Moderator: moderatorteam
Ik denk dat ik mijn vader zou bellen "hellup, ik mag van fikkie van 75 kilo de trap niet meer opInge O schreef:vreemd genoeg word ik dan (in het geval van honden!) juist heel rustig en krijg ik zoiets over me van 'haha, zullen we wel eens zienFrenk schreef:Dat heb ik ook.Nanna schreef:Maar op dat moment ga ik over de zeik.(en overigens niet alleen bij bullebakkende honden, maar ook bij bullebakkende mensen :N:)
" 
Ik vrees dat ik daar te ontvlambaar voor ben :N: Ik weet dat het niet de beste reactie is, maar het is wel zoInge O schreef:vreemd genoeg word ik dan (in het geval van honden!) juist heel rustig en krijg ik zoiets over me van 'haha, zullen we wel eens zienFrenk schreef:Dat heb ik ook.Nanna schreef:Maar op dat moment ga ik over de zeik.
)
Dat al die zaken kunnen spelen, dat zie je mij toch niet ontkennenLars schreef:Dat kan maar een hond kan ook reageren uit angst voor iets, drukte, aanwezigheid van kinderen of andere huisdieren, een andere hond in huis etc. etc.Frenk schreef: Wat het laatste betreft ben ik het niet met je eens. Dan kan het namelijk heel goed wel zo zijn dat iemand signalen gemist heeft en dat pas achteraf beseft.
Natuurlijk kun je ook aanwijzingen gemist hebben maar een paniekreactie zie je niet altijd aankomen en dat hoeft echt niet altijd angstbijten te zijn. Het is maar een voorbeeldje he? Zeker met zwervertjes of zwaar verwaarloosde dieren weet je het gewoon niet.
Ik zou het echter belangrijk vinden om te proberen te weten te komen of er een aanleiding was en zo ja wat die dan was. Da's alles Klopt. Ik beweer ook helemaal niet dat je het altijd aan kunt zien komen. Ik denk echter dat het in veel gevallen wel voorkomen had kunnen worden.Eens al ben je niet ten alle tijde zelf verantwoordelijk daarvoor. Het komt nooit uit het niets maar dat betekend niet automatisch dat je het aan had kunnen zien komen.Dat het gedrag van de hond totaal uit het niets komt? Ik denk dat, als het al zo is, het maar in een heel klein percentage van de gevallen zo is.
Maar dan denk je toch ook na over de reden/aanleiding etcetera?Neuh het is mogelijkheid, voor hetzelfde geld haal je een dier in huis met een hersentumor. Misschien vergezocht maar wij hebben een hond gehad die hier last van kreeg (die hadden we dus al) en dat was op momenten niet de vriendelijkste en dat uitte zich soms ook in de weg versperren, lip optrekken, grommen etc. Dat is een mogelijkheid maar we hebben ook een herplaatser gehad die binnen een dag! (terwijl wij er goed aan dachten te doen om hem met rust te laten) vond dat hij de nieuwe eigenaar van de bijkeuken was.Door dit te zeggen maak je toch mijn eerste punt?
Maar mij mogen ze niet bijten/grommen. Een herder is trouw naar eigen baas dus ik zie die dat niet snel doen. Nanni is een echte onderdanige hond naar ons, die zal echt nooit wat doen. Die staat keurig op, kijkt je nooit echt in de auto, tis echt een duidelijke hond erin. Tuana had het ook wel, die kon alleen wel eens klierig zijn. Noah is tot nu toe echt een 2e Nanni gelukkig, ook zo als haar (alleen dan de openheid en vrolijkheid etc van Tuana)
Mwah, ik zie dat regelmatig gebeuren en ik heb niet het idee dat het de relatie tussen hond en mens verbetert. Nee hoor, laat mij maar lekker tuttig leuk doen met m'n hondje, ik heb meer te zeggen over Bram dan de gemiddelde 'hond op de rug gooier'Lars schreef:Dat werkt tussen honden onderling anders ook prima, ik keur het daarmee niet goed maar je kan toch niet ontkennen dat dat zo is? Het werkt voor een hond soms heel verhelderend als hij op de rug wordt gegooid en daar wordt gehouden tot hij rustig is, dat is mijn ervaring althans.Jaap* schreef: Met geweld of dwang los je geen probleem op, je bestrijd daarmee hoogstens alleen gedrag.
