castratie ter voorkoming van problemen?

[Rami]

Ik heb moeite met het aanzien van die honden als ze 10 jaar zijn. Dat ze zo'n kont hebben waar de staart uit een plooi komt, superdunne achterpootjes en een heel eng gezicht met lodderogen omdat de wangen weggeteerd zijn. Een piepklein piemeltje en alle andere honden die vinden dat ze niks zijn. Geen status, geen pit, gewoon een worst op pootjes die nergens zin in heeft behalve vreten

En toch geldt dat niet voor elke gecastreerde hond. Ik ken er genoeg die wel gecastreerd zijn (overigens de meeste pas op latere leeftijd) die niet zijn verworden tot dat wat jij beschrijft.

Ooit heb ik het op het punt gestaan om Bill te castreren. Niet omdat hij agressief of onhandelbaar was, maar om zijn sex-drive. Niet meer eten, voor de deur liggen om naar buiten te willen (we woonden pal aan een singel/uitlaatgebied, dat maakte het ook wel erg moeilijk), onbereikbaar, onrustig, ongelukkig. Was ik daar blijven wonen dan had ik nu een hond zonder ballen gehad. Maar wel een hond die niet meer ziek was, gewoon los had kunnen lopen en een leuker leven had.
Door mijn verhuizing en het feit dat Bill inmiddels ouder is, is castratie niet nodig geweest.
Maar mocht ik ooit weer in zo'n zelfde omstandigheid komen, dan zou ik het toch echt doen.

[laeken]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

[Moos]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

(even helemaal off topic, maar dan had je dat dus goed ingeschat dat Eva loops ging worden bij dat topic in gedrag. Zat er toevallig laatst nog aan te denken )

[laeken]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

(even helemaal off topic, maar dan had je dat dus goed ingeschat dat Eva loops ging worden bij dat topic in gedrag. Zat er toevallig laatst nog aan te denken )

Yep. Cleo en Eva zijn dikke vriendinnen inmiddels en Eva is inderdaad loops geworden of aan het worden. Ze heeft een grote vulva, Dapper flemed en klappertand als hij ruikt en haar tepels zijn zo groot als erwten hahaha. Er is (nog) geen bloed. Ze spelen elke dag weer en op de sporadische snauw na is het hele dikke mik. Het is Dapper die er soms wat buiten valt omdat ze hem heel erg pesten samen.

[Rami]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

Tja Marc, niet elke hond is hetzelfde. Sommige reuen zijn nu eenmaal niet af te leiden. Mijn hond at niet meer dus een runderknie geven had geen enkele zin. En als er elke dag, jaar in jaar uit, diverse loopse teven pal langs je huis lopen en markeren en je dus zelf ook minimaal drie keer per dag over die singel loopt, domweg omdat je anders je huis niet uit kunt, geef ik het je te doen met je klaar=klaar.
Maar goed als jij denkt dat het aan mij lag (niet genoeg afleiding geven) vind ik het ook goed hoor.
Het feit dat Bill nu - met ballen - normaal functioneert zegt me genoeg. Er zijn dus echt omstandigheden te verzinnen waar castratie goed kan doen. Nou ja, vind ik.

[Moos]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

(even helemaal off topic, maar dan had je dat dus goed ingeschat dat Eva loops ging worden bij dat topic in gedrag. Zat er toevallig laatst nog aan te denken )

Yep. Cleo en Eva zijn dikke vriendinnen inmiddels en Eva is inderdaad loops geworden of aan het worden. Ze heeft een grote vulva, Dapper flemed en klappertand als hij ruikt en haar tepels zijn zo groot als erwten hahaha. Er is (nog) geen bloed. Ze spelen elke dag weer en op de sporadische snauw na is het hele dikke mik. Het is Dapper die er soms wat buiten valt omdat ze hem heel erg pesten samen.

