Je hond moet onder het mes?

[pepim]

Stel je hond moet geopereerd, hoe gaat dat dan in zijn werk afgezien van de operatie?
Dan heb ik het niet over een spoedoperatie, maar operaties iha.

Hoe pak je het dan het beste aan? Mag je erbij blijven, tot je hond rustig is, hoe werkt dat per dierenarts?

[flatcoat]

Bij sommige d.a.'s mag je zelfs bij de ingreep zelf aanwezig zijn als je dat wilt. Meestal is het toch dat je hond bij jou blijft totdat het rustgevende spuitje z'n werk gaat doen en dan draag je je hond over aan de assistente.
Daarna ga je weg (met brok in de keel ) en wacht op het verlossende telefoontje dat alles goed verlopen is en dat je hond uit de narcose is en hoelaat je de hond mag komen halen.
Althans dit is mijn ervaring.

[monky555]

ik blijf erbij tot ze helemaal weg zijn van de narcose in een rustige ruimte, als er nog foto's gemaakt moeten worden blijf ik daar ook bij, na de operatie ben ik er ook gelijk weer bespreken we nog wat en betalen , en dan neem ik ze gelijk mee naar huis onder narcose, want ik laat ze uit slapen dan worden ze rustiger wakker
dit alles in goed overleg met mijn DA die de volste vertrouwen in mij heeft, het gebeurt iig weinig bij mijn DA want hij ziet ze liever wakker worden,
hij weet alleen van mij en mijn honden dat ze beter en rustiger zijn in hun eigen omgeving en vooral monky
ook bij mijn DA in belgie gaat het altijd zo in goed overleg met mijn DA in NL en eigenlijk mag je volgens de wet in belgie niet bij foto's oid zijn (althans werdt mij verteld), maar monky is met een roesje voor bijvb. foto's niet te behandelen als ik er niet bij ben

o bij hechten van wonden oid dat is in de voorkamer mag ik wel altijd bij zijn (mag ook niet iedereen ) maar operatie's niet dat gebeurt zo steriel mogenlijk daar

ik ben gewoon een muts eigenlijk ,als er iets gebeurt wat ik niet wil zoek ik wel een DA die wel aan mijn eisen voldoet, gelukkig hoeft dat niet meer want die heb ik dus al gevonden

[xSuzannex]

toen casper gecastreerd was kreeg hij eerst nog even een snel onderzoek
daarna wachtte cas en ik even in de wachtkamer waar hij een spuitje kreeg
was even een heel naar gezicht vond ik, cas die begon te wankelen, zakte door z'n poten, was nog bij maar z'n lichaam deed het niet
ik wilde hem rustig aaien, maar dat mocht niet van de DA, dat zou hem wakker houden
binnen enkele minuten sliep casper, hij werd opgetild door de assistente om naar de ok gebracht te worden, en ik ging naar huis
niet al te lang daarna werd ik gebeld dat het gelukt was, cas was aan het bijkomen, en ik kon hem ophalen
eenmaal daar aangekomen had cas al netjes geplast, en kon gewoon normaal mee lopen
hij heeft het ook zeker niet vervelend gehad bij de DA, de week erop moest ik terug komen om de hechtingen te laten verwijderen, en cas liep er kwispelend binnen, had nergens moeite mee

[pepim]

Ik wil er ook bij blijven, maar mijn DA vindt dat niet echt een succes heb ik van de assistente begrepen, zelfs liever helemaal niet? Maar zoals ik jullie lees, zou ik er wel (begrijpende DA) bij kunnen blijven?

[Hutsje]

ik blij erbij tot ze weg zijn. dan wacht ik en neem ze ook mee als ze nog niet helemaal wakker zijn. dat doen ze thuis. ik blijf er ook bij met foto's maken. dat weten ze ook en als het niet mag ga ik naar een ander.
Bo moest eens voor foto's ivm een blessure, mijn moeder kon haar om 9 uur brengen en na de middag weer ophalen. nou, dat dacht ik dus niet!

