Baby en hond gaat momenteel moeilijk samen.

[Ody]

Ik heb een baby van 9 maanden die helemaal verzot is op onze hond. Helaas uit ze dit door hem overal te achtervolgen.
Onze hond heeft een slecht verleden en wordt hier erg onzeker van.
Natuurlijk kan onze kleine in de box, maar daar kan ze niet de hele dag zitten. Als het mooi weer is leg ik het kussen buiten met de deur op een kier en laag tafeltje ervoor, waar de hond overheen kan springen. Zo kan hij zelf kiezen of hij bij ons wil zijn of lekker rustig alleen. Maar ja, we wonen in Nederland en daar schijnt niet altijd de zon.

Ik zit nu te dubben om een bench aan te schaffen of een deel van de kamer af te zetten.
Wie heeft hier ervaring mee en hebben jullie goede adviezen, want ik ben bang dat het nog een keertje fout gaat.

[*kelly*]

ik zou inderdaad een situatie creëren dat de hond ervoor kan kiezen te "vluchten". Dus eigenlijk zoals je nu al doet met mooi weer, maar dan binnen (bijvoorbeeld een deel van de kamer, gang of keuken)... Bij een bench kan de hond er wel in gaan liggen, maar dan kan de kleine er natuurlijk nog steeds bijkomen.

Succes

[Brindlecardi]

je kan een kind van 9maanden wel duidelijk maken dat het niet achter de hond aan dient te lopen in mijn opinie

[Ody]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

[-Gaby-]

Ik heb twee zussen, ze hebben beide twee jonge kinderen en honden.

Mijn ene zus zet een deel van de kamer af, omdat hun hond niet vertrouwd is met de kinderen. Hij wordt bang van de kinderen en als mijn nichtje hem in een hoekje drijft, dan weten ze niet hoe hij gaat reageren. Het is een uit de kluiten gewassen Bordeaux Dog, dus als dat mis gaat, dan gaat het ook goed mis. Dus voor de zekerheid lossen ze het zo op. Ze hebben nog een hond, een Amerikaanse Staff, en die gaat perfect om met de kinderen, hij zou nooit wat doen en laat alles gebeuren.

Mijn andere zus heeft haar dochtertje geleerd dat zij niet bij de bench in de buurt mag komen waar de hond ligt. Meestal houdt ze zich hier ook aan en ze zeggen dat ze niet bij de bench mag komen als ze het toch doet, vervolgens leiden ze haar af met iets anders wat wel mag. Dit gaat ook prima. Het is wel een hele lieve hond trouwens, een Rhodesian Ridgeback x labrador.

Maar de Bordeaux Dog is dus de enige in het verhaal die bang is voor de kinderen, zoals jouw hond, ik zou dus ook een gedeelte van de kamer af zetten, zodat de hond zijn rust kan vinden. Mocht de hond niet helemaal te vertrouwen zijn, bijvoorbeeld als hij in het nauw wordt gedreven en niet kan ontsnappen, dan zou ik de afzetting zo maken dat ze sowieso niet bij elkaar kunnen, totdat je kindje wat ouder is en niet meer achter de hond aan gaat. Voorkomen is beter dan genezen. Succes in ieder geval!

[Annet]

Ik denk dat je het een baby van 9 maanden prima duidelijk kunt maken. Gewoon als hij/zij naar de hond kruipt hem/haar oppakken, 'nee' zeggen en naar de box brengen, dan lijkt me dat zelf de koppigste baby op een gegeven moment zal snappen dat het niet mag.

[Brindlecardi]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Veel ouders denken dat ze een kind van 9 maanden geen nee kunnen verkopen. Een kind zal niet snappen waarom je die nee geeft, en wat voor een consequenties het verder heeft voor andere dingen, maar je kan een kind prima duidelijk maken dat iets niet mag, zoals aan je dure videospeler zitten en de hond met rust laten.

[Carmen]

Ik denk dat je het een baby van 9 maanden prima duidelijk kunt maken. Gewoon als hij/zij naar de hond kruipt hem/haar oppakken, 'nee' zeggen en naar de box brengen, dan lijkt me dat zelf de koppigste baby op een gegeven moment zal snappen dat het niet mag.