Ahh, arme Dapper. Maar de aanwezigheid van twee dames in zijn huis maakt vast een hoop goed, ook al pesten ze hem soms

Ik zal ze hier eens in de smiezen houden of ze nog closer worden rond de tijd dat Vera loops gaat worden. Ze zijn altijd al nogal klef (zie onderschrift ) , maar wie weet

[laeken]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

Tja Marc, niet elke hond is hetzelfde. Sommige reuen zijn nu eenmaal niet af te leiden. Mijn hond at niet meer dus een runderknie geven had geen enkele zin. En als er elke dag, jaar in jaar uit, diverse loopse teven pal langs je huis lopen en markeren en je dus zelf ook minimaal drie keer per dag over die singel loopt, domweg omdat je anders je huis niet uit kunt, geef ik het je te doen met je klaar=klaar.
Maar goed als jij denkt dat het aan mij lag (niet genoeg afleiding geven) vind ik het ook goed hoor.
Het feit dat Bill nu - met ballen - normaal functioneert zegt me genoeg. Er zijn dus echt omstandigheden te verzinnen waar castratie goed kan doen. Nou ja, vind ik.

Je weet hoe ik erover denk denk ik Honden die doodgaan van loopse teven in hun buurt ken ik niet. Lastig zal het zeker zijn en als iemand daarom zijn reu castreert moeten ze dat zelf weten. Mensen zouden Dapper ook al lang gecastreerd hebben. Onze berner ook, Joep de mechelaar ook en onze cocker vast ook. Sommige mensen vinden reuen gewoon niks maar kopen er wel een. Wat de reden ook is, bij je eigen hond moet je zelf weten wat je doet. Ik ook natuurlijk en ik heb niet snel ergens problemen mee. Soms is een pusdruppel op de bank al een reden voor iemand.

[Zoie]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

Tja Marc, niet elke hond is hetzelfde. Sommige reuen zijn nu eenmaal niet af te leiden. Mijn hond at niet meer dus een runderknie geven had geen enkele zin. En als er elke dag, jaar in jaar uit, diverse loopse teven pal langs je huis lopen en markeren en je dus zelf ook minimaal drie keer per dag over die singel loopt, domweg omdat je anders je huis niet uit kunt, geef ik het je te doen met je klaar=klaar.
Maar goed als jij denkt dat het aan mij lag (niet genoeg afleiding geven) vind ik het ook goed hoor.
Het feit dat Bill nu - met ballen - normaal functioneert zegt me genoeg. Er zijn dus echt omstandigheden te verzinnen waar castratie goed kan doen. Nou ja, vind ik.

Je weet hoe ik erover denk denk ik Honden die doodgaan van loopse teven in hun buurt ken ik niet. Lastig zal het zeker zijn en als iemand daarom zijn reu castreert moeten ze dat zelf weten. Mensen zouden Dapper ook al lang gecastreerd hebben. Onze berner ook, Joep de mechelaar ook en onze cocker vast ook. Sommige mensen vinden reuen gewoon niks maar kopen er wel een. Wat de reden ook is, bij je eigen hond moet je zelf weten wat je doet. Ik ook natuurlijk en ik heb niet snel ergens problemen mee. Soms is een pusdruppel op de bank al een reden voor iemand.

het gaat er ook om of de hond ergens problemen mee heeft. Dat is het verschil met een pusdruppel.

[laeken]

Ik zie niet zo snel een hond problemen hebben met dat soort dingen. Vandaar mijn wat relaxte gedachtes daarover. Net kwam Dapper binnen, Eva gutst er even een kwak loopsheid uit en Dapper wil rijden. Hij wordt weggesnauwt en nu ging hij liggen. Ik denk dat hij het wel leuk vindt. Een ander zou hem zielig vinden omdat hij niet mag. Ieder zijn eigen interpretatie van de hond denk ik maar. Als hij piept vind ik hem bv ook niet zielig maar toont hij wat stress omdat hij wil dekken.

[malinois]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

bij vreemde honden niet maar als mn eigen teef loops is dan eet er hier minstens 1 ook minimaal een week niet... tja.. jammer voor hem, krijgt vanzelf weer honger...

[malinois]

En ik zou het nooit doen. Ik zou gewoon die reu wat afleiden. Ik moet ook zeggen dat in mijn familie niemand honden castreert. Speelt zeker een rol want zelfs mijn opa vond dat al not done. Reuendingetjes, ach.....hoort erbij. Hij gaat vanzelf wel weer eten bv. Wij hebben nu een loopse teef in huis en Dapper gedraagt zich goed en eet ook gewoon. Gaat hij lopen kutten en begint er een paringsdans tussen de honden dan verbieden we dat en moeten ze af. Ruiken en een beetje spelen mag onder toezicht. Klaar=Klaar. Eten doen ze dus prima en ik ervaar geen enkel probleem van een ongecastreerde reu. Als mijn hond in de gang ging liggen dan nam ik hem gewoon mee naar de kamer en zei plaats en gaf hem een runderknie. Doen we nu ook en dat werkt prima. Een reu kan ook 2e in rang zijn in de roedel en legt zich dan neer bij niet mogen dekken. Dat kun je zelf regelen.