Ik geloof er al helemaal niet in dat 'bepaalde honden' een 'bepaalde aanpak' (fysiek) nodig hebben omdat ik diezelfde 'bepaalde honden' in kundige handen tot brave hondjes zie transformeren. En dat zonder op de rug gooien, bij kop en kont pakken etc.
Maar zoiets ontstaat natuurlijk ook niet out of the blue. Ik geloof er niet in dat een hond van de ene op de andere dag bedenkt dat je de bovenverdieping niet meer op mag. Van Bram mogen vreemden de tuin niet in en dat is toch ook niet echt een verrassing gezien zijn verdere gedrag tov eigen terrein en vreemden.Moos schreef:Ik denk dat ik mijn vader zou bellen "hellup, ik mag van fikkie van 75 kilo de trap niet meer opInge O schreef:vreemd genoeg word ik dan (in het geval van honden!) juist heel rustig en krijg ik zoiets over me van 'haha, zullen we wel eens zienFrenk schreef:Dat heb ik ook.Nanna schreef:Maar op dat moment ga ik over de zeik.
het is ook maar een overdrijvingalm@ schreef:Zo'n herder zou ík niet willen hebben :N:jidde schreef: Ze mogen de hele wereld op eten van mij
Maar bv Nanni is echt niet sociaal naar vreemde mensen en wordt nu ook erger Maar ondanks die handicap is ze echt een kanjer voor mij van een hond Zolang ze ons gezin maar accepteerd, vind ik het prima Nee klopt, dat staat er ook niet dat dit van de een op de andere dag gebeurde, dit had met zijn successen in het verleden te maken waar wij niet van op de hoogte warenZoek stok! schreef:
Maar zoiets ontstaat natuurlijk ook niet out of the blue. Ik geloof er niet in dat een hond van de ene op de andere dag bedenkt dat je de bovenverdieping niet meer op mag. Van Bram mogen vreemden de tuin niet in en dat is toch ook niet echt een verrassing gezien zijn verdere gedrag tov eigen terrein en vreemden.
Met een herplaatser lijkt me zoiets dus inderdaad heel lastig. Je herkent wellicht niet direct de signalen, weet niet wat er eerder gebeurd is, en voordat je het weet staat hij daar dan op de bovenverdieping. Ik hoop het niet mee te maken, want ik heb geen idee wat ik zou doenchrico schreef:Nee klopt, dat staat er ook niet dat dit van de een op de andere dag gebeurde, dit had met zijn successen in het verleden te maken waar wij niet van op de hoogte warenZoek stok! schreef:
Maar zoiets ontstaat natuurlijk ook niet out of the blue. Ik geloof er niet in dat een hond van de ene op de andere dag bedenkt dat je de bovenverdieping niet meer op mag. Van Bram mogen vreemden de tuin niet in en dat is toch ook niet echt een verrassing gezien zijn verdere gedrag tov eigen terrein en vreemden.