Ja maar tegen die tijd heeft de hond al 200 keer dit ervaren dan doet baby het even niet en begint het gewoon weer.
Ik had verschillende traphekjes in huis om honden en kinderen in verschillende ruimtes te kunnen scheiden, ideaal. Ramon is nu 4,5 jaar en de benedenhekjes zijn net een jaar weg en na veel strubbelingen is het hier helemaal goed gekomen met kind en honden. Met ogen in je achterhoofd, geduld en mogelijkheden tot scheiden komt het helemaal goed

[-Gaby-]

Ik denk dat je het een baby van 9 maanden prima duidelijk kunt maken. Gewoon als hij/zij naar de hond kruipt hem/haar oppakken, 'nee' zeggen en naar de box brengen, dan lijkt me dat zelf de koppigste baby op een gegeven moment zal snappen dat het niet mag.

Het lijkt mij geen goed idee om haar naar de box te brengen, want dan gebruik je de box als 'straf'. Dat lijkt mij niet de bedoeling van een box, dat doe je ook niet met een bench en een hond (in mijn ogen dan, de bench moet een veilige plek zijn). Ik zou dus doen, een duidelijk 'Nee' en dan iets anders wat wel mag, afleiding dus. Zo doen ze het dus met mijn nichtje en dat gaat goed, maar deze hond is dus niet bang voor kinderen. Zo lang je het maar consequent vol houdt. En probeer de mand van de hond op een plek te zetten waar hij zich veilig voelt, maar wel makkelijk weg kan van je kindje, mocht dat nodig zijn.

[Eva-Joy]

een kind van 9maanden kun je dat echt nog niet leren of hebben jullie baby's van 9maanden wel eens geprobeerd iets te leren?, dat gaat gegarandeerd niet lukken...

[snuffel11]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Je kan het wel al gaan aanleren.. Mijn kind ging toen ook achter mijn honden aan, maar geduld is een schone zaak en uiteindelijk hebben ze ut wel door

[jacq1970]

een kind van 9maanden kun je dat echt nog niet leren of hebben jullie baby's van 9maanden wel eens geprobeerd iets te leren?, dat gaat gegarandeerd niet lukken...

wij hebben kleinzoon Sem vanaf dat hij de honden ging achtervolgen kruipend al heel snel duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling was... en hij begreep het erg snel moet ik zeggen... na een week of wat hadden we al genoeg als we zijn naam zeiden en dan schudde hijzelf al zijn hoofdje van nee... dus de aanhouder wint...
Maar je kan zowiezo je hond wel wat "veilige" plekjes geven..waar de kleine dus niet bij kan... maar tevens kan je je kleine heus wel wijs gaan maken dat dat niet mag.

[Diablo]

een kind van 9maanden kun je dat echt nog niet leren of hebben jullie baby's van 9maanden wel eens geprobeerd iets te leren?, dat gaat gegarandeerd niet lukken...

wij hebben kleinzoon Sem vanaf dat hij de honden ging achtervolgen kruipend al heel snel duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling was... en hij begreep het erg snel moet ik zeggen... na een week of wat hadden we al genoeg als we zijn naam zeiden en dan schudde hijzelf al zijn hoofdje van nee... dus de aanhouder wint...
Maar je kan zowiezo je hond wel wat "veilige" plekjes geven..waar de kleine dus niet bij kan... maar tevens kan je je kleine heus wel wijs gaan maken dat dat niet mag.

Helemaal mee eens!
Consequent zijn en de aanhouder wint, het zal even tijd nodig hebben, maar die kleintjes zijn slimmer op die leeftijd dan menig mens denkt.
De kleine van mn vriendin pikte het ook al vroeg op hoor, en die was toen zelfs nog iets jonger.
En als onze kleine er straks is, moet hij het ook gewoon leren dattie niet achter de honden aan mag en hoe vroeger je daarmee begint, des te eerder je er profijt van hebt.

