Dominantie Feit of Fictie

[ranetje]

Maar dat hele bak-kunnen-weghalen-idee (wat ik niet van Gaus, maar op onze KC heb gehoord) is niet bedoelt om een hond te pesten ofzo, maar om ervoor te zorgen dat de hond accepteert dat jij overal aan kan komen, zodat je op het moment dat het nodig is ook aan zijn voer/bot kan komen.

Ik vind het wel erg prettig dat ik ten allen tijde alles niet alleen voor z'n neus, maar bij wijze van spreken zelfs uit z'n bek kan halen, zonder dat hij daar enorm van in de stress schiet. En daar heb ik hem niet voor "gepest" of gestresst. maar nou was Frenk ook vanaf het eerste begin al een hond die enorm relaxed is als het om voer gaat

Zou ik echter een pup hebben die nogal van de voernijderige is, dan zou ik dat wel om willen buigen ja. Niet vanuit een dominantie of rangorde idee, maar omdat ik geen gedoe wil als ik ooit eens ergens aan moet komen, laat staan dat een hond al hysterisch zou worden omdat een ander levend wezen in de buurt is... Dat past echt niet bij ons.

Misschien is dat dan dus wel weer dominant, omdat ik dus bepaal hoe ik het wil hebben :N:

Ik weet niet of ik je nu goed begrijp.
Op jouw KC adviseren ze toch niet om de bak voer weg te halen???????
Dat is dan iets van de laatste drie jaar, want zo stond het absoluut niet in het trainingsprogramma.

[Frenk]

Maar dat hele bak-kunnen-weghalen-idee (wat ik niet van Gaus, maar op onze KC heb gehoord) is niet bedoelt om een hond te pesten ofzo, maar om ervoor te zorgen dat de hond accepteert dat jij overal aan kan komen, zodat je op het moment dat het nodig is ook aan zijn voer/bot kan komen.

Ik vind het wel erg prettig dat ik ten allen tijde alles niet alleen voor z'n neus, maar bij wijze van spreken zelfs uit z'n bek kan halen, zonder dat hij daar enorm van in de stress schiet. En daar heb ik hem niet voor "gepest" of gestresst. maar nou was Frenk ook vanaf het eerste begin al een hond die enorm relaxed is als het om voer gaat

Zou ik echter een pup hebben die nogal van de voernijderige is, dan zou ik dat wel om willen buigen ja. Niet vanuit een dominantie of rangorde idee, maar omdat ik geen gedoe wil als ik ooit eens ergens aan moet komen, laat staan dat een hond al hysterisch zou worden omdat een ander levend wezen in de buurt is... Dat past echt niet bij ons.

Misschien is dat dan dus wel weer dominant, omdat ik dus bepaal hoe ik het wil hebben :N:

Ik weet niet of ik je nu goed begrijp.
Op jouw KC adviseren ze toch niet om de bak voer weg te halen???????
Dat is dan iets van de laatste drie jaar, want zo stond het absoluut niet in het trainingsprogramma.

Nee, maar wel dat je aan het voer van je hond moet kunnen komen.

[Marjoleine]

Maar is dat dan niet gewoon aangeleerd op basis van hoe je het gewoon doet in het dagelijkse gebeuren? (zoals hier dus het geval is )

Misschien, maar ik oefen dat niet of zo.
Ze moeten netjes wachten tot ik de bak neerzet omdat ik wel heb gehad dat er een pond vlees de keuken doorging door enthousiasme. :N:
Dat wil ik niet, dus enige voorzichtigheid vraag ik.
Verder leer ik niks.

Ik kan gewoon een bak pakken als dat moet maar ik oefen dat nooit, hooguit kiep ik er tijdens het eten af en toe iets bij (restje groente of zo).
Maar oefenen met pakken? Never.

Voor mij is dat pesten.

[Frenk]

Maar is dat dan niet gewoon aangeleerd op basis van hoe je het gewoon doet in het dagelijkse gebeuren? (zoals hier dus het geval is )

Misschien, maar ik oefen dat niet of zo.
Ze moeten netjes wachten tot ik de bak neerzet omdat ik wel heb gehad dat er een pond vlees de keuken doorging door enthousiasme. :N:
Dat wil ik niet, dus enige voorzichtigheid vraag ik.
Verder leer ik niks.

