Er zijn, na een discussie met Twan, wel wat vragen gerezen.
Het valt me op dat Biène het commando "revier" erg koppelt aan het zoeken van een spoor en dat uitlopen. Op zich heel logisch, dat heeft ze voorheen ook altijd moeten doen.
Echter, bij het revieren van voorwerpen ligt er geen spoor naar de voorwerpen.

Het valt me ook op dat ze, wanneer ze de kleine voorwerpjes moet zoeken in het bos, wél slagen maakt tot ze lucht pakt en dan ook niet de neiging heeft om het bos uit te gaan.
Dit gekoppeld dacht ik dat het wellicht verstandig zou zijn een ander commando aan het revieren te hangen....mag ik daar gewoon zoeken zeggen???

Dan het manrevieren. Bij het oefenen van PH1 bleef dit een ramp, Biène probeerde de man altijd te ontwijken (ik zoek wel verder naar de kist ok?
Nu het revieren in burger is blijkt hetzelfde te gebeuren.
Op korte afstand laat ze zich goed sturen en blaft ze lekker aan. Op grotere afstand doet ze net of ze de persoon niet ziet en rent hem voorbij. Kwestie van vertrouwen wellicht?
Gisteren hebben we het getest en ben ik zelf slachtoffer gaan zitten. Twan heeft haar op grotere afstand (uit zicht) afgezet en ze kwam als een speer naar me toe rennen en begon te blaffen bij mijn voeten.
Nu hadden we bedacht dat we het kort revieren op "vreemden" (Twan, Peter...wel personen die ze wat beter kent) blijven beoefenen maar dat op afstand voorlopig alleen ik zelf slachtoffer ga zitten/liggen. Is dat verstandig? De gedachte was om haar zo eerst goed het spelletje te laten begrijpen in een vertrouwde vorm (met mij dus) en pas als dat heel goed gaat weer op te bouwen naar "vreemden" die op afstand liggen.