[stefanie]

Ik blijf er bij tot ze slapen. Ik moet er niet aan denken om de hond 's morgens vroeg te brengen waarna ie nog een hele tijd in een hok moet zitten tot ie aan de beurt is.
De eerste keer dat ik vroeg om erbij te zijn, deed de assistente moeilijk. Volgens haar zou de hond dan de link gaan leggen tussen mij en de operatie en zou ik er problemen mee kunnen krijgen.

[CKS]

Op de kliniek waar mijn vriendin werkt wordt per hond bekeken wat het beste is. Meestal is het voor iedereen het makkelijkst als de eigenaar zo min mogelijk bij het proces betrokken wordt maar soms is dat natuurlijk niet zo en is het veel makkelijker een hond of kat in slaap te brengen als de eigenaar er wel bij is. Fotos nemen et cetera mag de eigenaar uiteraard altijd bij zijn, geen probleem.
Bij de operatie zelf mag de eigenaar onder geen enkele voorwaarde aanwezig zijn. Die kan daar toch niets betekenen, en je moet er niet aan denken dat zich opeens een crisissituatie voordoet waarbij je niet alleen met man en macht probeert de patient te redden, maar daarnaast je ook nog zorgen moet maken om een volledig in paniek rakende eigenaar.
Als mensen aanwezig willen zijn bij het wakker worden is dat prima, maar wanneer er een operatie onder volledige narcose is uitgevoerd blijven de patienten eigenlijk altijd wel één nacht slapen. Bij kleine dingetjes kan de hond of kat natuurlijk wel dezelfde dag naar huis, maar altijd pas als die helemaal wakker is.

Kees

[Noële]

Fellow wordt volgend jaar gecastreerd (twee niet ingedaalde ballen) en omdat Fellow nogal gericht is op zijn eigen mensen en terughoudend is naar vreemden heb ik gevraagd of ik daar mag wachten zodat ik er ben als hij wakker wordt, dat mag, maar bij de operatie zelf mag ik niet bij zijn, dat hoef ik ook niet, want het lijkt mij vreselijk om te zien hoe je eigen hond wordt opengehaald, vooral omdat ze waarschijnlijk moeten zoeken naar die ene bal die niet te voelen is.

[Noële]

Ik blijf overal bij.
En als het even kan assisteer ik ook. Vorig jaar met de keizersnee van Simone was mijn paar extra handen meer dan welkom omdat de 4 pups het behoorlijk moeilijk hadden.
A.s. woensdag gaat Simone wederom onder het mes vanwege haar kiezen en ook daar sta ik met mijn snotter bovenop

Ik heb vorig jaar wel een keizersnee meegemaakt van een halfzus van Fellow, ik had verwacht dat ik de grond van dicht bij zou bekijken, maar het viel mij mee, maar toch lijkt het mij moeilijk om een operatie van mijn eigen hond te zien, het wordt een grote buikoperatie heb ik begrepen doordat het twee niet ingedaalde ballen heeft.

[Addy]

Ik blijf er ook bij, van begin tot het eind

[wendy71]

Ik blijf erbij tot de hond helemaal onder zeil is van de narcose.
Ik ben erbij voordat hij weer uit de narcose komt zodat ie weet dat ik dan bij hem ben en hij/zij niet alleen wakker hoeft te worden.

[laeken]

Wij blijven erbij tot de hond slaapt. Dan gaan we weg en halen de hond meteen op zodra hij wakker is. Ik blijf nooit bij de operaties zelf. Hoeft van mij niet en ik kan me voorstellen dat de dierenarts op dat moment geen zin heeft in de baasjes. Als je dat wel perse wil kun je een dierenarts zoeken die dat goed vind. Ikzelf vind dat niet zo belangrijk. De hond slaapt toch.

[Mit]

Wij blijven erbij tot de hond slaapt. Dan gaan we weg en halen de hond meteen op zodra hij wakker is. Ik blijf nooit bij de operaties zelf. Hoeft van mij niet en ik kan me voorstellen dat de dierenarts op dat moment geen zin heeft in de baasjes. Als je dat wel perse wil kun je een dierenarts zoeken die dat goed vind. Ikzelf vind dat niet zo belangrijk. De hond slaapt toch.

