Toen ik lang geleden mijn moeder opbelde om te vertellen dat ik een hond had genomen was haar eerste reactie ´hè getver, maar je komt zeker niet zonder hond?´
Nee dus, dus dan moest het maar.
De eerste keer dat ik naar ma ging had ik bedacht dat ik Darko eerst lekker zou laten rennen, dan zou hij lekker rustig zijn, zo de eerste keer.
Op een veilig veldje met aan de ene kant een flat en aan de andere kant een sloot.
Dus Darko los. Lekker aan het rennen, eerst een paar keer een rondje om mij heen en toe van mij af richting sloot, inderdaad, met kroos bedekt.
Ik weet nog precies wat ik dacht toen......hij zal toch niet......nee, dat doet ie niet......neh vast niet.......nééé zo dom zal hij toch niet zijn!!...dus wel, de lomperd :N:
Sta ik dus met een zeiknatte, half groene hond aan te bellen bij mijn moeder om te vragen: ma, heb je misschien een handdoek
Ik weet eigenlijk niet meer hoe ze reageerde
Het is later wel goedgekomen hoor, tussen Darko en ma
