Maar op een bepaalde manier maakt formaat voor honden onderling ook uit. Zoals hier door meer mensen gezegd is dat hun hond schrikt van een hele grote hond die blaffend aan komt stormen, en van een kleintje die dat doet niet schrikt of veel minder.Marjoleine schreef: Mensen beslissen vaak (niet altijd, dus, en ik doel hier op niemand speciaal) naar aanleiding van het formaat hoe gedrag geïnterpreteerd moet/mag worden.
Dan krijg je dingen als:
Kun je wel, grote lummel!
Laat dat kleintje met rust!
Stel je niet aan, jij bent veel groter!
Wat een held, hij is bang voor dat ukkie!![]()
En dat is natuurlijk niet terecht: gedrag is gedrag.
Maar de menselijke interpretaties zijn vaak niet zo honds gericht
Saar hier schrikt niet van een blaffende JR hoor, wel van een blaffende Bouvier. Vera overigens vindt beide net zo 'niet leuk, maar oke ze mogen wel bij me komen kijken", dus dat kan ook nog wel

En in bepaalde gevallen geldt "kan je wel grote lummel, laat dat kleintje met rust" ook gewoon wel.
Hele jolige labjes bijvoorbeeld rollen Saar als een bowlingbal over het gras. Voor alle duidelijkheid, Saar blaft nooit, Saar snapt of snauwt nooit, Saar laat alles over zich heenkomen. Met Vera kunnen ze wel leuk spelen, met Saar gewoonweg niet door het formaat verschil in combinatie met een plaat voor de kop lompigheid.. En in dat geval geldt dus wel dat ze dat kleintje met rust moeten laten, terwijl ze met die groterd wel kunnen dollen.