[Diablo]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

[Carmen]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

Dat je een baby'tje dat aan kunt leren maakt niet dat het meteen doet wat jij zegt en voor een onzekere, angstige hond is dat geen veilige situaties omdat baby's net als pups de wereld ontdekken en niet alleen doen wat papa en mama willen. Dus natuurlijk moet je je kind opvoeden en leren wat wel en niet mag. Maar je hond heeft ook recht op een stukje veiligheid en rust en je kunt er niet 24-7 erbovenop zitten.

[iones]

je kan een kind van 9maanden wel duidelijk maken dat het niet achter de hond aan dient te lopen in mijn opinie

Volgens mij ook. Je kunt beter de hond voor zijn en het kind zélf gedoseerd straffen, i.p.v. dat de hond dat doet op een niet gedoseerde manier. Ook kleine kinderen kunnen veel meer begrijpen dan mensen denken.

Veel ouders denken dat ze een kind van 9 maanden geen nee kunnen verkopen. Een kind zal niet snappen waarom je die nee geeft, en wat voor een consequenties het verder heeft voor andere dingen, maar je kan een kind prima duidelijk maken dat iets niet mag, zoals aan je dure videospeler zitten en de hond met rust laten.

Amen!

Gewoon wat moeite doen. Het waarom van een nee kunnen kinderen vaak niet bevatten nee. Maar dat is in het begin nog niet nodig. Nee moet genoeg zijn.

[M@scha]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

hehe! eindelijk iemand die mijn ideetjes snapt...

en wij maar denken dat we de enigen zijn die niet van prinsjes en prinsesjes houden

[-Gaby-]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

hehe! eindelijk iemand die mijn ideetjes snapt...

en wij maar denken dat we de enigen zijn die niet van prinsjes en prinsesjes houden

Ik heb ook nog zo'n Koning Peuter-neefje, nooit wordt hem een 'nee' verkocht, altijd alles wordt aangepast naar meneertjes grillen. Nee, ik hou ook niet van prinsjes en prinsesjes.

[iones]

Niemand houdt van prinsjes of prinsesjes. Behalve als ze van zichzelf zijn. Zoveel mensen die zien wat fout gaat bij ouders. En vervolgens aan kinderen beginnen en dezelfde fouten maken en daarvoor volledig blind zijn.

[_Leonie]

Ik zou inderdaad een deel afzetten. En zo dat het kind met geen mogelijkheid de deur open kan doen haha!
Succes!

[Eefje83]

Niemand houdt van prinsjes of prinsesjes. Behalve als ze van zichzelf zijn. Zoveel mensen die zien wat fout gaat bij ouders. En vervolgens aan kinderen beginnen en dezelfde fouten maken en daarvoor volledig blind zijn.

ik heb een kleine sinds kort en dat is ook mijn prinsje maar echt niet dat ik alles naar hem aan ga passen hoor,nu niet en straks ook niet.
Er zal van beide kanten(kind en honden) aanpassingen nodig zijn maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om alles maar naar meneers grillen aan te gaan passen

[iones]

Niemand houdt van prinsjes of prinsesjes. Behalve als ze van zichzelf zijn. Zoveel mensen die zien wat fout gaat bij ouders. En vervolgens aan kinderen beginnen en dezelfde fouten maken en daarvoor volledig blind zijn.

ik heb een kleine sinds kort en dat is ook mijn prinsje maar echt niet dat ik alles naar hem aan ga passen hoor,nu niet en straks ook niet.
Er zal van beide kanten(kind en honden) aanpassingen nodig zijn maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om alles maar naar meneers grillen aan te gaan passen

natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen. MAar kijk maar eens om je heen.