Ik kan gewoon een bak pakken als dat moet maar ik oefen dat nooit, hooguit kiep ik er tijdens het eten af en toe iets bij (restje groente of zo).
Maar oefenen met pakken? Never.

Voor mij is dat pesten.

Dat bedoelde ik dus te zeggen... Ik oefen het ook niet, maar de dagelijkse praktijk is wel dat ik dius in de buurt van die bak of dat bot kom. Of het dus weer even af moet nemen om er iets mee te doen ofzo. Weet ik veel. Het gebeurt gewoon

Ik weet alleen niet in hoeverre Frenk's relaxtheid het gevolg is van het "gewoon doen" of dat het aangeboren is. Vandaar dus dat ik me probeer voor te stellen dat ik een hond zou hebben die ondanks het "gewoon doen" toch voernijd zou hebben. Ik denk dat ik dat dan wel om zou willen buigen/af zou willen leren.
En nogmaals: dus niet vanuit dominantie-overwegingen, maar gewoon omdat ik er misschien ooit bij wil en ik geen zin heb in 'gedoe'

[Marjoleine]

Maar je zegt dat je het op de KC geleerd hebt.
Wat heb je daar dan geleerd?

[Frenk]

Maar je zegt dat je het op de KC geleerd hebt.
Wat heb je daar dan geleerd?

Nee, ik zei dat het op onze KC besproken wordt.

Daar werd, als ik het me correct herinner, gezegd dat het dus wenselijk is om aan het voer van je hond te kunnen komen, zodat je als dat nodig is in de buurt kunt komen.
De methode die daarvoor aangeraden werd was de gebruikelijke: gooi er af en toe iets lekkers bij, zodat jouw aanwezigheid geassocieerd raakt met iets positiefs. En er werd gevraagd of het uberhaupt een issue was. Bij de meeste honden overigens niet, nogmaals als ik het me goed herinner.
Het was geen halszaak, het kwam gewoon voorbij in alle gebruikelijke opvoedkundige zaken.

Aangezien het hier geen probleem was of is, heb ik verder niets hoeven leren of wat dan ook.

[Moos]

Ik wil ook alles af kunnen pakken, en mijn ervaring is dat je snel genoeg merkt als de pup daar niet zo relaxed van wordt. Ik pak overigens natuurlijk niet continu dingen af van ze, maar een bot waarvan ik vind dat er genoeg aan gekluifd is bijvoorbeeld wil ik weg kunnen pakken. Daarna krijgen ze overigens altijd een koekje.

Saar heeft daar nooit enig moeite mee gehad, geen fliedertje, en dan ben je dus snel klaar
Zowel Moos als Vera hebben als pup op een gegeven moment een heel flauw brommetje laten horen als ik, zoals ik altijd al deed, even de kluif weg kwam pakken. Ik heb na dat brommetje het commano "los" gegeven toen, waarop de kluif dus gewoon los gelaten wordt, pak hem weg, geef zoals altijd een koekje, en ga er daarna even mee oefenen met ruilen (dus niet eerst kluif wegpakken, en dan naar de keuken lopen voor dat koekje wat ik normaal doe, maar echt direct ruilen).

En zowel Moos als Vera hadden ik denk 2 keer ruilen met een koekje nodig om weer te weten dat het, oh ja, helemaal niet errug was als de baas je kluif weg komt pakken. Vera heeft dat zelfs ondertussen zo ver doorgevoerd dat ze dat hele koekje niet meer wil hebben. Ik krijg de kluif van haar, geef haar een aai, en dat vindt ze genoeg. Koekje heeft ze niet eens meer

Verder heb ik dat afpakken eigenlijk niet nodig omdat ze heel goed los kunnen laten op commando. Als ze buiten eens een zeldzame keer iets in de bek pakken wat ik niet in die bek wil hebben zeg ik gewoon "los", lopen we meteen door, en dan zijn we ook klaar
Maar ik vind het wel een fijn idee dat ik bijvoorbeeld die kluif weg kan pakken zodat ze niet in 1 dag een kluif geschikt voor een hele week naar binnen werken.