Dat "regelmatig" baart mij dan zorgen, ik ging uit van een hond die net in huis is, niet de sul die al jaren hetzelfde parkje met dezelfde baas bezoekt.Zoek stok! schreef: Mwah, ik zie dat regelmatig gebeuren en ik heb niet het idee dat het de relatie tussen hond en mens verbetert. Nee hoor, laat mij maar lekker tuttig leuk doen met m'n hondje, ik heb meer te zeggen over Bram dan de gemiddelde 'hond op de rug gooier'
en bijten ook maar er zijn nooit gewonden gevallen en wat betreft bij kop en kont grijpen, Manager kwam gewoon verhaal halen zo van wat flik je me nou 
Ik weet niet of je dat bedoeld maar het lijkt mij een slecht plan om een hond die je net hebt op de rug te gooien tot hij rustig is. Bij pups onnodig en als je denkt het bij een herplaatser te doen kun je van een koude kermis thuis komen als hij al succeservaringen heeft gehad in het verleden bij het tonen van agressie.Lars schreef:Dat "regelmatig" baart mij dan zorgen, ik ging uit van een hond die net in huis is, niet de sul die al jaren hetzelfde parkje met dezelfde baas bezoekt.Zoek stok! schreef: Mwah, ik zie dat regelmatig gebeuren en ik heb niet het idee dat het de relatie tussen hond en mens verbetert. Nee hoor, laat mij maar lekker tuttig leuk doen met m'n hondje, ik heb meer te zeggen over Bram dan de gemiddelde 'hond op de rug gooier'
Ik denk overigens dat de relatie tussen mens en hond er juist eentje van respect en afstand moet zijn, ik maak mijn hond echt niet gelukkiger door te gaan tutten en verstikken, zijn will to please zal alleen groter worden maar echt "hond zijn" is iets heel anders.
We hebben het wel over dieren die een bovengemiddeld vermogen bezitten om het ons naar de zin te maken maar ik vind het prima dat ze af en toe vanuit hun eigen belevingswereld (binnen bepaalde grenzen!) dingen doen. Dat dat soms gepaard gaat met voor ons onacceptabel gedrag is soms niet leuk maar als ik dat niet had gewild had ik wel een schare kinderen bij elkaar gen**kt en perfect afgericht.
Bovenstaande bedoel ik niet persoonlijk naar jou toe overigens, Bram en jij zijn een leuk team samen.
Precies, ik laat mij door geen enkele hond verleiden tot zoiets. Ik zal me daar gek zijn en hem z'n zin geven zeg.Carmen schreef:Ik ben overigens nooit de fysieke strijd aangegaan en vind dat ook onnodig.
Met tuttig bedoel ik niet dat hij verstikt wordt, maar wel dat hij het leuk vindt om naar mij te luisteren ipv dat ik daar strijd over moet leveren, compleet met op de rug gooien. Ik denk dat Bram een behoorlijk zelfstandige hond is (vroeger juist te zelfstandig, hij had mij werkelijk nergens voor nodig), maar het is toch wel bijzonder handig als hij gewoon komt als ik roep.Lars schreef:Dat "regelmatig" baart mij dan zorgen, ik ging uit van een hond die net in huis is, niet de sul die al jaren hetzelfde parkje met dezelfde baas bezoekt.Zoek stok! schreef: Mwah, ik zie dat regelmatig gebeuren en ik heb niet het idee dat het de relatie tussen hond en mens verbetert. Nee hoor, laat mij maar lekker tuttig leuk doen met m'n hondje, ik heb meer te zeggen over Bram dan de gemiddelde 'hond op de rug gooier'
Ik denk overigens dat de relatie tussen mens en hond er juist eentje van respect en afstand moet zijn, ik maak mijn hond echt niet gelukkiger door te gaan tutten en verstikken, zijn will to please zal alleen groter worden maar echt "hond zijn" is iets heel anders.
We hebben het wel over dieren die een bovengemiddeld vermogen bezitten om het ons naar de zin te maken maar ik vind het prima dat ze af en toe vanuit hun eigen belevingswereld (binnen bepaalde grenzen!) dingen doen. Dat dat soms gepaard gaat met voor ons onacceptabel gedrag is soms niet leuk maar als ik dat niet had gewild had ik wel een schare kinderen bij elkaar gen**kt en perfect afgericht.
