MARC_S schreef:Inge schreef:
Ik probeer ten alle tijden te bepalen wat er gebeurt en hoe, madam kan hoog en laag springen, ik bepaal.
OK, dus je gaat zo nu en dan de confrontatie aan en wint dan ook altijd neem ik aan? Ik weet van Eva dat ze niet makkelijk toegeeft. Dat is prima maar dat heeft ze van kleins af aan. Ze kan heel prima onderwerpen als ze normaal is maar zodra ze druk wordt kan ze dat niet meer. Ook niet naar Cleo. Dus als ze op een druk moment aangepakt wordt blijft ze vechten hoe dan ook. Dus ik wil die confrontatie vermijden uit angst dat ik er hoe dan ook niks mee ga bereiken haar kennende. Zelfs met 3 maanden vocht ze als een leeuw met Cleo en Dapper als die haar corrigeerde. Dat terwijl ze heel onderdanig naar ze was en totaal niet vechtlustig. Zelfs als ze bang wordt gaat ze alleen maar harder vechten en onderwerpt ze nooit.
Dus vandaar dat ik dat wil vermijden want ik zie geen manier om dan door te komen en ik denk dat ik dan de relatie met haar verziek door ver over grenzen te moeten gaan.
Daar moet je ook zeer zeker voor waken!! Maar dat neemt niet weg dat je wel eens een confrontatie aan kunt gaan, alleen moet jij de confrontaties kiezen en niet zij.
Met mijn mechel hier ga ik de confrontaties op agressiegebied uit de weg. Ik kan het niet zo heel goed schrijvend onder woorden brengen maar ik doe een poging
.
Hij heeft een hele andere achtergrond als jullie Eva en vanuit dat punt moet je het dan ook bekijken.
Maar bv. in den beginne (toen hij 3 was en ik hem net had) stond hij mij dagelijks op te wachten met opgetrokken lip, kaarsrechte houding, staart omhoog en al grommend. Ik vond dat ik dat niet moest pikken want dan zou het van kwaad tot erger gaan en gaf hem dan dus op zijn sodemieter. Nou werd het dus wel van kwaad tot erger. Dus besloot ik na een week of 2 om het compleet te negeren. Dus kennel open, hem niet aankijken, even de andere honden aan de lijn. Hij is nog steeds lucht en uiteindelijk na een aantal minuten hem aanlijnen en gewoon gaan. Binnen een dag of 3 was het over. Dus confrontatie vermijden.
Ander verhaal was dat hij de neiging had om uit drift, als ik hem tijdens het werk uit de autokennel haalde, in mijn arm te gaan hangen. Ook hier heb ik (in den beginne) een confrontatie met hem gehad waarbij ikzelf zo boos was dt ik letterlijk in staat was hem wat aan te doen. Toen kwamen we dan ook lijnrecht tegenover elkaar te staan. Met als eindresultaat dat ik de lange lijn over de rollbar van mijn jeepje moest leiden zodat ik hem met geweld achter in de auto tegen de achterdeur moest houden om te voorkomen dat hij mij zou kunnen opvreten terwijl ik reed.
Dit was het belangrijkste punt in onze relatie. Ik wist namelijk dat hij zich niet zou overgeven, sterker nog hij zou zich dood vechten en naar mijn idee was dat omdat hij zich niet over
durfde te geven.
Ik heb toen gebeld (op dat moment, terwijl de hond nog achter tegen de autodeur zat) met mijn instructeur en die was het met mij eens dat ik dit niet uit moest vechten want dat er dan onvermijdelijk een breuk zou ontstaan in onze relatie. Ben tot op de dag van vandaag ook blij dat ik dat niet gedaan heb. Want we hebben ondertussen een fantastische relatie. Dus die confrontatie ben ik uiteindelijk ook uit de weg gegaan.
Wat ik wel met hem aanga is de confrontatie balletje los is los. Als hij dan hyper wordt houd ik hem of fysiek rustig, dus gewoon in alle rust (mijn rust) goed stevig tegen me aanhouden tot bij hem de rust ook terug komt , of ik negeer hem en stop waar ik mee bezig ben, hangt af van de hond op dat moment.
Zo doe ik dat ook als de drift te hoog wordt en hij alles in zijn buurt begint op te eten, inc. mij. Dan houd ik hem zodanig tegen mij aan dat hij mij niet kan verwonden, tot het weer gezakt is. Ondertussen vertaald het zich naar de tanden in planten,struiken en hekwerken zetten, maar niet meer in mij. Dus het rustig houden door fysieke dwang heeft wat dit betreft ook wel geholpen, de drift is niet weg, maar toch ben ik niet meer het slachtoffer daarvan.
Dus maw ik kies mijn confrontaties, ik bepaal wat er gebeurd, ik ben slimmer dan hem kan dus bepaalde confrontaties vermijden, zonder dat hij dit weet.
En wat dat betreft is de grootste troef wat mij betreft rust. Bewaar ten alle tijde je rust. Dus als de bal los is, en ze gaat uit haar plaatje, gewoon bal weg en negeren, als ze hem niet los laat, kun je ruilen (maar dat doet ze vast niet) of je past rustig fysieke dwang toe.
Iig zo doe ik het met een hyper driftige mechel
.
Dus liever niet reacties als je staat niet boven je hond oid want dat is niet waar dit om gaat. Herdermensen met driftkoppen zullen wel begrijpen wat ik bedoel. Inge? 
Jij doet dus ook wat ik tot nu toe doe. 
Ik vind dat wel gaaf want het geeft aan hoeveel ze daar voor over heeft.
