Moderator: moderatorteam
hou je er wel rekening mee dat je nu begeeft in 2 verschillende 'werelden'bennie schreef:Om Jaap toch een plezier te doen, alsnog een lijstje.
Het lijstje met drie onderwerpen die ik uit ga werken.
1. Lossen op grotere afstand
2. Inpitten gedurende circa 20 seconden
3. Terugkeren naar het voorwerp na bijten bij voorwerp bewaking
ps hou er rekening mee dat het zo een week of twee kan duren voordat ik hierop terugkom
de IPO met 2 onderdelen en de KNPV met 1 onderdeel
Zo heb ik voorbeelden van amerikaanse jachthonden met (voor de sport) ernstige problemen. Jachttrainen op z'n amerikaans is overigens standaard met veel (continu) tt gebruik. Jachttrainers Anke Bogaerts en Tineke Antonisse hebben tijdens hun amerikaanse avontuur net zulke avonturen beleeft hoorde ik onlangs van Anke. Niet dat het veel uitmaakt overigens. Het is dan altijd een toevalstreffer, dat de problemen zonder pijnprikkels worden opgelostestelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
Ik denk dat er binnen de africhting wel degelijk heel snel naar de hardere correctie middelen wordt gegrepen ipv eerst op een vriendelijke manier van alles te proberen. Daar is geen tijd voor namelijk, alles moet snel sneller snelst.Jaap* schreef:Zo heb ik voorbeelden van amerikaanse jachthonden met (voor de sport) ernstige problemen. Jachttrainen op z'n amerikaans is overigens standaard met veel (continu) tt gebruik. Jachttrainers Anke Bogaerts en Tineke Antonisse hebben tijdens hun amerikaanse avontuur net zulke avonturen beleeft hoorde ik onlangs van Anke. Niet dat het veel uitmaakt overigens. Het is dan altijd een toevalstreffer, dat de problemen zonder pijnprikkels worden opgelostestelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
Is dat zo? Ik vind 3 jaar voor de gemiddelde PH1-hond, niet echt snel sneller snelst...estelle schreef:
Ik denk dat er binnen de africhting wel degelijk heel snel naar de hardere correctie middelen wordt gegrepen ipv eerst op een vriendelijke manier van alles te proberen. Daar is geen tijd voor namelijk, alles moet snel sneller snelst.
Ahhhhhhh daar gaan we weer met die discussie. En ik kan het gewoon niet laten. :N:
mouw wegleggen gebeurd wel bij uitbreken (bij andere honden) maar bij inpitten zou bij mijn hond al levensgevaarlijk zijn want hij pit ook met gemak in je arm op dat moment...estelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
vind ik ook.... gemiddeld minimaal 3 jaar voor IPO III exact hetzelfde...Budkes schreef:Is dat zo? Ik vind 3 jaar voor de gemiddelde PH1-hond, niet echt snel sneller snelst...estelle schreef:
Ik denk dat er binnen de africhting wel degelijk heel snel naar de hardere correctie middelen wordt gegrepen ipv eerst op een vriendelijke manier van alles te proberen. Daar is geen tijd voor namelijk, alles moet snel sneller snelst.
Ahhhhhhh daar gaan we weer met die discussie. En ik kan het gewoon niet laten. :N:
Dit is niets iets wat nieuw is. je ziet het zowel bij de KNPV als in de IPO gebruikt worden In de IPO 3e man met lange lijn voorkomt dat de hond kan inpitten als hij het verstek binnen komt, hond kan er gewoon niet bij. Hond gaat over in bewaken, blaffen en wordt beloond met de mouw. Bij de KNPV manrevieren zelfde situatie, ook nu wordt de hond tegen gehouden om in te bijten wanneer dit niet mag. Hond gaat achter de helper bewaken, blaffen, en mag als beloning bijtenestelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
Volgens mij lees je over het gedeelte 'aan de lange lijn heen'malinois schreef:mouw wegleggen gebeurd wel bij uitbreken (bij andere honden) maar bij inpitten zou bij mijn hond al levensgevaarlijk zijn want hij pit ook met gemak in je arm op dat moment...estelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
(Overigens is dit niet van toepassing op mn jongste reu, die pit niet in en lost prima) Rossen aan prikkers heeft totaal geen zin want dan wordt ie alleen gekker... TT kun je op het moment dat ie wil gaan pitten een tikje geven...