[Frenk]

Ik wil ook alles af kunnen pakken, en mijn ervaring is dat je snel genoeg merkt als de pup daar niet zo relaxed van wordt. Ik pak overigens natuurlijk niet continu dingen af van ze, maar een bot waarvan ik vind dat er genoeg aan gekluifd is bijvoorbeeld wil ik weg kunnen pakken. Daarna krijgen ze overigens altijd een koekje.

Saar heeft daar nooit enig moeite mee gehad, geen fliedertje, en dan ben je dus snel klaar
Zowel Moos als Vera hebben als pup op een gegeven moment een heel flauw brommetje laten horen als ik, zoals ik altijd al deed, even de kluif weg kwam pakken. Ik heb na dat brommetje het commano "los" gegeven toen, waarop de kluif dus gewoon los gelaten wordt, pak hem weg, geef zoals altijd een koekje, en ga er daarna even mee oefenen met ruilen (dus niet eerst kluif wegpakken, en dan naar de keuken lopen voor dat koekje wat ik normaal doe, maar echt direct ruilen).

En zowel Moos als Vera hadden ik denk 2 keer ruilen met een koekje nodig om weer te weten dat het, oh ja, helemaal niet errug was als de baas je kluif weg komt pakken. Vera heeft dat zelfs ondertussen zo ver doorgevoerd dat ze dat hele koekje niet meer wil hebben. Ik krijg de kluif van haar, geef haar een aai, en dat vindt ze genoeg. Koekje heeft ze niet eens meer

Verder heb ik dat afpakken eigenlijk niet nodig omdat ze heel goed los kunnen laten op commando. Als ze buiten eens een zeldzame keer iets in de bek pakken wat ik niet in die bek wil hebben zeg ik gewoon "los", lopen we meteen door, en dan zijn we ook klaar
Maar ik vind het wel een fijn idee dat ik bijvoorbeeld die kluif weg kan pakken zodat ze niet in 1 dag een kluif geschikt voor een hele week naar binnen werken.

Oh ja, of speeltjes waar hij niet alleen mee kan spelen, omdat hij ze dan vakkundig uit elkaar peutert. Of speeltjes die extra, extra leuk zijn en dus niet maar altijd voor het grijpen liggen. Of zo'n endje bot waar hij in kan stikken. Dat ruim ik allemaal op als ik naar boven of weg ga.

Om terug te komen op het onderwerp: dat is dus heel dominant, maar niet bewust vanwege een of ander regeltje...

[tineke]

of die de benen neemt als je hem los doet omdat hij iets interessants opmerkt, dan zul je toch iets moeten als je op den duur een beetje leuk wilt wandelen.
Dan kom je er niet met "gewoon samen leven" ben ik bang

Nee klopt. Dan wordt hij doodgereden. En toch he, en toch. Die hond heeft maar 1,5 jaar geleefd hoor (toen waren de pubers aan de overkant interessanter dan Pieter, en toen liep hij de weg over), maar hij heeft wel een geweldig leven gehad.
En hij heeft er geen weet van dat hij maar 1,5 is geworden. Maar ik ben ook voor een kwalitatief goed leven, ipv kwantitatief.

Vanochtend kreeg ik ook nog een meneer aan de deur die vertelde dat de wereld zou vergaan. En dat alleen de zachtmoedigen zouden overleven. En ik zei toen dat ik niet eens WIL blijven leven, als al mijn geliefden om me heen dood zijn. Lijkt me heerlijk om allemaal samen te gaan.

Of ik levensmoe was?

