Hond van 2 leren om alleen te zijn??

[margriet]

Zijn er mensen die ervaring hebben met honden die niet alleen kunnen zijn??
Die dus in een bench moeten en dan nog alles bij elkaar blaffen?
En zou het bij een hond van bijna 2 nog aan te leren zijn.
En zou het misschien ook uitmaken dat hij nu niet veel beweegt en dan wel ongeveer 2 tot 3 uren per dag?
Wat een vragen!!
Wil me nu graag een beetje wegwijs maken in de asielhonden en herplaatsers.Zie overal wel iets positiefs in maar wil geen teleurstellingen.
Timber kon goed alleen maar dat hebben we hem ook goed geleerd.
Help!!

[Madelief]

Ehm...ik ben best een voorstander van een bench...bij een PUP.

Ik zou een volwassen hond die niet alleen kan zijn en waarvan je weet dat hij/zij in een bench nog steeds alles bij elkaar blaft absoluut niet in een bench stoppen!! Dat is je reinste (het klinkt hard) mishandeling!

Zo'n hond kun je waarschijnlijk wel nog leren weer alleen te zijn, maar dat moet op een hele andere manier en waarschijnlijk past de bench daar niet bij.

Een manier zou kunnen zijn om fulltime thuis te zijn. Dat is 1. Heel erg veel stabiliteit en duidelijkheid aanbieden. Dat is 2. vooral eerst een lange tijd niet alleen laten. Zodat de hond zijn nare associaties ermee "vergeet". Dat is 3. En dan héél langzaam gaan laten wennen aan alleen zijn, stap voor stap.

Het zou daarbuiten heel goed mogelijk kunnen zijn, dat de hond, nadat hij bij jou gekomen is, gewoon weer helemaal alleen kan zijn. Ik zelf heb mijn hond, met onbekende achtergrond, 8 jaar geleden uit het asiel gehaald, de eeste dag laten wennen en daarna meteen zonder boe of bah (zonder ophef bedoel ik) alleen gelaten (kort).
Dat ging goed. Vaak reageren herplaatsers heel anders na hun herplaatsing en dan is een stabiele duidelijke baas al genoeg. Maar het kan ook anders uitpakken en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

Dus ik zou er niet aan beginnen als je geen tijd hebt om voor de hond langzaam op te bouwen, en dus haast gedwongen bent de hond in een bench te stoppen!!

[Dutchie63]

Ben ik het ook mee eens..

[Jay1978]

Ehm...ik ben best een voorstander van een bench...bij een PUP.

Ik zou een volwassen hond die niet alleen kan zijn en waarvan je weet dat hij/zij in een bench nog steeds alles bij elkaar blaft absoluut niet in een bench stoppen!! Dat is je reinste (het klinkt hard) mishandeling!

Zo'n hond kun je waarschijnlijk wel nog leren weer alleen te zijn, maar dat moet op een hele andere manier en waarschijnlijk past de bench daar niet bij.

Een manier zou kunnen zijn om fulltime thuis te zijn. Dat is 1. Heel erg veel stabiliteit en duidelijkheid aanbieden. Dat is 2. vooral eerst een lange tijd niet alleen laten. Zodat de hond zijn nare associaties ermee "vergeet". Dat is 3. En dan héél langzaam gaan laten wennen aan alleen zijn, stap voor stap.

Het zou daarbuiten heel goed mogelijk kunnen zijn, dat de hond, nadat hij bij jou gekomen is, gewoon weer helemaal alleen kan zijn. Ik zelf heb mijn hond, met onbekende achtergrond, 8 jaar geleden uit het asiel gehaald, de eeste dag laten wennen en daarna meteen zonder boe of bah (zonder ophef bedoel ik) alleen gelaten (kort).
Dat ging goed. Vaak reageren herplaatsers heel anders na hun herplaatsing en dan is een stabiele duidelijke baas al genoeg. Maar het kan ook anders uitpakken en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

Dus ik zou er niet aan beginnen als je geen tijd hebt om voor de hond langzaam op te bouwen, en dus haast gedwongen bent de hond in een bench te stoppen!!

Helemaal mee eens, ik kreeg mijn kruizing herder met 2 jaar en de herplaatsing zorgde ervoor dat ie niet alleen kon zijn. Nam hem in het begin overal mee naartoe om een goede band te krijgen en heb em later iedere keer 5 minuutjes langer alleen gelaten.

Goede opstart is alvast zorgen dat hij je niet achterna loopt in huis. Dus deuren dicht doen steeds als je naar de wc gaat, of keuken ofzo. Dan ziet je hond steeds dat je weg gaat, en ook weer terug komt.

Zelfs een herplaatser waarvan ze zeggen dat hij alleen kan zijn, houd er rekening mee dat het nog wel eens tegenvalt.

[bri]

Ehm...ik ben best een voorstander van een bench...bij een PUP.

Ik zou een volwassen hond die niet alleen kan zijn en waarvan je weet dat hij/zij in een bench nog steeds alles bij elkaar blaft absoluut niet in een bench stoppen!! Dat is je reinste (het klinkt hard) mishandeling!

Zo'n hond kun je waarschijnlijk wel nog leren weer alleen te zijn, maar dat moet op een hele andere manier en waarschijnlijk past de bench daar niet bij.

Een manier zou kunnen zijn om fulltime thuis te zijn. Dat is 1. Heel erg veel stabiliteit en duidelijkheid aanbieden. Dat is 2. vooral eerst een lange tijd niet alleen laten. Zodat de hond zijn nare associaties ermee "vergeet". Dat is 3. En dan héél langzaam gaan laten wennen aan alleen zijn, stap voor stap.