En dan zijn er vervolgens mensen die een fout begaan en uit emotie voor het kind, de hond op laat draaien voor hun eigen fout. Kijk hier maar eens:

ns dochtertje is vorige week in haar gezicht gebeten door de hond van m'n moeder.We hebben niet precies gezien wat er gebeurd is. Ze zegt dat ze met 'm wilde knuffelen (armpjes om z'n nek, haar gezichtje dicht bij het zijne).
Mam is met de hond naar de dierenarts gegaan, om te laten onderzoeken of het beestje misschien ergens pijn had, waardoor hij zo reageerde.
Volgens de dierenarts, was de beet een schrikreactie, omdat de hond slecht zag en bijna niks hoorde(13 jaar oud) en zouden deze reacties vaker voor kunnen komen naarmate het gehoor en zicht slechter zouden worden. Om risico's uit te sluiten heeft mam toen besloten de hond in te laten slapen.
Ik vind het verschrikkelijk en vraag me af: "Moest dit nou? Was er geen andere oplossing?" Zeker omdat we niet hebben gezien wat er gebeurd is en de hond hartstikke lief was en ondanks z'n ouderdom er nog goed aan toe was, met uitzondering van het horen en zien dan.
Wat vinden jullie ervan? Moet de hond het ontgelden, voor de veiligheid van het kind?
Wat is voor jullie de grens, om een hond in te laten slapen?

Het topic:

http://forum.viva.nl/forum/list_messages/46582

Ze wisten niet eens dat hun eigen hond slecht zag en hoorde, en waarschuwden het kind niet en ze letten óók niet op. En daarom beet de hond en moest hij sterven. Die oma was fout. Dat ze die dan maar in laten slapen....

[Liesbeth]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

Dat je een baby'tje dat aan kunt leren maakt niet dat het meteen doet wat jij zegt en voor een onzekere, angstige hond is dat geen veilige situaties omdat baby's net als pups de wereld ontdekken en niet alleen doen wat papa en mama willen. Dus natuurlijk moet je je kind opvoeden en leren wat wel en niet mag. Maar je hond heeft ook recht op een stukje veiligheid en rust en je kunt er niet 24-7 erbovenop zitten.

Tuurlijk moet je, voor zowel hond als kind, een veilige situatie creëeren, dus een scheiding tussen die twee als je een keer geen tijd of zin hebt om op te letten.
Maar het een sluit het ander niet uit. Je kan een kind best aanleren dat die niet naar de hond toe mag gaan. Daar hoeft helemaal geen begrip bij te komen kijken. Nee is gewoon nee. Dat kwartje zal niet direkt vallen, maar om nu te zeggen dat een kind van 9 maanden dat niet aan kan leren . Daar doe je het kind toch echt tekort mee.
Zelfs een hond kan je dingen aanleren en kinderen zijn een stuk slimmer.

Toen mijn nichtje alleen nog kon kruipen en nog niet eens praten, kon ze oma precies "vertellen", in welk kastje de rasp (voor de appel) stond. Oma had dat aan haar oudere zus gevraagd, die wist het niet, maar zij kwam aangekropen en dmv uhuhuh en wijzen kon ze oma helpen .

[Liesbeth]

Hier dus 2 honden in huis en 2 kleine kinderen. En ja, ik leer mijn kinderen meteen wat wel en niet mag. En dat snappen ze ook best wel snel. Dat is wat anders dan consequent luisteren. Imo is het absoluut niet mogelijk een baby van 9 maanden te leren dat hij niet naar de hond mag kruipen en er vervolgens ook vanuit gaan dat je baby daar dan altijd naar luistert. Ik kies voor het opvoeden van mn kind en daarnaast een veilige plek voor mn hond. En en dus. Daar voel ik me het prettigst bij.

Tuurlijk luisterd een kind van 9 maanden daar niet altijd naar. Maar er is een verschil of je kind (op een gegeven moment) kan stoppen door bv nee te zeggen of dat je dat kind maar laat gaan omdat je verwacht dat hij/zij toch niet kan luisteren/luisterd.

Of/of bestaat niet in zo'n geval, het is altijd en/en.

[Carmen]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

Dat je een baby'tje dat aan kunt leren maakt niet dat het meteen doet wat jij zegt en voor een onzekere, angstige hond is dat geen veilige situaties omdat baby's net als pups de wereld ontdekken en niet alleen doen wat papa en mama willen. Dus natuurlijk moet je je kind opvoeden en leren wat wel en niet mag. Maar je hond heeft ook recht op een stukje veiligheid en rust en je kunt er niet 24-7 erbovenop zitten.

