Moeilijke honden

[malinois]

Er bestaan wel degelijk moeilijke honden, honden die op de één of andere manier ánders zijn dan de gemiddelde normale hond.

Dat een hond anders is dan de gemiddelde hond wil niet zeggen dat dit de hond moeilijk maakt. Het ligt aan de baas hoe deze dat ervaart en de gemiddelde hondenbaas zal gedrag wat even buiten het gemiddelde hondengedrag valt als moeilijk ervaren en daardoor de hond als moeilijk zien. Komt diezelfde hond bij bijv. Mayo die een hele andere insteek heeft dan kan het wel eens zijn dat die hond door Mayo helemaal niet als moeilijk ervaren wordt. Dus je kan niet stellen dat een hond moeilijk is, dat blijft persoonsgebonden

dat klopt idd. wat de een een probleem vind, vind de ander totaal geen probleem

[Wil de hond]

Er zit volgens mij verschil tussen de vraag of iets wel of niet een probleem is en de vraag of een hond moeilijk is of niet.

De één vind een makkelijke hond al een probleem en de ander vind een moeilijke hond helemáál geen probleem.

Dat zegt iets over de persoon, maar niet over de hond.

[S@ndr@]

het is afentoe de omgekeerde wereld, mijn honden worden door de buitenwereld als moeilijk ervaren, gewoon door de omvang , terwijl ze super te hanteren zijn ondanks de stevige karakters.

terwijl mijn vorige hond dus echt een 8 kilo zware ramp op poten was(ik noemde het steevast mijn autist, geen contakt mee te krijgen) en die werd als heel normaal beschouwd-door de buiten wereld
omdat we ons er op eengegeven moment bij neerlagen, en hem gewoon vast hielen en uit de omgeving van anderen hielden .

dus de buiten wereld en ik zullen het nooit eens worden over lastig en niet lastig
op een gegeven moment is het zoals het is en moet je daar een weg in vinden,( noodgedwongen of niet) en als je die gevonden hebt is het niet lastig meer (is mijn ervaring)

[Felix]

Ben ik dan weer de enigste die geen moeilijke hond heeft ?

[Addy]

De één vind een makkelijke hond al een probleem

precies dus heeft die een moeilijke hond

[Wil de hond]

De één vind een makkelijke hond al een probleem

precies dus heeft die een moeilijke hond

Nou nee, dat vind ik niet,

Die hond heeft een moeilijke baas.

[Addy]

De één vind een makkelijke hond al een probleem

precies dus heeft die een moeilijke hond

Nou nee, dat vind ik niet,

Die hond heeft een moeilijke baas.

dat ben ik eigenlijk dan toch maar met je eens

[alm@]

Er bestaan wel degelijk moeilijke honden, honden die op de één of andere manier ánders zijn dan de gemiddelde normale hond.

Dat een hond anders is dan de gemiddelde hond wil niet zeggen dat dit de hond moeilijk maakt. Het ligt aan de baas hoe deze dat ervaart en de gemiddelde hondenbaas zal gedrag wat even buiten het gemiddelde hondengedrag valt als moeilijk ervaren en daardoor de hond als moeilijk zien. Komt diezelfde hond bij bijv. Mayo die een hele andere insteek heeft dan kan het wel eens zijn dat die hond door Mayo helemaal niet als moeilijk ervaren wordt. Dus je kan niet stellen dat een hond moeilijk is, dat blijft persoonsgebonden

En wat is eigenlijk dé definitie van een moeilijke hond en wat is dat dan dan van de gemiddelde normale hond . Ik heb zelf ook nooit de gemakkelijkste honden (gehad) ik heb heb alleen zelf nooit zo ervaren.

[*Linda*]

Ik vind dat het fenomeen "moeilijke hond" erg vaak totaal ongepast wordt gebruikt. Als een hond met een béétje karakter zich eens laat gelden, is het alweer klaar. Mooi voorbeeld is het verhaal van de kruising (kangal? of was het iets van Boerboel en nog iets "engs") hier op het forum die bij de nieuwe eigenaar werkelijk een wereldhond blijkt te zijn. Hoeveel reacties zijn daar al niet opgekomen alleen maar omdat de hond op papier een enge kruising was?

Ik had laatst een huisbezoek bij mensen, die gingen voor een kruising Ridgeback/Sharpei. Het was hun eerste hond en ik moet eerlijk bekennen dat ik toch wat extra aandacht aan dit huisbezoek heb besteed. Dit had ik niet hoeven doen, bleek achteraf. De hond is zoals hij is en op basis van dat karakter is hij geplaatst. Het gaat geweldig. Voor mij weer een bevestiging hoe misleidend een "naam" kan zijn voor mensen.

Ik denk dat het grootste probleem is dat men zich niet inleest in hoe bepaalde rasgroepen zich (behoren!) te gedragen en vervolgens de plank volledig misslaan. En dan heeft de hond het weer gedaan, of is moeilijk. Niet iedere hond past maar bij elke baas, maar nog beter: niet iedere baas past bij elke hond.

