Je eigen kat als tas !!!???

[Jaap*]

Waar dat stervende dier daar bij het straatbeeld hoort en niemand er naar omkijkt is het in een galerie ineens wereldnieuws.
DAT is waar het om gaat.
Je maakt iets zichtbaar. Iets dat elke dag in anonimiteit gebeurt en als futiel wordt beschouwd.

Ja, dat begrijp ik. En ik kan begrip opbrengen voor die denkwijze. Ik sta er zelfs nog wel achter ook.
Maar er zit een bepaald aspect aan waar ik mij aan stoor. Een soort kwaad met kwaad vergelden mentaliteit als het ware.
Je laat je ertoe verleiden, en op dat moment wordt je slaaf van wat je verafschuwd vind ik. Iets wat nu juist niet de bedoeling is lijkt me.

[Frenk]

Het gaat er om dat je hetzelfde doet met je eigen dier als wat er met anonieme dieren gedaan wordt.
Dan moet je dus niet iets anders gaan doen anders gaat het punt een beetje verloren vind je ook niet?

Ehm "het gaat er om" ???
Nee, zij vindt dat ze onder het mom van kunst-met-een-boodschap haar eigen kat moet vermoorden en door de Singer moet halen.

Kom op zeg , dat ga je toch niet serieus nemen?

Er zijn grenzen aan kunst.

Nee. Er zijn geen andere grenzen aan kunst dan aan de mode-industrie of de kattenspeeltjeshandel.
Het gaat er niet om wanneer je een kat om het bont mag doden maar of dat mag. En als het dan mag dan mag het dus gewoon.

Ik zeg niet dat ik vind dat je wel een kat mag doden voor een bontkraagje of een kattenspeeltje. Ik vind dat namelijk ook niet mogen, en jouw redenatie volgend mag dit dus dan ook niet
Nee, zonder gekheid , ik vind het oogmerk waarmee iets wordt gedaan wel degelijk van belang. Zo kan het eigenhandig doden van je kat omdat hij anders vreselijke pijn zou moeten leiden een zeer humane daad zijn. En voor mij zijn een kat of hond of cavia niet hetzelfde als een koe. Wat niet wil zeggen dat je een koe niet diervriendelijk zou moeten behandelen. Maar wat ik bedoel is dat ik het eten van een gehaktbal echt absoluut niet van dezelfde orde vind als het vermoorden van je eigen kat en er een handtas van maken onder het mom van Kunst.

[Jaap*]

Ik ben niet van de valse sentimenten, maar ik vind wel dat er grenzen zijn aan de manier waarop je een punt wilt maken.

Dus als je een punt wil maken zijn er ineens grenzen maar als je een muts wilt maken niet?

Ik vind dat er grenzen zijn aan de hoeveelheid leed die je aan schuldlozen mag veroorzaken om je punt over te brengen. Hoe nobel dat ook maar mag zijn.

[Frenk]

Ik ben niet van de valse sentimenten, maar ik vind wel dat er grenzen zijn aan de manier waarop je een punt wilt maken.

Dus als je een punt wil maken zijn er ineens grenzen maar als je een muts wilt maken niet?

Ja, er gaan dagelijks kinderen dood van de honger. En ja, dat is verschrikkelijk. Maar ik geloof toch niet dat iemand het goed zou praten als ik een stervend kind 'ten toon zou stellen' om dat punt kracht bij te zetten.

En zo kun je legio voorbeelden opschrijven.

[Jaap*]

Maar wat ik bedoel is dat ik het eten van een gehaktbal echt absoluut niet van dezelfde orde vind als het vermoorden van je eigen kat en er een handtas van maken onder het mom van Kunst.

Waarom niet eigenlijk?
"Een gehaktbal" zou ook van een kat gemaakt kunnen worden

[Frenk]

Maar wat ik bedoel is dat ik het eten van een gehaktbal echt absoluut niet van dezelfde orde vind als het vermoorden van je eigen kat en er een handtas van maken onder het mom van Kunst.