Tuurlijk moet je, voor zowel hond als kind, een veilige situatie creëeren, dus een scheiding tussen die twee als je een keer geen tijd of zin hebt om op te letten.
Maar het een sluit het ander niet uit. Je kan een kind best aanleren dat die niet naar de hond toe mag gaan. Daar hoeft helemaal geen begrip bij te komen kijken. Nee is gewoon nee. Dat kwartje zal niet direkt vallen, maar om nu te zeggen dat een kind van 9 maanden dat niet aan kan leren . Daar doe je het kind toch echt tekort mee.
Zelfs een hond kan je dingen aanleren en kinderen zijn een stuk slimmer.

Dat zeg ik toch ook
Maar er wordt hier alleen maar gehamerd op de opvoeding van de kinderen. Maar zowel de kinderen als honden zijn niet feilloos dus hebben beide het recht dat ze afzonderlijk van elkaar een plekje in huis hebben vind ik.
Zowel baby's als pups moet je opvoeden en daar horen grenzen bij maar zowel baby's en pups zullen ook grenzen blijven opzoeken en het is handig ze daarin te beschermen op momenten dat je er niet bij bent of op kunt letten.

[xliiesje]

Je kunt kinderen, op zo'n jonge leeftijd.. wel zeggen dat iets niet kan.. niet door hele verhalen te vertellen want inderdaad naar een paar woorden weet hij/zij al niet meer wat jij verteld hebt. Maar wanneer je kind naar het hondje loopt, en jij zegt de naam van 't kindje en je zegt nee.. Dan snapt hij op een gegeven moment echt wel dat dit niet mag.

Ben misschien jong hihi, maar ik doe de opleiding voor kinderleidster vandaar.

[Budkes]

Dat zeg ik toch ook
Maar er wordt hier alleen maar gehamerd op de opvoeding van de kinderen. Maar zowel de kinderen als honden zijn niet feilloos dus hebben beide het recht dat ze afzonderlijk van elkaar een plekje in huis hebben vind ik.
Zowel baby's als pups moet je opvoeden en daar horen grenzen bij maar zowel baby's en pups zullen ook grenzen blijven opzoeken en het is handig ze daarin te beschermen op momenten dat je er niet bij bent of op kunt letten.

Amen.

De dag dat zowel kinderen als honden onmiddelijk en feilloos doen wat hun gezegd wordt, gaat de wereld er een stuk beter uitzien. maar wordt ook heel erg saai

Dat is een utopie, hoe hard je ook opvoedt, kind of hond .

Dus vooralsnog heeft TS het probleem waar ze dit topic om startte.
Ik had dat probleem 13 jaar geleden ook. En mijn kinderen zaten wel vaak en ook tot vrij oud in de box. Daar is 't ding immers voor ontworpen. Als je kind mobiel wordt en je kunt je oog er niets steeds
ophouden dan zet je het in de box. Daarnaast was ik nooit alleen. Ik ging met hond of kind naar de wc. Ik nam het kind me naar boven voor de was. Deed de voordeur open met kind of hond. Kortom als beiden vrij rondliepen dan waren ze nooit zonder toezicht .
En ach dat went ook gewoon. Wordt gewoon een manier van leven.

[Ody]

Jeetje, wat een hoop reacties al.

Beetje jammer dat er door sommigen gelijk wat negatief wordt gereageerd, maar misschien hebben zij zelf geen kinden.
Het is natuurlijk niet zo dat ik die kleine haar gang maar laat gaan, omdat ze het misschien nog niet snapt. Er is ook echt geen sprake van een verwend prinsesje die maar alles mag.

Als ik zie dat ze naar Ody toegaat zeg ik nee, pak haar op en zet haar in haar eigen speelhoekje.
Probleem is alleen dat Ody al zenuwachtig wordt als hij ziet dat ze naar hem toekomt, ook al is ze dan nog een paar meter weg. Dit vind ik niet eerlijk, dus heb ik nu voor gekozen om een deel van de kamer af te zetten door de banken om te draaien. Door over de krantenbak te springen kan Ody zelf beslissen waar ze wil zijn. Dit lijkt haar veel rust te geven.