[Zoie]

Ik denk dat het grootste probleem is dat men zich niet inleest in hoe bepaalde rasgroepen zich (behoren!) te gedragen en vervolgens de plank volledig misslaan. En dan heeft de hond het weer gedaan, of is moeilijk. Niet iedere hond past maar bij elke baas, maar nog beter: niet iedere baas past bij elke hond.

probleem is denk ik ook dat mensen zichzelf niet goed inschatten. Het klinkt natuurlijk geweldig dat b.v. een fila je door dik en dun zal verdedigen, maar over de consequenties die dat voor je dagelijks leven heeft wordt dan niet nagedacht. enz.

[Budkes]

Daar erger ik mij ook aan. Mijn insteek met honden is nog altijd dat je meer vliegen met stroop dan met azijn vangt. Ik heb nog nooit een vinger naar een van mijn honden uitgestoken of tegen ze geschreeuwd (behoudens een enkele keer uit schrik in een gevaarlijke situatie) en krijg toch alles van ze gedaan. En dan heb ik het niet alleen over de herders maar over alle honden die ik gehad heb.
Ik ben ook niet de typische herderbaas geloof ik

Ik weet dat er ook genoeg andere herderbazen zijn hoor Mijn GG trainster heeft een stuk of vijf Duitse Herders en zo zie ik wel meer herderbazen die juist heel leuk gebruik maken van die baasgerichtheid. Maar ik word ook elke week geconfronteerd met de schreeuwende herderbazen op het veld naast me. Dan denk ik, geef die hond een keer aan iemand met een clicker en kaas, en kijk eens hoe dat gaat

Soms is het ook wat te makkelijk geoordeeld(soms zelfs veroordeeld). Herderbazen schreeuwen tegen hun honden, machtswellustellingen etc. etc. Maar bij sommige is het echt nodig.

Mijn Duitser bijvoorbeeld, daar kon ik wel tegen fluisteren tijdens het pakwerk. (Als ie echter tijdens het uitlaten wat in zijn eigenwijze kop krijgt dan kan ik niet hard genoeg tegen hem schreeuwen )

Tegen mijn Hollander hoefde ik ook nooit erg mijn stem te verheffen en die had in zijn "vrije tijd" ook altijd aan een half woord genoeg.

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb vroeger in mijn onwetende eigenwijsheid ook altijd gedacht ( toen ik mijn Bullmastiff nog de GG doorleidde op de clicker ) dat dit dus ook wel mogelijk was bij de KNPV-honden, maar dat dat dus aan die eigenwijze geleiders lag. Inmiddels ben ik door ervaring erachter gekomen dat dit dus niet opgaat. Tenminste heel vaak niet. Ik schreeuw liever niet tegen mijn honden, zeker op straat voel ik mij dan soms hoogst opgelaten. Maar ook dan heb ik soms geen keus om hem te kunnen "bereiken" als ie soms doordraaft. Waar positief bekrachtigen lukt is dat mooi meegenomen en zal ik daar ook altijd voor kiezen, maar soms is dat echt een gepasseerd station.

En met alle respect (en dat meen ik serieus) als je zelf nog niet in het bezit bent geweest van zo een hoog in zijn driften staande hond, dan is het soms wat al te makkelijk om het dan maar af te doen met ach die herdermensen willen nu eenmaal niet anders. Ik ben van oorsprong geen herdermens, maar een dogachtigen mens en heb met vier dogachtigen en een jack russel GG en behendigheid gedaan. En zeker met de laatste 2 was dat vooral op positieve bekrachtiging, maar geloof mij, dat lukt je bij deze mechel echt niet .
Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond !

[janinca2002]

Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond ![/quote]
het wordt tijd om hem een keer aan het werk te zien :N:

[Chiki]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

[malinois]

Daar erger ik mij ook aan. Mijn insteek met honden is nog altijd dat je meer vliegen met stroop dan met azijn vangt. Ik heb nog nooit een vinger naar een van mijn honden uitgestoken of tegen ze geschreeuwd (behoudens een enkele keer uit schrik in een gevaarlijke situatie) en krijg toch alles van ze gedaan. En dan heb ik het niet alleen over de herders maar over alle honden die ik gehad heb.
Ik ben ook niet de typische herderbaas geloof ik

Ik weet dat er ook genoeg andere herderbazen zijn hoor Mijn GG trainster heeft een stuk of vijf Duitse Herders en zo zie ik wel meer herderbazen die juist heel leuk gebruik maken van die baasgerichtheid. Maar ik word ook elke week geconfronteerd met de schreeuwende herderbazen op het veld naast me. Dan denk ik, geef die hond een keer aan iemand met een clicker en kaas, en kijk eens hoe dat gaat

Soms is het ook wat te makkelijk geoordeeld(soms zelfs veroordeeld). Herderbazen schreeuwen tegen hun honden, machtswellustellingen etc. etc. Maar bij sommige is het echt nodig.