Waarom niet eigenlijk?
"Een gehaktbal" zou ook van een kat gemaakt kunnen worden

Ja, maar dat is nu eenmaal niet gebruikelijk in onze cultuur. Daar is laatst nog een topic over geweest geloof ik Katten (honden) hebben voor mij een andere lading dan een koe of varken. En die lading is cultureel bepaald. Als wij met koeien op de bank zouden kroelen en katten zouden houden voor ons eten, dan zou het andersom zijn. Maar dan had deze dame vast een koe gekozen voor haar (dan) hutkoffer.

Daarnaast vind ik het bijvoorbeeld ook anders als een eskimo een zeehond doodknuppelt om hem op te eten of te dragen dan er een bontjas voor een westerling van te maken.
Ik slaag er misschien niet in om het goed te verwoorden, maar daar zit voor mij gevoelsmatig een wereld van verschil tussen.

[Jaap*]

Ik slaag er misschien niet in om het goed te verwoorden, maar daar zit voor mij gevoelsmatig een wereld van verschil tussen.

Je laat je leiden door jouw gevoel, een ander voelt er iets anders bij. Daar kun je niks mee. Een ander kroelt wél met een varken op de bank
Het gaat om de feiten.

[Frenk]

Waar dat stervende dier daar bij het straatbeeld hoort en niemand er naar omkijkt is het in een galerie ineens wereldnieuws.
DAT is waar het om gaat.
Je maakt iets zichtbaar. Iets dat elke dag in anonimiteit gebeurt en als futiel wordt beschouwd.

Ja, dat begrijp ik. En ik kan begrip opbrengen voor die denkwijze. Ik sta er zelfs nog wel achter ook.
Maar er zit een bepaald aspect aan waar ik mij aan stoor. Een soort kwaad met kwaad vergelden mentaliteit als het ware.
Je laat je ertoe verleiden, en op dat moment wordt je slaaf van wat je verafschuwd vind ik. Iets wat nu juist niet de bedoeling is lijkt me.

Het is geen vergelden. Het is het bewandelen van een gebruikelijk pad op een ongebruikelijke manier en het ten toon stellen van de reactie daarop.
Niet de kat of de tas is de kunst. Dat is de manier waarop mensen reageren op een doodnormaal fenomeen.

Als het niet meer het kunstmatig anoniem gehouden fabricageproces betreft vervallen mensen direct in "ik hak je kapot, zieke hoer."
Maar zoalng het anoniem en gebruikleijk blijft is alles dik in orde.

Dan gaat het dus niet meer om de kat. Dan gaat het om een heel ingewikkelde systeem van dichtgeknepen oogjes en onuitgesproken afspraken waarmee we die kat op een nog veel walgelijkere manier en in honderduizendvoud voor geld misbruiken.

Dat vind ik persoonlijk veel zieker.

Niet mee eens
Voor zover ik het begrepen heb ging haar aanklacht niet specifiek over katten, maar over dieren in z'n algemeenheid. En dat vind ik dus te gemakkelijk. daar zitten een hoop gradaties en discussiepunten in wat mij betreft. Want als het alleen om een kattenspeeltje of kattenbont ging, dan heb je die verontwaardiging zo te pakken. Dan hoef je niet zo hysterisch te doen.

[Frenk]

Ik ben niet van de valse sentimenten, maar ik vind wel dat er grenzen zijn aan de manier waarop je een punt wilt maken.

Dus als je een punt wil maken zijn er ineens grenzen maar als je een muts wilt maken niet?

Ja, er gaan dagelijks kinderen dood van de honger. En ja, dat is verschrikkelijk. Maar ik geloof toch niet dat iemand het goed zou praten als ik een stervend kind 'ten toon zou stellen' om dat punt kracht bij te zetten.

Je begrijpt het niet.

