid?
Het korte grommen met tanden effe ontbloot, vaak te zien bij nadering van anderen bij een hond met speel of met bot

hoeveel varianten van grommen zijn er nu eigenlijk? Of ga ik nu vreselijk off topic?

[Maxiem]

Ik laat Max grommen naar mij en accepteer de waarschuwing. Als ik haar aai bijv. en ze gromt naar mij, stap ik rustig terug en geef ik haar de mogelijkheid weg te gaan (meestal duikt ze meteen haar mand in).
Ook voernijd(-grommen) bestraf ik niet.

Maar nu ik zo teruglees is dat dus allemaal grommen uit een bepaalde angst. Dus ik ga met (zowat) iedereen mee: grommen uit angst bestraf ik niet. Maar verder gromt Max niet naar mij.

Zou ze bijv. grommen als ik bij haar op de bank wil ofzo, volgt er wel een stemcorrectie (nog nooit aan de orde geweest, maar stel dat).

[Hanneke2]

Hier mogen ze best even laten merken dat ze het ergens niet mee eens zijn, maar als ik nee zeg dan is en blijft het nee en dan hoeven ze daar niet nog een keer op gaan reageren...
Het ligt dus aan de manier van grommen... en dan ook weer per hond is het verschillend.

Mee eens.

Jack gromt soms als ik hem opzij schuif omdat hij op mijn plek zit, jammer dan, daar maak ik verder niet eens woorden aan vuil. Nog een keer protesteren en hij ligt naast de bank (okee, ik let wel op dat hij niet echt valt ), en dat weet hij best. Hij gromt ook heel hard tijdens trekspelletjes, maar daar heb ik ook geen problemen mee. 'LOS' is ook direct los, en dan gaat hij netjes op zijn gat zitten wachten tot ik het speeltje weg gooi of een nieuw trekspelletje begin.
Ik weet gewoon dat Jack niet zal happen. Dat zit niet in zijn aard en ondanks al zijn bravoure zou hij dat ook niet durven. Zelfs niet bij angst of pijn. Ik heb eigenhandig tig hechtingen uit zijn poot zitten peuren, en als het hem te gortig werd pakte hij heel zachtjes mijn hand en trok die weg bij zijn poot. Jack bijt niet, dus dan mag hij van mij grommen.

Lilo gromt amper, die gaat hysterisch blaffen of hangt meteen in je poot. Lilo is echt een angsthapper, die gaat bij stress of pijn om zich heen snappen. Als Lilo richting mij of een ander mens duidelijk zou grommen om te waarschuwen, zou ik dat zeker niet corrigeren, maar haar direct uit de situatie halen en haar feitelijk belonen voor het grommen, omdat het een keurige vorm van communicatie is. Grommen moet je in mijn ogen dan ook niet corrigeren, maar in de gevallen waar het echt een voorbode is van happen, zien te voorkomen.

[Caro.]

Zo hier en daar lees ik op het forum dat je grommen van een hond niet moet bestraffen, omdat grommen een waarschuwing is en als je dit zou bestraffen, een hond het grommen over kan gaan slaan en direct kan gaan bijten zonder waarschuwing.

Wat is jullie mening hierover?

Ik 'bestraf' grommen dus wel. Niet de grom uit pijn, daar reageer ik anders op, maar puur grommen dat corrigeer ik wel. Ik wil het niet hebben dat mijn honden naar mij grommen.
Heb er ook nooit iets van gemerkt dat ze het grommen dan maar overslaan en gaan bijten.

(hoe vaker ik 'grommen' schrijf, des te gekker klinkt het woord )

Ik heb die opmerking onder anderen gemaakt
Dan gaat het wel om een bepaalde gebeurtenis.

Als een kind de hond een oor afdraait of er in knipt met een schaar en de hond gromt (van pijn en als waarschuwing) zal ik die hond niet alle hoeken van de kamer laten zien, maar de hond naar de mand brengen en het kind voor eens en altijd duidelijk proberen te maken dat zoiets (oren afdraaien of er in knippen) niet mag gebeuren.
En eerlijk gezegd ben ik blij dat die hond gromt en niet meteen bijt.
Als je dat soort grommen verbied (door een flinke afstraffing van de hond) kan je voor nare verrassingen komen te staan.

