Wat ze wel doen is in het donker grommen en blaffen naar mensen op straat (ze is bang in het donker, "de held"). Echter dat is uit angst. Ze borsteld dan met zo ongeveer iedere haar die ze heeft. Als de persoon dan tot op een meter of 5 genaderd is verandert haar houding en wil ze er al begroetend op af (houding laag kwispelen, haren terug op z'n plek, baas proberen mee te sleuren). Ik speel daar op in door heel enthousiast over de persoon te praten (oh die is lief he? wat is die lief, zie je niet hoe lief die is?) voor ze kan borstelen. Dit helpt 9 van de 10 keer. Ben ik te laat of zie ik alsnog de haren over eind gaan, negeer ik het door niets te zeggen en loop er met haar naar toe.
Er is ook een verschil tussen brommen en grommen. Een hond mag van mij commentaar leveren. Dat kan doormiddel van een zucht, beetje gejank of gebrom. Ik negeer het en ga door waarmee ik bezig ben. Soms is dat de hond als kussen gebruiken of mijn plaats of eisen zonder iets te zeggen*. Dus gewoon te gaan zitten en voor de hond hopen dat ze weggaat. Jah, dat levert nog wel eens gebrom op. Echter dat is geen gegrom. Dat gebrom mag ze van mij doen, ik negeer het wel, maar ze mag het doen. Mocht ze in zo'n situatie gaan grommen, jah dan zullen we wel even een kleine vergadering moeten houden over het grommen naar de baas
. Angst grommen straf ik niet af. *Aangezien ze nog wel eens op mijn plek wil gaan liggen als ik even drinken pak en dus op sta van de bank. Vervolgens gaat ze me lekker uidagend aan zitten kijken. Ik heb gemerkt dat als ik haar dan wegstuur ze het een leuk spelletje vind en mij nog meer gaan zitten uitdagen. Als ik gewoon ga zitten zonder iets te zeggen gaat ze me beteuterd aan zitten kijken, waarop ze gewoon wegloopt.