Het gaat hier niet om een extra kind maar om het met naam en toenaam verslag doen van een stervend kind.

Laten we trouwens ophouden over kinderen.
Ik vind het altijd erg jammer dat interessante discussies verwateren door het inzetten van kinderen als superlatief.
Kinderen zijn niet belangrijker dan volwassenen of dieren.

Het ging over dieren.
En zoals ik al tegen jaap zei zijn stervende kinderen geen sociaal geaccepteerd fenomeen.
Frenk, ik vind je aardig maar je hebt de neiging tot enorm lang dingen te gaan herhalen en daar heb ik in deze even geen zin in.
Laten we afspreken dat we niet dezelfde vraag 80 keer in een andere vorm gaan stellen.

Het gaat hier om sociaal geaccepteerde fenomenen zolang ze anoniem blijven.

Nee, jij begrijpt het niet het gaat om het actief laten sterven van een kind en er verslag van doen. Want dat is wat ze met de kat heeft gedaan. Oh en je zult het toch echt met mijn manier van discussiëren moeten doen. en zo niet, dan niet.

En hoezo sociaal geaccepteerde fenomenen zolang ze anoniem blijven? Kattentassen? Bont? Daar is de verontwaardiging toch groot zat over?

[Jaap*]

Waar dat stervende dier daar bij het straatbeeld hoort en niemand er naar omkijkt is het in een galerie ineens wereldnieuws.
DAT is waar het om gaat.
Je maakt iets zichtbaar. Iets dat elke dag in anonimiteit gebeurt en als futiel wordt beschouwd.

Ja, dat begrijp ik. En ik kan begrip opbrengen voor die denkwijze. Ik sta er zelfs nog wel achter ook.
Maar er zit een bepaald aspect aan waar ik mij aan stoor. Een soort kwaad met kwaad vergelden mentaliteit als het ware.
Je laat je ertoe verleiden, en op dat moment wordt je slaaf van wat je verafschuwd vind ik. Iets wat nu juist niet de bedoeling is lijkt me.

Het is geen vergelden. Het is het bewandelen van een gebruikelijk pad op een ongebruikelijke manier en het ten toon stellen van de reactie daarop.
Niet de kat of de tas is de kunst. Dat is de manier waarop mensen reageren op een doodnormaal fenomeen.

Als het niet meer het kunstmatig anoniem gehouden fabricageproces betreft vervallen mensen direct in "ik hak je kapot, zieke hoer."
Maar zoalng het anoniem en gebruikleijk blijft is alles dik in orde.

Dan gaat het dus niet meer om de kat. Dan gaat het om een heel ingewikkelde systeem van dichtgeknepen oogjes en onuitgesproken afspraken waarmee we die kat op een nog veel walgelijkere manier en in honderduizendvoud voor geld misbruiken.

Dat vind ik persoonlijk veel zieker.

Ja dat ben ik helemaal met je eens hoor, en ik snap het principe wel, maar ik heb er een probleem mee om daarvoor een schuldloze in te zetten
Je maakt dan gebruik van dezelfde afstandelijkheid naar het object als degenen doen waartegen je protesteert. En dat is geen tactiek waar ik van hou. Of je nu kunstenaar bent of niet maakt mij daarbij niet uit.

[Frenk]

Ik slaag er misschien niet in om het goed te verwoorden, maar daar zit voor mij gevoelsmatig een wereld van verschil tussen.

Je laat je leiden door jouw gevoel, een ander voelt er iets anders bij. Daar kun je niks mee. Een ander kroelt wél met een varken op de bank
Het gaat om de feiten.

Het feit is dat in onze cultuur er een bepaalde ordening is in met welke gevoelens we naar welke dieren kijken. Dat wordt breed gedragen, dat kun je lijkt me toch niet ontkennen?
En daarbij gaat het niet om het gevoel van een individu, maar om de gemene deler.