Tja Marc, niet elke hond is hetzelfde. Sommige reuen zijn nu eenmaal niet af te leiden. Mijn hond at niet meer dus een runderknie geven had geen enkele zin. En als er elke dag, jaar in jaar uit, diverse loopse teven pal langs je huis lopen en markeren en je dus zelf ook minimaal drie keer per dag over die singel loopt, domweg omdat je anders je huis niet uit kunt, geef ik het je te doen met je klaar=klaar.
Maar goed als jij denkt dat het aan mij lag (niet genoeg afleiding geven) vind ik het ook goed hoor.
Het feit dat Bill nu - met ballen - normaal functioneert zegt me genoeg. Er zijn dus echt omstandigheden te verzinnen waar castratie goed kan doen. Nou ja, vind ik.

Je weet hoe ik erover denk denk ik Honden die doodgaan van loopse teven in hun buurt ken ik niet. Lastig zal het zeker zijn en als iemand daarom zijn reu castreert moeten ze dat zelf weten. Mensen zouden Dapper ook al lang gecastreerd hebben. Onze berner ook, Joep de mechelaar ook en onze cocker vast ook. Sommige mensen vinden reuen gewoon niks maar kopen er wel een. Wat de reden ook is, bij je eigen hond moet je zelf weten wat je doet. Ik ook natuurlijk en ik heb niet snel ergens problemen mee. Soms is een pusdruppel op de bank al een reden voor iemand.

het gaat er ook om of de hond ergens problemen mee heeft. Dat is het verschil met een pusdruppel.

ik vind niet-eten nu geen drama voor de betreffende hond eigenlijk

[Zoie]

Tja Marc, niet elke hond is hetzelfde. Sommige reuen zijn nu eenmaal niet af te leiden. Mijn hond at niet meer dus een runderknie geven had geen enkele zin. En als er elke dag, jaar in jaar uit, diverse loopse teven pal langs je huis lopen en markeren en je dus zelf ook minimaal drie keer per dag over die singel loopt, domweg omdat je anders je huis niet uit kunt, geef ik het je te doen met je klaar=klaar.
Maar goed als jij denkt dat het aan mij lag (niet genoeg afleiding geven) vind ik het ook goed hoor.
Het feit dat Bill nu - met ballen - normaal functioneert zegt me genoeg. Er zijn dus echt omstandigheden te verzinnen waar castratie goed kan doen. Nou ja, vind ik.

Je weet hoe ik erover denk denk ik Honden die doodgaan van loopse teven in hun buurt ken ik niet. Lastig zal het zeker zijn en als iemand daarom zijn reu castreert moeten ze dat zelf weten. Mensen zouden Dapper ook al lang gecastreerd hebben. Onze berner ook, Joep de mechelaar ook en onze cocker vast ook. Sommige mensen vinden reuen gewoon niks maar kopen er wel een. Wat de reden ook is, bij je eigen hond moet je zelf weten wat je doet. Ik ook natuurlijk en ik heb niet snel ergens problemen mee. Soms is een pusdruppel op de bank al een reden voor iemand.

het gaat er ook om of de hond ergens problemen mee heeft. Dat is het verschil met een pusdruppel.

ik vind niet-eten nu geen drama voor de betreffende hond eigenlijk

mwah, ik zou dat toch wel ernstig vinden, minimaal zielig. Ik heb het met spok meegemaakt, en die at nog wel, maar zielig vond ik het zeker.