Mijn Duitser bijvoorbeeld, daar kon ik wel tegen fluisteren tijdens het pakwerk. (Als ie echter tijdens het uitlaten wat in zijn eigenwijze kop krijgt dan kan ik niet hard genoeg tegen hem schreeuwen )

Tegen mijn Hollander hoefde ik ook nooit erg mijn stem te verheffen en die had in zijn "vrije tijd" ook altijd aan een half woord genoeg.

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb vroeger in mijn onwetende eigenwijsheid ook altijd gedacht ( toen ik mijn Bullmastiff nog de GG doorleidde op de clicker ) dat dit dus ook wel mogelijk was bij de KNPV-honden, maar dat dat dus aan die eigenwijze geleiders lag. Inmiddels ben ik door ervaring erachter gekomen dat dit dus niet opgaat. Tenminste heel vaak niet. Ik schreeuw liever niet tegen mijn honden, zeker op straat voel ik mij dan soms hoogst opgelaten. Maar ook dan heb ik soms geen keus om hem te kunnen "bereiken" als ie soms doordraaft. Waar positief bekrachtigen lukt is dat mooi meegenomen en zal ik daar ook altijd voor kiezen, maar soms is dat echt een gepasseerd station.

En met alle respect (en dat meen ik serieus) als je zelf nog niet in het bezit bent geweest van zo een hoog in zijn driften staande hond, dan is het soms wat al te makkelijk om het dan maar af te doen met ach die herdermensen willen nu eenmaal niet anders. Ik ben van oorsprong geen herdermens, maar een dogachtigen mens en heb met vier dogachtigen en een jack russel GG en behendigheid gedaan. En zeker met de laatste 2 was dat vooral op positieve bekrachtiging, maar geloof mij, dat lukt je bij deze mechel echt niet .
Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond !

maar wordt ie door dat schreeuwen juist niet alleen maar gekker? Ik hoef het hier in ieder geval niet te doen, dan wordt het helemaal niets meer... strakke commando's ja, maar schreeuwen absoluut niet

[janinca2002]

Daar erger ik mij ook aan. Mijn insteek met honden is nog altijd dat je meer vliegen met stroop dan met azijn vangt. Ik heb nog nooit een vinger naar een van mijn honden uitgestoken of tegen ze geschreeuwd (behoudens een enkele keer uit schrik in een gevaarlijke situatie) en krijg toch alles van ze gedaan. En dan heb ik het niet alleen over de herders maar over alle honden die ik gehad heb.
Ik ben ook niet de typische herderbaas geloof ik

Ik weet dat er ook genoeg andere herderbazen zijn hoor Mijn GG trainster heeft een stuk of vijf Duitse Herders en zo zie ik wel meer herderbazen die juist heel leuk gebruik maken van die baasgerichtheid. Maar ik word ook elke week geconfronteerd met de schreeuwende herderbazen op het veld naast me. Dan denk ik, geef die hond een keer aan iemand met een clicker en kaas, en kijk eens hoe dat gaat

Soms is het ook wat te makkelijk geoordeeld(soms zelfs veroordeeld). Herderbazen schreeuwen tegen hun honden, machtswellustellingen etc. etc. Maar bij sommige is het echt nodig.

Mijn Duitser bijvoorbeeld, daar kon ik wel tegen fluisteren tijdens het pakwerk. (Als ie echter tijdens het uitlaten wat in zijn eigenwijze kop krijgt dan kan ik niet hard genoeg tegen hem schreeuwen )

Tegen mijn Hollander hoefde ik ook nooit erg mijn stem te verheffen en die had in zijn "vrije tijd" ook altijd aan een half woord genoeg.

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb vroeger in mijn onwetende eigenwijsheid ook altijd gedacht ( toen ik mijn Bullmastiff nog de GG doorleidde op de clicker ) dat dit dus ook wel mogelijk was bij de KNPV-honden, maar dat dat dus aan die eigenwijze geleiders lag. Inmiddels ben ik door ervaring erachter gekomen dat dit dus niet opgaat. Tenminste heel vaak niet. Ik schreeuw liever niet tegen mijn honden, zeker op straat voel ik mij dan soms hoogst opgelaten. Maar ook dan heb ik soms geen keus om hem te kunnen "bereiken" als ie soms doordraaft. Waar positief bekrachtigen lukt is dat mooi meegenomen en zal ik daar ook altijd voor kiezen, maar soms is dat echt een gepasseerd station.

