Valerie schreef:Frenk schreef:Valerie schreef:Ik neem aan dat je toch wel op enig vorm van karakter selecteerd? Of het nou erfelijk is of niet ik zou geen staffordreu gebruiken die mensagressief is. Tevens zou ik geen gebruiken die uitdagingen uit de weg gaat en zomaar met andere staffordreuen speelt. Gewoon omdat ik dat niet gewenst vind.
Ik kan niet zoveel met dat woord 'uitdagingen'. Je wilt dus geen 'watje'? En een reu die met andere reuen 'speelt' (normaal omgaan zonder grijpen kan ook nog) is een 'watje'?
(Ik chargeer misschien even, maar dat maakt het wel helder. )
Nee ik wil geen watje nee. Ik zeg niet dat een spelende hond een watje is maar een staffordreu die zomaar met een andere dominante hond speelt mot ik niet. Waarom? Als ik dat wilde had ik een ander ras moeten kiezen ipv een prachtig geweldig ras te verkrachten omdat het makkelijk is. Daarom.
Ik antwoord jou Val, maar dit geldt natuurlijk niet alleen voor jou, maar is in de 2e persoon gericht aan iedereen die de hierboven genoemde prioriteiten stelt als het op 'uitdagingen' (:kotz:) aankomt.
Jij kiest bewust voor (een zekere mate van) agressie. En dat ik daar een conclusie aan verbind, dat is dan toch niet erg? Het is toch jouw bewuste keuze om voor een sociaal gemankeerde hond te kiezen. En voor je eigen keuzes moet je staan, toch? Ik vind agressie abnormaal, onwenselijk, gevaarlijk en vooral dom. Jij bent er blij mee. Trots op. Jij bent jij en ik ben ik.
En ik mag ook vinden dat jij dan je bewust gekozen agressieve hond dan maar moet muilkorven zodat de mensen die daar niet voor kiezen er zeker geen last van kunnen hebben. Jij bent immers degene die zonnodig af wil wijken van wat 'normaal' is, dus ben jij ook degene die zich aan moet passen, niet de rest van de wereld.
Maar dat is het hele eieren eten. Jij wilt niet alleen de hele cake in je eentje, je wilt hem ook nog opeten
Zo jammer van onze huidige maatschappij al dat egocentrische NIMAT (Niet In Mijn AchterTuin) gezeik. Niemand is meer bereid om een klein stukje van zichzelf in te leveren ten goede van ons allen, laat staan ten goede van een ander
Dat merkte je in die discussie over belasting betalen en dat merk je nu weer. Hoe anders is het als ze voordeel kunnen slaan uit die gezamenlijkheid door subsidies of uitkeringen. Dan geldt opeens dat ze volwaardig lid zijn van de samenleving en vooral RECHT hebben op van alles. En zich vooral slachtoffer voelen, eigen verantwoordelijkheid hebben ze nog nooit van gehoord.
Hoe hebben we zo diep kunnen zakken. Ik word er treurig van.