[malinois]

Je weet hoe ik erover denk denk ik Honden die doodgaan van loopse teven in hun buurt ken ik niet. Lastig zal het zeker zijn en als iemand daarom zijn reu castreert moeten ze dat zelf weten. Mensen zouden Dapper ook al lang gecastreerd hebben. Onze berner ook, Joep de mechelaar ook en onze cocker vast ook. Sommige mensen vinden reuen gewoon niks maar kopen er wel een. Wat de reden ook is, bij je eigen hond moet je zelf weten wat je doet. Ik ook natuurlijk en ik heb niet snel ergens problemen mee. Soms is een pusdruppel op de bank al een reden voor iemand.

het gaat er ook om of de hond ergens problemen mee heeft. Dat is het verschil met een pusdruppel.

ik vind niet-eten nu geen drama voor de betreffende hond eigenlijk

mwah, ik zou dat toch wel ernstig vinden, minimaal zielig. Ik heb het met spok meegemaakt, en die at nog wel, maar zielig vond ik het zeker.

tja ik niet... krijgen vanzelf weer honger... mn oudste dober heeft het jaren volgehouden maar eet nu toch maar door als ze loops is... alleen de oudste mechelreu niet... dan maar niet.. na een weekje eet ie wel weer... Hij krijgt elke dag zn eten, krijgt de kans om te eten... eet ie niet is het zijn probleem.

[laeken]

Ik vind niet eten niet meer dan de natuur. Als een hond zijn zinnen op eten zet zou de loopse teef wel eens weg kunnen lopen met een ander. Zelfs leeuwen eten niet als ze dagen bezig zijn met dekken. Puur natuur en totaal geen drama voor mij. Eten voor een hond is ook niet hetzelfde als voor ons. Wij kunnen na een week eten niks meer, Wuilus at ook lang niet als ze loops was, maar je merkte niks aan die hond. Wel tijdens de schijnzwangerschap. Dat was wel zielig vond ik maar dat was denk ik ook nogal vermenselijkt.

[Zoie]

Ik vind niet eten niet meer dan de natuur. Als een hond zijn zinnen op eten zet zou de loopse teef wel eens weg kunnen lopen met een ander. Zelfs leeuwen eten niet als ze dagen bezig zijn met dekken. Puur natuur en totaal geen drama voor mij. Eten voor een hond is ook niet hetzelfde als voor ons. Wij kunnen na een week eten niks meer, Wuilus at ook lang niet als ze loops was, maar je merkte niks aan die hond. Wel tijdens de schijnzwangerschap. Dat was wel zielig vond ik maar dat was denk ik ook nogal vermenselijkt.

dat het natuurlijk zou zijn zegt op zich niets over het zieligheidsgehalte.

Maar goed, buiten dat, het gepiep en gejank, de pogingen zich door een deur heen te graven, ik heb het wel als zielig ervaren.

[Brigitte]

Tank is bijna 8 en 4 jaar geleden ongeveer gecastreerd vanwege ernstig aanhoudende prostaatproblemen. Tank is totaal niet veranderd kwa karakter hij is niet makkelijker en niet moeilijker geworden. Toen Elektra loops was voor de 1ste keer had hij het flink moeilijk, minder eetlust en het leek wel alsof hij het licht had gezien na 7 jaar Ik heb ze uiteindelijk apart moeten houden omdat ze tot 2 keer toe gekoppeld stonden :N: 's nachts kreeg ik een aria te horen van Tank met een hoop gepiep en gemiep omdat hij niet uit mijn slaapkamer mocht naar Elektra die in de bench in de woonkamer zat

[Moon]

Ik heb moeite met het aanzien van die honden als ze 10 jaar zijn. Dat ze zo'n kont hebben waar de staart uit een plooi komt, superdunne achterpootjes en een heel eng gezicht met lodderogen omdat de wangen weggeteerd zijn. Een piepklein piemeltje en alle andere honden die vinden dat ze niks zijn. Geen status, geen pit, gewoon een worst op pootjes die nergens zin in heeft behalve vreten

En toch geldt dat niet voor elke gecastreerde hond. Ik ken er genoeg die wel gecastreerd zijn (overigens de meeste pas op latere leeftijd) die niet zijn verworden tot dat wat jij beschrijft.

Ooit heb ik het op het punt gestaan om Bill te castreren. Niet omdat hij agressief of onhandelbaar was, maar om zijn sex-drive. Niet meer eten, voor de deur liggen om naar buiten te willen (we woonden pal aan een singel/uitlaatgebied, dat maakte het ook wel erg moeilijk), onbereikbaar, onrustig, ongelukkig. Was ik daar blijven wonen dan had ik nu een hond zonder ballen gehad. Maar wel een hond die niet meer ziek was, gewoon los had kunnen lopen en een leuker leven had.
Door mijn verhuizing en het feit dat Bill inmiddels ouder is, is castratie niet nodig geweest.
Maar mocht ik ooit weer in zo'n zelfde omstandigheid komen, dan zou ik het toch echt doen.