Het zou daarbuiten heel goed mogelijk kunnen zijn, dat de hond, nadat hij bij jou gekomen is, gewoon weer helemaal alleen kan zijn. Ik zelf heb mijn hond, met onbekende achtergrond, 8 jaar geleden uit het asiel gehaald, de eeste dag laten wennen en daarna meteen zonder boe of bah (zonder ophef bedoel ik) alleen gelaten (kort).
Dat ging goed. Vaak reageren herplaatsers heel anders na hun herplaatsing en dan is een stabiele duidelijke baas al genoeg. Maar het kan ook anders uitpakken en dat moet je wel in je achterhoofd houden.

Dus ik zou er niet aan beginnen als je geen tijd hebt om voor de hond langzaam op te bouwen, en dus haast gedwongen bent de hond in een bench te stoppen!!

Helemaal mee eens!
Ik denk dat je een volwassen hond best kan leren om hem alleen te laten, maar dat gaat niet van de een op de andere dag..Er moet eerst een vertrouwensband ontstaan. Pas als dat vertrouwen er is kun je gaan beginnen met het alleen zijn..
En een vertrouwensband betekent niet dat je een hond 2 tot 3 uur per dag uitlaat..

Wij hebben oktober afgelopen jaar een klein hondje (reutje Toby van 4 jaar oud) uit het asiel erbij genomen..
We hadden al een grote hond (dat scheelde voor onze kleine toby al een heleboel)
In het begin liep hij me overal achterna en raakte al in paniek als ik even naar de wc moest of naar boven. Het scheelt dat ik aan het afstuderen was, dus ik was eigenlijk fulltime in huis die periode.
Ook had hij geen manieren, sprong tegen jan en alleman op, blafte en gromde tegen andere honden (als hij een hond hoorde blaffen, ook al was die hond 500m verderop, nam hij een sprintje om er naar toe te gaan) en knaagde in huis op vanalles.
Dat had puur te maken met onzekerheid en een slechte socialisatie...

De eerste 2 weken hebben we hem gewoon genegeerd, niet aangehaald of afgestraft, maar hij moest wel met ons ritme meedoen..Dat betekende dus 4x per dag stevig wandelen, lekker vers vlees eten ipv de brokken die hij gewend was, hij kreeg botjes om overdag op te kauwen en er werd buiten met hem gespeeld met balletjes. Dat kende hij helemaal niet!

Na 2 weken liep hij me niet meer overal achterna, kon ik m af en toe alleen laten, tijdens het wandelen rende hij niet meer op elke hond af, sprong niet meer tegen me op (als hij dat wel deed draaide ik me om en negeerde hem, dat vond ie echt verschrikkelijk!!) en hij knaagde aan de botjes als een volleerd barfer..

Nu, ruim een half jaar later is Toby meer en meer hond. Hij speelt graag, kan rustig loslopen en luister vrijwel altijd erg goed (af en toe beter dan onze eigenwijze briard dame..haha )
Hij kan nog steeds niet met elke hond, voornamelijk reuen, maar hij loopt nu niet meer als een gek te blaffen, hij springt ook niet meer brutaal tegen de honden op, met de honden die hij kent wil hij zelfs wel eens gaan spelen..
We accepteren nu eigenlijk dat hij af en toe een sikkeneurig oud baasje is, bij de meeste reuen doe ik hem even aan de lijn en dan gedraagt hij zich keurig..
Maar zijn grote liefde is toch wel onze femke, de briard teef waar hij bij in huis kwam wonen. Het liefste is hij bij haar en spelen ze samen.

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken: Ik denk dus zeker dat het kan! Een herplaatser toch wel heel anders dan een pup die je intensief moet begeleiden naar volwassenheid,
maar je moet er wel de tijd voor nemen en niet denken dat je binnen 2 weken een welopgevoede hond hebt die alle nare eigenschappen, die je niet wilt zien, heeft afgeleerd

[Muis..]

Myra was 2 toen ze uit het asiel bij ons kwam. Ze had verlatingsangst, overal achtervolgde ze mij en alleen thuis blijven was een ramp voor haar.
Tot ik de koekjestrommelmethode ben gaan toepassen. Daarna vond ze het nog niet geweldig als ze alleen werd gelaten, maar ze kon het wel. Nu we sinds de paasdagen Timo erbij hebben gaat het helemaal goed. Ze liggen saampjes op de bank te slapen als ik thuis kom.

[boxersien]

Toen boris hier kwam was Tripper er nog. Het ging heel goed samen alleen thuis blijven. Echter moesten we Tripper 3 maanden later in laten slapen. Hij kon echt niet meer alleen thuis blijven. Toen rustig per minuut langer alleen gelaten en dat ging goed. Alleen 's nachts ging het niet super en werd het een steeds grotere ramp. Trap op kan/kon en mocht hij niet (HD) en ik sliep ook beneden, maar gezien mijn allergie kan hij niet bij mij slapen.
Dus toen een bench aangeschaft. Hij vond het geweldig. Zijn plekje, zijn hokje gewoon ZIJN plekje. Veel beschermender dan een mand of wat dan ook.
Zelf zou ik wel een bench aanschaffen omdat dit wel meer onzekere honden helpt om zich rustiger en veiliger te voelen. Neem gewoon een tweedehandse bench en wil je hem niet opsluiten? Dan gewoon het deurtje open laten of eraf halen
En ja, ik weet dat er op dit forum een hoop mensen tegen bench gebruik zijn (als pup en/of als volwassen hond) maar ik vind het nog steeds een goed trainingsmiddel dat enorm goed gebruikt moet worden.

Een tweede hond erbij kan enorm veel schelen.