Bovenstaande bedoel ik niet persoonlijk naar jou toe overigens, Bram en jij zijn een leuk team samen.
Dan moet je wel natuurlijk. Ik bedoelde eigenlijk meer dat het bij mij niet voorkomt dat dit soort fysieke dingen nodig zijn. Nou, dat is trouwens ook niet helemaal waar want Vegas wil tijdens aanlijnwandeling met groepen andere honden nog weleens een momentje hebben dat hij het allemaal 'niet meer trekt' en dan wil hij zich even afreageren. Dat mag van mij in de riem maar in alle consternatie hapt hij dan weleens in mijn tas of jas. Op dat moment pak ik hem dus wel fysiek aan maar dat valt bij mij onder correcties en niet onder krachtmeting. Ik denk dat ik de term anders interpeteer.chrico schreef:Ik pik jouw stukje er even tussen uit maar ik hoor meerdere zeggen dat ze geen krachtmeting aangaan en ik vraag me af hoe men (dus niet alleen jij) gaat reageren als het er op aan komt.Reini schreef:Ik doe nooit aan krachtmetingen met Vegas. Als ik krachtmetingen aan zou moeten gaan doen heb ik het in een ander stadium al helemaal verkeerd gedaan. Ik moet wel soms weer even de puntjes op de 'i' zetten maar dat heeft er dan meer mee te maken dat Vegas wat minder luistert omdat ik dat heb laten afzwakken. Even weer wat extra trainen en dan is dat ook zo weer voorbij.
Zal een voorbeeld geven:
Kito is ons heilig hondje, heel fijn dier, luisterd perfect, moet hij een keus maken tussen mij en het baasje dan kiest hij voor het baasje, het is ook echt zijn hondje.
Dit gaf nooit problemen verder.
Tot:
Manlief ligt in bed en ik volg na een tijdje. Kito blijft liggen (normaal stapt hij van bed als ik erin ga) en ik stuur hem weg maar Kito lag wel prima en schuift nog iets dichter naar de baas en gromt. Ik stuu rhem nogmaals weg maar helaas. Manlie fword wakker en wil ingrijpen en ik nee dat doe ik zelf anders blijft deze onzin.
Nogmaals een poging gewaagd hem eraf te sturen zonder succes dus ik pak hem bij kop en kont en smijt hem van bed, jaag hem naar beneden en hij mocht niet meer boven.
Daarna nooit meer problemen gehad.
Hoe gaan jullie dit dan oplossen als je geen krachtmeting aan wil gaan?
Net wat Whera zegt ging het om een herplaatser, in die situatie zat ik nog evenZoek stok! schreef:Maar zoiets ontstaat natuurlijk ook niet out of the blue. Ik geloof er niet in dat een hond van de ene op de andere dag bedenkt dat je de bovenverdieping niet meer op mag. Van Bram mogen vreemden de tuin niet in en dat is toch ook niet echt een verrassing gezien zijn verdere gedrag tov eigen terrein en vreemden.Moos schreef:Ik denk dat ik mijn vader zou bellen "hellup, ik mag van fikkie van 75 kilo de trap niet meer opInge O schreef:vreemd genoeg word ik dan (in het geval van honden!) juist heel rustig en krijg ik zoiets over me van 'haha, zullen we wel eens zienFrenk schreef: Dat heb ik ook.
Ik besef wel goed dat Biène in een gemiddeld gezin gevaarlijk zou kunnen zijn geworden.
Nouchrico schreef:Haha je kan dan ook de brandweer bellen om de hond af te laten hijzenMoos schreef:
Net wat Whera zegt ging het om een herplaatser, in die situatie zat ik nog even
Wat is pitten?Inge schreef:Oh jee.....ik heb een probleem zo te lezen. :N: :N:
Biène is een hond die af en toe de grens opzoekt om te kijken of ze een stapje hoger zou kunnen komen. En op zo'n moment gromt ze, trekt ze haar lip op en durft ze zelfs te pitten (wat best zeer doet). Helaas voor haar ben ik niet bang voor d'r en ga dan dus inderdaad de confrontatie aan. Ik loop recht op haar af, al vloekend en tierend, waarop ze doorgaans eieren voor haar geld kiest en ervandoor gaat. In het zeldzame geval dat ze dan nog niet genoeg onder de indruk is grijp ik haar ook nog eens in haar nekvel.