Heel herkenbaar; en ik heb de knoop wél doorgehakt vorig jaar. Heb me haast schuldig gevoeld dat ik het niet eerder gedaan heb... En al die uiterlijkheden die hier genoemd worden, zullen me worst wezen. Ik zie een hond die er van opgeknapt is, niet meer al die ellende voor hem. De medische reden zat er ws. aan te komen (bloed druppelen; prostaat problemen) maar ik heb dat niet afgewacht. Ik woon nu eenmaal in een stad met veel honden waarvan er altijd een paar loops zijn, het hele jaar door. Heerlijk die rust nu voor hem. Hij speelt nu zelfs af en toe met andere honden (heeft hij vanaf dat hij een jaar was niet meer gedaan).
Castratie was voor mij een uiterste middel, daarom was Dante ook zes jaar toen ik het heb laten doen. Ik begrijp ook echt niet dat er ontkend wordt dat het voor de gemoedsrust en het geestelijk welzijn van een hond soms nodig kan zijn. Ik heb hier het levende bewijs van in huis...
Een worst met pootjes waar je de ribben van kunt tellen ..

[Wil de hond]

Ik zie niet zo snel een hond problemen hebben met dat soort dingen. Vandaar mijn wat relaxte gedachtes daarover. Net kwam Dapper binnen, Eva gutst er even een kwak loopsheid uit en Dapper wil rijden. Hij wordt weggesnauwt en nu ging hij liggen. Ik denk dat hij het wel leuk vindt. Een ander zou hem zielig vinden omdat hij niet mag. Ieder zijn eigen interpretatie van de hond denk ik maar. Als hij piept vind ik hem bv ook niet zielig maar toont hij wat stress omdat hij wil dekken.

Ben benieuwd hoe het er voor staat met Dapper over pak em beet een klein weekje, als "de loopsheid" er niet meer met kwakken uitloopt.

[Wil de hond]

Heb me haast schuldig gevoeld dat ik het niet eerder gedaan heb...

Je kunt dan toch maar beter heel blij zijn dat je uiteindelijk toch maar mooi de stap gezet hebt.

Maar je opmerking is wel heel erg veelzeggend...

Weet je nog dat dit onderwerp, de ballen van Dante, heel lang geleden al eens de forum-revue gepasseerd is?

[Moon]

Heb me haast schuldig gevoeld dat ik het niet eerder gedaan heb...

Je kunt dan toch maar beter heel blij zijn dat je uiteindelijk toch maar mooi de stap gezet hebt.

Maar je opmerking is wel heel erg veelzeggend...

Weet je nog dat dit onderwerp, de ballen van Dante, heel lang geleden al eens de forum-revue gepasseerd is?

Ja, als de dag van gisteren
Kun je nagaan dat het niet echt een impulsieve daad was om hem te laten castreren

[laeken]

Heel herkenbaar; en ik heb de knoop wél doorgehakt vorig jaar. Heb me haast schuldig gevoeld dat ik het niet eerder gedaan heb... En al die uiterlijkheden die hier genoemd worden, zullen me worst wezen. Ik zie een hond die er van opgeknapt is, niet meer al die ellende voor hem. De medische reden zat er ws. aan te komen (bloed druppelen; prostaat problemen) maar ik heb dat niet afgewacht. Ik woon nu eenmaal in een stad met veel honden waarvan er altijd een paar loops zijn, het hele jaar door. Heerlijk die rust nu voor hem. Hij speelt nu zelfs af en toe met andere honden (heeft hij vanaf dat hij een jaar was niet meer gedaan).
Castratie was voor mij een uiterste middel, daarom was Dante ook zes jaar toen ik het heb laten doen. Ik begrijp ook echt niet dat er ontkend wordt dat het voor de gemoedsrust en het geestelijk welzijn van een hond soms nodig kan zijn. Ik heb hier het levende bewijs van in huis...
Een worst met pootjes waar je de ribben van kunt tellen ..