Daar kijk ik toch anders tegenaan.
Het kan niet zo zijn dat mijn hond in de problemen komt omdat ik er geen been in zie om hem wegwijs te maken in de wereld. Ik ga het hem niet "uit laten zoeken" zegmaar. Hij is mijn verantwoordelijkheid immers.
Hij is daarvoor afhankelijk van mij, voor mij voelt dat alsof ik hem in de kou laat staan.
Felix was niet gelukkig toen hij bij ons kwam, en daardoor vertoonde hij bepaald gedrag. Dat wil ik dan veranderen, niet alleen door te pamperen, maar door hem wijzer te maken
Het gaat mij niet om mij, maar om hem

Inderdaad je moet kijken naar wat haalbaar is per hond.
Orson was ook niet gelukkig geweest als we hem niet van jongs af aan hadden begeleid bij bepaald gedrag ,en de omgeving was nog minder gelukkig ermee geweest .
Door hem op een leuke manier te leren dat het gewoon veel beter was om te doen wat wij van hem verlangde leverde hem dat heel veel vrijheid op.
Omdat hierkomen zo goed beheerst werd was dat mogelijk.

[tineke]

Precies. Ik heb de eerste tijd alleen maar slagroom erbij gespoten (wel zo veilig voor je vingers, zo'n grote bus ertussen ) en weet hij, dat áls ik al een keer iets moet bij zijn bak (lees: ik loop langs tijdens eten, kon eerst niet), het alleen maar iets extra's zal zijn en geeft onder het kauwen dan een blije kwispel.

Tash had ook baknijd toen ze bij ons kwam no way dat ik daar mijn vingers aan ging wagen om te laten zien dat ik de baas was
Door haar in eerste instantie rust te geven tijdens het eten leerde zij al snel dat ze van ons weinig te vrezen had wat afpakken betreft.
Na verloop van tijd ging het steeds beter met haar en konden we wat toevoegen en op het laatst liet ik haar even zitten als ik haar medicijnen vergeten was(die deed ik altijd tussen haar voer) en dat deed ze dan braaf terwijl ik de medicijnen toevoegde.

[L@nghaar]

Hier ook een hond die er geen problemen mee heeft als ik zijn voerbak pak.
Een bot kan ik rustig afpakken, als hij in het bos iets in zijn bek heeft wat hij op wil vreten laat hij het op commando los.
Dat heeft niets met dominantie te maken maar met vertrouwen.
Hij weet dat als ik de bak pak dat er dan voer bij in gaat, als ik zijn bot pak dat hij dan iets lekker krijgt en als hij in het bos iets heeeeel erg lekkers eet en hij laat het los dan krijgt hij een brokje of wij gaan samen rennen oid.

Van pup af aan heel veel dingen geoefend: borstelen, oren schoonmaken, tanden kijken, pillen geven, teken verwijderen enz en daar is nooit een onvertogen woord bij gevallen, allemaal geleerd met geduld en hele lekkere brokjes.
Als ik nu de tekentang pak gaat hij al liggen, als de teek eruit is gaat hij direct zitten want dan mag hij aan de teek snuffelen en dan krijgt hij nog een brokje.

Ik heb toen Nilsson nog pup was ook veel gedaan op die " baas bevestigende handelingen" ( als eerste eten enz) maar ik geloof er niet in.
Je band met je hond moet gebasseerd zijn op vertrouwen en dat werkt beide kanten op.

[Marjoleine]

Je band met je hond moet gebasseerd zijn op vertrouwen en dat werkt beide kanten op.

Exact.

Als mensen dat nou ook eens leren vwb hierkomen zou dat veel schelen.

Om maar even het andere grote probleem tussen baas en hond in te koppen

[L@nghaar]

Je band met je hond moet gebasseerd zijn op vertrouwen en dat werkt beide kanten op.

Exact.

Als mensen dat nou ook eens leren vwb hierkomen zou dat veel schelen.

Om maar even het andere grote probleem tussen baas en hond in te koppen

Ik zou zeggen: breek mij de bek niet open.

Ik zie "ze" weleens in het bos: Fikkie, kom hier, Fikkie, kom HIER, verdomme Fikkie als je nu niet komt enz enz en dan komt Fikkie eindelijk en wat krijgt hij dan.....een lel om zijn oren, of erger
En dan vinden ze het raar dat Fikke zo slecht bij de baas wil komen.

[Marjoleine]

Ik zie "ze" weleens in het bos: Fikkie, kom hier, Fikkie, kom HIER, verdomme Fikkie als je nu niet komt enz enz en dan komt Fikkie eindelijk en wat krijgt hij dan.....een lel om zijn oren, of erger
En dan vinden ze het raar dat Fikke zo slecht bij de baas wil komen.

