Dominantie Feit of Fictie

[Marion.]

En bronbeheersing vind ik ook een eng woord.

Valt wel mee hoor het is het beschermen wat voor jou als hond belangrijk is zoals eten, slaapplek, verzorgers etc.

Ik snap wat het betekent hoor. Maar ik beheers gewoon niet graag andermans leven. Ook niet van een hond. Mijn hond gelukkig ook niet die van mij (hoewel hij dat wel doet natuurlijk ).
Wij leven gewoon samen in 1 huis, en ik ben erg blij met mijn honden, en zij zijn volgens mij ook erg blij met ons. En dat is alles wat telt hier.

[Marjoleine]

Natuurlijk is de naam onbelangrijk maar als je het probleem van IK WIL DAT BOT gaat aanpakken en je gaat uit van het dominantieprincipe (voor sommige liever rangordeprincipe ) dan ga je waarschijnlijk heel anders te werk dan dat je uit gaat van bronbeheersing. Ook om dit probleem te voorkomen ga je anders om met je hond vanuit het ene oogpunt als vanuit het andere denk ik.

Leg me eerst eens uit waarom ik dat aan moet pakken?

Als het bot van de hond is mag het beschermd worden.
Als dat niet zo is, stuur ik hem weg, klaar. Dan doe ik even aan bronbeheersing, zeg maar

Maar ik doe zoiets alleen als het echt mij betreft.
Als er twee honden klieren om een bot en ik wil dat niet pak ik het bot gewoon af, hoe legitiem dat gegrom ook is voor de hond. In mijn huis geen mot.
En dat het mee zou spelen dat een hond dan hogerop probeert te komen vind ik flauwekul.
Hij wil gewoon iets en ik ook. En ik betaal de vaste lasten dus ik heb gelijk

En het werkt exact zo met de kinderen trouwens

[Janetje]

Leg me eerst eens uit waarom ik dat aan moet pakken?

Als het bot van de hond is mag het beschermd worden.
Als dat niet zo is, stuur ik hem weg, klaar. Dan doe ik even aan bronbeheersing, zeg maar

Natuurlijk alleen als het een probleem is dat lijkt me duidelijk. Het lijkt me een probleem als je kind langs loopt en gebeten wordt bv.

[Janetje]

Ik snap wat het betekent hoor. Maar ik beheers gewoon niet graag andermans leven. Ook niet van een hond. Mijn hond gelukkig ook niet die van mij (hoewel hij dat wel doet natuurlijk ).
Wij leven gewoon samen in 1 huis, en ik ben erg blij met mijn honden, en zij zijn volgens mij ook erg blij met ons. En dat is alles wat telt hier.

Het gaat om bronbeheersing vanuit de hond niet vanuit de mens alhoewel er natuurlijk ook voorbeelden van mensen zijn te bedenken . Je hoeft dus helemaal niets te beheersen hoor, maar sommige honden doen dat wel.

[Janetje]

Het is een heel kleine moeite, stuk voor stuk niet meer dan een gewoonte en het is weldegelijk een boodschap naar je hond.

Welke boodschap geeft je je hond hiermee en waarom?

[Marjoleine]

Leg me eerst eens uit waarom ik dat aan moet pakken?

Als het bot van de hond is mag het beschermd worden.
Als dat niet zo is, stuur ik hem weg, klaar. Dan doe ik even aan bronbeheersing, zeg maar

Natuurlijk alleen als het een probleem is dat lijkt me duidelijk. Het lijkt me een probleem als je kind langs loopt en gebeten wordt bv.

Dat gebeurt niet, want ik voed mijn honden zo op dat ze weten dat hun bot niet wordt afgepakt.
En dus zijn ze daar ook niet bang voor.

Als een hond iets denkt te moeten beschermen ten koste van mensen, zit het fout bij de mensen die hem hebben opgevoed.
Die hond heeft dan onvoldoende vertrouwen en dan ben je dus een slecht familiehoofd.