[Frenk]

Ik slaag er misschien niet in om het goed te verwoorden, maar daar zit voor mij gevoelsmatig een wereld van verschil tussen.

En DAT is waar het hier over gaat.

Allerlei quasigevoelsmatige regeltjes die mensen het idee geven dat ze voor dieren opkomen maar waar de dieren in kwestie totaal geen weet van hebben.

Waarom zou een eskimo geen skipak aan kunnen trekken?
Wat dondert het die zeehond wie er hem zijn harses inslaat?
Wat dondert het die kat wie haar de nek breekt en er een tas van maakt?

Ik vind sociale veroordeling prima. Maar niet doen alsof er een kat mee geholpen is. Dat is niet zo en als je die intentie had dan had je hele andere stappen ondernomen dan iemand waarvan je weet dat die het in het verleden en eenmalig heeft gedaan bedreigen.

Wij vinden het met z'n allen prima dat katten gedood, gevild en vermaakt worden. Het mag van de door ons gekozen volksvertegenwoordiging en we zien de link tussen kattenbont en varkensvlees prima.
Als je daar achter staat moet je niet ineens gaan janken als het lieve zachte poezenbeestje een naam heeft gehad. Dat maakt voor die kat namelijk geen reet uit.

Daar ga je wat mij betreft een stap te snel. Wie vindt het prima dat katten gedood, gevild en vermaakt worden? En wat is de link tussen kattenbont en varkensvlees?

En quasigevoelig? Volgens mij was in dat andere topic de conclusie dat cultuur een essentiele rol speelt in het be- en veroordelen van bepaalde acties/gebruiken. Dat maakt ze dan toch niet 'quasi'?

[Frenk]

je zult het toch echt met mijn manier van discussiëren moeten doen. en zo niet, dan niet.

Nou. Dan niet dus.
Even goede vrienden.

Ha! Lekker makkelijk.

[Jaap*]

Ik slaag er misschien niet in om het goed te verwoorden, maar daar zit voor mij gevoelsmatig een wereld van verschil tussen.

Je laat je leiden door jouw gevoel, een ander voelt er iets anders bij. Daar kun je niks mee. Een ander kroelt wél met een varken op de bank
Het gaat om de feiten.

Het feit is dat in onze cultuur er een bepaalde ordening is in met welke gevoelens we naar welke dieren kijken. Dat wordt breed gedragen, dat kun je lijkt me toch niet ontkennen?
En daarbij gaat het niet om het gevoel van een individu, maar om de gemene deler.

Dit is niks anders dan "we doen het al jaren zo, dus het is goed".
Vind je dat nu zelf een sterk argument?

[iones]

Hij heeft de hond niet "laten uithongeren".
Hij heeft een verhongerende hond tentoongesteld[/i.

Nee, hij heeft een hond opgesloten zodat hij sowieso kansloos was om eten en drinken te vinden. Dat is uithongeren. Als je een dier opsluit moet je er voor zorgen. Als je daar te lam voor bent, moet je ze met rust laten.

Waar dat stervende dier daar bij het straatbeeld hoort en niemand er naar omkijkt is het in een galerie ineens wereldnieuws.
DAT is waar het om gaat.

Geloof jij dat? Ik weet heus wel dat daar dieren sterven van de honger maar ze hebben wel de vrijheid en een kans zolang ze zelf op zoek kunnen gaan naar eten. En dat zal ze op bepaalde hoogte wel lukken. Niet dat ik die onverschiligheid goedkeur. MAar ik geloof absoluut niet in de oprechtheid van de kunstenaar dat hij zijn aandacht daarop wil vestigen. Hij probeert gewoon iets wat krom is recht te praten.

Natuurlijk is een verhongerende, stervende hond of een tas van kattenhuid walgelijk.
Het is punt is dat dat altijd walgelijk is. Ook in de anonieme vorm.

En daarom ben ik er voor dat deze hypocrisie tegen het licht gehouden wordt.