Gisteren nog zag ik de dame met de nare labradors, die weer probeerde haar honden bij zich te krijgen. Ze stond te stampen met haar dure laarzen van woede.
Maar ze kwamen niet.
Gek he?

Ik roep nooit.
Ik ben namelijk de leukste en mijn honden vinden dat ook

[Moos]

Gisteren nog zag ik de dame met de nare labradors, die weer probeerde haar honden bij zich te krijgen. Ze stond te stampen met haar dure laarzen van woede.
Maar ze kwamen niet.
Gek he?

Heel gek

Ik had laatst toevallig iemand die het maar heel erg raar vond dat ik mijn honden niet op hun kop gaf nadat ze paardenpoep los hadden gelaten. Ze hadden het eerder gezien dan ik, namen 1 hap, die ze op mijn "los!" weer uitspuugden. Toen kwamen ze naar me toe, en beloonde ik ze dus (gewoon met stem) voor het loslaten van de paardenpoep en het weglopen ervan.
Was helemaal fout. Ik had ze toen ze bij me kwamen even goed aan moeten pakken dat ze maar van die paardenpoep af hadden te blijven

[L@nghaar]

Ik had laatst toevallig iemand die het maar heel erg raar vond dat ik mijn honden niet op hun kop gaf nadat ze paardenpoep los hadden gelaten. Ze hadden het eerder gezien dan ik, namen 1 hap, die ze op mijn "los!" weer uitspuugden. Toen kwamen ze naar me toe, en beloonde ik ze dus voor het loslaten van de paardenpoep en het weglopen ervan.
Was helemaal fout. Ik had ze toen ze bij me kwamen even goed aan moeten pakken dat ze maar van die paardenpoep af hadden te blijven

Ik snap ook niet dat je niets gedaan hebt.
Je moet ze met de kop door de paardepoep halen en het liefst een paar keer, doe je met een onzindelijke pup ook en dat werkt super.
Malloten.

[*Linda*]

Ik zie "ze" weleens in het bos: Fikkie, kom hier, Fikkie, kom HIER, verdomme Fikkie als je nu niet komt enz enz en dan komt Fikkie eindelijk en wat krijgt hij dan.....een lel om zijn oren, of erger
En dan vinden ze het raar dat Fikke zo slecht bij de baas wil komen.

Gisteren nog zag ik de dame met de nare labradors, die weer probeerde haar honden bij zich te krijgen. Ze stond te stampen met haar dure laarzen van woede.
Maar ze kwamen niet.
Gek he?

Ik roep nooit.
Ik ben namelijk de leukste en mijn honden vinden dat ook

Maar toch he...Ik ben voor Sun en Juul ook de leukste en hoef ze eigenlijk nooit te roepen, die hobbelen keurig met het vrouwtje mee. heb ik geen omkijken naar. Maar Bono :N: Ik ben voor hem nooit het leukste, ballen, snoepjes, gejuich ik kan alles doen, het interesseert hem gewoon geen biet Zelfs opvangers luisteren beter dan hij na een paar dagen Dus ik sta ook weleens stampvoetend te roepen, dan heb ik nog énigzins kans dat hij komt. En dan gaat er ook een koekje in en is hij een brave knul als hij komt. Maar dat boeit hem dan weer niet. Hij is erg zelfstandig zeg maar Binnen is hij weer heel anders, dan is het vrouwtje voor en vrouwtje na, maar buiten..... :N:

[ranetje]

Maar je zegt dat je het op de KC geleerd hebt.
Wat heb je daar dan geleerd?

Nee, ik zei dat het op onze KC besproken wordt.

Daar werd, als ik het me correct herinner, gezegd dat het dus wenselijk is om aan het voer van je hond te kunnen komen, zodat je als dat nodig is in de buurt kunt komen.
De methode die daarvoor aangeraden werd was de gebruikelijke: gooi er af en toe iets lekkers bij, zodat jouw aanwezigheid geassocieerd raakt met iets positiefs. En er werd gevraagd of het uberhaupt een issue was. Bij de meeste honden overigens niet, nogmaals als ik het me goed herinner.
Het was geen halszaak, het kwam gewoon voorbij in alle gebruikelijke opvoedkundige zaken.