Tja, als de uiterlijkheden en de fysieke gevolgen je een worst zijn dan zie ik ook niet in waarom je het niet eerder hebt gedaan. Ik vind het zoals ik al eerder zei prima dat andere mensen dat doen. Ikzelf echter niet snel. Als Dapper ziek wordt door prostaatproblemen wordt hij natuurlijk ook gecastreerd.

Dat je niet begrijpt dat ik ontken dat dat nodig is voor het geestelijk welzijn van de hond en de gemoedsrust gaat me echter veel te ver. Waarom moet ik meegaan in het erkennen dat het voor een oer-jachthond midden in de stad beter is om zijn ballen te missen? Ik ben het daar nl niet mee eens en daar heb ik de redenen al voor genoemd. Jij zegt worst te hebben aan die redenen maar of je hond ook worst heeft aan atrofie, vraatzucht en respectloos gedrag van andere honden is nog maar de vraag. Sommige reuen worden zelfs zo onzeker daardoor dat ze alle andere honden gaan uitkafferen. Daar waar er eerst mot met reuen was hou je een angstige onzekere hond over die helemaal niet meer met honden kan. De gevolgen zijn soms veel groter dan je in de eerste periode kan inschatten. Soms ook veel kleiner dan verwacht als je mazzel hebt en je hond ook.

[laeken]

Beide uitersten (van tevoren al uitgaan van castratie versus persé onder geen enkele omstandigheid te willen castreren) vind ik minder geslaagd.
Het is niet zo zwart/wit

Perse onder geen omstandigheden castreren? Wie is zo? Ik niet hoor. Ik ga alleen niet een reu nemen en dan klagen over gebrek aan eetlust, niet zo heel handig gedrag op speelweitjes of bv piepen naar een loopse teef. Dat vind ik niks van belang. Ik heb ook een teef gehad die juist door castratie niet meer met teven kon en incontinent werd. Leuk bijverschijnsel maar ik had wel meteen spijt.

[laeken]

Ik zie niet zo snel een hond problemen hebben met dat soort dingen. Vandaar mijn wat relaxte gedachtes daarover. Net kwam Dapper binnen, Eva gutst er even een kwak loopsheid uit en Dapper wil rijden. Hij wordt weggesnauwt en nu ging hij liggen. Ik denk dat hij het wel leuk vindt. Een ander zou hem zielig vinden omdat hij niet mag. Ieder zijn eigen interpretatie van de hond denk ik maar. Als hij piept vind ik hem bv ook niet zielig maar toont hij wat stress omdat hij wil dekken.

Ben benieuwd hoe het er voor staat met Dapper over pak em beet een klein weekje, als "de loopsheid" er niet meer met kwakken uitloopt.

Dan zitten ze apart en dan gaat hij zijn gang maar Ik voer hem nu alvast vet voor als hij straks niet meer eet. Slim en handig

[Wil de hond]

Ben benieuwd!

[laeken]

Ben benieuwd!

Ik ook, maar wat hij ook gaat doen, hij zal niet zomaar gecastreerd worden. Wel gesteriliseerd zodat wij niet zo para hoeven doen. Misschien is een reu die bij de loopse teef mag wel veel makkelijker? Hij mag gewoon spelen nu en klaar is klaar (voor nu dan want ik ben ook niet gek)

[Moon]

Heel herkenbaar; en ik heb de knoop wél doorgehakt vorig jaar. Heb me haast schuldig gevoeld dat ik het niet eerder gedaan heb... En al die uiterlijkheden die hier genoemd worden, zullen me worst wezen. Ik zie een hond die er van opgeknapt is, niet meer al die ellende voor hem. De medische reden zat er ws. aan te komen (bloed druppelen; prostaat problemen) maar ik heb dat niet afgewacht. Ik woon nu eenmaal in een stad met veel honden waarvan er altijd een paar loops zijn, het hele jaar door. Heerlijk die rust nu voor hem. Hij speelt nu zelfs af en toe met andere honden (heeft hij vanaf dat hij een jaar was niet meer gedaan).
Castratie was voor mij een uiterste middel, daarom was Dante ook zes jaar toen ik het heb laten doen. Ik begrijp ook echt niet dat er ontkend wordt dat het voor de gemoedsrust en het geestelijk welzijn van een hond soms nodig kan zijn. Ik heb hier het levende bewijs van in huis...
Een worst met pootjes waar je de ribben van kunt tellen ..