En met alle respect (en dat meen ik serieus) als je zelf nog niet in het bezit bent geweest van zo een hoog in zijn driften staande hond, dan is het soms wat al te makkelijk om het dan maar af te doen met ach die herdermensen willen nu eenmaal niet anders. Ik ben van oorsprong geen herdermens, maar een dogachtigen mens en heb met vier dogachtigen en een jack russel GG en behendigheid gedaan. En zeker met de laatste 2 was dat vooral op positieve bekrachtiging, maar geloof mij, dat lukt je bij deze mechel echt niet .
Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond !

maar wordt ie door dat schreeuwen juist niet alleen maar gekker? Ik hoef het hier in ieder geval niet te doen, dan wordt het helemaal niets meer... strakke commando's ja, maar schreeuwen absoluut niet

Deze hond werkt in de praktijk bij de poltie vlak bij jou in de buurt, je kent supportersgroep daar toch wel :N:

[malinois]

Ik weet dat er ook genoeg andere herderbazen zijn hoor Mijn GG trainster heeft een stuk of vijf Duitse Herders en zo zie ik wel meer herderbazen die juist heel leuk gebruik maken van die baasgerichtheid. Maar ik word ook elke week geconfronteerd met de schreeuwende herderbazen op het veld naast me. Dan denk ik, geef die hond een keer aan iemand met een clicker en kaas, en kijk eens hoe dat gaat

Soms is het ook wat te makkelijk geoordeeld(soms zelfs veroordeeld). Herderbazen schreeuwen tegen hun honden, machtswellustellingen etc. etc. Maar bij sommige is het echt nodig.

Mijn Duitser bijvoorbeeld, daar kon ik wel tegen fluisteren tijdens het pakwerk. (Als ie echter tijdens het uitlaten wat in zijn eigenwijze kop krijgt dan kan ik niet hard genoeg tegen hem schreeuwen )

Tegen mijn Hollander hoefde ik ook nooit erg mijn stem te verheffen en die had in zijn "vrije tijd" ook altijd aan een half woord genoeg.

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb vroeger in mijn onwetende eigenwijsheid ook altijd gedacht ( toen ik mijn Bullmastiff nog de GG doorleidde op de clicker ) dat dit dus ook wel mogelijk was bij de KNPV-honden, maar dat dat dus aan die eigenwijze geleiders lag. Inmiddels ben ik door ervaring erachter gekomen dat dit dus niet opgaat. Tenminste heel vaak niet. Ik schreeuw liever niet tegen mijn honden, zeker op straat voel ik mij dan soms hoogst opgelaten. Maar ook dan heb ik soms geen keus om hem te kunnen "bereiken" als ie soms doordraaft. Waar positief bekrachtigen lukt is dat mooi meegenomen en zal ik daar ook altijd voor kiezen, maar soms is dat echt een gepasseerd station.

En met alle respect (en dat meen ik serieus) als je zelf nog niet in het bezit bent geweest van zo een hoog in zijn driften staande hond, dan is het soms wat al te makkelijk om het dan maar af te doen met ach die herdermensen willen nu eenmaal niet anders. Ik ben van oorsprong geen herdermens, maar een dogachtigen mens en heb met vier dogachtigen en een jack russel GG en behendigheid gedaan. En zeker met de laatste 2 was dat vooral op positieve bekrachtiging, maar geloof mij, dat lukt je bij deze mechel echt niet .
Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond !

maar wordt ie door dat schreeuwen juist niet alleen maar gekker? Ik hoef het hier in ieder geval niet te doen, dan wordt het helemaal niets meer... strakke commando's ja, maar schreeuwen absoluut niet

Deze hond werkt in de praktijk bij de poltie vlak bij jou in de buurt, je kent supportersgroep daar toch wel :N:

:N: ah ok dat verduidelijkt de zaak

[Budkes]

Soms is het ook wat te makkelijk geoordeeld(soms zelfs veroordeeld). Herderbazen schreeuwen tegen hun honden, machtswellustellingen etc. etc. Maar bij sommige is het echt nodig.

Mijn Duitser bijvoorbeeld, daar kon ik wel tegen fluisteren tijdens het pakwerk. (Als ie echter tijdens het uitlaten wat in zijn eigenwijze kop krijgt dan kan ik niet hard genoeg tegen hem schreeuwen )

Tegen mijn Hollander hoefde ik ook nooit erg mijn stem te verheffen en die had in zijn "vrije tijd" ook altijd aan een half woord genoeg.

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb vroeger in mijn onwetende eigenwijsheid ook altijd gedacht ( toen ik mijn Bullmastiff nog de GG doorleidde op de clicker ) dat dit dus ook wel mogelijk was bij de KNPV-honden, maar dat dat dus aan die eigenwijze geleiders lag. Inmiddels ben ik door ervaring erachter gekomen dat dit dus niet opgaat. Tenminste heel vaak niet. Ik schreeuw liever niet tegen mijn honden, zeker op straat voel ik mij dan soms hoogst opgelaten. Maar ook dan heb ik soms geen keus om hem te kunnen "bereiken" als ie soms doordraaft. Waar positief bekrachtigen lukt is dat mooi meegenomen en zal ik daar ook altijd voor kiezen, maar soms is dat echt een gepasseerd station.