Maar om een goed familiehoofd te zijn is geen ingewikkeld gedoe nodig volgens mij.
Wij doen nooit moeilijk en onze honden luisteren altijd en hebben nooit zulke truken.
Dat heeft niks met rangorde te maken, en alles met stabiliteit en veiligheid.

[parelridder]

Het is een heel kleine moeite, stuk voor stuk niet meer dan een gewoonte en het is weldegelijk een boodschap naar je hond.

Welke boodschap geeft je je hond hiermee en waarom?

Dat ik de leider ben, de ranghoogste, met alle rechten en plichten die daar uit voort vloeien.
Doel is - zoals gezegd - in het kort: het voorkomen van moeilijkheden, zowel in gedrag als gehoorzaamheid/training.

[Moon]

Voordat ik Dante kreeg had ik heel veel gelezen over honden. Ik wilde het natuurlijk erg goed doen met mijn pup en in de puppy-opvoedboeken en ook puppy-training werden de rangorde regels zeer aangeprezen. Ik kan me nog herinneren dat ik het in het begin allemaal nogal gekunsteld vond en erg ingewikkeld.. Al die regels waar je je aan houden moest, en als zwaard van Damocles hing boven mijn hoofd dat als ik het niet goed zou doen, Dante 'boven mij zou komen te staan' :N: . Op die manier was er weinig ruimte voor spontaan genieten van mijn pup.. Ik heb dat dan ook niet lang volgehouden . Toen ik later las dat je als baasje voor je hond 'een goed ouder' zou moeten zijn, kon ik me daar veel meer in vinden. Natuurlijk er rekening mee houdend dat ik mens ben en mijn hond hond
Consequent zijn en grenzen stellen zijn voor mij de belangrijkste dingen denk ik (vooral bij het opvoeden van een pup).

[Jaap*]

Ik snap wat het betekent hoor. Maar ik beheers gewoon niet graag andermans leven. Ook niet van een hond. Mijn hond gelukkig ook niet die van mij (hoewel hij dat wel doet natuurlijk ).
Wij leven gewoon samen in 1 huis, en ik ben erg blij met mijn honden, en zij zijn volgens mij ook erg blij met ons. En dat is alles wat telt hier.

Maar als die tactiek nou eens niet werkt, misschien wel bij een eventuele volgende hond, zul je tóch iets moeten
Als je bijvoorbeeld een hond treft die slecht met andere honden kan, of die de benen neemt als je hem los doet omdat hij iets interessants opmerkt, dan zul je toch iets moeten als je op den duur een beetje leuk wilt wandelen.
Dan kom je er niet met "gewoon samen leven" ben ik bang

[Marion.]

of die de benen neemt als je hem los doet omdat hij iets interessants opmerkt, dan zul je toch iets moeten als je op den duur een beetje leuk wilt wandelen.
Dan kom je er niet met "gewoon samen leven" ben ik bang

Nee klopt. Dan wordt hij doodgereden. En toch he, en toch. Die hond heeft maar 1,5 jaar geleefd hoor (toen waren de pubers aan de overkant interessanter dan Pieter, en toen liep hij de weg over), maar hij heeft wel een geweldig leven gehad.
En hij heeft er geen weet van dat hij maar 1,5 is geworden. Maar ik ben ook voor een kwalitatief goed leven, ipv kwantitatief.

Vanochtend kreeg ik ook nog een meneer aan de deur die vertelde dat de wereld zou vergaan. En dat alleen de zachtmoedigen zouden overleven. En ik zei toen dat ik niet eens WIL blijven leven, als al mijn geliefden om me heen dood zijn. Lijkt me heerlijk om allemaal samen te gaan.

Of ik levensmoe was?

[Marjoleine]

Toen ik later las dat je als baasje voor je hond 'een goed ouder' zou moeten zijn, kon ik me daar veel meer in vinden. Natuurlijk er rekening mee houdend dat ik mens ben en mijn hond hond

In onze contracten (en in de meeste volgens mij) staat dat "koper zich verplicht als een goed huisvader voor de hond te zorgen".