Ik ben heel duidelijk naar haar en houdt haar behoorlijk strak, maar af en toe probeert ze het toch weer eens een keer.
Ja, hoor ik ook vaker, de hond zou altijd bezig zijn in rangorde te stijgen en ze moeten de wind er dan heel erg onder houden. Ik ben het met je eens dat het in zo'n geval de hond aan duidelijkheid ontbreekt. De eigenaar is onvoorspelbaar voor de hond en de hond wet niet wat er van hem verwacht wordt.Carmen schreef:Wat vinden jullie daarvan. Sommige eigenaren met pittige honden zeggen dat hun hond telkens probeert hogerop te komen en dat ze om de zoveel tijd een krachtmeting moeten doen om te laten zien wie de baas is.
Ik vind dit dus onzin, als je gewoon duidelijk bent heb je over het algemeen geen problemen met de hond zeker niet in die zin dat je elke maand je hond klein moet zien te krijgen. m.i. faal je dan ergens als baas, niettemin heb ik dit verhaal regelmatig gehoord.
Ik kreeg een paar weken geleden de raad van een meneer dat Goldens in hun eerste jaar altijd heel hard aangepakt moeten worden. Doe je dat, dan heb je er een wereldhond aan.starfleet schreef:Ja, hoor ik ook vaker, de hond zou altijd bezig zijn in rangorde te stijgen en ze moeten de wind er dan heel erg onder houden. Ik ben het met je eens dat het in zo'n geval de hond aan duidelijkheid ontbreekt. De eigenaar is onvoorspelbaar voor de hond en de hond wet niet wat er van hem verwacht wordt.Carmen schreef:Wat vinden jullie daarvan. Sommige eigenaren met pittige honden zeggen dat hun hond telkens probeert hogerop te komen en dat ze om de zoveel tijd een krachtmeting moeten doen om te laten zien wie de baas is.
Ik vind dit dus onzin, als je gewoon duidelijk bent heb je over het algemeen geen problemen met de hond zeker niet in die zin dat je elke maand je hond klein moet zien te krijgen. m.i. faal je dan ergens als baas, niettemin heb ik dit verhaal regelmatig gehoord.
Er zijn wel van die hele felle honden net als Biene van Inge, dat is wel anders denk ik, maar de honden van wie ik het hoor zijn gewoon huishonden, Jr's en Labradors, kooikers e.d.
Anne
Ik ben niks voor zulke fikse honden, zeker niet als ik ze niet vanaf pup ken, maar zou dus ook absoluut geen confrontatie aangaan. Sowieso zou ik deze meneer vanaf het begin heel kort hebben gehouden en hij zou niet boven hebben mogen komen, niet op banken, niet bij eten in de buurt als ik zat te eten e.d. Ik geloof niet in rangorderegels, maar in dit geval zou ik ze toch wel heel strikt vanaf het begin hebben toegepast. Pas als hij gewend was en ik wist wat voor vlees ik in de kuip had, had hij meer privileges gekregen (eventueel) en dan niet voordat ik hem een paar commando's had geleerd zoals "aan de kant" en dat soort werk.chrico schreef:
Ik heb vroeger een herplaatsdog gehad die zich toen hij zich eenmaal thuis voelde, het huis toeeigende. Niemand kon naar de bovenverdieping want meneer stond bovenaan de trap en ging over in de aanval als je te dichtbij kwam.
Hoe zouden jullie dit oplossen?