En met alle respect (en dat meen ik serieus) als je zelf nog niet in het bezit bent geweest van zo een hoog in zijn driften staande hond, dan is het soms wat al te makkelijk om het dan maar af te doen met ach die herdermensen willen nu eenmaal niet anders. Ik ben van oorsprong geen herdermens, maar een dogachtigen mens en heb met vier dogachtigen en een jack russel GG en behendigheid gedaan. En zeker met de laatste 2 was dat vooral op positieve bekrachtiging, maar geloof mij, dat lukt je bij deze mechel echt niet .
Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond !

maar wordt ie door dat schreeuwen juist niet alleen maar gekker? Ik hoef het hier in ieder geval niet te doen, dan wordt het helemaal niets meer... strakke commando's ja, maar schreeuwen absoluut niet

Deze hond werkt in de praktijk bij de poltie vlak bij jou in de buurt, je kent supportersgroep daar toch wel :N:

:N: ah ok dat verduidelijkt de zaak

Ik schreeuw ook niet voortdurend tegen hem hoor, alleen om soms even nadrukkelijk contact met hem te maken

Maar toch ondanks deze achtergrond zit t hem toch ook wel in het het karakter van de hond, die dikke duitser van me (liefkozend bedoeld ) stond tegenover de zelfde supporters maar daar hoefde ik tijdens het werk nooit tegen te schreeuwen. Zoals eerder gezegd soms wel thuis omdat ie dan met zijn eigenwijze harses vond dat ie vrij was

[Moon]

Ik ben ietwat in verwarring...
Vaak lees ik op dit forum; geen beginnershond
Discussies over wat beginnershonden dan wel zijn werden ook niet echt duidelijk. Nu lees ik dat het 'moeilijk zijn' ligt aan hoe de eigenaar dit ervaart.
Daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen hoor, klinkt ook logisch als ik dat zo lees, maaaar ; is het dan niet zo dat je als je bij bepaalde honden (rassen) erg 'broddelt' de gevolgen veel erger zijn dan bij andere honden?
Daar ben ik nl. erg mee bezig geweest toen ik mijn ras uitzocht .
De waak/verdedigingsrassen liet ik daarom al snel links liggen omdat ik het idee had dat als ik zo'n hond niet 'onder de duim' zou hebben (lees; zou verknallen) de gevolgen zouden kunnen zijn dat de hond agressief zou kunnen worden naar mensen. Wat er toe zou kunnen leiden dat je de hond niet zou kunnen houden (of erger), dus een risico voor mij.
Jachtinstinct zou ook als moeilijk gezien kunnen worden, alleen het gevolg van dit niet in de hand krijgen is m.i. minder gevaarlijk (alleen zielig voor de hond omdat hij dan zijn leven lang aan de lijn loopt :N: ). Ik noem maar een zijstraat; een Bracco mens-agressief krijgen lijkt me een hele opgaaf
Ik hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel; dat ik niet de waak-en verdedigingsrassen wil neerzetten als potentieel gevaarlijk!
Tot zover mijn overdenkingen .

[*Linda*]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

En als je het nu eens anders bekijkt, nl. dat de hond zich precies volgens de voor dit ras(groep) geldende rasstandaard gedraagt? Dan is hij ineens niet moeilijk meer, maar gewoon een uitstekende vertegenwoordiger van zijn of haar ras. Kwestie van je goed verdiepen in je ras

[*Linda*]

Ik denk dat het grootste probleem is dat men zich niet inleest in hoe bepaalde rasgroepen zich (behoren!) te gedragen en vervolgens de plank volledig misslaan. En dan heeft de hond het weer gedaan, of is moeilijk. Niet iedere hond past maar bij elke baas, maar nog beter: niet iedere baas past bij elke hond.

probleem is denk ik ook dat mensen zichzelf niet goed inschatten. Het klinkt natuurlijk geweldig dat b.v. een fila je door dik en dun zal verdedigen, maar over de consequenties die dat voor je dagelijks leven heeft wordt dan niet nagedacht. enz.

Precies. En dan is de Fila weer moeilijk. Een ieder, die een karakteromschrijving ook maar een béétje serieus neemt, kan zich óf bedenken, óf ervoor gaan maar dan ook alle nadelen erbij nemen. Helaas gebeurt dat bijna nooit. Die denken: dat loopt wel los, totdat het mis gaat. Et voilá: een moeilijke hond. Terwijl ze het 2 jaar geleden al van de fokker hebben gehoord, in de boekjes hebben gelezen etc.

Men denkt niet na, wat niet wegneemt dat er idd honden zijn die over het algemeen moeilijker op te voeden zijn MAAR is dat nu echt de moeilijke hond of gewoon de onnadenkende mensch

[Budkes]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

En als je het nu eens anders bekijkt, nl. dat de hond zich precies volgens de voor dit ras(groep) geldende rasstandaard gedraagt? Dan is hij ineens niet moeilijk meer, maar gewoon een uitstekende vertegenwoordiger van zijn of haar ras. Kwestie van je goed verdiepen in je ras

Wij (tenminste volgens mij ervaart Chiki dat ook zo)vinden ze dan ook niet moeilijk, maar dat neemt dan weer niet weg dat ook binnen dezelfde rasgroep de één wel makkelijker is dan de ander.
En dat ligt dan wel degelijk aan de hond los van het feit of de eigenaar het zo ervaart of niet.