Dat is dan wel een wettelijke zin met een wettelijke betekenis, maar het spreekt me bijzonder aan.
Ik geloof wel dat het ongeveer weergeeft hoe wij met de dames omgaan hier

[Jaap*]

of die de benen neemt als je hem los doet omdat hij iets interessants opmerkt, dan zul je toch iets moeten als je op den duur een beetje leuk wilt wandelen.
Dan kom je er niet met "gewoon samen leven" ben ik bang

Nee klopt. Dan wordt hij doodgereden. En toch he, en toch. Die hond heeft maar 1,5 jaar geleefd hoor (toen waren de pubers aan de overkant interessanter dan Pieter, en toen liep hij de weg over), maar hij heeft wel een geweldig leven gehad.
En hij heeft er geen weet van dat hij maar 1,5 is geworden. Maar ik ben ook voor een kwalitatief goed leven, ipv kwantitatief.

Vanochtend kreeg ik ook nog een meneer aan de deur die vertelde dat de wereld zou vergaan. En dat alleen de zachtmoedigen zouden overleven. En ik zei toen dat ik niet eens WIL blijven leven, als al mijn geliefden om me heen dood zijn. Lijkt me heerlijk om allemaal samen te gaan.

Of ik levensmoe was?

Daar kijk ik toch anders tegenaan.
Het kan niet zo zijn dat mijn hond in de problemen komt omdat ik er geen been in zie om hem wegwijs te maken in de wereld. Ik ga het hem niet "uit laten zoeken" zegmaar. Hij is mijn verantwoordelijkheid immers.
Hij is daarvoor afhankelijk van mij, voor mij voelt dat alsof ik hem in de kou laat staan.
Felix was niet gelukkig toen hij bij ons kwam, en daardoor vertoonde hij bepaald gedrag. Dat wil ik dan veranderen, niet alleen door te pamperen, maar door hem wijzer te maken
Het gaat mij niet om mij, maar om hem

[*Linda*]

Ik ben gewoon de baas.
Mijn hond mag doen wat ze wil, tot ik dat niet meer goed vind (en dat is zelden ).
Ik noem dat geen dominantie, maar 'natuurlijk leiderschap'. Dat merk ik ook in het bos: als mijn hondje iets niet helemaal vertrouwt kijkt ze wat ik doe, en dat doet ze dan ook (bijv gewoon doorlopen, of even wachten).

idem hier. Ook het stukje dat het zelden is

[*Linda*]

Leg me eerst eens uit waarom ik dat aan moet pakken?

Als het bot van de hond is mag het beschermd worden.
Als dat niet zo is, stuur ik hem weg, klaar. Dan doe ik even aan bronbeheersing, zeg maar

Natuurlijk alleen als het een probleem is dat lijkt me duidelijk. Het lijkt me een probleem als je kind langs loopt en gebeten wordt bv.

Dat gebeurt niet, want ik voed mijn honden zo op dat ze weten dat hun bot niet wordt afgepakt.
En dus zijn ze daar ook niet bang voor.

Als een hond iets denkt te moeten beschermen ten koste van mensen, zit het fout bij de mensen die hem hebben opgevoed.
Die hond heeft dan onvoldoende vertrouwen en dan ben je dus een slecht familiehoofd.

Maar om een goed familiehoofd te zijn is geen ingewikkeld gedoe nodig volgens mij.
Wij doen nooit moeilijk en onze honden luisteren altijd en hebben nooit zulke truken.
Dat heeft niks met rangorde te maken, en alles met stabiliteit en veiligheid.