Helemaal anoniem is het niet. Veel stichtingen proberen de aandacht er op te vestigen en deze honden op te vangen en te laten adopteren in het buiteland. WAarom koos de kunstenaar niet daarvoor? WAarom heeft hij daarop niet de aandacht gericht middels kunst?

[Frenk]

Ik slaag er misschien niet in om het goed te verwoorden, maar daar zit voor mij gevoelsmatig een wereld van verschil tussen.

Je laat je leiden door jouw gevoel, een ander voelt er iets anders bij. Daar kun je niks mee. Een ander kroelt wél met een varken op de bank
Het gaat om de feiten.

Het feit is dat in onze cultuur er een bepaalde ordening is in met welke gevoelens we naar welke dieren kijken. Dat wordt breed gedragen, dat kun je lijkt me toch niet ontkennen?
En daarbij gaat het niet om het gevoel van een individu, maar om de gemene deler.

Dit is niks anders dan "we doen het al jaren zo, dus het is goed".
Vind je dat nu zelf een sterk argument?

Dat vind ik een geheel ander argument. Echt totaal niet hierop slaan. Dit was mijn antwoord op jouw vraag over de gehaktbal...

[iones]

Je begrijpt het niet.

Het gaat hier niet om een extra kind maar om het met naam en toenaam verslag doen van een stervend kind.

Laten we trouwens ophouden over kinderen.
Ik vind het altijd erg jammer dat interessante discussies verwateren door het inzetten van kinderen als superlatief.
Kinderen zijn niet belangrijker dan volwassenen of dieren.

Het ging over dieren.
En zoals ik al tegen jaap zei zijn stervende kinderen geen sociaal geaccepteerd fenomeen.
Frenk, ik vind je aardig maar je hebt de neiging tot enorm lang dingen te gaan herhalen en daar heb ik in deze even geen zin in.
Laten we afspreken dat we niet dezelfde vraag 80 keer in een andere vorm gaan stellen.

Het gaat hier om sociaal geaccepteerde fenomenen zolang ze anoniem blijven.

ik geloof dat jij het niet begrijpt. Ik vond Frenk het heel goed brengen. De kinderen die ergens ver weg hongeren, hebben voor ons geen gezicht, geen naam, geen identiteit. We weten dat ze daar verhongeren. We doen er alleen niets aan. Dat is een vorm van onverschilligheid. Ik vind het nu juist goed om het door te trekken naar kinderen.
Dus een kind opsluiten en laten uithongeren is not done, maar met een dier kan het wel?

De situatie is hetzelfde.

[Frenk]

Je maakt dan gebruik van dezelfde afstandelijkheid naar het object als degenen doen waartegen je protesteert. En dat is geen tactiek waar ik van hou.

Nou, ik denk dat we het er wel over eens zijn dat het geen sympathieke aanpak is.
Maar dat vindt ik het sturen van haatmails ook niet echt.

Dan kunnen we wel gaan zitten doen alsof je dat maar naast je neer moet leggen maar we weten allemaal dat er de laatste jaren zat halve zolen zijn geweest die dus wel de daad bij het woord voegen.
Juist van uit de halve dierenzolenkant.

Maar aan de andere kant... Als je op deze wijze provoceert, dan moet je ook niet verbaasd staan als mensen op die provocatie ingaan, toch?

[iones]

Ik zou die vent liever nog een kogel door zijn kop jagen.

Hij is echt sadistisch. Hij liet kinderen de hond opjagen en jennen. Terwijl het dier geen kant op kon.

[Jaap*]

Je maakt dan gebruik van dezelfde afstandelijkheid naar het object als degenen doen waartegen je protesteert. En dat is geen tactiek waar ik van hou.

Nou, ik denk dat we het er wel over eens zijn dat het geen sympathieke aanpak is.
Maar dat vindt ik het sturen van haatmails ook niet echt.

