MARC_S schreef:Eva met vreemde honden laten omgaan vind ik ook eng. Bang dat ze net toevallig een teringlijer tegenkomt die alles gaat verpesten.
Oh ja, dat is ook wel herkenbaar. Alleen omdat ik in mijn eentje ben heb ik daar gedwongen aan moeten werken
Toen Moos zieker werd kwam ik met hem en Saar bijna alleen nog maar in 1 heel klein losloopgebiedje waar ik alle honden kende. Ik durfde niet meer in mijn eentje met die twee (kleine) hondjes grotere losloopgebieden in waar ik vreemde honden tegen kon komen. Er was net iets te vaak iets gebeurt, en met zieke Moos en niet heel dappere Saar kwam ik gestressder terug van de wandeling dan dat ik eraan begonnen was
Alleen samen met andere mensen en hun hond(en) durfde ik het wel. Of heel vroeg in de ochtend zodat je toch zelden iemand, of een hond, tegen kwam.
Toen Vera kwam ben ik de eerste tijd ook alleen maar naar dat ene losloopgebiedje geweest. Dan wist ik iig vrij zeker dat ik heel gecontroleerd haar in contact kon brengen met vreemde honden (ik kende ze immers vrijwel allemaal, en wist dus ook wie leuk met pups was en wie niet).
Ik ben nog steeds heel blij dat toen al bleek dat Vera een enorm sociaalvaardig hondje was/is, wat zeker heeft geholpen om mij net even dat extra beetje vertrouwen te geven om lekker in grote losloopgebieden te gaan lopen. Toen ze een maand of 3-4 was ben ik dat dus ook gaan doen.
Nu lopen we bijna alleen nog maar in grote losloopgebieden waar ik onbekende honden tegenkom, en ja, er is weleens iets gebeurt....maar gelukkig kan Vera geestelijk wel tegen een klein stootje, en aangezien ik de honden in mijn eentje heb spreek ik mezelf dan een streng toe en ga de volgende dag gewoon weer