Bij ons exact hetzelfde. We blijven erbij tot hond compleet weg is en halen hond weer op zodra hond wakker is. Ik hoef er niet bij te zijn, ik voeg nl niks toe.

[Tiny]

Ik blijf erbij tot de hond helemaal onder zeil is van de narcose.
Ik ben erbij voordat hij weer uit de narcose komt zodat ie weet dat ik dan bij hem ben en hij/zij niet alleen wakker hoeft te worden.

Ik ook

[MirandaH]

De twee operaties die ik nu heb meegemaakt, ben ik erbij gebleven tot Tessa volledig onder zeil was. De specialist die haar opereerde wilde dat graag, het was zijn ervaring dat de honden dan veel rustiger onder narcose gaan. Overigens moest bij Tessa nog flink narcose bijgespoten worden, want ze verzette zich er flink tegen.

Toen ben ik in de wachtkamer blijven wachten. Ik moest er niet aan denken dat als het mis zou gaan, ik thuis zou zitten en in blinde paniek dan naar de kliniek zou moeten. En bovendien, het belangrijkste eigenlijk, wilde ik haar gewoon niet alleen laten. Ik was het laatste wat ze rook voor ze onder zeil ging en zodra ze uit de OK kwam mocht ik alweer bij haar. En dat zal voor alle komende operaties ook zijn.

Mochten we ooit een keizersnee meemaken, denk ik dat ik daar zelf toch echt wel bij zou willen zijn. Eventueel voor helpende hand, maar ook gewoon om te zien wat er gebeurt. Het is wel mijn hond tenslotte.

[cloris]

Ben altijd bij de honden gebleven tot ze onder volledige narcose waren en dan wachten in de wachtkamer tot ik na de operatie er weer bij mocht voor het uit de narcose ontwaken.
Ik ga mijn hond(en) niet achterlaten.

[jip007]

we blijven er bij tot de hond helemaal weg is , de doggen helpen we dan op de operatie tafel , en gaan weg als ze aan de beademing liggen. We mogen erbij blijven , maar dat hebben we eigenlijk alleen gedaan bij de keizersnedes , (voor de foto's )

[ladybird]

Ik blijf overal bij.
En als het even kan assisteer ik ook.

Hier van hetzelde

[Angelique25]

Ik blijf erbij tot ze weer van het gas afgaan. Dan moeten ze nog hun roesje uitslapen, maar dat mogen ze alleen doen.

[Daisy@]

Met de operatie zelf mogen we er niet bij blijven.
Maar verder tot ze van de wereld zijn, eerder ga ik ook niet weg.
Met foto's maken blijf ik er ook altijd bij.

[estelle]

Ik blijf erbij tot ze slapen en dan ga ik naar huis. Mijn DA in Zuidhorn belde dan na de operatie hoe het was gegaan en hoelaat ik de hond op kon komen halen. Vaak kon ik al wel snel komen.
Ik hoef daar allemaal niet met mijn neus bovenop te staan, ik laat mijn dieren opereren bij dierenartsen die ik volledig vertrouw en kundig zijn dus ik maak me daar dan verder ook geen zorgen over.

[cloris]

Even nog naar aanleiding van wat bijdrages die ik nu gelezen heb; het erbij blijven betekent niet automatisch dat je met je neus erboven op (tenzij de d.a. dat vraagt) staat, of dat je daar in de weg zit lijkt mij

[bianca83]

1 Keer ben ik er niet bijgebleven dat was toen er bij Quincy jaren geleden een tandje getrokken moest worden. Verder ben ik er altijd bij geweest vanaf het moment dat de spuit erin ging tot ze weer wakker werden. Heb ook nooit gehoord dat ik in de weg liep.

[M@scha]

1x meegemaakt tot nu toe.

sam kreeg in de wachtkamer een spuitje en ik ben met hem op de grond gaan zitten tot hij sliep. toen heeft de DA hem meegenomen en we werden meteen na de operatie gebeld en toen we daar kwamen werd ie net een beetje wakker.