.Dat weet ik zo net nog niet.Chiki schreef:Estelle, de zgn time out die jij beschrijft is zeker wel bekend. Waar men niet altijd bij stilstaat is dat deze methode voor de hond (hoewel het in onze ogen "diervriendelijk" is) een veel grotere belasting kan zijn dan een correctie met TT.
Dat gaat dus niet want hond zit aan lange lijn.malinois schreef:mouw wegleggen gebeurd wel bij uitbreken (bij andere honden) maar bij inpitten zou bij mijn hond al levensgevaarlijk zijn want hij pit ook met gemak in je arm op dat moment...estelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
(Overigens is dit niet van toepassing op mn jongste reu, die pit niet in en lost prima) Rossen aan prikkers heeft totaal geen zin want dan wordt ie alleen gekker... TT kun je op het moment dat ie wil gaan pitten een tikje geven...
Hoe bedoel je dit? Bij ons (KNPV) zijn namelijk alle drie de punten van toepassing.malinois schreef:hou je er wel rekening mee dat je nu begeeft in 2 verschillende 'werelden'bennie schreef:Om Jaap toch een plezier te doen, alsnog een lijstje.
Het lijstje met drie onderwerpen die ik uit ga werken.
1. Lossen op grotere afstand
2. Inpitten gedurende circa 20 seconden
3. Terugkeren naar het voorwerp na bijten bij voorwerp bewaking
ps hou er rekening mee dat het zo een week of twee kan duren voordat ik hierop terugkom
Dit vind ik een buitengewoon interessante opmerking.bennie schreef:Bij een hond die jaagt kun je naar mijn mening bijvoorbeeld eerst het jachtgedrag ombuigen alvorens hem te laten revieren ipv hem bij het revieren een TT om te hangen voor als ie gaat jagen, praktisch voorbeeld bij zorgen dat het gewenste gedrag op een bepaald niveau is, alvorens je met een bepaald trainingsonderdeel begint.
Volgens mij lees je verkeerd, ik heb het over het ombuigen van het ongewenste jachtgedrag, niet over het ombuigen van het gewenste revieren. Hoe je dit kunt doen heb ik een ander topic reeds uitgelegd.ranetje schreef:Dit vind ik een buitengewoon interessante opmerking.bennie schreef:Bij een hond die jaagt kun je naar mijn mening bijvoorbeeld eerst het jachtgedrag ombuigen alvorens hem te laten revieren ipv hem bij het revieren een TT om te hangen voor als ie gaat jagen, praktisch voorbeeld bij zorgen dat het gewenste gedrag op een bepaald niveau is, alvorens je met een bepaald trainingsonderdeel begint.
Ik hoor graag van je hoe je het revieren wilt ombuigen bij een jachthond als je de hond in de praktijk wilt gebruiken.
Even voor de goede orde:
Als ik een TT kan vermijden zal ik dat doen.
Mijn honden hebben nog nooit'een TT omgehad.
Ik laat ze dan ook alleen maar los als het gebied veilig genoeg is voor de hond om niet onder een auto te komen.
(Ik train ze voor de jacht.)
Eh... ok, het is een Amerikaanse tekst. Maar alleen al door het te plaatsen lijkt het me dat bij sommigen de drempel om TT op pups te gaan toepassen lager wordtWORKING WITH PUPPIES
One of the most difficult challenges in working with the Ecollar is working
with a puppy. Puppies are the hardest because everything is new to them their
distraction level is nothing one second and then at a peak the next. There's
very little in between. Everything is new to them. This makes it very
difficult to find their working level.
