Monique: ik heb wel eens geen tijd om ergens op te reageren, en soms zie ik dingen gewoon niet. In dat epilepsie geval was ik het overigens 90% met je eens, maar de context was er niet naar (je weet wel, een hondje dat wellicht/waarschijnlijk niet eens epilepsie had, maar de eigenaar die eigenlijk te belabberd was om naar de DA te gaan 'want die belazeren je toch en het heeft toch geen zin'). Ik vond je ook te negatief overigens, ja, er zijn honden/mensen die niet reageren op de medicijnen, en waarvoor uiteindelijk euthanasie de enige uitweg is (in het geval van honden dus). Maar er zijn ook patienten die uitstekend reageren, en waarbij de epilepsie uitstekend onder controle gebracht kan worden.
Net de dag voordat dat topic speelde kreeg mijn vriendin zo'n geval voor haar kiezen: een Sint Bernard die uitstekend reageerde. Alleen vonden de eigenaars dat de hond 'teveel' pillen kreeg. Steeds als het onder controle was, stopten ze de behandeling of verlaagden ze de dosis. Met terugvallen als gevolg. Die kwamen ze dus om de hond in te laten slapen 'want hij genas niet'. Nee dat klopt.... ik heb iedereen gebeld die ik kende om te zien of we een opvang voor de hond konden regelen, maar niet helaas. De hond is toen ingeslapen gewoon omdat de eigenaars te belabberd waren om de behandeling vol te houden. Je hebt gelijk dat de medicijnen relatief betaalbaar zijn, maar die 5 dollar (grote hond
)per dag was voor deze mensen reden om de hond in te laten slapen....
malinois schreef:
en dus is dat niet altijd het geval als jij mijn stukje leest... Galastop... geen enkel effect... net antibiotica kuur af van mn oudste dober voor blaasontsteking... geen enkel effect gehad... dan kun jij gillen dat je werking verwacht... dus niet...
En wel met uterovetsem voor het legen van de baarmoeder zoals je kunt lezen... hoe verklaar je dit dan overigens?
Met zo'n ervaring met uterovetsem zou ik uiteraard ook gaan twijfelen- als mens dan. Als wetenschapper weet ik dat er honderden redenen kunnen zijn dat de behandeling aangeslagen is. Puur toeval, bijvoorbeeld, of ellicht iets anders dat je ook gedaan hebt. Verder geneest het overgrote deel van de ziekten zichzelf- zonder dat daar enige hulp van buiten voor nodig is. Om de zekerheid te hebben dat het succes van een behandeling daadwerkelijk aan het medicijn gelegen heeft, moet je een dubbelblind onderzoek doen. Neem dan bijvoorbeeld 90 teven met rommel in de baarmoeder, verdeel die in drie groepen, de ene groep (1) geef je een neppilletje, de andere groep (2) een uterovetsem pilletje, en de laatste groep (3) een Galastop. Vervolgens ga je kijken hoe de honden er voorstaan. Dan kan het bijvoorbeeld zijn dat je het volgende meet:
groep 1: 15 honden 'goed', 15 honden 'slecht'.
groep 2: 16 honden 'goed', 14 honden 'slecht'.
groep 3: 26 honden 'goed', 4 honden 'slecht'.
Je weet nu dat ongeveer de helft van de probleemgevallen zichzelf oplost (controlegroep, 1). Je ziet dat de uterovetsem groep 1 geval meer 'goed' gescoord heeft. Dat zegt helaas niets, want dat kan toeval zijn. Er kan bijvoorbeeld een hond tussen hebben gezeten die toevallig er al wat beter aan toe was. Als de kans dat het toeval was groter is dan 5% (of 1%, afhankelijk van de studie) wordt de uitslag niet geaccepteerd.
Groep 3 kan geen toeval meer zijn, of beter gezegd, het kan toeval zijn maar die kans is erg klein (kleiner dan 5% of 1%).
De conclusie van dit onderzoek (dat ik uiteraard ter plekke verzonnen heb) zou dus zijn: uterovetsem werkt niet beter dan een placebo, galastop werkt wel beter dan een placebo. Maar evengoed zie je dat er in alle groepen honden beter geworden zijn, en dar er in alle groepen honden waren die niet beter geworden zijn. Dat een bepaalde hond uit de controlegroep (placebo) beter is geworden zegt dus niet dat het placebo het probleem op kan lossen! En dat en bepaalde hond uit de Galastop groep niet beter is geworden zegt niet dat Galastop niet werkt, maar alleen dat galastop bij deze hond niet gewerkt heeft.
Dat is de reden dat je nooit conclusies kan verbinden aan één enkel geval, of zelfs aan een hele rits gevallen. De enige manier om zéker te weten dat een bepaalde behandeling effect sorteert (al is het niet bij alle patienten) is een dubbelblind onderzoek.
En nu komt ie. Voordat Galastop op de markt gebracht is, moest de fabrikant aan twee eisen voldoen (heel kort gezegd):
- (1) aantonen dat de bijwerkingen beperkt zijn (middel mag niet erger zijn dan de kwaal)
- (2) aantonen (middels een dubbelblind onderzoek) dat het middel effect sorteert.
Voor homeopatische 'geneesmiddelen' is de tweede bepaling geschrapt. De reden: sinds het bestaan van de homeopatie is nog niet gelukt om zelfs maar voor één enkel 'geneesmiddel' ondubbelzinnig aan te tonen dat het werkt.... moesten ze dus aan die bepaling voldoen, dan zou er geen enkel homeopatische geneesmiddel verkocht mogen worden (en zouden ze het stickertje 'voedingssupplement' oid krijgen).
Aan de eerste bepaling hoeven homeopatische geneesmiddelen vaak ook niet te voldoen. Als de verdunning groot genoeg is is het namelijk uitgesloten dat er bijwerkingen op zouden kunnen treden. Hoe groter het getal achter de D, hoe groter de verdunning. Juist de grootste verdunningen worden door de homeopathen als 'gevaarlijk' bestempld, maar juist deze hoeven niet eens meer getest te worden.... zo ondenkbaar is het dat ze problemen zouden geven.
Hoop dat het nu een beetje duidelijk is....
Kees
.
.
.