[estelle]

Even nog naar aanleiding van wat bijdrages die ik nu gelezen heb; het erbij blijven betekent niet automatisch dat je met je neus erboven op (tenzij de d.a. dat vraagt) staat, of dat je daar in de weg zit lijkt mij

Zo bedoel ik het ook niet.
Alleen zie ik het nut er niet van in om daar in de wachtkamer te gaan zitten. Kan ik net zo goed thuis zitten. Als er iets gebeurd kan ik toch niks doen, of ik nu daar zit of thuis zit. Daarbij als er iets zou gebeuren kan ik er gelijk heen. Ik ga niet als 1 van mijn honden onder het mes ligt de hort op ofzo.

[Noële]

Ik blijf overal bij.
En als het even kan assisteer ik ook. Vorig jaar met de keizersnee van Simone was mijn paar extra handen meer dan welkom omdat de 4 pups het behoorlijk moeilijk hadden.
A.s. woensdag gaat Simone wederom onder het mes vanwege haar kiezen en ook daar sta ik met mijn snotter bovenop

Ik heb vorig jaar wel een keizersnee meegemaakt van een halfzus van Fellow, ik had verwacht dat ik de grond van dicht bij zou bekijken, maar het viel mij mee, maar toch lijkt het mij moeilijk om een operatie van mijn eigen hond te zien, het wordt een grote buikoperatie heb ik begrepen doordat het twee niet ingedaalde ballen heeft.

Als je het onprettig vind moet je er ook niet bijblijven. De meeste DA's staan het overigens (en eigenlijk terecht) ook niet toe.
Eigenaren zijn vaak zenuwachtig, gaan dingen lopen vragen en honderduit kletsen. En dat terwijl de DA de volle aandacht nodig heeft voor de operatie.

De dierenarts zei al dat ik er sowieso niet bij mag zijn, maar daar wel mag blijven wachten. Eerder deed de dierenarts het nog wel dat de eigenaren er bij mochten zijn, maar dat werkte niet.

[Valerie]

Bij haar castratie ben ik erbij gebleven totdat ze sliep, en was ik er weer toen ze wakker werd Ik heb er wel bij vermeld dat ze verlatingsangst heeft, dus als er iets was ze mij altijd meteen konden/moesten bellen. Toen ik kwam was ze half wakker en begon ze wel meteen te piepen toen ik er was maar daarvoor hadden ze haar niet gehoord. Ik wilde sowieso niet bij de operatie zelf zijn, een andere hond/kat kan ik best zien maar mijn eigen meisje wil ik liever niet zien terwijl ze open gesneden wordt
Haar fotos zijn zonder narcose gemaakt en daar bleef ik bij, en hield haar vast. Toen haar bultje werd weggehaald was het onder plaatselijke narcose dus bleef ik er weer bij en hield haar vast.
Toen we in de spoedkliniek waren in Amsterdam en ze onder narcose botjes moesten verwijderen uit haar slokdarm mocht ik erbij blijven, alleen was ik zelf gewoon helemaal kapot en op en blij dat ik nog een beetje rechtop kon staan dus bleef ik alleen totdat ze sliep en ging toen naar de wachtkamer. De dierenarts waarschuwde mij al dat het geen prettig gezicht kon zijn, dus wilde ik er ook niet bij zijn. Aan de ene kant wel jammer, dat soort dingen vind ik wel interessant om te zien, maar goed stel dat er wat mis zou gaan zou ik dat waarschijnlijk niet overleven op zo een moment.

[Sylvia 1980]

We blijven bij ze tot ze slapen en zijn er weer als ze wakker worden. Laat ze echt niet de hele dag daarachter.

[*Charlotte]

De enige keer dat Sam onder narcose moest, hadden we nog een andere dierenarts. We moesten hem 's ochtends brengen en mochten hem pas weer om vijf uur ophalen, nou dat echt nooit meer! Vreselijk.

Bij onze dierenarts nu mogen we erbij blijven totdat hij van de wereld is. Daarna mag je door de deur meekijken, het zijn glazen deuren, dus je kan alles volgen. Zodra het klaar is, mag je in de recovery om erbij te zijn als je hond weer wakker wordt. Ik vind het geweldig dat dat zo kan