Aangezien het hier geen probleem was of is, heb ik verder niets hoeven leren of wat dan ook.

Goed herinnerd

[Frenk]

Maar Bono :N: Ik ben voor hem nooit het leukste, ballen, snoepjes, gejuich ik kan alles doen, het interesseert hem gewoon geen biet Zelfs opvangers luisteren beter dan hij na een paar dagen Dus ik sta ook weleens stampvoetend te roepen, dan heb ik nog énigzins kans dat hij komt. En dan gaat er ook een koekje in en is hij een brave knul als hij komt. Maar dat boeit hem dan weer niet. Hij is erg zelfstandig zeg maar Binnen is hij weer heel anders, dan is het vrouwtje voor en vrouwtje na, maar buiten..... :N:

Het klinkt bijna alsof je Frenk beschrijft :N: Heel vaak is niets leuker dan dat waar hij mee bezig is. En boos worden is dan het enige wat nog enigszins binnenkomt Ik wilde dat het anders was, maar helaas niet. Ik heb gisteren fisher discs gekocht om te kijken of ik het daarmee kan doorbreken, maar ik ben toch een beetje huiverig voor die correctie...
Ik heb nog de hoop dat het met veel oefenen, positieve bekrachtiging en het ouder worden steeds beter zal gaan.

[ranetje]

Dit is denk ik exact waar Janetje op doelt.
Jij vindt dit dominant gedrag en zij vraagt zich af of dat wel is wat het is.
En of wat Amber doet wel dominant is, en of het doel wel is dat ze boven je probeert te komen.

Nja, we hebben Amber nooit de kans gegeven om verder te gaan dan dat, maar we weten wel dat ze ivm exact hetzelfde gedrag (en wsl nog wel erger) in het asiel is beland.

Dat snap ik, maar ik denk dat het punt is:

Is hogerop komen daadwerkelijk het doel van dat gedrag?
Of heeft het een heel ander doel, of misschien zelfs wel geen enkel doel?

Veel mensen benoemen dergelijk gedrag als dominant, en dat mag niet, dat is fout, dat is gedrag dat een hond niet mag vertonen omdat hij dan "de baas wil worden".
Maar is dat wel wat die hond wil?

Volgens mij is dat wat Janetje zich afvraagt en het is in elk geval wél wat ik me afvraag.
Ik denk namelijk dat een hond helemaal niet zo nodig hogerop wil komen.

Ik grijp even terug naar een eerdere posting op pagina 2 .

Ik ben ook van mening dat een hond helemaal niet zo nodig hogerop wil.
Misschien is het zo genoemd om te proberen mensen duidelijk te maken dat ze structuur en duidelijkheid aan hun hond moeten geven, omdat hij anders enigszins in verwarring dan maar zelf wat gaat regelen omdat hij structuur nodig heeft?
Dols noemt het "leiderschap tegen wil en dank". ("Hondentaal van binnenuit")
Ook hier weer het woord leiderschap, maar ik heb het bij Dols altijd begrepen als: de hond gaat "zelf structuur maken" omdat hij daar behoefte aan heeft. En die hondenstructuur is nou meestal niet direct wat wij prettig of handig vinden.

Het is uiteraard een eigen leven gaan leiden en iedereen geeft toch zijn eigen invulling aan het geheel.
En dan komen de woorden als dominant, als waarschuwing, bijna als vies woord :N: aan de orde.

Ook Dols geeft trouwens dat rijtje "dominantiehandelingen".
Als je er niet uit komt met je hond kan je toch steun aan dat rijtje handelingen hebben.
Als je maar niet gaat overdrijven.
Het kan helpen om, als je onzeker bent, voor jezelf een structuur te maken die je dan ook weer aan je hond kan bieden

[Marjoleine]

Ik heb nog de hoop dat het met veel oefenen, positieve bekrachtiging en het ouder worden steeds beter zal gaan.

Weglopen, lollig doen en koekjes geven.
Meer doe ik niet.