Grommen tegen mij of iemand anders van het gezin omdat de hond zijn zin niet krijgt is een heel ander verhaal.
Dat soort grommen accepteer ik niet. Hoewel ik mijn honden daarvoor nooit heb hoeven afranselen Als een hond op de bank ligt en hij gromt omdat ik er naast ga zitten heeft hij pech. Dan gaat hij gewoon direct van de bank af en daar help ik hem dan wel een handje bij
En dat is dan ook meteen duidelijk.
en dat geldt voor alle leden van het gezin.

Ha, had ik jouw commentaar gelezen (ik kon/kan de topic niet meer terugvinden).
Ik had niet heel de topic doorgelezen, maar zag wel staan dat je grommen niet moet verbieden en aangezien ik dat al vaker had gelezen, dacht ik 'ik open eens een topic hierover'

Ik ben met je eens dat in dat soort gevallen, je het grommen niet moet bestraffen. Een grom uit pijn is wat anders en daarbij áls ik kinderen zou hebben en die zouden een schaar in de hond z'n oor zetten, dan vrees ik dat de kinderen alle hoeken van de kamer zouden zien.

[Caro.]

Grommen in spel is iets wat ik nieuw ervaar.. bij mij doet ie dat niet bij mannen die harder en vaak ook effe kracht meten hoor ik het wel, de lage grom.. in t begin schrok ik.. maar als je dan weer goed kijkt is t gewoon spel maar effe feller dan een stoei en trek spelletje met mij

'speel'grommen is vaak veel luider en overdrevener dan de echte grom - ik zie het zo een beetje als overdreven 'boehhhhh!!!!' roepen in iemands gezicht, daar schrikt ook niemand van en dat weet je ook vooraf .
hier wordt heel erg 'gespelgromd', zij genieten er van en ik ook. ze laten ook onmiddellijk los als het moet, dus van mij mogen ze zich absoluut eens even lekker als een stoererd gedragen .

De zachte binnensmondse grom, teken van waakzaamheid?

ja, dat is ook een duidelijk onderscheiden grom, sommige mensen gooien die op de gewone gromhoop (aanzet tot agressie) maar daar hoort hij voor mij niet thuis. in normale omstandigheden is het een aanzet tot 'muffen' ( = binnensmonds blaffen : onraad!!).

Het korte grommen met tanden effe ontbloot, vaak te zien bij nadering van anderen bij een hond met speel of met bot

dat vind ik de meest gevaarlijke, hiermee zegt de hond echt : pas nu op, want als je zo doorgaat bijt ik . kan ook in andere omstandigheden naar honden of mensen vertoond worden. het is luid en diep grommen, vaak ook met de bek open.

hoeveel varianten van grommen zijn er nu eigenlijk? Of ga ik nu vreselijk off topic?

ik ken er nog maar één andere : de echte waarschuwingsgrom waar we het hier eigenlijk ook in dit topic over hadden en die meer de boodschap inhoud 'ik ben het hier niet mee eens' dan dat het de bedoeling zou zijn ook te willen bijten.
is meestal een iets zachtere grom en er is meestal geen echt boze mimiek bij.

biedt iemand meer ?

Ik ken er nog één, alhoewel het niet een echte 'grom' betreft, maar iemand die het niet weet, zou het hieronder kunnen scharen: de 'genoegensgrom'. Als ik met Kaya aan het kroelen ben, dan kan ze genoeglijk 'grommen'.
Het lijkt meer op een soort 'brommen/knorren'.