En weer idem

Bono bijvoorbeeld had hele erge voernijd. At de eerste tijd apart in de hal en er konden aboluut geen kluifjes worden uitgedeeld zonder dat alles gesplitst was. En nu? Het vertrouwen is er, hij eet gewoon bij de anderen in de keuken en ligt samen met Sun op een botje te kauwen. Helemaal niets meer aan de hand, terwijl hij toch echt heftig was. Het enige werk wat ik er aan heb gedaan is een vertrouwde, rustige omgeving bieden en extraatjes in zijn bak doen tijdens het eten. Ik had er werkelijk toch niet aan moeten denken de strijd aan te gaan met hem om zijn voerbak onder het mom van "ik moet ten alle tijden zijn bak weg kunnen halen". Geen strijd, maar idd gewoon stabiliteit en veiligheid. Het is helemaal niet zo moeilijk allemaal

[Marjoleine]

Ik had er werkelijk toch niet aan moeten denken de strijd aan te gaan met hem om zijn voerbak onder het mom van "ik moet ten alle tijden zijn bak weg kunnen halen". Geen strijd, maar idd gewoon stabiliteit en veiligheid. Het is helemaal niet zo moeilijk allemaal

Dat bak weghalen vind ik ook het belachelijkste dat er ooit is bedacht.

Waarom moet ik in vredesnaam die bak weg kunnen halen?
Onze honden weten dat als er een hand bij die bak komt, er hooguit iets in gaat, niet eruit.
Dat is geen strijd maar een feit.

Ik zorg voor eten en dat pak ik niet terug. Dat zou me een hoogst onbetrouwbaar familiehoofd maken, lijkt mij zo.
En alle mensen hier zorgen dus voor eten, met als gevolg dat áls er een keer iets gepakt moet worden uit een bak, dat gewoon kan.

Dát is stabiliteit en veiligheid, niet de Gaus-idiotie van ik-moet-altijd-de-bak-kunnen-pakken.
Dat vind ik meer lijken op hondje-pesten en heeft niks te maken met vertrouwen.

[*Linda*]

Precies. Ik heb de eerste tijd alleen maar slagroom erbij gespoten (wel zo veilig voor je vingers, zo'n grote bus ertussen ) en weet hij, dat áls ik al een keer iets moet bij zijn bak (lees: ik loop langs tijdens eten, kon eerst niet), het alleen maar iets extra's zal zijn en geeft onder het kauwen dan een blije kwispel.

[Belle]

Dit http://www.nonlineardogs.com/socialorganisation.html artikel vind ik erg interessant. Een compleet andere benadering van hondengedrag die mij veel meer aanspreekt dan het rangorde- of dominantieidee.

[Hanneke2]

Ik vond dat hele rijtje regels toch best een prettig houvast toen ik Jack (eerste hond dus) net had. Ook voor Jack was het denk ik wel prettig dat ik tussen al mijn geklooi ook nog wat duidelijkheid schiep. En nog heb ik wel eens dat ik me opeens realiseer dat meneer over me heen wandelt, en dan zijn het zulke lekker simpele regels om weer effe aan te scherpen, en dan heb ik weer een brave hond voor een week ofzo.

Verder hangt het allemaal zo heel erg af van duizend factoren of je wel of niet je ' leiderschap' af en toe moet bevestigen. Maar als beginnende hondenbaas heb je heel veel te leren, over je hond, en ook over jezelf, en als het dan niet helemaal volgens de regels loopt, is die 'gebruiksaanwijzing' domweg heel handig. Je doet er geen kwaad mee als je als eerste door de deur gaat en je hond niet op de bank mag, en in al zijn simpelheid heeft het ook vaak effect.

En wat hier nog steeds als regel gehanteerd wordt is als eerste eten. De honden liggen altijd braaf te wachten tot kind en ik opstaan van tafel, er wordt nooit gebedeld (behalve bij visite ), en ik kan ze probleemloos meenemen naar een restaurant. Dat is prettig, dus dat houwen we erin.

[Hanneke2]

Leg me eerst eens uit waarom ik dat aan moet pakken?