They also tend to be highly reactive. They'll try to ignore the stim until
it's impossible for them to do so and then they'll jump and vocalize. I try
to make sure that I can see their faces when I'm pressing the button because
sometimes they'll just change expression or their eyes will blink with every
press, rather than some overt change, such as an ear flick.
Usually after they get bored they'll just lie down. If they're not facing
you, you'll need to move so that you can see their eyes. I suggest that you
lock the Flexi so that it doesn't exert the slight pull of the retracting
spring as you walk around them. Most puppies will have been walked on a
leash before you start the training. If they feel the pull coming from a new
direction they'll probably get up and walk with you. This means new
distractions will pop up as he moves along and you'll have to wait from them
to calm down again.
To find their working level I try to work them someplace that's familiar to
them so that they've explored everything already. Sometimes you have to
stand in one spot for 10-15 minutes before they stop exploring and settle
down.
Sometimes it's impossible to find the pup's working level with the usual
method even though you've followed all of the above advice and have crept up
and down the power levels. He may be one of those that ignore the
stimulation until it's impossible for him to ignore it any longer because
it's gone too high. In those cases I'll set the Ecollar just below the level
where almost all dogs feel it and start the training. On the Dogtra 1200
that's at about the letter "L" of the word "low." On the newer models that's
about the number "20." I'll set the dial about 1/4" below those levels. If
after about ten minutes he's not showing any response to the training, I'll
bump the level up a TINY amount and continue. When he start showing
progress, I've found his level.
It takes great patience to work puppies.
.In veel gevallen denk ik dat dat ook wel gebeurt. Maar er zijn echt honden waar je niks leukers kunt aanbieden dan dat wat ze op dat moment als buit hebben. Je wilt niet weten wat er hier geprobeerd is aan positieve manieren bij een van de 2 dames hier. En met geen enkel positief resultaat, behalve een verwarde hond die blijkbaar wel begreep dat er iets niet ok was, maar waar het niet tot haar dikke kop doordrong wat dat dan was. Uiteindelijk de TT gebruikt, en dat terwijl m'n man altijd uiterst terughoudend is in het gebruik van stroom (en nee, niet op een hoge stand). En op de een of andere manier komt het nu wel over, lost de hond en is ze zelfs blijer en rustiger geworden in haar hele gedrag.MARC_S schreef:Extreem driftige honden zou je soms een keer kunnen herinneren met de TT maar train dan in ieder geval ook heel veel op lossen op een positieve manier.
Ik zie ook wel eens gevallen waar de geleider vindt dat een hond die nog nooit iets gedaan heeft, in 2 weken perfect moet kunnen volgen en het springprogramma foutloos moet doen, en dat gaat dan vaak op negatieve wijze en met veel te grote stappen. Daar kan ik het ook niet mee eens zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat er niet veel africhters zijn die wel dat geduld kunnen opbrengen. Ik zie er in ieder geval zat.estelle schreef: Ik denk dat er binnen de africhting wel degelijk heel snel naar de hardere correctie middelen wordt gegrepen ipv eerst op een vriendelijke manier van alles te proberen. Daar is geen tijd voor namelijk, alles moet snel sneller snelst.
het stuk text is geplaatst omdat het een duidelijke en eerlijke manier van TT gebruik weergeeft, een manier waarop het bij oudere honden toegepast kan worden/geintroduceerd kan wordenchristo schreef:Ik heb ook verhalen gehoord over honden die over de grond kropen van angst en/of pijn bij het toepassen van TT. Eerste hand, van iemand die zelf bij die club trainde. TT gebruik heeft dus ook wel die donkere kant.
Maar hoe staat het met TT toepassen bij puppies? Ik weet van één dobermann pup van zes maanden waar TT op gebruikt werd, en toen hij niet voldeed (met zes maanden!) moest hij maar weg. Goddank via Dobermann Rescue en naar een goed baasje.