[Branka]

Naar mensen in het algemeen grommen hebben de heren eigenlijk nooit gedaan. Alleen Tagor wilde wel eens uitproberen waar de grens lag. Speelgoed (lap) mee naar buiten slepen. Maar dan bij voorkeur op momenten dat ie eigenlijk wist dat ie naar binnen moest. Als hij dan de opdracht kreeg dat hij naar binnen moest en zijn doek mee moest nemen wilde hij wel eens uittesten hoe ver hij kon gaan. Naar binnen gaan en de doek laten liggen of boven zijn doek gaan staan en grommen. Tja, dat waren dan momenten dat er wel gecorrigeert omdat dit een poging tot doordrammen was en soms ook een poging tot intimideren. En dat werd dus niet geaccepteerd.

Brommen tijdens een spelletje omdat ze zo druk zijn zie ik eerlijk gezegd niet als grommen. Hooguit een vocale uiting van de opwinding tijdens het spel. Dat hebben we dus nooit bestraft.

[ranetje]

Ha, had ik jouw commentaar gelezen (ik kon/kan de topic niet meer terugvinden).
Ik had niet heel de topic doorgelezen, maar zag wel staan dat je grommen niet moet verbieden en aangezien ik dat al vaker had gelezen, dacht ik 'ik open eens een topic hierover'

Ik ben met je eens dat in dat soort gevallen, je het grommen niet moet bestraffen. Een grom uit pijn is wat anders en daarbij áls ik kinderen zou hebben en die zouden een schaar in de hond z'n oor zetten, dan vrees ik dat de kinderen alle hoeken van de kamer zouden zien.

Het was in het topic over gezinshonden. Hier staat het.
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... t=#2556829

[Caro.]

Ha, had ik jouw commentaar gelezen (ik kon/kan de topic niet meer terugvinden).
Ik had niet heel de topic doorgelezen, maar zag wel staan dat je grommen niet moet verbieden en aangezien ik dat al vaker had gelezen, dacht ik 'ik open eens een topic hierover'

Ik ben met je eens dat in dat soort gevallen, je het grommen niet moet bestraffen. Een grom uit pijn is wat anders en daarbij áls ik kinderen zou hebben en die zouden een schaar in de hond z'n oor zetten, dan vrees ik dat de kinderen alle hoeken van de kamer zouden zien.

Het was in het topic over gezinshonden. Hier staat het.
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... t=#2556829

Ik heb nu de voorgaande reacties helemaal gelezen. Ik las alleen de quote waar jij op reageerde en daar stond niet bij dat de hond in zijn oor was geknipt of getrokken.

Maar goed, er staat wel 'Als je een hond verbied om te grommen verbied je hem te waarschuwen.................
Wat betekent dat voor een volgende keer?
Volgens mij bestaat dan het risico dat hij meteen gaat bijten.
Ik heb liever dat mijn hond eerst waarschuwt. Dan kan ik nog ingrijpen voor er gebeten wordt.'

Alleen begrijp ik dat je dit in deze specifieke situatie bedoelt? Het is idd mazzel hebben dat een hond nog waarschuwt als je met een schaar in zijn oren knipt.
Het komt alleen over alsof je nooit een hond mag verbieden om te grommen.

[ranetje]

Ha, had ik jouw commentaar gelezen (ik kon/kan de topic niet meer terugvinden).
Ik had niet heel de topic doorgelezen, maar zag wel staan dat je grommen niet moet verbieden en aangezien ik dat al vaker had gelezen, dacht ik 'ik open eens een topic hierover'

Ik ben met je eens dat in dat soort gevallen, je het grommen niet moet bestraffen. Een grom uit pijn is wat anders en daarbij áls ik kinderen zou hebben en die zouden een schaar in de hond z'n oor zetten, dan vrees ik dat de kinderen alle hoeken van de kamer zouden zien.

Het was in het topic over gezinshonden. Hier staat het.
http://www.hondenforum.nl/phpBB2/viewto ... t=#2556829

Ik heb nu de voorgaande reacties helemaal gelezen. Ik las alleen de quote waar jij op reageerde en daar stond niet bij dat de hond in zijn oor was geknipt of getrokken.