Tja, als de uiterlijkheden en de fysieke gevolgen je een worst zijn dan zie ik ook niet in waarom je het niet eerder hebt gedaan. Ik vind het zoals ik al eerder zei prima dat andere mensen dat doen. Ikzelf echter niet snel. Als Dapper ziek wordt door prostaatproblemen wordt hij natuurlijk ook gecastreerd.

Dat je niet begrijpt dat ik ontken dat dat nodig is voor het geestelijk welzijn van de hond en de gemoedsrust gaat me echter veel te ver. Waarom moet ik meegaan in het erkennen dat het voor een oer-jachthond midden in de stad beter is om zijn ballen te missen? Ik ben het daar nl niet mee eens en daar heb ik de redenen al voor genoemd. Jij zegt worst te hebben aan die redenen maar of je hond ook worst heeft aan atrofie, vraatzucht en respectloos gedrag van andere honden is nog maar de vraag. Sommige reuen worden zelfs zo onzeker daardoor dat ze alle andere honden gaan uitkafferen. Daar waar er eerst mot met reuen was hou je een angstige onzekere hond over die helemaal niet meer met honden kan. De gevolgen zijn soms veel groter dan je in de eerste periode kan inschatten. Soms ook veel kleiner dan verwacht als je mazzel hebt en je hond ook.

Je draaft enorm door naar mijn idee..
Jij jouw mening, ik de mijne. Ben blij dat ik mijn principes (niet castreren zonder lichamelijke uiterste noodzaak) niet vóór het welzijn van mijn hond heb laten gaan. Vooralsnog zie ik een blije hond die dolgraag werkt en geen last meer heeft van die specifieke lichamelijke ongemakken. Die heeft hij verder al genoeg namelijk.
Edit; ik herhaalde mezelf

[Moon]

Kun je nagaan dat het niet echt een impulsieve daad was om hem te laten castreren

Van de DA ook niet. Hij heeft het geloof ik in 2x moeten doen

Nou! Wat een drama was dat

[tineke]

Dat kan. Maar je kan ook een oplossing bij jezelf zoeken. Ik ben het met je eens dat als je weigert je hond te geven wat hij nodig heeft je hem misschien moet castreren. Maar dan kan ik niet zeggen, goed idee, goede motivatie en prima opgelost. Ik vind het nl heel erg zonde.
Ik zou liever zien dat een drukke hond de baas aanzet om hem een leuk leven te geven en zo de problemen op te lossen. Utopie denk ik.

Dat zou ik ook liever zien maar dat gaat inderdaad niet lukken.
Het is vaak heel moeilijk om voor probleemhonden een baas te vinden laat staan de juiste.
Ik ken een jack husseltje wat vanuit het asiel geplaatst is bij een oudere dame die op zich best wel wat met hem doet maar hem toch liet castreren ondanks dat ik daar het nut niet van in zag.
Zij echter wel en heeft die keuze gemaakt voor castratie.
Maar weet je het was een hondje met een extrem mate van verlatingsangst gilde moord en brand als hij alleen gelaten werd ,kan slecht met kinderen overweg zie dat maar eens te plaatsen.
Hij heeft nu een fijn leven met wandelingen en zit nooit alleen want ze neemt hem overal mee naar toe en zit hij nu dus ondanks zijn castratie toch op zijn plaats want anders zat hij waarschijnlijk nu nog in het asiel.
Hopen dat voor iedere moeilijke hond de juiste baas komt opdagen die de hond neemt zoals hij is gaat niet lukken en ja dan kan het aan de baas liggen maar daar heeft die hond dan toch niets aan.
Die zit dan fijn in het asiel ,met ballen ,te wachten op de juiste baas die niet komt opdagen en dat is ook geen fijn leven.
Ik ben het met je eens dat er mensen zijn die een tikkeltje boven hun kunne gaan zitten met de aanschaf van een hond en dat de hond daar de dupe van wordt maar in sommige gevallen kan castratie,of het nu door onkunde van de baas komt of niet ,de hond toch een leuker leven bezorgen.

[Caro.]

Ik moet ook zeggen dat Moritz, gecastreerd, van al die vreselijke dingen geen last had.
Een hele enkele keer wilde een reu op hem rijden, maar die snauwde hij af en dat werd absoluut geaccepteerd omdat die andere reu blijkbaar 'dol' op hem was. Dat is in 4 jaar tijd geloof ik 2 keer gebeurt.
Geen vraatzucht, niet te dik (ongecastreerde Puch wordt daarentegen al van een rijstkorrel dik), supersociaal naar andere honden. Hij kon met de grootste etter overweg en met het kleinste lieve hondje en kon zich ook best verweren indien hij aangevallen werd.