[Tamara.]

Ik ben ietwat in verwarring...
Vaak lees ik op dit forum; geen beginnershond
Discussies over wat beginnershonden dan wel zijn werden ook niet echt duidelijk. Nu lees ik dat het 'moeilijk zijn' ligt aan hoe de eigenaar dit ervaart.
Daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen hoor, klinkt ook logisch als ik dat zo lees, maaaar ; is het dan niet zo dat je als je bij bepaalde honden (rassen) erg 'broddelt' de gevolgen veel erger zijn dan bij andere honden?

ben ik helemaal met je eens, maar ja, ik zit dus ook in 'het kamp' van diegene die vinden dat er wel degelijk moeilijker en gemakkelijker honden zijn, helemaal los van de eigenaar.

ik vind dus ook dat je als beginner goed moet uitkijken - nou niet dat er echt 'beginners' en gevorderden' honden zijn, maar voor mensen die vermoeden dat hun hondenaanpak nog heel wat bijspijkerwerk kan verdragen zijn er toch rassen die ik wel en rassen die ik niet zou aanraden .

En dit is een van de voornaamste redenen geweest om als eerste hond geen Hovawart te nemen.

Maar als ik nu kijk wat ik een moeilijke hond vind, is dat anders dan wat over het algemeen mensen een moeilijke hond vinden.

Wat ik heel moeilijk vind zijn honden die angst vertonen. Zover ik dat kan inschatten lijkt me dat 1 van de moeilijkste gedragingen.

[*Linda*]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

En als je het nu eens anders bekijkt, nl. dat de hond zich precies volgens de voor dit ras(groep) geldende rasstandaard gedraagt? Dan is hij ineens niet moeilijk meer, maar gewoon een uitstekende vertegenwoordiger van zijn of haar ras. Kwestie van je goed verdiepen in je ras

Wij (tenminste volgens mij ervaart Chiki dat ook zo)vinden ze dan ook niet moeilijk, maar dat neemt dan weer niet weg dat ook binnen dezelfde rasgroep de één wel makkelijker is dan de ander.
En dat ligt dan wel degelijk aan de hond los van het feit of de eigenaar het zo ervaart of niet.

Natuurlijk. Maar je gaat er, in jouw geval, toch niet vanuit dat je een zacht eitje in huis krijgt. Daar heb je hem simpelweg niet op uitgezocht toch? Logisch dat er binnen er rasgroep verschillen zitten maar laten we wel wezen, als je een uit werklijnen/gefokte herder in huis neemt om ipo mee te gaan doen, kun je dit toch verwachten.

Ik snap overigens wel wat je bedoeld hoor, maar ik ben van mening dat het overgrote deel van de honden die als moeilijk wordt bestempeld, dat bij de juiste baas helemaal niet is en dat men door het maken van een doordachte keuze van een ras, veel leed kan voorkomen. Ik ga wel off topic nu maar zo zie ik het echt. Natuurlijk is de ene hond moeilijker dan de andere maar dát verschilt toch echt per baas én per hond.

[malinois]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

En als je het nu eens anders bekijkt, nl. dat de hond zich precies volgens de voor dit ras(groep) geldende rasstandaard gedraagt? Dan is hij ineens niet moeilijk meer, maar gewoon een uitstekende vertegenwoordiger van zijn of haar ras. Kwestie van je goed verdiepen in je ras

maar dat verschilt toch enorm per hond... ik heb hier 3 totaal verschillende mechelaars qua karakter, maar toch klopt het allemaal als je naar de rasbeschrijving kijkt, wil niet zeggen dat de een niet moeilijker is dan de ander

[*Linda*]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

En als je het nu eens anders bekijkt, nl. dat de hond zich precies volgens de voor dit ras(groep) geldende rasstandaard gedraagt? Dan is hij ineens niet moeilijk meer, maar gewoon een uitstekende vertegenwoordiger van zijn of haar ras. Kwestie van je goed verdiepen in je ras

maar dat verschilt toch enorm per hond... ik heb hier 3 totaal verschillende mechelaars qua karakter, maar toch klopt het allemaal als je naar de rasbeschrijving kijkt, wil niet zeggen dat de een niet moeilijker is dan de ander

Natuurlijk verschilt dat per hond. Maar ze voldoen wél alledrie aan de omschrijving, dus je weet wat je kunt verwachten, ook al hebben ze allemaal uitwassen naar een andere kant. Het zit er wel gewoon in

[Biko]

Het valt mij op dat mensen hier regelmatig schrijven over 'wat te veel hond voor mij' of 'heftige/moeilijke honden' oid. En dat wordt dan vaak op grotere rassen geplakt die een zekere mate van agressie naar soortgenoten vertonen. Een aparte redenatie in mijn ogen.