Maar goed, er staat wel 'Als je een hond verbied om te grommen verbied je hem te waarschuwen.................
Wat betekent dat voor een volgende keer?
Volgens mij bestaat dan het risico dat hij meteen gaat bijten.
Ik heb liever dat mijn hond eerst waarschuwt. Dan kan ik nog ingrijpen voor er gebeten wordt.'

Alleen begrijp ik dat je dit in deze specifieke situatie bedoelt? Het is idd mazzel hebben dat een hond nog waarschuwt als je met een schaar in zijn oren knipt.
Het komt alleen over alsof je nooit een hond mag verbieden om te grommen.

Ik bedoelde het inderdaad in die specifieke situatie.

Overigens bedoel ik dat ook in situaties waarbij een klein kind naar de mand van de hond gaat als die hond daar rustig ligt en ook als een klein kind naar de voerbak gaat als de hond net staat te eten.
Dat soort waarschuwingen mag een hond van mij geven.
Als je dat verbied en de hond zou daardoor niet meer gaan grommen loop je echt het risico dat het de volgende keer meteen HAP is.
Een klein kind heeft alleen een "afgeleide" hogere rang t.o.v. de hond (als je dat zo wilt noemen).
Die hogere rang is hij kwijt zodra de ouders niet in de buurt zijn.
Daarom is het ook noodzakelijk om zo goed op kleine kindertjes te letten en ze nooit alleen te laten met een hond. Een correctie is zo gegeven en kindjes hebben nou eenmaal geen vacht, dus de schade is vaak enorm.
Bovendien begrijpen die kleintjes niet waarom een hond gromt.
Vaak vinden ze het een "leuk geluidje" en gaan ze nog even door :N:

[Addy]

Ja een hond heeft dan zeker het recht om te waarschuwen in die situaties.
Echter als de Lightielooties grommen/brommen omdat ik op de bank wil gaan zitten dan hebben ze echt een probleem want dat pik ik niet. Weten ze ook hoor want dan druipen ze af

[jacq1970]

Tyson is een echt brom/grom beer... en hij mag best een keer waarschuwen als hij iest niet wil maar dan moet het ook klaar zijn...zoniet dan gaat hij in zijn mand ...maar verder straf ik niet.
Bij vreemde bromt/gromt hij ook en daar straf ik niet voor..degene moet maar even niet aaien en a een minuut of 5 komt hij vanzelf wel met een goede bui.
Tyson is van pup af aan een brombeer en ik vind het prima als hij het ergens niet mee eens maar blijven brommen is in zijn mand en daar bromt hij maar wat hij wil.

Jacqueline

[Cissy]

De enigste die hier af en toe gromt is Shirley. Wij straffen haar er nooit voor ook geen stemverheffing maar we zetten wel door wat we van haar willen.Ze doet het met name bij mijn vriend als hij haar van de bank wil duwen (luisteren doet ze niet noemenswaardig als hound) Dus ze gromt maar wordt er toch afgeduwd ze heeft nog nooit gesnapt of maar haar lip opgetrokken naar ons .
ALs ze echt iets lekkers heeft gevonden buiten ..een botje of iets weet je wel dan wilt ze het ook niet loslaten en gromt ze ook maar dan heel vervaarlijk, het lukt me dan ook niet om haar bek open te breken die kaken zitten echt op slot dan. Dan laat ik het zo .Ik kan haar natuurlijk een knal geven of gaan staan schreeuwen or whatever maar hounds zijn zo koppig die laten dan nog niet los het enigste wat ik er mee zou bereiken is dat ze bang wordt van me omdat ik in haar ogen afwijkend gedrag vertoon want dan ik neger dan immers haar waaschuwend gegrom Wat heel soms wel lukt in zo'n situatie is ruilen , ik heb altijd brokjes bij me en daarmee lukt het me dan soms dat ze het gevonden lekkers los laat wat ik dan snel wegpak. Opgelost!

ZE gromt ook als er vreemden binnen komen maar dat is angst ,dan kruipt ze ook weg . Ook daarvoor straf ik niet.
Ze is een hond met een verleden en heeft al genoeg shit meegemaakt dus om de vraag te beantwooorden : Ik straf niet voor grommen.