Ik geloof wel dat vooral het weglopen erg belangrijk is.
Ik ga me daar niet op die hond letten, hoor. Die let maar op mij

Die houding werkt erg goed, is mijn ervaring

[Moos]

Ik heb nog de hoop dat het met veel oefenen, positieve bekrachtiging en het ouder worden steeds beter zal gaan.

Weglopen, lollig doen en koekjes geven.
Meer doe ik niet.

Ik geloof wel dat vooral het weglopen erg belangrijk is.
Ik ga me daar niet op die hond letten, hoor. Die let maar op mij

Die houding werkt erg goed, is mijn ervaring

Maar die werkt heel lastig bij een hond die enorm gericht is op bijvoorbeeld andere honden hoor, weet ik uit ervaring
Of gewoon een hond die buitenshuis nogal veel met zichzelf bezig is

Als ik bij Moos als jonge hond weg was gelopen als hij op een andere hond afstierde had ik hem bij die mensen thuis weer op kunnen halen denk ik. Ik heb ook weleens naar mensen geroepen "als ik geen klein wit hondje op de koffie wilt moet u nu echt even stoppen alstublieft!".

Ik ben bij Moos ook weleens weggelopen toen hij een lekker luchtje had geroken op een grasveld om de hoek. Ik ben echt zelf de weg overgestoken en half naar huis gelopen (uiteraard zodat ik Moos nog wel kon zien). Nou, na 10 minuten aan de overkant van de weg naar een heel klein wit stipje in de verte op het grote veld te hebben staan kijken ben ik hem maar op gaan halen.


Bij Saar en Vera werkt weglopen uitstekend, bij Moos beduidend minder haha.

[Frenk]

Ik heb nog de hoop dat het met veel oefenen, positieve bekrachtiging en het ouder worden steeds beter zal gaan.

Weglopen, lollig doen en koekjes geven.
Meer doe ik niet.

Ik geloof wel dat vooral het weglopen erg belangrijk is.
Ik ga me daar niet op die hond letten, hoor. Die let maar op mij

Die houding werkt erg goed, is mijn ervaring

Ja, die heb ik vaker gehoord.
Helaas voor mij zijn er momenten dat het Frenk echt geen lor interesseert. Ik heb wel eens een half uur achter een boom gestaan en nog was hij me niet aan het zoeken. En met weglopen heb ik echt vele malen meer mezelf dan hem. Hij vind het wel best en wordt er totaal niet nerveus van. Ik daarentegen des te meer. En dus gaat hij aan de lange lijn/flex en trainen we stug door op het hierkomen.

Je moet het zo zien:
Frenk staat aan een plasje te likken. Ik roep. Hij negeert me volkomen. Ik roep nog eens (hoog en blij). Hij negeert me volkomen. Ik ren weg, al kirrend. Hij negeert me volkomen. Ik roep hem boos. Hij negeert me volkomen.

Je begrijpt dat we het dus zo niet meer doen. Als ik merk dat het 'zover' is, dan komt hij niet los of ik lijn hem subiet aan. Maar hoe zijn aandacht te krijgen/het negeren te doorbreken

[Frenk]

Ik heb nog de hoop dat het met veel oefenen, positieve bekrachtiging en het ouder worden steeds beter zal gaan.

Weglopen, lollig doen en koekjes geven.
Meer doe ik niet.

Ik geloof wel dat vooral het weglopen erg belangrijk is.
Ik ga me daar niet op die hond letten, hoor. Die let maar op mij

Die houding werkt erg goed, is mijn ervaring

Maar die werkt heel lastig bij een hond die enorm gericht is op bijvoorbeeld andere honden hoor, weet ik uit ervaring
Of gewoon een hond die buitenshuis nogal veel met zichzelf bezig is

Als ik bij Moos als jonge hond weg was gelopen als hij op een andere hond afstierde had ik hem bij die mensen thuis weer op kunnen halen denk ik. Ik heb ook weleens naar mensen geroepen "als ik geen klein wit hondje op de koffie wilt moet u nu echt even stoppen alstublieft!".