Dan kunnen we wel gaan zitten doen alsof je dat maar naast je neer moet leggen maar we weten allemaal dat er de laatste jaren zat halve zolen zijn geweest die dus wel de daad bij het woord voegen.
Juist van uit de halve dierenzolenkant.

Nee, sympathiek kun je het slecht noemen
Er zit (voor mij althans) enige logica in het agressief reageren naar mensen die je aan zou kunnen wijzen als schuldigen. Die redenatie is krom omdat vooral de consument schuldig is. Maar goed.
Het inzetten van een onschuldige om je gelijk te halen is dus waar ik een probleem mee heb. Verder ben ik het roerend met je eens

[Frenk]

je zult het toch echt met mijn manier van discussiëren moeten doen. en zo niet, dan niet.

Nou. Dan niet dus.
Even goede vrienden.

Ha! Lekker makkelijk.

Dat is vergeleken met het meegaan in het frustreren van een topic door honderdduizend niet ter zake doende subvragen te stellen en die dan nog 80 keer te gaan herhalen inderdaad heel makkelijk.

Ach, dus als het gaat om 'ter zake doend' dan ben jij de 'maat der dingen'?
Ik stel vragen en plaats opmerkingen omdat ik ze relevant vind. Het staat overigens een ieder vrij om geen antwoord te geven op vragen, maar er is wel een verschil tussen wat jij vind en wat is.

[Frenk]

Je begrijpt het niet.

Het gaat hier niet om een extra kind maar om het met naam en toenaam verslag doen van een stervend kind.

Laten we trouwens ophouden over kinderen.
Ik vind het altijd erg jammer dat interessante discussies verwateren door het inzetten van kinderen als superlatief.
Kinderen zijn niet belangrijker dan volwassenen of dieren.

Het ging over dieren.
En zoals ik al tegen jaap zei zijn stervende kinderen geen sociaal geaccepteerd fenomeen.
Frenk, ik vind je aardig maar je hebt de neiging tot enorm lang dingen te gaan herhalen en daar heb ik in deze even geen zin in.
Laten we afspreken dat we niet dezelfde vraag 80 keer in een andere vorm gaan stellen.

Het gaat hier om sociaal geaccepteerde fenomenen zolang ze anoniem blijven.

ik geloof dat jij het niet begrijpt. Ik vond Frenk het heel goed brengen. De kinderen die ergens ver weg hongeren, hebben voor ons geen gezicht, geen naam, geen identiteit. We weten dat ze daar verhongeren. We doen er alleen niets aan. Dat is een vorm van onverschilligheid. Ik vind het nu juist goed om het door te trekken naar kinderen.
Dus een kind opsluiten en laten uithongeren is not done, maar met een dier kan het wel?

De situatie is hetzelfde.

En Martijn zegt dat stervende kinderen geen sociaal geaccepteerd fenomeen zijn, maar volgens mij zijn ze dat voor een belangrijk deel wel.
En daarbuiten zijn tassen van kattenbont ook niet echt sociaal geaccepteerde fenomenen... of ik moet me in hele rare kringen begeven...

[Jaap*]

Je laat je leiden door jouw gevoel, een ander voelt er iets anders bij. Daar kun je niks mee. Een ander kroelt wél met een varken op de bank
Het gaat om de feiten.

Het feit is dat in onze cultuur er een bepaalde ordening is in met welke gevoelens we naar welke dieren kijken. Dat wordt breed gedragen, dat kun je lijkt me toch niet ontkennen?
En daarbij gaat het niet om het gevoel van een individu, maar om de gemene deler.

Dit is niks anders dan "we doen het al jaren zo, dus het is goed".
Vind je dat nu zelf een sterk argument?

Dat vind ik een geheel ander argument. Echt totaal niet hierop slaan. Dit was mijn antwoord op jouw vraag over de gehaktbal...