Als het bot van de hond is mag het beschermd worden.
Als dat niet zo is, stuur ik hem weg, klaar. Dan doe ik even aan bronbeheersing, zeg maar

Natuurlijk alleen als het een probleem is dat lijkt me duidelijk. Het lijkt me een probleem als je kind langs loopt en gebeten wordt bv.

Ik heb twee honden die in hun jeugd bepaald niet genoeg vreten hebben gehad, maar van gewoon heel simpel altijd lekkers bijgeven en nooit iets afpakken hebben ze toch prima geleerd dat een mens in de buurt van hun eten alleen maar betekent dat er meer komt of dat er geruild wordt voor iets beters. Ik zou een wildvreemde peuter in hun bak kunnen laten graaien, LOS is meestal ook echt LOS, en als ze iets ontzettend lekkers maar verdachts van straat pakken kan ik desnoods mijn hand in hun bek steken en het uit hun strot vissen zonder gaatjes op te lopen. Dat debiele gedoe met afpakken met die kunsthand als ' test' is nou ja, debiel dus.

[parelridder]

Dat bak weghalen vind ik ook het belachelijkste dat er ooit is bedacht.

Waarom moet ik in vredesnaam die bak weg kunnen halen?
Onze honden weten dat als er een hand bij die bak komt, er hooguit iets in gaat, niet eruit.
Dat is geen strijd maar een feit.

Ik zorg voor eten en dat pak ik niet terug. Dat zou me een hoogst onbetrouwbaar familiehoofd maken, lijkt mij zo.
En alle mensen hier zorgen dus voor eten, met als gevolg dat áls er een keer iets gepakt moet worden uit een bak, dat gewoon kan.

Dát is stabiliteit en veiligheid, niet de Gaus-idiotie van ik-moet-altijd-de-bak-kunnen-pakken.
Dat vind ik meer lijken op hondje-pesten en heeft niks te maken met vertrouwen.

De 'Gaus-idioterie' leert me al zo lang ik honden heb dat we de bak niet moeten weghalen omdat dit 'hondje-pesten' is en daarentegen lekkers er bij moeten werpen om de hond te leren dat het oke is als we bij de eetbak komen. Ik heb voor alle zekerheid mijn allereerste Gaus lesboek opgediept en ook daarin staat het beschreven, incl. het verhelpen van baknijd.
Met tot doel oa dat we veilig nabij voedsel kunnen komen en inderdaad, als het ergens voor nodig is, voedsel dus kunnen afnemen.

[Frenk]

Ik kan alles bij Frenk. Al wil ik zijn bak honderdduizend keer weghalen, het zal hem joeken. En dat geldt ook voor tandjes kijken of borstelen (waarbij hij ook een behoorlijke tijd op zijn rug moet doorbrengen). Daar heb ik niets voor gedaan, behalve dan het gewoon doen. En niet omdat een of ander regeltje mij dat opdroeg, maar gewoon omdat het zo te pas kwam. Ik vraag me dus ook ernstig af of het niet gewoon is hoe hij in elkaar steekt..
Dit wil overigens niet zeggen dat ik de perfect luisterende hond heb, want die heb ik niet :N:

[lieke]

Interessante discussie .
Ik heb me nooit een bal aangetrokken van rangorderegels, 'de baas zijn' of dies meer zij. Maar ik had dan ook altijd van die lieve Bart Smit-hondjes. Deden ze een keer iets wat niet mocht (van de straat vreten of zo ) dan vroeg ik ze vriendelijk 'of ze dat nou wel nodig vonden'. En voilà: de schatten hielden er dan direct mee op.
En toen kwam Cody . Die gromde, beet, en viel uit zodra meneer iets niet zinde. En dat was al heel snel. Meestal als hij iets moest doen waar hij geen zin in had zoals geen andere honden mollen, uit de weg gaan, naar binnen komen als de tuindeur dicht moest, etc.
En toen ben ik die beruchte rangorde regels toch gaan toepassen. En ik moet zeggen dat in ieder geval mijn leven er een stuk makkelijker op is geworden .
Hij luistert nu meestal heel goed, valt zelden nog uit en doet aandoenlijk zijn best. Goed, hij loopt nog wel eens met afgewend hoofd en klappende kaken langs me heen als een commando hem niet bevalt, maar dat beschouw ik dan maar als de bekende 'grote bek'. Hij doet toch maar mooi wat hem gevraagd wordt.

