ineens horen we een pof! en een plok!
lola springt op en ik zie haar naar een klein vogeltje rennen dat dus tegen de schuur gevlogen was en op de grond gevallen.
ik schrok me dood want ik dacht dat lola het meteen zou pakken (oeh leuk! rennennnn!!
zo trots op mijn kleine trutmieneke!
met vogeltje is zover ik weet alles weer ok. met het beestje naar een buurman die veel vogeltjes heeft gegaan. het was een jong pimpelmeesje en ik moest hem maar even in de schaduw zetten tot hij weer helemaal bij zou zijn.
ik ben met hem in de schaduw gaan zitten (lola er ook bij natuurlijk) en na een paar minuutjes vloog hij van mijn hand in de seringenboom van mijn buurvrouw. daar zat ie ook lekker beschut. daarna niks meer gezien maar ook geen dood vogeltje een dag later onder de boom dus ik hoop dat alles weer goed is.