Sorry dat ik het zeg Frenk, maar dit is echt een heel vervelende onhebbelijkheid van je. Het ontneemt veel mensen de lust om met je in gesprek te gaan denk ik.
Je vind wat je vind, en als je iets anders wind over een gehaktbal dan over een karbonade moet je dat zelf weten, maar daar ga ik niet met je over in discussie.

[Jaap*]

maar er is wel een verschil tussen wat jij vind en wat is.

Dat geldt ook voor jou

[Frenk]

Het feit is dat in onze cultuur er een bepaalde ordening is in met welke gevoelens we naar welke dieren kijken. Dat wordt breed gedragen, dat kun je lijkt me toch niet ontkennen?
En daarbij gaat het niet om het gevoel van een individu, maar om de gemene deler.

Dit is niks anders dan "we doen het al jaren zo, dus het is goed".
Vind je dat nu zelf een sterk argument?

Dat vind ik een geheel ander argument. Echt totaal niet hierop slaan. Dit was mijn antwoord op jouw vraag over de gehaktbal...

Sorry dat ik het zeg Frenk, maar dit is echt een heel vervelende onhebbelijkheid van je. Het ontneemt veel mensen de lust om met je in gesprek te gaan denk ik.
Je vind wat je vind, en als je iets anders wind over een gehaktbal dan over een karbonade moet je dat zelf weten, maar daar ga ik niet met je over in discussie.

Sorry Jaap, maar ik weet niet wat je denkt te lezen... ik geef antwoord op een vraag, maar dat antwoord geldt gewoonweg niet automatisch voor andere vragen
Jij vroeg mij waarom ik een gehaktbal van rundvlees wel eet en van kattenvlees niet. Daar geef ik antwoord op. Maar waarom jij dan komt met
"Dit is niks anders dan "we doen het al jaren zo, dus het is goed".
Vind je dat nu zelf een sterk argument?"
ontgaat me gewoon.
Dat mag je onhebbelijk vinden, maar ik bezweer je dat het echt niet opzettelijk is.

[Frenk]

Op dit forum wordt er misschien wel over verhongerende honden en misschien zelfs wel over kattenbont nagedacht. Maar verder in de maatschappij als geheel?
Nee hoor. Dat moet zorgvuldig uit het oog gehouden worden zodat het hartje niet belast hoeft te zijn.
En dat is slecht. Echt Slecht.
"Wir haben es nicht gewusst" kaliber slecht.

Nou, dan leef ik blijkbaar in een geheel andere maatschappij, want mijn beleving is echt heel anders.
Getuige alleen al het enorme aantal instellingen en fondsen voor dieren. We hebben zelfs een dierenpartij in ons parlement, met twee zetels.
Volgens mij maken heel veel mensen zich druk over verhongerende honden en kattenbont

[iones]

En Martijn zegt dat stervende kinderen geen sociaal geaccepteerd fenomeen zijn, maar volgens mij zijn ze dat voor een belangrijk deel wel.
En daarbuiten zijn tassen van kattenbont ook niet echt sociaal geaccepteerde fenomenen... of ik moet me in hele rare kringen begeven...

Kinderen die sterven van de honger in bepaalde landen is een sociaal geaccepteerd fenomeen. We liggen er niet wakker van.

Zoals die lui in die landen er niet wakker van liggen dat er dieren op straat kreperen. Het is gewoon hetzelfde.

In onze landen is beiden niet geaccepteerd: bont van dieren niet, al helemaal niet van huisdieren, en kreperende kinderen ook niet.

[Jaap*]

Sorry Jaap, maar ik weet niet wat je denkt te lezen... ik geef antwoord op een vraag, maar dat antwoord geldt gewoonweg niet automatisch voor andere vragen
Jij vroeg mij waarom ik een gehaktbal van rundvlees wel eet en van kattenvlees niet. Daar geef ik antwoord op. Maar waarom jij dan komt met
"Dit is niks anders dan "we doen het al jaren zo, dus het is goed".
Vind je dat nu zelf een sterk argument?"
ontgaat me gewoon.
Dat mag je onhebbelijk vinden, maar ik bezweer je dat het echt niet opzettelijk is.