Als je hier kijkt bij de sticky over TT, dan kom je dit tegen:
Eh... ok, het is een Amerikaanse tekst. Maar alleen al door het te plaatsen lijkt het me dat bij sommigen de drempel om TT op pups te gaan toepassen lager wordtWORKING WITH PUPPIES
One of the most difficult challenges in working with the Ecollar is working
with a puppy. Puppies are the hardest because everything is new to them their
distraction level is nothing one second and then at a peak the next. There's
very little in between. Everything is new to them. This makes it very
difficult to find their working level.
They also tend to be highly reactive. They'll try to ignore the stim until
it's impossible for them to do so and then they'll jump and vocalize. I try
to make sure that I can see their faces when I'm pressing the button because
sometimes they'll just change expression or their eyes will blink with every
press, rather than some overt change, such as an ear flick.
Usually after they get bored they'll just lie down. If they're not facing
you, you'll need to move so that you can see their eyes. I suggest that you
lock the Flexi so that it doesn't exert the slight pull of the retracting
spring as you walk around them. Most puppies will have been walked on a
leash before you start the training. If they feel the pull coming from a new
direction they'll probably get up and walk with you. This means new
distractions will pop up as he moves along and you'll have to wait from them
to calm down again.
To find their working level I try to work them someplace that's familiar to
them so that they've explored everything already. Sometimes you have to
stand in one spot for 10-15 minutes before they stop exploring and settle
down.
Sometimes it's impossible to find the pup's working level with the usual
method even though you've followed all of the above advice and have crept up
and down the power levels. He may be one of those that ignore the
stimulation until it's impossible for him to ignore it any longer because
it's gone too high. In those cases I'll set the Ecollar just below the level
where almost all dogs feel it and start the training. On the Dogtra 1200
that's at about the letter "L" of the word "low." On the newer models that's
about the number "20." I'll set the dial about 1/4" below those levels. If
after about ten minutes he's not showing any response to the training, I'll
bump the level up a TINY amount and continue. When he start showing
progress, I've found his level.
It takes great patience to work puppies.
idd, dat is wel iets wat je toch wel vaak terug ziet in de africhting, t moet ineens van de ene op de andere dag perfect en er worden stappen over geslagen...alleen niet iedereen is zo....Gos schreef:Ik zie ook wel eens gevallen waar de geleider vindt dat een hond die nog nooit iets gedaan heeft, in 2 weken perfect moet kunnen volgen en het springprogramma foutloos moet doen, en dat gaat dan vaak op negatieve wijze en met veel te grote stappen. Daar kan ik het ook niet mee eens zijn, maar dat wil nog niet zeggen dat er niet veel africhters zijn die wel dat geduld kunnen opbrengen. Ik zie er in ieder geval zat.estelle schreef: Ik denk dat er binnen de africhting wel degelijk heel snel naar de hardere correctie middelen wordt gegrepen ipv eerst op een vriendelijke manier van alles te proberen. Daar is geen tijd voor namelijk, alles moet snel sneller snelst.
Ik denk dat er hier wel meer mensen zijn die of zelf zoekwerk doen of clubgenoten hebben die daar heel intensief mee bezig zijn (en soms zeker niet de minsten in het zoekwerk)bennie schreef: Als je werkelijk het verschil wilt zien, moet je wellicht eens met het zoekwerk meelopen, dan zie je dat een hond na zo'n minischokje of een ruk met een prikker niet meer voor je wilt zoeken op de plek waar dat is gebeurd
idd....Gos schreef:Ik denk dat er hier wel meer mensen zijn die of zelf zoekwerk doen of clubgenoten hebben die daar heel intensief mee bezig zijn (en soms zeker niet de minsten in het zoekwerk)bennie schreef: Als je werkelijk het verschil wilt zien, moet je wellicht eens met het zoekwerk meelopen, dan zie je dat een hond na zo'n minischokje of een ruk met een prikker niet meer voor je wilt zoeken op de plek waar dat is gebeurd
Maar ik vind de drift van de hond bij bijvoorbeeld sorteren toch van een iets andere orde dan bij pakwerk.