Ik ben bij Moos ook weleens weggelopen toen hij een lekker luchtje had geroken op een grasveld om de hoek. Ik ben echt zelf de weg overgestoken en half naar huis gelopen (uiteraard zodat ik Moos nog wel kon zien). Nou, na 10 minuten aan de overkant van de weg naar een heel klein wit stipje in de verte op het grote veld te hebben staan kijken ben ik hem maar op gaan halen.


Bij Saar en Vera werkt weglopen uitstekend, bij Moos beduidend minder haha.

ja, die situaties heb je ook nog. :N:

[Ragyo]

nou inderdaad, Ragyo vermaakt zich ook best wel even zonder mij. zeker als er teven of tevenplasjes te ruiken zijn, maar hij aarzelt ook niet om dan ff lekker een andere hond te gaan etteren.
hij let wel op me, hoor. hij weet me precies weer te vinden als hij klaar is
nee, dat doen we zo dus niet...

[Frenk]

nou inderdaad, Ragyo vermaakt zich ook best wel even zonder mij. zeker als er teven of tevenplasjes te ruiken zijn, maar hij aarzelt ook niet om dan ff lekker een andere hond te gaan etteren.
hij let wel op me, hoor. hij weet me precies weer te vinden als hij klaar is
nee, dat doen we zo dus niet...

Maar hoe doorbreek jij dat dan?

[Moos]

nou inderdaad, Ragyo vermaakt zich ook best wel even zonder mij. zeker als er teven of tevenplasjes te ruiken zijn, maar hij aarzelt ook niet om dan ff lekker een andere hond te gaan etteren.
hij let wel op me, hoor. hij weet me precies weer te vinden als hij klaar is nee, dat doen we zo dus niet...

Ja, hahaahah, en dan op hun dooie akkertje aan komen lopen, beetje verbaasd kijkend "had je geroepen dan baas? "

[Marjoleine]

Je moet het zo zien:
Frenk staat aan een plasje te likken. Ik roep. Hij negeert me volkomen. Ik roep nog eens (hoog en blij). Hij negeert me volkomen. Ik ren weg, al kirrend. Hij negeert me volkomen. Ik roep hem boos. Hij negeert me volkomen.

Waarom roep je hem als hij aan een plasje likt?
Dat heeft totaal geen zin.

Het moment van roepen moet samenvallen met het moment dat je contact hebt. En reken maar dat een plasje leuker is dan jij (no offence).

Ik ga niet lollig lopen doen als ik geen contact heb, al is het maar een snippertje.
Roepen als je geen contact hebt maakt je eerder ongeloofwaardig denk ik persoonlijk.

[Frenk]

nou inderdaad, Ragyo vermaakt zich ook best wel even zonder mij. zeker als er teven of tevenplasjes te ruiken zijn, maar hij aarzelt ook niet om dan ff lekker een andere hond te gaan etteren.
hij let wel op me, hoor. hij weet me precies weer te vinden als hij klaar is nee, dat doen we zo dus niet...

Ja, hahaahah, en dan op hun dooie akkertje aan komen lopen, beetje verbaasd kijkend "had je geroepen dan baas? "

Erger nog... Frenk komt met zijn kenmerkende blije bek aangelopen "leuk he baas", terwijl ik zo ongeveer op sta.

stom beest

[Frenk]

Je moet het zo zien:
Frenk staat aan een plasje te likken. Ik roep. Hij negeert me volkomen. Ik roep nog eens (hoog en blij). Hij negeert me volkomen. Ik ren weg, al kirrend. Hij negeert me volkomen. Ik roep hem boos. Hij negeert me volkomen.

Waarom roep je hem als hij aan een plasje likt?
Dat heeft totaal geen zin.

Het moment van roepen moet samenvallen met het moment dat je contact hebt. En reken maar dat een plasje leuker is dan jij (no offence).

Ik ga niet lollig lopen doen als ik geen contact heb, al is het maar een snippertje.
Roepen als je geen contact hebt maakt je eerder ongeloofwaardig denk ik persoonlijk.

Dan kan ik dus nooit roepen
En ik probeer contact te krijgen, dat is nou juist wat niet lukt.

Wat zou jij doen dan?