Ik vind zelf bijv. een Pekinees een 'moeilijkere' hond dan een Duitse Herder in bepaald opzicht. Krijg een Pekinees maar zover dat hij naar je luistert

Ook denk ik dat het enorm afhankelijk van de persoon is wat je ligt. Iemand die goed is met een Duitse Dog, zal misschien van een Border Collie een bijtende zenuwpees maken. En iemand met Terriers krijgt misschien wel een bange Sheltie door de aanpak.

Wat mij betreft kun je dus niet spreken van 'te veel hond' of 'moeilijke honden'. Wat voor de een een moeilijke hond is, is dat voor de ander niet, en andersom.

Wat vinden jullie?

Het is maar wat bij je past denk ik.
Ben jezelf een lekkere bankzitter, dan zou een hele bewegelijke hond niet zo'n slim idee zijn.
En ben je zelf snel zenuwachtig, dan is de border collie niet je type hond.
Heb je een heel zacht karakter vind je het snel wel goed, dan is een jack meestal niet het type voor jou.
En dan is het naast ras en jezelf ook nog afhankelijk van het temperament van het hondje.
Wij hadden vroeger een Jack, wat de fokker 'waterratjes' noemde... nou met geen tien paarden wou hij water in hoor, vanaf 8 weken al niet. Hij liep om plassen heen, hoe klein ook, geen natte pootjes voor meneer.

Waterapport kon dus uit de planning

[Biko]

En wat 'zogenaamde moeilijke honden' vaak is dat denk ik een kwestie van zoeken van de juiste balans.
De ene hond is overstuur van een harde stem, de ander lijkt je niet eens te horen.
De ene hond doet alles voor zn flosstouw, de ander werkt alleen voor eten.
Het is de motivatie van je hond zien te vinden en daar balans in te vinden.
(denk ik)
Juist die motivatie zien te vinden, vind ik zo leuk.

We hebben op cursus een hond gehad die niks wou, geen speelgoed, geen kaas, geen worst, niets. Maar hij was dol op water. Dus zijn we langs het water gaat trainen, met een lange lijn om (anders kregen we m er niet meer uit haha) en zijn beloning was spelen in het water een minuutje. Hij leerder toen net zo snel als de andere en was helemaal niet meer moeilijk. Was heel leerzaam voorbeeld in creatief denken.

Het niet geven van de beloning water, was als soort straf: nee eerst een betere uitvoering.
Bij IPO lijkt t me wat lastiger te doen, maar niks is onmogelijk

Maar in Belgie zijn er toch al veel politieverenigingen over op positieve training?
En wat ik begrepen heb al jaren en met heel veel succes.

[Budkes]

En wat 'zogenaamde moeilijke honden' vaak is dat denk ik een kwestie van zoeken van de juiste balans.
De ene hond is overstuur van een harde stem, de ander lijkt je niet eens te horen.
De ene hond doet alles voor zn flosstouw, de ander werkt alleen voor eten.
Het is de motivatie van je hond zien te vinden en daar balans in te vinden.
(denk ik)
Juist die motivatie zien te vinden, vind ik zo leuk.

We hebben op cursus een hond gehad die niks wou, geen speelgoed, geen kaas, geen worst, niets. Maar hij was dol op water. Dus zijn we langs het water gaat trainen, met een lange lijn om (anders kregen we m er niet meer uit haha) en zijn beloning was spelen in het water een minuutje. Hij leerder toen net zo snel als de andere en was helemaal niet meer moeilijk. Was heel leerzaam voorbeeld in creatief denken.

Het niet geven van de beloning water, was als soort straf: nee eerst een betere uitvoering.
Bij IPO lijkt t me wat lastiger te doen, maar niks is onmogelijk

Maar in Belgie zijn er toch al veel politieverenigingen over op positieve training?
En wat ik begrepen heb al jaren en met heel veel succes.

Zoals ik al eerder zei; wat positief te trainen valt wordt positief getraind. Ook bij de KNPV. Het beeld dat honden daar alleen in elkaar worden geschopt is echt al (voor een groot deel) achterhaald. Echter het is nog geen vereniging gelukt om honden alleen op de clicker naar het certificaat te brengen. En een politiekorps zeker niet ! Ooit is hier in nederland een soort experiment gedaan bij een korps met puur positief bekrachtigen, dit is mislukt.
Dit is nou eenmaal een categorie honden met een ietwat ander karakter dan de gemiddelde hond. Daar komt nog bij dat de honden in dienst van de politie mensen kunnen/moeten bijten. Dit houdt in dat zij extreem goed beheersbaar moeten zijn en daar is soms echt plicht bij nodig, en niet meer de keuze van de hond om iets goed te willen doen.

