Na vele voorbereidingen en het uit logeren brengen van Murphy (die bij mijn ouders logeerde)
en Perro & Bink (die bij vrienden en onze grote vriend Stanley logeerden)
was het vrijdagnacht dan eindelijk zover!
We vertrokken met Amiga naar de Crufts!!
We hadden gekozen om met de auto te gaan via de Eurotunnel.
De hond moet in de Eurotunnel in de auto blijven en zelf mag je ook in de auto blijven.
Voor Amiga dus een vertrouwde omgeving en voor ons een geruststellende gedachte
dat je gewoon bij je hond kan blijven.
De overtocht duurt maar 35 minuten, dus voor je het weet, ben je al op dat eiland daar aan de overkant…
De keuze was dus snel gemaakt.
Eenmaal onderweg naar de Eurotunnel, bleek dat we goed op tijd waren vertrokken,
want we waren ruim op tijd, waardoor we een rit eerder mee konden.
Inmiddels voelde ik me totaal niet lekker meer.
Ik was eng op mijn maag en was dan ook in de veronderstelling dat ik iets verkeerds had gegeten.
Maar nee… ik bleek beginnende buikgriep te hebben.
Het luchtdruk verschil in de Eurotunnel had natuurlijk ook niet echt meegeholpen,
dus ik was echt superblij dat Benjamin de gehele rit wilde rijden.
Bij mij had dat toch echt niet zo’n succes geworden.
Dat zal je altijd zien, kijk je lange tijd naar iets leuks uit en dan voel je je niet goed.
Eenmaal aangekomen aan de andere kant, allemaal Spookrijders!!!
Het links rijden viel heel erg mee, zeker op de snelweg, maar rotondes zijn toch wel een beetje “trickie”.
Rond 13.30 uur (local time) kwamen we bij ons hotel aan.
Achteraf had ik het eigenlijk allemaal nog beter gedaan als ik vooraf had bedacht.
We zaten in het Etap-hotel, wat schuin tegenover Birmingham Airport en
schuin tussen Birmingham Airport en het NEC staat.
Zodra we dus de hoek omliepen, stapten we op Birmingham Airport op de Shuttle en
binnen 2 minuten bij het NEC (en treinstation) weer uit.
Vanuit onze hotel kamer, keken we dan ook schuin op Hall 3 van het NEC.
Zelf zouden we de volgende dag in Hall 4, ring 21 moeten zijn, dus je kunt wel bedenken, hoe dichtbij we zaten.
Na Amiga te hebben uitgelaten en ons lekker te hebben opgefrist zijn we ’s avonds,
ondanks dat ik me toch niet geheel lekker voelde er toch even uit geweest.
Eventjes het centrum in en wat eten...
Zondag was het dan zover! Ik was al vroeg wakker… 06.00 uur.
We hadden besloten ruim op tijd aanwezig te zijn, dus op naar DE CRUFTS!!!
Hall 4, ring 21 We waren 08.10 uur aanwezig en zaten dus ruim op tijd start klaar.
Zoals velen wel weten, staat deze show bekend als “DE SHOW”.
Dit jaar 82 inschrijvingen, kortom genoeg om ons hart weer eens heerlijk op te halen.
De keuringen zouden om 10.00 uur beginnen, welke, naar mijn mening toch wel zeer uitvoerig,
verricht werden door mw. M.J. Manfredi (UK).
Uiteraard werd er zoals gewoonlijk begonnen met de reuen.
Waar zeer zeker een aantal erg mooie exemplaren van aanwezig waren.
Na hier heerlijk van genoten te hebben, ben ik me dan ook een beetje gaan voorbereiden,
tussendoor nog genietend van de aanwezige teven.
Ook hier waren een aantal mooie exemplaren van aanwezig.
Overduidelijk was wel dat de openklasse zowel bij de reuen als
bij de teven de “zwaardere” klasse was.
Het keursysteem is anders als dat wat wij hier in NL gewent zijn, dus was het wel opletten geblazen.
De deelnemers staan dan ook niet op nummer, dus om het één en ander bij te houden, was wel lastig.
Eindelijk was het dan zover…
We mochten de ring in.
Na uitvoerig alle tijd te hebben genomen, werd er eindelijk geplaatst.
Nr. 1, Nr, 2, ….. ooohhh wat werd het spannend….
Nr. 3 en Nr. 4…. Ach jammer, dacht ik….
MAAR NEE!! Amiga werd als 5e – Very Highly Commended - gekozen!!! YES!!!
Uiteraard zijn we na de keuringen nog ff heerlijk de hallen door geweest, op zoek naar leuke hebbe-dingetjes…
Nou er was genoeg kan ik je zeggen.
Natuurlijk ook even langs de stands van de Mastiffs geweest...
Na afloop….. helemaal uitgeteld….
.