Ik ben ook geen voor- of tegenstander. Je moet niet te snel naar castratie grijpen vind ik, maar ik denk dat als een hond voor de extremere gedragingen gecastreerd wordt (heel erg fel op reuen, totaal wrak bij loopse teven, enz. ) de voordelen opwegen tegen de nadelen.
Ik heb, op één geval na, alleen maar grote verbeteringen in gedrag gezien.
Natuurlijk is er een risico en moet je het niet zomaar doen en ik vind het ook vreselijk om bij een reu de ballen eraf te halen hoor, maar soms kan ik het goed begrijpen.

[Rami]

Heel herkenbaar; en ik heb de knoop wél doorgehakt vorig jaar. Heb me haast schuldig gevoeld dat ik het niet eerder gedaan heb... En al die uiterlijkheden die hier genoemd worden, zullen me worst wezen. Ik zie een hond die er van opgeknapt is, niet meer al die ellende voor hem. De medische reden zat er ws. aan te komen (bloed druppelen; prostaat problemen) maar ik heb dat niet afgewacht. Ik woon nu eenmaal in een stad met veel honden waarvan er altijd een paar loops zijn, het hele jaar door. Heerlijk die rust nu voor hem. Hij speelt nu zelfs af en toe met andere honden (heeft hij vanaf dat hij een jaar was niet meer gedaan).
Castratie was voor mij een uiterste middel, daarom was Dante ook zes jaar toen ik het heb laten doen. Ik begrijp ook echt niet dat er ontkend wordt dat het voor de gemoedsrust en het geestelijk welzijn van een hond soms nodig kan zijn. Ik heb hier het levende bewijs van in huis...
Een worst met pootjes waar je de ribben van kunt tellen ..

Tja, als de uiterlijkheden en de fysieke gevolgen je een worst zijn dan zie ik ook niet in waarom je het niet eerder hebt gedaan. Ik vind het zoals ik al eerder zei prima dat andere mensen dat doen. Ikzelf echter niet snel. Als Dapper ziek wordt door prostaatproblemen wordt hij natuurlijk ook gecastreerd.

Dat je niet begrijpt dat ik ontken dat dat nodig is voor het geestelijk welzijn van de hond en de gemoedsrust gaat me echter veel te ver. Waarom moet ik meegaan in het erkennen dat het voor een oer-jachthond midden in de stad beter is om zijn ballen te missen? Ik ben het daar nl niet mee eens en daar heb ik de redenen al voor genoemd. Jij zegt worst te hebben aan die redenen maar of je hond ook worst heeft aan atrofie, vraatzucht en respectloos gedrag van andere honden is nog maar de vraag. Sommige reuen worden zelfs zo onzeker daardoor dat ze alle andere honden gaan uitkafferen. Daar waar er eerst mot met reuen was hou je een angstige onzekere hond over die helemaal niet meer met honden kan. De gevolgen zijn soms veel groter dan je in de eerste periode kan inschatten. Soms ook veel kleiner dan verwacht als je mazzel hebt en je hond ook.

Je draaft enorm door naar mijn idee..
Jij jouw mening, ik de mijne. Ben blij dat ik mijn principes (niet castreren zonder lichamelijke uiterste noodzaak) niet vóór het welzijn van mijn hond heb laten gaan. Vooralsnog zie ik een blije hond die dolgraag werkt en geen last meer heeft van die specifieke lichamelijke ongemakken. Die heeft hij verder al genoeg namelijk.
Edit; ik herhaalde mezelf

Jij zegt het, ik denk het; dat doordraven bedoel ik dus. Want als iemand het toch wel erg zwart-wit ziet in deze is het Marc.
Als je niet wilt aannemen dat er heus reuen zijn die - door omstandigheden waarin ze leven/wonen - lijden onder hun extreme sex-drive en die een leuker leven hebben zonder ballen en echt niet verworden tot worsten op pootjes, terwijl er hier voorbeelden op het forum genoeg zijn ben je star. Of eigenwijs. Kan ook!