Met Christo's nu uitdijend middel (hij is onlangs uitgemaakt voor een kruising tussen een dober en een rottie, ocharm) kan ik het alleen maar met je eens zijnZoek stok! schreef:Toch heeft ook dat een praktisch aspect he. Als je clickert, gaat er in een uurtje trainen heel wat voer doorheen. Dat moet je wel inhouden op het gebruikelijke voer omdat de hond anders dik wordt. Bram krijgt op vrijdag (hij eet altijd 's avonds) ook wat minder omdat we overdag GG getraind hebben met veel voer.christo schreef:Bij die Gaus cursus gaven ze als raad om maar bij de maaltijden maar de helft aan eten te geven, de andere helft moest verdiend worden met snoepjes. Dat vond ik met een jonge hond van zes maanden al te heftig, dat advies heb ik naast me neergelegd.

In context: belonen moest met snoepjes, terwijl Christo meer gericht is op spelen, maar ja, dat kostte teveel tijd

Ik wilde positief trainen met mijn hond, wat voor mij betekende dat mijn hond lol had op het trainingsveld en plezier in het training. Wat ik kreeg was een hond die eenmaal op het veld braaf zijn snoepjes aanpakte maar zich totaal niet happy voelde op het veld.
Had ik ervoor gezorgd dat Christo flink honger had, dan zou het misschien zo zijn dat er met die beloningen erbij, de gevraagde oefeningen er binnen twaalf lessen inzaten. Maar dan stond ik nog steeds met een nerveuze, chagerijnige, gespannen hond op het veld.
Er is m.i. niks mis met voor de training wat minder voer geven om te voorkomen dat je hond te dik wordt van alle trainingssnoepjes erbij - zolang je hond ontspannen op het veld staat en plezier beleeft aan de training.
Er is wel iets mis als je met een nerveuze, gespannen hond op het veld staat, de snoepjes weinig bijdragen aan de trainingsvreugde, en je dan het advies krijgt om hem met honger het veld op te laten gaan. Dan maak je je als trainer die zgn een 'positieve' trainingsmethode voorstaat, je er met een Jantje van Leiden af.
Dat heeft dan niets met positief trainen te maken - kun je er net zo goed een slipketting op knallen...