[Gos]

Maar om een goed familiehoofd te zijn is geen ingewikkeld gedoe nodig volgens mij.
Wij doen nooit moeilijk en onze honden luisteren altijd en hebben nooit zulke truken.
Dat heeft niks met rangorde te maken, en alles met stabiliteit en veiligheid.

Ik ben het wel met je eens. En daarbij is het dan jouw verantwoordelijkheid als baas om over vanalles beslissingen te nemen voor je hond, en hem niet alles maar lekker te laten doen als hij daar zin in heeft. De hond kan zijn daden niet overzien, net zo min als dat een kind dat kan. Dus vrijheid binnen bepaalde grenzen graag

[Podenji]

ik ben de baas in huis en dat houdt in dat als ik wat tegen de honden zeg dat ze dat moeten doen, zeg ik niets dan hoeven ze ook niets te doen.

bv. ligt er een hond op mijn plek en ik wil daar zitten dan zeg ik dat de hond er weg moet gaan en dat behoort ie dan ook te doen, zeg ik niets dan mag ie blijven liggen, hetzelfde geldt voor naar buiten gaan wil ik eerst dan zeg ik dat ze moeten wachten, zeg ik niets dan mogen ze eerst, soms kijken ze me vragend aan en dan hoef ik het maar te zeggen en dan is het alweer duidelijk voor ze wat ik van ze verwacht.
Ik vind het onzin dat als ik de woonkamer binnenkom en er ligt er een op mn plek dat ie uit zichzelf maar weg moet gaan en savond laat vind ik het wel prettig als de honden eerst naar buiten gaan en dan pas ik.
Met commandos maak ik ze duidelijk wat en wanneer ik wat van ze wil en die commandos dienen opgevolgt te worden , verder zal het me worst zijn.
Maar dan heb ik ook geen rassen die je behoort te drillen, om het maar even zo te zeggen, de verstandhouding is en blijft juist op deze manier prima

De rangorde regels komen dus bij wolven vandaan (waar je dus je vraagtekens bij kunt zetten), maar kun je een hond nog wel vergelijken met een wolf? Zijn wij precies hetzelde als apen?

Groetjes Jane.

ik blijf de stelling dat ( alle ) honden van de wolven afstammen te kort door de bocht vinden en ben het daar ook niet mee eens, daarbij is het ook wat jij zegt, onze honden zijn gedomesticeerd en kan je in die zin ook niet vergelijken met een roedel wolven in het wild.
Dat wij direkt van de apen afstammen ben ik het ook niet mee eens, maar dat is weer een ander verhaal / theorie

[Podenji]

.

Waarom moet ik in vredesnaam die bak weg kunnen halen?
Onze honden weten dat als er een hand bij die bak komt, er hooguit iets in gaat, niet eruit.
Dat is geen strijd maar een feit.

daarbij, als je het toch terugkoppeld naar het wilde roedelgebeuren, mag een ranglagere ook zijn voer verdedigen dus het hele bak weghaal idee slaat in mijn ogen zoizo al nergens op.
Ik vind dat ik ten alle tijden het voer of iets dergelijks bij mijn honden weg moet kunnen halen, niet omdat ik zo dominant wil zijn, maar omdat ze ook wel eens iets ( van straat ) pakken wat ik niet vertrouw en dan wil ik dat ook gewoon van ze af kunnen pakken voor hun bestwil zonder dat ik in mn klauwen gegrepen wordt. En ja dat leer ik ze ook op de manier aan door iets van ze af te pakken maar dat beloon ik dan direkt door ze er wat voor terug te geven, het levert zo nooit strijd op en ik heb bereikt wat ik wil, en zodra ze doorhebben wat ik van ze wil is het ook goed en ze vertrouwen me 100%.