Je hebt het over een jachthond in de quote, dus ga ik er in zo"n geval van uit dat je het bij zo'n hond hebt over jachtrevieren toch?bennie schreef:Volgens mij lees je verkeerd, ik heb het over het ombuigen van het ongewenste jachtgedrag, niet over het ombuigen van het gewenste revieren. Hoe je dit kunt doen heb ik een ander topic reeds uitgelegd.ranetje schreef:Dit vind ik een buitengewoon interessante opmerking.bennie schreef:Bij een hond die jaagt kun je naar mijn mening bijvoorbeeld eerst het jachtgedrag ombuigen alvorens hem te laten revieren ipv hem bij het revieren een TT om te hangen voor als ie gaat jagen, praktisch voorbeeld bij zorgen dat het gewenste gedrag op een bepaald niveau is, alvorens je met een bepaald trainingsonderdeel begint.
Ik hoor graag van je hoe je het revieren wilt ombuigen bij een jachthond als je de hond in de praktijk wilt gebruiken.
Even voor de goede orde:
Als ik een TT kan vermijden zal ik dat doen.
Mijn honden hebben nog nooit'een TT omgehad.
Ik laat ze dan ook alleen maar los als het gebied veilig genoeg is voor de hond om niet onder een auto te komen.
(Ik train ze voor de jacht.)
-edit- ik zie dat je op jachtrevieren doelt, niet op revieren op mensenlucht, waar ik het over heb. echter, als je eerst ongewenst jachtgedrag ombuigt en gewenst jachtrevier gedrag daarna stimuleert denk ik dat het ook daarbij zal werken.
Pardon? Je refereert naar een bericht dat ik aan Budkes schreef in relatie tot IPO en KNPV zoekwerk en nu moet het ineens op jouw jachthond slaan en moet ik het bij herders houden? Nu moet ik zeker ook verwachten dat je verder wel normaal met dingen omgaatranetje schreef:Je hebt het over een jachthond in de quote, dus ga ik er in zo"n geval van uit dat je het bij zo'n hond hebt over jachtrevieren toch?bennie schreef:Volgens mij lees je verkeerd, ik heb het over het ombuigen van het ongewenste jachtgedrag, niet over het ombuigen van het gewenste revieren. Hoe je dit kunt doen heb ik een ander topic reeds uitgelegd.ranetje schreef:Dit vind ik een buitengewoon interessante opmerking.bennie schreef:Bij een hond die jaagt kun je naar mijn mening bijvoorbeeld eerst het jachtgedrag ombuigen alvorens hem te laten revieren ipv hem bij het revieren een TT om te hangen voor als ie gaat jagen, praktisch voorbeeld bij zorgen dat het gewenste gedrag op een bepaald niveau is, alvorens je met een bepaald trainingsonderdeel begint.
Ik hoor graag van je hoe je het revieren wilt ombuigen bij een jachthond als je de hond in de praktijk wilt gebruiken.
Even voor de goede orde:
Als ik een TT kan vermijden zal ik dat doen.
Mijn honden hebben nog nooit'een TT omgehad.
Ik laat ze dan ook alleen maar los als het gebied veilig genoeg is voor de hond om niet onder een auto te komen.
(Ik train ze voor de jacht.)
-edit- ik zie dat je op jachtrevieren doelt, niet op revieren op mensenlucht, waar ik het over heb. echter, als je eerst ongewenst jachtgedrag ombuigt en gewenst jachtrevier gedrag daarna stimuleert denk ik dat het ook daarbij zal werken.
Ik geloof dat je je beter eerst bij het werk van de Herders kunt houden.
Het revieren van jachthonden is iets dat mij interesseert.
Door die te noemen heb je me op het verkeerde been gezet.