Dat was niet mijn vraag, ik geef alleen maar aan dat een gehaktbal net zo goed van een kat gemaakt kan worden.
Jouw antwoord komt er overigens op neer dat het eten van een gehaktbal van kattenvlees afkeurenswaardig is omdat:
"in onze cultuur er een bepaalde ordening is in met welke gevoelens we naar welke dieren kijken. Dat wordt breed gedragen, dat kun je lijkt me toch niet ontkennen?"
A) Moet je mij niet aankomen met zulke lulverhalen.
En B) Het slaat nergens op. JIJ vind dat, en je maakt er voor het gemak maar van dat we dat allemaal vinden.
Jouw antwoord komt er simpelweg op neer dat het zo goed is omdat het breed wordt gedragen. Dat vind ik geen antwoord, het feit dat het breed wordt gedragen is nu juist wat aan de kaak wordt gesteld, de vanzelfsprekendheid ervan.

[iones]

Naar mijn mening laat hij juist zien hoe krom het is dat een dier te midden van menselijke rijkdom verhongert.

Joh, trap er toch niet in! Hij wilde dit gewoon doen en hij heeft er een boodschap bij bedacht om niet alle dierenliefhebbers tegen zich te krijgen.

genoeg om er iets aan te doen. Met z'n allen dan, he?
Zolang we het maar niet hoeven te zien.

Wat jij zegt geldt misschien in die landen als Zuid Amerika, maar hier niet hoor. En in Zuid Europa proberen ze ook al de mentaliteit te veranderen en de dieren te helpen. Ik heb zelf ook daar een hond vandaan geadopteerd.
Zuid Europa en Zuid Amerika komen qua mentaliteit sterk overeen t.a.v. dieren, namelijk allerbelabberst.

Volgens mij zijn er niet van dat soort stichtingen in Argentinië.
Ik weet ook verder niet waarom de kunstenaar voor deze expositie gekozen heeft.
Heb ik me niet in verdiept.

Volgens mij wel. MAar daar richt de VS zich weer meer op. Ik zal het eens uitzoeken.

Het gaat me er alleen om dat ik het wat kinderachtig vindt om het in beeld brengen te verbeden zodat we er niet over na hoeven te denken.
Want dat is waar het om gaat.
Op dit forum wordt er misschien wel over verhongerende honden en misschien zelfs wel over kattenbont nagedacht. Maar verder in de maatschappij als geheel?
Nee hoor. Dat moet zorgvuldig uit het oog gehouden worden zodat het hartje niet belast hoeft te zijn.
En dat is slecht. Echt Slecht.
"Wir haben es nicht gewusst" kaliber slecht.

Helaas weet ik te veel en met mij heel veel mensen. Hier in Nederland hebben we al de PvdD. Daar zullen misschien veel mensen niet achter staan maar een dergelijke tegenhanger voor het dieronvriendelijke CDA die alle regels t.a.v. verbetering welzijn dieren tegenhoudt hebben we hard nodig. Het is een eerste stap naar beschaving. De EU, die ook bestaat uit landen uit Zuid Europa is nog erg vatbaar voor verbetering.

[iones]

In onze landen is beiden niet geaccepteerd: bont van dieren niet, al helemaal niet van huisdieren, en kreperende kinderen ook niet.

Als het bij CenA in de schappen ligt is het geaccepteerd en kerperende kinderen vinden we ook alleen interessant als Marco het zegt.

En ik zou zo graag een keer gesprek willen voeren dat niet op zielige kindertjes uitdraait!

Voor mij heeft gewoon ieder levend wezen recht op een leven zonder ontberingen, lijden en pijn.
En dat het bij de C&A in de schappen ligt, is omdat mensen niet eens weten dat het wel echt bont is. Als ze het wel wisten, zou het geboycot worden.