[Podenji]

oh wat spelletjes betreft: alleen mijn podencos doen aan apporteerspelletjes en zij bepalen in de regel ook wanneer dat genoeg is, dat klinkt "onnatuurlijk" maar het maakt mij geen biet uit, podencos zijn gefokt om tot in den treure konijnen op te sporen, te vangen en te apporteren en tijdens de jacht geldt ook als ze er genoeg van hebben is het genoeg, en dat respecteerd de jager, dat kan na 5 konijnen zijn soms na 100 konijnen, dus eigenlijk is het heel natuurlijk dat deze honden dat ook bepalen met het apporteerspelletje, al heb ik dat nooit bewust zo gedaan , ik stop het uiteraard ook wel eens want soms blijven ze doorgaan en er moet dagelijks nog meer gebeuren dan apporteren

[Frenk]

.

Waarom moet ik in vredesnaam die bak weg kunnen halen?
Onze honden weten dat als er een hand bij die bak komt, er hooguit iets in gaat, niet eruit.
Dat is geen strijd maar een feit.

daarbij, als je het toch terugkoppeld naar het wilde roedelgebeuren, mag een ranglagere ook zijn voer verdedigen dus het hele bak weghaal idee slaat in mijn ogen zoizo al nergens op.
Ik vind dat ik ten alle tijden het voer of iets dergelijks bij mijn honden weg moet kunnen halen, niet omdat ik zo dominant wil zijn, maar omdat ze ook wel eens iets ( van straat ) pakken wat ik niet vertrouw en dan wil ik dat ook gewoon van ze af kunnen pakken voor hun bestwil zonder dat ik in mn klauwen gegrepen wordt. En ja dat leer ik ze ook op de manier aan door iets van ze af te pakken maar dat beloon ik dan direkt door ze er wat voor terug te geven, het levert zo nooit strijd op en ik heb bereikt wat ik wil, en zodra ze doorhebben wat ik van ze wil is het ook goed en ze vertrouwen me 100%.

Maar dat hele bak-kunnen-weghalen-idee (wat ik niet van Gaus, maar op onze KC heb gehoord) is niet bedoelt om een hond te pesten ofzo, maar om ervoor te zorgen dat de hond accepteert dat jij overal aan kan komen, zodat je op het moment dat het nodig is ook aan zijn voer/bot kan komen.

Ik vind het wel erg prettig dat ik ten allen tijde alles niet alleen voor z'n neus, maar bij wijze van spreken zelfs uit z'n bek kan halen, zonder dat hij daar enorm van in de stress schiet. En daar heb ik hem niet voor "gepest" of gestresst. maar nou was Frenk ook vanaf het eerste begin al een hond die enorm relaxed is als het om voer gaat

Zou ik echter een pup hebben die nogal van de voernijderige is, dan zou ik dat wel om willen buigen ja. Niet vanuit een dominantie of rangorde idee, maar omdat ik geen gedoe wil als ik ooit eens ergens aan moet komen, laat staan dat een hond al hysterisch zou worden omdat een ander levend wezen in de buurt is... Dat past echt niet bij ons.

Misschien is dat dan dus wel weer dominant, omdat ik dus bepaal hoe ik het wil hebben :N:

[Marjoleine]

Ik heb voor alle zekerheid mijn allereerste Gaus lesboek opgediept en ook daarin staat het beschreven, incl. het verhelpen van baknijd.

Ik heb Gaus denk ik al langer geleden de rug toegekeerd dan jij hem kent
Ik heb van hem persoonlijk geleerd dat je "de bak weghalen" moest oefenen.
Okee, lang geleden, maar toch.