Heb het dus maar even niet over jachthonden
. Enfin, je commentaar slaat als een tang op een varken, als je een serieuze bijdrage hebt hoor ik deze graag. Naast m'n herderkruising amuseer ik me overigens prima met met name de Galgokruising, en verder een Beauceron/dobermankruising en een Beauceron, allemaal afdankertjes van anderen... Met welke rassen hou jij je zoal bezig?Dat noem je met een schouderophalen afdoen... sorry, maar die dobermann pup werd echt niet alleen met de trilstand getraind! Arm dier. Trouwens, waar staat in de tekst aangegeven wat de grenzen zijn bij het trainen van pups met TT? En dat je dit alleen moet proberen onder deskundige begeleiding? En zou de hoeveelheid volt die je gebruikt niet veel harder aankomen bij zo'n klein lijfje, ook al gebruik je een lagere stand?crutz schreef:het stuk text is geplaatst omdat het een duidelijke en eerlijke manier van TT gebruik weergeeft, een manier waarop het bij oudere honden toegepast kan worden/geintroduceerd kan wordenchristo schreef:Ik heb ook verhalen gehoord over honden die over de grond kropen van angst en/of pijn bij het toepassen van TT. Eerste hand, van iemand die zelf bij die club trainde. TT gebruik heeft dus ook wel die donkere kant.
Maar hoe staat het met TT toepassen bij puppies? Ik weet van één dobermann pup van zes maanden waar TT op gebruikt werd, en toen hij niet voldeed (met zes maanden!) moest hij maar weg. Goddank via Dobermann Rescue en naar een goed baasje.
Als je hier kijkt bij de sticky over TT, dan kom je dit tegen:
Eh... ok, het is een Amerikaanse tekst. Maar alleen al door het te plaatsen lijkt het me dat bij sommigen de drempel om TT op pups te gaan toepassen lager wordtWORKING WITH PUPPIES
One of the most difficult challenges in working with the Ecollar is working
with a puppy. Puppies are the hardest because everything is new to them their
distraction level is nothing one second and then at a peak the next. There's
very little in between. Everything is new to them. This makes it very
difficult to find their working level.
They also tend to be highly reactive. They'll try to ignore the stim until
it's impossible for them to do so and then they'll jump and vocalize. I try
to make sure that I can see their faces when I'm pressing the button because
sometimes they'll just change expression or their eyes will blink with every
press, rather than some overt change, such as an ear flick.
Usually after they get bored they'll just lie down. If they're not facing
you, you'll need to move so that you can see their eyes. I suggest that you
lock the Flexi so that it doesn't exert the slight pull of the retracting
spring as you walk around them. Most puppies will have been walked on a
leash before you start the training. If they feel the pull coming from a new
direction they'll probably get up and walk with you. This means new
distractions will pop up as he moves along and you'll have to wait from them
to calm down again.
To find their working level I try to work them someplace that's familiar to
them so that they've explored everything already. Sometimes you have to
stand in one spot for 10-15 minutes before they stop exploring and settle
down.
Sometimes it's impossible to find the pup's working level with the usual
method even though you've followed all of the above advice and have crept up
and down the power levels. He may be one of those that ignore the
stimulation until it's impossible for him to ignore it any longer because
it's gone too high. In those cases I'll set the Ecollar just below the level
where almost all dogs feel it and start the training. On the Dogtra 1200
that's at about the letter "L" of the word "low." On the newer models that's
about the number "20." I'll set the dial about 1/4" below those levels. If
after about ten minutes he's not showing any response to the training, I'll
bump the level up a TINY amount and continue. When he start showing
progress, I've found his level.
It takes great patience to work puppies.
idd, in de VS wordt vaak al jonger naar de TT gegrepen (overigens dan vaak alleen nog de tril/beloningsstand) dus ja, als er geen duidelijk stuk text in het NLs voorhanden is en deze text verder wel een duidelijk beeld geeft, waarom niet....
zoals ik eerder al aangaf train ik zelf pas met de honden vanaf boven de 12 mnd, dus een tt zien ze niet voor die tijd.....en daarna ook niet indien niet nodig....