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb vroeger in mijn onwetende eigenwijsheid ook altijd gedacht ( toen ik mijn Bullmastiff nog de GG doorleidde op de clicker ) dat dit dus ook wel mogelijk was bij de KNPV-honden, maar dat dat dus aan die eigenwijze geleiders lag. Inmiddels ben ik door ervaring erachter gekomen dat dit dus niet opgaat. Tenminste heel vaak niet. Ik schreeuw liever niet tegen mijn honden, zeker op straat voel ik mij dan soms hoogst opgelaten. Maar ook dan heb ik soms geen keus om hem te kunnen "bereiken" als ie soms doordraaft. Waar positief bekrachtigen lukt is dat mooi meegenomen en zal ik daar ook altijd voor kiezen, maar soms is dat echt een gepasseerd station.

En met alle respect (en dat meen ik serieus) als je zelf nog niet in het bezit bent geweest van zo een hoog in zijn driften staande hond, dan is het soms wat al te makkelijk om het dan maar af te doen met ach die herdermensen willen nu eenmaal niet anders. Ik ben van oorsprong geen herdermens, maar een dogachtigen mens en heb met vier dogachtigen en een jack russel GG en behendigheid gedaan. En zeker met de laatste 2 was dat vooral op positieve bekrachtiging, maar geloof mij, dat lukt je bij deze mechel echt niet .
Mijn mechelaar is dus eigenlijk wat men zal noemen een moeillijke hond, en zeker uitlaten is vaak geen ontspannende bezigheid, maar ik zou hem voor geen goud willen missen en voor mij is het een heerlijke hond !

[Chiki]

Helemaal met Budkes eens!! Hier een paar honden zitten die onder de noemer "moeilijk" zouden vallen. Ik heb zelf ook ooit gedacht dat het mij wel zou lukken om prestaties neer te zetten binnen de africhting enkel en alleen op een positieve methode, inmiddels een illussie armer en heel veel ervaringen rijker . Een hond moet werken op motivatie maar ook op plicht.
Africhten is een balans vinden tussen belonen en corrigeren en de juiste nuances daartussen zien te vinden, DAT is nu juist de kunst en DAT geeft je als combinatie net het extraatje!

En als je het nu eens anders bekijkt, nl. dat de hond zich precies volgens de voor dit ras(groep) geldende rasstandaard gedraagt? Dan is hij ineens niet moeilijk meer, maar gewoon een uitstekende vertegenwoordiger van zijn of haar ras. Kwestie van je goed verdiepen in je ras

Ik denk dat ik een uitstekende raskennis heb . IK heb mijn honden nooit bestempeld als moeilijk, wat ik wel weet is dat ze als doorsnee huishonden in een gezin geplaatst zouden zijn, ut echt verkeerd gegaan was. De oudste die hier zit is daar een voorbeeld van, kwam met 7 maanden omdat hij staatsgevaarlijk was binnen het gezin waar hij zat. Nu dik 8 jaar later heeft dezelfde hond een dijk van een sportcarierre achter zijn rug en voor ons is het gouden hond. Zijn zoonlief die hier zit: zelfde laken en pak.

Een flegmatieke hond die nergens voor te motiveren is, dat zou voor MIJ juist een moeilijke hond zijn, moet er niet aan denken ..

[Biko]

De Mechelaar die ik nu heb daarentegen, daar moet ik echt luid en duidelijk tegen SCHREEUWEN. Daar helpt geen clicker, kaas, worst of balletjes tegen. Die zit zo verschrikkelijk hoog in zijn driften, daar krijg je anders gewoonweg geen contact mee.

Ik heb een kruising Hollandse herder gehad, een mietje gewoon, dus ik heb niet veel ervaring met de mechelaar.
Maar mij lijkt juist dat als je moet schreeuwen er iets niet klopt... een hond hoort 17 keer beter dan wij, dus waarom is schreeuwen dan nodig? Als het alleen is om overwicht uit te oefenen, zou dat dan niet beter met houding en lichaamstaal kunnen?

Mijn Aus zit ook behoooorlijk hoog in zijn driften qua drijven. Die 'hoort' je niet meer als hij eenmaal zijn drift heeft opgebouwd, dan helpt niks meer, behalve letterlijk blokkeren en zijn drift laten afnemen.
Voorkomen dat zijn drift opbouwt en daarop letten is wat ik moet doen.
Maar ik kan mij zo voorstellen dat bij een IPO-hond (om het zo maar even te noemen) de drift juist hoog moet zijn. En om daar dan doorheen te komen, dat lijkt me lastig.

Ik heb weinig verstand/ervaring hoor van IPO-training, maar wordt het bijten en vasthouden niet ingetraind met de mouw als beloning? (even vraag tussendoor)
En is een 'echte' IPO-hond dan wel geschikt als huishond?
Als die driften zo hoog oplopen lijkt het mij lastig voor het gezin om mee om te gaan.