Nu maar even afwachten hoe het verder gaat.
In ieder geval bedankt voor het meedenken.

[Ilja]

Ik heb hier een kind van inmiddels bijna 1,5 jaar oud en een Ridgeback. Mijn hond is lief, maar wel nerveuzig in nieuwe situaties en kan niet zo goed tegen veranderingen. En tja, een kind is een hele grote constante verandering en zorgt de hele dag door voor nieuwe situaties.

Wij hebben het zo aangepakt dat beiden een vaste eigen plek hebben in de kamer: speelhoek van mijn dochter (tot een poosje geleden met de box) in de ene hoek van de kamer, aan de andere kant van de kamer de bench van de hond (onze hond ligt altijd in haar bench, alleen als wij niet thuis zijn gaat het deurtje dicht. Naast de bench staat ook een losse mand, maar daar ligt ze eigenlijk bijna nooit in).
Dochter mag niet in de "hondenhoek" komen, hond niet in de kinderhoek. Natuurlijk luisterde dochter daar niet direct naar, dus zorgden we dat ze niet in de hondenhoek kon komen. Hiervoor hadden we zo'n puppyhekje (wat je op het grasveld kunt zetten om puppen of bijv. konijnen buiten te laten spelen) rondom de bench staan. Hierdoor kon hond rustig liggen in de bench met het deurtje open en kind kon er niet bij. Hond kon over het hekje stappen als ze eruit wilde.
Tot korte tijd geleden hadden we de box nog staan. Wij wisselden het af: konden we niet opletten (tijdens het koken bijvoorbeeld, we hebben een open keuken maar staan daar wel met de rug naar de kamer) dan zat een van de twee "achter slot en grendel", dus ofwel hond in bench met deurtje dicht, ofwel dochter in de box. Als ik naar de WC ging of iets dergelijks ging hond mee op de gang, of kind in de box. Onze hond heeft nooit op de bovenverdieping gemogen, dus in dat opzicht was het makkelijk als ik boven bezig was: daar kwam ze toch al niet.
Beiden hebben we van het begin af aan aangeleerd wat wel en vooral niet mocht. Dat was inderdaad eindeloos herhalen en nu nog is dochter wel eens in een ondeugende bui en trekt ze zich niets aan van ons "nee". Vandaar ook het hekje, daarmee voorkomen we dat ze toch bij de hond in de bench belandt.
En ook hier is het zo dat er extra leuke dingen worden gedaan met beiden en dat het eerste kwartier als dochter in bed ligt voor de hond is, dan wordt er druk gespeeld met flosjes en ballen en kan ze even lekker door de kamer racen en dollen.
Het blijft regelen en schipperen, maar het is het zeker waard!

[Diablo]

Dat kun je een baby van 9 maanden nog niet uitleggen hoor. Die heeft nog geen idee wat wel en niet mag.

Dat is ook weer zoiets, nee je kan het een baby nog niet uitleggen, waarom iets niet mag, maar je kan wel duidelijk maken dat het gewoon niet mag!
Waarom alles maar uitleggen, vaak snapt het kindje bij het 2e woord al niet meer hoe of wat.
Gewoon nee, omdat pappa of mamma het zegt, mag ook wel eens een keer, naar mijn mening.

Dat je een baby'tje dat aan kunt leren maakt niet dat het meteen doet wat jij zegt en voor een onzekere, angstige hond is dat geen veilige situaties omdat baby's net als pups de wereld ontdekken en niet alleen doen wat papa en mama willen. Dus natuurlijk moet je je kind opvoeden en leren wat wel en niet mag. Maar je hond heeft ook recht op een stukje veiligheid en rust en je kunt er niet 24-7 erbovenop zitten.

Ik reageerde hier ook puur op het stukje waarin gezegd werd dat je je baby zoiets nog niet kon leren!
Natuurlijk moet je ook hierin voor je hond ook een veilige en rustige situatie creëren, maar ik ben dus van mening dat je hoe jong je kindje ook is, dit wel aan kan leren.