. ja lange lijn gaat hier alleen maar aan als het een jonge hond is... oude hond wil ik het niet aangezien hij alleen maar aan dingen went op die manier die er normaal ook niet zijn... En ook dat is gedaan overigens geen resultaat... en ja die mouw moet er zijn anders mag hij niet blaffen... hij moet blaffen voor de mouwbennie schreef:Volgens mij lees je over het gedeelte 'aan de lange lijn heen'malinois schreef:mouw wegleggen gebeurd wel bij uitbreken (bij andere honden) maar bij inpitten zou bij mijn hond al levensgevaarlijk zijn want hij pit ook met gemak in je arm op dat moment...estelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
(Overigens is dit niet van toepassing op mn jongste reu, die pit niet in en lost prima) Rossen aan prikkers heeft totaal geen zin want dan wordt ie alleen gekker... TT kun je op het moment dat ie wil gaan pitten een tikje geven...
Je kunt op twee manieren corrigeren. Door iets toe te voegen, zoals een pijnprikkel, of door iets weg te nemen, zoals de beloning. Het zelfbelonende gedrag wordt door het aanlijnen vermeden en de beloning wordt direct weggenomen door het spel te beeindigen nadat de hond ongewenst gedrag vertoont in het voorbeeld van estelle.
Voordeel van het wegnemen van de beloning is dat dit meer een blijvende werking heeft in het gedrag, dan het toevoegen van een pijnprikkel. Aanvullend kun je met de hond ook keuze oefeningen gaan doen, zonder appél, zodat hij tijdens de appél oefeningen bewuster keuzes maakt die uiteindelijk tot de beloning leiden.
Helemaal onderaan zelfde topic.moderator team schreef:Waarschuwing: De tekst in deze topic is puur bedoeld voor mensen die met hun honden in de africhting werken.
Dus ga nooit zelf met een hond, die NIET getraind wordt in de africhting, met een teletac aan het werk.
En indien dat toch nodig is, doe dit dan altijd onder goede begeleiding van een instructeur.
Ook willen wij wel dat ook de verhalen van tegenstanders van het gebruik van teletac bekend zijn, middels deze linken:
http://www.dogvision.nl/Rapport%20Stroomband.doc
http://www.hondenopvoeding.nl/5losvast/ ... vergunning
Op deze manier is iedereen in staat zijn eigen mening te vormen zonder dat beide meningen elkaar hoeven schaden
Hier nog een link met informatie over africhting van honden aangeleverd door Janinca2002:
http://home.concepts.nl/~kynetho/
wat gaat niet?estelle schreef:Dat gaat dus niet want hond zit aan lange lijn.malinois schreef:mouw wegleggen gebeurd wel bij uitbreken (bij andere honden) maar bij inpitten zou bij mijn hond al levensgevaarlijk zijn want hij pit ook met gemak in je arm op dat moment...estelle schreef:Mag ik even voor Bennie antwoorden?
Even over het inpitten van malinois.
Toevallig was ik vorig jaar op een pakwerkdag waar je problemen voor kon leggen waar men op de vereniging moeilijk raad mee wist.
De heren Toine Jonkers (keurmeester VDH) en Robbie de Jong (pakwerker VDH) gaven dan hun mening en hoe zij het probleem op zouden lossen.
Er kwam toen dus ook een hond die enorm inpitte bij het verstek.
De heren hierboven kozen ervoor om de hond aan de lange lijn te laten sturen en zodra de hond inpitte werd de mouw accuut afgedaan door Robbie en voor hem neergelegd, hond moest 'AF!' . IN het begin hylarisch omdat die hond uiteraard die mouw wilde grijpen die afgedaan werd maar door de lange lijn tegen gehouden werd en onder de indruk van Robbie toch maar af ging.
Uiteindelijk viel het kwartje bij de hond 'inpitten = einde spel' en warempel....hond was na nog geen halfuur vrij van inpitten.
Heel wat vriendelijker dan te lopen rossen aan prikkers en stroomstoten te geven.
(Overigens is dit niet van toepassing op mn jongste reu, die pit niet in en lost prima) Rossen aan prikkers heeft totaal geen zin want dan wordt ie alleen gekker... TT kun je op het moment dat ie wil gaan pitten een tikje geven...