Maar dat hele bak-kunnen-weghalen-idee (wat ik niet van Gaus, maar op onze KC heb gehoord) is niet bedoelt om een hond te pesten ofzo, maar om ervoor te zorgen dat de hond accepteert dat jij overal aan kan komen, zodat je op het moment dat het nodig is ook aan zijn voer/bot kan komen.

Ja, ik weet dat dat het principe erachter is.
Alleen is de methode niet logisch, want elk dier verdedigt zijn voedsel en mag dat ook.

En ik ben ervan overtuigd dat een goede relatie met je hond is gebaseerd op vertrouwen en veiligheid. Onzekerheid over je bak eten hoort daar mijns inziens niet bij.

Overigens kan ik hier alle bakken weghalen als ik dat wil (en soms wil ik dat, als ik ze weer eens verkeerd neerzet en dus moet wisselen ).
Ze bijten me nooit in m'n vingers, en als ik roep dat ze moeten wachten, stoppen ze braaf met eten

[Chiki]

verdikkie, ging iets mis, reactie volgt later

[Frenk]

Maar dat hele bak-kunnen-weghalen-idee (wat ik niet van Gaus, maar op onze KC heb gehoord) is niet bedoelt om een hond te pesten ofzo, maar om ervoor te zorgen dat de hond accepteert dat jij overal aan kan komen, zodat je op het moment dat het nodig is ook aan zijn voer/bot kan komen.

Ja, ik weet dat dat het principe erachter is.
Alleen is de methode niet logisch, want elk dier verdedigt zijn voedsel en mag dat ook.

En ik ben ervan overtuigd dat een goede relatie met je hond is gebaseerd op vertrouwen en veiligheid. Onzekerheid over je bak eten hoort daar mijns inziens niet bij.

Dat ben ik (zoals vast al wel duidelijk was) met je eens, maar ik heb dus nooit het idee gehad dat het aanleren van aan voer mogen komen onzekerheid opriep Dat is meer wat ik bedoel. Onzekerheid zou ik juist nooit willen. Vertrouwen en de daaruit volgende relaxtheid, dat is wat ik wil.
Grommen omdat er iemand voorbij loopt terwijl je eet heeft niets met ontspannenheid, vertrouwen of je veilig voelen te maken
Ik wil graag dat voor mijn hond grommen helemaal niet nodig is, omdat hij uiteindelijk z'n eten of wat dan ook gewoon krijgt. En als het nodig is, dan zou ik 'm dat aanleren, ja. Maar dat vind ik echt niet negatief of "pesten' of "onzeker maken". Juist niet

En ik heb er maar eentje, maar ook bij meerdere honden zou ik geen zin hebben in "gedoe". Bij ons thuis hebben de honden elkaar met rust te laten als er gegeten wordt. Ook als de een veel langzamer eet dan de ander. En omdat dat geregeld/aangeleerd wordt is voernijd dus niet nodig. Het kan wel voorkomen dat er gegromd wordt, dat mag ook best. Zolang het allemaal maar 'gezellig' blijft. Wordt er gegromd om voer, dan wordt degene die aan komt lopen vriendelijk verzocht even op te zouten tot de ander uitgegeten is, gaat het om een botje of speeltje, dan hangt het helemaal van de situatie af. Is het een 'gewone' grom, prima, maar is het 'gedoe', dan gaat het botje/speeltje even weg.

Dat is geloof ik het echte uitgangspunt: Geen Gedoe.

Overigens kan ik hier alle bakken weghalen als ik dat wil (en soms wil ik dat, als ik ze weer eens verkeerd neerzet en dus moet wisselen ).
Ze bijten me nooit in m'n vingers, en als ik roep dat ze moeten wachten, stoppen ze braaf met eten

Maar is dat dan niet gewoon aangeleerd op basis van hoe je het gewoon doet in het dagelijkse gebeuren? (zoals hier dus het geval is )